Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

81쪽

ITE EPIST. I. suffragoaq; ferrent, venise domum; ibiq; quasi vicisse caput totondisse,puramq; togam seu se se: Et, cum in forum ita ornatus rediret, deq; Craso didicisset, omnium se iudicum siententiis

fuisse damnatum; reversium.in lectuinq; dcchm-bentem , esse mortuum. V o ge re mortissilete ct fieri potest,ut eo, uosicribitur a Valeriorquod etiam causa fuerit, ut existimauerit illum,morte iudicium praeverti sie, atque ideo damnatum non fuisse: quod nisi mercede aliqua proposita, tam turpe fatum sane 'biturus non videretur. Actio nes enim legum effugiebant. De qua re ita Fabius Praeterea, cum quis rationcm mortis in Senatu reddidit, ubi νna quaestio est iuris: an is demum probibendus sit , qui mori vult,ut se legum actionibus subtrahat. 1 2I EPIST. IIII. O N mihi graue duxi &e. Fuerat Attico cum Acutilio negoth nescio quid, de quo να cum illo ageret, Ciceroni mandauerat. Et quo

niam questus fuerat, nihil sibi ea de re ,scriptum ab eo fulsie: ei Cicero respondet; ct rem se con fecisse, cum primum Romam peruenisset: nec scribendi licium, vitandi laboris causa , sed alia quadam ratione omisse. 23ἰeque' enim sbisulse graue futurum,de Acutilij negotio ad ipsum scria

82쪽

EP I ST. .ED .aTT IC V M 1sbere,cum hominem audire,quod erat subodiosum, leue putaset. Atq; haec mihi loci huius stulentia

videtur:quam si alijs probo, illud etiam probem necesse est, Duxissem, non Duxi legendum esperquam scripturam video alijs quoq; placere.' eq; enim scripsit: illa autem, Non niihi graue duxi scribere, valent sit ipse . Posui fortasse sin-

sum illum habere. Si malui Peducerem ad te scribere quam me, non graue duxi mihi: hoc est, non ideo feci, quia graue duxerim scribere. Sed dicendi ratio durior est, praesenim cum subiunxerit, Cum eas audire leue putassem, putarim potius dicturus, ne cum modis, tempora quoq; confunderet . Illa autem superiora, in hoc eodem Acutiliano negotio : sed accidit, ut contentione nihil opus esset: non minus obscura sunt: quae tamen hoc dicere videntur. Sed accidit ut vana ct inanis esset nostra contentio, cr nihil proficeret; ut ea opus non fuerit. 2Nam si ita interpretemur,

sed accidit ut res ipsa nullam dimultatem haberet ; qus sequuntur,cum bis pugnabunt, in qu bus Cicero Attici iudicium ct contentionem νβque adeo improbat, ut ne ad illum quid scribere ea de re, ct quid suntiret, uoluerit. Aegre enim ferebat, rem Acutilis tanti sieri ab illo, ut laboraret. Illud addam etiam:non in cunctis scriptis libris, Duxi scribere, bed inplerisq;, Duri

83쪽

IN LIBRUM T. rescribere, inumiri. quae 3llaba,iam ct si, cum illa quam agglutinari volumus, nullam similli tudinem habet: tamen est non nihil, Acripturam dissentire: minusq; videtur esse, mutare aliquid,

quam addere.

In qua dicitur esse puella. Quidam hunc Tadium existimant, ab herede aliquid emisse , quod postea inuentum sit, non ad eum qui ven disset , sed ad puellam, quae esset in tutela I

gitima pertinere. De qua re, ita nos distula mus. Si emit ab herede , ergo purita coherede r atqui coheredem habere puella non potuit, patre intestato mortuo , nisi fortasse fratrem. c fratre igitur emit, qui illud emit. Tunc a dimus . vel diuisa hereditate inter eos, νA D-lida actuc, integraque manente. Si prius diacamus , nihil igitur de puellae patrimonio detractum est , ut ea controuersia noeretur. Sin posterius: error nullo negotio emendari potuit, in hereditate diuidenda. quae si diuidi non potuit , non magis ad puellam, quae a Tadio er pia sunt, quam ad fratrem pertineant. 2 sergo Tadium credimus puellae agnatum fuisse , ct propter agnationem, etiam tutorem: ct ebonis ipsius aliquid persecutum: quod occupa tum ab aliquo, tam diu possessum fuerit, vi ν-Drpatum Atticus arbitraretur . Et quia il-

