장음표시 사용
671쪽
ii in Agricola et u Si, ut sapientibus Placci . non cum Corpore exstinguuntur magnae animae. n ota magnas : minuta igitur et sature pereunt, aut non diu manent. Palam itu menitis , in Eusebio, de nostris et u Animam natam, et mortalem esse, non statim tamen interlac, sed manere apud seipsam. Sapientum quidem, usque ad coli flagrationem omnium t stultorum , ad breve aliquod tempus. Illimo vero genere quodam sati exstinguuntur etiam meliores et putasi Pondeme arit m ole magna , una cum corpore obruuntur. Seneca Epist. LVII): κ Quid interest, utrum super aliquem vigiliariummiat, nut mons an turris 3 Erunt tamen qui hanc ruinam magis timeant, quamvis utraque aeque mori sera sit. Nunc me putas do Stoicis dicere, qui cxistimant animam hominis magno pondero P triti, permeare non posse , et statim spargi, quia non fuerit illi exitus liber. . Mira sentcntia , sed citi origo et firmamentum a scito, quod nnima sit corpus et linque pati cadem , quae corpus, et niuigi, ne dissipari, solvi. Alibi super line seniolatia legere haud nunc na
mini , nisi in Statio , qui docte ut multa ) vorsibus inseruit istis t
. . . . . . latet inlus, monte soluto obrutus , ac penitus fractum ob luctuIn die cadaver
Indignantem Mimam propriis non reddidit astris. Thebaid. VI. Iaiquitur de auri scrutatore, qui terras Ol colles Subit, earumque subito lapsu obruitur et nec animam potest ad sidera omittere, presel am sic et obtritam. Vcteres et novi Scholiastis silent. An non simile autem in liquis, ubi profundo mersantur' Servius dicat in Virgiliuni I Tn. ), quum, instante naufragio, a Ingemit δε neas rnon Propter mortem, inquit, sed propter mortis genus ; graVe est enim, secundum Homerum , perire naufragio, quia Anima est ignea , et exstingui videtur in mari. Μ Quod idem Synosius notat,
Quasi plane ab Anima etiam periisset et argumento tamen parum firmo. Sciaeca in Codem ridespexisse videtur, ubi saevitiam Cait oxn-
672쪽
PHYSIOL. STOICO R. LIB. III. 661gitat, iiiii nioriti iris os patinis coiiscissis sari icti ut et is uiue ista saevitia , inquit II De Ira , cap. iu) , cst Z liceat ultini uni spiritum iradere sie lego) : da exiturae Altiniae locum . . Sed ii Opularitor ea dicuntur et ipse diversum sentit , et Stoicos adeo suos hic damnat . Nam relata sententia illa, de Obtritione , addit Epist. Luti :α Qui hoc dicunt , videntur mihi ,rmare. Quemadmodum flamma non potest opprimi : nam circa id diffugit , ipio urgesur et qucmadmoduin aer verbere aut ictu non Leditur, ne e scinditur quidem :sic Animus , qtii ex tenuissimo constat , deprehendi nou potest , nee intra corpus assigi : scd bonolicio subtilitatis suae, per ipsa quibus assi igitur, erumpit. - Haec veriora , quam priores illae χηρη- , Ineption. deliriti. Sed heus , incidit malo omissulii, ex Di nysio Halicarnas O et quem, vel hoc argumentis , Stoae vindicabo. Ait supcr co scito , in sua persona, ubi de Marcio Coriolano in s lieiter exstineto lib. V IlI ) , , Si igitur soluta corpore Anima otium interit, haud video quomodo beatos dicam , qui nullo ex Virtute
fructu, ob ipsam otium Pereunt. M Tum Oddit iliembraim ultorum :α Sin autem incorruptibiles in purpetuum Animae, ut liuidam consent ; aut tempus aliquod, post solutioncm corporum , Pormnuont ; longissimum liuiduin ,:bonorum virorum ; brcvissimum , malorum e sufficiens honos halmatur Virtutis cidiori tuis. is Stoicis igitur mavel sic Atiima; ubi, et quid faciat, mox docet, a.
De migratione Animarum in cor ra. Plures ita sci Sisse , non lumen Stoicos.
