장음표시 사용
71쪽
38 DE BENEFICIIS LIB. I. IRXV. Quid ergo est ξ Quum sit nulla honosta vis
animi, etiamsi a recta voluntate incepit, nisi quain virtutem 'modus iacit, veto liberalitatem 'n potari. Tunc iuvat accepisso beneficium, et lupinis quidem manibus, ubi illud ratio ad dignos perduciti h non quo libet casus es consilii indigens impotus differt: quod ostentare libet, et inscribere sibi. Beneficia tun vocas, quorum auetorem fateri pudet 2 At illa quam to gratiora sunt, quantoque in partem interioremqnimi nunquam exitura descendunt, quum delectant Cogitantem magis, a quo, quam quid acceperis Crilpus Passienus solebat dicero, quorundam so ludiacium malis, quam beneficium: quorundam beneficium
. nvolari. Sic Erasmua in posteriore editione endi iussue vost giis vel ulli collici sp, quilio in extore esset: veto lis ratia Mern lectarn μοιινι. Invenit Pollea Gruterus in codd. Naa. et Colon .. et iure probavit. b. non quo libet casmet consilli Indigans impetua disteri. Sic codd. optimi. Erasmuε et M. non quod quilibeι e.
1. Quum, si nulla - Ρ- talem enim benescii vetat eis. duum virtus, secun- Seneca. quod Oalen ars dum Stoicos, animi sit ha- Abi: quo beneficio accepiqhitus naturae modo atque iactare possis et te dignum Tationi coiisentaneus Cic. ferre. Lipsius cepit, alio de Invant. II, 53ὶ; soquitur, sensu, do clanto beneficia; nullam honestam animi vim explicat enim illa, i seria f. honestum studium 'animi bare Fbi, se auctorem profi- eme pollo, nisi quae rationi teri: nexu tamen hanc ex- conveniat, at quo ita virtus positionem repudiante. stat. nepotari l. beneficium
ei non dandum, qui illud I. Crispus Passenus, qui
nequiter profusurus sit. Nεroni vitricus, Agrippinao Iluotus hic adscripserat mar- altor maritus: amoeni ing
gini: is auctore beneficii nil orisque diserti. Vido gloriari. Sequentia indi- Lips ad Taciti Annal. XII, canti Purparum exponit C. et cf. Senecae dat. Quaeth. Lipsius. Sed festinanti IV. praef. PIiu. H. N. XVI, haec excidi videntur do- 44, post med. Sueton.
72쪽
cium malle, quam iudicium. et subiiciebat sxsmplar Malo, aiebat, divi Augusti iudicium: malo Claudiitisen ficium. Ego vΘro nullius puto expetendum esse Iheneficium, cuius vile iudicium sest. Quid ergo pNon erat accipiendum a Claudio quod dabatur ZErat: Dd sicut a Fortuna. quam scires statim possct malam fieri. Quid orgo illa iii: or se mixta dividiamus p Non εst beneficium. eui deest pars optima, datum esse iudicio. Alioquin pecunia ingons si non
Tatione, nec rQcta voluntate donata est, non magis hensficium in. quam thesaurus. Multa sunt aute quae Oportet accipere, nec debere. 3. Gatidia satui et mori, ditus, quem inveneris, et qui multa donare solebat: nemini nisi sertuuae eae a Parcior fuit Augustia, sed illi deae dεbueris. nec δε- dedit prudenter. quam bere, noo Pro ita oblu
theseuma occultus aut con- α L.
