Bibliotheca iuris canonici veteris in duos tomos distributa. Quorum vnus canonum ecclesiasticorum codices antiquos, tum Graecos, tum Latinos complectitur; subiunctis vetustissimis eorundem canonum collectoribus Latinis alter vero insigniores iuris ca

발행: 1661년

분량: 665페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

C L X XIII. Lectores cir cantores cum orariis agere suum oscium non li

cere.

oporteat lectores, aut cantores

rariis uti, 3c ita legere vel psallere.

CLXXIV. subdiaconi non δε-bent benedicere, nee beneductιommtribuere,

oporteat subdiaconos panem dare, vel calicem benedicere.

CLXXV. De exorcistis, qui non sunt ab Epycopo ordinati.

CONCI L. Laia. tit. 16. Quod hi qui non sunt ab Episcopis ordinati , tam in ecclesiis, quis in domibus

exorcisare non possianti

cx xxv I. Quod de eonuiuiis qua ex Mape sunt, partes accipi non δε-

Lant. CON civ. tarii. tu. x .'Qubd non oporteat sacro ministerio deditos clericos, aut laicos ad agapem vocatos ciborum partes accipere , proptereambdde Ecclesiastico ordini fiat hinc inis

iuria.

a C Lx XVII. In redesiis pranaia fieri non debere, praeter necestatem itineris.

CON cr L. Laod. tit. 18. QuM non oporteat in domiciliis diuinis,id est

in dominicis & ecclesiis conuiuia quae vocantur agapae fieri, nec intra domum Dei cometire, vel accubitus sternere. Comiti Carthagin. tit. 9. Vt nulli Episcopi, vel clerici in ecclesia Comuueniatur, nisi forte transeuntes hospitiorum necessitate illic reficiant i populi etiam ab huiusmodi conuiuiis, quantum fieri potest, prohibeantur.

CLXXVIII. De viris eum mulieri bus lauacra celebrantibus. Conciti, Laodicens tit. 3o. Qubdnon oporteat sacris ossiciis deditos,

aut clericos, aut continentes , vel oria. nem laicum Christianum lauacra cuni mulieribus celebrare , quia haec apud gentes reprehensio prima est.

CLXXIX. Vt Episcopi ad Omdum

impraeter occurrant. CONer L. L d. iii. 4o. Qubd non oporteat Episcopos ad synodum

vocatos omnino contemnere , sed retinus ire, & docere , vel discere ea quae ad correptionem Ecclesiae, vel reliquarum peninent rerum : se iptum verbqui contempserit accusebit, nisi λαε per aegritudinem ire non possit. Concit. Anuoch. tit. II. Siquis Episcopus manus impositionem Episcopatus acceperit, δέ praeesse populo constitu tus, ministerium subire neglexerit, ne adquieuerit ire ad ecclesiam sibi commissiun t hunc oportet communion priuari , donec susceperit coactus ossimum , aut certE de eo aliquid ' decreue- integra. xit eiusdem prouinciae synodus sacer

dotum

CL xxx. Quod praeter tu nem mpsivi clericus non debeat pn cisic

oporteat sacerdotem , vel clericum , sine litteris proficisci canonicis. Item 41. Qubd non oporteat sacerdotem , vel clericum praeter iussionem sui proficisci Ponti sicis.

Et itsubdiaconi ad Onia perseuerent. IT 3M 43. bd non oporteat sub

diaconos saltem paululum ianuasd serere, & orationi vacare. LXx XI. 'sacrarium mulieres non introeant.

COrici L. Laod. ris. 44. Quia non oporteat mulieres ingredi ad al

tare

Ex decret. Gelasi, Papa tit. 16. Nihilominus impatienter audiuimus, tantum diuinarum rerum subiisse despectum, ut seminae sacris altaribus ministrare firmentur, cunctaque nonnisi virorum Δ-mulatui deputata sexum cui non Cominpetit exhibere. Nisi qubdomnium delictorum quae singillatia prestrinximus, noxio is Digitigeo by Gorale

632쪽

a mediea.

