Joannis Baptistae Morgagni ... Adversaria anatomica omnia quorum tria posteriora nunc primum prodeunt novis pluribus aereis tabulis, & universali accuratissimo indice ornata. Opus nunc vere absolutum, inventis, & innumeris observationibus, ac monitis

발행: 1719년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

14 ADVERS ARI A ANAT. V.

ἡ bulae ro9. sub lit. F. oscula earundem excretoria in tracheam &ἡ bronchia aperta aci solum hoc subjectum non limitare tantum, sed se potius ad omnes quasi homines extendere videtur Si mea cum Figura meam istarum glandularum descriptionem edidisses; Lectores omnes intellexissent, chim in Explicatione dixi: quales fuerunt in hoc homine, me de ipsarum in omnibus existentia non dubitasse. Quid igitur mihi volui, cum id dixi Illud certe primum, in parte interstitii superiore in multis rariores, in quibusdam nullas apparere. DG inde , etiam esse in quibus vel in reliqua interstitii parte aut ea magnitudine, aut eo numero non appareant . Illud vero, ut ex dictis constat, venire in mentem nunquam potuit, secundum naturam non esse visibiles, ut propterea ipsarum oscula excretoria, quae ViX, ac ne vix quidem in uno cadavere non vidisse, memineram , in ad Omnesis quasi homines extendere se non deberem . Atenim pergit Cl.

Animadversionis Auctor dicere se nec per micros copii sitssidium

se oscilla haec excretoria animadverti possunt. - linam, obsecro, 1ν id docet e Ipse Animadversionis Auctor alio in loco: ',, ego, inquit, is nec per microscopium attingi posse , animadverto; licet revera se probabiliter adesse plerique ex Anatomicis judicaverint. λ Ego vero, ut ista ipsa oscula sive ipse viderem, sive aliis ostenderem, microscopio nunquam sum usus, ut optime sciunt & Amici Veneti, &nostri assidui tum cives, tum exteri Auditores, quibus praesentibus, nullam unquam puImonarem fishalam aperui aperui autem plurumas quin ea ratione qua in I. Adversariis docui, eadem oscula evudentissime commonstrarem. Itaque dici non potest, quam mirer, at

quem extitisse, qui non modo ut ea videret, micros pio uteretur, verum etiam cum hoc uteretur, ea tamen non videret. Neque muniis mirum est, eundem scripsisse: ea probabiliter adesse plerosique ex Anatomicis Dd asse. Haud enim probabiliter dumtaxat loquitur Cl. D aphr. Casparus Bartholinus, qui is Tracheae, inquit miliares glandulae im

xxua, si membranam ejus internam sitae , cuivis obviae sunt. - Nuperis Schraderus Dec. r. Obs. p. asperae arteriae internam stiperficiem ,, infinitis minimarum glandularum portalis praeditam monet. - glamis dulae miliares pressae guttulas manifeste erumpentes Produnt. mThet. Neque probabiliter tantum Solertissimus Ruysichius loquitur, qui vel ARRx. I. in puerilis , atque ideo exiguae asperae arteriae portione secundum longitudinem aperta , tunicam hujus intimam ostendit se innumeris

ἡ ita dictis 3 glandulis foveolas repraesentantibus, resertam additque continuo haec verba ab eo qui in posteriore ejusdem arteriae parte crebras, & visibiles glandulas negat, attendenda: is A parteri posteriore Glandula conglobata dependet, quae numerosae & du

62쪽

ANIMADVERSIO XXXIX. ues

se versae magnitudinis istic Ioci reperii intur in corpore nostro. λ DNnique non se probasιliter tantum loqui arbitrabatur is, quem supra etiam laudavimus, Fantonus, cum suis nostras observationes confimmabat : se Ego, inquit, nuper in postica parte asperae arteriae glan- Analom. dulas deprehendi numerosissimas, quales expresssit Morgagnius, sim Dissi i 3. ἡ ctoque per longum canali, poris etiam innumeris internam super- , ficiem perviam vidi; hi, digitis canalem premendo, viscidulum hu-

is morem eructabant. λ

ANIMADVERSIO XXXIX.

