Sanctorum Augustini et Thomae. Vera et vna mens, de libertate humanâ, & gratiâ diuinâ, explicatur, & Scholae Thomisticae afferitur. Aduersus duos Theophili Raynaudi libros, altosque huius aetatis melioris notae theologos. Manductionis tertia pars dog

발행: 1666년

분량: 612페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

INDEX. ART. IV. dictis manifestatur mens Nomissa -

rum de hac controuersia., vindicatur Ioannes a, S. Thoma a censura,'refelluutur Responsitones 'od Argumentum. Parag. l. DefenditurIoannes a S. Thoma. ct responsiones ad eius Argumenta refeltantur. ibid. s. II. Referuntur iras responsiones ad tertium nostrum Argumentum,Gr refellitur, rima vi decretis possibitibus. 188

III. probatur esse in Deo decreta conditionata ex voluntate Dei Anteced/nte. tyo ART. IV. Vasquis RespoUio praecipue ex D. Augustino impugnatur.

f. V. Alterum Argumentumpro decretis conditi natis, quod Scriptura consentane mi, nec re- p gnent. 9. V l. Plura Aduersariorem Argumenta ex una agentis uniuersalissimi notione profligan ur. 1973. VII. ConfirmanturJuperiora , breui Argumen- torum compsexione, cst noua adduntur contra deis creta indisserentia. ΣΟΙ 'M. VIII. Plura superioribus adduntur. 2o s. IX. Repugnasscientia media tribus Lorica re-

- m.

s. X. Ex dictis defenduntur prima Argumenta a a priori Ioannis a S. Thoma contra scientiam me- FVHam. f. XI. Defenditur alterum Argumentum a priori repetitum ab obiecto scientia media. a I 8 Para g. vlt. Breuis superiorum Collectio. - . ART.lV. An ex influxu mentia Dei in res creatri, frientia media fulciatur, aut uertatur. 228 Paragi I. Scien3iam Dei causam esse rerum cera

32쪽

directivam, veriὐs etiam efficientem. 228 . I l. Scientia diuina non distixtiitumpotentia ad

' extra operativa.

I H. Argumentum Risoli, prius rem habere in je veritatem,quam sit a Deo intelligibilis,ab Ar- Ebιro refellitur, cui plura adduntur. 23sSECT. II. Examen scientia media ex Patrum, Scriptura testtimoniis: 2 IART. I diuid ex Scriptura Saera tosili postr defcientia inedia. ' 26

Parag. I. An ex Scriptura Sacra necessario, habea-rur futuris qua a Deo f iuntu ub conditione re inelata,certam inesse veritatem a Deo scitam. a 3. II. An Scriptura fauear scientia mediae auet Parag. III. Solutio Argumenti ex comparatione 'Iudaorum cum Tyriis. ai S. I V. Altera eiusdem Argumentisolutio. 236V. Confirmatio Superiarum. 2 FTART. H. An scientia media sit consentanea principiis D. August. est D. Thoma. 262 Parag. L. Non solum Uuffcientia media sed ipsa scientia media a menta Diui Augustini ct Dini Thoma aliena. ibid. Parag. II. operai sorabatur scientiam mediam

principiis D. Thoma repugnare. 26yParag. III. Praescientia decreto innixa , ex escerM mens D. Thomae. 268 Parag. IV. Du sex diracultas demente D. Thoma

breuiter expeditur. 27 L

Parag. V. Praescientiam niti decreto illustri loco D. Thomae probatur. 27 3RT. III. Exactius inquiritur mens D. A lust. de scientia media. 37I

33쪽

INDEX.

