장음표시 사용
311쪽
tuum, quid inter Sapientiam et sapere intersit, didicero. sapiam p Cur ergo potius inter vocabula me sapientiae detines, quam inter opera Θ Fag me sortiorem , fac securiorem , fac fortunae parem, lac superiorem l Possum autem superior erae, si sistoJ direxero omne quod disco Vale.
obis Iratara tempus dedit, ut nihil vacet ex illo perdere. I. Fac seeu rem. Vulgo De me se r. invitis libris nostris. Sina . a. Si fasto J AErexero omne φυ- dis . Sie a. e. Pal. 3, et Pine. nisi quod omittant voeem isto, quam ex conieci. adieei. Vulgo si fecem ex orari. Si disero sic ed. R. Si dixero
ed. Ven. et Erasm. cum Pal. 1, a. 4 , Col. Si fecero ves dixero ed. A. S. - Εditio ptifex: si fecero vel direxe.. m. Lipsius emendat si vixero. Πυhk - Ini. Fortuna superior fiam , si isto omnem disciplinam direxero , ut illi superior fiam.
QUID EIT Bosum pGigenti a Seneca frequentiores epulolas amico respondet, se hoe munus defugere nolle. lieet ille a promissis non steterit, et frequentἰores missurum, non inanes , quales Ciceronis multae sint , sed monitorum utilium uberes. atque sua potius quam aliena tracthntes. Idetreci suadet, a sortuna n hil petere , nec ab ea pendere , sed privatam sacere fortunam. Nam qui a sortuna pendent, per mala nituntur in malum , ignorantia veri et boni. Quaerendum itaque est, quid sit bonum , quod alius alio modo finiverunt et expresserunt. et quid ab honesto disserat. Omne bonum secundum naturam est, nee tamen suidquid seeundum naturam est bonum.
ExigIs a me frequentiores epi8tOlas. Rationes conseramus i solvendo non eris. Convenerat quidem, ut tua
312쪽
priora essent; tu scriberes, ego rescriberem. Sed non ero difficilis : bene credi tibi scio; itaque in antecessum dabo Nec faciam, quod Cicero, vir disertissimus sacere a Atticum jubet, ut, etiam si rem nullam habebit, quod in buccam venerit, scribat. η Nunquam potest , deesse quod scribam, ut omnia illa , quae Cis ronis implent 'violas, transeam : a quis candidatus laboret; quis alienis, quis suis viribus pugnet; quis consulatum siducia Caesaris, quis Pompeii, quis arte petat ; quam durus sit isnerator Caecilius a quo minoris Τ centesimis
propinqui nummum movere non possint v Sua satius est mala, quam aliena, tractare; ge excutere, et videre, quam multarum rerum candidatus ' sit, et non sustra
gari . Hoc est, mi Lucili, egregium, hoc Securum aE 3 liberum; nihil petere, et tota fortunae comitia transire. Quam putas esse jucundum, tribubus Vocatis, quum candidati in templis suis pendeant', et alius nummos
. In antecessum dabo. Fori ve hum aut argentariorum: valet. sol Vere priusquam dies eesserit. Vide de Benes. IV, cap. XXXII. Lim.-Florus dieii Cheruseos Suevos et Sicambros hellum Romanis intulisseae adeo certa victoriae spe, ut praedam in antecessum paelione diviserint. . a. Cicero , vir disertissimus , ad Allieum pleraque ista libro I. L s. 3. Quis arte petat. Sie e. A. Pal. a. 3, Pine. Nee aliud debuerat ms. . in quo arce; item Pal. έ, quis Crassi aridi olim amne edd. ex n. ab se, ed. Gron. et sqq. e Lipsit eoniectura. Schw.έ. Quam diarias εἰ faenerator Cre-euitis , etc. Verba sere sunt Cieeeonis ad Auie. Ep. I, ra. taeeilius erat Alliei avuneulus. Vide Cie. Ep. ad Att. i, r. n k. 5. Centesimis sinteli. partibus sortis) se. usuris ζ quum singuli asaea in
