장음표시 사용
81쪽
pretiosum est, si gratias sibi agi non est passus, qui
dedit: si dedisse, dum dat, oblitus eliti naui corriis Pere eum, cui quummaxiste aliquod Praeites, d . meti Lia est, et inserere contumeliam meritis. Itaque non sunt exalperanda beneficia, nec quidquam illis triste miscendum. Etiam si quid erit, de quo velis admonere, aliud tempus eligito. VII. Fabius Verrucosus beneficium ab homine duro alphre datum, Panem lapidolum vocabat; qmuneiurienti accipere necessarium sit; Blle, acerbum. Tiberius Caesar rogatus a Nepote M. Aelio praetorio, ut aeri alieno eius succurrerot: edero illum sit nomina Creditorum iussit. Hoc non est donare , li da creditores convocare. Quum edita essent, scripsa, Nopoti ivlsisse se peeuniam solvi. adiecta Contumcliola admonitione, effecit, ut nec aes alienum liaberet, nec beneficium. Liberavit illum a creditoria. Aelio. SIe eod. N . aliique ap. Grui. Antear A Do Senecae autem tempore familiam hanc Aesiorum nomine appellatam esse. tuae primum Alliι vocarentur, docuerunt . viri docti ala Era ostio Ind. hist. ad Cie. s. v. A lii, tau dati. remos deindo est cognomon viri r quare initiali litera maiora excud; iusti, sequens Lipsit et Fluetii iudieium. sertim his temporibus, ubi tot tantaque humanitati inficta helli furore vulnera sananda sunt. Unicum ta-
Inon ex multis in memoriam revocare iuvat exemplum recentioris aeuti Montesquievit illam actionem egregiam Massiliae circa a. a 75o erga Robertum quendam factam, quam ovique innotuisse spero. I. Tabitis Verrucosia. Ignoramus, utrum amicua Senecae Fabius Rusticus, c Iebor Ilistoricus an alius fuerit. Illius quidem me a tionem interdum iniici r perimus Tacito Annal. XIlI, uo. XIV, u. Agripp. IO. De Nepota nihil habemus
tum est, his temporibus cognomina saepe praeponi; qua de re exstat doctus II erm. Cannegie texi lihollus,
sub principibus ratione, Traiecti ad Rhen. I 758. 4. Bem narrant Tacit. Annal. I, 75. Suetria. Tib. 47, non
82쪽
DE BENEFICIIS LIB. II. I. g. mhus, sibi non obligavit. h Aliquid Tib rius Deutu,
est. puto noluit plures est , qui idem rugaturi eon eurreres t. lita fortasse osseax ratio fuerit, ad homunum improbas cupiditates pudor r primendas: h neficium v ro danti tota alia s quonda est via. VIll. Omni genere quod des , quo sit acceptius, ad Ornandum est. Hoc vero rion ost benoficium dare, a d spretisti dero est. Et ut in transitu dg hac quoque parte dicam quid lentiam. ns Principi quid na . satis decorum est, donars ignominiae eausa. h Tamst si inquietudinem effugero Tiherius nes hoc qui domi modo,h. Antid qtita adserἰpserat Huot. margini. a. dπmeh nd ro 98. Restituit 1 in c. E eo Ad . quod Grui. etiam in omni-hus suis inveniebat. Reee portitit Lipsius et Gron. Detegere vitia latentia at efferre. Lipsius explicat. Olim; Rυν ιAendoris. Convenire tamen magis Putabat Grut .r depondeis νο id solvere. At Sen ea ignominium fgnars voluit. . h. Trioris inqώietudinem es oro Thoritis no hoc quidem modo. quo viensne. potiate. Variant libri mn uti de Giut. suspicabatur, locum hune traiectione verborum et desectu insigni laboraro. Sed Non opus es hae luspicion . CONYuptela enim locus laborat. Cod. Naa. . COl. , et Palat. teri. habent: Tamen inqive οβώgμν quod vi Maratii . Ex illo inqtile alii seseexunt Inquies . notante Erasmuῆn ora, alii inqtil ιtidinom. et a mitrasae deinde ptitia hat: Grori Ovius pro vero habet: Tri mors Id ego νω ete. Equbdom loeum sanum si integrum habeam, ultimo tantvm TE B . ρotuit . expuncto. legens, nequiit - otio ae mitra si Illud onim no vitia turbas has feeiso videtur. quod quum Faro occurrat, in inquit mutatum istud stortiti. creavit, et se deinceps in tilottidin m. cuius iam n nominis 'usus Ssnoeas aptate nondum viguis videtur. Hu eius margini adseripserat: Tamessi id Uugera Til ritis . na hoe quidem modo. quo vitra haι, ρ tuit. Mox eo tira est: aiaxIutim se; princ. e codd. resilui, expuneto non ante auxi Itim. quod Gruterua immisit, ut anilineta ista haud iud eo ro eo, eurror te et ideo Lipstis quoque exeepit humaniteri sed eodicibus magis obtemperanum erat.
