장음표시 사용
651쪽
ciuilis causa fiterit commota, si relicto ecclesiastico iudicio , publicis iudiciis purgari voluerit, etiamsi pro ipso fuerit prolata sententia , locum suum amit. tat, & hoc in criminali , in ei uili vero perdat quod euicit, si locum suum obistinere maluerit. Hoc etiam placuit, Vt. a quibuscumque iudicibus ecclesiasticis ad alios iudiera ecclesiasticos, ubi est maior authoritas , fuerit prouocatum, non eis obsit quorum fuerit soluta sententia, si conuinei non potuerint vel iniquo animo iudicasse, vel aliqua cupiditate vel gratia deprauati. Sane si ex consenia partium electi fuerint iudices, tiam , pauciori numero quam constit tum est, non liceat prouocari.
CCXLVt I. Vt clericus qui ordinatur, moneri debeat con tuta paterna sinuare a maxime vero it corporibus mortuorum euclaristia σbaptisma non dentur. CO N c r L. Carthaginens tituti I s.
Item placuit, ut ordinatis Episcopis , vel clericis prilis ab ordinatoribus si1is placita Conciliorum auriis bus eorum ineuicentur, ne se aliquid contra statuta Concilij secisse poeniteant. Item placuit, ut corporibus defunctorum Eucharistia non detur: scriptum est enim: Accipite & edite. Cadauera autem nec accipere possunt, necedere. Ac ne iam mortuos homines ba. ptizari faciat presbyterorum ignauia.
CCXLVII I. Vt Episcopi, vel cleriaci in eos qui Catholici non sunt nihil eonferant.
CO N C i L. Carthag. tit. xx. Et ut in eos qui Catholici Christiani non sunt, etiamsi consanguinei fuerint, per donationes rerum suarum Episcopi vel clerici nihil conferant. Item Cocii. sprasripti tit. 48. Item constitutum est , si quis Episcopus heredes extraneos , consanguinitate sua, vel haereticos, etiam consanguineos aut paganos Ecclesiae praetulerit , saltem post mortem anathema ei dicatur , at quo Cius nomen inter Dei sacerdotes nullo modo recitetur, nec excusari posia dedissilie sit si intestatus defecerit, quia utique
tabuit fatis Episcopus , rei suae ordi nationem congruam suae professioni M. quaquam differae. CCXLIX. De accusare vel aerusa
placuit, ut accusatus vel accusator in eo loco, unde est ille qui accusatur, si metuit aliquam vim temerariae multitudinis , locum sibi eligat proximum, quo non sit dimile testes producere, ubi causa finiatur.
C C L. Pod clerici qui Episcopis
suis non obediunt ut promoueantur , nec illic manere debeant, v de recedere noluerunt. CO N c i L. Carthai rit. 3I. Item placuit, ut quicumque cierici, Midiaconi pro necessiratibus Ecclesiarum non obtemperauerint Episcopis suis volentibus eos ad honorem ampliorem in sua ecclesia promouere i nec illi ministrent in gradu suo unde recedere no
c c Li. Vt si quis eleri rum Pauper promotus in ordine aliquid postea habuerit, Ecclesiae potestati sebia
CO N c a L. Cara thag. ris. 31. Item placuit,ut Episcopi, prestyteri, dia-Coni, vel quieumque clerici, qui nihil habentes ordinantur, de tempore Episcopatus vel clericatus sui agros , vel
quaecumque praedia suo nomine comparant: tamquam rerum dominicarum inuasionis crimine teneantur,nisi admoniati in ecclesiam eadem ipsa contulerint.
Si tamen ipsis propriὸ aliquid liberalita, te alicuius, vel successione cognationis obuenerit, faciant inde quod eorum proposito congruit. Qubd si a suo proposito retrorsum exorbItauerint, hon
te Ecclesiastico indigni, tanquam reprobi iudicentur.
652쪽
C C LII. Vt presbieri rem ecclesiae , intrat sent conssisti, non memcnt,m nulli Epycopo liceat rem tituli matris Ecclesiae usurpare.
Co N c i L. Carthai tis. 33. Item placuit, ut presbyteri non vendantrem Ecclesiae , ubi sunt constituti, nescientibus Episcopis, quomodo de Episcopis non licet venὸere praedia Ecclesiae ignorante Concilio, vel presbyteris suis. Non habente ergo necessitatem, nee Episcopo liceat matricis Ecclesiae rem, nec presbytero tituli sui usurpare.
c CLIII. Vt paruuli qui apud Gnatistas bapti: antur, si conuersifue
rint, ab ordinationibus non prohi-seantur. CON ci L. Corrhag. tit. I 4. De DO- natistis placuit, ut consulamus fra-hres, Ac consacerdotes nostros Syricium,ge Simplicianum de solis infintibus, qui baptietantur penes eosdem , ne quod suo non fecerunt iudicio, tam ad Ecelesiam Dei salubri proposito fiterint
conuersi, parentum illos error impediat, ne promoueantur sacri altaris ministri. Contil. Arasripto tit. 23. o a 4. Au
. Iaasa rQbus Episcopus dixit : Ecclesiarum Dei
Africam constitutarum necessita--. Di . tes mecum optimὸ nouit caritas vestra,
sanctissimi fratres i & quoniam praestitit Dominus , ut ex aliqua parte sancti, ino,. Vestri esset congregata praesentia.