mensem solvantur pro centenis , un
6. Possint , a. e. Alii vulgo ρ-- sunt. Schw. . Miauarum rerum eandidatus. Externarum et inanium: quas asPer netue iudieio et ratione. elai opinio et inelinatio eo vocent. iam. 8. Et non stiffragari, nihil sacere, ut illarum rerum externarum et proin
de inanium partieeps fias. MM. 9. Quum eandidati in templis suis
313쪽
pronuntiet, alius per sequestrem ' agat, alius eorum m nus osculis conterat ', quibus degignatus contingendam manum negaturu8 est Omne8, attoniti, vocem 'praeconis ex8pectant; - 8tare otio8um, et 8pectare illas nundinas,
nec ementem quidquam, nec vendentem p Quanto hic maiore gaudio lauitue, qui non praetoria aut consularia comitia securus intuetur, sed magna illa in quibus alii honores anniversarios ' petunt, alii perpetuas 'potestates, alii bellorum eventus prosperos triumphosquc, alii divitias, alii matrimonia ac liberos, alii salutem guam suo
rumque t Quanti tinimi res est, solum nihil petere, nulli supplicare, et dicere : si Nihil mihi tecum, Fortunal Non facio mei tibi copiami scib apud te Catones repelli,
endeant, ele. Vides hie eomitiorum mentionem eadem ratione habitorum, qua tempore reipubl. liberae h1bita sunt: nee adversatur Taetius Annal. I, 15 eomIt a e eampo in curiam trans.laia : ubi de magistratibus a Senatu et non a populo creandis nonnisi no
vo imperatore succedente, sermo est.
Te Ia intelligam de rostris s. tabe nis editioribus, ubi eandidati, teste Maerob. I, Salum. 16. p. 28a bip. consistebant, ut et eonspiei, et suos hortari non sitie sollieitudine ae bene excipere possent, aeque ae hodieque apud Anglos in ereatidis senatoribus fieri solet. Cf. Suneider. ad Vs rori. de RemsL III, a, . Flor. II, I a. ubi temptam, i. e. tabernaculum Oeeurrit. Lipsius exponit de templis Campo Martio vicinis, ad quae eandidatos diveriisse et exitum comitiorum exspectasse eo nileit. R A.
I. Sequestrem, non sequestrem,
a. e. IL A. Schw. - Non pronuntiei solum et promittat, sed nummos deponat et apud alium, fidei musa, eonsigneti iam. a. nantis osculis eonterat. Vile et servile. Nam illi Dominis sie solent. Vide Electa nostra, lib. II, eap. deos. culis. L. - De eandidatorum ambitu eons. Adams I. p. x58 sq. Ruis. 3. HOeem P econis qui ereatum renuntiareta Ru .
. Et vectiare.... verulenum. Nota est vitae eum mereatu eomparatio a
Pythagora iam instituta, ap. Cieeron. Quaesti Tufetit. V, 3 ibiq. Davi ea p. 3 7 sq. R. - Nobis haee non
generaliter de vita, sed de emptionesusTragiorum diei a videntur. S. Sed magna tua. Totius mundi eomitia, praeside Fortuna. R k.
s. re annipersa a magistratus :oam Senem tempore magἰstratus h norarii e. e. consules suffecti s. minois res ereabantur in dies mensesve. A nroersam s. ordinarii in annum ereati anno nomen dabant. Dici Cass. lib.
eipatus: proprie munera summa pro vinetalia. Cf. Ernesti elav. Cie. V C. peritim. R h.