ae cum ita essent, intelligis profecti , Vir Cl. , siquis in hae

parte esse videretur reprehendendi me locus, non in eo certe

- videri debuisse, quod istas glandulas plene , atque accurate, vel quod ista excretoria foramina primus pinxissem; utraque enim conspicua sunt; sed in eo fortasse, quod ista foramina ad istas glam dulas pertinere, primus, ut opinor , omnium assi assem . Qiod tamen siquis sorid miraretur, ac quaereret, cur non potius cum Ui.ris Cl. Bartholino, & Ruyschio ea foramina ad minimas quasdam interioris tunicae glandulas spectare, censitissem ; has mei judicii rationes afferrem . Primum non semel esse a me observatum, & in eo inprimis Juvene quem supra ex . inflictis vulneribus illico mortuum esse, dixi, etiam ostensum, digito pictis a me glandulis subtus appresso, per soramina a me picta tot guttulas erupisse, ut tota proxima arteriae asperae superficies maderet, mox autem eo humore a sterib, & digito rursus appresso, novas guttulas erupisse, idque porro toties, ut omni illi humori qui de uno foramine prodierat, continendo minima una glandula par esse non posset. Deinde cum totam istam intimam tunicam, in qua minimas eas glandulas statuunt, a picti interstitii magna parte quondam detraxissem, pressis postea, ut soleo, subjectis glandulis, memini, easdem quas antea, humoris guttulas adhuc expressisse. Accedit, me olim Bononiae in magno quodam cane id quod subjiciam, observasse, cujus quidem descriptionem, & ex parte etiam delineationem asservo. Inter caeteras quae asperae arteriae interstitio accumbebant, glandulas, una erat valde crassior, quae ad dextrum interstitii Iatus prope annulorum extrema adhaerebat. Cum arteriam e regione aperuissem, tria conspexi

oscula in eadem linea recta eo ordine disposita, ut singula singulis

trium annulorum extremis adjacerent. Eorum medium erat m P

mum ; sed duo etiam reliqua qusmodi erant, ut non modo latam, sed de seta crassus specillum, ut mox dicetur, transimitterent. Glandula

63쪽

ADVERSARIA ANAT. V.

compressa, subalbus & crassus humor per illa oscuIa egrediebatur. Tum seta, & specillum etiam, his inditum, nullo negotio intra

glandulam transiit, in qua duas, vel tres exiguas caveas, dissecam do, inveni. Porro nullum sue in glandula, sive in iis osculis agnoscere indicium potui, quod praegressam inflammationem, erosionemve significaret. Denique anno a 26. vii. Kal. Novembres in eadem Urbe in anili quodam cadavere eandem prorsus quam in cane, O servationem habui, nisi quod loco unius glandulae tres erant, singulae singulis excretoriis osculis in arteria aspera hiantes.

ANIMADVERSIO XL.

JAm vero ad Animadversonem redeamus, in qua de eo etiam drubirari, video, an picta a me granula sint glandulos. Quod ut

1acile serendum, sic minime consutandum in eo est, quem ex iis quae dicta sunt, constat, nunquam ea satis videre porci iste, praesertim cum quotquot viderunt, omnes glandulosa esse cognoverint, &in his laudati alias Bidiotas, Ruysichius, atque Fantonus, quibus accensendus Comp. est Cl. Heisterus, multas glan uias in Figura hac nostra delineatas An xom, agnoscens; scd nullo pasci omittendus est is cui in ista, ut diximus, Animadversione, ut idelissimas, ae solert/ssimus commendatur, Vc heyenius; hic enim, ubi ipsas delineat, ,, Glanduias parti membra- ,, naceae, trunci Asperae Arteriae) inhaerentes se pariter vocat. Ca terum Cl. Animadvei sonis Aoctor, qui de ea re dubitat, de qua nemo, quaenam contra, ultra dubιum esse, o tutissima, pronii ter, mox vidcbimus. Nzm perinde ac si quae anatomicis observationibus sunt comprobata, ea rationibus, de istiusmodi quidem rationubus, convelli possenta, is quid, inquit, inest dubii quod vastissimae se illae bronchiales Livescentes glandulae singulis bronchiorum dira-

