장음표시 사용
231쪽
isis DE BENEFICIIS LIB. IV. M. 39.
litoras istas oculis inscribendas, durissima fronte cim' cumferre. ostende quam sacra res sit mensa hospita- Iis r practe in facie tua Iegendum istud decretum, quo cavetur, ne miseros tecto iuvare capitale sit. Magis ista eonstitutio sic erit rata, quam si illam in aes im
XXXIX. Quare ergo, inquit, Zeno vester, quum quingentos denarios mutuos cuidam promisisset, et illum parum idoneum comperisset, amicis suadentiabus ne daret, perseveravit credere, quia promiserat pPrimum alia conditio est in credito, alia in beneficio. Pecuniae etiam male creditae exactici est. appesilain re debitorem ad diem possum: et si foro cesserit, pom tionem feram: beneficium et totum perit, et statim. a Praeterea hoc mali viri est, illud mali patris familiae. Dcinde ne Zeno quidem, si maior fuiss-t summa, α
dere Perseverasset. Quingenti denarii sunt, illud, quod
ea L eras i aa oculis inscri- morem dicendique rationem Bendas etc. Bene II uetus docet Schula Leitvngen desin notis mss. locum hunc Ilochsten V, p. 247. in aesse exposuit: non fronti so- inmidissem, ut Iegem.
Ium, sed oculis ipsis, si fieri posset, inscribendas. Li- XXXIX. Promissa autempsius h. I. expedire se non benesiola multum distant ab Potuit. Ostenda - hospitalis. aliis promissis. Institutis antiquissimis hospia I. Zeno auctor Stoica. alitatem attribuendam et sectae notissimus. quinora a lanctitatem eius moribus fise aen-isar aequant scis asmatam eIn instar docreti, Friderio. Rur. F foro cesse constat. Hinc Graecis ἄλα καὶ rue proprie de argentarii τραπεζαν μη παραβαίνειν qui non amplius solvendo proverbialis init loquendi pares ideoque sorum ubi amforma. cf. Iacobs ad Brun- gentariam iaciunt, desererechii Analecti Animadv. I, a coguntur: deinde quoque p. s. i et Addend. Vol. III de debitoribus, quorum bona eiusdem operis P. z p. 436. sub tituti in ivere. M. ad
Noe Arabibus incognitum XII, 3.
232쪽
DE BENEFICIIS LIB. IV. 39. xyT
quod dici solet, in morbo consumat: fuit tanti, non revocare promissum suunt. Ad coenam quia promisi, ibo, tiamsi frigus erit: non quidem, si nives cadent. Surgam ad sponsalia, quia Promisi, quamvis non eo eoxerim e sed non, si febricitavero. Sponsum deicen.
dam, quia promisi: sed non si spondero in incertum iubebis, si fileo obligabis. Subest, inquam, tacitas exceptio, si potero . si debebo, si haec ita erunt. Eia fies, ut idem status sit, quum exigitur, qui fuit, quum
Promitterem. Destituero levitas non erit, si aliquid intervenit novi. quid miraris, quum conditio Pr mittentis mutata sit, mutatum esse coniuium 8 Eadem mihi omnia praesta: si idem sum. vadimonium promittimus. tamen deseris: non in omnes datur
aetio deserentes. vis maior excusat.
Vadimonium yromittimus. tamen deforia r non in omnes datur actis deseremes. Hanc lection m ope eod. Naa. 1 eo veteris repolui. Hie codex. euius apices singuli. ait Gron.. consideratione digni sunt. eum quatuor aliis dabat fru. undo Gron. iacit: defertι. Simplicior autem omendatio mihi esse videbatur: arseris. Antoa r ad. yrom. ια-men Erefri/ur: non in omnes datur actio ae frontem vis maior ete. Iam Linitus deferentea dat, quam voeem ad omnea retulit, recto legens ac diiunguens.
