장음표시 사용
251쪽
cium dat, sed naturae suae paret, a qua ad Carat . tem tui compositus Est: unde illi summa cura est noritura vitandi, profutura appetendi. Itaque nee liberalis Est, qui sibi donati nec elemens, qui sibi ignotest: nec misericors, qui malis suis tangitur. a Quod aliis praestarct liberalitas est, clementia, mis ricordiar sibi praestare, natura est. Beneficium res
voluntaria est: at prodesse sibi, necessarium est. Quo quis plura beneficia dedit, beneficentior est. Quis unquam laudatus est, quod sibi ipse fuisset auxilio pquod eripuisset latronibus P nomo sibi beneficium dat, non magis quam hospitium. nemo sibi donat, I non magis quam eredit. Si dat sibi quisqua beneficium , semper dat, sino intermissione dati intro
beneficiorum suorum non potest numerum. Quando ergo gratiam referet, quum Per hoc ipsum, quo G tiam refert, beneficium det Z Quomodo snim disce ner poterit, utrum det sibi beneficium, an reddat. quum intra eundem hominem res geratur Z Liberavi me periculor beneficium mihi dedi. iterum me peria 4eulo lihoror utrum do beneficium, an reddo P . Dein-ds ut primum illud concedam, dare nos beneficium nobis: quod sequitur, non concedam. nam etiamsi damus, non debemus. qua Z quia statim recipimus. Accipers heneficium nos oportet, deindo debero, doinde referre. Debendi locus non est, quia tactulla mora recipimus. Dat nemo, nisi alteri: debet
fui, φιλαυτίαν, pertinent, eo ne vivere quidem po ut se, Vitam corpusque tum est, et natura hominem eoatur, declinetque ea, quae compellit, Velit nolitve. nocitura videantur, omnia- Quo - esr addas: sed ho-que, quas ad vivendum n. mo, qui sibi vel maxime procellaria, anquirat et paret suit, numquam dicitur sibi eis. Cic. da oss. I, 4. beneficentissimus suille. u. ω es rium, quia sina
252쪽
DE BENEFICIIS LIB. v. s. IO. 2I7
nemo, nisi alteri: reddit nemo, nisi alteri. Id intra unum non potest fieri, quod toties duos exigit. X. Beneficium est, praestitisse aliquid utiliter: verbum autem Praestitisses, ad alios spectat. Numquid non demens videbitur, qui aliquid vendidisse sibi se dices p quia venditio alienatio est, et rei suae, iuris- quo in ea sui, in alium translatio. Atqui quemadmodum venderes, sic darct aliquid, a so dimitter est, et id quod tenueris, habendum alteri tradere. Quod si est, beneficium nemo sibi dedit: quia nemo
dat sibi. η Alioqui duo contraria in uno Coeunt, aut idem sit daro, Et accipere. EtiamnunC multum interest, inter dare, et accipere: quidni P quum ex diaverso issa verba posita sint. atqui si quis sibi beneficium dat, nihil interest inter dare et accipere. Paullo anto dicebam, quaedam ad alios pertinere, et sic esse formata, ut tota sigciificatio illorum discedat a nobis. Frater sum, ted alterius. nemo est Enim suus frater.
Par sum, sed alicui; quis est enim par sibi P Quod 3
Comparatur, sine altoro non intelligitur: quod iumgitur, sine altero non est. Sic et quod datur, sine altero non est: et beneficium sino altero non est. Id ex ipso vocabulo apparet, in quo hoc continetur, henefecisse. Nemo autem sibi benefacit, non ingis
. Atioqui duo contraria in uno e. Bene sic ilistinxit Gruterus, quum antea distingueretur: quia nemo dae sibi latio. qui. Duo - et In Mna restituit Pro vulS. In unum, o codd.