ω mationibus exicrius assilentes, sit eum sequestrent a languine int

se mae bronchiorum cavitati oblini ndae designatum ' Qtiodque ideo fi liquida sua per peculiares ducte. usque ad dictam cavitatem dcrLAnim. 34. λ Venteis Ego quidem supra ostendi , non improbabilem eorum sententiam esse, qui per glandulas bronchiales lympham seeerni, conjicientes, istud alterum earum officiunt cum Malpighio adhuc non Ioe. eit. agnoscerent. Heisterus, credo ne in re incerta quidquam flatueret, Anatom. ipsarum usum praetermittit. Fantonus istud quod negari posse, diximus, earum munus verisimile tantum esse, dicit. Verheyenius ipse, x38. . si si de eo, scribit, se vix dubitare; tamen ,, qualis sit liquor ille, ,, quem separant, morsumque tendat, non ita clarum esse, is non

dissimulat. Unus est, quod sciam, Animadversionis Auctor, qui hoc

ultra

64쪽

ANIMADVERI IO XLI. s

ubra dubium cse, is talismum, asseveret. Nec minori seriiritate, is Qtiis, inquit, dubitat, ad summitatem , progressum , & totum se integre tractum trachesis trunci, cujus certe stibsidio pares esseis non possent inferiores hujusmodi bronchiales glandulae, appositam is suisse ingentem, supra quamcunque cum hisce suppositis glandulisis paritatem, tyroideam glandulam; ex qua inde latices un Osi &- continui per ductus peculiares in eandem tracheam confluant e is Imo enimvero quis dubitat, Thyroidaeam Glandulam appositam non suisse se ad progressunt, & totum integre tractum trachealis trunci in cum videlicet ex inspectione constet, ad ejus tantummodo summis rem suisse appositam e Quod autem ad illius usum attinet; ut miti mus, nos illud in medio reliquisse, an peculiari ductu instruatur,&Adjers. I. quando hoc etiam instrueretur, an ipsum in pharyngem, atque Ces - i. phagum, an vero in summam arteriam asperam immittat; neque enim hanc tantum, sed & illa attingere, & sub musiculis esse positam, qui non modo in vociferando, sed & in edendo ipsam comprimant, animadvertimus; certe Cl. Uercellono placet, ejus canales ad iss. oesophagum pertinere; Viri autem Doctissimi Fantonus , 8: Heisterus ita suam sententiam proponunt, ut is alterum illum usum non loci, eit. indubium, sed verisimilem dumtaxat esse , dicat, hic vero glandulae ejusdem usum incertum , aut adhue dubium esse, testetur ; atque; adeo Verheyenius ipse , qui in prima Anatomiae sitae editione , ex eadem se humorem quendam viscosum in fistulam pulmonalem pro tr. a. e. s. se ejus humectatione iugiter depluere, se quasi id constaret, affirmaverat; postquam nostram perlegit censuram, cautius eum locum ita rescripsit: - haec glandula proculdubio etiam intervit ad humectan. I. tr. a. in das vicinas partes: is quibus tamen ambiguis verbis uti, imo se c. M. usum hic esse, in uno ex proximis Capitibus Oblitus est. e. II.

ANIMADVERSIO XLI.

SEd nihilominus concedamus id quod nondum est concedendum, , Glandularum Thyroidaeae, & Bronchialium illum usum esse ceratissimum, & in fistulam pulmonis suos quasque ductus promittere. Quid tum posteas is Fuit, inquit, Linceus hucusque aliquis , quiis Thyroideae duinis detexetrite se De Bronchialium autem duci bus

se nemo, inquit, adhuc, nec ipse fidelissimus , ac istertissimus Ue se reyhenius primus harumce Promulgator, & Indagator, vias hu- ω jusmodi earum excretorias detegere, & demonstrare valuit; nec ,, nos in hac re, quacunque etiam minutiori inquisitione, melioremis finiebamur fortunam. is Hic vero plura sunt, quae fateri cogor,

H mihi

65쪽

ibidem.

18 ADVERSARIA ANAT. V

mihi nova prorsus accidere. Quomodo enim in hac re meliorem ipse non est sortitus sortunam, qui ante non multos annos pollicitus est, Cursum Anatomuo - Pathologicum suum praeter alia is imperspecta hu- se cusque varia, - Ministeria glandulae Thyroideae, & aliarum bron. se chialium , earumque vasa excretoria se speciatim , esse daturum e Vel quomodo Verheyenium primum Promulgatorem, o Indagatorem pronunciat glandularum bronchialium , de quibus Uerheyenius ipse pro certo negare noluit, aliquem quidquam edidisse; tu autem, Vir Eruditissime, ita scripsisti: se nobis exhibere Praeci. Uerheyen Glaim se dulas Bronchiales , a se , ut opinatur, primum detectas; ri quas Viri Cl. Fantonus, & Heisterus, ille quidem a Severino, & Drelim curtio, hic vero ab Hornio, Borrichio, & Bartholino demonstratas, descriptasque esse, docuerunt ρ, & quas nos denique Malpighio non prorsus fuisse ignoras, cilio ex Epistola de Structura Glandularum, stipra indicavimus, tum ex prima de Pulmonibus Epistola hic confirmare posiemus, ubi is denigrationem, ait , deprehendi in glandulis

