장음표시 사용
331쪽
idere, omnia beneficia ecclesiastica cum cura et sine cura, mecularia et quorum vis ordinum regularia, qualitercumque qualislauta, et ubicumque existant, in singulis januarii, februarii, aprilis, mali, junii, augusti, octobris et novembris mensibus, usque adsum voluntatis beneplacitum, extra Romanam curiam, altas quam per resignationem quocumque modo vacatura, ad collationem, provisionem, proesentationem, electionem et quamvis aliam dispositionem quorumcumque collatorum ... quomodolibet pertinentia. dispositioni sum generaliter reser anit. . .
Insuper Sanctitas Sua, ad yratificandum Patriarchis, Archi pumpis et Episcopis intenta, ipsis, quandiu apud ecclesias aut
dio reses suas vere ac pers9naliter resederint dum maeat, de omnibus et quibuscumque beneliciis ecclesiaεticis, cum curia et sine cura, saecularibus et requiaribus ad liberam ipsorum dumtainat, non autem aliorum cum eis, dispositionem ... pertinentibus , quos in antea in mensibus februarii, aprilis, julii, augusti. Octobris et decembris extra curiam ipsam vocare coniserit ..., libere disponendi facultatem concedit . . . Illi vero qui gratiam alternutium praedictae acrepture t Oluerint,aeceptationem hujusmodi per potentes litteras, monu propria su scriptas, suoque sigillo munitas, et in sua quisque eivitate vel dioecesi datas declarare, et litteras ipsas huc ad Diatorium Sanctitatis Sum transmittere teneatur.
Ex hac lege ecclesiastica, quoad parochiarum collationum haec de dueenda veniunt: l' Nisi acceptata fuerit ab Episcopo alternativa, par hi de quae vacant in aliquo ex supra nominatis octo mensibus, conserri nequeunt nisi a Bomano Pontifice. Quie uule in vacant in quatuor alii A mensibus, a collatoribus ordinariis conserri
possunt; modo tamen ex alio aliquo litulo verbi gratia. ex eo quod vacent in Bomana curia) non fuit Apostolicis sedi
332쪽
in aliquo ex mentibus sex, in secunda parte regulae designatis : si vero vacent in sex aliis mensibus. ad Romanum Pontificem carum collatio pertinet. 3' Quando parochiae vacantis collatio ad Papam pertinet, non ideo omittendus est concursus; sed etiam tunc instituendus est, ut dicetur postea. Quo casu partes Episcopi sunt ut facto eoncursu, nomina eorum, qui ab sexaminatoribus synodalibus approbati sunt, ad Romanum Pontificem transmittat. quod infra suo loco explanabimus. 4' Sub hac regula de mensibus, non comprehendi Parochias juris patronatus Iaicalis, neque etiam parochias manuales, id est, quarum rectores sunt ad nutum amovi biles, vide probatum a Leursenio rum beneficiate, parto 2. q. 556 .s V.
Ex hodiorno iure particulari s allup videtur parophiarum eollatio ad Episcopos portinere. ahsque ulla ad sedem Apostolieam reservatinno.
in superioribus paragraphis jus commune descripsimus. Quoad Galliam vero valde nolahitis intervenit per concordalum anni 180l juri huic communi derogatio. Articulo enim decimo hujus conventionis, a Pio Papa VII per bullam Melesia
Christi confirmatae, sic statuitur : his opi ad paropeias nominabuntς nec personus selissent, nisi stubernio aceeptas. Porro ex
isto toxlii colligendum videtur, omnium Galliae parochiam meollationem ad Episcopos, absque ulla Pontificia reservatione. perlinere. Etenim certa erit conclusio, si vox nominabunt ibi intolligenda sit, non tantum de nominatione, sed etiam decollatione. Atqui hoc sensu ibi usurpatum videtur illud vocabulum. Quod suadetur, tum ex circumstantiis nonnullis, tum ex analogia cum concordato reipublicae Italicae, tum denique ex oo quod de facto sic res a quinquaginta annis intellecta fuerit.