ma. a. videtur mihi, ut has easdem necessis.
tes, quas pro sollicitudine nostra inda gare potuimus, in medium proferamus, iras cum adprobauerit vestra sinceritas, sit consequens eligendum esse unum a nostro numero consacerdotem , qui auxiliante Domino orationibus vestris,
Ac has ipsas necessistes suscipere possit, & gnauiter peragendas implere, per- tecturus ad transmarinas Italiae partes; vi tam sanctis fratribus , 3c consacerdotibus nostris , venerabili sancto fratri Α- hastaso Sedis Apostolicae Episcopo, ruam etiam sancto fiatri Venerio iaceroti Mediolanensis Ecclesiae necess- ratem ipsam , ac dolorem , atque inopiam nostram valeat intimare , ex his enim sedibus hoc fuerat prohibitum, quod nouerint communi periculo pro-
videndum maxime , quia tanta indigentia clericorum est , multaeque eCelesκ ita desertae sunt; ut ne unum qui dem diaconum vel inliteratum habere reperiantur. Nam de caeteris superioribus gradibus, Be ossiciis tacendum arbitror , quia, ut dixi, si ministerium dia coni facile non inuenitur, multis magis superiorum honorum inueniri non posise certissimum est: Ae quotidie nos plan -ctus diuersarum penὸ emortuarum ple-hium iam non sustinemus, quibus nisi fiterit aliquando subuentum, grauis nobis, Ac inexcusabilis innumerabilium animarum pereuntium causa , apud Deum mansura est. Unde quoniam superiori Concilio statutum esse mecum recognoscit unanimitas vestra, ut hi qui apua Donatistas paruuli baptizati sunt,
nondum scire valentes erroris eorum interitum , dc posteaquam ad mitem Tationis capacem peruenerunt, agnitaveritate, falsitatem eorum abhorrentes
ad Ecclesiam Dei Catholicam, per Uniuersum mundum ditasam, ordine antiquo per manus impositionem recepti sunt, debere ratibus suscipiendum m nus clericatus no impedire nomen erro ris , cum veram Ecclasiam illorum put uerint ad fidem accedendo, & ibi Christo crediderint, & Trinitatis sacramenta perceperint: quae omnia vera de sancta, atque diuina esse certissimum est, & in his omnem animae spem constitutam. Quanquam & haereticorum praesumpta audacia veritatis nomine palliata haec tradere audeat, quae quoniam simplicia simi, fle ut praem6net beatus Apostolus dicendo, Vnus Deus, una fides, Vnum baptisma,& iterari non liceat, quod semel dari oportet, anathematizato nomine erroris recipiantur per manus impositionem in unam Ecclesiam columbam , ut dictum est , de unam matrem omnium Christianorum, ubi omnia sacramenta salubriter, &aeterne, Mui-Iiter aceipiuntur , quae perseuerantibus in haeres magnam damirationis poenam conquirunt, ut quod eis in veritate ad aeternam vitam consequendam enset Iuminosius, hoc in errore sit tenebrosius , atque damnosius. Quod fugientes nonnulli Ac matris Ecclesiae Catholicae ubera cognoscentes, illa omnia sancta mysteria amore Veritatis crediderunt, atque perceperunt; quibus sacramentorum rebus citin vitae bonae
653쪽
probitas accesserit, sine dubio ad ossicium clericatus tales esse applicandos, maximε in tanta rerum necessitate, nullus est qui non concedat. Quamquam nonnulli eiusdem sectae clerici cum plebibus , atque honoribus sitis ad nos tra sire desiderent, qui amore honoris , aut per dent ad vitam , aut retinent ad talutem. Sed hoc maiori fratrum napradictorum considerationi dimittenaum censeo, Ut prudentiori sito consilio nostrae Liggestionis sermonem cum pe penderint . quid de hac re eis timeat nos informare dignentur. Tantum de
his qui infantes baptizati siunt satagimus , ut nostrae , si placet, in iisdem
ordinandis consentiant volunrati. Omnia ergo quae sirperius comprehendimus , apud sanctos Episcopos agenda ense mecum honorabilis fraternitas vestra
Item it clerici Donatisiarum in sitis honoribus suscipiantur.
CO N c i L. Carthag. tit. 3 s. Dein de placuit, ut litterae mittantur ad fratres ic Coepiscopos nostros, dc maxime ad Sedem Apostolicam , in qua praesidet memoratus venerabilis frater& collega noster Anastasius, qub nouerit habere Africam magnam necessitatem propter Ecclesiae pacem, & utilitatem, ut 3c de ipsis Donatistis,quicumque clerici eorrecto consilio ad Catholicam unitatem transire voluerint, secundum uniuscuiusque Episcopi Catholici voluntatem, atque consilium, qui in eodem loco gubernat Ecclesiam;
s hoc paci Christianae prodesse visum fuerit, in suis honoribus suscipiantur,
sicut prioribus eiusdem diuisionis temporibus factum esse manifestum est; quod multarum, Se pene omnium Α- fricanarum ecclesiarum , in quibus talis error emortus cst, exempla testantur , non ut Concilium, quod in transmarinis partibus de hac re factum est dissoluatur , sed ut illud maneat circa eos qui sic transire ad Catholicam volunt,
ut nulla per eos unitatis compensatio procuretur, per quos autem vel omnimodo persci, vel adiuuari manifestis
fraternarum animarum lucris Catholica unitas in locis, quibus degunt, visa fueriti non eis obsit. quod contra hon res eorum, quamuis silus nulli inter-
clusa sit . in transmarino Concilio sta iturum est, id est ut ordinati in parte Donati, si ad Catholicam correcti transire voluerint, non suscipiantur in honoribus suis secundum transmarinum Concilium t sed exceptis his, per quos Ca- tholicae unitati consilitur.