Parag. I. De regressu, O serie controuersiarum D. August. contrAE PHagianos, eorum quereliquias r.emonstra tur in rebus ad salutempertinentibus, , nunquam adhibitam a D. Augustino scientiam

mediam. . 276

Parag. II. Explicatio triplicis gratia ex Pelagianis a Christo hominibus villata. 282 . Parag. III. Interpretatio adiutorii possibilitati e- cund 'm mentem Pelagianorum. 283s 'di conuincuur inter D. August. est Pelagiasos pugnatum de gratia efflcaci. 287 Parag. V. Secuniam Argumentum ab auxiliis' inque, quae Pelagiam admiseri't. ' . s. Vl. Gratia habitualis admissa est a Pelagio. 294s. V H. Soluuntur Argumenta Suaris, quibus tendit gratiam habitaalem negatam fuisse a Pe

f. VIII. Ultimium auxit, genio a Pelagio admissem,i 3οι Parag. lX. sanus Pelagianismi status degra - . tia ad perseetionem necessaria. 3os ART. IV. Pelagianismus cum Semipelagianismo collatus. 3II 'Parag. I. Semipelagiani quatuor disserunt a Pelagianis. ι ibid. Parag. II. Prima tanuenientia quoad initium pia voluntatis'salutis. I3 Parag. lII. Dulex est inter Pelagianos ct Semipelagianos discrimen, quoad meritum,ct retributionem. 318 Parag. IV. Vtriusque haresis collatio , conueret entia , da Praei natione. 3 3Parag. V. Tertia conueri tiari adio gratiae en

34쪽

INDEX.

cis,invocationis secundumpropositum. 3 2sParag. vlt. α ιrta Collatio . er conuenientiaPea D anorum cum Semiperi anυ, quoad τώ, scientia meaea.

ART. V. is ustinus Asseritur Schoia Nomistica quoad doctrinam gratia, O praedestinationis . seclusas entia media. . FParag. I. mndicantur testimonia ex D. Aug. contra mentiam mediam a Salmantisiensi s., ortianne a S. Thoma deprompta. 337

Parag. II. Diniciliorum Argumento=ἔπι solutio quibus superiora impugnantur. 36 Parag. III. Defenditur secundum genus testimoniorum ex D. Augustino. 3s Parag. IV. Refellunius responsiones ad testimonia D. Augustini. 36 Parag. V. Testimonia D. Aug. a Salmanticen MO Ioanne a. S. Thoma explicata defenduntur. 363ART. VI Responsio ad Caput Disputationi 3. quo expenduntur alia August. Testimonia. 369 Parag. I. Examen prima Propo itisus. ibid. Parag. II. Expendbtur secunda Propositio. 37 a FPar. III. Referunturirespostrema propositiones. 38o Parag. Refellitur quarta Propositio. 33sParag. C. Responsio ad Argumenta pro quinta Propositione. 3D Parag. G. Responsio ad Caput quintum Disputa-.tionis tertia er primum Nisput. quarta, sos Parag. VII. De Iudicio tritιnta Censorum Romanorum , aduersam Augustino scientiam mrdiam

damnatium. 3yr

Parag. VIII Regponsis ad singulas hallucinationes.

35쪽

Parag. Ix Tefenduntur tria A menra Ioas. a S. Thoma demente Augustini. ε/s i Parag. X. Defenditur Argumentum Ioannis a S.

Paras. I. Ex superioribus evincitur Concordia D, sug. T. Thoma, da scientia media exclusa gratia remi hominis , Angelorum. 43σParag. IO Exaliis S S. Thoma O A gust. principiis demonstratur illorum concordi aegraua primi hominis cst Angelorum. 436 Parag. ITI. Ex superioribuι refelluntur praecipua Ianseni' obiectiοAas. DParag. Opersim inquiritur mens T. Augustini. Parag. Expenditur locim singularis D. Augu- . in 7 Parag. vlt. Duplex diffiicultas resoluitur. 43t SECT. III. Argumenta a Posteriori, quibus Tua Schola Thomistarum , ct Recentiorum suam muniunt de scientia media opinionem. a

Art. I. Refellitur Calumnia Ur suspicio Calui-nismi iab Auctoritate. ἡ 1 Parag. I. Responsio ad testimonia Caluini rum

Parag. II. Responsio adprimam Classem Argumen-

Parag. III. Caluinismi Anatomia,seu Frusis. ε 3σParag. IV Expenduntur sigillatim alia testimonia

36쪽

vit. Responsis ad J. Testimonia ex Catholicis. εσσART. II. Depelluntur Argumenta em collatione principiorum Cabini cum nostras. 47r' f. I. Obseruationes quibus ad omnia Argumenta, generatim respond Iur. . Has. i I. Responsio ad cingumenta de Libertate,quoad actus bonos. - . I f. III. Ne libertate quoad actus malas. o. f. IV. Ex mutua dependentia Concursus Tei, oenostri Consensus Argumentum de primo peccato . . Veli, de auxitio' suffriensi ct Vsicaci soluit Ioannes a Sancito Thoma. . εδσf. V. Ex Valentia depellitur accusatio Caluinis mi a concursu ad peccatum. 493

PARAE N ET ICA.