NAM Senecae ordinem insisto , et Quaestio quinta incipit, . Analiunde alio transeat , et domicilium mutet 7 Si manet, inquit ruri si sorte, eum Pythagoricis, de cimviro in corpus migrat 'Eodem sensu filiae rit alibi El,ist. Lxv ) : u Ego nesciam , unde descenderim ' semel luec mihi videnda sint, aut sae pe Z is Saepe cnim ; si reditus est, et ut Tertulliamis appellat , o recidivatus animarum. is Et Pythagoreos , immo et Platonicos sic sensisse , decali-
673쪽
tatum est : an et Stoicos addam Z Volunt aliqui veterum , ut Laelantius lib. III, cap. i 8) : u Superesse Animas post mortem, Pythagorici et Stoici dixerunt et easque non nasci, sed insinuari in corpora, ct de aliis in alia migrare .is Item Damascenus De II eros.):
Si Oiei corpus occidere , nitimum a corpore in corpus migrare V lunt. is Tamen his assertio misi anceps, ct apud idoneos auctores tale nihil, immo contra , lego. Nam Animae illis ad caelos abeunt, et sociantur astris, mox videndum. De remigratiotio, nusquam Vese
bum : nisi si hoc intelligunt , ex eadem Universi Anima iterum alias Animas seri, et sic orbe ipiodam immitii: immo easdem etiam post Mundi innovationem. Sed longe haec ab illa Pythagorica urri et quae est de corpore in corpus transitio, ct cur non L line Transanimatio ' De qua et Platonici multa , vulgata aut obvia r quid veteres nostri Galli λ in eo leni sensu fuerunt. Ati a Pythagora Druides hauserint, nescio; uti potius ipse ab illis r nam auctores habeo, u Gallos cum audiisse et Brachmanas. v Clem. I Strom. lib. VI.) Gallorum quidem hoe dogma. Caesar r u Non interire Animas, sed ab aliis post mortem transtro ad alios. . Lucanus ad
Non tacitas Erebi se des , Ditis die profundi Pallida regna petunt : regit idem spiritus artus Orbe alio , longae , canitis si cognita, vitae.
Sed ot Germanis adseribit Api,ianus Iti Celtico) : - Moribus seri,
audacia promptissimi sunt, ct moriis contemptores , ob spem secundae iterum vitae. M Jidi unus Caesar, etiam Getis , quibus u Xum 3lxim,
tui opuli eos colitur, hanc opinionem insevisse is scribit in Caesaribus.) Itaque iidem vitae Pr uligi et u non mori, sed migrare se xistimantes. n Simile novelli aliquot Indi. Quin Judaei posteriores hoc errore perfusi : quoi l Justinus Martyr n0tot In Dialogo ), et Thalinudistis prostentur. Λ qua causa in Sacris nostris libris opinali scribuntur, M Christum esse aut Ieremiam, aut Eliam. is Ipsi Christiani aliqui sic lemolitiverunt, Carpocrates, et Origonos e cisi iste magis ad Platonicos ascensus , et descensus , ivit. Sed ne Stoica omittamus, ad illa camus.
674쪽
PHYSIOL. STOICOR. I. B. III. stis DISSERTATIO XIII.