314쪽
Vatinios fieri; nihil rogo i s Hoc est privatam ' sacere
Fortunam. - Licet ergo haec iuvicem scribere, et hanc sintegram semper egerere materiam, circumspicientibus
tot mi Ilia hominum inquieta; qui, ut aliquid pestiferi con
sequantur, per mala nituntur in malum, potuntque mox fugienda, aut etiam fastidienda. Cui enim assecuto satis
suit, quod optanti nimium videbatur p Non est, ut existi- Gmant homines, avida felicitas , sed pusilla : itaque nominem satiat. Tu ista credis excelsa, quia longe ab illis iaces; et vero, qui ad illa pervenit, humilia sunt. Mentior, nisi adhuc quaerit ascendere : istuc quod tu summum putas, gradus est. Omnes autem malo habet ignorantia veri. Tanquam ad hona seruntur, decepti rumoribus: deinde, mala esse, aut inania, aut minora quam spera-
verint, adepti ac multa passi, Vident; maiorque pars miratur ex intervallo sallentia, et vulgo magna pro bovis
Hoc ne nobis quoque eveniat, quaeramus, et quid sit x Bonum i n Varia eius interpretatio suit: finivit hoc alius alio modo, alius illud aliter expressit. Quidam ita finiunt: su Bonum est, quod invitat animos, quod ad se vocat. v Huic statim opponitur : Quid Z si invitat quidem, sed in perniciem p scis, quam multa mala blanda sint. Verum,
. Meleati imos homines: es de Gristant. 17, 3. R. - Vatinius, tribunus plebis anno V. C. 6 Caesaris partea maximo studio amplexus est :legem tulit Vatiniam, qua imperium Caesari per quinque annos prorogabatur: quem ut Caesar remia neraretur, ambitu feeit, ut ad praeturam eveheretur, repulso Catone. 2. Prioalam l. propriam, a sortubtia non pendentem. RMI .
3. Arida fetieitas. Idem de ea ait a ter D. xlx. 6: α Et avida selieita,
est, et alienae aviditati exposita. . Nunquam, ait, satiari potest, ide que pusilla est, ete. R.-Int. si homi. nes semper nova petunt, ne illos ideo accuses aviditatis: nam quae primum appetiverant ut selieitatem datura, tam reipsa pusilla erant. tam indigna votis hominum, rit nihil mirum ait iis homines eontentos non fuisse. . time ms. a. quod idem valet aevulgatum istu . Sehin.
315쪽
et verisimile, inter se disserunt. Ita, quod bonum est , vero jungitur'; non c8t enim bonum, nisi Verum est: at, quod invitat ad se et allice facit', verisimile est: in subripit, sollicitat, attrahit. - Quidam ita sinierunt: a Bonum est, quod appetitionem sui movet; vel, quod impetum animi tendentis ad se movet. v Et huic idem opponitur : multa enim impetum animi moVent, quae petuntur petentium malo. - Melius illi, qui sic finierunt : a Bonum est , quod ad se impetum animi secundum naturam movet, et ita demum petendum est'. v Quum coepit esse expetendum, jam et honestum est; hoc enim est persecte petendum. Locus ipso' me admonet, ut, si quid intorsit inter
. m, quod bonum est , vero λω risiar. Sic ms. a. ubi Ita valet Itaque, quod habent e. n. A. IIa , Mil. quo iam multa sunt quae specie blanda ac salsa invitant. Vulgo sic distinguebant, differunt ita. Quod bonum
est, ele. S.-Ver jungitur. Sequitur una eum Stoa Socratem , qui bane summam dixit esse sapientiam , bona malaque distinguere. Senet. Εp. LXXI,
I e bono multae fuerunt definitiones inter se disserentes. Cic. de Fin.
III, 1 o. Vide Lip ii Manuduet. ΙΙ,aa, ei Tledematini System III, 33sqq. 37 sq. Saepius jam bule quaestioni
indulsit Noster, e. e. Epistol. XX, L I, IV, e te. De auctoribus harum
allicit serie ed. Mur. Lips. Gron. et Matth. ex Pineiani conieci. Allicere facit c. A. n. Ven. et Er. quod re voravit nubh. Ita a. sie serii tum, a Miser facit i unde auiae eie eorrexi, suasu Gronovit, coll. Sueton. ii eli. e. xlv. Similiter formatum erbum e vii, facere vidi inuti apuδNostrum, Ep. LXXXV. Eiusdem sor
mae est commonefacere , communi sermone tritum.
