장음표시 사용
651쪽
nata prima animalia, corticibus Iuthusdam spineis eircumdata :iisque ruptis, quum maturum esset, prodiisse. v Hoc colorem aliquem magis habeat; ot cum sententia assideat, quae ex arboribus homines educit mox dicenda. Tertia Empedoclis, qui e Terra ; sed, ut Censorinus ait, membratim , nec statim totos. Varronis fragmen tum huc facit et u Empedocles e lorea homines natos facit, ut blitum . . Nonius in Blitum). Addit Censorinus, M cam opinionem etiam in Parmenide, vel in Ste fuisse. n Cormiptum liquot et an facimus, is vel in Zenon ni Certe Zeno Eloates censuit Laertius auctor ria ortum hominem e Τorra esse . n Posset etiam legi et a Parmenide et Veliato Zenone. v Quarta sontentia Democriti, ex Aqua et Limo et quae refert illam Anaxiinaiidri, sed a fronte. Iniciantius super on lib. VII, cap. 7) r u Democritus ait homines, vermictitoriun modo, os usos de terra , nullo auctore, nullaque ratione. militii Epicuri,
qui ex Limo item, sive Terrea. Lucretius lib. II) iΗaud, ut opinor, enim mortalia saecla superne Aurea de eaelo demisti lanis in nr a. Sed genuit tellus eadem , quae nunc alit ex se.
Sed quomodo' ex Ufensi quibusdam terrae affixis, ait Censorinus.
Quod ita etiam Lucretius lib. V) i
Croeebant uteri terra, radicibus apti :Quos ubi tempore maturo pale cerat aetas Insantum, si gens humorem nitras Pire Peti cris , Convertebat ibi Natura foramina terrae. Et succum venis cogehat sandere apertis Gnsimilem lactis.
Putavit ille Ot Utoros et ova ante animantes suisse : ut esset scilic te quo Surgerent, et in quo crescerent r ad exemplum snelum hodiernae. Nam et de Avibus canit:
Ova relinquebant, exclusae temPore Vemo , Ilieulos ut nune teretes a state cicadae.
Ad quam opinionem Laelantius respexit II, cap. II) r o Aiunt
certis conversionibus, Pt azStrorum moliburs , maturitatem quamdam exstitisse animantium serendoriim ; itaque terram novam, semen genitale relinentem, solliculos quosdam ex se, in uterorum simi-
652쪽
PHYSIOL. STOICO R. LIB. III. c i
litudinem prolutis . . Et si primo vertui Cicoronis mutuanir tapiat, sed in alteram et Stoicorum sententiam prolata, ut dicam. Nam sexta jam Zenonis noςtri, in Censorino. rat, 'liai u solo nil-miniculo ignis, id est, Dei providentia, gignit. M Pia et vora sententia. Deus solus auctor humani goneris, conditorque. Cicero ut Stoicus I de Leg. 7:. Hoc animal providum , sagax, multiplex, quem vocamira Ilominem, praeclara quadam conditione generatum se a summo Deo. n Et crebrum in Stoicis, Deum Patrem ot nilorem nostrum osso. Sed in modo tamen gignendi , alii piid abeunt a libris nostris Sacris. Nam illi volunt apud Ciceronem, ibid.): a Perpetuis cursibus, conversioni lius cadostibus, cxtitisse quamdam maturitatem serendi generis humani r quod sparsum in terras atque salum, divino auctum sit animorum munere. i, Climus illi perpetui, reserendi ad periodos exustionis ot innovationis mundanae et ac ium iuristitem alii lamen materiam legunt) suisse generis humati iiii,vi serendi. Id vulcm M in terras sparsum ac satum , is id est, in Materia prima comprehensum euillic iam crassiore Ct animationi Parata, animum ab Igne advenisse, et Deo. Ovidius I Meiam.):