Ad nouum quadruplicis Theologia Sobalastica, ' Controuersa , Ethica , ct Scripturarum studium. O Uum D. Thoma Magistro. . Joaeartes legitimi Theologi. Jo ετ heologia Scholastica Summa or Anal s. Fost . Theologia Controuersa Compendium Analyticum.

Θη sis or breuis Doductio missum huius seculi.

3 F. . . '

De sensu ranseni3 quastio facti or Iuni explicata

Theologia Moralis multiplexpars ct D nma. sas' Theologia Castium Conscientia. 333De Theologia Positiua , ct Scriptura interpreta-

Huia v. No. aduersus quatuor Scriptor s. Sis. FINIS. '

37쪽

Errata grauiora annotare stam visum est: leuioraeuim facile Lector im ct deprebendes

' . ET corriges. PAgina r. l. 3. lege disputationem. p. 4s. l. . ter liber

talem. p. 86. l. .l T. grandiloquentia. p. I27. l. vlt. lem non Per. P. I 28. l. Vlt. dec mens. p. IT . l. I. del. illi S. P. IT'. l. I . illam Conuenientiam. p. I 8 . l.. o. vobis . p. z3'. l. s.leg. facultatibus. p. 27s. I.I8. del. mali. p. 28 o. l. 6. . Di lator. p. 3O2. l. 2s. Dorcsipere. p. 38 . l. 33. nega Tent. p. 66. i. 2s. Ier. Perronius. p. 48 . l. 4. nisi. p. 88. l. 6. Diiungere potest. p. so . l. 26. DT. Vigorem. .

Mendis accense Hausillas P. II. & Is. &e. aliena mami . ut iidem facit autographum , insertas, quibus videtur. reuerentia in Pontificias colas, tutiones aduersius Ian se inium laedi. Eas vero deletas Volo, ut a mea mente alienas, dc pag. sa I. rescissas leges.

THEOLOGIAE

38쪽

DOGMATICAE

& scientiae Dei principiis.

T ERTI A PARS

DISPUTATIO PRI M A.

De Vera ratione Libertaro.

de lege, & regulis morum, duas de ii bertate, &scientia Dei adiungimus mul lix de causis; eum maxime, ut uno voluminei, utriusque Theologiae Moralis re Dogmaticae baiam & sundamenta ponam, re longioris, quam a multis annis meditor & apparo, dem gustum & specimen e ut si tibi,etudite Lector, harum Disputationum methodum sensero non displuaere, nec re inutilem , reliquae, quas istis astruo , quamprimum in lucem prodeant. Fateor me Caramuelis Apologemate , & stud;o deffen- sonis D. FUnani, aut potius legis diuinae prouo tum, ista evulgasset sed ita Dei consilio factum interpretor,

39쪽

a Dis PUTATIO PRIMA,

quo locus esset tentandi tui iudicu, Vt experimento agnoscam, quae sors maneax,ea quae in utramque Theolosiam parata iamdiu habeo. Nam memini rapientissime a Tullio dictum, maniare quemquam litteris ouas co rationes, qui e- nee ἀνθοnare, nec in strare psit, nee delectatione aliquis Lectorem incere , εο--s eqse rutem Peranter ab tentis. Otro S titteris. Et si illorum numero essem accensendus, longe mihi grauior esset,

modb allata Ciceronis, quam Salusth censiira, in eos , miram silentis transigamr, nullo operae pretio edito,

