장음표시 사용
61쪽
malos esses nos, malos fuissh, invitus adiiciam, Et s 4turos es'. Erunt homicidae, tyranni, fur s, aduuteri, raptores, sacrilegi, proditor se infra ista omnia ingratus es , nisi quod omnia ista ab ingrato animo sunt. sine quo vix ullum magnum facinus accrevit.
Hoc tu cave, tanquam maximum Crimen, ne admi
tas: agnosce tanquam levissimo, si admissum est. Haec est enim iniuriaE summa: Benoficium perdidisti. Salvum ess tibi Ox illo, quod sest optimum: dedisti. 5 Quemadmodum autem curandum, ut in eos potissimum beneficia conferamus, qui grate responsuri orunt: ita quaedam, etiamsi do illis male sperabitur, faciemus, tribuemusque, non solum si iudicabimus ingratos fore, sed si sciemus fuisse. Tatiquam si fili salicui restituere potero, h maguo periculo liberatos, sine
mox ait profanari. Μox at Mastant recte habeti set, quod Codd. afforuvi, st sollennis aberratio. Nec verba statim s quentia S. S adversantur: uon axis ci ant uno loco et Ilia et Ied mobiua eι inrer se di.sdentia tumu tuantur. Grut rus tamen propter haec verba censebat. illud aiae pro haud esse acci*iendum . adden e verum nec ego hi ullam vocem. Vos Scalisseri. vos Fabri. vos Dousae, vos Lipsit praeita quod cetit am. Erasmus vulgatam tenuit. b. m no P rieulo lihoratos se. per mo, Iime ullo meo pro sana lectionis optimor. eodd. cum Gron. habeo. Erasmus et allit finativo meo im ommodo. Enimvero e margine ens in textum invecta Nnquam non dubilaho. putaverim: nam e emplum hoc rion satis congruit orationis praecedentis nexui.
opinio ost, iam apud Homer. Clerico in collectione fragm. Odytr. v, 276 sq. obvia: Menandri omissa. Iuxta quivpe aIiisque vitiis, 4. infra isa omnia i quae Eum comitari solorat, gratus es. Lipsius inter irruentibus. CL Ep. Sense alia laudat Publii Syri ver- eao 97, 1 sq. Omne tem- sum huncce, 786: Dixerispus, ibi ait, Clodios, non maledicta cuncta, quum omne Calones fert. Mo- hominem ingratum dixeri3. nandri Comici verba eius- 5. ita quaedam. Lipsiusmodi habebis ap. Senec. de Ciceronia I de Oss. I 6,liat. Quaest.' IV. praes a 7 et 8 praecepto pari cogi tat:
62쪽
29 sine ullo mcto, non dubitabo. Dignum, etiam im pendio sanguinis mei turibor, et in partem discriminia veniam : indignum, si eripere latronibus pol metamore sublato, salutarem vocem homini non pigebit EmitterB. XI. Sequitur ut dicamus, quae beneficia danda snt, et quemadmodum. Primo demus necessaria, dsindo utilia, deinde iucunda, utique mansura. Imcipiendum est autem a necessariis. aliter enim ad aniamum pervenit, quod vitam continet: aliter. quod e ornat, aut instruit. Potest ita in aliquis saltidiosus esse a stimator, quo facita cariturus est, de quo diaceres licet: Recipe, non desidero: meo contentus sum. Interim non reddere tantum libet quod acceis peris , sed abiicere. Ex his quae necessaria sunt, aquaedam primum obtinent locum, sine quibus non possumus vivere. quaedam secundum, sine quibus non debemus, quaedam tertium, sine quibus nolumus. Prima huius notae sunt, hostium manibus eripi, et tyrannicae irae, et proicriptioni, et aliis periculis, qua varia et incerta humanam vitam o
sident. Quidquid horum discusserimus, quo maius S
tat: quidquid sine detri- quadrifariam dispertiti 1. mento poIsit commodari, necessaria c. XI, 4. u. M id tribuatur vel ignoto. Ex lia. 3. iucunda. 4. ivria quo sunt ilIa communia, mis mansura, ad cap. XI , Non prohibere aqua pro- 3. Similiter fero dividit suento; pati ab igne ignem Aristoteles Rhetorio. I. c. 5, capere, si qui velit; conlia 9 p. 68 Vol. IV bip. tium fidele deliberanti da- I. Interim Valet inter Ter quae sunt iis utilia qui a dum. L. cipiunt, danti non molesta. 3. Quidquid - discusseria XI. Vsque ad finem libri mus, repulerimus beneficiis quae beneficia danda sint, et nostris. subia enim eos qui quemadmodum, docet. B beneficia acceperint cv. . uesicia quae danda Iunt. et quo maior ruerit metusia
63쪽
ae terribilius erit, hoc maiorem inibimus gratiam. Subit enim cogitatio, quantis sint liberati malis: et Ienocinium est muneris, antecedens metus. Nee tamen ideo debemus tardius quemquam servare, quam possumus, ut muneri nostro timor imponat pondus.