Et primo quidem id suadet modus. quo hujus concordati
333쪽
leone fuerat articulus sub hac formula : Ila les Evoqueη nom-meront a toutes ira cures. Ces nominations seront s mises at avrobation du st veraement. Postulavit Cardinalis Consalvi immutationem in hunc modum : Iis nommeront is totiles les cures, et choisiront des pasteum do in s des qualites requises par Ies tessile t Glise, et qui nauroni pas demerite Ia eonfia e du stouve nement. Quonam autem consilio Sic moderari articulum procurasset, Pio VII indicabat idem Cardinalis his verbis : a Lau scella do' parochi null' attuale siluagione desse cogo dev'u emere un punio asini geloso per il go verno. traltandosi diu Persone, che Si avvicinano at popolo piu degit stessi Vesu covi. BramaVa per tanto ii governo me desimo, que te n et mine Venissero assonettate alia sua approba Elono. Si eu combinato i articolo in guisa di salvar deite Domine at Vesu covi, lo quo fissa in loro uti tal diritto libero, o di ammea tere la riserva, che non Scoglieranno i pastori, se non doppou d esse rei assicurati che godono la fiducia det go verno. α Ι Vesco vi colla Ioro prudenga polranno in atto pratii cou combinar la cosa in modo plausibile, o soneta danno della. disciplina della chiesa. nMiunde autem ad dominum Bernier presbyterum, qui pro parte gubernii agebat. hancce notam transmisit Cardinali A
qualitra requises par les Mis de I sellae. ρt qu'iis Duissent de lacon nee du νοupemement ij. Ex quibus patet, lingua gallica primum exscriptam suilas articuli hujus formulam. Unde sequitur voces illas Diseopi ad paro eius nominabunt eo sensu intelligendas eme, qui nomina tionis vocabulo in dicto idiomate inhaeret. Porro nominare ad aliquod munus apud Gallos sensu obvio designat actum aucto-
iij noseo toxius deprompsi ex quadam doenmento n. Pii VII Pontifestiumr spieientium, eollections. quae apud R. P. Angelini in collegio Romano asservatur.
334쪽
ritatis, vi cujus potest quis hoc munere legitime fungi; ita scilicet ut sacta nominatione nihil aliud requiratur. Et hoc
procul dubio sensu propositum a se articulum, iis nommeronta torites ira cures, intelligebat Napoleo; ad instar nempe nominationis ad varia gubernii munera. Quem Sensum, cum procul dubio iutolloxerit Sedes Apostolica, censenda etiam est juxta ipsum locula; ita nimirum . ut voces ad partieeius nominabunt jus etiam Episcopis tribuant parochias conferendi. Quod de omnibus parochiis, proprie l) vacantibus, et absque ulla exceptione aut reservatione intelligendum est, cum propositio sit generalis. Idem suadetur ex concordato Pium VII tuter et Nap leonem inito, quatuor post annis, quoad rempublicam Ilai, eam. Ibi nempe expressis terminis Sedes Apostolica Episcopistribuit jus parcecias Omnes conferendi : Sanelitus Sua concedit
Episcopis jus conferensti paroreias, quae quovis anni tempore emunt vacaturae. Porro verisimile non est alio sensu intelligendam esse sormulam ad parcerias nominabunt, in concordato anni l80l
adhibitam. Et tandem certum est hoc sensu constanter ab initio usque nunc intellectum et ad praxim deductum fuisse illum concordati anni l80i articulum; ita scilicet ut Episcopi Galliae non tantum nominationis, sed et collationis ad omnes vacantes parochias plenum jus, et nulla reservatione Ponti scia limitatum, sibi vindicaverint, quin ulla unquam de hoc dissicultas mola fuerit. Hinc annuendum non puto cujusdam hodierni canonistae opinioni, qui mihi dicebat, ita sibi videri articulum interpretandum , ut nominatio dumtaxat ad Episcopos quoad omnes vacantes parochias pertineret; collutio autem, ut pote de qua
iij In eathedralibus, ubi eura fuit capitulo adnexa, per Ohi tum victrii eurali ρο- eoehia proprie non saeui; si quidem priueipalis reeior, seu paroelius in habitu. est ipsummet rapitulum. Unde praesens concordali artieulus non eensendus est ad nominaiionem xidarii eurati eathedralis extendi: sed haest nominatio spopini ad rapitulum. ad nomam juris eommunis, quam althi expo uimus.