COLLECTIO

hoxiorum reatus omnis & crimen eos respicit sacerdotes, qui vel ista committunt, vel committentes minime publicando , prauis excessibus se fauere significant, sit tamen sacerdotum iam sim vocabulo nuncupandi , qui delegatum sibi religionis ossicium sic prosternere moliuntur, ut in peruersa quaeque profanaque decliues, sine ullo respectu regulae Christianae , praecipitia funesta sectentur. Cumque scriptum sit: Minima qui spernit paulatim decidit , quid est de talibus aestimandum qui immensis ac multiplicibus prauitatum molibus occupati , ingentem ruinam multimodis impiilsionibus ediderunt, quae non Ium ipsos videatur obruere, sed ecclesiis uniuersis mortiferam , si non sanentur, in ne perniciem. Nec ambigant qui haec exercere sunt ausi , sed etiam qui hacteilus cognita siluerunt, sub honoris proprii se iacere dispendio, si non tanta qua possunt celeritate fiastinent, ut letalia vulnera competentia medicamine saluentur. Quo enim more teneant iura

Pontificum, qui Pontificalibus excubiis eatenus iniuncta dissimulant, ut contraria domui Dei cui praesident potius operentur Quantumqtie apud Deum possent, si nonnisi conuenientia procurarent , tantdm quid mereantur aspiciant, cum execrabili studio, sectantur

aduersa; &quasi magis haec regula sit,qira ecclesiae debeant gubernari , sic quidquid est ecclesiasticis inimicum regulis , perpetratur: cum & si cognitos 4

habet canones unusquisque Pontificum, intemerata debuerit tenere custodia, de si forsitan nesciebat , consulere fidenter oportuerit ignorantem Quo magis ex cusatio nulla succurrit errantibus, quia nec sciens proposuit struare quod nouerat, nec ignorans curauit nosse quod

gereret.

C L X X XII. De bis qui circa mediam septimanam , ad baptisma eteniunt. CO N c i L. Laodirens tit. 4s. Qubdnon oporteat ad baptisma quem-uam , post duas quadragcsimae heb omadas admitti.

CLXXXIII. Ne perceptione fidei, redditione eorum qui baptizbntur. Co N c I L. Laodic. titui. 46. d

oporteat eos qui ad baptisma --niunt fidem discere, de quinta feria septimanae maioris Episcopo, aut presbyteris reddere.

C L X X XIV. Vt post baptisma chris

ma detur.

oporteat eos qui baptirantur, post lauacrum chrisma caeleste percipere, & regni Christi participes inueniri. C L X X X V. Oblationes osserri in quadragesima non oportere. ITE M titui. ε'. Quδd non oporteat in quadragesima panem benedictionis offerri, nisi sabbato, de Dominico. C L X X X VI. Non debere ieiunium

solui, in quinta feria septimana ma

ioris.

non oporteat in quadragesima, in ultima septimana quintae seriae ieiunium soluere, totamque quadragesimam sine veneratione transire ι magisque conueniat omnem quadragesimam districto venerari ieiunio.

C L X X X v M. Non ribere in diebus

ieiuniorum commemorationes mam

non oporteat in quadragesima ma tyrum natalitia celebrari, sed eorum sincia commemoratio in diebus sabbatorum, & dominicorum fieri conueniat.

CLXXXVI M. Vt natalitia vel nuptue in quadragesima non fiant. CONc i L. L dic. ritia. sa. Quδd

non oporteat in quadragesima, aut nuptias, aut natalitia celebrare.

633쪽

tiae xij CRIS CONII EPISC. Ap RI C.

CLxxx Ix. Vt in Christianorum non saltetur nuptis. CON cI L. Lodic. titat. 13. Qubd

non oporteat Christianos euntes ad nuptias plaudere, vel saltare i sed venerabiliter coenare , vel prandere , sicut Christianos decet.

CXC. Non licere clericis , ludicris siectaculis interesse.

non oportet sacerdotes, aut clericos quibuscunque spectaculis in coenis,& in nuptiis interesse : sed antequam thymelici ingrediantur , exurgere eos Conuenit, atque inde discedere. Item Comil. Arasir. ni. ys. bd non oporteat sacerdotes, aut clericos ex collatis vel commessationibus conuiuia celebrare : hoc autem nec laicis posse

congruer .

Concri. Carthag. tit. rs. Vt fili j sacerdotum spectacuia saecularia non exhibeant, sed nec spectent, lic t hoc semper c hristianis omnibus interdictumiit, & ubi blasphemiae sunt non acce

dant.

CXCI. Non licere presburis introire ad altare , priusiquam ingrediatur Episcopus. CON ci L. L dic. titui. 16 bd

non oporteat presbyteros ante

processionem Episcopi introire facta. rium, M sedere: sed cum Episcopo M. hent ingredi, vel in subselliis sedete, nisi forsitan infirmitate detineatur, aut proficiscatur Episcopus.

nibus debeant ordinari. CX CIII. Oblationem offerri in domi-ικs non oportere, vel quae psallere in ecclesia conuenit. CoNcr L. Ludici titui. 18. Qi

non oporteat in domibus oblationem celebrari ab Episcopis, vel presby

teris.