Animam corptis Stoicis esse. ketnque Tertulitiano.Qu EREnAT cni iii sexto loco Senuca, re Utrum corpiis sit, uti Donsit Z n Dinnino est ipsi, et Stoicis : est enim Spiritus. Laertius ru Animam Spiritum , ergo et corpus esse . . Sed ut Chrusippus ait apud Plui. , α rariore ot tenuiorc sto u : adeo ut u prae ipsa icia uitale Tertulliani vertim, De Pugnis) de lide corporali latis periet ite lur. ii Est tamen ; et ipso ille doctus Aser in multis Stoicus) ita
non sentit solum , sed prodit et propugnat. Ipsum, si Vis, vide, et Stoicorum cos nominatim allegat) exposita argumenta. Iloe ita soli Stoici et Epicurei , prael est auctores veterum Sectarum , quibus incorporea visa : cliam Pylliagorae, ut Plutarcinis nil Plittoreh. V De Plae . cap. I et 3), etsi discipuli ejus, qui Aereum aliquiuslatuebant, eortius secemuit. Non lamon omnes et v et Sextus paterae si lius Seireaeae laiulati, et Italicae illius sectae ) hanc super omni Anima tulere sententiam et Incori oralis , inquiunt, omnis est Anima , et illocalis ali pie indeprcheusa vis illi. aedam, quae siue spatio capax , corpus haurit ot continet. H Ista in Claudiano Mamerio
legas lib. I, cap. 9 , qui tres de Aitimae statu libros scripsit, diei
non potest, quam eruditos , elegantes, et subtiles. Vel res omnes in hoc tractatu ae liuit, nut vincit. Et ost revera incorporea n nima rae Stoicos jam olim resulavit Plotinus, in scripto r u Quod non possit corporea: sc Anima n e cujus exeorpta pluscula in Eusebio habes. At dices. Si corpus Stoicis , pia figura igitur aut circumscriptione Z Per se quid in sphaerica , opinor, quae Mundi est, ct astrorum : atque ipsa delibata ex astris. In corpore autem , figuram scilicet ejus sequitur, eujus mombra omnia implet. Ideo Tertulli nus universo Humanam ei somnatu assi tui : u Effigioni, in lutens, De Anima, cap. 9) , Anianae non aliam Praeter humanam ; et quidem Pius corti iris, cpiod unaquaeque circumtulit. ii Nota, circumtulit : ergo ct post morioni latis. Causam etiam addit e re Recogita enim quum Deus sustiasset iiij faciem hominis statum vitae ;tolum utique per faciem statim statum illum in interiora transmis-
675쪽
sum, simulque divina aspiratione densatum, omni intus linea expressum esse , quam densatus impleverat, et velut in forma gelasse. Inde igitur et eorpulentia Animae ex densatione solidata est, et effigies expressione formata. M Quod ad causam ; tota est Stolea, et frigus , gelationem : densationem miscet, eo orcae Animae se mandae , et efformandae.
Ubi Mimia separatia ' et quid agat ρ In Gna orbe , aut circa esse . ac conte Iani. So illa o superioribus lib. II, Dissert. IV lucem suam, si attendisti, habent i si non, actum non ago , et aestu isto disputationum ovolvere me pergo. Erat enim septima , a Quid facturus sit Animus, quum per nos sacere aliquid desierit' is Sententia est, Quid suci et Animus, solutus et a nobis liber Τ Duo llic videnda r et Ubi sit, et Qua sorte aut oecupatione. Ubi ' quaerit hoc ipsum alibi Seneea, et avet discere Epist. Lxv r H Nesciam quo hinc iturus sim quae sedes exspectet Animam solutam legibus servitutis ii manae Z . Dicam ego hoc tibi, e patris tui libris Τ Apud eum Are lius Fuse Suasor. VI r u Animus divina origine haustus, cui
nec senectus ulla, nee mors, onerosi corporis Vineulis exsolutus , ad sedes suas et cognota sidera recurrit. . Dicam e tuis de Trai
quidl. cap. II : u Reverti eo unde veneris , quid grave est uAtqui venimus ante doctum e caelo. Ideo Manilius :
An dubium est, habitare Deum sub pectore nostru , In caelumque redire Animas , caeloque venire p
Τamen distinctius paulo hoc dicendum est, ex Stoicorum Mitis rquae Tertullianus propagavit. α ,pud Platonem, inquit De Anima, cap. 54), in aetherem sublimantur Animae sapientes ; apud Arium, in Aerem ; apud Stoicos, sub Lunam. n Vide. Plato altius tollit in ipsum Tiberem , et inter sidera locat et Siniet, modestius , juxta illum, et proxime u Luna. Ergo cum Ario , in Aere , sed supremo. Iterum Tertullianus et u In Ethere dormitio nostra , cum Pla-
676쪽
tone ; aut Cirea Lunam , cum Emlymionibus Stoicorum . . Ridet scite; sed etiam Cicero hanc sententiam expressit, ut Stoicam Ι Tuscul. t . Necesse est Animus , quo nihil est velocius , ita seratur, ut penetret et dividat omne caelum hoe, in quo nubes , imbres ventique coguntur; quam regionem quum superavit Animus naturamque sui similem contigit, et agnovit et junctus ex anima tenui, et ex ardore Solis temperato , ignibus insistit , et finem altius esserendi se saeit. Quum enim sui similem et levitatem et
calorem adeptus est, tanquam paribus examinatus ponderibus , nullam in partem movetur et eaque ei demum naturalis est sedes,
quum ad sui simile penetravit ; in quo nulla re egens , aletur et
sustentabitur iisdem rebus, quibus astra sustentantur et Huntur. mPalam dicit, regionem turbidam Aeris permeare , in superioresistere , quum naturae simili, id est Tiberi euius a Luna initium appropinquat, aut est mixtus. Lucanus pariter lib. IX rQuodque patet terras inter, caelique meatus , Semidei manes habitant : quos ignea Virtus Innocuos vita, patieutes AEtheris imi Fecit, et aetemos Animam collegit in orbes.