73쪽
L Inspiciamus, Liberalis, virorum optime, id quod ex priore Parte adhuc superest, Quemadmodum dam, dum
74쪽
dum sit bonoficium: cuius rei expeditissimam videor monstraturus viam. εic demus, quomodo vellemus ecipere: anis omnia libenter, esto, sane ulla dubiatatione. Ingratum est beneficium, quod diu inter manus dantis haesit, quod quis aegre dimittorli visus est, et sic, tanquam sibi oriperet. Etiamsi quid mora interVenit, ovi tomus omni modo, ne deliborasses videamur. Proximus est a negante, qui dubitavit, a nullarnqu iniit gratiam. Nam quum in beneficio i eundillima sit tribuentis voluntas; qui nolentem se Dibuissct ipsa cunctationes testatus eIt, non dedit, sed advertus dμeonrem male retinuit. Μulti autem sunt, quos liberales facit frontis infirmitas. Gratissima Isunt beneficia h parata, facilia et occurrentia, ubi
a. ProxImus es a netante. ExquisitIor hase Ieetio apparotin bonis coda. mss. Erasmus ali que Proximu/ em autem negante. Μox ιnιιι graefam Cod. Naa. aliique boni eod. . Dadent, non quod Erasmus habuit, marmur ε. b. Pa. ria .r. facilla σε OccurrentIa. Sic eod. Naa. aliique optimi Codd. et edd. ap. Grui. et Gron. At Erasmus aliique facit.
eillimam, quam nec nostri Ethici,s doctores, inprimis Kantius eiusque assectae r pudiant , ut necessarie comsentarieam Principio m
u. a Mersus ducentem, moventem ad beneficia V Inritatem, mala t. nimis diu
tem sequuntur, desumtamputantes hanc Iocutionem a mica Graecorum saltati ne . quam κορδακα appella-
bant, ex Aristoph. Nub. 54o. 555. Od. Brutach. sulis nota: in qua praesultor si nem ducit, quom alii eodem fune apprelaenso Praeeuri-tem sequutitur. fronsist in-frmam, pudoe negandi.
Nam quum frons Plin. II. N. II, 37ὶ tristitiae, hilaria
latis, clementiae ideoque pudori, lit index, ma frona
Quintil. II, 5, 4 imbecilla frons et noster in mi affr. dicere potuit. Laudat huno
75쪽
nulla mora ruit, nisi in accipioniis verecundia.' optumum 'elt, aut ecederΘ dμlidctri una cuiusque: proxumum. sequi. Illud melius. oecupare antequam rO-gemur: quia quum homicii probo ad rogandum os concurrat, et luitandatur rubor: qui hoc torme 4 tum remittit. multiplicat munus suum. ' Non tulit gratis, qui quum rogasset, accepit. Quoniam quia. d m, ut maioribus nostris, gravissimis viris, visum est. nulla res carius constat, quam quae precibus emta sest. Vota homines parcius facerent, si palam facienda essent. acleo etiam deos, quibus honeiiillima
oecurrentia. Facito est interdum promtum. Nulla diminutat. Paraturn. Haec rolpondem luparioribus illia: ιibone risit . sino ulla υubitations. Mox Mhs nulla mora 'Itiniis Sic cod Naa. eum aliis bonia codd. At Erasmus, Pir cianus et Vincentius bellov. IX. ior. Spec. hist. niata Inter.
3. Os concurrω. Con- lis tribuobat, exposuit currit os, qvuin turbato Rufinianisa in praefat. ad Per pudorem et quemcun- Scheueri Lexic. latino - ha-que aestum animi sanguine, lav. , laudans accio latioris musculi invitis otiam Animadv. eiit. in Lexica pistrahuntur et quasi conval- 154. 'luntur, ut 1luctuum con- .. Quoniam - est. D Currentium aut corruscan- oei hoc tola Populi Rom.
tiunt subito nubium species historia: hinc illa pervicia.