Concil. se Uripto tit. 19. Qubd non oporteat plebeios psalmos in Ecclesia

cantari, nec libros praeter canonem leagi , sed sola sacra volumina noui Test menti, vel veteris.

C x CIV. Guὸd non oporteat Epim pos , clericos , σ monachos praedia

aliena conducere. . CON ci L. Calchedon. tit. 3. Perue nit ad sanctam synodum, qudd quidam qui in Clero vi untur allecti, propter lucra turpia conductores alienarum possessionum fiant, de saecularia nego ita sub cura sua suscipiant, Dei quidem ministerium parvipendentes , saecula. tium vero discurrentes domos, & propter auaritiam patrimoniorum solliciis tudinem sumentes: decreuit itaque hoe sinctum magnumque Concilium nullum deinceps , non Episcopum , non clericum, vel monachum , aut possensiones conducere, aut negotiis saecularibus se miscere, praeter pupillorum , si forte leges imponant inexcusabilem curam , aut ciuitatis Episcopus ecclesiasticarum rerum sollicitudinem habere praecipiat, aut orphanorum, aut viduarum, earumque, quae sine ulla prouisione sunt perib rum, quae maximE Ecclesiastico indigent adiutorio , propter timorem Domini, causa deposcat. Si quis autem transgredi de caetero statura tentaverit, huiusmodi ecclesiasticis 1m crepationibus subiacebit.

non oporteat in villis, aut in agris Episcopos constitui: sed visitatores. Verumtamen iampridem constituti nihil ficiant, praeter conscientiam Episcopi civitatis ; similiter presbyteri praeter consilium Episcopi nihil agant. CYCv. De honore monachis competente e st xu vias eorum tentet

ecclesiasica , aut secularia inquie

tare nePtia , nec alienum seruum

praeter conficientiam domini sui, seinpere.

CON ci L. Calchedon. tit. 4. Qui Ve te de sincere singularem sectantur vitam, competenter honorentur: quo

634쪽

COLLECTIO

niam vero quidam utentes habitu mo- iaehi ecclesiastiea negotia ciuiliaque conturbant circumeuntes indifferenter urbes, necnon 3c monasteria sibi instituere tentantes : placuit, nullum quidem usquam aedificare, aut constitueremo steriunt vel oratori j domum , pra ter conscientiam ciuitatis Episcopi: -- achos vero per unam quamque ciuitatem , aut regionem subiectos esse Episcopo, & quietem diligere, & intentosesic tantummodo ieiunio,& orationi, in locis quibus renuntiauerint saeculo permanentes, nee Ecclesiasticis vero, nec saecularibus negotiis communicent, vel in aliquo sint molesti propria monasteria descrentcs, nisi forte his praedicipiatur,mopter optas necessarium , ab Episcopo. ciuitatis i nullum vero recipere in moliasteriis seruum obtentu monachi, praeter sui domini conscientiam. Transgredictitem vero hanc definitionem nostram, excommunicatum esse decreuimus, ne nomen Domini blasphemetur: verumtamen Episcopum Conuenit Ciuitatis competentem monasteriorum prouidentiam gererC. Ex decretu Papa Leonss tit. I. Leo Episcopus vibis Romae uniuersis Episcopis per Campaniam, Picenum, Tusciam,& per uniuersas ' prouincias constitutis in Domino salutem Ut nobis gratulatio . nem facit Ecclesiarum status salubri dispositione compositus : ita non leui

nos moerore contristat, quoties & ali. qua contra constituta canonum, S ec-elesiasticam disciplinam praesumpta vel commissa cognoscimus; quae si non qua-Ii debemus vigilantia resecemus , illi

qui nos speculatores esse voluit , excusare non possumus, permittentes sincerum

corpus Ecclesiae, quod ab omni purum macula custodire debemus , ambientum improba contagione foedari: cum ipsa sibi membrorum per dissimulationem compago non congruat. Admittuntur passim ad ordinem sacrum, quibus nulla natalium, nulla morum dignitas suffragaturi & qui a dominis suis liberistem consequi minimc potu runt, ad fastigium sacerdotii, tamquam scr- uilis vilitas hunc honorem capiat, prouehuntur , Ac probari h Domino Deo pota creditur , qui domino suo necdum probare se potuit. Duplex itaque in hac parte reatus est, quod & sacrum ministerium talis consorti, vilitate pol-