I. omni genere i. omni prehendere, convincere ali modo et Palicine. Iurecon- quem criminis, ideoque de sulti crebriustulo et nostet togos e vitia Ialculia et esse mox c. X, I. L. Hoc Mero re. Cieheo ii 'liquoties viis quod Ti herius secit. -- tu P. cr. Ernestic Ia v. Cic. h. T
83쪽
so DE BENEFICIIS LIB. II. 8. s. go.
amodo, quo vitabat, potuit. Nam aliquot postea, qui idem rogarent, inventi sunt. quos omnes iussit reddere in senatu aeris alieni caulas, et ita illis certast unimas dedit. Non est it Iud liberalitas; eensura est: auxilium, est; principale tributum est. Beneficium non est, cuius sine rubore meminisse non possum. Ad iudicom missus Ium: ut impetrarem, causam dixit IX. Praecipiunt itaqu omnes auctores sapientiae, quaedam beneficia palam danda, quaedam secreto. Palam, quae consequi gloriosum est: ut militaria d
na , et honores, et quidquid aliud notitia pulchrius
a fit. Rursus quae non producunt, nec honestiorem faciunt, sed succurrunt infirmitati, egestati, ignominiae, tacit danda sunt: ut nota sint solis, quibus prosunt. Interdum et ipse qui iuvatur, fallendus est rut habstat, nec a quo acceperit, sciat. X. Arcesilaus, ut aiunt, amico Pauperi, et paupertatem suam dissimulanti, aegro autem, et ne hoc
qui x. Nam Hiinoe - dedia. ΡοIemone talas, post a m Non repugnant Tacitus et diae Academiae auctor fuit, Suetonius I. I. Ille unum coaevus Theophralli, Zeno tantum hac acerbitate usum nis Stoao conditoris, Epi- fuisse Propertium Celerem curi etc., mortuus est Ol. narrat, hic ait: plerosque I 34, 4. CL Bruchor. Hili.
Diodestia ex pudore deterri- crit. Phil. Vol. I. p. Z46 sqq. los esse. tributum es quia qui et nostri loci p. 748.
velut ab invito tribuitur in not. r) non immemox sui aliorum necessitates. L. et Fabricii Bibl. gr. Vol. Ill. I. sapiensiae non lotum p. 162 1Iari. Rem narrant Stoicae, sed cuiuscunque. ho- Ρlutarcii. De adul. et aminores sunt magi livatus. Pro- ei discrim. c. 32. To. VII discunt ornant honoribus- opp. p. uo. Hutti qui amique donisque militaribus. eum eius appellat APEIIem,
CL Graevius ad Cic. pro et Diog. Laert. IV, 37 qui
ra Arceslaus. Condiscia gia Peti Baylii Commentatio pulua Crantoria, magiitro de Arcesilao in Diction. hist.