In AEthere imo ponit, circa Lunam et nec omnes , sed virtute praestantes. Plinius ab hac mento In Paneg. : κ Sed et tu, pater Traiane, si non sidera , proximam tamen sideribus obtines sedem . . Adulatio Principes ipsos , sed consecratos, superiori caelo , et inter Deos , asserebat et at tu, inquit, Principis nostri pater inter Neroas agis et Sapientum animas , juxta sidera , et in aere illo supremo raut et ipso aethere , sed imo. Ab hac mente fortasse , quod Lunae populos suos quidam etiam e Stoicis dabant et de quo ante memini
dixisso lib. II, supra Diss. xii). Sed observa, de Sapientum Animis tae diei tantum et de stultorum et rudium , ulla Sententia est, quam Τertulliano item serimus acceptam. Nam quum in prioribus verbis edidisset, Samentes Arimas ad Lunam . evehi, addit:. Quos quidem Stoicos) miror, quod imprudentes Animas circa terram prosternant, quum illas a Supientibus , multo superioribus , erudiri affirment. is Dogma igitur. Sapientum attolli, vulgarium versari et volvi ei rea terram ; donee ab illis Sapientibus edoctae ,
677쪽
et vitiis piugaue , item subvolarent. Non alibi legi, de Stoleis quidem t etsi Platonis similes aseensus et gradus ficto , sed non eunt hae diseiplina. Quam idem illo Aser 1iaso suspendit : ot Ubi, in quit , erit Seholae regio , in tanta distantia diversoriorum λ qua ratione discipulae ad magistras convcntabunt, tanto discrimine invicem abstraetae λ Quis autem illis postliuinae erii ditionis usus ac mictus , jamjam conflagratione perituris λ . In Seneca nostre haec discrimina non sic reperio et unum locum, ubi leviter tangit. Ait ad Marciam cap. 25 r . In leger ille , nihilque in terris resiliquens, paulumque suprii nos commoratus, dum Expurgat inhaerentia vitia , silumque omnis mortalis aevi cxcutit, dcinde ad cxcelsa sublatus , inter felices currit Animas : excipitque illum coetus sacer, Scipiones, Catonesqite. Pater tuus Cremutius Cordus Marcia , illi e nepotem suum npplicat sibii et vicinoivin siderum meatus docet. . Examinata enim huc faciunt : et purgari in imo aere septippo adhuc adolescontem , nec plerue Sapientiae ) silium ostendit e tum asco dero , ot oysiitim sideribus non inter ipsa fieri ac ferri. Alibi non sic exacte, et Diis ipsis miscere vidcatur: ut in epistola quadam t u Quum voti crit dies ille, qui mixtinia hoc divini hii mani illes cernat ; corpus hoc ubi iuveni relinquam , ipso me diis reddam. nΙterimique alibi Ad Polyh. cap. 28ὶ, indefinito vel ambigue,
quod ad locum di si Fruitur nunc frater tuus mortuus aperto et libero caelo t ex humili atque deprsesso in eum Pnticuit loeum, quisquis illo est, qui solutas vineulis AnimaA beato recipit sinu e et nunc libero vagatur, et omnia rerum Naturm bona , cum summa volselitate , pcrspicit. n Ubi liostremis etiam verbis vides , quid censu rint egissu Auimns , Sic in excelso sitas. Nimirum contemplatione suavissimo pastu Animorum se occupasse Ut oblectaSSE; ae Su-Pcra ex Vicino , et ima ex alto , lustrasse ae.Pervidisse. Itaque u in arcana Naturae peliotrat ut Seneca Milai, Ad Marciam , eap. 25 ),ot scrutatur caelestium causas, et in pmi unda terrarum permittere aciem juvat. o Sed ibidem prusecto , a sideribus interiniscet, et in caelesti arce ii collocat, sicut et in Epistola Cri extruma r quod Plutoniciun magis, ituatn Stoicum scito. Nam illi pandebant ipsum Ethera sapientibus t ct in via adeo laclea collocabant. Sed et hi