έ. Bonum estis ... niaturam mo et
sentior Diogeni, qui bonum desinierit id, quod esset natura absolutum. πDiogenes fuit Babylonius, si oleias, quem Laelius audivit. Cf. Fabrie. B. G. vol. IlI, p. 56o. nuhi. S. Et ita demum petendum. Cato apud. Cie. l. l. α Quum ab iis rebus.
quae sunt seeundum naturam , abre -
d it animus eollatione rationis, tu in adnotionem boni pervenit. . Liau. 6. Locus ipse, etc. Nam eum bono semper honestum coniunx .se Sicii eos nolum est vel e Cie. de Oss. I, 5. Quum enim dicerent, bonum se in- per prodesse, ideoque expetendum et iustum et honestum siniονὶ esse, et nihil aliud in bonorum numero nisi honestum esse vellent, illud honestum et explicare et defendere debebant. Certii autem id doeebant iusti
316쪽
Bonum Honestumque, u dicam. Aliquid inter se habent mixtum et inseparabile : nec potest bonum esse, nisi cui aliquid honesti inest; et honestum utique bonum est. Quid ergo inter duo interest λ Honmtum est perscctum
bonum, quo heata Vita completur, cujus Contactu alia
quoquc hona fiunt. Quod dico, tale est. Sunt quaedam
neque bona, neque mala : tanquam militia, legatio, jurisdictio. Haec, quum honeste administrata sunt, hona esse incipiunt, et ex dubio in bonum transeunt. Bonum societato honesti fit; honestum per ge bonum est. Bonum ex honesto nuit; honestum ex ge est. Quod bonum est, malum esse potuit; quod honestum est, nisi bonum esse non potuit. Hanc quidam finitionem reddiderunt : si Bonum est, quod secundum naturam est. n Attendo quid dicam: quod
honum est, secundum naturam e8t '; non protinus, quod secundum naturam est, etiam bonum est. Multa in quidem naturae consentiunt; sed tam PU8illa Sunt, ut non conveniat illis boni nomen. Levia enim sunt, et contemnenda ;nullum est minimum contemnendum bonum. Nam quam-
tia, eonflantia, temperantia et selen
. Neque bona, neque malo. Eallunt, media. a. Secundum naturam est. Perperam vulgo, et invitis msstis, et secundum nat. est et et deinde et bonum est, ubi etiam bonum est eommode dederunt a. e. R. Sehin. 3. viatio qiadem ruatiariae rei. B
num, ait, Meundum naturam est,
sed pervenit ad hane suam proprietatem ipsa magnitudine. Dissensus, qui inter Nostrum et Cic. l. I. inter-eedii, ita conciliari fortasse potest:
quod bonum ait Noster, eroeendo ad summum pervenit, atque lum neque augeri neque minui potest: cato contra ap. Cieeronem de summo bono loquitur, quod genere, non magni tudine eernatur. Vereor talmen, utreete philosophantibus sententἱam suam probaverit Senem : non enim magnitudine, sed recto rationis, sine qua, ut ipse ait Ep. LAVI, ta, nullum num est, usu illud bonum eerni debet, si eaeteros Stoae auctorea a dias. N A. 4. Nuntim est minimum contemnendum bonum. Sie a. e. n.-Vulgo olim edd. ntiuum nec minimum ἰ ed.
317쪽
diu exiguum mi, bonum non est; quum bonum esse coepit, non exiguum est. Unde agnoscitur bonum p si, a persecte Secundum naturam Pst. - Fateris, inquis, quod honum est, secundum naturam esse; haec eius proprietas est : lateris, et alia 3ecundum naturam quidem esse , sed bona non esse. Quomodo ergo illud honum OA , quum haec non sint p quomodo ad aliam proprietatem per-Venit, quum utrique praecipuum illud Commune sit, Ao-cundum naturam esse Θ - Ipsa scilicet magnitudine. Nec hoc novum est, quaedam Cre3cendo mutari. Insans suit,
factus est pubes; alia ejus pro prictas sit : illo enim ' iri n-tionalis est, hic rationalis. Quaedam incremento non tantum in majus exeunt, sed in aliud. - Non sit, inquit, aliud , quod majus sit : utrum lagenam an dolium impleas vino, nihil reseri; in utroque proprietas vini est: exiguum mullis pondus, ex magno , sapore non dissert. - Dive Raponis exempla : in istis cnim cadem qualitas est; quamvisis augeantur, manent. Quaedam , amplificata, in suo generuet in sua proprietate perdurant; quaedam, post multa incrementa, ultima demum vertit adjectio; et novam illis, aliamque, quam in qua suerunt, Conditionem imprimit. Unus lapis socii fornicem, illo qui latera inclina in cuneavit, et interventu 8uo vinxit. Summa adjectio quare plurimum facit, vel exigua Θ Quia non auget, sed implet. Quaedam processu priorem exuunt formam, et in novam
Rub, nistrum etiam minimum. S. Rul h. nititur uno Pineiani et tribus palat. alque interpretatur suam lecti nem I minimum eontemnendum bonum est nullum et Pineianus niat timminimum: Erasmus nullum enim m.
