장음표시 사용
51쪽
I 26, a. ct seq. 344, c. 8 3, a. ct seq. Trans niare proficisci. ad Transmarina pergere. Transnarina. 3 4, .c. iudicia. 344, b. Transinarinae Italiae partes. 369, b. 36 , c. Transmarinae appellationes prohibitae. 39s, c. Transmarinum Concilium. Triennalis possessio. 393, b. Trinitas quartam personam in se non recipit. D F, a. Trinitas veneranda quomodo. Trinitas una in essentia, & trina inpersonis. 11 4, b. Trinitas ut adoranda. e. Trinitas, vocabulum antiquius quam putatur. h. in usu ante synodum Alexandrinam anno cccxv. ibid. Triagio hymno non est adiiciendum, Crucifixus p opser nos. Tumultuari in Ecesesia non decet. 1299. c. Tutela quinam excipiantur. I a. Tutores quos Episcopi dare possunt. I3ro, b, Tumidi. Tumore in status. Typhus. 4o . c. ciculi. 4 9, c. Typhus potentiae saecularis in Ecelesiam non
VA c A N τ t M sedem arripiens expellitur. a. b. Vacante sede bona Ecclesiae non alienanda. 7, b, Valentinus primae sedisprouinciae Numidiae E.
piscopus. 328, c. 37, c. 892, a. Vasa dominica. FI, QVasa sacra. 89o, c.insequent. Vasa saera quatenus alienantur. I 4 , λVasorum custodes. I 368, C.
Venena amatoria. Ita, QVenena venalia, & non venalia. .sta b. Venenum pio medicina porrigere. ibid. a. Venerabilis Papa. 329, c. Venerabilitas. 4 8, b. Veneranda sedes. 3 9,
Venetius sacer dos Mediolanensis Eeelesiae, hoe est Episcopus. 3 9,b.
Viduae indefense. 62, a. Vidua legare Ecclesiae quid possit. I26s. c. Vindictam non habent latentia peccata. 2Co,a,
Violentiae cohibitor. I338, b. Virginitatem professi aduersus coniugatos se
non extollant. 4I, e. 42, a. 24. a. nuptias contrahentes poenitentiae subiiciuntur 38, b.
Virgines quae sponte virginitatis votum lunc peruiit , peccant si nubunt, etiam si consectatae non sint. 2 I, a I. Virgines sacrae. 3 8, e sso, a. a parentibus , ut glauioribus feminis custoditae. ibidem con sensu parentum, aut eorum ad quorum curam pertinent velandae. 39 , c. 26, quibus diebus Virginibus deuotis sacrum velamen imponendum. 241,a, I qui se saetis Virginibus sociant. de foedera incesta commiscent, communicare nequeunt, nisi post publicam poenitentiam. 243,a,1 summae virtutis est vicisse gloriam carnis, &magnae est Christigiatiae nobilitatem mortis bus superasse. 1 s,c, L. Visitatores Ecclesiarum. s , c. I 2, b, 2. ι8, b. ct με uexo,b. 8 6. a. de iis qui in extremo Vitae suae fine poenitentiam simul , de reconciliationem communionis exposcunt. 1 Ο, a, T. Vocabata iii Nouellis Graecis, eur Latina ser- 476, 2. 77, a, Io Volens mutilatus 1 clero arcetur ι non volenS,
Voluntates morientium Tatae Votum faciens obligatur, non autem ipsa res. 13Q8, c.
Voti obligatio ad heredes transit. 88o,b. Urbicium Constantinopoli. 137s,b. Vsueapione res sacrae carent. II 8, e. Vsucapio ubi quiescat. OF, QVstita eleticis ic laicis interdicta. 213, a, b, 2. V itae iacerdotibus proli bitae. ἶs,c. O, . t , b. Vsutae centesmae. P3, c. 4. , b. 8S, b. Vsurpatetem inuti sui cleritas non licet. ΑΙ, c. 346, Vtieensis Episcopus Callonius. 'st, QVtilitas Ecclesiae. 364,c ss,b.H69,λVxor unius viri. 84, a. s Uxoris unius vir. 83, a, b. aliud est Uxor, aliud concubina. 229, L. ancillam e toro abiicere, & uxorem ingenuam accipere, non duplicatio coniugij, sed profectus est honestatis. IIo, b, I. Uxores duas habere non licet. I TR, a. Vaippatensis Episcopus Marianus. 396, c.