morum v tam mortemque, inquit, aestimo, q-aae miraque siletur. Sed longe praestat silete & sileri omnino , quam male audire, & intemperanter sto, alio-xumque otio abuti, & certas: ac bonas horas perdere in exscribendis & legendis, quae vulgatissima extant apud omnes. Qiramvis sorte si quae ederemus occupata ab aliis; venia & excusatione non carerent, ea enim est in Iacessenda nostra Familia & Schola, annulorum importunitas , ea accusationum & calumniarum, quae hinc deinde in D. Thomae discipulos importantur, grauitas &multitudo ; ut quamvis criminationibus millies repetitis nihil noui occurrat quod respondeamus, ignauiae & im-

eritiae adscriberetur, quod pro ingenita modestia & prventia seruaretur silentium. Sed ne causae omnino deesse videar, & quod ex cram-he recocta, seu ex rebus pluries iteratis nasci solet fa-Bidhim leuem, nouam ad minus methodum , &dicendi rationem inibo ad causae nostrae dessensionem , & a nullo quod stiam nostrorum Theologorum tentatam. Paucissimi profundissimam s. Doctoris mentem capiunt. Plurimi eius Sententias nullis aut leuibus argumentis nixas putant: nempe 'uod prima & altissima, unde eruun. tur principia, non libeat, aut non detur scrutari. Hic locum habet quod iam monui ex Seneca. Leuium meis taliorum fructus in summo est: illa opulentissima sent, quotum in alto latet vena, assidue plenius responsur sodienti.Hae quibus delectatur vulgus opiniones, tenuemae perfusoriam habent speciem veri, & quodcumque phuisibile est, fundamento caret. Quae ex D. Thomade regulis morum deprompsimus, quae dicturi sumus de

bbertate & scientia Dei, Alida stat, de quae plus pateant

40쪽

tintorsem. Et ne vana causeris Lector erudite, quae dico. quasi cocco amore mearum opinionum , aut Magistri quem sequor captus, attendas velim, quam immanE distent a S. Doruire extranei, iis duabus controuersiis ex

Dogmatica & Morali Theologia, de legitimo opinionumini, dc de praescientia futurorum. Aduersatij utramque difficultatem , quam tota antiquutas insuperabilem experta fuit, putant duabus definitionibus , se ita profligasse, ut tarditatis arSuant, ac pene insaniae, si qui apertae veritati non acquielcant. Quid est inquiunt probabile Ιd cui prudenter assentimur. Quid est futurum 3 Quod aliquando erit, etiamsi nulla causae determinatio , ad suturae rei produvionem antecesserit. Mirum est, quot & quanta, iis duabus definitionibus , quasi principiis immotis, dc per se notis , dirimantur Sestatuantur ι quae inde responsa, quasi oracula depromaniatur. Si probabile est, ergo prudens iudicium ;si hoc, ergo honestum Si tutum. Quid ergo mali, quid peccati &damnationis timeas, ab opinione probabili, ia est, prudenti & tuta, etiam ab uno Doctore inducta , caeteris tacentibus , aut etiam reclamantibus hEadem ficilitate, & ut putant felicitate , secant omnes diuinae scientiae, & prouidentiae nodos. Quid est futurum Quod aliquando erit. Ergo si contingat rem aliquandoeile , hoc ipso erit ab aeterno sutura, nulla praeuia causa

aeterna, aut temporaria determinationet ergo erit vera,

ergo scibilis , ergo scita a Deq. Quid ergo frustra se torquent Theologi3 Cur anxie & infeliciter quaerunt per ambages, in decretis, in eoexistentia aeternitatis, veritatem quae se omnium oculis ingerit, & conspicuam praebet merba. Hac controuersia praeiudiciis agam certissimis, s superiorem dem tibi prudens Lector in obsidem sequentis, & si a te exigam, ut definitionem futuri, α subinde scibilis, &scitia Deo, metiaris definitione probabilis opinionis , id est, prudentis & unius Doctoris authoritate inductae. Nihil utraque definitione frequentius in ore omnium, nihil in speciem facilius. Sed si veris agere liceat. nihil huiusmodi definitionibus i quibus tota causa&vis aduersiariorum continetur miniIs selidum,& a vero magis alienum. Primae definitionis probabilit iis , pericula & vitia demonstrauimus innumera: nihilo

SEARCH

MENU NAVIGATION