장음표시 사용
321쪽
Tiburtinus Calix , an manus concava, nihil refert. Finem omnium rerum Uecta; Et supervacua dimittes. Fames me
appellat : ad proxima quaeque porrigatur ' manus; ipsa mihi commendabit, quodcumque comprehendero. Nihil
Quid sit ergo Α, quod me delectaverit, quaeriS. s Videtur mihi egrcgie dictum : u Sapiens divitiarum naturalium est quaesitor acerrimus. η-Inani me, inquis, lance
muneras i Quid est istud p Εgo jam paraverum fiscos ;
circumspiciebam, in quod me mare negotiaturus immitterem ; quod publicum agitarem; qua8 arceSSerem mer 8. Decipere est istud, docere paupertatem, quum divitias promiseris. - Ita tu pauperem judicas, cui nihil deest p- Suo, inquis, et patientiae suae beneficio, non fortunae.
manni a l. opiniones omitti m , omnessere in eo eonveniunt, mirrham
nus quoddam agathi s. pseudopali s. quae sitit h. Velihemii sententia, stea-titae siniei sinesveher Smxkstran
pretiosum suisse. Duplex inmerx sp ei es fuit, altera naturalis, quae e terrae stadiebatur. altera artificiose comis posita, instar sto oris vitrei. Cf. namehor. His Oire de Pinnae des Inse.. To. X tali , cui a sentitur Bliam enis
istum locum , mulata sorsan sententia . Quum crystallum tum inurrham misit Oriens: ex eallem terra es dimus, ait, Plin. 37, a , qui utrum que describit. Anhk. - Plura vide in Exeursu ad lib. VII de Benes. nostrae .d. vol. Il , p. 69s. t. Tiburi nus ealiae. Fielitis. L. Fieiit a vasa rihure saeta esse, aliunde non eonstat: Strabo V, 3, ii, lapiῶ-dinas memorat, sed marmoris, nune travertino appellati: de terra s. creta fimalma tacet. ΠυM. a. Porrigatur. a. e. A. Pine. Pal. I, 3; extendatur M. n. ei seqq. tendatur ed. Lips. el seqq. invitis msstis. Sehιν.
3. Quid siter . ete. De quo initio dixi: m commune debet proferri. L. . Quid est istia Z Sie α e. R. A. Perperam Quid est iuuia λα-ρ ed. Er. Mur. et Lips. Tum, Quid estiuiad in communest ed. Gron. Bip. et Rubh. ex levi eouieet. Lipsi . Istud
inone corruptum erat ex Iamne , qtiod subiiciebatur olim sic , Iamne ero γων. vel Iam ne Parcio. exo : Pro quo nos ex ms. a. dedimus, E iam Paraςerram. Sehin. Ego iam Paraceram , etc. Ut vel argentariam exercendo, vel publieae. e. vectigalia redimendo, vel mereaturam sariendo dives fierem. Cons. Episi. ct in ii. Ilia di.
322쪽
- Ideo ergo illum non judicas divitem, quia divitiae ejus si
desinere non possunt Θ Utrum majus ': habero multum, an satis p Qui inultum habct, plus cupit; quod ost argumentum, nondum illum satis habere : qui satis habet, comsecutus est, quod nunquam divitiis contigit, finem. An σhas ideo non putas esse divitias, quia propter illas nemo proscriptus est λ quia propter illas nulli venenum filius,
nulli uxor impegit Z quia in bello tutae sunt Z quia in pace
otiosae p quia nec habere illas periculosum egi, nec operO- sum disponere Θ An parum habet , qui tantum non alget, non esurit, non sitit Θ Plus Iupiter non habet. Nunquam lparum est, quod Qtis est: et nunquam multum est, quod satis non est. Post Darium et Indos = pauper est Alexander' Macedo : mentior λ; quaerit, quod guum iaciat, scrintatur maria ignota , in oceanum' classes mittit novas, Et
.m et ... possum. Int. eos ergo
solos divites putas , quorum divitiae
possunt desinere, et sunt obnoxiae ea-,ibus. a. Utrum maiias : hahere μι- tum, ete. Sic a. c. A. Perperam mo tis e l. n. unde vulgo Utrum malis habere. ete. Schw.3. An parum hahel. ete. Sic edd. eum n. et A. Sed reetius videtur AI. quod dabat ms. e. quod ipsum etiam debuerat ms. a. in quo Ad. frequenti permulatione litteramim t et d. Quare
ilia..... Plus IViter non hisbet. Sen. istud. At Pomm hahel. ete. opponit alter; cui Seneca respouilet, Plus
Imiter, ete. Se . --An Parum hahet. Qui Iantum non, me. l. qui pror tua nota a., qui multa alia quidem non possidet , sed tamen tion alget. Ita
Cieerra Epist. ad Attie. xέ , 5 eos tantum non laudari, sed includi. Moneo propter Pineianum , qui huius signifieationis immemor legendum putambat e qui tantum non, non alget, i. e. qui sere non alget. Ruhh.έ. Et nunquom munum est. CG-pulam et, omissam vulgo, dedere veteres libri omnes. Se . 5. Post Dariam et Indos. Int. postquam Darii regnum Itidorumque suum feeitis. Alexander. De Alexandro cons. ad Ep. xci, 37. NMλώ. . Mentior. Quod aberat vulgo , adjeetum ex more Senecae dedit m s.