quaedam circa labia, qui- cia, quam in rehua adve busdain etiam circa frontem si a monstrare solebant, la
ex Oriatur. Cives mei per data merito a Polyb. III, 75, Franconiam aiunt: Ea blitEt 8. XXVII, 8, 8. Voca - --ihm im Gelichto. Haec fera. Eadem iam Ep. X. Ganer. ad Quintil. X, 7, 8 attulit. Spectat Persianum p. o 28, qui nostri loci una illud: verso Di re Mogo, cum Sonoc. de Ira IlI, 15 Sat. ll, 6. adeo precarit pr. Epist. XI a et Quintil. est observatio philosophi: Xl, 3, 56. Iai memor fui L Vulgus tamen arceri ivisit Eodem modo hanc exquisi- Prosanoa, taciteque preC liorem loquondi formam. in tias Eli, ne in vidiosi conixa- qua Burmano. ad Quintil. rium deos precarentur. CLXl, b P. I Oab haerebat, Hemium ad Tibull. II, I, Soli εilcrus minua recte ira- 84.
76쪽
DE BENEFICIIS LIB. II. r. a. 3.
supplicamus, tactis malumus et intra nosmetipsos
II. Μolestum verbum est, onerosum, et demisso vultu dicendum, Rogo. Huius Rcienda est gratia amico, et cuicunque, quem amicum sis promerendo facturus. Properet licet, sero beneficium dedit, qui roganti Medit. Ideo divinanda cuiusque voluntas, et quum intellecta est, neceΙIitat gravistima rogandi liberanda est. Illud beneficium iucundum, victurumque in animo scias, quod obviam venit. Si nona contingit Praevenire, Plura rogantis verba intercidamus, no rogati videamur e sed certiores facti, statim Promittamus, facturosque nos etiam antequam inieci pellaremur, ipsa festinations approbamus. Quem admodum in asgris opportunitas cibi salutaris est, otaqua tempestius data remedii locum obtinuit: ita
quamvis Iove et vulgare beneficium sit, si praesto fuit, s. proximam quamque horam non perdidit, multum sibi adiicit, gratiamque pretiosi, sed lenti et odiu cogitati muneris vincit. Qui tam parate fecit, non est dubium, quin libenter faciat. It que laetus facit, et induit sibi animi sui vultum.
III. Ingentia quorundam honeficia, silentium aut loquendi tarditas, imitata gravitatem et tristitiam, eorrupit, quum Promitterent vultu negantium. Quanto melius adiicere bona verba rebus bonis, si praedicatione humana benignaque commendare quact
I. Huius - amico. Hoc cuisso tradit nostor in averbum rogo amico remit- c. X, et Mchelaus. Mac
tatur. In philosophis vete- donum rex, qui Euripidiribus erat Arcesilaus, quem tragico in eryxut dona no hanc legem egregie exer- Petenti.
77쪽
praestes p Ut ille se castigest . quod tardior in roagando fuit, adiicias licet familiarem querΘlam ψ,Irascor tibi, quod quum aliquid desidolasses, non olim scire mct voluisti, quod tam diligenterm rogasti, quod quemquam adhibuisti. Ego vero
gratulor. mihi, quod experiri animum mnum Iibuit: postea quidquid desiderabis. tuo iure ori ges. Semia rusticitati tua ignoscitur. Sie pstiacies , ut animum tuum pluris a Itimet, quam illud ε quidquid est . ad quod petendum venerat. Tunc est summa virtus tribuentis, tunc benignitas, ubi illoqui discessit, dicet sibi: Maatium hodie lucrum feci. malo quod illum talem inveni, quam si v multiplicatum hoc ad mε alia via pervctnisset. Huic eius animo
nunquam parem referam gratiam.