X. Beneficia proprie non dantur nisi alieno: desid xant secundam personam. I. Praesara est verbum iuris, et rerum quae P hlico sunt, s. e. in sponsi nibus, in fide facienda remsio vel sic eventuram, Vel
tenua semper ad alios sp etat. cf. Ε esu Clav. Cie. h. V. tranatalis, legitima dinnitio, ait Lipsi iis, et imperatoriae illi consonans rationatio est omnis actus, per quem dominium tum
253쪽
ui3 DE BENEFICIIS LIB. U. Io. II. 4 quam sibi favet, quam suarum partium est. Diutius hoc et pluribus exemplis licet prosequi. - quidni pquum inter ea sit habundum beneficium, quae secu clam personam desiderant. Quaedam quum sint honesta, Pulcherrima, summae virtutis, nisi cum altero non habent locum. Laudatur, et inter maxima humani generis bona, fides colitur. num quis ergo
dicitur sibi fidem praesstitisse pXI. venio nunc ad ultimam partem. Qui gratiam refert, aliquid debet impender , sicut qui laurit pecuniam: nihil autem impendit, qui gratiam
sibi reseri, non magis quam consequitur, qui ben scium a se accepit. Beneficium Et gratiae resatio, iutro citroque ire debent: intra unum hominem nonost vicissitudo. Qui ergo gratiam refert, invicem Prodest ei, a quo consecutus est aliquid: qui sibin gratiam refert, cui prodest y sibi. Et quis non alio. loco relationem 'gratiae, alio beneficium cogitat pQui gratiam sibi refert, sibi prodest. Et quis unquam ingratus hoc noluit lacer p immo quis non ingratus fuit, ut hoc facereti Si gratias, inquit, nobis age
. deli XI. Denique notioni h nescii advortatur, si benesicia nobis ipsi dare dicimur.
I. ultimam Partem. Analteram 7 Intelligit hoc quod obiectum erat initio cap. IX: Beneficium sibi dare potest,
ergo et referre gratiam. Prius membrum de beneficio resutavit: nunc hoc alterum do gratia. L. R. D quia non - cogitati. e. quis non de Te rentegratiam diverso ab illo qui heneseium dedit, cogitat. alio loco esse , alio loco;
duas elle personas. immo aut potius, au contraire. et gratιam referre debemus.
Subitantiu uin gratiam hieomittera noster potuisset: nam etsi, Lagomarsino ad
monente . et Rnhnhenio iapraefat. ad Schelleri Lexiaeon Iatin batav. Compr bante, Latini non dicant, grasias referre, Ri gratiam referre, gratiam habere, tamen gratias referro et habere dicere solent, si quando
eum agera gratias coniungantur. σ
254쪽
DE BENEFICIIS LIB. V. H. I 2. 2I9
debemus, et gratiam referect debemus. Dicimus autem Ago gratias mihi, quod illam uxorem nolui duiscere, et Cum illo non contraxi societatem. Quum Shoc dicimus, laudamus nos r et ut factum nostrum Comprobemus, gratias agentium verbis abutimur.
Beneficium est quod potest, et quum datum est, non reddit qui sibi beneficium dat, non potest non reci-Pere, quod dedite ergo non ost beneficium. Alio tempore beneficium accipitur, alio redditur. In be-4mineio hoc Est probabile, et suspiciendum, quod alteri ut aliquis prodesset, utilitatis interim sua oblitus est: quod alteri dedit, ablaturus sibi. hoc non facit, qui beneficium .sibi dat. Beneficium dare, socialis res est, aliquem conciliat, aliquem obligat r sibi dare, non est lacialia res, neminem Conci- stiat, neminem obligat, neminem ita spem inducit, ut dicat: Hic homo colendus ini illi beneficium dedit: dabit si mihi. Beneficium est, quod quis non sua causa dat, sed eius, cui dat. Is qui sibi b nota eium dat, sua causa dat: non est ergo beneficium.