luitur, & dominorum, quantum ad inlicitae usurpationis temeritatem: Pertinet iura soluuntur. Ab his itaque iatres carissimi, omnes vestrae prouinciae abstineant sacerdotes, α non tantum ab his, sed ab aliis otiain qui originali, aut alicui conditioni obligati sunt, volumus temperari, nisi forte eorum petitio, aut Voluntas accesserit, qui aliquid sibi incos vindicant potestatis. Debet enim esse immunis asaliis qui diuinae militiae fuerit adgrcgandus, ut a castris Dominicis , quibus nomen eius adscribitur, nullis necessitatis vinculis abstrahatur Ex decretis Papa Getisb tit. I 4. Generalis etiam querelae vitanda praesumptio est , qua propemodum causantur uniuersi p ssim seruos , & originarios dominorum iura posscssionumque fugiem res, sub religiosae conuersationis obten tu, vel ad monasteria sese conferre, vel ad ecclesiasticum iam utatum, colit n-tibus quoque praesulibus indifferentet admitti. ae modis omnibus est am uenda pernicies . ne per Christiani nominis institutum , aut aliena peruadi, aut publica videatur disciplina subuerti : praecipuὶ cum nec ipsam ministeri clericalis hae obligatione fuscari conueniat dignitatem, cogaturque prosta tu militantium sibi, conditioneque iurgari, aut videri, quod absit, obnoxia. Quibus sollicita competenter interdictione prohibitis , quisquis Episcopus,

presbyter, aut diaconus, vel eorum qui monasteriis pretesse noscuntur,huiusmodi personas apud se tenentes non rcstimendas patronis,aut deinceps,uel ecclesiasticae seruituti, vel religioss congregationibus putauerint applicandas, nisi voluntate forsitan dominorum subscripturae testimonio primitus absolutas aut legitima transactione concessas: peric

tum se honoris proprij non ambigant communionisque subituros, si super hac

re cuiusquam verax nos querela pulsauerit. Magnis quippe studiis secundum B. Apostolum praecauendum cst, ne fides , de disciplina Domini blaspheme

tur.

CX C VI. Quod non oporteat absolute quψibet ordinari.

CO M c i L. Calchedo. tit. 6. Nullum absolute ordinari debere presbyterum, aut diaconum, nec quemlibet

635쪽

in gradu Ecclesiastico : nisi specialiter ecclesiae ciuitatis, aut possessionis , aut martyrii, aut monasterii qui ordinandus est pronuntietur. Qui verb absolutὸ ordinatur, decreuit sancta synodus irritam hiberi huiuscemodi manus impositionem , & nusquam posse ministrare ad ordinantis iniuriam.

CXCVII. Ila clericis , qui sunt in

piochiis, monasteriis, atque mare

riis , quae sub potestate Episcoporum

vni uiusque ciuitatis existunt.

COM ci L. Castherin. iit. 8. Clerici qui praeficiuntur ptochiis, vel qui

ordinantur in monasteriis , & basilieis martyrum,subEpiscoporum qui in unaquaque ciuitate sunt, secundum sanctorum Patrum traditiones , potestate

permaneant, nec per contumaciam ab

Episeopo suo dissiliant. Qui vet. audenteuertere huiuscemodi formam quo- eumque modo, nec proprio subiiciuntur Episcopo : si quidem clerici sunt,

canonum correptionibus subiacebunt, fi vero latet vel monachi fuerint, communione priuentur.

CXCVIII. Quod non oporteat clericos habentes aduersiss inuicem nego

tia , proprium Episcopum relinquere , γ' adsecularia iudicia prope

rare.

clericus aduersus clericum habeat negotium, non deserat Episcopum proprium , 8c ad saecularia percurrat iudicia : sed prius actio ventiletur apud Episcopum proprium , vel cerie constio eiusdem Episcopi apud quos utraeque partes voluerint, iudicium continebunt. Si quis autem praeter haec fecerit, canonicis correptionibus subiacebit. Qubdsi Herieus habeat causam aduersus Episcopum proprium,vel aduersus alterum, apud synodum prouinciae iudicetur :Qubd si aduersus eius prouinciae Metropolitanum Episcopus vel clericus habet querelam, petat Primatem dioece-seos, aut sedem resiae urbis Constantim politanae,&apud ipsum iudicetur.

CXCIX. Quod non liceat clerico induarum ciuitatum minimare eccle. Co ου C i L. Casthedon. tit. Io. Non licere cleri eum in duarum ciuita intum eonscribi simul ecclesiis , de in qua initio ordinatus est , 8c ad quam confugit quasi ad potiorem, ob inanis gloriae cupiditatem. Hoc autem facientes reuocari debere ad suam ecclesiam, in qua primitus ordinati sunt, dc ibi tantummodo ministrare. Si veris quis iam transsatus est ex alia in aliam ecclesiam,

prioris ecclesiae, vel martyriorum, quae sub ea sunt, aut plochiorum, aut Xenodochiorum rebus in nullo communicet. Eos vero qui ausi fuerint post definitionem magnae M uniuersalis huius synodi quicquam ex his quae sunt prohibiis perpetrare , decreuit sancta synodus a proprio huiusmodi gradu re

cedere.

cc. Vt nequaquam ιn duos Metropo litanos prouincia diuidatur.