CCLIV. Ur D scopi, vel clerici filios suos non facile emancipent. .
CON ci L. Carthag. tu. E. Vt Episcopi , vel clerici filios suos a sua
potestate per emancipationem exiis non sinant: nisi de moribus eorum fuerint, & de aetate securi, ut possint ad eos iam propria pertinere peccata. CCLV. clerici, vel continentes ad mirgines , γ' viduas non accedant. CON ci L. Cartis . titui. F. Clerici, vel continentes ad viduas, vel virgines nisi ex iussu, vel permissuEpiscoporum , vel prcsbyterorum non accedant,
Ae hoc non soli faciant, sed cum clericis, vel cum his cum quibus Epi opus, aut presbyter iusserit: nec ipsi Episcopi, aut pressbyteri soli habeant accessum ad hu iusmodi feminas, sed ubi, aut clcrici
praesentes sunt, aut graues aliqui Christiani.
C C L VI. princeps sacerdotum non
CON ci L. Carthag. tit. 6. Ut primae sedis Episcopus non appelletur princeps sacerdotum , aut summus sacerdos, aut aliquid huiusimodi, sed in tum primat sedis Episcopus.
CCLVII. Vt a ieiunis sacerdotibus Deo sacrificia relebrentur.
menta altaris non nisi a ieiunis hominibus celebrentur , excepto Uno die anniuersario, quo coena Domini celebratur: nam si aliquorum pomeridiano tempore defunctorum, siue Epist porum , siue caeterorum commendatio
facienda est, solis orationibus fiat: si illi qui faciunt, iam prausi inueniuntur.
654쪽
C c L VIII. De sellicitu i ne pro virginibus gerenda.
CON ci L. Carahet. rit. I. Vt virgines sacrae cum parentibus, a quibus custodiebantur, priuatae fuerint, Escopi, vel presbyteri, ubi Episcopus absens est prouidentia grausoribus feminis Commendentur , aut simul habitantes inuicem se custodiant, ne passim vagando Ecclesiae laedant existitna
CCLIX. Vt Epimpus non ordinetur
quam habuit , nisi cum moluntate
Episcopi, ad quem ipsa dioecesis per
CON ci L. Carim. tit. 1o. Epigonius Episcopus dixit i Multis Conciliis hoc statutum a coetu facerdotali est, ut plebes quae in dioecesibus ab Episcopis
retinentur , quae Episcopos numquam habuerunt, nonnisi cum voluntate eius Eeiscopi a quo tenentur, proprios accipiant rectores, id est Episcopos . At vero quia nonnulli domi tu quodam adepto communionem fratrum abhorrent , vel certe cum deprauati fuerint, quasi in quadam arce tyrannica sibi dominatum vindicant, quod plerique tumidi , atque stolidi aduersum Episcopos
suos ceruices erigunt presbyteri , vel conuiuiis sibi concinnantes plebem, Vel Certe persuasu mal:gno, ut inlicito fauore eosdem vellent sibi collocare rectores. inod quidem it gne mentis tuae tenemus votum , frater religiose Aureli, qui haec saepe oppressisti non curando tales petitores: sed propter eorum malos cogitatus, & praua concinnata eorum consilia hoc dico , non debere rectorem accipere eam plebem, quae in dioecesi semper subiacuit, nec umquam
proprium Episcopum habuit. Quapropter si uniuerso sanctissimo coetui placet,hoc quod prosecutus sum confirmetur. Aurelius Episcopus dixit: Fratris de consacerdotis nostri prosecutioni non
obsisto, sed hoc me & fecisse, de tacturum esse profiteor circa em sanὸ qui fuerunt concordes , non solum circa Ecclesiam Carthaginensem, sed circa omne sacerdotale consortium. Sunt enim
plerique conspirantes cum plebibus propriis, quas decipiunt, ut dictum est, Carum scalpentes aures, blandi ad sedu-ccndum, vitiosae vitae homines, Vel certe inflati M ab hoc consortio separati, qui putant propriae plebi incubandum, α nonnunquam conuenti ad Concilium venire detrectant; sua forte ne prodantur flagitia metuentes. Dico , si placet, circa hos non tantum dioeceses non esse scruandas , vertim & de propria Ecclesia, quae illis male fauerit, omnimodo adnitendum ut etiam authoritate publica reiiciantur, atque ab ipsis principalibus cathedris remoueantur. Oportet enim ut qui uniuersis fratribus, ac toto Concilio inhaeserit, non soldmsuama iure integro,sed & dioeceses possi- 'deat. At vero qui sibimet putant plebes suas susticere, naterna dilectione contempta, non tantum dioecesses amittant, sed, ut dixi, etiam propriis publica careant authoritate, ut rebelles. Honoratus,& Vrbanus Episcopi dixerunt: Summa prouisio sanistitatis tuae cohaesit mentibus singulorum, & puto omnium responsione ea quae pro qui dignatus es roboranda. V niuersii Episcopi dixerunt, placet, placet.