. et unus probus cod. Pinc. . λιν 8. In Oceanum rel. Nearcho duee, cuius paraptum a. ilinerarium expres.sit Arrianus in Indicis egregie nuperi Ilustralis a Vincentio e the vomare VNearehus fram the Indus to the G-phra es, eis. Lora n i 797 : haee expeditio saeta estantio 3 6 ante ChrIst natum, qua Orbis nostri pars delege. batur tune ineognita : hine mundi
323쪽
ipsa; ut ita dicam , mundi claustra permiinpit. Quod naturae gatis est, homini non esti Inventus est, qui concupisceret aliquid post omnia : tanta est caecitas mentium, et tanta initiorum suorum unicuique, quum procemit,s obliviol Ble, modo ignobilis anguli ' non sine controve sia dominus, tacto fine terrarum per suum rediturus orbem, tristis e8t. Neminem pecunia divitem secit : immo contra, nulli non maiorem sui cupiditatem incussit. Quaeris, quae sit
hujus rei causa P Plus incipit habere posse , qui plus
io habet. Ad summam, quem voles mihi ex his, quorum nomina cum Crasso Licinioque numerantur β, in medium
licet protrahas; asserat censum, et, quidquid habet, et quidquid sperat, simul computet: iste, si mihi credis, pauper est: 8i tibi, potest esse. At hic, qui se ad id, quod
natura Exigit, composuit, non tantum extra gensum estii paupertatis, Aed extra metum. Sed, ut scias, qu m di Nficile sit, res suas ad naturalem modum coarctare; hic ipse, quem Circa naturam dicimus, quem tu vocas pauperem , habet aliquid et supervacui. At excaecant populum , et in se convertunt opes, gi numerati multum ex aliqua domo essertur, si multum auri tecto quoque eius
e caustra peri et mox, Post omnia
lucem aeeipiunt. Πυhk. t. Et ipsa, ut ita dicam. Sic eommode e. A. N. Aberat vulgo ipsa. S. a. Ille modo ignobilis anguli. Ma
cedoniae, non sine coralmoersia : bella
enim ei gerenda fuerant eum populis quibusdam vieinis, Triballis, Getis, Illyrii, , Thebanis, etc. Res nota.
ms. o. Perperam tanu frie te'. e. A. R. unde inepte vulgo de tanIoine , eis. ex uno eod. Pine. alius toto
pro facto dabat. Se . - Lipsius ait: divinet aliquis, delecto. έ. Pltis incipis haBere posse. Rabere Diale desiderasses; sed nil inu-txai libet. Se .