a. Ille enim , a. c. A. Abest vulgo en . Schw.3. Ex magno. Si e ma. a. et ed. n. commode e se. quod sumitur ex magno pondere. Et m ntim edd. eum
c. . q. cum quo parum convenit ver
Et in sua prurietate , a. e. A. Perperam deest et edd. ea n FH- . Dio lic
318쪽
transeunt. Ubi aliquid animus diu protulit, et, magni- , si iudinem eius sequendo, lassatus est, infinitum coepit vocari ; quod longe aliud factum c8t, quam fuit, quum magnum videretur, sed finitum. Eodem modo aliquid
difficulter secari cogitavimus; novissime, crescente di ias cultate, insociabiles inventum est. Sic ab eo, quod vix et aegre movebatur, processimus ad immobilo. Eodem ratione aliquid sescundum naturam fuit; hoc in aliam proprietatem magnitudo sua transtulit, et bonum secit. Vale.
i . Ubi aliquid animus...isinitiam tuisse et ideam vero illam quasi die it vocari. I. e. ubi animus diu ali- vini numinis esse imaginem aliquam quid in eonspectum suum extulerit, animo nostro impressam. Exclamat ut in id inquirat, atque eius magni- Feneson , naue de texistente Hetudinem ultra sequi non potuerit, nisu, Part. II, e,p. a, arg. secundo: exemplo sit tempus, aeternitas, tune in Pia te priae relle Mee qui est si illud infinitum ecepit votari. - μα -- ssus de moi, qui me sum liailia videbantur , infinita sunt, et passe infiniment. qtii m Nonne otii
in novam exeunt formam. Exempla me seu invaria re δε mes Mn re Inee illustrant, sed paruN probant. yeu π , qui me renae Pin i presene ZSed hane argumentationem Seneeae illati vient-em p oi si e priae propriam es, e putaverim. R h. - dans Ie nerarit Z Nien in re Via est Itane Seneeae reeetitiorumque empi' fini ne petit me Ia donner : earlesia 'ri,iarum opinionem de infraui notio- ne represente Potne Pin i r done iani, origine multi philosophi impug- est in iment dias Mahis, ele. Sitiarunt, in priinis Kautius illiusque milia eiusdem vide, eod. lib. Part. l. assectae. Nolum est nostrum Fene n c. έ, S a 3. Caeterum quaestioneni deat Iosque eoniendisse ideam infiniti ευεν inopenitus tractatam vide ab Anae mundo exteriori sola amplificatione eulon, Essala de Philosophie , in siniti nunquam nobis contingere po- speciali tentam lue.
319쪽
DIv ITEM ESSE, QUI CUPIDINIBUS IMPERAT. Joeo se promittit amico , se docturum eum esse, quomodo fieri dives eeler rime possiti Deinde motae t. maximas esse divitias, quas a nobis ipsis petierimus. naturae nihil negantes, quae paucis contenta est, et supervacua dimittit. Tune nobis nihil deerit , finem omnium rerum spectantibus, qui naturam non exeedit; divitiae desinere lune non possunt, satis habebimus :Meunia autem neminem feeit divitem. Ii eontra , qui vulgo divites sunt, proprie pro paupe ibus habendi sunt.