Co N c i L. Caliberin .rit. II. Peruenit ad nos qubd quidam praeter Ecclesiastica statuta facientes conuolarunLad potestates, de per pragmaticam formam in duo unam prouinciam diuiserunt: ita ut ex hoc facto duo Metropo litani esse videantur in una prouincia. Statuit ergo sancta synodus de reliquo nihil ab Episcopis taIe tentari , alio quin qui hoc annisus fuerit, amissione gradus proprij subiacebit. quaecumque verb ciuitates litteris Imperialibus Metropolitani nominis honore subnixae

sunt, honore tantummodo perfruantur,

de qui ecclesiam eius gubernat Episcopus , saluis scilicet verae Metropolis priuilegiis suis.

Ex decretu Papa Innocens tit. 6. Nam

quod sciscitaris utrum diuisis Imperiali iudicio prouinciis, ut duae Metropoles fiant: sic duo Metropolitani Episcopi

debeant nominari. Non vere visum est Gg3 . ad mobilitatem necessitatum mundanarum Dei Ecclesiam commutari, honoresque aut diuisiones perpeti , quas pro suis c usis faciendas duxerit Imperator : ergo secundam pristinum prouinciarum morem, Metropolitanos Episcopos conuenit numerari.

636쪽

COLLECTIO CANONVM.

lxxxv C Cl. Quod non oporteat pereu nos clericos , sine commendatitiis ministrare. CO N c t L. Calchedon. fit. I 3. Pere grinos clericos, & lectores in alia civitate praeter commendatitias litteras sui Episcopi, nusquam penitus m Inistrare debere.

CCII. ve diaconigili mulieribus.

CON ci L. C.isthedon. sir. II. Dia conissam non ordinandam , ante annum quadragesimum , dc hanc cum summo libramine: si vero suscipiens manus impositionem, εc aliquantum tCmporis in ministerio permanens semet ipsam tradat nuptiis, gratiae Dei contumeliam faciens, anathematiZetur hu .iusmodi, cum eo, qui eidem copulatur.

C CIII. De parochiis.

CO N c i L. Catihedon. HI. 17. Singu larum ecclesiarum rusticas parOchias , vel possessiones manere Inconcussas illis Episcopis , qui eas retinere noscuntur, & maxime si per trieennium eas absque vi obtinentes sub dispensa tione rexerunt: qubd si intra tricennium facta fuerit de his, vel fiat altercatio, licere eis, qui se laesos asserunt, apud sanctam synodum prouinciae de his mouere certamen. Quod si quis a Metropolitano laeditur, apud Primatem dioece scos , aut apud Constantinopolitanam sedem iudicetur . sicut sepelisis dictum est. Si qua vero ciuitas potestate Imperiali nouata est, aut si protinus irinoue tur,eiuiles dispositiones, dc publicas Ecclesiarum quoque parochiarum ordines subsequantur. CCIV. De coniurationibus , vel con-

Birationibus.

COM ci L. Calchedon. tit. Is . COniurationis vel conspirationis cit. men , ω ab exteris legibus est omnino prohibitum : multo magis hoc in Dei ecclesia ne fiat admonere eonueniet Siqui ergo elerici vel monachi reperti fuerint coniurantes , aut conspirans S, aut insidias ponentes Episcopis , aut clericis , gradu proprio penitus abdicentur. C C v. De Discoporum , aut clericorum accusationibus , quid debeat obseruari.

CORc . Cauhedon. tit. 2I. Cleri iacos, aut laicos accusantes Episcopos, aut clericos passim, & sne probatione , ad ac sationem recipi non debere , nisi prius eorum discutiatur existimationis opinio. Concit Caruas. tit. 8. Numidius Episeopus Maxulitanus dixit: Praeterea sunt quam plurimi non bonae conmersationis, qui existimant maiores natu , vel Episcopos passim vageque in accusationem pulsandos , debent tam facile admitti

necne

Aurelius Episcopus dixit: Placet igitur caritati vestrae, ut is qui aliquibus sceleribus inretitus est , vocem aduerinsus maiorem natu non habeat accusan.