is lateribus asperae arteriae continuatis. - Novissime quomodo idem

Verheyenius, Anatomicus alioqui, ut sepe libenter sum fassus, diligens, atque industrius, in iis ipsis Animadversionibus in quibus ob

perpauca quaedam, idque immerito, ea ex nostris Tabula reprehemditur, a culus accurata delineatione respondentes ejus Figuras, d scriptionesque tot in locis distare, supra ostensum est, quomodo, imquam, in istis ipsis Animadversonibus Meti mus, ac seleni us appellature Attamen his missis, illud unicὰ attendamus, quo tandem ista omnia spectent, quae hactenus praemissa sunt: pictas a nobis glam dulas vix eue visibiles, de fortasse non esse corpora glandulos . esse ultra dubium, σ tutissimum, Bronchiales Glandulas, &Thyroidaeam

suos in arteriam asperam canales immittere; hos tamen nondum esse

detectos; videamus , inquam, atque atten)amus, quo haec tandem omnia spectent; & quamvis pleraque eorum a vero alienissima esse, ostenderimus; hic tamen omnia pariter certissima esse, fingamus. ,, Clandulis, inquit, Glandulis ideo tam magnis, usu secretortio,&is distributivo tam certe, tam ample productis, Natura lusu quodam se inaudito emiis aria sua celaverit ; hisque interea in quaestione de se Clandulis, & earundem usu, substantia, praesentia tam incertis, is patentia tamen excretoria concesserit , dum per legem & rati is nem quamcunque naturalem, illa istis tot vicibus majora, sicqueri S tot vicibus patentiora esse debebant. λ Qtiam vera est , Mamgete ornatillime, illa Theognidis sententia : Opinio quidem hominibus malum magnum est; experientia autem optimum. Iste enim, dum

rationibus nimis indulget, ea proseri, quae quiliber ab anatomica e

66쪽

ANIMADVERS IO XLII.

perientia non destitutus, a vero prorsus aberrare, cognoscit. Quid enim e Mucosae Coisperi glandulae, imo glanditiae palatinae, aut imtestinorum lentichilares, aut etiam faciei, aliarumque Partium seba-ceae glandulae num sorte superioribus Bronchialibus, aut Thyroidaea sunt majores e Aut cum usque adeo minores sint ; num sorte illarum ductus, & excretoria oscula nostros adhuc effugiunt oculost Jure igitur, omnia hactenus dicta in quam paucillima contrahentes; quibus ille verbis s iam illam Animadversionem conclusit, prope iisdem admonere ipsum possumus : se quid ratiociniis improbare niteris, se quod inspectione & autopsia evidentissimum venit eis

ANIMADVERSIO XLII.

NUnc ad quinque illas Animadversiones transeamus, quas nostris

totidem Figuris proximis apponis. Prima in Figura IT. D elm,, gantiam, & uniformitatem cum Archetypo . etiam atque etiam is veneratur, & commendat. ,, Addit tamen : In duobus solism rem ius haudquaquam obsectatur . Haec igitur quaenam sint, videamus.