XAn τι ppvs Episcopus primae sedis Nu
Xenaias Hierapolis Episcopus auctor haeresis
Ir 1, e. Christia, una persona, de una
52쪽
M. Zabulus. iba Zaconi f. ibia .Fid. Zanium Hispaniae oppidum. ibid. Zaritum. ibid. Zaithitum. ibid. Zartitorensis Episcopus. ibid. Zebe regio. Zenonis henoticum. Zeno Imperator Calchedonensem synodum anathemate damnat. iis S fame necat Ba sliscum tyrannum. us , a Zet ij serva. 432, Zoagra vel Zoara inter acephsos 132mb. condemnatus in Concilio quinto incumenico. Ir 9, b. depositus. I, 9, λZOsimus Papa. aii, b. eius decreta. ibiae, se . eius Commonitorium legatis ad Concilium
qiiaestio inter Zosimum, & Patres Africanos de Canonibus Nicaenis in Commonitorio citatis. 172,.. 4Os,b. ses. Zosimus P P. approbat & confirmat decreta synodi Carthaginiensis aduersus Pelagium: inde per totum mundum haeresis Pelagiana damnata. 4 9, b, 2.
53쪽
non facio condonabit D ngraphia , si quamis errem, quorum manus Meremam qiam agere viriatur e In hoc igitur opere sat bene longo, irrenisum quidem e rara, sed pauω: leuia seis e ingenio lactis poterit emeniare: maioris vero momenti nobis murrerunt his obseruamia duximus.
Errata in Theodoti Balsam. Coll. & Notu Car Anmb. Fabroti sic corrigenda.
54쪽
cteres, o aurant de fis que bon DF uera, durant Pesace de vivi annees, a complerdo ioar que chaque Volume sera imprime four la premtere sis: Famant tres-expressis defensis a lovies persones de que se qualite qu estes Fient sen rim imprimer, veniarie ni distribuer en aucun tieu de ne e obeissance , seus pretexu saugmentation, correction , changement de titres, fausses marques, ou autrement, en quelque serae'maxiereque re sibiι , suns is constentement duit Iactet, ou de Gux qui auronisn duit, a prine de re Fation des Exemplaires contrefatu, o des caracteres, pressis or inR mens qui aranismi essites impressions contrefulses , de reus Aepens, dommages se interem, de irais mille Bures samenaee, applicabo vn tires a nous , mn tiers a l'sset Diea de Paris, or l'autre tiera audit Iusteir a condition quit fera mis lux Exemplaires de s liores en nostre Bibliotheque pubisque , is auire en noPre Cabinet , o mn en cesie de noctu ires-cher o fal Cheuaber , Comu de Gyen, Chancelier de France, is eur Seguler, auantque les expostr en vente ; a peine de num e des presentes. Du contenu deIPeltis mus mulons c, votis mandons que uous fusilee iovir tui ement spat umeni odii Iustes,
des presentes , elus florent tenues pour deuement signi res ι se que fore 3 sit adio eti
autres leti res ace contraires. Donne a Paris levingssstι eme iour o Octobre Pande grace
56쪽
CHRis Toprio Rus IusTELLus primum restituit, ex Graecis codicibus editis & M S S. collegit & emendauit, notisque illustrauit. Editio adtera emendatior, nos; tre oe οι eruationibus auctior.
58쪽
CHRISTOP HORUS IUSTELLU S S. D.
T diuersa sunt lima linum studia, VIR CLARIssIME, ego quidena antiquis capior, eoquo praesertiin studi, genere quod ad Iuris Canonici cognitioncm pertinet. Itaque quod facere 1 olent homines profanae vetustatis studiosi, qui nullum non lapidem reuoluviat, trulla
que non in ipsis lapidibus literam obseruant, ut antiquae Reipublicae illustrandae aliquid e . ruant: id ego in exquirendis vetustis Ecclesiae
monumentis, V Veterem Iuris Canonici memoriam recognoscerem, praestaro conatus sum. Quare omnibus quas
reperire potui Graecis Latinisque editis & manu exaratis Caponum Collectionibus, collatis & inter se comparatis, nullam inueni illi antiquiorem, cui iam inde ab initio titulus fuit, CODEX,ssue COR tvs C A N O N v M, quam Latinam,ex Dionysij Exigui inrorpretationς, vitam num habemus: eaque tantopere affectus fili, ut eam pristinae luci restituere constituerim, non latum Latinam sed&Graecam. Siquidem, ut fontium purior est haustus, sine illis sordibus quae in rivulii haererusolent, sic Graecorum libros, quasi fontes, Latinis antiquiores&potiores omnino habendos esse duxi, & Conciliorum veritatem ab iisi P. rendam auorum lingua essitastat, ut in epiliola M S. Collectioni Canonurn
praesxa tradit Isidorus Mercator. Haec quippe ςst rerum humanarum conditio, ut fere in deterius prolabantur. Decrouoram equidem ab initio Conciliorum Graecorum Canones a Io. Titio V. C. primum editos , ex eodicibus M S S. emendatos iterum in lucem proferre: sed tantisper intermissa editione, quum ipsum Til codicem multa continere deprehendissem, quae non crant in antiquiori Graeca collectione, qua usus est Dionysius Exiguus, atque ea de causa accuratius modum quaererem, quo ille vetus Ecclesiae primitiuae Codex restitui & in lucem reuocari posset: tu mihi, veluti Theseus alici, in explicando hoc labyrintho viam aperuisti, huiusque restitutionis rationem antea incompertam indicasti, quam& ipsam tuis verbis descriptam huic operi adiunxi. Illud ergo vetustissimum Ecclesiae Christianae monumentum,
59쪽
nunc primum a nobis pristinae integritati restitutum , & ab interitu vindicatum, ne diutius disperiret, publico dari curaui. Quam meam operam iis qui iuri dicundo praesunt, & Iurisconsultis omnibus non
ollinitio inutilem fore spero. Quamuis enim in iure communi antiquo, postam esse libertatem Ecclesiae Gallicanae, ab omni aevo, Reges, Episcopi, Regni ordines, tota denique Gallia assirmauerit : vetus est tamen in Senatu Parisiensi sententia, a Maioribus per manus tradita, de memoriae omnium, qui prudentia dc usu valent, insculpta, illam libertatem maxime quatuor primis Conciliis cecumenicis, & iis quae ab illis confirmata sunt, contineri,& quae contra fiunt, praecipuas appellationibus iis causas praebere, quae velut ab ab usu interponuntur. Quae sententia conuenit protestationi ab illustrissimo Cardinali Lotharii giae, in Concilio Tridentino factae, omnium Galliae Episcoporum nomine, die XI. Nouembris an. CII. ID. LXIII. nempe, optare se, in eoque maxime chaborandum esse , ut vetus disciplina Ecclesiae restitueretur: Dv .m, inquit, veteribus, iamdiu abolitis, reuocatis Canonibus , σmaxime quatuor veterum Conciliorum, et e quantum fieri poterit, o manda esse censeo. & post pauca, Hanc autem meam mentem G' sintentiam, cum meo, tum
omnium Galliae Epistoporum nomine, in acta referri volo ,σω id fiat a notariis peto εν postulo. Itaque etiam, ut illa antiquitatis pars non multis perspecta, S a paucis pertractata, magis innotescat , planeque appareat, si
res ad sua initia reuocetur, Ius Canonicum, quo nodie utimur, ab antiquo illo codice , quasi fonte, originem duxisse , uniuersam veluti Iuris Canonici historiam , ex vetustis utriusque Ecclesiae Orientis &Occidentis reliquiis desiumptam praefixi. Notas etiam addidi, quas quidem non alio studio conscripseram, nisi ut mihi priuatim prodesse possent; amicorum tamen precibus victus, qui aliis non posse supe esse censuerunt, quas mihi soli paraueram, tandem in gratiam aliorum
publicari permisi. Quidquid vero in hoc opere laboris impendi, alteri
quam tibi consecrare nec volui nec debui: nec sane una causa est, sed ca maxime iusta, quod tibi huius restitutionis nostrae tota ratio debetur Absit namque a meis moribus ea habes , ut a quo hanc habeo, me non agnoscam accepisse. Meum itaque laborem, quem tibi merit4 datum, dedicatumque ultro defero, tantisper velim te boni consulere, donec alia te digniora occurrant, quibus animi erga te mei propensam v luntatem testatam posteris consignatamque relinquam. Vale. Lutetiae Parisiorum Kal. Maiis, anno CIO. ID. CX. Diutirso by Corale
60쪽
VETERUM ET RECENTIORUM SCRIPTOR
testimonia quadam, de Vetera Codice Canonum Ecclesia uniuers, ct eius confirmatione.
Ex Concilio Ephesino, actione I. parte L. Pag. 27. tom. I Concit. generat. edit. Romi UvENALIs Hierosobmorum Epycopus duxit: Quamuis sANCTlo- NEs ECCLEsIAsHCIEst se statuunt, si rei ad diluenda ob
item crimina tertio citenture nos tamen, ex quadam benignitate Ne-2-.- a flarium quarta citatione admonere, is prouocare parati eramus; --
rim quod nemini , sicut Epimpi inde redeuntes tectati sunt, aditum ad se patefaciat, manis tum est huius Synodi a bectum recusare. Proinde, quae iam prae manibus sent, ea capessantur, riteque Φ'-M secundit in seriem Cano.
Ex eodem Concilio ae . II. pag. 4oo' CUM E- ωικλχααα, --ἀπιλε, αν, per Ecclesiasticarum sanctionum CoNfEQXENTIAM, in medium positas exa minari oportet, oc. Ibidem pag. 41; ΠΡΟΣΛABONTEΣ ἀω-Iωπινα, τῆς Ag2οχίας, εξω-ῶσάκου δρυθίας ὀνο-παQκῆς xμπων, adinstentesJoantum Antiochena Melisia nfvum praeter omnem Ecclesiasticam consequentiam Canonum. Ibidem pag. 426.
CVM ainmaduerteremus cause flua defensioni di me, qua temere