XII. Videor tibi iam illud, quod in principio diaxeram, mentitus p Dicis mct abesse ab eo qui operas pretium facit: immo totam operam bona fide per dere 3 Exspecta: etiam hoc verius dices, simul ac te ad has latebras perduxero et a quibus quum evas
ris XII. Excusat so, quod Stoicorum, quorum disput hanc quaelii uneulam propo- tiones ideo spinoIa vocansuerit, et hac occasione tur, constat. CL Bracher Histi utitur ad quaestionem aliam Crit. ΤΟ. I. p. 9ot, R. Lau- eiusmodi: Nemone sit in- dat Lipsius Aristippi in iis tagratus, in medium prose- Iepidum dictum apud Dio- Tendam. gen. Laert. II, 7o : Propo- . Dicia me - perdero p nente quodam captiunculam Spectant haec ad e. a, a cibi Qνιγρια) et ut solebat, umhaeo ipsa verba posuerati genis: O fatue, inquit, quid Quid enim - fueris p Hunc opus solvere, quod etiam tamen morem fuisse veterum ligatam exhibet negotium
255쪽
ris, nihil amplius associatiis eris, quam ut eas dinficultatin effugμris. in quas licuit non descendere. Quid senim Nini Elt. nodos operose solvem, quoaaipie ut solver DcPris p Syd D madmodum quasdam in oblΘctam nium ac iocum sic illigantur, ut
eorum solutio imperito dissicilis sit, quas illo qui
implicuit . sin ullo negotio separat, quia commiti suras eorum et ' moras novit; et nihilominus illa habent aliquam voluptatem, tentant enim acumen animorum Θt intention μm excitant: ita haee quae
videntur callida et insidiosa. 1ecuritatem, ac segni-3tiem ingenii auserunt: quibus modo campus in quo Vagentur, itemΘnclus eli, modo creperi aliquid et cocit ago si obiiciendum, per quod erepant. ot solliaciis vestigium iaciant. Dicitur nemo ingratus esse:
id sie colligitur. Besaeficium est quod prodest: Prodesse
a. moras. Vulgo mor . Illud aptius. Et tamen aptius vel-lom. An fuit ox mo/st ' L. At Gronov. docuit, et hic et in diatribe ad Statiiun cf. Drahentioreb. ad Silium VIII. S334M nexu nodoquis benε d ci moram, nequo aptius quidquam Posse dari. Quas antecaedunt. quas ιιιe - fyarm. mendola esses videsbamur. quia cod. Naa. cum aliis habebat e qMae uia qui . treatl -Iyirae, alius. quae illi qui i I. i. m. n. Λιoar lod haec scholii faciem praebent. illa e vulsata via
ibri or ινι. uti e Pinc. fecit δε- ι. Nostram lectionem debemus ingenio Liptu.
ω Sed quemiadmodum - cus de his Iudicris est Atho-axcitam. Respicit aenigma- naei X p. 448 sq. quo egreta et griphos s. scirpos, qui- gie usus est Meiners in Dus quaevia aetas, inprimis Geschichio der Winens cha xudior gavita elL Quae ton in Griecheniant ete. eorum ex antiquitate re- Vol. I. p. 55 sq. stant, ea Brunck. Analeci. 3. Bene ium es quod IO..lli. p. 3i8 et Lecit. p. prodes. Nam est bonum, Jo8 collegit 39 aenigmata quod quidem ita definium graeca. Weri adori in Poet. runt Stoiei, ut diceront, min. lat. VI, 2. p. 4'3 cen- esse id quod prosit, ώφα ium Caelii Symposit aeni- μα. Cic. de M. IlI, IO. --gmata latina. Locus classis mini malo, φαυλιν, qua tali: ad
256쪽