v. in morbo consumat. ad III de Bonos 27, I. in Norbum dici de quovis ani- incertum, summa non ex
mi vitio notum est, ideoque presIa. fisco in silcum red. etiam de libidine quadam itus influxisse, qui ex tri- singuIari animi, la caprice, butis provinciariun Castahumour, Whim Anglorum: vis manarent et ad impera- es. Ep. VII, I et Mit schem tores Pertinerent, constat. Iich. ad Horat. Carm. I, 37, cs . Hein eccii Antiq. rom. L, Io. Inprimis huc: pertinet 2b, Io5 sq. Epist. 79, 4. Concedo la- 3. Dis maior excusem: Vinimen, sumi quoque proprie maiorem parare excepti posse de impensa, quam modi nem, quominus quis se iii-- corporia creare solet. dicio promi IIa statutaqile
des endam ad spondendum die sillati huiusmodi sunt
in forum et ad tribunal. a. grandiores Iabes , lempest
233쪽
158 DE BENEFICIIS LIB. IV. 4o.
. Idem etiam illa in quaestione responsum Ex stima, an omnimodo referenda sit gratia, et an b neficium utique re en dum sit. Animum praesitare gratum debeo: ceterum aliquando me referre gratiam non patitur mea insolicitas, aliquando selicitas eius,
cui desboo. Quid enim regi, quid pauper diviti roiadam p utique quum quidam recipere beneficium, i iuriam iudicent, et beneficia subitido aliis boneficiisa onerent. Quid amplius in horum personam possum,
quam velle P nec enim idcto beneficium novum rElic re debeo, quia nondum prius reddidi. Accipiam tam libenter, quam dabitur: et praebebo me amico meo exercendae bonitatis suae capacem materiam. Qui nova accipere non vult, acceptis ossenditur. Non refero gratiam. quid ad remi non est per memora, si aut occasio mihi deest, aut facultas. Illo pracstitit mihi, nempe quum occasionem haberet, 5 quum facultatem. Utrum bonus vir est, an malus apud bonum virum bonam causam habeo: apud maialum non ago. No illud quidem existimo faciendum, ut referre gratiam , etiam invitis his quibus reiartur, properemus, et instemus recedentibus. Non est reis ferre gratiam, quod volens acceperis, nolenti redis
dere. Quidam, quum aliquod illis mistum est munusculum, subinde aliud intempestive remittunt, et
' i o ' nihila. Quid anim rogi, quid paver divit I r. p Μureti haee eonisiectura est . quam ceteris praesero. Nam omnes codd. et e torae edd. habent: Quid enim reπι, quia 'averi, quid EiDiti r. p Undo Pine. sacere voluit: Quid st. regi. qvid princi i. qaeid E. r. p Reges Enim et principes frequenter c putat nostor. Fuit, quum opinarer . V .eea duas qMid pau-ρert margini a male sedulo appictas i sie in textum immissas
tes, incendia, torrae motus, XL. Animus gratus lamen vis aquartim, et alia id ge- pracssandus est, si fieri pos-nus, quae humano consilio sit. provideri non queunt. L. I. Quid enim regi eis.
234쪽
I99 DE BENEFICIIS LIB. IV. 9. nihil se debere testantur. h Reiiciendi genus est, pro- έ
tinus aliud invicem mittere, Pt munus munero ex-Pungere. Aliquando et non reddam beneficium,
quum possim; quando' s plus mihi detracturus ero, quam illi collaturus: si illo non serit sensurus ullam a CCsessionem recepto eo , quo rμddito , mihi multum abscessurum erit. Qui festinat utique reddere, non habet animum grati hominis, sed debitoris. Et ut broviiser, qui nimis cito cupit solvore, invitus debet equi invitus debot, ingratus est.
Haud dubio noster de Nero- ab eo redditiam tot lant ne h. l. cogitavit, qui bene- que recipore noluit. Tacit. sicia quae Senecae dederat, Annal. Xlli, 53.