Sanctius his animal , mentis Iliae capacius altis . . Deerat adliue , et vi ad dominari in caetera PDMet : - . . Natus licinio est; sive hunc divino semine fecit et . . . Ille opifex rerum, mundi melioris origo ;Sive recens tellus, seductaque nuper ab alio aethere , cognati retinebat semina caeli. 2Prior sententia est Stoica, et supra abundo diximus lib. II,
Diss. vii). Ignem Vclut semen in o omnium, ct in se continore si
gulorum rationes seminatos, Providentia oducente. Seticea Ep. x oris Ad initia deinde rerum Sapiens redit, et aeternam Ratioti m toti id est, Mutidiri indilam , et vim omnium seminum , singula proprie sigurantem . . Cicero iterum ad hanc Stoicorima rationem nil piciens , et in Coliae persona reiiciens I de Nat. Deor.) : u Semina D mindecidisse de caelo putamus in terras, et sic homines patrum id est, Deorum) similes extitisse Z Vellem dierectis r Deorum cognationemn os rem non'in tus. M Ultima sententia Vulgi , qui si, onio P Terra extitisse homines consilit, ut in Arcadia, alque alibi. N
653쪽
iluc e Terra lanilim , sed Arboribus, aut Rupibus, saxisque. II murus ad spexit, quum Penelope ad Ulyssem :
Et tiberrimc Statius exequitur lib. IV :
vrca Ies huic veteres, nstris lunaque Priores , Agmma fida datis; nemorum quos sti e rigenti Fama salos, quum Prima Iaedum vestigia tellus Admirata tulit; ticindum arva, domusque , nec Hrlγ- , Connubiique modus : Quercus Lauri pie seret,ant Cruda puerperia , ac lUpulos hin eo in creavit Fraxinus, et scpta viridis Puer ocidit omo.
Vt les jam igitur originem nostri, pro aliorum, et nostro sensu. ALD. Vidco, aliquid tamen requiro. In ista origine Stoica, quistituit insunt om natum, quis educavit Z Nec cnim alius alium, quum omnes opis ejusdem indigi essent. LIPs. N amus egi issc r male hoc sumis. Rutioncm, sive Providentiam, nonne architectam de illinus y illa scivit perlaetum hominem faciendum, aut frustra iri factum. Mae bilis hoe vere VII Salum. cap. ult.) : u Natura id est, Deus primum singula animalia persecta formavit: deinde per petuam Legem dessit, ut continuaretur procreatione successio. Pomsecta autem in exorcsio fieri ivituisse, testimonio sunt nune quolio non pauca animantia, quae de terra et imbre persecta nascuntur rut in aegypto muros, et aliis in locis ranar, serpentesque. u Similia Plutarchus ΙI Qin est. Convivat. , cap. i I , a quo Latinus isto hausit. Frustra igitur Ovum , Uterum, et talia prestruunt : et fides iam dictis a clivino Minc etiam esto, qui Hominem et Animalia sie formal.