84쪽

EPI ST. a D ATTICVM 16 Iud , quidquid denique fuit, ad puellam peri

nebat, eratq; pars hereditatis suae , iccirco h reditatem M. Tullius vocat, cum is, qui Hrn ricaret , heres tamen non esset. gabat pom

po Tadius id sibi fraudi esse oportere: propterea quod puella esset in tutela: sic fortasse lege

iubente e ut bonorum , qua manente tutela, occupata essent, perpetua vel pupillo vel here di i ius esset auctoritas: nec secus quam furto ablata , nullo unquam tempore usucape rentur. Atque haec una est ratio, qua tolli,

se qua tamen est , in his verbis repugnantia pobsit : nisi forte Decessisse, pro Dicitur

esse, malumus , quod placuit non nullis r vel risne cuiuspiam libri auctoritatem , an con iecturam secutis, non babeo dicere. Certe uel

ba sunt huiusmodi, ut si fidem minus faciant, eius lectionis, suspicionem tamen injciaut non

levem . Siquidem hereditas usucapta vi , citur, cum caussa nibit fuerit, quo minus pe cuniam usu captam , quod proprium reat o iis promptu, aut bona, dici potuerit e ct hereditas pecunia est, ad quempiam morte alserculus, iure perueniens. Cuius igitur morte nisi puellae ' quo autem iure ad eum qui usurparet peruenerit , qui scire possu mus ς' Fortasse tectamento puella ipsus.

85쪽

IN LIBRV M I. REt si enim ei, quae in tutola esset mulier, intemdictum esset legibus , ne quid sine auctore tutore faceret, hoc tamen non ita seruatum est, quin neglectu fucrit aliquando : quemadmodum ruVeseria intestigere possumus: quae cum esset in tutela legitima L. Flacci, tamen sine illo aucto re, Androni Sextilio nupsit. Vnde factu- est,

ut illa mortua, Flaccus ita egerit rem istam,qua si ad ipsum hereditas pertineret: contra adniten hi lis ' tente Androne , nuptiarum iure. Ita enim Ci- in ora- cero, pro ipso Valerio Flacco . In manum inquit xjψδες P conuenerat de Valeria loquitur mmc audio. illust a Sed quGro, virum Uu,an coemptione. VIu noutus. potuit; nihil enim potest de tutela legitima ,sine

omnium tutorum auctoritate diminui. Coemptione e Omnibus igitur auctoribus , in quibus certe Flaccum fμ se non dices. Et aliquanto in i rius. Doti inquit Valeria pecuniam omnem siuam dixerat. Nihil inorum explicari potest, nis ostenderis illam, in tutela Flacci non fuisse. se fuit : quaecunque sine hoc auctore est dicta dos, nulla est. Ex hoc loco intelligimus, ct Valeriam in tutela legitima fuisse: ct imprudente Valerio, aut certe non auctore, nupsibe. Qui locus, eo libentius a me laudatus est, quod, si Decessisset, legamus cuius tamen lectionis auctor non sum: huic plane geminus sisar Dicitur esse,plurimum ta-

Diuil

86쪽

men videatur lucis allaturus. Sed quoniam ob sturior est, nec ab iis qui eum hactenus attigerunt suis litteris,aut satis intellectus, aut certe illastratus; non puto me prolutoris orationis culpam suscepturum, si de eo quid sentiam, enuntism. Ε .go sensus hic videtur esse, idq; accidisse, L. Flac

cus agnatus Valerius, qua Androni nupsit, illa mortua,hereditatem adierat, ad se iure agnationis pertinentem et quam contra vir eius vindica bat , suam esse contendens; siue usu Valeria in manum conuenisset,siue coemptione. Nam , coemptione dicebatur dos, quod mutuis sese fortunis quodammodo emerent: ut non modo corpo rum,sed pecuniarum quoque inter uxorem ct virum,communio quaedam esset, ct societas:alteri;

aeteri ,suus esset heres. Id quod solenni quadam mutuaque stipulatione fiebat: praesentibus, aut

certe auctoribus, tutoribus, ut objurum esse non posci. In usu Nero, ius acquirebatur ct mulieris , di , siquas haberet, etiam fortunarum,si annum videlicet unum , sed item auctoribus tutoribus,cum aliquo consueuisset. ita ut non mianus ipsa, qu ara res ct pecunia usucaperentur , io in manum convenirent. Omnino, cum mulier in manum conuenisset, omnia quae muli ris fuerant, viri fiebant, H Cicero in Topicisau, dotis nomine . Neolat prero Flaccus,

87쪽

': D LIBRUM. I quidquam illi deberi, quod nec coemptione dos dici, nec usu, usucapi quidquam potuisset: pro pterea quod, de tutela legitima, in qua mulier nupta fuisset, sine omnium tutorum, in quibus ipse non postremas obtineret, auctoritate, nihil diminui posset e debere illum ostendere, vel tuto

rum omnium auctoritatem intercessisse, vel inter tutores ipsum nonfuisse. Quare, ut ad prima xedeam, species potuit esse non absimilis r ωt hic Taidius hereditatem persequatur iure talia tioni heres pucllae, cuius bis nomen fletur, seu capionis: quo in genere, Tadius exceptione illa ivtebatur, tutela legitimae, de qua nihil minui posset, sine omnium tutorum auctorizare: inter

quos i efuisset. Nam ut Vlpianus, in his disti itutionibus, quae non ita pridem O repertae treeditae sunt, scribit; si pluressunt tutores, omnes

in omni re debent auctoritatem accommodare, o

praetereos , qui testamento dati sunt. Nam his, vel unius auctoritas susticit. Forro tutela te igitima, ut hanc non alienam appendicem add mus , dicta est, cum non testaremito dati tui res sunt, quos saepe etiam alienos esse contingite sed a b intestato, heredis curam suscipiunt:qui necessitudine illa a liqua, aut agnatione attingunt.