CCLX. Vt qui Episcopi in dioecesibus fuerint ordinati, dioecesim sibi nul
CONCI L. Carthag. tit. 2 3. Hono ratus , 5c Vrbanus Episcopi dixerunt : Audiuimus constitutum, ut dice-ceses non mereantur Episcopos accipere, nisi consensu eius sub quo fuerunt constitutae : sed inprouincia nostra cum
aliqui forte in dioecesi, concedente eo Episcopo , in cuius potestate fuerant constitutae,ordinati sunt Episcopi etiam dioeceses sibi vindicat, hoc & corrigi caritatis vestraeiudicio, & inhiberi de caetero deber. Epigonius Episcopus dixit: Singulis Episcopis seruatum est quod decebat : ut ex massa dioecesium nulla Carperetur, Ut proprium Episcopum ha- , huisset, nisi ipse consentam adhibuisset concedendi. Suffciat enim si concesserit, ut eadem dimeesis permissa proprium tantum Episcopum habeat, Meaeteras sibi non vindicent dioeceses rquia exempta de fasce multarum sola meruit honorem Episcopatus suscipere.
Aurelius Episcopus dixit: Non dubito Diuili oti by Corali
655쪽
earitati vestrae omnium placere , eum qui in dioecesi, concedente Episcopo, qui matricem tonuit , solan eandem retincre plebem, in qua fuerit ordinatus. Quoniam igitur uniuersa arbitrot fuisse tractata , si omnia cum animo vestro Conuenerunt, sermone Vestro cuncta roborate. Vniuersi Episcopi dixerunt: omnibus nobis haec placuerunt, di haec nostra subscriptione firmamuS.CC L XI. De reliquiis morum , mel templis ab Imperatoribus abolendis. C ON c i L. Carthag. rit. II. Instantia etiam aliae necessitates a religiosis Imperatoribus postulandae; ut reliquias idolorum per omnem Asticam iubeant penitus amputari : Nam plerisque in locis maritimis, atque possessionibus diuersis adhuc erroris istius iniquitas viget, VL praecipiantur, & ipsa dei cri, deIempla eorum, quae in agris, vel in locis abditis constituta nullo ornamento sunt, iubeantur omnimodo destrui.
C C L XII. Vt clerici de iudici, sui co
nitione non coetantur in publico
dicere tesimonium. CON c i L. Cartha . tit. 26. PCtendum etiam, ut statuere dignentur: visi forte in Ecclesia quamlibet causa in iure Apostolico Ecclesiis imposito, agere voluerint, & fortasse deciso clericorum uni parti displicuerit, non liceat clericum in iudicium ad testimonium deuocari eum, qui cognitor , vel praesens fuit, ut nulla ad testimonium di. cendum Ecclesiastici cuiussi bet persoria pulsetur.
CCLXIII. De paganorum conuiuiis auferendis. CON ci L. Carah. i. 27. Illud etiam
petendum , ut quae contra Praecepta diuina conuiuia multis in locis exer- Centur, quae ab errore gentili attracta sunt, ita ut nunc a paganis Christiam ad haec celebranda cogantur , ex qua roremporibus Christianorum Imperatorum persecutio altera fieri occulte videatur: vetari talia iubeant, &de ciui-xatibus , & de possessionibus imposita P na prohiberi: maxime cum etiam in talibus beatissimorum martyrum per nonnullas ciuitates , ω in ipsis locis sacris talia committere non reformident.
Quibus diebus etiam, quod pudoris est dicere, saltationes sceleratissimas per vicos , atque plateas exerceant, Vt matronalis honor, de innumerabilium feminarum pudor deuote venientium ad sacratissimum diem iniuriis lasciuientihus appuratur: ut etiam ipsius sanctae religionis pene fugiatur acccssias.
C CI. XIV. De flectaculis , ut in die
Dominico , vel caeteris Sandiorum solemnitatibus minime celebrentur.
CON ci L. Car h. tit. 18. Necnon &illud petendum,ut spectacula theatrorum caeteroruinque ludorum , die Dominica, vel caeteris religionis Christianae diebus celeberrimis amoueantur, maxime quia sancti Paschae octauarum. diebus populi ad circum magis,qu&m ad
ecclesiam conueniunt , debere trans
ferri deuotionis eorum dies, si quando
occurrerint, nec oportere ctiam quemquam Christianorum cogi ad haec spectacula: maxime quia in his exercendis, quae contra praecepta Dei sunt, nulla persecutionis necessitas a R quocumque quoquagadhibenda est i sed uti oportet homi 'nem libera voluntate qua subsistit, sibi
diuinitus concessa: Corporatorum enim maxime periculum considetrandum est, qui contra praecepta Dei magno terrore coguntur ad spectacula conuenire.
CD N c i L. Carahet. rital. 3o. Et de his etiam petendum , ut si quis ex qualibet ludicra arte ad Christianitatis
gratiam venire Voluerit, ac liberabilia macula permanere , non eum liceat quoquam iterum ad eadem exercenda reduci.
