장음표시 사용
361쪽
III. Non requiritur e cursus quando paroehia est juris patronatus laici. - Satis id patet et ipso textu supra transcripti capitis 18 sessionis 24 Tridentinae synodi. Sed notetur ab eadem Unodo requiri, ut praesentatus examinetur a synodalibus examinatoribus : a Quod si jus patronatus laicorum fuerit, debeatu qui a patrono praesentatus erit, ab eisdem deputatis ut su- pra examinari, et nonnisi idoneus repertus fuerit admitti. v Si vero parochia sit juris patronatus ecclesiastici, certum est
observandam esse concursus formam. Tunc scilicet tenetur patronus praesentare unum ex illis, qui ab examinatoribus synodalibus idonei reperti sunt, et quidem eum ex illis quem digniorem existimabit; prout expresse in ei lato capite 18 sessionis 24 Τridentinae s3 nodi praescribitur. Quod si paroehia sit juris patronatus misti, ita ut nempe ejus patroni alii ecclesiastici sint, laicique alii, an adhibenda sit concursus forma, disputabant olim auctores vide Lenrenium, Forum benefletale, parte l, q. 206, n. li); sed concludendum negative, et ita decisum a Sacra Congregatione Con-eilii, vido apud Benedictum XIV de Synodo diceresana, l. i.
e. 8, n. 9). IV. Non adhibendus concursus, quando parochia unita est erasorie alicui canonicatui vel dignitati. etiamsi cura exerceatur per ipsum mei, qui canonicatum vel dignitatem obtinet :secus si parochia unita sit inque princimiliter. De quo vide Leuronium loco citato, n. 7 . V. Non adhibendus concursus in parochiis regularibus, seu quae religiosos pro parochis habere consueverunt. Vido Lov- renium, loco citato, n. 13.)VI. Non adhibendus concursus in sequentibus easthns : Si adeo Gigui redditus dictae par hiales fuerint, ut totius hujus
e minis operam non ferant; avt nemo sit qui se Gamini quinrat subjicere; aut ob apertas faetiones seu dissidia facile graviores rixae et tumultus possint eaeeitari. Sunt ipsamet Tridentini decreti verba sem. 24, c. 18 . Poterit tunc ordinarius, si pro
sua e seiensia cum d putatorum eonsilio ita eaepedire arbitro-
362쪽
TRACTATUS DE PAROCHO. bitur, privatum aliud e men, eateris tamen ut supra ser atis, adhibere.
VII. Nonnullos alios casus, scitu minus utiles, in quibus ueceMaria non est coucursus forma, vide apud Murenium Forum benefletate, parte ii q. 206ὶ .
stitui possint aut det eunt 3 - 1' Constitui debent ad minimum sex : alioquin examen, utpote contra formam Tridentinae synodi habitum, nullitate laborabit. 2' Ad quodlibet autem exa- meu peragendum, requiruntur dum laxat tres. Quae duo satis constant ex ipso Supra citato Τridentino textu. 3' Nominari possunt plures quam sex : u Tamen a Sacra Congregationeu decisum refert Barbosa , non esse ultra vigilati proponen- .. dos. η Benedictus XIV, de Synodo dioee., l. 4, c. 7, n. 3. QUASTIO 2'. - ouandiu duret eorum potestas, et quid si deficiat senarius numerus. - i' a Synodalium examinatoruma ossicium durat usque ad novam synodum, quae intra uniusu anni spatium esset celebranda, et tu qua aut iidem, aut alii u de novo deputandi larent, sicut idem Τridentinum praeci-α pit: Maminatores autem singulis annis in dioeresana synodo abs Episcopo, vel ejus vicario, ad minus vae proponantur. η Benedictus XIV, de Synodo dioee., 1. 4, c. 7, n. 7.ὶ 2' Si infra annum, aliquorum obitu vel migratione, pauciores quam Sex remaneant, u Clementis VIII decreto relato a Garcia... et Fagna-a no ...) facultas data e St Episcopis alios subrogandi; modo iisu qualitatibus praestent, quas Tridentinum requirit; a capitulos approbentur; et una simul cum superstitibus ex electis inu Synodo senos non excedant. n Benedictus XIV, loco citato.ὶ Sed hoe in tolligitur de casu quo descit senarius numerus infra Disitired by Gooste