Primum haudquaquam oblectari dicitur is in foraminibus illis per tuis nicam cartilagines tum laryngis tum tracheae interne obvelantem Fo se copiose disseminatis; quae, ut alibi advertimus, revera non occumri runt. is Quid, si ita crebra pinxissem, ut in Figura sua ΚK Uer heyenius , quem tamen is fidelissimum , ac solertissimum se nuper Animadversionis Alictor vocabate Equidem fateor, de novem Larymgibus in quibus ea potissimum perquisivi, in tribus non apparuisse; in sex tamen reliquis occiirrerunt. Deinde in ea distractione, quam ad eum rerum aspectum delineandum larynx patiatur necesse est, ut glandulae comprimuntur, sic guttulae ex ipsis prodire solent, & for mina, etiam , primo non apparentia, indicare. Itaque sive id quod saepius occurrit, sive partium in mea Figura pictarum distractionem attendisset, iis foraminibus esset oblectatus. Quod autem secundo Ioco oblectari se, negat se in cellulis illis ad cricoidis se stiones BB. --ia,i, is exhibitis, propterea quia veniunt hae quidem ad conspessiim in cari ,- se subjectis omnibus, sed decies ad minus pauciores sunt, quam hic' 'M exponantur; se si meam illarum litterarum explicationem attentius legisset, me istas cellulas ostendere, sicut in eo homine occurrerunt , intellexisset. Nec sane ita ostendere potui, ut in omnibus occurrunt, propter insignem hac in re vel os varium tantum annorum numerum varietatem; nam ur in senibus totam solent, quemadmodum

pinxi, partem illam cartilaginis annularis tenere; ita in minus, minusque inclinata aetate magis, magisque paucae sunt, atque adeo in

67쪽

co AD VER SARIA ANAT. R.

iunioribus, & praesertim in puellis sere nullas memini, imo nullas vidisse ; ut prorsus a vero alienum si quod ipse dicit, in subjectis

omnibus in conspectum venire. Quod quidem nisi mihi credat, Veris heyenio suo credere poterit, qui certe aut se fidelissimus, ac sole se tissimus se non fuisset, aut si in eo sit bjecto invenisset, quo ad memoratam Figuram ΚΚ absolvendam iisus est, in Cricoidis illius sectionibus delineasset. Nunc quando vidimus, quaenam in nostro archetypo duo illa sint, quibus Cl. Auctoris oculus haudquaquam oblectatur; tu vicissim in isto Iconisno quem tuus Scalptor ex eo

descripsit, duo inspice, Vir Doctissime , quibus, & potiori quidem

iure, mei lanc oculi non oblectantur. Nam primam arteriar asperae cartilaginem, quam ad litteras II. is ea figura, & magnitudine, quais mihi saepius inventa est, delineavi, se istic neque ita in medio a plam , neque ab altero saltem latere , proxima sejunctam esse , vudeo. Longius autem Arytaenoidaeae Glandulae Crus E. in dextro Figurae latere, imaque elus parte abnormi extenuatione deformatum

aspicio. Quod & in subjecta Figura conspicitur I 8. cui sua pariter apposita eii Animadversio.

ANIMADVERSIO XLIII.

DE qua antequam dico ; quod multis aliis in locis memorare potuissem, hic certe est nullo modo praetermittendum. De iis Partibus nostri corporis, quas in I. Adversariis, aut novis, aut a curatioribus tum descriptionibus , tum Figuris illustravi , quae , " passim sive omitterentur, sive perperam traderentur, intelligere quisque poterit, qui Anaromicorum libros eo tempore omnium manibus tritissimos cum iis Adversariis contendet. Id in Larynge potissimum observetur, velim, ut in qua non ii modo, qui universi corporis anatomen tradebant, verum ii pariter, qui de voce, ejusque oraganis singulari studio scribcbant, haud obscure ostenderent, se haud satis scire, quid Clottis ipsa esset, cujus potissimum causa ut vox essiciatur, ita larynx tota constructa est,& praeterea tum rem sine qua dilatationis, ta constrictionis glottidis verus ignoratur modus, Articulationem videlicet Arytaenoidum cum Annulari Cartilagine se ignorare, tum insignes & maxime attendendas ad ipsius glottidis latera Caveas duas tanto artificio constituras, ut ea dilatata dilatentur, constricta constringantur , nescire . Cum igitur ego haec omnia, quod & in aliis Partibus seci, meis additamentis aum , atque illustrara non sine multo labore non modo in lucem revocassem, sed tam in aperto, quam nunquam antea fiterant , positissem ; multi quidem intelligeru