235쪽
I. Is prioribus libris videbar consummasse propotatum, quum tractassem, quemadmodum dandum e set
I. Quum potissimae os sint, ad quaestiones proe eii huius partea pbsolutae dit connexas quidem sed
236쪽
set beneficium, et quemadmodum accipiendum. hi enim sunt huius officii fines. Quidquid ultra moror, non servio maioriae , sed indulgeo: quae quo ducit, sequendum est, non quo invitat. Subinde enim nascetur, quod laeellat aliqua dulcedine animum, magis non supervacuum, quam . necessarium. Verum Rquia ita vis, perseveremus, peractis quae rem contianebant, scrutari tiam ea, quae, si vis verum, Connexa I unt, non cohaerentia: quae quisquis diligenter inspicit, nec facit operae pretium, nec tamen perdit operam. Tibi autem homini natura optimo, et ad boneficia propenso, Libgralis Aebuti, nulla eorum laudatio satisfacit. Neminem unquam vidi tam 3benignum etiam levissimoruin ossiciorum aestimatorem. Iam bonitas tua eousque prolapsa elt', ut tibi dari putes beneficium, quod ulli datur. Paratus es, ne quem beneficii poeniteat, pro ingratis depend re. Ipse usque eo abes ab omni Iactatione, usque eo statim vis exonerare quos obligas, ut quidquid in aliquem Consers, velis videri non praestares, sed reddere. Ideoquet, plenius ad te sic data revertuntur. 4nam fere sequuntur beneficia non reposcentem: et
non cohaerentes, ut Libe- pervacua, tamen non necenxali, cuius laudes sequun- saria. tur, gratificetur. 3. pro ingrasis Zependere.
I. Quidquid - inritat. Pendet e prioribus: quia tissimia ossicii partibus tibi inseribis et imputas alii
consummatis non opus -- benefacta, sequitur ut gra-plina est, ut materiam illu- tua pro iis lis et solvas.strem ordine accurato, sed 4. et vi gloria fugiemea delibanda sunt quae conne . sc. eam, modestos. Sic xa sunt ei quae ducit, ordi- Agrippam IV, 3a, 4 appel- ne tamen qualicunque non Iat noster gloriae sequentia omisso, non ut quae cohae- sugacissimum. Epiae LXXlX, reant ullo vinculo iucundi- Ia ait: Gloria uinbra virili- latis, ur Petum, quo invitat, tis est, etiam invitos comi-aIIicit, etsi non omnino su- tabituri s illa hoc seito
237쪽
atia DE BENEFICIIS LIB. V. r. a.
ut gloria fugientes magis sequitur, ita fructus beneficiorum gratius respondet illis, per quos etiam esse ingratis licet. Per ict vero non eli mora, quo minus boneficia qui acceperunt, ultro repetant: nec re sabis conferre alia , et suppressis dissimulatisque plura ac maiora adiicere. Propositum optimi viri, et ingentis animi est, tam diu ferro ingratum, donee feceris gratum. Nec te ista ratio decipiet. succum
bunt vitia virtutibus, si illa 'hoc scito odisse pro-
II. Illud utique unice tibi placet, velut magni sest dictum: Turpe est beneficiis vinei. Quod an sit v
Tum , non immorito quaeri sol t: longeque alipd est, quam mente Concipis. Nunquam enim in rerum honestarum certamine superari turpe est: dummodo arma non proiicias, et victus quoquo velis vincere. BNon omnes ad bonum propositum Easdem asserunt vires, easdem facultates, eandem fortunam: ' quae optiria. hoc fito. Codd. mss. et vulgatae edd. haboni r η illa eou- cito odi in Properaveris, undes Muretus secΘrat: δε illa non cito odi se Pro . In qua tam n lectione illa: non cito eum. Proreroustria male ngruunt. Iam voro quum con et hoe i codd. saeps confundantur. es. Hunii Obss. ad