4 Proxima ab his sunt, Iina quibus possumus quidem
vivere, sed ut mors potior sit: tanquam libertas, et pudicitia, et mens bona. Post haec habebimus co iunctione, ac sanguiu , usuque, et consuetudine Ionga, carae ut liberos, coniuges, Penates, Ceter que, quaΘ usquct eo animus sibi applicuit, ut ab illis, 5 quam a vita divelli gravius millim t. Subisquuntur utilia, quorum varia et lata materia est. Hic erit Pecunia non superstus , sed ad sanum modum habendi parata: hic erit honor, ot processus ad altiora tendΘntium . nec enim utilius quidquam est, quam sibi utilem Iieri. Iam cetera ex abundanti veniunt, delicatos factura. In his sequemur, ut opportunia tale
a. sequemur. Sic Erasmus, antiquior quaeque editio et optimi codd. mss. Alii, videamus. Μox aiat 'auci mera optimi codd. ap. Grui. et Gron. Alii addunt: ya-ι habent.
istorum in lorum, eo gra- pientibus commoda COmPR-tius est beneficium accpptum. rare possumus, quae tamen, imponis pondua i. gravius quum sint utilia, utique ho- auctiusque iaciet. L. na et honesta esse oportet, 4. mens bonar spectat secundum dogma stoicum huc et illustrat Horatii ver- perquam notum e Cic. de sua Epist. I, I, 59 sq.: Rex Off. libris. Iam cetera h eris, aiunt Stoici), Si recte nescia, quae iucunda Voc facies. Hio murus a neus verat. ex Mundanti, abest, Nil conscire sibi, nulla undanter, abundantia, quia pallescere culpa. Penates hua carere possumus. Sio domus paterna. Seneca eiusque eoaevi Ioquis. Hic arte i. ad haec bo- solent: ex faecili, ex teso, uesicia pertinet. nec enim ex commodo Ioco adverbi - eri t. nullum beneficium rum. Omoriunitate, καιρῶ, utili est, quam illud, quo temΡora Commodo, ciLCu- nobismetiplis beneficia acci- stantia. Diuili od by Co
64쪽
tate grata sint, ut non Vulgaria, quaeque aut pauci habuisint, aut pauci intra hane aetatEm. aut hoc modo; quae etiamsi natura pretiosa non sunt, temporct aut loco fiant. Videamus quid obIatum maxime voluptati futu- 6rum sit, quid frequenter occursurum habenti; ut toties nobiscum, quoties cum illo sit. Utiqus cavebimus, nct munera supervaCua mittamus: ut feminas aut seni arma venatoria , aut rustico libros , aut studiis ac literis dedito retia. Aeque ex contrario circumspiciemus, ne, dum grata mittere volumus, suum cuique morbum exprobratura mittamus: sicut ebriolo vina, et valetudinario medicamenta. Maledictum enim in cipit esse, non munus, in quo vitium accipientis agnoscitur.
XII. Si arbitrium dandi penes nos est, praecipue
mansura quaeremus, ut quam minime mortale munus sit. Pauci enim sunt tam grati, ut quod acceperint, etiamsi non vident, cogitent. Ingratis quoque m moria cum ipso munere incurrit, ubi ante oculos est,
et oblivisci sui non finit, sed auctorem suum ingerit
et inculcat: Eo quidem magis duratura quaeramus, quia nunquam admonere debemus: ipsae res evan scentem memoriam excitent. Libentius donabo a ngentum factum, quam signatum: libentius statuas,
quam vestem, et quod usus brevis deterat. Apud paucos 'post rem manet gratia: plures sunt, apud
a. Possi rem manet gratia. Sie emendavit pineianus e coniniectura. Gruterus invenit quoquo in cod. Naa. , sed emon- datum alterius manu. Et sine ullo dubio recipi debebat. Erasmus et Omnes codd. praeter ictum habent: ρυε rem nes gratia.
s. ut toties nobiscum - utatur, toties heneficiumst. Acumen horum verbo- ad nos quasi revertitur, id-λ um facile est intelligere. eoque ille a ostri memor erit. Quoties illo nolito venaticio a. argenιtim factum iu
65쪽
3, DE BENEFICIIS LIB. I. I a. II.
quos non diutius in animo sunt donata, quam in usu. Ergo si sieri potest, contumi munus mctum no Sior exstet, haereat amico meo, Convivat. Nemo tam stultus esit, ut monendus sit, ne cui gladiatoris aut venationem iam munere edito mittat, Et vestimenta assitiva breuna, hiberna ibistitio. Sit in beneficiti sonissus communis, tempus, locum, Personas obi ruet rquia momentis quaedam grata et ingrata sunt. Quam
to acceptius est, si id damus, quod quis non habet, 4 quam cuius copia abundat 2 quod diu quaerit, nec invenit, quam quod ubique visurus est 2 Munera non tam pretiosa, quam rara et exquisita sint, quas etiam apud divitem sui locum faciant: sicut gregalia quoque Poma, etiam post Paucos dies itura in fastiadium, delectant, si provenere maturius. Illa qu quo non erunt sina honore, quae aut nemo illis alius dedit, aut nos nulli alii. - XΙΙΙ. Alexandro Macedoni, quum victor Ori nistis , animos lupra humana tolleret, Corinthii per I gatos
vasis et ornamentis: quod sive munus illud, cui ve- manet. At senium, in uationis nomen erat, ad pecunia, dissipatur et abit. Populum delectandum, ed opponitur infectum: pn- batur. CL Plin. B. N. viII, Tum et caelatum sunt speciea 7. δε με communia oppo-argetati facti. riitur inepto antino Cic. 3. : Quemadmodum bene- Orat. II, 4): qui sensu bonoseia danda lint, docet usque quidem praeditus est, sed
ad finem libri. - Meααλ- eo nec iusto tempore Ιoc nem ipsas seras venatu captas que, nec hominum ratio-
et venatui item frOmanum Mem habens, utitur, is fen- illum dico in aptas eis. L. D communi carere dicitur. Leones, elephantos et simi- CL Bentici. ad Horat. Serm.
Ies feras intelligit, qui se- I, 3, 66, qui et nostri loci
cum invicem aut cum besti memor sulti momeruia xiis pugnaro debebant, nu- temporum Torumque. triti in vivariis usque ad il- I. Narrat haec quoque
Ium diem, quo spectaculum. Plutarch. in libro de M
66쪽
DE BENEFICIIS LIB. I. 13. 13 53
gatos gratulati sunt, et civitate illum sua donaverunti Quum risisset Alexander hoc ossicii genus,i unus ex testgatis, Nulli, inquit, civitatem unquam dedimus alii, quam tibi et Herculi. Libens accepit delatum ho- norem, et legatos invitatione aliaque humanitato prosecutus, cogitavit, non qui sibi civitatem darent, sed cui dedissent. Et homo gloriae deditus, cuius a
nec naturam nec modum noverat, Herculis Liberia. a quo a. dotatum h. is Sie omnis veriis lectio. excepta Naκ., qua ad hane tamen etiam faciem interpolata 1 prius vero habuisse videtur accvit non diliatum honorem. quod gustui meo motum mel, imo noctar. Gruterus. Iure. addit Gron. , in tolligit non obsoleiacuam vulgando. Hinc Gron. in textum recepit, cui tamen adstipulari non possum. Ac primum quiadem nemo dixerit, cur vulgata reiici debeat. et ipsa bonum sensiim fundens et omnium codit mu . antiquarumque edd.
et Vincentii bellovae. Spee. hist. U. 6 testimonio firmatareodex enim Naxarii non habuit, sed tantummodo habuissnon dιltitam honorem videbatur Gruteroi deinde signifieati participii diliatus. ut sit obsolefactus vulgando, nondum eo
firmata est. Sanae itaque critices leges tuontur vulεatam. reipuunt editam a Gron. Iectionem. Proinde reduxi vite rem lectionem. Μox S. a illa defeeaerant cuncti agnoscunt codd.
narchia, Democratia et Oli- enim venisse, quod Graeco-garchia c. u. To. XII. p. rum quorundam terueriinquo. . Od. . I uti. , sed Mega- lem et insolentiam calligase
sensibus, sc. atticis, tribuit, set, et iram eius mitigatium quod Seneca de Corinthiis quippe qui cum AthenienIinarcat. Illi tamen maior bus sensissent. 5onoeam sidos liabenda esse videtur: autem iusto iniquiorem sutia corinthi enim aut potius se in Alexandrum M. notum Ephyrae nutia sit mentio in est, et observavimus ad Herculis rebus gestis, Cuius, Epist. 9I, 17.
ut Alcmenae et Heraclida- v. Herculis laus, i qua. Tum, monumenta Megarae, hic babetur, Stoae propria Pausania I. c. 4o sq. memo- esse videtur, cesus linea Turate, exstabant. Ceterum Primas ductas scimus iam
Freinshem. in Supplem. a Prodico ap. Xen'pboni, Curtii I, 14 sin. hoc factum Memor. Socr. II, 1, 21 sqq, esse fingit Thebis ab Alexan- Deindo et philosophi Et xlieedro M. eversis: gratulatum toxes Hercule tanquam ev
67쪽
M DE BENEFICIIS LIB. I. 33. Is
que vestigia sequens. ac ne ibi quidem resistens, ubi illa des erant, ad socium honoris sui respμxit a da fibuar tanquam coelum, quod na nis vanissima comis plectebatur, tFneret, quia Herculi a qua batur. Quid enim illi simile linhobat varianus adolelcctus, cui pm virtuis erat selix temeritas P Ημrculses nihil sibi vitat: orbpm terrarum transivit. non contum sisndo, sed vindienndo. Quid vincpret malorum hostis, bonorum vindex. trerarum marisque PRC tor P At hie a pueritia latro, gentiumque vfluator, v tam hostium pernicies, quam amicorum, qui summum bonum duceret, terrori Esso cunctis mortaliabus , Oblituη, non ferocissima tantum, sed ignavissuma quoque animalia timeri , ob virus malum. MV. Ad propositum nunc rovertamur. Bμnetaeium quod quibuslibet datur, nulli gratum eli. dimmo se stabularii aut cauponis hospitem iudicat, nec
.mplo praestantissimo usi sunt ad sortitudinem, institiam, moderationem et Prudentiam praedicandam At Commendandam. CL ad
Seneme libri de constant. sv. v, I Vol. I. p. 38a. Si tamen, ut historicum decet. in rem inquir , nihil nisi fictiones et Pergulas picto rum esse, sacile est roperim; quom iterculis vitam ei rea i38o ante Chr. Lam hero ad Herodotum iudice in tempura nullo lare cultu expolita, nullisque sere a tinus honia litorisque ii sentia incidisse constot: ideoque nec Fontenu Monaoir. de l'Aead. des inlcris i. To. VIl. p. 5i R. nec alii cum Seneca sentientos a lacliondi sunt. Ceterum Alexandrum sibi propoluisse Hor Culem, Bacchum, qDom Doram suis ueris auctorem adg Ovit, et Portea ad imitandiam, et Plutarcii. To. II p. 33a id. franos de Al xatadri torturastorat. l. extr. cum aliis x tulit.
68쪽
Convivam dantis epulum, ubi dici potest: Quid enimio me contulit Θ N empe hoc quod in illum, et vgheno notum sibi, et in illum etiam ' mimicum ac lum. pissimum hominem. Numquid enim me dignum iudicavit Z minime: h morbo suo morem gessit. Quod a C a voles
4 a. mimicum. Ita mutavit Murerit . quum antea Iegeretur, inimicum , atque eam Coniecturam probat Stentia mix Prood. lib. II e. a G. eodemque modo legi malle scripsit Liplius Eleetor. 1, Io. Iam vero voculo haseo ιnimicua et mimicus a librariis consulas esse consta e nec hoc loco res dubia est, quin reetum sit iudicium, mimiciam genuinam esse lecti nom. Cui enim ignoratur mimi ea vilitas ' Ipsum adeo adiectum . quocum iungitur, turpissimus homo , doeet non dofvim leo. sed de mimιeo sermonem e . CL,nor. - bia morbo suo morem ginast. Lipsius immemor ulus σου mo Bias, anas ei notissimi, emendavit i ctionem omnium eodd. et edd. morihus morem gessen, ut allitterationem scilice ecuderet: perperam. Cf. not.
Ium. Appuleii tempore quos gestion latione manuum
parvi aesti inati. cf. Εj. Meia motuque corporis exprim tam . I. p. 56. R. Ouden- bant, ita tamen ut dicta et dorp. caupo, καπηλος, Ui- sententiae interponerentur. mun et esculenta venui ha- Argumenta itaque harum hens. Carmen Virgilio as fabularum qui uti ridicula et scribi solitum, Copa, an tam obscoena essent, alque seu dedit viris doctis de caupo- rilitate oblectarent, tactum sibus ot tabernis caupona- est, ut mimicum quodsuo I iis a iubitioso exponendi, ridiculum denotaret, et ut quos laudavit mresdors in mimi homines nequam et Poet. Lat. min. Vol. II. p. Voluptuosi haberentur. B ti 58. Contemtos autem esse ne ita quo Seneca cum fur-Caupones, et Horat. Serm. I, P smo homine coniunxit , 3i et Athen. XIlI p. 566. mimicum. Cf. Ash do Plat. L. docent. mimieum. Mi- Phaedro p. i5 sq. et Elei mos Romanorum fuisse dia- stadii Episto I. ad Astium p. mata inque scenam produ- I6o R. morbo i. vitio et cina, ut verisimiles fit, ad inveterato affectui, ideo quaeXemplum Graecorum, in- et profusioni in epulo dando Primis Doriensium, constui. in Capitolio, vel in publi- Mores autem ridicule age- co: vocem esse stoica in iam barit actores, qui et mιnii Vidimus ad Epist. 75, 9. 79, audiebant, non res gestus 4, et Iocua Cic. Tusc. III, 4rabulis serendo, e vita ho- notus est. uinum eorum ni Petitos,
69쪽
Voles gratum esse, rarum Essice. v quis patitur sibi imputarip Nemo hare ita interpretesuri tanquam
reducam liberalitat Em . et fraenis arctioribus' repria, mam. Illa vero, in quantum libet, exeat: sed eat, non erret. Licet ita largiri, ut unusquisque, etiamsi cum multis aecepit, in populo se esse non putet. Nemo non habeat aliquam familiarem notam, per
g quam speret se propius admissum. Dicat, Accepi
idem quod ille. sed ultro. Accepi quod illai sed ego
intra breve tempus, quum ille diu meruisset. Sunt, qui idem habeant: sed non eisdem verbis datum, non eadem comitate tribuentis. Illo accepit. quum rogasset: ego, β quum rogarem. Ilis accepit r' sed facile redditurus, sed cuius senectus et libera orbiatas
