Sanctorum Augustini et Thomae. Vera et vna mens, de libertate humanâ, & gratiâ diuinâ, explicatur, & Scholae Thomisticae afferitur. Aduersus duos Theophili Raynaudi libros, altosque huius aetatis melioris notae theologos. Manductionis tertia pars dog

21쪽

tinctus imbutus fueris, posteriores tamen rationes c curae Te f. August. 9 Thoma adestin xerunt. 6r cum tantam non possem ad nostram causam gloriae ct roboris accessisnem tacere; aperienda mihi si it huius mutationis ratio, non aliundesne dubio repetita , quam a lingulari dote doctrina Angelicae , a perpetua cum Augustino s quem ipsemet Caluinus certissimum nouit', Traditioηis Ecclesiastica testem 2 summa conjensione. Iamdiu enim una Tuo animo insedit sententia , ut rerum fidei aut pietatis nihil probes; si vel minimum ab antiqua 2 raditior e dissentiat, aut eius fu fragio destituatur. Et cum eo semper praesidio munitum agnoueris Diuum Thomam hinc Tibi cum Augustino in Praeceptorem delectus , hoc uno prae judicio, quod Traditioni sit addi Isimus, ct illi rationem adiungat, ad famulatum tantum et ipedi sequam Facescant ergo voces cst calumnia , inexploratam T. Thoma , Er incognitam Traditionem, damnata Tuo grauis imo iudicio, cuius auctoritas emineatis splendeat a=ud Omnes,multos fugiant rationum y momenta. Harum alιquot neque enim omnes aut abstrusores a me capi praesumo. hac dissertationerardioribus explicandas suscepi : idque a me prasitum credo inuistis A=gumentis: 2 electa sunt dua omnrum gransimae controuersia, de libertate humana , ct scientia diuina , quae ea terarum sint origo, summa, est complexio: quibus criminantur Aduersari' nos unius a fide OTraditione, vel a ratione naturali recesisse. At contra demonstratnm est, utramque a nobis stare:

cst ne quis hac vana putet, aut ad faciendam

22쪽

dictorum fidem , velim Lectores totum volumene luere: duo tantμm, rogo, attendant, quibm de . . ceteris statuere possint ; eo Recentiorum , quibus, cum disputamus , rem deductam , ut eludiari nequeant a Traditione Argumentum , nisi hoc uno

de libertate responso, -ugustinum , aliosque S S. Patres, dum in Pelagium urgent Christi et erba , vere liberi eritis , si vos filius liberauerit, ct inde demonstrant libertati nihil gratiam repugnare de libertate Metaphorica esse interpretandos; cui accensenda sit libertas a gratia , σ a peccato. Nec farticim de scientia diuina disputant;dum

omnes cum Pelagianu re Semipelagianis, Catho- Iicorum Duce Augustino controuersi M , ad unam 'gratra communis necessitatem, semota efficacia ;fuisse reuocatad contendunt. quis ρisse praesi--dιω, aut perfugiis tegit, non potes h χθιus, aut' apertim testari, sibi nihil commune esse,cum con- fensu Patrum , ct Traditione Ecclesia , cujus, no his constet Auguctini testimonio, quod etiam Caia uino sancitum est. Nec m inus demonstrationum , quam testimonio, morum praesidio vincere, hoc uno eiusdem vis Oeuidentia praeiudicio intestiget eruditus L estor; si attenderit, defensorum scientia mediae deductam causam, ad duorum verborum discrimen, ut unius: esset veritas., praeat, Eraeis eat alterim erit ve-τ. σitati: ct illud prius situm a Deo, viam isti ad alterum sternat, O muniat. d potuit latere A Deru, aut adeo ingens subesse his verbulis disecrimen, ut indesuspendenda sit rota res Christiana, series prouidentia diuina. Nec quιcquam

foliμι habet, ista supercomprehensionis a com

23쪽

EPISTOLA.

prehensione causarum fecundaram, nusto umento, solo Molinae arbitrio constituta differen

tia.

Eustinum, Priscientia diuina cum nostra .libertate concordiam repetenti, ex imam et ratia omnis potentissima vi nedum adactiusubstantiam: fed etiam ad libertatis modum pertineat reponentibus Aduersariis se hanc concordia rationem

non capere, non impune excidit haec vox, si non

intelligant, credant: sed miris excepta est cauillis, ct expostulationibuι, quasi ius Dei sibi ar-Wogaret Eannesius, in mentes humanas di torum suorum fidei subigendas: imo aliqμιd ultra Deum Fbi Hs,meret, indιdia eorum fise , qua . incredibilia aperte' inter se pugnarent. Cerre non melius τredullitati humana consultum est, distin tiona supercomprehensionis a comprehensione , vel an cessone , subiunttiui esset, adfuturam erit, qua Dufetita volunt sicaciae omnipotentissima virtutis, quasn plura poste supra nostrum cutum, conciliare quae minus sociabilia reputamus, sibi persuaserit, qui vis attondet hanc concordιa ratio-κem, a SS. Patribus initam , βιentiarum omnium inconc is principiis muniri ; quibus praesdiis noua haes a Recentioribus tentata, nuda sit

conciliatio.