654쪽
II omines Primi an majores, et paulatim deinde miaores p auue obueran Giganus pSED 'lustri cum causa etiam aliud potest. Primi illi homines , in
primo et Vegclo Mundo, an non ipsi magis vegeti, et membris eorporibusque grandiores Z Ratio suadere videtur; quia plena omnia tunc virium et spirituum, tili monia valida, et e corpore bono habito atque integro illi partus. Videmus in terra, quae novatur et smeti primum proscinditur e vidcinus in tumida virginitate , robustiora quae nascuntur. Nuper in novo orbe, qui ini Nispani arbores suas et fruges sevcrunt, incredibile quantum adoleverint: et poma si crilusque supra communem modum tulerim t. Λddo, quod vetus et passiva valde haec opinio; ac Graeci, Barbari, ipsae Sacrae litterae magnos quosdam homines, sive Gigantes adstruxerunt. Hoc de animo tantiun magnis, Superbis, impiis interpretantur quidam , scimus e sed testimonia profecto aliorsum ire, a pudore obent, qui neget. Non distandor, neque extra Porticum meam spatior : ali iiii llamen in Seneca otiam reperio, quod huc dueni. De primis illis hominibus, negat Sapientcs natos Epist. xc) : u Non lomon Do gaverim , addit, suisse alii spiritius viros, et, ut ita di eam, a diis
r entes. Neque enim dubium est, quin meliora Mundus nondum csscelus edideiat. v Melsona dicit, non majora : et lamen de mi orocli am subdit. α Quemadmodum autem omni bitis indoles sortior fuit, it ad labores paralior , ita non erant ingenia omnibus constiminata. ni Philo Judaeus apertius De Opisse. Mundi) : ἀ Τcilis mihi
primus Homo videtur factus, et corpore ct animo rcliquos omnes , qui vel nune sunt, vel ante fuerunt, excellitisse. M Addit rationes duas r u Illum enim Deus condidit, nos ex hominibus gignimur ; Manto autem molior majorque auctor , tanto et opus oportuit. Deinde quidquid viget, senescento et evel o mclius est, sive animal, sive Plania, sive fructus, si vo aliud eo in quae in Natura sunt. Ita que par est, primum illum Hominem , robur et vigiircini litisse lolius nostri gi neris : ni secutos deinde haud ita viguisse Per a lates
655쪽
et suecessiones, deteriores semper forma et viribus saetos. . Varro hoe ipsum t ii Nisi si, ut Homerus opinatus est, vastiora prolixioraque fuerint corpora hominum antiquorum e et nune quasi jam mundo senescente, rerum atque hominum Meromenta sunt x, in A. Geli. Noctib. III, cap. io . Ubi quod de Homero est, liquet saepius ab illo usurpatum z
ut Virgilius vertit. Sed, missis poetis, Plinius etiam cens ait, u Inplenum cuncto mortalium generi minor in in dies mensuram seri, rarosque Parentibus procoriores , eonsuissente ubertatem seminum Exustione, in cujus vicos nunc vergat aevmm. v Ad senium volui
Mundi reseri r quod Τremolitis pariter ad Τerram sterilescentem aptat, etsi Columella dissentiente. -Τrum lius, inquit cap. I , lib. II), salso credidit, parentona omnium Τerram, sicut muli brem sexum, anili jam aetate consectam, progencrandi' esse si libus inhabilem. is Epicurei in eodem sensu. Lucretius stili. II):
Jamque adeo assecta est aetas , ess UtasNe tellus Vix auiimalia parva creat, quae mincta creavit Saecla , deditque ferarum ingentia corpora Partis.
. quum plura morta , Et mriora , nova tellure, atque aethere adulto. Lib. V.
Enimvero et in Hebraeomina libris est, quod firmet. Esdras lib. IV eap. 5) : u Interroga eam quae parit, et dicet tibi. Dices enim ei, Quare quos peperisti nunc , non sunt similes his qui an o te, sed minores statura Et dicet tibi ipsa r Alii sunt qui in juventute vi tutis nuti sunt, et alii qui sub tempore senectutis , deficiente matrice, stitit nati. Considera ergo et tu, quoniam minori statura estis prae his qui ante vos et et qui post vos, minori quam vos e quod seneseontes creatume, et sortitudinem iuventutis praetereuntes. nQuae tamen dictio et argumentatio si vera, et ab aevo in arvum Η mines minores e quid causae, quin jam Pygmaei, et minus, simus ZAtqui constat nos n his te ite mille annis parum aut nil mu-
656쪽
PHYSIOL. STOICOR. LIB. III. 645
lasse, et populari aliqua Praesumptioite illa, non veritate seripla. Ratio autem dicat, quosdam initio exuberasse e sed ad modum deinde certum venis- , a Natura Praescriptum, in eo tuo stetisse. Sane quod ad Gigantes, suisse aliquando, et api id varios, omnium sero gentium historiae aut traditio testantur et et reliquiar be moti menta heri et nuper, in novo etiam Orbe, certissime visa. Neque id ratio dicta abnutat.