678쪽
PHYSIOL. STOICO R. LIB. III. 661
sua discrimina sedium liabellant , et quasdam magis imas : non nostro instituto nune reserendas. Plutarchus, De facie in orbe Mna, sub finem ; Maerobius in Scipionis Somnium Stobaeanae utrieque togae, et ipse Plato , ubertim suppeditabunt cupienti. Absolvi hoc Septimvin spatium , pergo. AUD. Immo sisto , et hoc addoee. Sapientum si in selicibus altisque loeis r quid Insipientium , nihil iis poetiae aut mulctae Si superi, nulli inseri sunt 7 Lips. Iam dixi, purgari, et erudiri et sed de Incipientibus aut bonae spei et prolaetus
hoc acceperim et de pessimis, quae ratio est Pereant, aut certe v
pulcnt. Tertullianus, de Stoicis cap. 54 r ii Reliquas Animas non eruditas , aut erudiciadas ad in ros dejiciunt. is Laetantius lib. VII, cap. 7 ) : Esse inferos Zeno Stoicus docuit, et sedes
piorum ab impiis esse discretas r et illos quidem , quietas ae dele elubilos incolere regiones ; hos vero luere poenas in tenebrosis locis , alque in coeni voraginibus horrendis . . Sen a noster aliquid
tangit Epistola cxvii ) r . Quum de Animarum immortalitate loquimur, non leve momentum apud nos habet Consensus hominum , aut timentium inferos , aut colentium. Utor hac persuasione publiea. n Publica , sed non propria tamen i et ipse abdicat ae sp
nit. Ut ad Marciam cap. 10) r α Illa quae nobis inseros faciunt
terribiles, sabula est. Nullas scimus imminere mortuis tenebras, nee carcerem , nec flagralatia igne , nce oblivionis amnem , nec tribunalia , nec reos. Luserunt ista poetae, et variis nos notavere te mi ibiis. Mors omniurn dolorum et solutio ost, et finis r ultra quam mala nostra rion excutit v Idem Εpietetus III Dissert. eap. 13 :Nullus Orcus est, nullus Acheron , nullus Coeutus , nullus P ' phlegetbon , sed omnia plena sunt Deorum et Geniorum . . At quum isti sic negant , immo pernegniat nn dissentiunt a capite suo Zenone Z I Ion arbitror et timue Zctionem aliud sensisse , quam circa terram in eoeno et sordibus volutari, contrarium naturae igneae, atque hos inferos osse. Lactantii verba inspecta hoe dicent. Tamen mirum, et nobis notandum est, Iderosque omnes Veterum , immo
plerasque omnes gentium , aliquid de Inseris scriptione , aut op natione, libasse. Trismegislus aperio, in his quae exstant, insper sit: et de eo Tortullianus cap. io , et in Sisbaeanis ) t u Mercu-
679쪽
ritis Egyptius dieit, Animam digressam a Corpore, non refundi in Animam universi, scd manere determinatam , uti rationem, ii Mit , patri reddat uorum, quae in eorpore gusserit. is Platonem omitto et res nota est et Indos et Brachmanas illi addo, quos Strat seribit eadem sere Platoni , . de immortalitate Animae , et de j dieiis apud inferos is sensisse s lib. XIV ). Et vero Empiricus , v De inseris , sicut de Diis , omnes homines habere communem n