C C L X V I. De manumissionibus in Ecclesia celebrandis.
CO N c i L. Carthag. rit. 3I. De mainnuit, issionibus sanὸ in Ecclesia dicendis , si id hic stri consacerdotes per Italiam facere reperiuntur,nostrae etiam erit fiduciae istocism ordinem sequi: data plane licentia missis legato ut quae
656쪽
cumque digna fide pro statu Ecclesiae,& salute animarum agere potuerit, nos laudabiliter in conspectu Domini accepturos. Quae omnia si sanctitati vestrae placent, cite, ut& meam seggestionem ratam esse vobis aduertant, & n stram omnium consensionem sinceritas corum libcnter accipiat. Ab uniuersis Ε- prudenter a tua sanctitate enarrata.
CCLXVII. Ne interuentor Episcopus Othedram, ibi interuentor es
CO N C i L. Cani g. titul l. Item constitutum est , ut nulli inter uentori licitum sit cathedram , cui intercetar datus est, quibustibet populorum studiis, vel seditionibus retinere ised dare operam , ut intra annum etiadem Episcopum prouideat: quod si neglexerit anno exempto , interuentoralius tribuatur.
C C L X VIII. Te Episcopis qui ad
placuit, ut quotiescumque Concilium congregandum est , Episcopi, qui neque aetate, neque aegritudine, ne que aliqua grauiore necessitate impediuntur , competenter occurrant, &Primatibus suarum quarumque prouin- Ciarum intimetur, ut de uniuersis Episcopis, vel duae, vel tres turmae fiant, aCde singulis turmis vicissim, quotquot e lecti fuerint, ad diem Concilij instantissime occurrant. QDd si non potuerint occurrere, excusationes suas intractoria conscribant i vel si post aduentum tractoriae aliquae necessitates repente forsitan ortae fuerint, nisi rationem impedimenti sui apud suum Primatem reddiderint, Ecclesiae suae communione debere esse contentos.
CCLXIX. Vt de alieno monasteriose ceptos, nec praepositos monagier', nee clericos liceat oriunari.
CO N c i L. Cartha . tit. 47. Item placuit, ut si quis de alterius mo- nasterio repertum , vel ad clericatum promouere voluerit, vel in suo monasterio maiorem constituerit: Episcopus qui
hoc secetit, a caeterorum communione seiunctus, suae tantum plebis communione contentus sit, & ille, neque clericus , neque praepositus perseueret.
C c L X X. Vt Epycopi qui ordinantur, ab ordinatoribus suis epistolas acci
placuit, Vt quicumque deinceps ordinantur per prouincias Africanas . litteras accipiant ab ordinatoribus suis manu eorum subscriptas, & continentes Contalem 5e diem, ut nulla altam tio de posterioribus , vel anterioribus
C C L X X I. De bis qui semel in E clesia legerint , ab aliis non posse
promoueri. CO N c i L. Carthai timi. 17. Item placuit, ut quicumque in ecclesia vel semel legerit, ab alia ecclesia ad cle
CCLXx II. Concilium uniuersale,
non nisi necessitare aciendam.
CON ci L. Carthag. titul. 62. PIaiacuit , ut non sit ultra fatigandis fratribus Miniuersaria necessitas: sed quo. ties causa communis cxegerit, id est totius Africae , undecunque ad hanc sedem de linc re datae literae fuerint, congregandam esse .synodum in ea prouincia , ubi opportunitas persuaserit
causae autem quae communes non sunt,
in suis prouinciis iudicentur. C C L X XIII. Ut ab elens iudicibus prouocare non liceat. CON civ. ripto tit. 63. Si au
tem fuerit prouocatum, eligat qui prouocauerit iudices, Ac cum eo de ille Contra quem prouocauerit, ut ab ipsis deinceps nulli liceat prouocare. Item de hoci . Di. 89. Α iudicibus autem , quos communis consensus elegeis rit , non liceat prouocare. Et quisquis prouocatus repertus fuerit per contumaciam nolle obtemperare iudicibus, O
657쪽
eum hoc primae sedis Episcopo fierit
probatiam, det liaeras, ut nullus ei cominmunicet Episcoporum, donec obtem peret.
CCLXXIV. De plebibus, quae quam Epycopos habuerunt.
CO N c i ta Caruet. tit. 6s. Placuit & illud, ut plebes quae num quam habuerunt proprios Episcopos , nisi ex Concilio plenario uniuscuius quo prouinciae, & Psinatis, atque Consenis eius , ad cuius dioecesim eadem ecclesia pertinebat, decretum fuerit, minime accipiant.