IV. M plerique sunt, qui beneficia asporitatis veris horum et supercilio in odium adducunt, eo sermonis usi, ea superbia, ut impetrasse Poeniteat. Alia sit
ρε hoe restituit G t. e codd. mT PII c. Nax. aliisque. raarnua cum allia habet: πιι um cas M, qtiod eae. I , Da e. 14. 3r k idarit; dσ D, non de ma querσιαν. lato punxi sensu poseent s. quum antea esset: Μι - ιι. . di o elal etc. h. matiisticatum Aoc ad ma atia tua μ. Sie Eraamus et haud Dauci eodd. mss. sensu probo. Sed eod. Naa. aliique praestant: m. h. a m. d quo loq-har etc..tind. pala tert. secite muti licuor - da quo loqMar. Cui corruptolae Grui. remedium quaerens Emondati hoc σὰ maaeeuplo area etc. Et satenclum hoc ant simile quid hie Fuisse. Nam inconstantia eodd. non glossema solum, sed etiam corruetelam indica . nec, quod Gruterias praetulit. haec verba eiicienda, sed emendanda esso censuerim.
I. adhibuisi I. advocasti, assumsisti, ut rei solent amicum auxilii serondi GuIIa
advocare: non est, usus est, egregie annotante Buhnkemio in docta praes. supra Iaudata s. v. adhibeo. I. rusicita L Opponitur urbanitas Quint. Vt, 3,
78쪽
DE BENEFICIIS LIB. II. 4. S. M
indo post rem promissam sequuntur morae. nihil a tem Est acerbius, quam ubi quoque . quod impetrasti, rogandum est. Repraesentanda sunt hen ficiar quaEa quibusdam accipere dissicilius est . quam impetrare.
Hic rogandus est, ut admoneat; ille, ut ' contum mei. Sic unum munus Per multorum teritur manus ex aquo gratiae minimum apud promittentem remanete
quia auctori detrahit, quisquis post illum rogandus eae Haec itaque eura habebis, si grate aestimari quae praestabis voles, ut beneficia tua illibata, b ut integra ad eos, quibus promissa sunt, perveniant, sine ulla, quod aiunt, deduction . Nemo illa inte
Cipiat, nemo destineat: nemo in eo quod daturus es, gratiam tuam facere potest, ut non tuam minuat. ,
V. Nihil aeque amarum. quam diu pendere. Aequio rs quidam animo ferunt praescidi spem suam, quam trahi. Plserisque autem hoc vitium est, ambitiono prava differendi promissa, ne minor sit rogantium
. .. consummet. Sic omnea sere eodd. . inprimis Nax. . quod alteri lectioni, m Iώνnae . quam Erasmus aliique praestarit. praeseram . etsi Lipsius illam tuetur. In eadem fore τε uti tur Seneca hoc verbo infra c. 3 r. I. De accipiendo e Dranudantia L auctoria munero sermo eli, qui haud temesi admonendus est per uirum alterumve, ut honeficii dandi momor. sit et tandem tradat, ultima quasi imposita manu. b. reduxi, Pinc. et Grui. codd. monentibus. MIea, M.
valvae. Loquendi hanc lam Clam Cic. h. V. exempla' mam iam supra aliquoties quaedam e Cicerone a attigi, explicatam a Delid. duxit. Hemido ad Martiat. l. Epigr. 1. pr-cidi spem L. In hoo 25. B talero ad Aleiphron. genus Martialis VII Epigri I, 34 p. 195. i49ed. Magne- 43: Primum est ut praestes, Ti. Reprae navincia, Itatim si quid te, Cinna, rogabo: danda. Ci Ernelii Clam Illud deinde tequens, et
Cic. h. V. cito, Cinna neges. Diligou. F- - deductione. Li- Praestantem , non odi, Cin- Psius firmat e marmore hi- na, negantem. At tu ne spaniensi, ititer lorinulas prRestas, nec cito, Cinria,
fuisse. Et nosti quoque in negaa. L. ne moιorsu. Est et
79쪽
turba. Quales regiae potentiae ministri sunt, quoι delectat superbiae sua longum spectaculum: minus quo se iudicant posses, nisi diu multumque singulis, a quid possint, ostenderintia Nihil confestim, nihil lamst faciunt. iniuriae illorum praecipites, lenta b L nelicia sunt. Quare 'erissimum existima, quod ille
Tantum, te gratiae demere, 'quantum morae
Indse illae voces, quas ingenuus dolor exprimit: Fac, si quid sacis, et, Nihil est tanti: Malo mihi iam ne-5ges. Ubi in taedium adductus antinus incipit beneficium odisse, dum exspectat: potest ob id gratus essep Quemadmodum acerbissima crudelitas est, qua
uallit poenam: et misericordiae genus est, cito o Ccidere:
no nulli v. Grin. sexa respouilent. Muretus cum Lipso a cepit. Erasmus autem: μot se ob id ingra se se Fat tur inineri in ms suo fuisset yotos et ob εώ Lam grata-UD Quod posui nexui 1ententiariim magis convenit. Lipsius e Ponit et An, inquit, gratus animus ob id benefietum esspotest, quod mora in odium traxit' Mox ita maioν est muneris gratia omnium rodd. loetio est. At Vincentius bellov. IX. ior Spec. histori M. habet: Da maloria griatias intinua est.