E Semiae mmises propagari: et illud desnitum. Viri genitabit
habent, non stem formia ae r et de os S risus. Sin primi igitur homines a Deo et Providentia eonditi et secuti, generatione propagati. Generatio autem, per Semen. Quid igitur Sem 3 communiter ita Stoici definiunt i u Quod potens sit generaro talia, a quali ct ipsum secretum sit. n Laert. in Zenone.
Id usi, quod gignit similia illis, a quibus ipsum genitum et avulsum. Non est igitur ipsum simile , nisi potentia r et ideo Varro argute derivat, Semen, cpiod non plane id quod inde : piasi dicata Semi dictum, quod aliquomodo tale, non prorsus. Et si vera , puto, derivatio erat a Sem, quasi Serimen. Haec de omni Seminurat de IIuniatio peculiariter, ista in Zenoniis scitis et a IIomitus Somen, quod ipse emittit, cum Numido misceri Animae partibus, secundum mixtionem rationis progenitorum. Esse id Chrysippus ait Spiritum , quod ad Esscutiam; idque apparere ex seminibus in te ram jactis, iIuae vetora non gignunt et scilicet exspirata imit illa vi et facultate. Α totis eorporibus id defluere Spluerus dicit : ideo ille et
omnes corporis partes gignere. Mulieris autem semen insoceutidiim esse, ut poto Spiritu non intensum, et modicum itona, et nitu sunt. . Laert., ib.) Haec Stoici breviter et illustremus. Ait, ti cum Humido mixtum Animae partibus esse. is omnibusne Animae pari ἰ-hus 3 non opinor, ex nostrorum sensu et non certe Rationali, quae
postea, et aliundo, acccdit. Mox videbimus. Sed Stoici partes animae octo faciunt et reli pias licet Semini inseras, hac excepta. ii Secun-
657쪽
dum mixtionem rationis progenitorum. n Obscuriuscula mihi ista , nee scio an sincera, aut plena. Numenius quidem in Eusebio , δε-rius profert, ut Zenonis verba et a Semen ait Zeno esse, quod viremittit cum Numido, Altimae partem et volsionem, seminis prog littorum temperiem et mixturam Oeeultam Animae paritum. . Quae clara sunt, aut erunt e dicendis r et pergo. Ait, η Esse Spiritum. Non solum quidem r Ilumor adeste sed vim ct efficaciam gignendi in Spiritu ponit, eumque velut Seminis essentiam ac naturam. A gumentum a seminibus in terram iactis et an humanis quia de Π mine loquitur), et masturbatores foeda re et nomine intelligit λ ando migiun seminibius simplicius capi, quae veterascentia pleraque scimus non gignere, Spiritu exhausto aut vanescente. Spiritui igitur
tribuunt etiam in Homine a simili. Seneca II Quaest. , cap. 6 rae Consideremus quam ingentem Vim per occultum agant parvula admodum semina e et quorum exilitas in commissura lapidum vix Ioeum inveniat, in tantum convalescunt ut ingentia saxa distrabant,
et monumenta dissolvant. Boe quid est aliud, quam intensio sp ritus , sine qua nil validum, et contra quam nil validius est Z . Hoc adspectu, eredo, diccbant quod Plutarchus miratur, et damnat, De Com. Not. r . Semen amplius et grandius esse, quam quod ex eo gignitur u e non modulo aut quantitate, sed essicacia. Quanquam et moduIo in quit nudam , ut in Igne , post conflagrationem, qui
est Semen mundi. Ab hac causa Spiritu, dico) et dicta via