5. QMOrum nomina cum Crasso Licinioque re erantur. Speciosum erat quod dabat mM cum o soLirinioque , et ale sere etiam c. G. H. Sed verum utique videtur Crasso, quod ex Pineiani eodd. receptum n Mur. Tum Licinoque vulgo edd. ab eodem Mur. ex Persio et Iuvenali
324쪽
illinitur , si familia ' aut corporibus electa, aut 8pectabilis cultu esti omnium istorum felicitas in publicumspectat Τ: ille, quem nos et populo et fortunae subduximus, beatus introrsum est. Nam , quod ad illos pertinet, apud quos salso divitiarum nomen invasit occupata paupertas ; sic divitias habent, quomodo habere dicimur se brem , quum illa nos habeat. E contrario dicere sol mus, et sobris illum tenet: n eodem modo dicendum est, a divitiae illum tenent. nNihil ergo monuisse te malim, quam hoc, quod nemo iamonetur satis : ut omnia naturalibus desideriis metiaris, quibus aut gratis satisfiat, aut parvo . Tantum miscere
vitia desideriis noli. Quaeris, quali mensa, quali argento, quam paribus ministeriis et laevibus', asseratur cibus pNihil, praeter cibum, natura desiderati
Num tibi, quum saures urit situ, aurea quae is Poeula 2 num, esurieris , fastidis omnia , praeter Pavonem rhombumque 7 . sed, ut in Seneeae libris, si e et apud Dionem Cassium LIV, 21 et apud Sueton. Oetav. 67. Licialias voeatur
ille Augusti liberius ; euius divitiae ,
ut olim Crassi, in proverbium abie. rant. CL Nostrum Epist. 'CXX. Schoo. De Crasso omnia e Cicerone et Plutaretii vita nota. Πυhέ. - Pe sius : α Nune Licini in campos, nune Crassi mittit in aedes. . Vetus Persi seboliastes asservavit epigramma in Lieinum a Varrone saetum I ae Marmoreo Lieinus tumulo iacet, at Cato parvo ; Pompeius nullo : eredimus esse Deos ' ist. Illinitur. De auro , quo vestes, marmora, etc., ornantur, δ' illinire iti usu erat, termini, ut ita dieam , technici loeo, quo graee. Βρε eiu ex. Pre erunt. Moneo , ne Lexicis credens , eontemptus causa posita haee putes. CL Salmas. ad Seripti Hist. Aug. T. II, p. 55 I. Nie. Heinsius ad Ovid. A. A. III , α3a, quibus egregie usus est Bottiger ad uoratis IV Carm. 9, 3έ. Πυμ. a. Familia servorum. R k. 3. Felicitas in pisticum vectae. Vulgo videtur felix, non esu Vertit Lagriano: LasHicite de res richo
vis, qui ministrabant, aetate aut colore paribus. De Brev. Vii. e. 12, 1.Losa 6. Laremus. Glabris, ut alibi vocat , et sine pilis.
325쪽
iέ Ambitiosa non est fames; contenta desinere Mi : quo desinat, non nimis curat. Infelicis luxuriae ista tormenta sunt : quaerit, quemadmodum pD8t 8aturitatem quoque Esuriat; quemadmodum non impleat ventrem, sed sarciat; quemadmodum sitim, prima potione Sedatam, revocet.
Egregie itaque Horatius negat ad sitim pertinere, quo is poculo aqua, aut quam eleganti manu ministretur. Nam si pertinere ad te judicas, quam crinitu8 puer', et quam perlucidum tibi poculum porrigat, non sitis. Inter reliqua, hoc nobis praestitit natura praecipuum, quod necessitati fastidium cxcussit. Recipiunt supervacua 'dilectum. - Hoc parum deeens; illud parum laudatum Τ, oculos hoc meos laediti - Id actum est ab illo mundi conditore, qui nobis vivendi jura descripsit, ut salvi essemus, nonisi ut delicati. Ad salutem Omnia parata sunt, et in promptu :deliciis omnia misere ac sollicite comparantur. Utamur ergo hoc naturae beneficio, inter magna δ numerando; et cogitemus, nullo nomine melius illam meruisse de nobis, quam quia, quidquid ex necessitate desidcratur, sine fastidio sumitur. Vale.
i. Crinitus puer. Qui a poeulis, nisiliebri plem lue habilia erant, ea pillitio suente et longo. Imo et alii Paedagogiani suere pueri. Unde Martiali, : α Crinitae , Line, Paedagogeturbae. . nubi. - oralius de talitii blieello : α Discrimen obscurum solutis Crinibus, ambiguoque vultu. v Quorum minores erant divitiae, aut luxuries, eodem habitu vestiebantur tonsosque eapillos serebant . ut vi
de re est e Iuvenali Sat. X l, 3 9 . vi idem habitus eunetis; tonsi recli que eapilli Λtque hodie tantum pro
pter convivia Pexἰ. a. Dilectum, rion delectum, G. c
II. A. I idemque infra lauriatiam, non ui vulgo latitum. Schw. - La
grave recte vertit: ora ne meι dela recherche et dia notae que dans Iessuersiailes. 3. Par. I d. 1lis tangit Noster coe nipeiarum, aut eomium convivarum ritus, singula sereula regis sui, quae Plaeuissent, laudantium 2 quae sunt
verba I. F. G tonovit in Obss. III, iέ,
p. ed. Lips. quem vi leas. Rυhk. . M aettim est... delicati. Int. hoe voluit Deus nos salvos esse, non de lieatos.