di. Ab uniuersis Episcopis dictum est:

si criminosus est non admittatur, placet. Ium Concit. Carahet. ιII. 93. Placuitque omnibus , quoniam superioribus Conciliorum decretis, de personis quae admittendae sunt ad accusationem clericorum iam constitutum est , 3e quae per nae non admittantur non eX pressum est: Idcirco definimus eum rite ad accusationem non admitti, qui postquam excommunicatus fuerit, in ipsi

adhuc excommunicatione constitutus, siue sit clericus, siue laicus, accusare vo luerit. Ti I. ys. Item placuit ut omnes serui,

vel proprij liberti ad accusitionem non

admitrantur . vel omnes quos ad accia

sanda publica crimina leges publicae

non admittunt, omnes etiam infamiae

maculis aspersi , id est histriones , aeturpitudinibus subiectae personae, haeretici etiam sue pagani, siue Iudaei. Sed

tamen omnibus quibus accusatio denegatur , in causis propriis accusandi licentia non neganda.

Et ut qui τnuin crimen non probauerit, ad aliud admitti non debeat. CO N c i L. Ar ripto tit. 97. Item

placuit, quotienscumque clericis ab accusatoribus multa crimina obiiciuntur , & unum ex ipsis de quo prius egerit probare non valuerit, ad caetera

iam non admiriatur.

637쪽

lxxxvj CRIS CONII

Item de hoc ibo , tit. 98. Testes autem ad testimonium non admittendos, qui nec ad accusationem admitti praecepti sunt, vel etiam quos ipse aceu sator de sua domo produxerit. Ad testimonium

autem intra annos quatuordecim aetatis suae non admittantur.

C C V I. Quod non liceat clericu post mortem Ri Episcopi , res ad eum

pertinentes diripere. CO N c i L. Cakhedon. tit. 22. Non licere clericis post obitum sui Episcopi, res ad eum pertinentes dissipare,

sicut antiquis quoque est canonibus constitutum; quod si hoc facere tentauerint, graduum suorum periculo subiacebunt

CCVII. Quod non liceat clericis stmonachis , absque voluntate Epi

scopi ad trbem regiam proficisci.

CO N c i L. Calchedo. tit. a 3. Venit ad aures sancti Concilia, quod quidam clerici & monachi , quibus nihil ab Episcopo suo commissum est; est autem quando & Communione ab eo priuantur, peruenientes ad urbem regiam Constantinopolitanam in ea diutius immorentur, excitantes turbas, & statum ecclesiasticum commouentes, subuertentes etiam quorundam domos : decreuit sancta synodus huiusmodi primo quidem per defensorem Constantinopolitanae sanctae Ecclesiae Commone iari , ut egrediantur ab urbe regia: quod si iisdem negotiis impudenter insistant, etiam nolentes idem defensor expellat , ut ad propria loca perueniant.

Cc VIII. d non liceat monasteria, suae consecrata siunt , diuersoria secularia fieri.

CO N c I L. Calchedon. tit. 24. Quae semel dedicata sunt monasteria consilio Episcoporum maneant perpe- tud monasteria, dc res quae ad ea perti nent monasteriis reseruari, nec posse ea vltra fieri saecularia habitacula: qui vero hoc fieri permiserint, canonum sententiis subiacebunt.

Cc Ix. sised non oporteat ordinatio

CO N c i L. Calchedonensi tit. 1 s. Quoniam quidam Metropolitani quantum comperimus, negligunt commissos sibi greges, Ac ordinationes Episcoporum facere differunt: placuit sanctae synodo intra tres menses ordinationes hiscoporum ceIebrari , nisi forte necemias inexcusabilis praeparet dilationis tempus extendi ; quod si hoc minime fecerit, correptioni ecclesiasticae subiacebit: verumtamen redditus EC. Clesiae viduatae penes oeconomum eiusdem ecclesiae integri struentur.

CCX. De dispensatoribus singularum

ecclesiarum. CO Nc i L. C.ilchedon. tit. 26. Quo niam in quibusdam ccclesiis, utru

more comperimus, praeter oeconomum

Episcopi facultates ecclesiasticas riactant: placuit omnem ecclesiam haben . tem Episcopum habere oeconomum de Ciero proprio, qui dispenset res ecclesiasticas secundum sententiam Episcopi proprij ι ira vi ecclesiae dispensatio

praeter testimonium non si, ne ex hoc dispcrgantur ecclesiasticae facultates, Miacerdotio maledictionis derogatio procuretur. Quod si hoc minime fecerit,diuinis constitutionibus subiacebit.

CCXI. De his qui raptum faciunt.

CO N c i L. Casise . tit. 27. Eos qui rapiunt mulieres sub nomine simul habitandi, cooperantes, aut con- niuentes raptoribus: decreuit sancta synodus , ut ii quidem clerici sunt decidant gradu proprio; si vero laici, ana

thematiuntur.