Tibuli. IV. a, Sa. legendum puto: hoc scito, i. e. ha ratione, quam se erioris. Quao verba quidni eodem iure in textiam reponam, quo Muretus illa non elio reponenda putavit Z Mitiam autem idem esse qtiod decretum. δόγμα. ipse notior docet Ep. n. s. Nec P Uer aeris 1lare potuit . quiam magis da mora, quam de properationis h. l. sermo sit. Proinda Θ cod. Nas. Proser Noris revocandum erat . in quo verbo Delato qui Obulo ira eo dira eonfixerat. Gratero narrariis . eo L ut in de fieret propor aris. - a. quae utimoriam otioqua coUP limodisse pro*ενα-ris i. e. si seiis vinci, demonstrat u ilha, quam tibi praescripsisti, que ad caΡ. VII. Norma legeque oderia atque I. Quoes - quaeri solet, ita prospera seceris , sive in haud dubies iri lcripsis seb
238쪽
optimorum quoque consiliorum dumtaxat exitus teminperat. Voluntas ipsa ectum petens. laudanda est, etiamsi illam alius gradu velociori antecessit: non, ut in certaminibus, ad spectaculum editis, meliorem palma declarat: quamquam in illis quoquo I aepe dolor rem praetulit calus. Ubi de officio agitur, quod Suterque a sua parte este quam plenilliinum cupit, si alter plus Potuit, et ad manum habuit materiam lataficientem animo Ilio, si illi, quantum conatus est, fortuna permisit; alter autem voluntate par est, etiam si minora quam accepit reddidit, aut omnino non xoddidit, sed vult redder , et toto in hoc intentus est animo: hic'non magis victus est, quam qui in ar-4mis moritur; quem occiderct facilius hostis potuit, quam avertere. Quod turpe existimas, id accidero viro bono non potest, ut vineatur: nunquam enim succumbet, nunquam renuntiabit: ad ultimum usquct diem
Lorum dumtaxat exitus te erat. Dumtaxat erat vox Lipsio sit speria. et quum eius codex divisim scriberet dum ια- xul, hoc praetulit. At Gronovici assentior . nihil suspoeti hil. . In iudicanti. Nam diamsaiar hie non est tantummodo.
sed fauem, ad minimum; si nihil aliud. certe exitus. Si laepe occurrit, ε. c. Sueton. Aug. 66. Noster habet Ep. 58.
35. Plin. Epp. s. 6. eoque ossiciorum, quae inde ipsam Vincit: casia tamen, Pendent. e. c. Dactio currus, decidero I. Voluntas i a rectum, potest Exempla dat Pa virtutem Pataus -laud υι- tantas in historia Arrhachio-
s. Notum est illud nis et Creusae, lib. VIII, 4O. Ovidii Ponti III, 4, 79: ut Alia vide ap. P. Fabrum in
desint vires, tamen est Iai Agonistic. lib. I passim. danda voluntas. Haud multi 3. Ubi de osscio Μὰur. tum abludit Κantii dogma: cs. ad IV, 33, 2. quantum horium voluntatem in com conatus es, quantum velit. siliis nostris magni osse fa- 4. renuntiabie eonditioniciendarn et principii loco huic, aut amico certamini. habendam. non M - ea ar Laudat Ernesti in Clav. Cic. ibi non voluntas, sed factum h. v. Ciceron. Verr. I, 54 et
239쪽
αog DE BENEFICIIS LIB. U. a. d.
diem vitae stabit paratus, et in hac statione mori tur; magna se accepisse prae is serens, paria voluisse. III. Laceda monii vetant suos pancratio aut cestude sertiere, ubi inseriorem ostendit victi eonfessio. cursor re tam prior contingit: velocitato alium, non animo, antecessit. Luctator ter abiectus perdudit palmam , non tradidit. Quum invictos esse Laiscedaemonii cives suos magno aestimarent, ab hia ce
. cretam. Sic optimi eodd. Aliit initam, quae in explicatio antiquae lectionis. et a margius in textum. ut in Hi hua fit, tranfilata.