esse autem nemo homini malo potest . ut diestis Stoicit prgo beneficium nou accipit malus: itaque nocingratus est. Etiamnunc boneficium honesta est probabilis res est. Apud malum nulli honinae rei aut 4 probabili locus est; ergo nec beneficio: quod si accia, Pere non Potest, nee reddere quidem debet. εt id onon fit ingratus. Etiamnunc, ut dicitis: Bonus vir omnia reete facit. Si omnia recte facit. ingratus est non potest. Bonus beneficium rμddit: malus non accipit. quod si eli, nec bonus quisquam ingratus.est, nec malus: ν ita ingratus in rerum natura eli nemo. At hoc inane. Unum oti apud nos bonum, hone-5llum: id pervenire ad malum non potest; dolitiet nisi malus esIe, si ad illum virtus intraverit. Quamdiu autem malus est, nemo illi dare beneficium po est: quia bona malaque dissentiunt, nee in unum
eunt. Ideo nemo illi prodesti quia quidquid ad
illum pervenit, id pravo usu corrumpit. Quemad-s modum stomachus morbo vitiatus, et colligens bilem,
b. ita in ratue in roriam natura est nemo. At hoc ιnane. Una modo literula mutata scripturam codd. repraesento. qui omnes ieetionem hanc habent. Hine Erasmus fecit come clando e Iea ιυr. l. r. n. est nomen. σι hoc inans. quem
Mureius, Liplius. Gronovius aliique sequuti l unt. At malairit serpretati tum Senecam . . ι hoc inans se. . si h s. At haec obiectio comi a Stoicorum dogma nihil valet. Relatat illas adversariorum conclusiones: ε etsi mali qua talea uno apud nos bono, honesio earere debent, idesque beneficia nee dare nec accipere possunt, tamen ingrati esse poIIunt ete. Mutavi itaque M in ala quo resutalionia initium declaretur.
fid quem bonum pervenire et sequenti Capite, et ma- non potest. Hi nunc Pra tum reddere potIe ea, quaeterea est beneficium honesta beneficiis similia sint; qui- rea propter se expetenda et bus non redditia, sore de-PIacens. mam ingratum. Hoc postremum addere et defendea, 5. At hoc inane. Hic in- re dEbebant Stoici, quia ei pit refutatio posterioris his non positis nulla ad syllogismi, minorem impu- virtutem via malis Telictagnaudo. Docet itaque hoc erat. V
257쪽
uaa DE BENEFICIIS LIB. V. Ia. IS.
quoscunque accepit cibos, mutat, et omne alimenis tum in causam doloris trahit: ita animus. caecus,
quidquid illi commiseris, id onus suum, et perniciem et Occasionem miseriae facit. Felicissimis itaque opulentissimisque plurimum aestus subest, minusque se inveniunt, quo tu maiorem materiam Pinciderunt, qua fluctuarentur. Ergo nihil potest ad malos pervenire, quod prosit: immo nihil quod non noceat. Quaecunque enim illis contigerunt, in naturam suam vertunt, et extra speciosa, Profutura quo si meliori darentur, illis pestifera sunt. Ideo nec honeficium dare possunt: quoniam nemo potest quod non habet, dare: hic benefaciendi voluntate caret. XIII. Sed quamvis haec ita sint, accipere tamen malus potest, quae beneficiis similia sint: quibus non redditis, ingratus erit. Sunt animi bona, sunt comporis, sunt fortunae. Illa animi bona, a stulto aemalo submoventur: ad haec admittitur, quae et