363쪽
unnum ab ultima celebrata synodo. 3' Si annus elabatur et nova synodus non celebretur, a certum est statim ae essi uxit annusi ab ultima synodo, cessare ossicium examinatorum, qui intra a ejusdem anni intervallum in demortuorum Seu absentium
locum forte fuerint ab Episcopo suffecti : ita enim diserteu statuit Clemens VIII in citato decreto. Quoad alios porros non Subrogatos, sed in ultima synodo electos, hoc censuitu Sacra Congregatio Concilii : quandiu sex illorum superstites R Sunt, Omnes perseverant in munere : sed si vel unus cx illis
et decesserit, ita ut sex non remaneant, Omnium ossicium ex-
a pirat, et nullus adhiberi potest iu concursibus. Neque posta annum datum est Episcopo in demortui locum quemquam a sussicere. n Benedietus XIV, loco citato, n. 8.ὶ 4' Quid autem in hoc casu faciendum sit, exponit idem Benedictus XIV
his verbis : a Quapropter ut, elapso anno, et non existentibima sex examinatoribus in synodo electis, institui valeat valia dum experimentum concurrentium ad vacantes ecclesiasu parochiules, necesse est ut Episcopus, Usti novam SJ nodum W cogat, vel lacultatum petat a Saera Congregationse Concilii u novos examinatores extra Synodum depulandi. Etenim si a concursus fiat coram examinatoribus extra synodum desiit gnatis ab Episcopo, nulla ad hoc instructo speciali sucullate, u parochialium collationes, institutiones seu proviSionos erunt irritae. . . Nec Sacra Congregalio lacultatem, de qua loquia mur, renuit unquam potentibus concedere : quoniam, cum ει Iirobe noverit nou sucile esse EpiScopis, singulis prorsusu unuis suas syriodos cogere, ne idcirco legitimis careant oxa-u minatoribus, Statim ac Episcopus eidem Oxponit, sex ex et electis in postrema Synodo amplius non exstare. polossalem
i ei laesi novos eligendi, a majori parto capituli approbandos: ι quorum tamen ossicium duraturum decernit tantum ad an-κ num; quo elapso, iturum ad preces Episcopi illos in multorest confirmat, quod et deinceps semper in annum iisdem pro- rogat. De Synodo dioeces . , l. 4, c. 7, n.29 et 10.
QUAESTio 3'. - uomodo et quando Graminatores sustraoia
364쪽
sua ferre debeant. - et Sua suffragia ferre debent priusquam et a loco exam tuis discedant, et ab Episcopo, ejusve vicariou sejungantur ... Nec quidquam refert an suffragia secretou vel palam serantur, cum nihil de hae re fuerit a Τridentinos sancitum. v Benedictus XIV, de Synodo dioeresana, l. 4,
ti torum judicio nullis sunt partes Episcopi, vel vicarii, qui ii Episcopi loco examini assistit, nisi sorte examinatorum votau sint paria aut singularia si) : tunc enim integrum erit Epi- a scopo vel vicario cui voluerit accedere, juxta Τridentinum v c. 18, Sess. 24 ... Λt, Sicuti ab examinatoribus suffragia fe- a renda sunt statim peracto examine, ita etiam tu eventu, u quod Episcopus aut ejus vicarius alicui accedere possit, u coram iisdem examinatoribus explicare debet cuiuam acceu dat, eum id pertineat ad examinis complementum. n Benedictus XIV, de Synodo dioecesiana, l. 4, c. 8, Π. 5.
NUM TRIDENTINA LEX I E CONCURSU HODIE IN GALLIA VIGERE CENSENDA SlT
Praenotandum. - In omnibus Galliae dioecesibus, a tempore concordati ad praesentem usque diem, constans praxis fuit, ut rectores parochiis absque ullo praevio concursu praeficerentur. Nominatio scilicet et collatio quoad parochias omnes a solis Episcopis fieri consuevit; qui ad id muneris, quos pro sua prudentia magis idoneos existimant, praetermissa Tridentinae legis observantia, eligunt atque deputant; id tantum-
lj Vola singularia sum, verbi gratia. quando tres adsunt concurrentes, tresque dumtaxat examiuatores, et unusquisque eoneurrens unum votum obtinet.