CCLXX V. De plebibus , mel dioece Hus ex Domitistis conuersis. CO N o iv. Arasvripto tit. 66. Sane,
Vt plebes quae conuersae sunt . Donatistis, & habuerunt Episcopos, si-ia. Rom. ne dubio , inconsulto Concilio habete mereantur. quae lutem plebes habuerunt Episcopum , & eo defuncto voluerint non Episcopum proprium habere,
sed ad alicuius hiscopi dioecesim pertinere, non eis eue denegandum. Nec
non & illud suggestum est, qubd plebes ante legem Imperatorum de unitate latam , quicumque conuerterentur Episcopi ad Catholicam , ipsi eas obtinere aebeant; verum a lege unitatis, Ecdeinceps oporteat uniuersas ecclesias vindicare sibi Episeopos Catholicos eorum locorum, ad quae loca sub haereticis pertinebant, vel conuersorum ad Catholicam , vel non conuersorum haereticorum, & dioeceses, Ac si qua sese te sunt instrumenta ecclesiae , vel ad eius ius pertinentia. verb aliqua v- eonumti surpaverint, post legem usurpata conuersis restituant.
CCLXX VI. De precibus ad altare dicendis. CO N c rL. Carthag. tit. 7o. Placuit etiam hoc, ut preces quae probatae fuerint in Concilio, siue praerationes,
siue commendationes, seu manus impositiones ab omnibus celebrentur, nec aliae omnino contra fidem proferantur,
sed quaecumque , prudentioribus su lint collectae, dicancur. CCLXXvII. De his qui eum in Africa
non communicant, voluerint transmare subripere.
CO N c 1 L. Carsi. tit. 72. Quicumque autem non communicat in e mmmua Africa , si in transmarinis ad commuia nican nicandum d obrepserit, iacturam clericatus v excipiat. eam C CCLXXVIII. De plebilus conuem tiat C.ἀ
Ο N C I L. Caruet. titul. 84. Item placuit, quoniam quidem ante aliquot Minos in hac ecclesia plenario concilio constitutum est, ut quaecum que ecclesiae in dioecesi constitutae , -- te leges de Donatistis datas Catholicae factae sunt, ad eas cathedras pertineant, per quarum Episcopos fictum est, ut Catholicae unitati communicarent; post leges autem, quaecumque communicauerunt, illuc pertineant, quo perti nebant, cum essent in parte Donati. Sed quia multae controuersiae postea inter
Episcopos de dioecesibus ortae sunt, Moriuntur , quibus tunc minus videtur esse prospeiam, nunc isto sancto Concilio placuit, ut ubicumque Catholica fuit, de pars Donati, & ad diuersis cathedras pertinebant, quocumque rem pore illic unitas fis aest, vel lacta fuerit , siue ante leges, siue post leges, ad eandem cathedram pertineant,ad quam Catholica quae iam ibi fuerat, perti
CCLXX IX. De discesibus qualiter eas diuidunt inter se Epistori, tam Catholici quam qui ex Donati par
te conuernunt. CO N c i L. Carthai ritia. 8 L Ita sa-nE , ut si Episcopus ex Donatistis ad Catholicam unitatem conuersus est, aequaliter inter se dividant eas, quae sic fuerint inuentae, ubi ambae partes fuerunt, id est ut alia loca ad illum, alia ad illum pertineant, ita ut ille diuid it , qui amplius temporis in Episcopatu haber, de minor eliga: Qubd si forth unus fuerit locus , ad eum pertineat, cui vicinior inuenitur. Qubd si ambabus cathedris aequaliter vicinus est, ad eum per.
658쪽
tineat quem plebs elegerit. Quod si forte antiqui Catholici suum voluerint , & illi suum, qui ex Donati parte conuersi sunt, plurimorum voluntas paucioribus praeferatur: si autem partes aequales sunt, maioris temporis Episcopo deputetur. Si autem ita plurima loca inueniuntur , in quibus ambae partes fuerunt, ut non possint aequaliter diuidi, velut si impari numero fuerint, disia tributis eis locis, qui parem habent numerum , quicumque locus remanserit, hoc in eo scruetur quod superius dictum est, cum de uno tractaretur loco.
CCLXXX. quam dioeresim Epi-fupus ab haeresi liberans , triennio
possederit, nullus eam repetat. CO s c I L. Carth. tit. 86. Item placet, victiam si quisquam post leges
aliquem locum ad Catholicam unitatem Conuerterit, si eum per triclinium nemine repetente Contirittit, ulterilis ab eo non repetatur. Si tamcn per ipsum
triennium fuit Episcopus, qui posset repetere, & tacuit, praeiudicium patietur. Si autem non fuit, non praeiudicetur matrici, sed liceat cum locus acceperit Episcopum , qui non habebat, ex ipso die intra triennium repetere. Itemque si fuerit Episcopus ad Catholicam ex Donati parte conuersus, non ei praeiudicet praefinitum tempus : sed ex quo die conuersus est, habeat per triennium potestatem repetendi loca , quae ad ipsam pertinebant cathedram.
CCLXXXI. De his qui in plebes , quas ad se putant pertinere, incon
uentis his, a quibus tenentur, irrue
rint.blandiatur, si a Primate ut retineat, Ii- teras impetrarit, sed siue habeat literas,
sue non habeat, conueniat eum qui tenet,*eius lit cras accipiat, Vt eum appareat pacifice tenuisse ecclesiam ad se pertinentem. Si autem aliquam quaestionem retulerit, per Episcopos iudices causa finiatur: siue quos eis Primates dederint, siue quos ipsi vicinos ex consensu elegerint.