. teco ten baptisma non celebretur. EX decretu Papa S is tituti 2. Se quitur de diuersis baptizandorum temporibus , prout unicuique libitum fuerit improbabilis , dc inemen data confusio, quae a nostris sacerdotibus quod commoti dicimus non ratione aut horitatis alicuius, sed sola temeritate praesumitur, ut passim ac li

638쪽

COLLECTIO

here natalitiis Christi, seu apparitionis, nec non & Apostolorum , seu Martyrum festiuitatibus , innumerae, ut asseris , plebes baptismi mysterium consequantur, cum hoc sibi priuilegium , de apud nos, & apud omnes ecclesias Do .minicum specialiter cum Pentecoste sua Pascha defendat: quibus solis per

annum diebus ad fidem confluentibus generalia baptismatis tradi conuenit sacramenta. His dumtaxat electis, qui ante quadraginta vel eo amplius, dies nomen dederint, de exorcilmis quotidianisque orationibus, atque ieiuniis fuerint expiati, quatenus Apostolica illa impleatur praeceptio, ut expurgato fermento veteri, noua incipiat esse conaspersio. Sicut ergo Paschalem reuerentiam in nullo dicimus esse minuendam: ita in infamibus , qui necdum loqui polutuerunt per aetatem, vel his, quibus 'in qualibet necessitate opus fuerit sacri via L baptismatis, omni volumus celerita te sit currit ne ad nostrarum perniciem tendat animarum, si negato.desideranatibus fonte salutari, exiens unusquisque de saeculo Sc regnum perdat & vitam: Quicunque etiam discrimen naufragii. hostiiratis incursum, obsidionis ami- suum, vel cuiuslibet corporalis aegritu

dinis desperationem inciderint, de sibi

unico credulitatis auxilio poposcerint subueniri, eodem quo poscunt momenqto temporis expetitae regenerationis praemia consequantur Hactenus in hac parte erratum sufficiat, nunc praefatam regulam omnes teneant sacerdotes , qui nolunt ab Apostolicae petrae. super quam Christus uniuersalem construxit Ecclesiam , soliditate diuelli. Ex decretis Leonis tu. 7. Leo Episco pus uniuersisEpiscopis per Siciliam constitutis in Domino salutem. Diuinis prς. lnei intit pris , & Apostolicis monitis insor mamur , Ut pro omnium ecclesiarum statu impigro vigilemus affectu , ac si quid usquam reprehensioni inuenitur obnoxium celeri sollicitudine , aut ab ignorantiae imperitia, aut 1 praesumptionis v rpatione reuocemus. Manente enim Dominicae vocis imperio quo beatissimus Apostolus Petrus trina repctitione mysticae sanctionis imbuitur , ut

Christi oves , qui Christum diligit pascat: ipsius sedis,cui per abundantiam diuinae gratiae praesumus, reuerentia coarctamur , ut periculum desidiae quantum

C A N O N V M. lxxxvij

possumus declinemus, ne professio sum mi Apostoli, qua se amatorem Domini

esse testatus est, non inueniatur in no bis,quia negligenter pascens toties com mendatum Dominicum gregem, conuincitur summum non amare pastorem. Cum ergo mihi de caritatis vestrae actibus fraterna affectione sollicito certis indiciis innotuerit , vos in eo quod inter sacramenta Ecclcitae principale est, ab Apostolicae institutionis consuet dine discrepare , ita ut baptismi sacramentum numerosius in die Epiphaniae, quam in Paschali tempore celebrecur:

miror vos vel praecessores vestros tam inrationabilem nouitatem usurpare pOtuisse, ut confusis temporibus utriusque mysterii nullam esse differentiam

crederetis inter diem quo adoratus est Christus a Magis,dc diem quo resurrexit Christus a mortuis. Quam culpam nullo modo potuissetis incidere , si unde Consecrationem honoris accipitis, inde legem totius obseruantiae sumeretis, Mbeati Apostoli Petri sedes, quae vobis sa cerdotalis mater est dignitatis .esset Ecelesiasticae magistra rationis, , cuius vos regulis recessime minore posset aequanimitate tolerari, si aliqua commonitionis nostiae increpatio praecessisset: nunc aurem quia non desperatur correptio, seruanda est mansuetudo , ut licet vix fetenda sit in sacerdotibus excusatio, quae praetendat inscientiam, maluamus.

tamen δc censuram necessariam tem- Dim Exu.