Sane si ad has angustim rei nostra essent dedu

ctae , nunquam , SERENIs SI ME PRiNCEps ad

D. Nomam accessisses : neque isse pro ingenita mihi simplicitate dissimularem, pessime nobiscum

24쪽

tia ili'ina propugnamus doEtrinam , perinde ractionum momentis, ac Traditionis testimonio de situlam, suspes tam haberi. Paterer c ad hete- 'rodoxas relegari: sed plane in contrarιμm ver m. esse sententiam demonstrant, quae ex historia praditionis Ecclesiastica, qua ex scientilarum indubitatis fundamentis , ut que Disputatome ex planata sunt: quibus ad innocentiam nostram, orab erroribus immunitatem asserendam , nihil δεμ pererit quod desideremus, si Tuum I P R i N e ESERENIssIME , iudi inm acceserit.

25쪽

APPROBATIO DOCTORUM.

DVAs de Libertate humana, di Scientia media Disputationes praeambulas ad integram Thomisticar Theologiae opus legimus , Authore R. P. VINCENTI OBARONio Ordinis FF. Praed. quibus validE & inculpatἡ ham Scholam defendit, multi e euincit, illius hacta de re sensa, consentanea esse traditioni fidei, & inter Sanctorum Augustini & Thomae a Summo PMtifice Iaudata dogmata itanquam incolicussa esse accensenda. Quare dignas indicamus Quae edantur , sanioris Theo- Ilagiae & Sanctorum Augustini & Thomae studiosis uti. lassiturae. Datum Parisiis die 3 o. Octobris annia 66s.

d Ertia pars Manuductionis ad utramque Thetaogiam

Dogmatica, seu vera SS. Augustini, & Thomae explicata mens, & Scholae Thomisticae asserta, Authore R. P. BARON Io, fatis amplam commendationem habet. quod caeteris ab eodem Authore editis, & quae summa li- eratorum omnium gratulatione exceptae fiunt, simillima sit. Nihil illi quod ad opus numeris omnibus absolutum desiderari possit , deest : quodque in elucubrationibus SchoIasticis sterari non solet, adeo dissicile est; styli elegantia cum liditate doctrinae , & vi argumen rorum,' ubique certat : & quod in hac dissertatione, tanta ingeni Iu contentione agitata,suaD.Thomae patrocinium ab omnibus quaeritur, praecipuum est;Vbi ue germanam ΑΠ - . . geli,doctoris mente assequitur,&Scholaed nomisticae cau- sam agit.Sed caeteras dotes imma animi moderatio vin- .cit: ut minor futura si commendatio, quam eruditione ' 'meretur; ea qua dignissimum tanta moderatione animi . aequi judices existimabunt. Datum Paris. . Octob. I 66s. ' M. BERNARDvs LAPALISSE,

26쪽

DISPUTAT 1ONVM.

V era ratione Libertatis. pagina I L Sac TIO PRIMA. Explicatur vera notio Libertatis, tum uniuersim, tum sigillatim , creata, ct increata. 3

amen prioris libri, cui Titulus, Religio b stiarum. γ' A R T. II. Ex Caluino refellitur Caluini mi --

ART. III. Alustratur mens Thomstarum de Liabertate ripliei collatione cum Hareticis, aliis

que Catholicis. . ILPARAGRAPHvs PRIMUS. Recensentur tres de libertate sententia. I

s. II. Summa Caluini mi, ct quibus disserat a

Catholisis. Irs. III. Collatio nostrasententia cum altera Ian fenij sententia. ' , IstART. VLT. origo libertatis confirmator testimo'

27쪽

interpretatione Articuli primi ex qua tione a

s. II. Altera libertatis radix, ex iudicio indiffe- drenti , explicatur interpretatione ab quot loco- .rum P. Thoma. - 26 . g. III. Tertia radix libertatis explicatur ab appetitu uniuersalis boni. 3o . SECTIO SECUNDA . 'Notio libertatis explicata defenditur: aduersiis Theophilum cin Evenium Philadelphum. 3 ART. I. Huius Responsionis cause tres. ibidem.