renuntiabit ilIam decisio- chiaque armabantur: dein Nern, h. e. nunciat illam pa- do arto suisse iactas, coriis ctionem, quam fecissent, consutis, chirothecas, ut Tatam non esse, improbari indui possent manibus, Comas eo, cuius in ea re V stat: hoc pondere caput, g Iunias maxime spectanda fit. nae, collum pectus ve adve M. Lacedaemonii DeIane sarii quatiebantur. es. ΗΟ- etc. in usu tamen misso apud meri Il. ψ, 35 a sq. Virgil eos hoc pancralium live pu- Aen. V, 362 sq. et utroque si latus et luctae coniunctio- loco ueynii noti. σεμ i. nem, antequam reserente meta. Plin. H. N. VIII, 4a. Plutarcho in Lycurg. c. 29. XXXV, 17: alias linea ex et plenius' Apopbthegm. La- terior est: ultima linea H Con. P. u28. ed. fros veta- ratii Epist. I, i 6 fin. indexetur, noli dubitare. cf. ducta est ter ablactua, τρια- praeter Fabrum Agonist. I, qui ter ab adversaris 1 v. Burmann. ad Propert. deiicitur, aut qui tribuaIlI, ia. Pancrati alles est, Li- certaminibus , ταδίω, διαυλι
Psio recte observante, qui et δολαφ vincitur. Hinc nudis munibus pugnisque Eurip. Orest. 436 αἰ τριῶν nexus miscet, sed etiam pe- δ' ἀπόλλυμαι prorsiis periLdibus et toto corpore certat. cf. Εκ. Spanhem. ad Iuliani Indo nomen Graecis, quod orat. I. p. 4o. Salmas. ad viribus et omni robore ad- Solin. P. uo6. in quibus M vocato, sicut et eosdem παα- clorem - iubentis. Apud μαχους Vocant. Cesu, se- Plutarch. Apophthegm. Ialmento IOreo, gravi hullis con. p. aa8 d. fros ipse L nodis o serro, aere, plum- curgus hanc eandem caullam ho in te istincto nianus bra- huius logis addit: σπεις,. μημεις Diuitigod by Cooste
240쪽
DE BENEFICIIS LIB. V. 3. 4. uos
taminibus removorunt, in quibus victorem facit non iudex, non per se ipse exilus, sed vox cedentis, et tradero iubentis. Hoc quod illi in civibus suis custo- a
diunt, virtus ac bona Moluntas omnibus praesint. n unquam vincantur, quoniam quidem etiam h inter Iupsrantia animus invictus est. Ideo nemo trecentos
Fabios victos dicit, sed occilos. Et Regulus captus est a poenis, non victus; et quisquis alius sactvientis fortunae vi ac pondere oppressus, non submittit animum. In beneficiis idem est: Plura aliquis accepit, 3
maiora, frequentiora; non tamen victus est. Bon
ficia fortasse beneficiis victa sunt, ali inter so data et
aec pia computes: si dantem et accipientem comparaveris, quorum animi et Per se aestimandi sunt, penes neutrum erit palma. Solet enim fieri , ut etiam quum alter multis vulneribus conlassus est, alter I viter quidem saucius, pares exisse dicantur, quamvis alter videatur inferior.
IV. Ergo nemo vinci potest beneficiis, si seit d hero , si vult referre, si quod rebus non Potest, anumo aequat. Hic, quam diu in hoc Permanet, quamdiu tenet voluntatem, gratum animum signis appro Bat: quid interest, ab utra partΘ munuscula plura numerentur ξ Tu multa dare potes; at ego tantumaecipere possum: tecum stat fortuna; mecum bona voluntas. tamen tam par tibi sum, quam multis a marissimis nudi, aut leviter armati. Nemo itaque be- aneficiis vincitur: quia tam gratus est quisque, quam voluit.
h. interiverantia. Sie .mnea eodd. Gruteri. Pineianus ta men ingenioso emendariti m lor veratis a.
μηδεχ αὐτων ἐν τοῦ πονε a. quam Motuis, quam οἰ-ωαν Morαι. eradere i. eius bona voIuntas patet manum, quae porrigebatur: valetque. A principibus hinc loquendi ratio provem ete. Hic Seneca ad suam irhialis, manum dare, da sius eonditionem et velatio.