365쪽
modo praecaventes, prout a Pio Papa VII in concordalo anni 180l dispositum fuit, ne cos in parochos nominent, qui gubernio non forent accepti. Leodiensis tamen dioecesis tu Belgio quamvis ea etiam regio dicti concordali statulis sub jaceat forma concursus in collationibus parochiarum utitur. De praelata porro Galliarum praxi, sponte exurgit quaestio. an et quo sundamento nitatur; Dum scilicet vim juris particularis habere consenda sit, ita ut hujus regionis ecclesiae juricommuni de concursu hodie non subjiciantur. Ut autem logitima probetur haec ecclesiarum Galliae praxis duo dumtaxat allegari posse videntur fundamenta : i' verba concordati anni l80l, Episcopi ad puro eius nomia bunt; 2' quinquagenaria quae jam interfluxit consuetudo. Cum enim uni v rsalis sit Τridentina lex de concursu, nec aliunde unquam tulercesserit expressa Sedis Apostolictu quoad Galliam disponsatio, nisi valerset alterutrum sallem ex assignatis argumentis. hodiedum in Gallia urgere concursus disciplinam foret concludendum. Si enim neque vi concorduli, neque Vi conSu tudinis legitima foret dicta praxis, quonam alio titulo sulciri possit ego prorsus non video. Nam ad priscum jus particu lare, quo Galliarum ecclesiae olim ante concordalum anni 180 Isru bantur, frustra provocaretur; tum quia et in Gallia tunc
vigebat Τridentina lex de qua loquimur; tum quia jus illud
Galliis proprium, quodcumque tandem fuerit, suppressis et Oxstinctis a Pio VII ccclesiis quibus inhaerebat, pro antiquato jam et sexstincto habendum est, prout in ira clatu de Principiis
Hinc propositae quaestionis solutio lota pendere vidutur ab his duobus : l 'M concordatum anni 180l evincat non obligaro hodie in Gallia Τridentinam de concursu legoni; 2' an
366쪽
Num ex eoueordalo atini 18ol sequatur Galliarum eeelesius ipsi Tridentina, daeoneursu non sutiaeere.
l. Rationes quin agit mundum suadent. - Ex citatis dicti concordati verbis, Episcopi ad puroecias nominabunt, sic argui
potest : ibi vox nominabunt intelligenda videtur de potestate nominandi omnino libera et iudependenti; qua scilicet ad Episcopos iudependunter a quolibet alio pertineat rectores in parochiis, quOS pro sua prudentia maluerint, constituere. Ιse uim est genuinus hujus locutionis sensus in lingua gallica. Porro articuli concordali lingua gallica primum a gubernio propositi sunt, et in lutinam postea translati. Unde probabile
non est intellectas fuisse eas voces de nominatione, quae asDiodalium examinatorum judicio dopenderet; ut adeo concludendum sit, per istum concordali articulum juri communi de concursu suisse a Sede Apostoli ea derogatum quoad Galliam. Conclusionem autem non parum firmat, quod primi post concordatum Episcopi rem ita intellexerint; siquidem absque ullo concursu rectores in parochiis constituerunt, non inseia procul dubio Sude Apostolica, ct quin ulla de hoc Romae mota fuerit difficultas. Quin et nos supra, ex istis verbis, Episcopi ad par petas nominabunt, deduximus derogatum quoad Galliam suisse juri communi de reservata certis in casibus Sudi Apostolicae collatione parochiarum : idem a pari concludendum quoad Trident tuam de concursu legem. II. Rationes in oppositum. - l' Per se jus nominandi ad parce clas, imo et jus eas conserendi, nequaquam excludit se vandae concursus formae obligationem; siquidem peracto etiam ad formam Tridenti ut decreti concursu, ordinario collatori suum remanet jus parochiam conserendi illi, quem inter approbatos digniorem existimat; nec ab alio quam ab ordinario colla loro fieri collatio, seu legi limo parochus tonstitui potest. Diuitiam by Corale
367쪽