335쪽
nihil in concordato expressum, nonnisi ad juris communis normam : proinde vacantibus in curia Romana, vel in mensibus Papae reservatis Galliarum par hiis, adhuc hodie no-GSSE EMe, ut praeter nominationem ab Episcopo, collatio a Romano Pontifico obtineatur. Haec, inquam , opinio mihi videtur nullo solido sundamento niti. Quam tamen meam
conclusionem Sedis Apostolicae judicio et correctioni plene subjicio. Nota. - Quod autem hie dicitur de Galliae Episcopis, extendendum est ad nonnullas alias regiones verbi gratia, ad Belgium , quarum ecclesiae ex dicto eoncordato anni 180l reguntur, utpote quae tunc temporis intra fines imporii Galliei
u spondeo : illum qui jure proprio benescia consuri, tametsi et jurisdictionem nullam habeat. et Sive hanc poteStatem com i serendi habeat a jure, Sive ex praegriptione, conSuetudin .u privilegio. Et sic in specie capitulum, dum legitime justifi-u cavit consuetudinem conserendi prixalive ad Episcopum,u venire sub nomine ordinarii collatoris, ait Cardinalis deu Luca, de Beneficiis, discursu 3l, n. i5. v LPurenius, Fomum beneflciale, parto 2, q. 664.)QU ESTIO 2'. - Ouomodo Episcopus sit de jure communi beneficiorum dioecesis suae ordinarius eollator. - α Episcopus inter
et collatores ordinarios primum locum habet; utpote cui exu jure communi, et ratione episcopatus, concessa est haec P n iustas conserendi benesicia dioecesis suae buxi a caput omnes η basilicae, et caput Fullus omnino, causae 16, quaestionis 7 κ caput conquerente, de nihelo ordin.: capiat Eae frequentibus. i. . Diqitigod by Corale
336쪽
326 TRACTATUS DE PAROCHO.u Institui. , cum interini collatoribus aliis, quales sunt abbates K priores, collegia canonicorum, etc., ea potestas potius ex praescriptione, consuetudine, privilegio, quam de jure com-u petat. Ac proinde, cessantibus reservationibus, omnium heu nesciorum iu dioecesi existentiu in collatio de jure communiu spectat ad Episcopum, isque de iis conserendis de jure u communi fundatam intentionem habet sub limitatione ta-κ men et exceptione danda inferius circa honescia ecclesiaeu cathedralis . Idque non solum ratione beneficiorum tunc u existentium, Sed et in posterum erigendorum. Neque solum i respectu Saecularium, sed et regularium beneficiorum hoeu jus commune ei amistit : hoc tamen ipsum ... intelligitur deu uon-exemplis. v Leurenius, loco citato. q. 665.ὶ QuaesTIo 3'. - Unde hoc jus conferendi originetur in se scopo 3 - u Respondeo, tametsi bene dicatur originari in Epi-κ Scopo a jure communi, non tamen Originari in Episcopisu immediate, sed defluxiue; nimirum defluere a Papa in eos ulpote in quo sola hujus potestatis plenitudo residet, cui κ omnes alii Episcopi subsunt tanquam membra, et vocati in re partem Sollicitudinis. v Leurenius, loco cit., q. 666. Quae lo 4 . - An hinc potestas Episcopi circa conferenda benefleta spectet ad ejusdem jurisdictionem 3 - et Bespondeo : nul a latenus, saltem proprie, ad potestatem jurisdictionis spectat u seu competit ei jure magistratus. Non enim Omnia quae ma-u gistratui alicui competunt, competunt ei jure magistratus; a sed aliqua competere pomunt a lege, citra imperium et ju- risdictionem. Multoque minus haec potestas est potestasii ordinis; cum ut dicitur capite Nosti, de Eleet.) conserreu possit Statim ac electio ejus suit confirmata, etsi nondum situ consecratus : sed est accidentalis cujusda in potestatis, eO-u dem nihilominus tempore impreMae, quo imprimuntur jurisu dictionalia; nimirum ex speciali concesSione legis, nempe a capitis omnes basilica'. v Leurculus, loco cit., q. 667.ὶ
QUAESTto 5'. - Ouid sequatur ea pro missu doctrina, quo potestatem Episcopi eonferendi parochius 8-Praemissa hac Leu-Disitigod by Cooste
337쪽
renii doctrina, quae communiter a canonisiis tradi solet, lacilis jam praesentis quaestionis solutio. 1' Nempe nequibit Episcopus parochiam vacantem conferre, si reservata sit Romano Pontisci, juxta normam superiori capite expositam. 2' Peribnere potest parochiae alicujus collatio ad alios quam ad Epi- Scopum, quam is Episcopo inseriores ; jure Milicet praescriptionis, consuetudinis, aut privilegii; quo etiam casu uoupoterit Episcopus eam conserre. 3' Quando autem parochia vacans, neque est reservata Sedi Apostolicae, neque ullus alius jus suum conserendi probare potest, hoc ipso ad Episcopum collatio pertinet. Tunc scilicet Episcopus, ex Sola episcopatus sui ratione, et quin ullo speciali ad hoc titulo indigeat, hanc potestatem habet ex jure communi. Xota. - POSSe autem Episcopum jus illud parochias et caetera beneficia conferendi exercere ante conSecrationem Suam, non tamen antequam ejus electio confrmata fuerit, et posse sionem coeperit, Vide apud laudatum Murentum loco cit.
QΠ Tio G - An hodie in Gallia praeter Episcopos alii istant parochiarum eollatores Z - Bespondendum negative ob expressam nempe concordati anni 180l dispositionem, Episcopi ad paroerias nominabunt. Quae verba excludunt ut superiori capite diximus) quamlibet pontificiam reservationem, necnon simul quemlibet alium collatorem. Si quidem ibi vox nominabunt conserendi etiam jus exprimere cenSenda est. Atque id frmat perpetua praxis u dicti concordali tempore usque ad praesentem diem. Extendenda autem est conclusio haec ad alias regiones, quae etsi intra sines Galliae comprehendi desierint, praelati tamen concordati jure reguntur. Notetur tamen nos hic loqui dumtaxat de parochiis libera collatiouis; non autem de parochiis alicui ea pitulo vel monasterio unitis. Nam in vicina quadam ex diciis regionibus quaestio hodie movetur, num quaedam monaSteria, quibus ante perturbationem anni 1793 unita erat animarum cura, adhuc hodie jus habeant praesentandi unum ex religiosis Diqitigod by Corale
338쪽
suis qui curam exerceat; ita ut nequeat ibi Episcopus quem voluerit parochum priPscere, sed dumtaxat praeSentatum otia ominatum ab abbate seu capitulo monasterii. Et quidem in favorem liberae collationis Episcopi militat ratio, quod auctoritato Pii VII omnes hujus regionis parochiae exstinctae fuerint, ut nova dein circumscriptio seret: ex quo sequitur exstinctum simul suisse jus dictorum monasteriorum in hujusmodi parochias, cum no iter erectae paroehiae, etsi antiquis territorialiter correspondeant, non tamen Sint illae antiquae restitutu , Sed -- exstinctis succedentes. Iu lavorem autem monaSleriorum
urgetur gravi SSimum argumentum; potui Me nempe primo primos Episcopos, ex subde legatione ApoStolica, a delegato Cardinali Caprara sibi lacta. novas parochias conStituere, etiam cum antiquis monasteriorum in cas juribus. Atque ita revera factum suisse a primis post concordalum Episcopis contendunt hodie eorum monasteriorum religiosi; quod concludunt ex eo quod, sicut antiquitus, denuo seri coeperit a monasterio praeSentatio religiosi, qui curam sexerceret; atque ita jus antiquum monasterii, etsi per parochiarum Omnium Suppressionem exstinctum, restitutum lamen fuisse a primo post concordatum Episcopo; idque auctoritate Apostolica. ita ut nequeant jam successores ejus id ipsum immutare.
DE POTESTATE, TUM VICARII GENERALIS EPISCOPi, Turi SEDE VACANTE l CAPITULI, ET VICARII CAPITULARIA. QUOAD PAROCHIABUM COLL TIONEM.I. Ouid viaeut quoad parochiunum collationem visurius yeneralis Discopi ' - l' Ex eo solo quod sit vicarius generalis, neque parochia A, neque ulla alia beneficia conferre potest :ο Sed eget ad hoc speciali concessione : illi enim ex conce u sione , icaria lus concessa solum est episcopulus administratio. Disitigod by Cooste
339쪽
u in his quae necessitatis sunt et utilitatis; unde et instituere u et confirmare potest praesentatos et electos, ex generalin mandato; quia haec sunt justitiae et necessitatis: non autemu conferre: quia beneficiorum collatio est qti dam donatio li-u hera. v Leurenius, Forum beneflciale, parte 2, q. 683. 2' u Posse vicario generali concedi hanc facultatem confe-α rendi benescia, habet communis doctorum sententia . Quinu Et Castro-Ρalao ait, sere semper solere illi concedi hanc fa-u cultatem. n Leurenius, ibidem, q. 683, n. 2.