detur Stoicis vi ta ρύσετis οἶσα r u Natura, quod sit in spiritibus et instationibus, et diffusio proportionum ac numerorum . . Est igitur Acmen S ritus : isteipse, u corpus Zenoni nii Plutarchus rAnimae enim particulam avulsam esse . . Animae, non totius e sed ejus partium, ut ante. Epicurus non dissimiliter dixerat: u Semen corporis et nnim ae dctractam partem. n Pergit Laertius r u A totis corporibus dessu pro . . Et causa additur et nam ct tota corpora mut , sed ut vitia , nut dotes partium , saepe essingit. Trismogistus tu Quum generatio semen seponit, eVenit ut ex omnibus corporis
658쪽
PHYSIOL. STOICO R. LIB. III. 64
imuluclioni omni iii se renda est. Illa in occulto administrat pleraque, et disponit. De Semino autem a toto cor re, etiam Pol)bus in libello περὶ γουῆς, et Hippocrates pluribus locis, consentiunt ritemque Democritus et u Α tolis , inquit in Stob. Phrs.) , corporibus, et principuis Partibus, genitura .n Itaque id in is Venerem
apud Plinium, lib. XXVIII , cap. 6) damnavit, ut in qua tioni
alius exiliret ex homine. ,, Hinc debilitas et languor ab illo coetu, etiam animi remissio, spiritibus scilicet exhaustis. Et si Tortulliuinis, qui traduci Animam vult, in argumentum hoc sibi vertit . u In illo ipso, inquit Ne Anima, cap. 27), ultima: Voluptatis aestu , quo g nitale virus expellitur, nonneinliquid de nitima quoque fictilinius cxire , ali luc adeo marcescimus Di devigescimus, cum lucis detri mento Z is Vertit inquam et de Rationali tamen parte, haud iuste. Porro Laertius et u Mulieris semen insuecundum. u Quidni Z Spiritiε enim caret, ct ατ ου est, ut vilissit. Censorinus hoc ipsum Stoici quoque adscribit r a Illud otium ambiguum inter auctores facit Opinionem, utrumne ex Patris tantummodo S miric partus nasceretur,
ut Diogenes, et IIippon , Stoicique scripserunt: an et id ex Matris quod Anaxogorie, et Alcmaeoni, nec non Parnaeuidi, Empedocli que, et Epicuro visum est. n Liecbii Pythagorani et Uil, pocraten,
his ultimis uccensere. At Stoicis Plutarchila, Aristotelem adiungit: u Aristoteles et Zeno aiunt, mulierem materiam aliquam humida in jicere, tant tuam a colluctatione illa sudorem, sed non seminalem aut proliscam. is Τamen aliter itomim de Aristotele Laetanti ita de Opis., cap. an : u Varro ut Aristotclcs aiunt, non tantum maribus inesse scincti, vcrum et foemiinis et Pt inde plurumipio matribus similes procreari. Sed earum Scincti Sanguinciri Pssu Purgatum. MNon miror distrahi r nam ipse Aristoteles videtur in scriptis vacilia hare. Tamen veritas rest, quod ipsum Semen non habent, nec donat
Aristoteles t sed ejus vice monstruum puriorem Sanguinem ipiodetiam in Laelautio) solum virili semini et alimenti uia. Addit Laesetius r u Modicum et Aquosum . . Ita, de illo quasi sudore, ut D lio dicebat, sive lentore, quem in lucta omittunt: non ita de sanguine mensurno. Satis de Semine, o quo scelus sit, ct temporc si rauir: qua serie, aut ordine j. Empedocles, est Consorinus, quem in Loe
659쪽
Aristoteles secutus est, antc Omnia Cor judicavit increscere, quod hominis vitam maxime eontineat et Hippon Vem caput, iii quo est animi Prineipale : Stoici una totum insantem figiamini dixemuit, ut uita nitacitur aliturque. - De Aristotele, verum est et et Cor primo format, etsi et Iecur una jungat. De capite aulom, Lactantius in
vult, et cum Hippone sentit III De Par. Anim ., cap. 4 . Stoicos
nostros quis udjuvat 3 nescio, et vereor ut inspoctio et experimetita