Unde si voces illae, Episcopi ad paroedias nominiabunt, in sensu ordinario jurisprudentiae canonicae sumantur, disciplinae concursus minime adversari censendae sunt; sed interpretandae quasi diceretur, ad parcecias Episcopi nominabunt, servatis in hae peragenda nominatione Ecelesiae legibus: quas voces adjici neceSSe non erat, cum de jure subaudiantur. 2' Sed neque contrarium ovincit circumstantia illa, quod is concordali articulus gallica primum lingua descriptus et a gubernio propinsitus fuerit; gubernium autem procul dubio jus illud nominandi intellexerit, cum independentia a quorumlibet, ac proinde etiam examinatorum s nodalium, judicio et interventu. Nam etiamsi gubernium ita sorte articulum a se propositum intollexerit, non sequitur Dodem sciasu articulum suisso a Sede Apostolica sancitum : imo non censetur unquam Sedes Apostolica juri communi derogare, nisi verbis utatur quae derogationem neceMario Secum inserant : verba autem articuli. per se, ut diximus, ne innuunt quidem ejusmodi derogationem. 3' Praelata verba non censenda sunt disciplinam de concursu excludere, si eam non excludant in simili concordato, Napoleonem inter et Pium VII pariter inito, quatuor post annis, quoad rempublicam Italicam : porro in hoc post mriori concordato eadem tribuitur Episcopis parochias conserendi potestas, et nihilominus simul monentur Episcopi ne illas conserant nisi praevio concursu. Sic enim habetur articulo 13 : Sanctitas Sua concedit Discopis jus conferendi parα-rias, quin quovis anni tempore erunt vaea tua σοῦ iique praevio concursu mmcias liberae collationis conferent iis, quos ipsi di- Diores judicabunt. In pu metis vero juris Patronatus ecclesiastici instituent eos, quos Proevio pariter concursu tanquam digniores inter approbatos ab Maminatoribus patronus ecclesiasticus praesent bit. In pomesis vero latet patronatus praesentatos instituent, dummodo prinmisso examine idonei fuerint inventi. In omnibus autem praedictis emibus habebitur ratio, ut qui paroerias assequuturi erunt sint gubernis aecepti.
368쪽
si os transmitti curaverat, articulum hunc, etSi non Sensu
verbis tamen diversum lautisper fuisse l); et mulata quidem,
antequam Parisiis a partibus subscriberetur, nonnulla verba; at circa praescriptum concureum nihil. Ut adeo sic rigorose argui posse videatur : si concursus disciplina excluderetur his verbis, Discopi ad pumeius nominabunt, excluderetur etiam, et a sortiori, istis, Sanctitas Sua concedit Episcopis jus conferensti paroerius; atqui posterioribus non excluditur ; ergo
nec prioribus. Quod quidem argumentum, mihi gravissimum ne dicam peremptorium) videtur. 4' Quod autem objicitur, primos post concordatum Episcopos de instituendo quoad
nim ex ipso I ridentini decreti textu non urget instituendi concursus I x quando pertimescendum laret grave aliquod damnum, verbi gratia, lactiones aut gra tores parochianorum rixi e : sicut nec obligat quando certum eSi nullum concursurum. Tunc scilicet liberum est Episcopo, qu0s pro Sua prudentia maluerit, parochiis praeficere. Jam vero ea erat, concorduli tempore, ecclesiarum Galli ut conditio, ut siue magno populi Christiani damno, regularis concureus forma Servari non potuisset. Vix adhuc sedata tunc ingens illa anni 1793 ocelesiasticae simul et civilis rei perturbatio : reliquus dumtaxat exiguus clericorum manipulus. Id imprimis urgebat, ut sine mora rectoribus suis parochiae donarentur. Quod vix ac ne vix quidem Episcopi pr Stare potuissent, si prius et dioecesa nam synodum regulariter celebrare, et synodales examinatores in ea conStituere, et quoad omnes parochias quae simul vacabant concursum indicere, utque ad juris apices expedire voluissent. Mirum ergo non est, iis prementibus rerum angustiis, existimasse Episcopos, nondum quoad suas dice cuses urgere Tridentinam de concursu disciplinam. At perperam x eorum agendi ratione concluderetur, putasse eos huic
li Editum hujus sormulae textum ego Rotius litan manibus linbui : in ea incebat sub numero lil articulus, liui deeiuius tertius iacius est.