84쪽
quidem confitenti, doesse sibi in sumtum ad necessarios usus, quum clam succurrendum iudicassot, pulvino eius ignorantis saeculum subiecit, ut homo inutiliter verecundus, quod desiderabat, inveniret Potius quam acciperet. Quid ergo p ille nesciet a α ι quo acceperit ξ Primum nelciat, si hoc ipsum beneficii pars est, deinde multa alia sariam, multa tribuam, per quae intelligat et illius auctorem. Denique ille nesciat accepisse se: ego sciam mo dedisse. Parum est, inquis. Parum, si laenerares cogitas: sed si dare
quo generct accipienti maxime profuturum erit, k dabis, contentus eris te teste. Alioquin non benefa-Seors delectat, sed videri benefecisse. Volo, inquis, sciati debitorem quaeris. Volo utique sciati quid, si illi utilius est nolcires p si honestius, si gratius y non in aliam partem abibis p Volo sciati ita tu hominem noti servabis in tenebris p Non nego, quoties patitur. TES, Percipiendum gaudium ex accipientis siluntates rsin adiuvari illum et oportet, et pudet; si quod praestamus, offendit, nisi absconditur: beneficium in , D a acta
a. doessa μι Mitimetim ad n. Egrogie doeet Gron . comtra Graver. Et Salmasium ad Scripti. H. A. T. I. p. 69 sq. . non iunctim in nutim i. e. pecuniam. esse scribendum. 1 sed osti duas voces et de MihI initi iam valere, se rem non habere, aeria egere. Uide Lexi ea latitia. b. AEnhis omnium e dd. et edd. lectio. quam Μuietus omiserat. Quumbens intelligi possit. non video, cur non a bella limat, si per codd. liceret.
et erit. Iegi meretur. deesse 3. sed videri conspici δε sui in sumium M. i. e. quod nes. Mox bene itim M
attinet ar nec. u. se aeris avia non mira i. e. non P
egere, ἀπορία θλιβouaνον blico, non posteritati trado habset Diog. Laert. I. I. Ct in acta mittere proverbii sibius aut Apelles, saeculo speciem habet. Quid acta invento ab anu ei serviente, sint, enique notum est: si dixit: hie Arcesilai ludus quis tamen doceri amplins παίγνιον, κλέμμα est. Velit, is adeat Lipsuun ad Taciti Annal. IV, 42.. Disiti reo by Cooste
85쪽
sa DE BENEFICIIS LIB. II. Io. r I.
acta non mitto p ς Quidni ego illi non sum indieatuis
rus me dedisse, quum inter prima praecepta BC maxime necessaria sit, ne utiquam exprobrem, immo ne
admoneam quidem p Ηaoc enim beneficii inter duos lex est. alter statim obli vita debet dati, alter accepti
nunquam. Lacerat animum et premit frequens meritorum commΘmoratio.
XI. Libet Oxclamare, quod ille triumvirali proscriptions servatus a quodam Caesaris 'amico exclamavit, quum superbiam eius serre non posset: QR de me Caesari. Quousque dices: Ego te servavi, ego
venit. Era inus r Quidnι ego itu iam ιnd.. omisso τω non. et signo ii uert m. post Quidni. At Muretus ex ingenio dedit Quid p ego uti fiam ind. Μox stior acee ii num Mamomnium codd. et edo. loelio. At vincentius hellov. sp e. his L IX. io hahoit a ter memor esse acceyli. memorii rforsan loco hoc laudato.
4. Quidni p- commemo- far hic et saepius Vocatur. rasio. Haud scio an expres- CL Sueton. OcL 7. 27. Cola haec sint e Doniolthenis terunt in legibus Corneliis Oratione de Corona p. 31 6, a Dictatore L. Corn. Sulla 6 sqq. Beish. 'Κγώ νομίζω a. u. e. 672 Perlatis unam τον μὲν aυ παθοντα δεῖν μa. de Proscriptione et proscri- μνῆσθαι τον πάντα χρονον' piis suille, quam postea του 4' aἶ ποιήσαντα ai Θυς Octavius alii quo imitati έπιλελῆσθαι αυτῶν. - τo δὲ sunt, Contra inimicos et tu τὰς κιας μεργεσίας ἄποαι μνη- gratiam amicorum, Verbo σκειν καὶ λέγειν, μικροῖ δεῖν tantum monemus. Nomina ouoiον ἐδετω όνειδίζειν. Nec capitis damnat rum in ta- dubito, quiri Linilia I ere alii bialia proscriptiovis publice Andr. I, i, 17 Cicerouis Lael. aflixis proscriptae e ant eo-
C. uo eis. cuique in mentem rumque bona venierunti
veniant. Sed lineo nota sunt vel e Cic. Orati p. 1loscio Ame-1. quod illa - posses. rin. c. 43 s 1. De hac tria Quis, ignoro: sed pluris rami irati Proser*t., quae a. lic servati. L. Speetant haec u. 7 II fiebat, cf. PlutarCh. ad triumviratum Antonii, vit. Anton. c. I9 sq. et Dio
Lepidi et Octavit, qui Cae- Calr. 4 , 3 sq.