6. materiam, divitias: divisio, quae apud Iosnnem sic VI, I9, 1. Quo ditior Stobensem p. si 8 TO. II. lib. quia sit, eo dissicilius eli a. c. 7. ed. 11eeren. etiam virtuti ad eum intrare. Res occurrit: alia bona esse ani- per se patet. mi, alia etaterna, alia ne 7. Ergo - prose, nihil tra. Complectitur bas diaboni honestivo, nulla viri visiones Epictetus Manual. tus. extra, extrinsecus. Ne I. et Diss. I, Ia dicens: alia nimis duram hoc esse putes, esse in nostra potestate, talia ita cogites quaeso, malis, ut IloiI esse. Nec mirum est, fiant proficientes, quorum quod idem iam sequutus sit Seneca tres claIIea constituit ArithoteL Moral. Nicom. I, Epia. LXXV, non totam l. 8, quum tota divisio e lati Cem esse aperiendam, sed Ia lucratica petita sit, uti sensim ad virtutem eorum notum est. An mi bona sunt mentem esse deducendam. virtutes, probi habitus et XIII. Malus etiam ingra- Iaudabiles sanction , ΟΣ - tus ello' potest. . cia. Haec sunt Verta bona, I. Sum animi bona - illa non item. cf. Lipiti II fortunas. IIaec est ea sexe nuducti ad Phil. stoic. Π, ua. Diuitiam by Go le
258쪽
uaIaccipere potest, et debet reddere: et si non reddit, ingratus est. Nec hoc ex nostra constitutione tan- atum. Peripatetici quoque, qui felicitatis humanas longo Iateque terminos ponunt, aiunt, minuta b neficia perventura ad malos. haec qui non reddit, ingratus est. Nobis itaque beneficia esse non placet,quao non sunt animum factura moliorem: commoda tamen illa esse, et expetenda, non negamus. Haec Set viro bono dare malus potest, et accipere a bono; ut pecuniam, vestem, honores, et vitam. quae si non reddet, in ingrati nomen incidet. At quomodo ingratum vocas, eo non reddito, quod negas esto Boneficium p Quasdam etiamsi vora non sint, propter smilitudinem eodem vocabulo comprehen ta sunt. Sic pymidem, et argenteam et auream dicimus: sic 4 illiteratum, non ex toto rudem, sed ad literas altio-Tes non perductum: sic qui male vellitum et Pannosum I. Per melici etc. Quum latione usi sunt Stoici, ut
aurea mediocritate omnem in interpretatione opem philosophiam ethicam sum quaererent Vexati, quae a classet Aristoteles, non mi- vulgari Ioquendi usu abiret. Tum est, quod et corporis Sio xes a natura hominibus fortunaeque bona pluris I commendalas voearunt Priaceret quam Stoici, quando- ma natuIae propterea, ut quidem quilibet istius de- videtur, ne cogerentur Est
Creto bene l. e. neque ni- Vocare bona, quibus non mium neque parum utendo, annumerari malebant.
ad summum bonum perve- 4. Iγxidem: proprie enim miro potest, ideoque bona vasa e buxo tornata desi- appellat omnia quae ad gnant pyxides, πυἴίδες in heate vivendum, ad selici- iuueratum: 3xstistatem pertineant. Cic. sin. exempla apud a ctores Iutia IlI, 22. commoda, εαρ τα, nos nuuc superstites deside-
Restimabilia, neque per se xo, ni u Plin. Epist. I, Io, s
Epist. LXXXVII, &4. pla quaedam dedit Cuper
3. Quaedam etiams etc. obfr. 4, 7 nolixo tmen loco SimiIta sunt IV, II, a. Sa non usus, .et InisTPp. alpe hac, ut ita diem, caviI- Sueton. Caes. c. 41.
259쪽
AM DE BENEFICIIS LIB. V. IS. x 4.