68쪽

ANIMADVERSIO XLIII. Gi

tes, & atqui Viri plus etiam, quam mibi sumo, meae diligentiae grato, & liberali animo tribuerunt; alii autem ita mecum egerunt, ut me sere interdum exantiati laboris poenituetit. Nam

se Ut ad pauca redeam, & mittam illius ineptias sequi dum in quodam Adversariorum nostrorum Excerpto, non quid vere in ipsis tradatur, sed quam parum ipse judicare possit in an, tomicis rebus, ostendit, ad eos ipsos qui illa omnia quae nos rest tuimus, ignorabant, Lectores remisit; quid tandem de Uerheyenio, quid de Cl. Animadversionis Auctore, quid de te ipso, Vir Orn, tissime, dicemus e Tu enim nostras omnes quae ad Laryngem, a que Asperam Arteriam spectant, descriptiones prorsus omittis vel ad nostras quas profers, Figuras intelligendas, vel ad organa, a Gai no ipsb, & multis aliis Summis inter Ueteres Prosectoribus non omissa, cognoscenda , vel denique ad unam ex nobilioribus Anato miae Partibus absolvendam eo magis necessarias, quod in toto tuo isto Theatro earum rerum, inprimisque Clottidis, Articulorum Arytae-noidum, & Ventrictuorum Laryngis aliam nullam descriptionem ii venio. Verheyenius autem ut in iis Articulis se gesserit, stipra dictum est. In glottide vero describenda inim in prima Anatomiae suae editione nihil aliud dixisset, nisi quod illa ab Arytaenoidibus junctis tr. s. c. g. constitvitur , mox lectis Adversariis nostris , descriptionein quidem

suam perficere conatus est, sed rem ita Obscure,& perperam gessit, i. t. tr. 3.

ut cum illa quae ex me innominato sumpsit, vix ipse intelligam; U Contra intelligere omnes possint, nonnulla quae de tuo addidit, &nominatim ligamentum illud laterale in Figura ΚΚ, a quo ait, comtinuum solidumque estici rima limbum b b, quod unum, isto in loco, a me primi.m descriptum vidisse se, dicit, intelligere, inquam,

omnes possint , illud ligamentum neque ad rimam , hoc est gloriudem, neque ad meas descriptiones pertinere; & propterea non in me, sed in ipsum recidere, quod de eo addit, judicium. Denique

mecum egit ad eundem prorsus modum in Ventriculis Laryngis. De quibus cum in eadem illa prima editione Anatomiae ne unum loc. est. quidem verbum fecisset, postquam eos demum ex Adversariis nostris cognovit, in observatione quidem , quae praecipua in re anatomica . pars est, per quem profecisset, reticuit, ubi vero ad nomen venit, tum scripsit: se Galenus has caritates, inquit D. Morgagnus, prιmis ceps in enit, Ventriculos appellawt et at quia orificium habent se reliquis partibus latius , Sinus eos rectius vocari judico. ἡ Sciliuticet ego, qui istas caveas ut in lucem revocaveram, ita eo quod

mihi magis placuisset, nomine, potiori jure nunc pare potuissem, aequum tamen magis, piumque censuerim impositum a primo Int

69쪽

ci ADVERSARIA ANAT. V.

ventore vocabulum retinere ; Verheyenius autem , qui haec omnia non obscure a me didicit, de eodem mutando agitet, ac tantum, si Diis placet, sibi sumat, ut se aliquid rectius, quam eloquentissimus Galenus, vocare' posse, existimet. Non ita Stephanus, non Fabricius, non Casserius Anatomici mitissimi, quorum exemplo minus miror ipsi am non esse permotum, quod ri eum haud magna librorum Comp. se supellectile suisie instroctum, is Cl. Heisterus confirmat . Atenim Analom. orificium habent reliquis partibus lams, ut satis recte Ventriculi appellari non possint ; quasi vero Graecis Medicis Anatomiae Parentibus in consuetudine non suisset ventris vocabulo quamcunque corporis cavitatem fgnificare, aut Cerebri Caveas Uerheyenius ipse cum carteris Anatomicis Ventriculos non vocaret. Qtio in loco quaero absto, Vir Cl. si Verheyenio pariter in mentem venisset, istas ipsas CGrebri Caveas ejus Ventriculi in quem cibi, potusque descendunt, nullo modo similes esse, atque ideo non Ventriculos, sed Sinus rectius esse appellitandos; quaero, inquam, num propter rationem, ac dubit,