c. quia νatitur μιι ιmyutari ' Sie omnes eodd. et antiquae edd. Quum tamen sensus aliquod requirure videretur ven. tium, addidit de suci Rud. Agricola communia, alius quis νώ aria. Gruterus putat multa prascellissa has voeoa, omissa ab iis, quibus flores eliore curas fuisset. Lipsius noudesidarare se tale quid pro Tua est. Mihi quidem vi dontur illa: quod Notos gratum esse, rarum sisto. flosculi sp riem ferre hic tamon locum non habentis, et margine intextum illata esse. Quibus eliminatis sensus probus eu . nee quidquam desiderari puto. d. quum rogarem Reeepi
auctore Grutero e codice Naa. cum duobus aliis quidem tuo non rogarom hahonte. sed cui haec verba superpietaerarit ut usiit impetrasse anto totas preces t nam ultro datum quominus admittamus, recto iudicat GrutFrua. iaciunt PraecΘdentia i ceml ιἁμm v Mod filio. sed Mero Antear quum rV V r. quas quidem loetio nullia eodd. tiar disse ditur . etsi acute di tum coniiu at. o. IIA Ma n Alla Sie optimi libri si scripti et oditi apud Grui. et Gronom. qui cum Erasmo tantit, et ieetioni: ti rorum o rhit a Pta fort. quippe ab iis prosectae . qui vorem I hora non intelli germi h. l. , Gruterus autem utramque vocem tam nAsraquam libororum tamquam superfluam in rem malam abeε
3. libera orbiaas. Liber Lexicon latino - batavum QR dilsolutus, perditus, Cicer. de orat. II, 62 co . qiram ligni lical tonent bone vivio libororum, ubi libe- probavit post alios Rulin ho- Torum, tamquam alienum niua in praes ad lachelleri. Ernelius delet, Selieiter mutat
70쪽
tas magna promittebat: mihi plus dedit, quamvis idem dedesrit, quia sine spe recipiendi dedit. Quemadmodum 4m retrix ita ini r multos A dividit, ut nemo non alia quod signum familiaris animi sorate ita qui beneficia sua amabilia vult essa, incogitet. quomodo et multi Oblia geritur, et tamen finguli habeant aliquid, quo se ceteris praeferant Ego vMO bμn ficiis non obiiciam moras: quae quo plura inaioraque fuerint, plus asserent laudis. Adsiti tamen iudicium. nequct enim cordi esse SCuiquam Possunt forte ac temers data. Quare si quis Existimat nos, quum ista praecipimus, benignitatis fines introrsus resorro, et illi minus laxum limitem
aperire; ne perperam monitiones nostras exaudiat. Quam enim virtutem magis veneramur p cui magis stimulos addimus p quibusves tam convonit haec ad
hortatio, quam nobis, societatem humani genaris sancientibus p
mutat in Lupercorum. Ipse Cicero si agm. p. DOS CON- vocata de hortulis in auxi- Iium , quasi abem turba Ie-
. p. 35a lips. De herediapetis autem hic agi apparet: de quibus iam Plaul. in Mi- Iito lII, i queritur: cs. Η Tat. Serin. II, 5. Epictet. Di T. IV, I, I 45 et Gatacher ad Marc. Anton. VI, 59. lam quo dil&lutior orborum
vita esset, eo maior fuit l, redipetarum spes, fore ut illi mox moriantur. Gr novius tamen eum Erat reoeepit Iocum de eondendi testamenti libertate, gust parenti tam laxa non sit.
6. Quemadmodum meretrix et . i Laudat hic apposito Lipsius versus, quos Ennii ol Io putat, Festus vero v. a ictae Naevio in Ta. ventilla adscribit es. Τhesaur. L. R. Stephano Getaer. v. vasal ιm : Quasi in choro pila Ludens da inistim dat se et communem s cit. Alium tenet, alii ad-nietat, alibi manus Est o cupata, ast alii pervollit pedem. Alii dat annulum spectandum; labris Alium
5. quam nobis Stoicis nam Epicuroi diveIIehant; ad sua privatim eommoda quidque raserentes. L.