Quoeti Es aliquid inveni, non exspecto, donec dicas : 'in communes t - ipse mihi dico. Quid sit, quod invenerim, quaeris p sinum ' laxa, merum lucrum est i Docebo, quomodo fieri dives celerrime possis; quod valde cupis audire, nec immerito : ad maximas te divitias compendiaria Φ ducam. Opus erit tamen tibi creditore ; ut negotiari possis, aes alienum facias oportet: sed nolo per interces-3. In conamime. Sie Graeei de rebus inventis et easu oblatis dieere solebant, κοινος, notante Lipsio et Geonovio, qui laudat Phaedri sati.
eommune , quodcumque est lucri. vnes nota et a multis, e. e. parra miΟ-
graphis et iis, quos praeter Burmannum Jaeobs ami ei M. ad Brunk. Anal. II, p. a6s, XIII laudat, explicata. nuhk.- Phurnutus, de Mercurio: α Si quis aliquid in itinere invenerit. moris est prosari et eommuni Nereurio, qui eerte reἰ inventae e metu est, ut qui in viis versetur. Μα. Sintim. Togae : similiter Horat. Serm. II, 3,tra: .Ferre sinu lax . . n. 3. Compendiaria se. via 3 edd. eum a. n. et Pint. Cons. Ep. XXVII, nee male Gu endiario se. iii nere in ed. Er. eum aliis apud Pinetarium et Grui. eoll. LXXIII, 25o, '. Perperam eona Pendiaria ed. Vera. cum . e. A. Schw.έ. istis erit ereditore. Quoy ipsiste, ut argutando subdit. Lips.
320쪽
sorem mutueris, nolo proxenetae' nomen tuum jactent.
Paratum tibi creditorem dabo, Catonianum ' illum : u A ,
te mutuum sumes. η Quantulumcumque egi, satis erit,
si, quidquid deerit, id a nobis petierimus. Nihil enim,
mi Lucili, interest, utrum non desideres, an habeas. Summa rei in utroque est eademinon torqueberis. Nec illud praecipio, ut aliquid naturae neges; contumax egi, non potest vinci, suum poscit : sed, ut quidquid naturam excedit, scias precarium esse, non necessarium. Evirio; 3 edendum est : utrum hic panis sit plebeius , an siligi neus , ad naturam nihil pertinet. Illa ventrem non deleetati vult, sed impleri. Sitio; utrum haec aqua sit, quam ex lacu proximo β excepero, an ea, quam multa nive Cl gero', ut rigore refrigeretur alieno, ad naturam nihil pertinet. Illa hoc unum iubet, sitim exstingui: utrum sit aureum poculum, an crΥstallinum, an murrheum y, an
.Proxenet Graeeo nomine προξε ut v K , est velut pararius , conciis
liator et interpres: qui partea co traeturas medius ipse iungit. iam. a. Cratonianum. Tenent libit omnes , nisi quod per m seribunt ms. e. et ed. Hecatoniana m eoniectabat Pine. M . - Catonianum tuum. Se. creditorem. Nam M. Cato dixit: α Quod tibi deest, a te ipso mutuare.NSenee. de Benefie. V, 7 : α Te ipsum tibi paratum ereditorem dabo, illum quem Cato dare solebat . mhk. 3. Ortim his pianis.... Plebeius. I. sarreus : ne autem est genus tritiei durius ae ponderosius , domesticum Italiae frumentum. Plin. 18, 7. CLHeynii opuscul. academ. I, p. 357. Sehneideri Index ad Serim. Rer. t. h. v. mhk. . Sia inetis. E tritieo : tener et si-lig. eoojungitur D. CAIIII, I. Plin.
Index laud. h. v. mu. 5. Ex Iacu ρωαλια Propertius :- Ipsa petita laeta nune mihi duleis
6. Cusero. Sie Erasmi Milio et romana : praetulerunt Lipsius et Gio, novius z conveniunt palatini eodd. mss. omnes. Pineiani codd. praestantelisero. Editio antiqua : thisero frigore. RMA.--Guaero, G. R. Miseroe. A. M . - Otisero. Aqua enim in vase eircumdari nive solebat. NuM. 7. Murrheum, ma. a. quod et debuerant e. A. tu quibus mirreum Nee male vulgo myrrhinum edd. vel murrhinum , ut ed. Ruta. Perperam
consecta esse eonstat, sed quidnam suerit, non satis eompertum est. Ut