tionem illiusmodi, posthabita Galeni ipsius, & eorum qui ipsum secuti sunt, Hominum Eruditissmorum consuetudine, easdem Cerebri Caveas tibi esse censeres quidvis aliud potius, quam Uentriculos nunctipandas ' Et tamen non absimili Verheyenii rationi tantum videris triduisse, ut quos Galenus idem, aliique Summi Anatomici Ventri .los nominarunt, tu & in Indice , & in huic Tabulae praefixo argumento Laryngis Saeculos appelles , quinimo quod gravius est, &cujus rei causa ego ipse, qui de nominibus invitus alioqui disputo, in hunc sermonem ingressus sum eam me retinere consuetudinem, non patiaris, sed quasi barbaro, aut nunquam apud Anatomicos a.dito nomine usum , alio continuo addito corrigendum existimes. Cum enim in Figurae r . Explicatione per litteras hh indicari stri' sissem Vemriculorum Dryngis onficia ; tu me ad easdem litteras sic inducis scribentem: Ventriculorum, sue civitatum Laongis orificia :& ne quispiam id Qrtuito factum credat; etiam in Figura I 6. explicanda cum ad liti. g haec verba addidissem e M sunt enim Ventriculo- is rum Appendices alias majores, alias minores; ut hinc quoque fimri ri videatur, ut natura alii graviore, alii actitiore voce sint, juxtam ea quae n. 16. sunt proposita; is tu sic edidisti: simi enim Ven si trisuurum, seu Cavitatum Lavngis appendices majores, aliasis minores; ut hinc quoque fieri videatur quod natura, alii gravi se re, alii acutiore voce sint : Si modo hae caritates, huic usui imes serviant. MANL

70쪽

ANIM ADVERSIO XLIV.

ANIMADVERSIO XLIV.

ACcedit, te ista postrema verba meis adjunxisse, atque adeo

admiscuisse, facile ut vel Verheyenio, vel Animadversionum Auctori, vel utrique faveres. Nam Verheyenius post injectam illam de Uentriculorum nomine dubitationem, alteram de usu quoque eo- .rum voluit injicere . Destinatos esse, in Nit , is ut vocem reddant ,, magis sonoram , judicassem , nisi eos in equ:s mihi monstrassentis Aut res, in bobus abesse ostendisset autopsia , ubi tamen hi eduntis voces magis sonoras quam isti . se Miror tamen, quod ejusmodi dubitationem ita proposuerit. Ego enim ipse, postquam de Uentriculorum usu meam uispicionem, hujusque rationes, quas nemo adhuc convulsit, indicaveram, haec continuo subjeci: se Caeterum sive Adv. I. se hanc , seu conjecturam aliam aliquam circa usum ventriculorum n,

is recte, ut thletis, & diligenter judicare velitis, ante illud facile

is requireris: quibus porro in brutis, & qua ratione, quemque ad is modum conformati hi ventriculi reperiantur. - Ac protinus cum quomodo in canibus essent facti, & a quonam in equo, itemque in sue essent descripti, ostendissem, haec addidi: is In ovibus vero, aD se que in bobus neque ulla pars glottidis duplex est, neque ulli usis piam ventriculi, aut aliqua saltem ventriculorum similitudo repe- ω ritur. M Quae omnia cum apud me Uerheyenius legisset, facile profecto intelligere poterat, si multum ista dubitatio valeret, mihi ignotam esse non posse ; sin vero ob alia fortasse, quibus suppleri in us, atque adeo longe superari ventriculorum usus queat, ut inignem m. gr. arteriae asperae, laryngis, ac glottidis latitudinem, purum ea valeret dubitatio, ob id ipsum suis se omittendam. Pomi ro Auctorem quoque Animadversionum decuisset aliquanto diligentius attendere, quae mihi de usu ventriculorum sententia fuisset, priusquam ad ipsam impugnandam descenderet . Huc enim tota pertinet Animadversio quam in Figuram I 8. conscripsit. Nam quod principio quidem ait, is duplicaturam illam membranosam unde inuis tia appendicum ventricii lorum designantur, nimis supra verum exisse cedere id nempe istiusmodi est, ut satis sit perque sit respondere, neque ullam me duplicaturam membranosam hic memorasse ,& qui Lquid id est, quod ille sic vocat, si sorte se supra Verum excederet, is non mihi, sed ei distractioni quam partes in ejusmodi Figura delineatae necessario patiuntur, esse imputandum . Igitur reliqua attem damus: se Caeterum ipse, inquit, non confluo in opinionem meritissimi Authoris circa usum ventriculorum hujusmodi r siquidem is dum Diuitigod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION