장음표시 사용
551쪽
552쪽
Complectens MARTINI BRACARENSIS EPISCOPI
Collectionem Orientalium Canonum,
Adscriptis ad margines , tum variis lectionibus, tum Canonibus Conciliorum , ex quibus capitula quaeque ab auctore non indicatis fontibus deprompta fuerant. Cuia cr tu Me IOANNIs Dov1AT 11 Tot ni, Antecessoris Pansiensis in furorum Canonum Profestoris Regij.
Alterum opus antehac non editum , quod Canones Conciliorum 8c decreta Pontificum expandit,
554쪽
DE MARTINO BRAC AREN SI ET CRESCONIO
Gregorius Turonensis Hist. Franc. lib. s. cap. 38.
Oς μπρ ς st B. MARTINVs Galliciensis Episcopis obiit,
mavum populo istis sciente planctum. Nam Pannoniae ortus fuit, ct exinde ad misitanda locasancta in Orientem properans , in tantum se literis imbuit, ut nussi fecundus sisis temporibus haberetur. Exinde Galliciam menit; ubi cum B. Martini reliquiae portarentur, Epimpus ordinatur: in quo sacerdotio impletis plus minus triginta annis, plenus virtuti-bm migrauit ad 'Dominum. Versiculos , qui super ossum sunt a parte meridiana in Basilica S. Martini, ipse composivit. Idem Gregor. Turon. de miraculis sancti Martini, lib. I. cap. ix. PosT AM de parte reliquiarum S. Martini Turonensis, tempore Chararici Regis Sueuorum in Galliciam transtata, earumque ad portum eius regionis appulsu agit, haec subiungit. Tune commonitus a Deon: iam nomine MARTINVs, is regione longinqua, qui ibidem nunc sacerdos
erur, aduenit: sed nec hoc credo sine diuina fuisse prouidentia, quod eo die se commoueret de patria, quo beatae reliquiae de loco leuatae sunt, σμ simul mi is pignoribus, Gallitiae portum ingressus sit, sto. Isidorus Hispalensis de Viris illustribus, cap. 12. alias 3I. MARTINVs Dumiensis monasteri, sanctissimus Pontifex, ex Orientis partibus nauigans , Galloeciam menιι, ibίque conuersis ab Arriana impietate ad fidem Catholicam Sueuorum populis , regulam fidei, O anctae Jreligionis constituit; Ecclesias confirmauit ι monasteria condidit, copiosaque praecepta piae institutionis composivit, Cuius quidem ego fe J legi librum de vos
rentius quatuor virtutum, st aliud molumen Epimiarum, in quibus hortatur milae emendationem, em conuersationem fidei, orationis instantiam, eleemos narum distributionem, σsuper omnia cultum minutum omnium , pietatem. Floruit regnore Theodemiro Rge Sueuorum, temporibus illis, quibus IH ianus in Republica, dyr Athanagudus in Hispaniis imperium tenuerunt.
Eadem fere ad verbum habet Honorius Augustodun. de luminarib. Ecclesiae , siue de Siptoribus Ecclesiast. bb. s. cap. .
555쪽
FIdem Isidor. in Historia, siue Chronico Gothorum, Vandalorum,& Sueuorum, in fine. Pos et multos deinde Reges, regnum Sueuorum Iuscepit Theudemirus, qui fidem Catholicam adeptus, Arrianae impietatis errore destructo, Sueuos mni tali mei reddidit. Huius temporibus MARTINUS monasteri, Numiensis scopus, fide c scientia claruit ; cuius nudio st pax Ecclesiae reddita ea,
Ex Concilij Toletani X. Decreto 3. DELAT vM est ad nos in conuentu sancti Concise , ex directo gloris Domini nosti Moesuinthi Regis per illustrem ambanem, testamentum gloriose memoria S. MARTINI Ecclesia Bracarensis Episcopi , qui sm ense monasterium visius es construxisse s ut restrato eo, quid hie memoratus beatissimus vir decreuisset, nostrae cognitioni patesceret. Quo testumento in
omnium conuentu relicto, comperimus ex ordine a memorato Principe ad nos es
se directum: quoniam idem gloriose memori inctissimus virdecreuerat , ut se cedentibus per ordinem Regibus, ad complementum eius, i us testamenti consti
Aimoinus Monachus de gestis Francorum, lib. 3. cap. 38. alias 39. EA tempestate B. MARTINus Galliciensis migrauit ad Dominum. Hic Pannonia oriundus loca in Oriente circumiens , abunde se illis litteris imbuit; σ per Ga liciam reuertens, in basilica, quae prima apud Hil nos in hi nore S. Martini dedicata est, Pontifex ordinatus , triginta in hoc oscio exple iat annos. . Anno Z. Childeberti Regis , qui fuit a II Chilperici atque λα-
Sigebertus de Scriptoribus Eccles ast. cap. I s.
ΜA R τiN v s Episcopus Galliciensis Aripsit librum de Virtutilis quatuor
ad Theudomirum Regem Galliciae, quem libellum praelitulauit: Honestimitae formulam. Idem ibidem cap. IIT. MARTINVs Episcopus transtulit, per manum Pasichasi, diaconi, interragationes st responsiones plurimas sanctorum PD ptiorum Parrum, in Dumiensi carnobio. Rodericus Archiepiscopus Toletanus, de Hunnorum, Vandalorum, Sueuorum, &c. iustoria cap. 2I. ATHOLICI persecutionem st pericula pertulerunt , donec regnauit Theodo rus, qui praedicatione MARTINI Dumiensis Episcopi fidei Catholicae redonatus , eliminata hpurcitia Ariana Sueuos resstuit fidei mnitati. Hie Martinus Dumiensis Episcopus religione, doctrina, o fide praeclarus, multa docuit st firmauit in Ecclesiasticis institittis , pro cuius memoria Ecclesia Galliciae adhuc gaudet. Diuitigoo by Cooste
556쪽
Aubertus Miraeus scholiis ad Isidorum. MARTIN vs Dumiensis in Galacia momineri, primum Abbas o.
conditor, postea B civ ensis in Lusitania Episcopus anno 1 a. floruit,AEra j sy. Bracarensis nodo primae ,- Era Go. fecundae praesest. Baronius existimat ipsum anno 1 3. ωιisse. Scripsit librum de quatuor virtutilus , falsὐ
Senecae a nonnullis attributum, siue Formulam honestae vitae, qua tomo VI. Bibliothecae Patrum extat. Udorus huic libro dat tιtulum de quatuor minutum Candinalium disterentia. Idem Collectionem Canonum ex Graecis synodis adomauit, quae in Tomu Conciliorum legitur. In appendice ad vitia Patrum typis Plantinianis Isag. editas , extant fntentiae M priorum Patrum ashomine Graeco anonymo collectae, st a Martino Dumiensi in Latinum tran-
tae. Fuit autem natione Pannonius, ut ex eius epitaphio con fiat.
Gaisias Loaysa Praefatione ad haec Martini Bracarensis Capitula in colle stione Conciliorum Hisp.iniae. ΜΑ Rτi Nus Bracarensis Epycopus Capitula edissili nodorum Graecurum
quae citantur a Gratiano cap. propterEcclesiasticus di lina. 1y. Erat Graecus cm haec Capitula Graeca Latina fecit, moratur liber Capitulorum Martini. Hiecum set Graecus ad millitatem Ecclesiarum Hspania haec Capitula Graeca Latiana fecit , st aba quaedam ex Latinu addidit, er a Graecis aliqua detraxit, irest in cap. propter Ecclesia ticas , quod desiumptum est ex Concilio Antioch. cap. ao. Aha etiam ex Toletanis Conciliis positi Graecus homo , st ad mores nostrarum hominum Gratos ritus sanae st prudenter accommodauit. Antonius Augustinus Tarraconensis Archiepiscopus in iudicio de Collictoribus Canonum , quod extat parte secunda Epitomes iuris Pontifici j.
HAE c Martini Disivi Capitula pro Martini Papae in Synodo decretis
olim habestantur , atque ita men ose apud Gratianum er alios legebantur , ante Ant. Democharis editionem. Non sent autem omnia e Graecis Concitis sumpta , sid quaedam sent ex Concilio Toletano I. alia ex Bracarensiac, maxima vero ex parte sunt a Graecis sumpta. aliquando non ita Latina fudia me Graece habentur, sed ex duobus aut tribus capitibus diuersorum Conciliorum et capite confir pta. Idem Praefatione in antiquas Collectiones Decretalium. SUPERIORIBVs Graecis non disiimiles fuerunt apud nos Martinas m carensis , Dion us Exiguus , arque Cremmus : duo illi tantum interpretes veriorum , Cresiomus artem aliquam excogitauit, quamuis σ ipse idem Ma tinus aliquem Canonum ordinem est secutus. Sed Cresconius locos ediAt communes, in quos st Pontificum Conciliorum decreta collocauit. Sed hiemsus esse videtur eo tantum libro quem Corpus Canonum appellamus, in quo nulla Pontificum decreta siunt supra Syric um Pontificem , nulla Concilia praeter Graeca σω sicana, quae etiam extant Graece confripta. Idem Cremmuc Ferrandi Cam
557쪽
Jumensis diaconi mentionem facit, qui de eadem re breuiter scripserit, Gratidanus Ful κrj , nisi forte idem sit friptors horam nos 'ipta non vidimus. Cardinalis Baronius Tomo v II. ad an. Christi si'. OV o D vera pertinet ad Collectionem st tranflationem Graecorum Cano num a Dioxiusio Exiguo factam, non id laboris idciris ab ipso se reptam
scias, quὸd Latina Ecclesia hactenus caruisset et Fem Camnibus latinitate do natis ,sed quod siue viris interpretis ,siue librariorum incuria , iidem reperirem tur malis mendosi, qua re permotus , in opus incubuit, ut ipsi regatur in epi- sola ad Stephanum Salonitanum Epimpum, cui μs meminit Clodorus, quam integram habet Creoniana Collectio, quod unicum nobilissimi ingeni, mona mentum hἱe tibi reddendum putauimus; sic enim fi babet, Domino venerabili,ste. Hucusque praefatur ad Stephanum Salonit. se. Diovsius apud Cresoniam, qui in sua collectione eiusnodi Dionsi, collectionem Canonum tanquam rotam fecundum Erechielis misionem 4 est in medio rotae complexus. Subiecit mero his Creonius eam quam eodem ferme tempore Fernandus Carthaginensis Eccle D diaconus elaborauit ,fd alio plane ordine , dum sub unoquoque collegit eapite ,-citando eos , non recitando qui diuersorum Conciliorum de eadem re re ctantes reperirentur Canones collocauit, quod opus iure Creonius Breuiarium
appellandum putauit. Sic igitur habes post primam illam me is fatentem Canonum veterum Collectionem in idem opus primum omnium laborasse Dion fium Exiguum, fecundo loco Ferrandum Carthaginensem diaconum , postea Martinam impum Bracarensem, mr suo tempore dicturi sumus , quarto vero loco Cresconium Epimpum Africanam, de quo ina infrapto codice, cuius est titulas Concordia Canonum, leguntur: Concordia Canonum a Cresonio Africano E
fom digestissub capitibus trecentis. se bella st mictorias quas Ioannes Parri- eius apud Africam de Sarracenis gest, hexametris versus desim t. Hae is ex quibus intelligi potest quo tempore Creonius vixerat.
EXPLICATIO NOTARUM MARGINALIUM.
quibus variae Lectiones indicantur. AN T. Aug. Antonius Augustinus
in Epitome Iur. PontifGro. vel Gr. Gratiani Decretum. Is Isidori Collectio Conciliorum . &C. Patish apud Galeotum a Prato , an .
L. Garsias Loaiis in Collectione Concilior. Hisp. edita Miariti, an. IS93. I S. vel F. MS. Isidori, cognomento
Mercatoris , Corpus Canonum MS. ex
Biblioth. Henn IVDθι, Chr. f. Th. Codex MS. ex Biblioth. Thaana, cui tit. Defloratio Canonum. Uώθ. Editio vulgaris Martini Capitulorum apud Bimum.
558쪽
AD CONCILIUM LvCENSE MISSA.' IN LIBRUM CAPITULO RUM Esestola Marii
ex Graecorum Synodis collectomm,
PRAEFAETIO EIUSDEM S. MARTIN I BRACARENSIS. OMi No i meo J beatissimo, atque Apostolicae Sedis honore suscipiendo , in Christo fratri NITIGESIO Episcopo,
vel uniuerso Concilio Lucensis Ecclesiae, M A R TIN V S Episcopus. Canones qui in partibus Orientis ab antiquis Patribus constituti sunt,Graeco prius sermone conscripti sunt i postea autem succedenti tempore M in Latinam linguam transsati sunt. Et quia dissicile est ut simplicius aliquid ex alia lingua transferatur 'in aliam; f simulque dc illud accidit, ut in tantis temporibus Scriptores , aut non intelligentes, aut dormitantes , multa praetermittant; & propterea ue in ipsis Canonibus aliqua simplicioribus videantur obscura. Ideo visum est , ut cum omni diligentia, 8c ea, quae pertranssatores obscurius dicta sunt; M ea, quae per scriptores sent immutata, simplicius, emendatius restaurarem l id primum obseruans , ut illa,
559쪽
quae ad Episcopos , vel Vniuersum Clerum pertinent , unas in J parte conscripta sint: similiter & quae ad Laicos perti nent , simul sint adunata : ut de quo Capitulo scire aliquis voluerit, possit celerius inuenire.
Collectione contentorum, & primum Capitula
illis, Canonum ad Episcopos. 5c Clericos pertinentium.
ambitionem de civitate leseriori ad maiorem tias eunt. Is Ms. V 4 transiens vult agere clericatum.
3 De rebus Beel saevel Episcopu
stetit Ecclesiae a Iiquid vendideia
De ' ordinatione Episcopi. De euacuanda ordinatione ' qua absente Metropolitano fuerit fam7. De Primam Metropolitani. De eo , qui per ambitionem de inferiori ciuitate ad maiorem' transire voluerit. me non mutandis parochiis. De pras2mptione aliena diare
syccessore. De F irruptione vacantisEcclesia.
' Dedissensione iussit. De Episivi assuetione in rebus Ecclesia.' De rebus Ecclesiasticis iube
De rebusEcclesia Mengano. De his qui ' deministerio Eccle-sa aliquid vendunt. De Synodo facienda.
II. De ordinatione υιν pr. III. De Maenanda ordia tis. ne, qua absente Metraposita
v. De his qui per ambin nem de inferiori clatrate ad maiorem transire volunt. VI. De non vitanda para- Aia. VII. De praesemptione aliena dioecesis. VIII. De non commendo Epi
xIi I. Dedissensione iudi . lXIV. De promptioηe Epis ρι in rebus Eulesiis. M S. XV. De retasEcclesia cis gubernandis. XVI. De rebus Ecaesa dis essendis. HII. De his gai de mini exta Ecclesia aliqvid vendiderint. xv III. De θη-ο facienda.
560쪽
TI x. De Episcopo us u lueris venire Onodum. xx. De Mitima arauo dinandi presbyteri. XI. De --hὼ si ab aliis Isint, vel qui Asinaturalia abscidunt.
XXII. De Mophytis. XXIII. De paenitente muadmittendo ad curum.
XXIV. De his laedis fissone aut presbyteri , aut Hacones ordinati sent. XXV. De presbyteris , satiaconib/M , qui post ordinationem denotantur. xxv r. De his gai viduar, aus dimi u ducant, aut in malis consiliis mixιis r. xx VII. Defornicatoribus clericis. xxv III. De his quo vo- res marchanium xx I x. De viduis clerico
xxx. ' De Istia Disopi vel presbyteri, qua deuora iserit, O peccauerit.
XXXI. De deuota peccante qua se maritaverit. xxxi I. De Fumrodactis adoptiuis mulieribus. XXXIII. De non recipiendis clericis magis, sis in manda ordinatione eim qui ne conv
Icopo ordinatus est. XXXIT. De clericis desinari
XXXVI. De purganda vini ne haeresis. xx XVII De clericis excommunicatis.
De legitima aetate ordinandi presb3teri. De eunuchis , qui ab aliis fiunt ', mel qui sibi natura- νω qui sies talia ' abscindunt. V De neophytis.
Depaenitente non admittendo ad clerum. XXIV. De his , qui indiseus aut sne dis uiro ἰ
presbytera, aut'iacom or aut diacones. L.
XXV. De presb)teris , vel diaconibus, qui post ordinationem
XXVI. De his , qui ' viduar aut di- duo. Iesamissas ducunt . XXVII. De fornicatoribus clericis. .
XXVIII. De his quorum uxores mar
XXX. De filia Disivi, vel presbyteri y, qua fuerit deuota, re , peccauerit. J
XXXI. De deuota' peccante, vel qua 'vel peccante
st maritaverit. XXXII. De subintroductis adoptiuis
mulieribus. XXXIII. De non recipienilis clericis vagis, aedeo
tione eiuw, eus sene episco ordinatus est
pisui licentia ab alio Episco onmissi Dia
XXXIV. De clericis desertoribus M
XXXV. De importunis clericis. XXXVI. De purganda opinione hare-