369쪽
disciplinae per conventionem anni 1801 fuisse derogatum. Quibus rationibus pro et contra libratis, sat cor concordati textum insufficiens mihi videri fundamentum, ad asserendameeclesiarum Galliae a generali concursus lege exemptionem. Ad quam tamen meam opinionem, cum de re adeo ardua, et vix adhuc ab auctoribus discussa agatur, malim non attendat lector, nisi sorte et doctiorum aestimationi, et praesertim superiorum judicio consonam eam reperiri contingat.
An quinquagenaria consuetudo par hius absque praevio concursu eonserendi. et ineat non tigere hodie in Gallia Tridentinam de ejusmodi eoncursu legem.
I. Rationes quae allirmandum madent. - l' Praescribi potesteontra legem mere ecclesiasticam per consuetudinem annorum
quadraginta, modo consuetudo haee non sit per se quid malum seu irrationabile. Porro quod parochiae ab Episcopis conferantur absque praevio concursu, non est per se quid intrinseee malum nee irrationabile. Aliunde praxis haec in Gallia jam plus quam quinquagenaria est. Ergo jam non viget quoad ecclesias Galliae diseiplina concursus. 2' Nisi desiisset illa lex quoad Galliam vigere, dicendum laret parochos omnes a tot annis ad parochias deputatos illegitimos suisse, et jurisdictione caruisse; quod dicere prorsus intolerabile est. 3' Galliae praxim probe novit Sedes Apostolica, et nihilominus siluit; ergo in eam consensit; ergo legitima est.
II. Rationes in oppositum. - l' Ad praeseribendum contra legem ste lesiasticam, non susscit consuetudinem appositam esse quadraginta annorum, et per se innocuam ; sed requiritur ut merito praesumi possit legislatoris consensus; et ordinarie quidem ex eo quod legislator legem suam per longum tempus non urgeat merito coiicluditur, ipsum in praxim contrariam consentire; sed id non est universaliter ei absoluto verum :olonim contingere potest ut logislator sileat, etiam per annos Diuitiaco by Corale
370쪽
sexaginta et ultra, non ex eo quod consentiat, sed ex eo quod majus malum, si legem pro tunc urgeret, pertimescat; atque idcirco opportuniores expectet cireumflantias ad ovellendam consuetudinem, et exigendam legis observantiam svide id eum lutum in meo tractatu de Principiis juris canonici . Quod autem in specie quoad nonnullas Galliae consuetudines, non consentiendo, sed opportuniora ad eas evellendas tempora praestolando, Sedes Apostolica prudenter siluerit, et quidem diutissimo, non tantum impossibile non est, Sed facile supponi potest. Nam in eu regione olim viguit, et post concordatumeliam anni l801 vigere et doceri porrexit doctrina illa notissima, quae Gallicanismi nomiue nuncupari solet. Praecipuum porro hujus systematis placitum erat, vim legis non habere Pontificia circa disciplinam decreta, nisi ab Episcopis accu-ptentur et publicentur; immo ut multi in Gallia tenebant:
nisi regium prius assensum obtinerent, et in partamento registrarentur : praeterea non posse Romanum Pontificem receptas in Gallia consuetudines immutare et ad jus commune insectere; nec obligationem inducere quidquid in hune finem Sedes Apostolica moliretur. Qua stante doctrina et sat generali persuasione, quid, quaeso, frugis obtinuisset Romani Pontificis reclamatio contra aliquam Galliae praxini juri communi adversantem 3 Et numquid potius Sedi Λpostolicae incumbebat quaedam ex prudentia silendi necessitas' Praesertim cum sperari merito posset gentem illam, Sincere caeteroquin et ex praecordiis centro unitatis et Sedi Apostolicae addictissimam.
erroneas opiniones illas Sponte sua Serius ocius exuturam.
Siluit quidem et diutissime de multis in Gallia juri communi
adversantibus Pia mater Ecclesia Bomana an vero consenserit, mihi videtur ex silentio dumtaxat probari non posse. Elcerte de liturgiis, contra Planas sanctiones inductis, plus quam integro etiam saeculo siluerat : et tamen nuper cum quaesitum fuisset num legitimum foret Cenomanense hreviarium. aptumque ut ejus recitatione horarum canonicarum debit salissieret, ne live a sacra Rituum Congrogatione respou Diuitigod by Corale