86쪽
ego te eripui morti P istiud, si meo arbitrio memini, vita est; si tuo, mors est. Nihil tibi deboo, si mo
servasti, ut haberes, quem ostenderes. Quousquemct circumducis p quousquo oblivisci fortunae mea non sinis p semel in ariumpho ductus es Em. Nonnest dicendum, quid tribuerimus. qui admonet, Γ petit. Non in instandum, non est memoria r8FO- eanda: nisi ut aliud dando, prioris admoneas. Ne aliis quidem narrare debemus. qui dedit beneficium, taceat: narret, qui accepit. Dicetur enim, quod illi ubiquo iactanti beneficium suum: Num cogabis, inquit, te recepisse ξ et quum respondisset, Quando ΘSSaepe quidem, inquit, et multis locis: id est, quoties et ubicunque narrasiti. Quid opus est te loqui 2 quidalisnum occupare ossicium P Est qui istud facere honestius possit: quo narrante et hoc Iaudabitur, quod ipso non narras. Ingratum m iudicas, si istud totacente, nemo sciturus est Z Quod adeo non est committendum, ut etiamsi quis coram nobis narrabit, Et
respondendum sit: Dignissimus quidem ills ost maio-4ribus beneficiis, sed ego magis velle me scio omnia illi praestare, quam adhuc praestitisse. Et haec ipsah non venaliter, nec ea figura, qua quidam reiiciunt, D S quae
a. non est memoria r voeanda. Sic omnes eodd. Pinc. et Grur. , quos tutius sequi, ait Gron. , quam LiPlianum. m moria renovanda praebentem. Utrumque probum est. nee quidquam tali casu mutandum est, nisi optimi et plurimi eodd. concinanti recte itaquo Gron. Lipsio non adlii putatus est, et Huetus tu notis mss. b. non υenaliter. Sic codd. Eras-
3. inquit, obtigitur. Sae- mss. 1, 4, 9 ed. Schwgh. pe do boo idiotiseno monuero Laudavi ad I de Ira 3, 1 .
Viri docti, e. c. Bericleius Heus ingerun . ad Ilorat. Serm. I, 4, 78. 4. Menaliser i. e. non ita, Davis ad Cie. Tula. I, 39 ut tuo ipsius commodo in- Φησὶ Eodem modo usurpant servias, atque ideo Ilis be- Graeci. cf. Upton ad ictet. neficiis tibi aliquid compa
87쪽
s; DE BENEFICIIS LIB. II. Q - 22.
quaΘ magis ad se volunt attrah re. Deinde adiicionada omnis humanitas. Perdot agricola quod sparsit, si labores suos dostitust in semine. Multa cura lata perducuntur ad segetem: nihil in fructum pervenit, quod non a primo usquct ad extremum aequalis cutitura prosequitur: eadem beneficiorum est conditio. 5Numquid ulla maiora poIIunt esse, quam quae in Iiberos patrμs con runt 8 ς Haec tamen irrita sunt, si in infantia desserantur, nisi longa pietas munus suum nutriat. Eadem ceterorum beneficiorum conditio ' est: nisi illa adiuveris, perdes. parum Ut dedisse, fovenda sunt. Si gratos vis habere quos obligas, non si tantum dos oportet beneficia, sed et ames. Praeci Pud, ut dixi, parcamus auribus. admonitio taedium facit, exprobratio odium. Nihil aoque in beneficio dando vitandum est, quam superbia. Quid opus a rogantia vultus p quid tumore verborum p ipsa res toextollit. Detrahenda est inanis iactatio: 4 res Ioquentur, nobis tacentibus. Non tantum ingratum, sed
invisum est beneficium superbe datum. XII. C. Caesar dedit vitam Pompeio Penno, si dat, qui non auserit deinde absoluto, et agenti gra- tias , porrexit osculandum sinistrum pedem. Qui e
mus aIiique. Sed Murema ex margine edd. Erasmi al. priis mus in textum recapit, vernilitar: at hoc sequentia exprimunt, nec de sacellia quae vernis adscribi solent, hie sermo est. Benu. tamen ad Horat. Se . I, 6, IO8 νernalite rae visit: IL Casaubon. ad Theophrasti Charact. p. I9 ed. Fisch. ωerniliter. Q. Haste tamen irrita iura. Sic optimi codd. Pinc. et Grui. Aurea : Nec taman tiaιa funt. d. rea Io ruanιur omnium codd. et edd. lectio, quae non commutana erat cum ea, qua margini cod. Naa. adpicta erat, lo