ART. II. Summa eorum qua ob ciuntur ab utroque Authore contra explicatam notionem liber tatis. 39Λ3Cr. III. Ratio tibertatis explicata triplici obseruatione munitur , inde respondo ur generatim ad superiores obiectiones. I' g. l. Prima obseruatis ex comparatione tibertatis cum ratione, or tres inter illas differentia. iII. Alia comparationsa partes rationis cum libertate.

f. III. Altera obseruatio de duplici libertata.

f. V. Obseruatio ultima. J ART. IV. Respondetur ad primam panem Theo bili is libertate. i. Ex superioribus obseruationibus refellitur ca 'put secundum. ibid. s. II. Refessitur tertium capnt.., 39 III. Radix Libistam propugnata Huersm quartum re quintum caput. IV. Venφeatur nostra sententia μb erroris no-

28쪽

INDEX.

ta aut temeritatis contra Caput I. c. I. Thes-phili. 6s f. t V. Suspecta Vindicanturqpugnantia conciliantur ab Eugenio obiecta. 71y. VI. Superiorum prosequutio. 7 Α RT. V. Defensio rationum pro nostra sententia, aduersus Caput. 7 ct . sequentia Theoph/li, ct aduersus Caput 3.-exercitationis Eugeniν.

f. I. Explicatis libertatis constituta , Scriptura Patribus consentanea. ' ibid. s. l I. Libertatem an celsitate, a peccato , a miseria, triplicem esse vera libertatis speciem pro

s. III. Duplex SL Patrum interpretatio refellitur ct tertia statuitur. 'ΑRT. vLT. Defenditur Platonismus Austoris oratiqua explicantur Halonice Acta. I. Platonis cum Aristotele Ur Socrate Castasia. QS. II. Platone asseruntur , Scriptura se Patribus consentanea esse. Sis S ECTI O TERT 1 A. Responsio ad alteram operis Theophilipartem , ct ad reliquaι Philadelphi censuria. - VART. I. De libertate Christi. - y f. I. Da consiliis Christo datis assaura aterno. 91

f. II. Opinio Theophili de impeccabilitat. Chrί

s. I V. Enodatio difficultatis ex vera sementicl.

29쪽

INDEX.ART. II. De libertate increata. s. I. Refelluntur Theophili aliaque diuers mopiniones. , IDIg. II. Ratio libertatis aeuina explicata ab indepen

dent a

III. Eesoluuntur aliae difficultates de libertate

diuina ex eodem principio independea tiae. IIo IV. Solutiones Argumentorum Aureoli ex Capreolo. III, ART. III. De libertate creata vi subest Dei pra-

scientia motioni.

Parag. I. Singularis opinio Ludovici avola. 1183. II. Singularis opinio Theophili de scientia media res stitur. itas. III. Vera explicatio concordia nostra. ART. VLT. Aliquot ex Eugeniosuspeisapurgantur,

O pugnantia concitiantur. I 20

Parag. l. Distiaemone duplicis impotentiae peccandi

plura explicantur.

DE scientia media. SECT. I. An argumenta , qua peti possunt in haccontrouersia a priori, mediam scientiam confirment , an euertant ' 138 ART. I. Primum Argumentum a priori pro cogni Done futurorum conditionatorum in decreto contra scientiam meἀam , repetitum ex primo Oimmediato principio cognitionis Diuina de rebus eatis. ibid.

30쪽

INDEX.

Parag. I. Argumentum primum ex L . Thoma δε- sumptum , a cognitione creaturarum in essentia diuina , ut in causa. I 96M. Defenditur demonstratio superior contra Vasquem aliosque recentiores. Is . III. Defenditur primum Argumentum contra nouam opinionem Ripalda, Omieri, &c. I 8. s. IV. Defenditur/dem Argumentum contra vi nionem Suare iso ART. II. Secunda classis Argumentorum a priori ex principiis proximis cognitionis futurorum conditionatorum eu de veritate illorum. Is 3

Parag. I. Instruitur Principium secundum. ibid. f. li: Fefellitur sententia Molinae , ct ex illa Recentiorum noua opinio. . I F

f. III. Confirmatio eiusdem Argumenti disserentia futuri contingentis, a praeteritis, praseistibus,aut necessariis. IIV. Confirmantur oe vrgentur Argumentasu rioris Paragraphi contra duas Responsiones. I IS. V. Refutantur aliae dua responsiones ad idem Argumentum. 's. VI. Confirmatio superiorum , nihil agnosci certo futurum, inconsulta voluntate diuina. Isicis VII. Confirmantur ex dictis rationes aliquot o-

f. VIII. Solutiones aliquot rei ciuntur. ART. III. Aliud genus Argumentorum a priori sontra scientiam metiam , ex legibus propositionum 'potheticarum. I Ps. I. Proponitur est expenditur argumentum quo ostenditur scientiam mediam inutilem esse. ibid. S.I I. Eiusdem Argumenti vis magis expenditur. 13a