5. Inter magna. Supple: illius be
326쪽
QUOMODO BONI HONESTiQΠ NOTITIA LD NOS PEnVENERIT y Ut desiderio ami ei satisfaciat. quaestionem . quomodo ad nos boni honestique Notilia pereenerit, tractandam sibi sumit, et doeet ni Lil esse bonum , nisi quod honestum sit, et quod honestum sit, ulἰque bonum esse. Tunc redit ad istam quaestionem. Ae primum natura se ἰentiam non dedit, sed semina seientiae : non casu ita virlulem ineidere potuimus. Ratio analogiae ope , Observatione et rerum saepe iactarum inter se eoilatione , notitiam illam nobis peperit. Deinde simit ludo, quae inter virtutes et vitia intere edit, eo egit nos attendere, ut haee eonfinia distinguerentur e ita vitia observata sunt. Sequitur hine observatio de viro sapiente , in quo persecta virtus conspecta est, quam in partes divisimus e quatuor inde virtutes orium suum duxere , tem
perantia , sortitudo, prudentia , iustitia. Unde virtus intelleeta est, et illa beata vita. Hoe ipsum nobis apparuit in viro perseeto. ruius deseriptio adiungitur. Cf. Ep. cxv Ii I. cie ero de Finib. III , Io sq. De Oss. I, 5 et alias passim.
in una constitit, et hanc expediri desiderat: κ Quomodo ad nos Boni Honestique notitia' pervenerit 3 v - Ηaee duo apud alios ' diversa sunt, apud nos tantum divisa. Quid sit hoc, dicam. Bonum putant esse aliqui , quod utile est : itaque hoc et divitiis, et equo, et vino, et calceo
I. Notina . Sie Erasin. et palat. om nes, et editio antiqua. Mur. e Pinc. tertione antiqua : prima notitia m . Schin a. LIM duo uuia alios. Ε. c. Aea- de niteos et Peripateticos .... vud noIStoicos. Vide Ep. cλVm, Io. Inhk. 3. Loniam pratiant esse Hiqui. Se .llae tres dis ei plinae sive se elae Philosophorum , quae virtutem, ut Ciceronis verbis de Fin. II l, Ir init. utar. a summo bono exeludunt, Aristippi,
Epicuri, Hieronymi, Carneadis. Cic. de Fin. II. ix ; III, 9. Et Si olei di x
re, bonum esse . quod utile sit sive non ilisserat ab utilitate . - Ουχ ιαιρον Cons.
327쪽
nomen imponunt; tanta fit apud illos boni vilitas, et
a adeo in sordida usque' descendit. Honestum A putant, cui ratio recti officii constat; tanquam, pie curatam Pa tris senectutem, adjutam amici paupertatem, sortem ex peditionem, prudentem moderatamque gententiam. Ista duo quidem facimus , sed ex uno. Nihil est mnum, nisi quod honestum est; quod Honestum egi, utique bonum.
Supervacuum judico adjicere, quid inter ista discriminis sit, quum saepe dixerim δ. Hoc unum dicam, nihil nobis bonum videri, quo quis et male uti potest: vides autem, divitiis. nobilitate, viribus, quam multi male utantur. J Nunc ergo ad id revertor ' , do quo desideras dici :κ Quomodo ad nos prima Boni Honestique notitia pervenerit. n Hoz nos natura docere non potuit: semina nobis
scientiae dedit, scientiam non dodit. Quidam Munt, nos in notitiam incidisse ; quod est incredibile, virtutis alicui
Speciem casu Occurrisse : nobis videtur observatio colle-
las. Sic Erasmus , editio antiq. et omnes palat. At Muretus : tanta est'. rel. mhk. a. In sordida usque. a. c. A. Vulgo usque ad soria. . ex N. S. 3.mnorum... senuntiam. Aia media itaque reserunt, quo ossieta, seeundam Stoleos, pertinere constat.