res. Igura i. dicendi mo- Lex iston Timae. P. I 8 sq. dus, quem dissimulationem, ed. II. s. potius accismum voca- I. Quae hic de Crito C veris. cf. Ru ken. ad ligula narrantur, ea nemini
88쪽
Cusant, et negant id insolentiae caula factum: aiunt socculum auratum, immo aureum margaritis distin-Ctum, ostendere eum voluisso. Ita prorsus: quid hic contumeliosum est, si vir consularis aurum et ma garitas osculatus est; et alioquin nullam partem in Corpore eius electurus, quam purius Oscularetur pHomo natus in hoc, ut mores liberas civitatis Psersica a servitutμ mutaret, parum iudicavit, si senator senex,
summi IIis honoribus, in conspectu prsncipum sup- Plex sibi, eo more iacuisset, quo victi hostes hostibus iacuere. invenit aliquid infra genua, quo libertatem detruderet. Non hoc est rempublicam calcare ξ φ et Squidem, dicet aliquis, nam poIest ad rem pertinere sinistro pede p Parum enim foede furiosequa
a. ae negant. SIc optimi codd. Pine. et Grui. Antea r eum. negant. b. summissis honoribus omnium eodd. lectiorat Pinc. et Μuretus ex coni. fiammis risus honoribus, Lipsius iummia hon. , qui, quod mireris . adeo fummissimis. quod monstrum in duobus codd. depravatis invenerat. Pra tulerit. Sed honor fiammittoro do supplica honoribus suncto summis et ignormniose habito bene diei. nemo sacile
nune dubitet: nexus sententias adeo postulat. C. et quDaem. dicσι - yertInerest Erasmus aliique quιdam, unda 'Μuretus et quidem serit. παρένθεειν adiecit Gron. quo a qHie irinua . non curantes Lipsium , qui ex var. lect. ιιιουσι,
alii commemorari memini: a. Persea ferritute, i nee Liptio quidquam hae de sami per adorationem etc. Te innotuit. Putat tamen, in conspectu principrem i. ego eundem Pompeium, procerum et populi prim quem postea fame mori co rum, senatorum explicare gerit illud monstrum, qui maluit Lipsius, quam G Pe hominem opulentum et teri emendationem admitte- Iocupletem supra plerosquE re: in cono Gu P. R. i. sui uevi, de quo idem S Populi Romanii. At nesci- neca de Tranq. Animi c. XI mus, ubi, in Senatu an e exposuit. Alius tamen fue- ram popuIo, de capite con-rit necesse est, quum ad gem salaris huius viri audi rit,tem Pennorum hic Pornpe- iudex sederit Caligula. ius Pertinueriti
89쪽
56 DE BENEFICIIS LIB. II. I 2. IS.
insolens suprat, qui do capite consularis viri soccatus audiebat. nisi in os senatoris ingessisset imperator η epigros suos.
XIII. O sup orbi a magnas fortuna et O stultissimum
malum i ut a te nihil accipere iuvati ut omne beneficium in iniuriam convertist ut te omnia nimia d I ctanti ut te omnia dedecenti quoque altius te subi vasti, hoc depressior es, ' ostendisque te non agno
scere ista bona, quibus tantum instaris. Quidquid das, corrumpti. Libet itaque interrogare, quid
tant d. muros Dos. Sic empndat lectionem veterem: Pigros hos. sontii rasam. Nealiger, eui adstipulati sunt Io. Λ eu N. 1ius . Maussaeus vir Grono vitis. Est graviea vox ἐπιουρos. Clavus lignoua. CL Nicias ad Geoponio. X p. 683. Quum vero de so reis sumo sit. quos ut immites tenuesque e lana. Iino pili ve hircinis ea prinisve consectos esse conseat Les. B. Balduini eat cons antiquus e. XIV ea. Lugd. Bat. 17 I. 8.eura Io. Frid. dii laviii); di melle . si domonstratu. qualia
clavorum quali timculique, nedum ligneorum ii sus in iis esse putu ori t. qu ni nem adhue exposuit. Nam non satis est.