3' Est pariter communis doctorum sententia, a Pome Vica-u rium generalem, ratione vicariatus sibi concessi, Sine Spe u ciali mandato, interim dum beneficium vacat et non pro-u videtur de rectore. vel rector impeditus est, constituere u vicarium, qui benesicium regat et animarum curae prospi-- ciat; quia haec designatio rectile episcopatus admini Stra-u tioni necessaria est, et non est collatio. v Leuronius, thi
II. In erepitulum, sede vaeante, conferre possit parochias ro terave beneficia, cyum sunt liberre collationis Discopi p- a Quoadu conserenda beneficia quae sunt de collatione Episcopi, capi-u tutum, Sede Vacante. nullam habet potestatem, Sive nona succedit Episcopo in collatione horum beneficiorum. Licetu enim capitulum succedat in iis quae Episcopo jure ordinario a competunt, attamen collatio beneficiorum casus unus est u isque praecipuus, ab ista regula exceptus, per caput 2, tituliu Ne sede vacante; et caput unicum ejusdem lituli, in sexto . n Murenius, loco citato, q. 708. Parochiae autem, caeterave beuesicia ad liberam Episcopi collationem pertinentia, quando vacante sede epi Scopali 1acant, de jure communi reservantur Sedi Apostoliciae, non autem successori Episcopo; ita scilicet disponente regula 2 ean-
cellariae. Vide Leurentum, Forum beneflciale, parte 2, q. 709. Αtvero hodie in Gallia, ejusmodi parochiarum collatio Videtur ad successorem Episcopum pertinere; ob memoratu nempe concordati anni l80l verba. Episcopi ad paraecias no-Disitired by Corale
340쪽
minabunt. Hac enim sormula videtur Romanus Ponti sex renuntiasse etiam juri suo conserendi parochias, episcopali vu- caute Sede, acantes. Et Sic in praxi rem a tempore diei iconcordati intellectam sui Me certum eSt. ΙΙΙ. Ouid ualeat vicarius cupitularis quoad piarochiarum collaticinem Z - Quae modo dicta Sunt de capitulo, Sede Vacante. applicanda sunt ut capitulari vicario; cum ipsius potestas sit ipsamet jurisdictio capituli, ad ipsum transmi Ma, et non amplior. Unde nec ipse potest parochias conferre; sed dumtaxat vicarium in eis constituere , usque dum de parocho provideantur. Nota. - Ρotest etiam perti uero jus parochias coiiserendi,
ad privatas personas; et a fortiori ad aliquod monasterium collegium xu, aut dignitatem; vi nempe et titulo privilegii vel praescriptionis, Vul cousuetudinis prout supra dictum fuit. Neque id episcopalis jurisdictionis subversivum videri debet. Nam ut supra a canonisiis communiter traditum vidimu beuesiciorum collatio proprie ad episcopalem jurisdictimnem ordinemve non pertinet; sed est quid a lege episcopatui
alligatum. Lex autem ita voluit Episcopos esse Ordinarios collatores, ut aliis etiam hoc jus competere posSot : cum hoc tamen discrimine, quod Episcopus jus illud habeat hoc ipso solo quod sit Episcopus : alii xero illud sibi vindicare nequeani nisi mediante speciali titulo privilegii, praescriptionis aut consuetudinis.
Caeterum quoudo quis, praeter Episcopum, jus conserendi aliquam parochiam habet, eum conferre nequit nisi illi, qui examinatus et approbatus ab Episcopo fuerit, prout ex ipsa episcopalis muneris essentia deduci posset, et suit a Tridentina Duodo exprome Sancitum his verbis : Lireat Episcopo praesentatos a putronis, si idonei non fuerint, repellere. Ouod si ad inferiores institutio pertineut, ab Discopo tamen, juinta alias
statuta ab hac stincta syno D, examinentur: alioquin institutio ub