Enimvero Sio ei aliter statuebant, quippe quos primos inter honestum et decoram distinxisse, nee bonum ab honesto separasse reete Cieero pronuntiavit. Niahk. . Ista duo quid facim . Nempe laos Stoiei. L s. s. Quum s e dixerim. Ε. c. in ist. CxViri. ΛωM6. Nune ergo aes id reperior rel. Quum Stoiei demonstrassent, bonum honestumque esse, et disserre ab Oi
fietis eo, quod haec praeseriptiones dent nonnisi in breve tempus et quasi quotidie. illud honestum vero in totam vitam, et quod os fieta a primis
naturae oriantur, honestum autem his
numque illis adeo haud semel ad versari videantur; ista quaestio, eui hie respoudet Noster,enodanda venit, de qua iam inde a Meratis tempore disputaverant philosophi, utrum sapientia a natura ait an doceri possit. Platoni in Menotae et Protagora placuit μοιρα αιευ ναῶ nos in hane notitiam taeidisse : Stolei tribuebant rationi. CL Cie. de Fin. III, Io, et Garve mersi I, p. 69 sqq. Quinque autem modis fieri rerum notitias diee-bat Zeαo apud Diogesem Laert. lib. VII, tap. 5a sq. quae eum iis, quae Noster posuit, bene eotieiliari pos-
328쪽
gisse, et rerum saepe iactarum inter se collatio : per anilogiam nostri intellectum et honestum et bonum iudicant. Hoc verbum quum latini Grammatici civitate donave- ιrint', ego damnandum non puto, nec in civitatem suam redigendum : utar ergo illo , non tantum tanquam recepto sed tanquam usitato. Quae sit haec a mimia, di cam. Noveramus corporis Unitatem; ex hac Τ cogitavimus, esse aliquam et animi. NOVeramus corporis viros; in his
collegimus M, esse et animi robur. Aliqua benigna lacta, aliqua humana , aliqua sortia, nos obstupefecerant; haec coepimus tanquam persecta mirari. Suberant illis multa , vitia, quae species conspicui alicujus lacti fulgorque colabat; haec dissimulavimus. Natura jubet augere laudanda; nemo non gloriam ultra Verum tulit: ex his ergo speciem ingentis bovi traximus. Fabricius ' Pyrrhi regis aurum
sid ext. Nostri Stolei iudieant, etho estum et bonum per analogiam intelleelum ab hominibus esse) : sieplane et percommode G. c. R. neCaliud e suis eodd. protulit Pine. et consentiunt Gruteri eodd. et ed. A. Dixi quod in his perperam in elie ius pro in ellectum seribitur. Eadem quidem sententia , sed praeter rationem mutatis verbis ex Pineiani eonieelura, in inde a Mur. sie edebatur : per analogiam nostro in e Detu et honestam et Bonum μα- erante. Se . a. Cio te donarerint. Iam Cieero
3. Nee in elouralem suam. I. e. gra eam redigendum , repellendum. n. 4 Non erantiam tranς ram meremo. Vox tantum, quam libri omnes agnoscunt, temere primum omissa erat in ed. mai. Elsev. I si di et dein in aliis. Seh . 5. Ex hac cogitor tis. Sie h. l. a. R. et cottanatis e. A. non erit Amus , ut vulgo. Schw. G. Cousimus. Reete ed. Erasm. et seqq. cum Pal. I. a. Colligimus, a. c. n. A. Se .
. Stiberant tuis. Quae tanquam
perseela mirari eceperamus, etc. R.