CCLXXX II. De his qui plebes adst
periisentes negligunt. CO N c i L. Carthai titul. 88. Item placuit, ut quicumque negligunt
loca ad suam cathedram pertinentia in Catholicam unitatem lucrari, Conueniantur a diligentibus vicinis Episcopis, ut id agere non morentur. Quod si intra sex menses a die conuentionis non effecerint , qui potucrit ca lucrari ad ipsum pertineant. Ita sanh, ut si ille ad quem pertiituisse videbamur, probare potuerit magis illius electim negligentiam ab liae reticis, ut impune ibi sint, Si suam diligentiam fuisse praeuentam, Ut eo modo eius cura sollicitior vitaretur. Cum hoc iudices Episcopi cog notierint, suae cathedrae loca restituant. Sane si Episcopi, inter quos causa versa tur, diuersarum sunt prouinciarum, ille Primas det iudices, in cuius prouincia est locus de quo contenditur. Si autem excommuni placito vicinos iudices elegerint, aut Vnus eligatur, aut trest ut si tres elegerint, aut omnium sententiam sequantur, aut duorum.
CCLXXXIII. Visi impus negligat suam dioecesim, communionepri-
CO N c rL. Carth. tis. 87. Item pla. cuit, ut quicumque Episcopi, plebes quas ad suam cathedram aestimant
pertinere , non ita repetunt, ut causas
suas Episcopis iudicantibus agant, sed alio retinente inruerint , siue volentibus, siue nolentibus plebibus, causae suae detrimentum patiantur. Et quicumque iam hoc fecerunt, si nondum est inter Episcopos finita contentio , sed adhuc contendunt , ille inde discedaequzm constiterit praetermissis iudiciis
ecclesiasticis inruisse. Nec sibi quisqueCO N C i L. Carthag. titui. yo. Si in
matricibus cathedris Episcopus negligens fuerit aduersus haereticos, conueniatura vicinis Episcopis diligentibus, decisita negligentia demon thretur, ut se excusarc non possit. Quod si
ex die qtio conuenittir,intra sex menses, si in eius prouincia executio fuerit, ocnon eos ad unitatem Catholicam con-ucrtendos curarit, non ei communicetur, donec adimpleat: si autem executor ad loca non Venerit, non ascribatur
659쪽
CO N c i L. Carthag. tit. 9 I. Si autem
probatum suerit, eum de communione illorum fuisse mentitum, dicendo eos communicasse, quos eo sciente non communicasse constiterit, etiam Episcopatum ami cat.
CCLXXXV. De presibyteris , ele
ricis , ut non appellentur nisi Africana Concilia. CO N c i L. Carthag. tit. 92. Item placuit, ut presbyteri & diaconi, vel cςteri inferiores clerici in causis quas habuerint , si de iudiciis Episcoporum suorum questi fuerint, vicini Episcopi eos audiant, Δί inter eos quidquid est finiant adhibiti ab eis ex consensu Episcoporum suorum. Quod si &ab eis prouocandum putauerint, non prouocent,
nisi ad Africana Concilia, vel ad Primates prouinciarum suarumlad transmarina autem qui putauerit appellandum, an ullo intra Africam in communionem suscipiatur.
CCLXXXVI. De virginibus, etiam mιnoribus velandis.
CO N c i L. Carrh. tit. 93. Item placuit , ut quicumque Episcoporum necessitate periclitantis pudicitiae virginalis , cum & vel petitor potens, Vci raptor aliquis formidatur : vel si etiam
aliquo mortis periculoso scrupulo compuncta fuerit, ne non velata moriatur, aut exigentibus parentibus , aut his ad quorum Curam pertinet, velaverit virginem , seu velavit intra viginti quinque
annos aetatis, non ei obsit Concilium, quod de isto annorum numero contain tutum est.
CCLXXXVII. De Episcopo qui emcommunicat eum, quem sibi soli crimen dicit esse consessum.
CO N c t L. Carthag. tituti 99. Item placuit, ut si quando Episcopus dicit , aliquem sibi soli proprium crimen fuisse consessum, atque ille neget, non putet ad iniuriam suam Epistopus perti-
nere , quod illi soli non creditur , etsi scrupulo propriae conscientiae se dicit
neganti nolle communicare. Vt non temere quemquam communio
nicauerit suus Episcopus, eidem Episcopo ab aliis non communicetur Episcopis , ut magis caueat Episcopus, ne dicat in quemquam quod aliis documentis conuincere non potest.