sum vidit, nudum vidisse dicit. Beneficia ista non 6 sunt: habent tamen honeficii speciem. Quomodo ista sunt tanquam beneficiar sic et ille tanquam ingratus est, non ingratus. Falsum eli; quia illa benesi-eia , et qui dat appellat, et qui accipit. Ita et qui veri bonlificii specie fefellit, tam ingratus est, quam
veneficus, qui soporem, quum Venenum crederet, miscuit. XIV. Cleanthes vehemontius agit. ,, Licet, in inquit, beneficium non sit quod accipit, ipse tamen i gratus est: quia non fuit redditurus, etiam si accepisset. Sic latro est, etiam antequam manus inquinet: quia ad occidendum iam armatus est, et habet sp a liandi atque interficiendi voluntatem. Exercetur et aperitur operct nequitia, non incipit. Ipsum quod accepit, beneficium non erat, sed vocabatur. Sacriis legi dant poenas, quamvis nemo usque ad deos manus Porrigat. Quomodo, inquit, adversus malum
ingratus est quisquam, quum maIo dari beneficium 3 non possit Θ Ea scilicet ratione, quia a spit ab illo aliquid ex his, quae apud imperitos bona sunt:
- quorum a. bona in codd. mss. non eomparet. sed emendatἰo est Pine..elirum Muretus in textum recepiti nec voco hae bene carerct posse-5. soporem, medi amen tum soporiferum, υπνωτι-ν
ut illo Domitii medicus supra IlI, ab dediti Senec. Ep. 83, 25 : licet colligas , nec
venculo Poto moriturum, neu sopore sumto dormiturum.
XIV, Malus quamvis illud , quod benaficium Stoi-
eo sensu non sit, acceperit, . tamen ingratus est. I. Cleanthea. De hoc praestantissimo Zeuonia discipu-IO ac sumetare et Chrysippi
magistro cl. praeter Bruch rum I ledemannumque, Fabrieli Biblioth. Gr. IlI p. 5bo R. E quo eius libro
haec desumta sint, certo dici non potest. Locum tameuhabere optime potuerunt in libro περὶ χάριτος, cuius meminit Diogenes Laertius VI , I75.
260쪽
DE BENEFICIIS LIB. V. 14. x5. 22S
quorum si malis copia est, ipse quoque in simili materia gratus esse debebit: et illa qualiacunque sunt, quum pro bonis acceperit, pro bonis reddere. Aes alienum habere dicitur, si qui aureos debet, et qui corium forma publica percussum , quale apud Lac daemonios fuit, quod usum numeralae Pecuniae prae stat. Quo genere obligatus es, hoc fidem Exsolve. XV. Quid sint beneficia, an et in hanc sordidam
humilemque materiam deduci magnitudo nominis clari debeat, ad vos non pertinet: in Blios quaseriatur verum. Vos ad speciem veri componite animum r
cti dum honestum dicitis, quidquid est id, quod n mino honesti iactatur, id colite. Quomodo, inquit,
nemo per vos ingratus est, sic rursus Omnes ingrati
sunt. Possumus. Μox quoriam δε mana eoρ a in plurimorum
codd. lectio est: alii, evit eamovi matus es. Μuretus Var. Lecit. XI, 37 Ciat lamen em m. emendat. - a. ια alios quaaritur verum. Sic plerique codd. t alii, ad anos is Ctae verum - ιn aliis quaeritur ωerum. Liesius illud priamum praeseri, nec immerito. i. a. veritas aliis, non vobis
vilibus stultisque. ni. Sapienti c. 4, a. V tae coriaceae apud Laceda Iuntatem lamen habebat et monios Seneca meminit, et saxandi Deos ipsos, si attin- paullo ante eum Nicolaus gere potuisset: et ideo pu- Damascenus, ex cuius hianiuntur. 1loria universali fragmenta 3. Aest adientum, quia O- quaedam allexvata sunt. latim omnis pecunia apud uno autem, Λακεδαιμονιοι Romanos in aere fuit. Vox inscripto, habetur: Nn su igitur retenta est, etsi aurum τι δε χρῶνται σκυτίνε ' ἐαν et argentum successit. L. σι δὲ παρα τινι ευρελν χρυ-,
guIam hoc est i ferream enim X v. Λn omnes ingrati morietam Spartae suille, at sint 3 - 1. Quid ι - νε- araxi argentique litationem rum. Sententia quidem est, Spartam esse interdictam Ie- vos viles et e turba, VOBgE, utque observatam hane stulti frustra do vero benefi- Iegem usque ad Lysandri cio quaeritis, eius non ea temPOrn notum est. Mona- paces: ad xpeciem et imagi-