8. Fabricius rei. Narrat hare quoque eadem sere ratione Plutarehus in Pyrrhi vita, e. Io, II. Livii mentio et narratio harum rerum iniuria temporis periit. Eutropius duo illa praeelara Fabrieli narrat Histor. Rom. breviari lib. II, eap. II et . Unum ex legalis Romanorum Fabrietum ale admiratus Pyrrhus . ut
visset, quarta parte regni promissa, sollicitare voluerit, ut ad se transiret: contemptusque a Fabritio e ... In-
329쪽
repulit; maiusquc regno judicavit, regias opes posse
contemnere. Idem, medico Pyrrhi promittente venenum se regi daturum, monuit Pyrrhum, caveret insidias. Hii dem animi suit, auro non vinci, veneno non vinCeΓ .s Admirati sumus ingentem virum , quem non regis , non contra regem promissa flexissent, boni exempli tenacem ;
quod difficillimum est, in bello innocentem ; qui aliquod
esse crederet cliam in hostes' nefas; qui in summa paupertate, quam in sibi decus secerni, non aliter refugit divitias, quam venenum. ii Vivo, inquit , heneficio meo, Proelio ; et gaude , quod adhuc dolchas , Fabrici iam notidi Posse corrumpi. n Horatius Cocles solus implevit pontis angustias; adimique a tergo si hi reditum , dummodo iter hosti aris erretur, jussit; et tam diu restitit prementibus donec revulsa ingenti mi ina tigna Sonuerunt. Postquam respexit, et extra periculum e Me patriam periculo guos sensit: K Veniat, si quis vult, inquit, Sic euntem sequii ndeditque se in praeceps; et non minus sollicitus in illo
teriecto anno, contra Pyrrhum FabrDeius est missus.... Tum, quinti vicina eastra ipse et rei habererat, mediens Pyrrhi ad eum nocte venit, promit lena veneno Pyrrhum oleisurum , si,ihi aliquita pollieeretur; quem Fa. bricius vinetiam reduci iussit ad dominum, Pyrrhoque diei quae contra
eaput eius medicus spopondisset. Tum rex admiratus eum, dixisse sertur:
Illa est F.bri eius, qui disse lius ab
honestate , quam sol a cursu suo averti Potest. n Α. Gellius nobis ser
vavit epistolam quam Fabrielias de hoe ad Pyrrhum seripsit, plenam animi magnitudine.
. Non , non c- ro rex promissa. Iul. non promissa regia regnum osserenus, nou pi Omi a me-
diei eontra regem , id est, regem se eisurum pollieiti. a. In hostes. Sic Erasmus , Mur. editio antiqua: Lipsius : in hoste. IL3. Quam. Sie omnes palatini et
bricio et eius eollega Q. AEmilio Coss. a. U. e. έ έ-Pyrrhum missam diversi argumenti: Neque ami- eorum videris, neque hostium esse se-lia iudex- Leetis, quae ad nos missae sunt, litteris, eognosces, te contra bonos et iustos viros bellum gerere,
perfidi, et improbis habere fidem.
Neque vero haee nos, quo gratiam emereamur tuam , indieamus tibi, sed ne easus tuus aspergat maeulari
330쪽
rapido alveo numinis, ut armatus , quam ut salvus exiret, retento nonorum victricium decore, tam tutus rodiit, quam si ponte' venisset. Haec et hujusmodi saeta imaginem nobis ostendere Virtutis. Adjiciam , quod mirum fortasse videatiar : mala in te dum speciem honesti obtulerunt, et optimum ex contrario nituit. Sunt enim , ut scis, Virtutibus vitia confinia, et perditis quoque ac turpibus recti similitudo est. Sic menii tur prodigus liberalem ; quum plurimum intersit, utrum quis dare sciat, an Aemare nesciat. Multi, inquam, fiunt, Lucili, qui non donant, sed proiiciunt; non voco ego liberalem, pecuniae suae iratum. Imitatur negligentia facilitatem, temeritas sortitudinem. Haec nos similitudo coegit attendere, et distinguere specie quidem Vicina, re autem plurimum intor so dissidentia. Dum observa mugeos, quos insignes egregium opus secerat, coepimus an notare, quis rem aliquam generoso animo secisset et magno impetu. Sed semel hunc vidimus in bello sortem; in foro timidum ; animose paupertatem serentem, humiliter infamiam : factum laudavimus , contempsimus virum. Alium vidimus adversus amico8 benignum, adver-
nobis, ut dolo videamur, quasi nequiverimus virtute , bellum perpetrasse. Ruhk. Armatus. Seuto et gl dio,
nuhk.- ωTiberine pater, inquit, te, sanete, preeor hare arma et hune milia tem propitio numine aveipias. Ita sic armatus in Tiberim desiluit; multisque sope inei dentibus telis ineolumis ad suos tranavit, rem ausus plus sa-mae habituram ait posteros, quam fidei. . Tit. Liv. lib. lI, I . a. Si Ponse. Sie Erasm. et codd. pars r Pineianus inde fecit: si e Ponte. Τres codd. et ed. antiqua : si sponte. R k. Iam tuto per aquam, quam si per Pontem. 3. Sunt eri ... simulati est. Idem observat noster de Clementia I, 3, 3. Cf. Coelium ad Sallust. de B. Cat. e. XI. Propter hane vieiniam vilia interdum virtutum laudem aceipiunt,