CCLXXXVIII. Contra impugnatores variae Dei, mi calumniato
Ex decretu Papa Ca ini tit. I. Dilectissimis statribus Venerio, Marino , Leoncio, Auxonio, Arcadio, Fit tanto, Ac caeteris Galliarum Episcopis, Caelestimis. Apostolici verba praecepti sunt apud Iudaeos, atque gentiles, sine offensitone nos esse debere; hoc quisquis
Christianus est, tota animi virture custodit. QMd cum ita sit, non parum periculi illum poterit manere ante Deum, qui hoc detremi etiam fidelibus exhibere. Nam qualiter nos qui neminem perire volumus , ista contristent , quae authoribus Christianis percellunt animos Christianos , dominicus in Euangelio sermo testatur: ait enim ipse Saluator , quod expediat scandalitanti v- num de pusillis in maris profunda demergi , & ideo quae sit eius iam poena quaeramus, cui tale supplicium legimus expedire. Fili, nostri praesentes Prosper& Hilarius , quorum circa Deum nostrum sollicitudo laudanda est, tantum nescio quibus presbyteris illic licere, qui dissensioni Ecclesiarum studeant, sunt apud nos prosecuti, ut indiscipli-riatas quaestiones vocantes in medium, pertinaciter eos dicant praedicare aduersantia veritati: sed vestrae dilectioni iustius imputamus, quando illi supra vos habent copiam disputandi. Legimus supra magistrum non esse discipulum, id est non sibi debere quemquam ad iniuriam doctorum vindicare doctrinam ι nam de hos ipsos a Deo nostropositos nouimus ad docendum, cum sit dicente Apostolo eis tertius locus intra
Ecclesiam deputandus. Quid illic spei Diuitiges by Gorale
660쪽
est, ubi magistris tacentibus, hi loquuntur, qui, si ita est, eorum discipuli non
fuerunt ' Timeo ne connivere sit hoc tacere, timeo ne magis ipsi loquantur, qui permittunt illis taliter loqui. In talibus causis non caret suspicione taciturnitas, quia occurreret veritas, si fal- stas displiceret. Merith namquc causanos respicit, si silentio faueamus errori. Ergo corripiantur huiusmodi, non sibi sit liberum habere pro voluntate ser monem εἰ desinat,si ita res sunt, incessere nouitas vetustatem , desinat Ecclesiarum quietem inquietudo turbare. Conantur sepe naufragio mergere , quo
intra portum stantes statio faciat fida securos; fida quippe est omnium statio, quorum perfectis gressibus vestigia non
mouCntur. Recurrerunt ad Apostolicam
praedicti sedem , haec ipsa nobis quae
tentat perturbatio Conquerentes. Habetote, fiatres charissim i, proCatholicae plebis pace tractatum , sciant se si tamen censentur presbyteri dignitateὶ vobis esse subiectos, sciant quod sibi omnes qui male docent, discere magis ac magis competat quam docere ι nam quid in ecclesiis vos agitis , si illi summam teneant praedicandit nisi forte illud obsistat, quod non authoritate, non adhuc ratione colligitur, ut aliqui e fratrum numero nuper de laicorum Consortio , in collegium vestrum fortassis admissi, nesciant quid sibi debeant vindicare. Super his multa iam dicta sunt
eo tempore, quo ad fratris Tuenti dedimus scripta responsum , nunc' autem repetentes saepius admonemus , ut Vitellitu huiusmodi qui laborant perterras aliud , quam ille noster iussit agricola, seminare. Nec tamen mirari possumus si haec erga viventes ij nunc tentare audent, qui nituntur etiam quiescentium fratrum memoriam dissipare. Ex decret. Papi Caelest. tit. a. Augustinum sanctae recordationis virum , pro Vita sua , atque meritis in nostra communione semper habuimus , nec Vnquam hunc sinistrae suspicionis saltem
rumor aspersit r quem tantae scientiae olim fuisse meminimus, ut inter magistros optimos, etia a meis semper deccssoribus haberetur. Bene ergo de eo omnes in commune senserunt,utpote qui v-bique cunctis & amori fuerit, & honorit unde resistatur talibus, quos male crescere videmus. Netis est haec pati religiosas animas, quarum amictione, quia
membra nostra sunt, nos quoque conuenit macerari, quamuis maneat hos
beatitudo promissa , quicumque probantur persecutionem propter iustitiam sustinere. Q ubus quid promittat Dominus in futurum , sicquens sermo declarat. Non est agentium causa solorum; uniuersalis Eccletia quacumque noti itate pulsatur. Intelligamus haec ipsa vobis , quae nobis non placent, di splicere. Quod ita demum probare poterimus, si imposito improbis silentio de tali re imposterum querela cessauerit. Deus vos incolumes custodiat, fratres charissimi.
CCLXXXIX. Quod Adam omnes homines laeserit , in nec quemquam
nisi Christi gratia posse saluari.
praeuaricatione Adae omnes homines naturalem possibilitatem , & innocentiam perdidisse;& neminem de profundo illius ruinae , per liberum arbitrium posse consurgere, nisi eum gratia Dei miserantis erexerit, pronunstant beatae memoriae Papa Innoccntio , atque dicente in epistola ad Caithaginense Concilium: Liberum enim'arbitrium ille perpessus, dum suis inconsultius utitur bonis cadens, in praeuaricationis profunda demersus est , & nihil . quemadmodum exinde surgere posset inuenit, suaque in aeternum libertate deceptus huius ruinae latuisset oppressu, nisi eum post Christi pro sua gratia relevasset aduentus, qui per nouae regenerationis purificationem omne praetcri tum vitium sui baptismatis lauacro purgauit.
C C X C. Quod nemo sit bonus μιu G-ribus , nisi participatione eius qui
Ex decretis Papa Cate ini tit. I. Ne .minem esse per semetipsum bonum, nisi participationem sui ille donet, qui soliis est bonus , quod in eisdem scriptis eiusdem Pontificis sententia protestatur, dicens ; Nunquid nos de eorum post haec rectum mentibus aestimemus,qui sibi se putant deberi, quod boni sunt, nec illum considerant, cuius quotidie gratiam consequuntur, qui sine illo tantum se assequi posse confidunt.