Disant vero a iustis, eo fere discrimine quo b reses et nimirum perexiguo: propterea quod legia

88쪽

mimus heres, esse aliquis potest, ut iustus non me iussus esse quin sit legitimus non potes . mim iustus heres plano iisre, omniq; ratione b res. Itaque si quilpiam, vi ille inquit, ante diem patrios inquirens in annos , patrem insidiis su sulerit et is legitimus quidem heres fuerit, si ille intestato moriaturb, iustus omnino non fuerit. Hoc verba illa ostendunt Appuleη in Ir. Apologia, itascribentis. Sciebat intestati pueri, legit i mum magis,quam iussum heredem se futurum. De patruo loquitur, qui patris filio insidiabatur, ut heres illi esset. Idem igitur de tutore legitimo O iusto dicendum es : ut iussus is si, qui Frao iure tutor sitia hoc est, testamento relictus; I gitimus forte datus , ct beneficio legis ut is

etiam possit esse , quem mortuus minime uelit.. Et te sororem tuam. Nostri omnes. Et te de sororem tuam. uulgata lenior.

I N Arpinati praedio. 'stri ad unum omnes, In Arpinatibus praediis.

- inoo ille recusarat. Necesse est,pronomen

89쪽

' 'I LIBRUM I. Iillud relationi vel ad Acutilium,vel ad procuratorem referri.Si ad Acutilium, desiderari negatio videtur, ut siensius constet: Migatur inquis istam controuersiam inter vos fuisse, propterea quod ille non recusarat, quia tibi suo nomines istaretur, Amplius abs te non peti. hoc est, Repromitteretur,ut Plautus ait in Asina. shoc nomine,siolatam rem futuram. sim ad procuratorem; comunctio Quae aut El. vi sit: Et miratur Mnam controuersiam inter vos fuisse: quodq; ille recusarit, cita enim puto messus)satisdari. Q copulans particula, se cui minus necessaria vid bitur , recuserit tamen leget meo iudicio: obseruabitq; , Miror, quod tu recuses, loco τό ληαλλωτικωρ, pro, miror te recusare, etiam a M. Tullio Uurpari, quamuis raro ct parce. En enim elocutio per quod, ut Theodoro placet, magis supinai per infinitum erectior oe Negotior. Poetis tamen stequentius adhibetur. Plautus Asinaria. Equidem ficio iam filius quod amet meus, Inanc meretricem e proximo Thratenium 4 Frequentissime Graecis. Iristoteles: lib. primo de arte dicendi αλ ως ἐτιν, ὁτι α ρκτορι- κη συὶ τοα tu om τηρ παλυτι ρ ἐπις:- , Uu τῆς περὶ τὰ ἀqκ πολιτι ρ . 1M ct iadem Cicero infra lib. I o. Epist. Multas a te. AD

firmabat cum siripsisset, quod me cuperet ad ν

90쪽

EPIST AD ATTICVM rybem venire. pro eo quod est ,se cupere , me ad

urbem venere.

Et mehercule vir optimus. Mei omnes. yir Me hercule optimus. siue copula. - Mihi autem abiurare. Mi autem in meis omnibus. Abiurare autem Esem θρα es, hoc est,iureiurando aliquid inficiari. IN EPIST. VIII. . ERIT hoc tibi pro illo tuo. Legitur σMihi non minus lepide. Scribens enim Atticus Ciceroni, illo principio usus erat: Cum essem in Ceramico. Eum Cicero, casu,νt credi potes,imitatus: suamq; epistolam ita auspicatus, Cum ese sim in Tusculano: idpostea animaduerten fest ue , erit hoc miti inquit pro illo tuo; hoc est, Erit hoc meum mihi eo loco, quo tibi tuum illud. In quo est grata oppositio mei ct tui. Recte etiam. Tibi illo sensu. Erit hoc tibi, hoc es , resiluetur reponeturq; tibi,pro illo tuo Bibliothecam tuam. Venalem scilicet, qua tibi pueri tui confecerunt, quaestus caussa. Compluris enim Atticus Etrarios babuit, undestu citum perciperet. Nepos in eius vita: Ubus en inquit familia si utilitate iudicandum es,optiama . si forma vix mediocri. Nam in ea erant pueri litteratissimi: ana osae optimi: ct plurimi