Semen tamen comus modo Stoicis Producere, et Anima receρω dum Parare; φsam eaetrinsectis instaurari; taque mu Partionem. SEMEN itaque causa Nominis et an totius t an et Animam ex illo ducimus , haurimusque Z Vctus sit filio, et ad nostrum paene aeuutuagitata. Quid autem hic Stoici Z aliunde, non ab eo petunt. Id v rius certiusque, etiam pro Senecae mente, quam quod Terti illivus , Itertiiuix traductionis ot propaginis defensor, ipsum Sen cam eo trahit. re Concludimus , inquit Do Anima , cap. ao 3 , omnia naturalia Aia imae, ut substantiva ejus, ipsi inesse , et cum ipsa Procudero at lue proficere, ex quo ipsa ecusetur. Sicut et S neca saepe noster IV De Belios. cap. 2) : Insita sunt nobis omnium nrtium ci .aetulum sumina , magisterque ex occulto Deus producit inscitia, ex seminibus scilicet insitis, et oeciatis per insantiam , quae sunt et intollectus .n Sed, o magne vir, vere trahis. Seneca non diuit, ab inito insita, a concepto ingenita et sed insita a prima nativitato intelligit, cum Anima ipsa. Itaque cauto ct restricte Ptiam
alibi lintuitur III Quaest. cap. 29 ; attende r α In Somino omnis
suturi hominis ratio comprehensa est. Et legem barbae, ut Cauor via, nondum natus insans habet e totius enim coria Oris et fimuentis aetatis , in Parvo occultoque lineamentia sunt. n Hic sane de ipso Sumine e sed quid conlinci ct includit Z M legem barbae , et canorum, et totius corporis lineamenta. M Do Ratione et Animo, nullum verbum. Enim v ro luipsc , Stoicos alio divertisse, ostendis palam.
u Sunt, inquis e. 25, Du Anima) , qui praesumant, non in utero
660쪽
concipi Animam, nec cum earnis figulatione compingi atque Pr duet , sed et effuso jam partu nondum vivo insanti, extrinsecus imprimi. Caeteriam semen ex concubitu, muliebribus locis seque iratum , compinguescere in solam substantiam carnis r eam editam et de uteri fornace sumantem , et calore solutam , ut semun ignitum , et ibidem frigidae immersum, ita aeris rigore percussam et vim animalem rapere, et vocalem sonum reddere. Hoc stoici cum Enesi demo , et ipse interdum Plato. . Potest clarius ediei de Stoico sensu . In Utero nia nisi camem compingi, Animam extrinsecusi rimi, idque effuso jam partu r et cancra, minime dubia aut implexa. Quid Lactantius , satis diligens talium Z Lib. III, e. 18 rii Pythagorici ci Stoici, quum timerent argumentum illud, quo colli gitur necesse esse ut occidant Animae cum corporibus , quia Cum corporibus nascuntur, dixerunt non nasci Animas , sed insinuari potius in corpora. . Utitur Insinuaudi voce apposita , qua aliquoties Lucretius , in Stoicis refutandis ; nam illos maxime intelligit, quum studiose hanc sententiam repellit. Inter alia lib. III multis Versibus) :Praeterea si immortalis natura Animai Constat, et in corPus nascentibus insinuatur et Cur super anteactam aetatem meminisse nequimus 'Iterum τQuod si sorte putas extrinamus insinuatam Permanare animam nobis per membra solere.
Nee tamen est, ut iam Persectis insinuetur Corporibus.
Ex quibus liquet, dixisse acres Epicureorum hostcs Stoicos, Ani mam aliunde advenire in corpus, nee eum eo igitur perire. Plutarch. item clarissime De Pugnis Stole. ) r u Chrysippus couset iactum in utero ali, ut plantam. Quum autem in lucem oditus est, frigesuetimi ex aere et induratum , mutare Spiritum , et fieri Animal. . Ιinmolongius ibant , et partem Uteri faciebant foetum. Idem Plutarchus V De Plae . cap. I 5ὶ : o Plato ait Foetum in utero , Animal csse ;nam et moveri ibi, et ali. Stoici , partem rasu ipsius uteri, nou