dixisse, taedia osso sumxo s. aut de quo eun quo susixo foeci Caligulas intelligendos esse epigi Os istos. Nonne ridiculus
foret . qui taliutis foeculis, quo auiti usus. ut calceorum mum
lisebrium, iti primis domi esset, similium fore nostris panto umos, epigros sumxos dixerit 3 Μeliores igitur eodd. strat
gata ieetio. Sod Omnes eodd. Grui. habent: ιisi non, et e dex Naa. ιαι non nono cero, quae quid sibi velint, non exsculpo. Μox eeνte leni, quum antea esset levi , e suis codd. restituit Gruti
3. Decius. In Iens hoc Hos Gronovius non pro so Romanis. Et Cicero Verri cis dictos esse vult, sed pro graviter obiecit . quod δε- eo, quod soccis suppactum Iemio in publico Belisset. fuerit. Ergo semam p Nam domi duntaxat soleae tina, quam materiam in in usu fuere, in publico ot quocunque Cati suffixo eo n- eerte quum iudicia obibant, sideraverit Sonoca. Consorteat coali, toga lique erant. Gro nov. de Benes. V, 13, 3Foedias antem Cains, qui R. Denique loquitur S in muliebri etia in fore tin e neea de Caligula, quas ati patrahat. L. Cf. Sticton. huc calcearetur, ut solebat, Calig. 5a. Plin. H. N. 37, quum id cognomentum a x. Cf. de epigrita Var. Leeti cepit.
90쪽
DE BENEFICIIS LIB. II. i5. Iέ. 57
tantopere te resupinet, quid vultum habitumques oris pervertat, ut malis habere perlonam , quam faciem' Iucunda sunt, qua humana fronte , certe leni, Pla- acidaquct tribuuntur, quae quum daret mihi superior, non exsultavit supra me, sed quam potuit, benignita simus fuit. descenditquct in aequum, et detraxit muneri suo pompam: V sic observavit idoneum impus, ut in occalione potius, quam in necessitates succurreret. Uno modo istis persuadebimus, ne beneficia sua insolentia perdant, si ostenderimus non ideo videri maiora, quo tumultuosius data sunt: ne ipsos quidem ob id cuiquam posse maior s vidΘri. vanam et Luperbiae magnitudinem, et quae in odium etiam amanda PerduCat. XIV. Sunt quaedam nocitura impetrantibus: qua non dare, sed negare, beneficium est. Aestimabimus itaquct utilitatem potius, quam voluntatem Petentium. Saepe enim noxia concupisclinus, nec dispicersquam perniciosa sint licet: quia iudicium ' nterpoliat associus. sed quum subsedit cupiditas, quum impetus illo flagrantis animi, qui consilium fugat, cecidit; D 5 det
t rt. Mox intia ρersuadebimus, et quo tumultuosus e codd. Pinc. et Grut. deat, quum inis ap. Erasmiim deesset, et quia eum. ubique in edd. haberetur. - .. intemeliat. Sic plerique codd. mss. praeter cod. Naz. . qui habet inter Poliae , ouod Grutero valde placuito Porperam. CL ad Epist 67, a. Facile haec confusio fieri poterat, quum non semianatas scribi solerent consonantes.
I. respinet. Habitus superborum d dignatur, caput
attollendi, pectusque proiiciendi, quod est, sese supinandi καὶ ὐπτιά ιν. L. Per sinam histrioniam ut ali
nam. L. D. ira aequum, parem se
mihi gemit et sanum, Pom-Pam, ostentationem, apparatum, quo beneficia supe horuni iactantur, detraxit.
a. Iam Socrates Platonis in Alcibiade potieriore egregie exposuit, homines Plerosque, quid malum