Panegyrico tangit, quod procanti poenae maturit beneficiis luis commendati leui, Nondum inquit, tenem ex difficultate captant. cum iu gratiam redii. Et L. regias potontiae mini- Caius Culigula, non temere Fri, purpurati, ut Seianus. in quemquam, uisi crebris longum b. i. magna series, et minutis ictibus anima copia stipplicum: sive, diu verti passius est, perpetuo duraturum 1pectaculuila: sic notoque iam praecepto : ita II, al, 5 Ionga pietas est. suri, ut sentiat se mori. 3. Quemadmodum - cico Utriinique in Suetonio Tib. Occidera. Tyranni sei Calig. 3o . Adde Lucani :
80쪽
DE BENEFICIIS LIB. Il. s. s. O
dere: quia tormentum ultimum finem sui secum assere; quod ant redit tempus ii maxima venturi supplicii pars ina ita maior ε' mun 'ris gratia, quo minus diu pependit. Est enim honarum Etiam rerum 4. sollieitis exspretatio gravis. et quum plurima hen fieta emedium alicuius rei asserant qui aut diutius torqueri patitur, quem protinus Potin liberares aut gaudere tardius, beneficio suo manus assert. Omnis henignitas properat: et proprium est libρnter satieniatis, cito fac re. Qui tarde. et diem dε die sxtr
h ns Profuit, non ex animo fecit. Ita duas res maximas perdidit. Et tempus. et argumentum amicae voluntatis. tarde velle, nolentis est.
VI. In omni negotio, Liberalis, non minima portio est, quomodo quidque aut dicatur, aut fiat. multum celeritas fecit, multum abstulit mora.' Sicut in totis sadem serri vis est: sed infinitum interest,
utrum excusso lacerto torqueantur, an rΘmissa manuessiuant. gladius idem et stringit, et transforat: quam prino articulo venerit, refert. idem est quod datur; sed interest, quomodo detur. Quam dulce, quam a
h. follicula exseretatis gravis. SIe Pine. e eodd. legendum monet nee differunt codd. Naz. et Col. , praotoxquam quod gravis non habent. Antea: fouictia ερον centro. Ceterum omnia integra Eln puto, et u in tequentitutis gnomae repeti,tae Iullucionem movere Pollini, ex marginali uota in textum
inepsisse. canit moremque nefandae Dirum saevitiae pereuntis Parcise morti. L. tarde Mella notamia es. Similiter
Publius Syrus 359: Inopi henesietum bis dat, qui dat
celeriter. Martisi Epigr. I, 3o in Paetum. I. excus lasterio. Virgilio est addue o lac., adduinetis Iaesertis. Ovidio Ueroid. IV, 43 placuiti Aut
tremulum excusso iaculum vibrare lacerto. Presso articulo manu sorti et adacta etc. L.
a. Quam dulce etc. Multa egregie iacta allerri possent, rein omnia nota, et quotidi'. occurrerent, Praesertim