De Remur AreMia Anima, avi Memoria, quum a corPOre MDa. ΜETAM video, imo jam tango; et ultima quaestio, v An Obliviscatur priorum, et illic nosse se incipiat, postquam de corpore a duetus in sublime secessit 'is Nihil hie de Reminiscentia Platonis, quae tu terris Iocum habet ; sed dubitatio est de sublimi iam Animaran illic memoriam priorum habeat; an in se adquiescat, oblita priorum Τ Definite super ea re nihil reperi r iti Seneca tamΘn , ad Marciam cap. 253, u agnitio aliorum is ponitur, et quod recoetus sacer, Scipiones, Catonesque, Cremutium excipient; ipse suum nepotem. is Sed idem , alibi, eadem omnia soro a quae ante Natalem , n non semel dixit et ergo ignorantia aut oblivio vilium istarum rerum, et cura ac meditatio meliorum. Testimonia igitur ambigua sunt, aut deficiunt et rationem si vides , credam pro aiente parte esse, id est, reminisci et scire. Si enim ab Anima mi uidi hue avulsae venerunt, utque en omniscin I retinent in ipso corpore notiones eas et scintillas i atque ita Plato mi θήσεις αὐαμ stic haud albsurde dixit :α Discentias cum Τcrtulliano vertam, de Anima cap. 23ὶ -- miniseentias esse . . Quidni igitur eadem divinitas et scientia post eorpus 3 Nee saeit, si viles curas dicas et cogitant talia , non jam curant, et suis quaeque pretiis pendunt. Ad summam, Stoicos non alienos ab hac sententia fuisse, Iulius Firmicus mihi adsuadet, fidus eorum assecla et satelles. η Animus, inquit lib. I, Astroii. , suae originis ac seminis constantiam retinoiis, omnia quae dissicilia Atque ardua putantur, facile divinar montis investigatione cons
680쪽
luitiir. Quis in caelo iter maris vidit Z quis attritu lapidum seintillam latentis ipiis excussit Z quis potestatos cognovit herbarum cui se tota natura Divinitatis ostendit, et prodidit, nisi Animo, qui ex caelesti est igne prosectus 3 Ipse computos tradidit, ipso Solis ac Lunae, ac
stellarum cursus , regressus, Stationes, societates, Rugmenta, ortus ensiisque monstravit et et in fragilitate terreni corporis constitutus, brevi majestatis suae recordatione, haee omnia ut traderet, non diadicit , sed agnovit . is Vides Platonica haec esse : nee ego video quid posito illo principio originis 3 possit obduci. Meminisse igitur pri
rum concludamus , et sine sensuum aut instrumentorum opera scire.
DionysiuA IIalicarnassaeus etiam curare nos et nostra Animas facit, atque niteo vota siti;cipere pro nobis. t α Siquis Iocus Animas co porc solutas excipiat; non illo subterraneus aut caliginosus meam
eapiet, nec Oblivionis qui dicitur campus, sed ille sui limis et purus Etlior, in quo Deorum filios et Heroas ponunt; quibus illa piet lem tunm renunciabit, et gratiam sibi honoremque habitum, pr que iis semper a Diis petet mercedem tibi et praeclara Primia. . Quae postrema , quis abnuet ad scita religionis nostrae esse λ Nee ultra insisto, quia Senecae haec alibi inlacua.
Dioisso Anima Varronis, et ea freoster ex sca a. Fi vivi otiam Quaestiones super Animo, quas ipse proposuit et alia pauca, magis illustrando , dicam. Animus etsi uniforme quid et simplex est, tamen Partes sie Stoici et Platoniel appellant ; sive Facultu es λυαμεις Aristoteli); sive , ut scite Varro quid autem ille non Mileὶ Gradus distinctos quosdam habet. Hos alii atque alii aliter dividunt: Varro hoc modo. Digna enimζ verba ejus dari, quae Hipponis antistes libris suis consignavit, ct conservavit de Civit. Dei VII, e. 23 et u Varro in libris, de Diis, selectis, tres
esse affirmat Animae Gradus, in omni universaque Natura. Unum, qui Omnes partes corporis, quae vivunt, transit, et non habet Sen-