perare,& ratione vos apertissimae veritatis insiluere. Ex decr. Papa Leonutit. 8. Semperquidem in aeterno consilio Dei mansit humani generis incommutabiliter praeor. dinata reparatio, sed ordo rerum per Iesum Christum Dominum nostrum, temporaliter gerendarum , in Incarnatione Verbi sumpsit exordium. Vnde aliud tempus est , d quando nuntiante Angelo beata Virgo Maria foecundandam se per Spiritum sanctum credidit,S concepit : aliud, quo salua integritate virginea puer editus exultante gaudio caelestium ministrorum pastoribus indicatur: aliud, quo infans circunciditiar; aliud, quo hostia pro eo legalis offertur ;aliud cum tres Magi claritate noui fide. 'rive in ciuitatem Bithleem ab Oriente Dian. Exu. perueniunt,&adoratum paruulum, im3 - 'stico munere oblato venerantur. Nec oblatiotieiidem sunt dies, quibus impio Herodi,

639쪽

ordinata diuinitus in AEgyptum translatione, subtractus est, vol quibus ab AE-

Dpto inGalilaeam,mortuo persecutore, reuocatus est. Inter has autem dispensationum varietates accedunt augmenta corporea, crescit Dominus, sicut Euangelista testatur , prosectibus aetatis , &gratiae. Per dies Paschae in templum Ierusalem cum parentibus venit, fic cum abesset a societate redeuntium, sedens cum senioribus, de inter admirantes magistros disputans inuenitur, rationem. que mansionis suae reddens;Quid est,inquit, quod quaerebatis me nesciebatis quod in his, quae patris mei sunt oportet me esse, significans eius se esse filium cuius esset & templum. Iam verbcum in annis maioribus apertius declarandus bapti sinum praecursoris sui Ioannis expetiit, quid ὀeitatis eius remansit ambisuum, quando baptizato Domino Iesu, Spiritus sanctus in columbae specie supcr eum descendit. Ac mansit, audita de caelis Patris voce dicentis; Tu es filius meus dilectus, in te bene complacui Qiis omnia ideo quanta potuimus breuitate perstrinxiinus, ut notum sit dilectioni vestrae, uniuersos Christi dies innumeris consecratos fulta virtutibus , & in cunctis eius actionibus sacramentorum mysteria coruscasse i sed aliter quidquid signis denuntiarit aliter

rebus impleri, nec quaecumque numerantur in operibus saluatoris , ad tempus potest pertinere bapti sinatis. Nam si etiam illa quae post beati Ioannis i

Dacrum a Domino gelia cognou mus, sub indiscreto honore colamus, Omnia tempora Continuatis erunt deputanda

festis, quia omnia siuat plena miraculis. Verum, quia spiritus sapientiae & intellectus ita Apostolos, & totius Ecclesiae erudiuit magistros, ut in Christiana obseruantia nihil inordinatum , nihil pateretur esic consulam i discernendae sunt causae solemnitatum, Ec in Omnibus institutis Patrum, principumque nostrorum rationabilis seruan)a diicretio, quia non aliter unus grex dc unus pastor

sumus, nisi quemadmodum Apostolus docet, idipsum dicamus omnes: Simus autem perfecti in eodem sensu, & in ea.dem sapientia. Ex de uia Papa Leonu tit. s. Quamuis ergo & illa quae ad humilitatem , dc illa qtiae ad gloriam pertinent Christi , in unum concurrant, eandemque perse-

nam, totumq; quod in illo & virtutis di

limae est, de infirmitatis humanae.adno strae reparationis tendat effectum: proinprie tamen in morte crucifixi, te in resurrectione mortui potentia baptismatis nouam creaturam condit ex veteri,

ut in renascentibus, de mors Christi peretur, de vita, dicente beato Apostolo: An ignoratis, quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu, in morte illius baptizati sumus consepulti enim sumus cum illo per baptismum in morte, ut quomodo surrexit Christus a momeuis per gloriam Patris, ita&mos in m uitate vitae ambulemus i si enim cominplantati facti sumus similitudini mortis eius, simul oc resurrectionis erimus, de caetera quae latius magister gentium ad commendandum sacramentum M ptismatis disputauit , ut appareret ex huius doctrinae spiritu regenerandis taliis hominum, & in Dei filios adoptandis illum diem, Millud tempus electum, in quo per similitudinem formam quo mysteria, ea quae gerantur in membris, his quae in ipso sunt capite gesta con-gtuerent : dum in baptisinatis regula, de mors interuenit intersectione peccati , de sepulturam triduanam imitatur trina demersio, dc ab aquis eleuatioresurgentis instar est de tepulchro. Ipsa

igitur operis qualitas docet celebrandae generaliter gratiae diem legitimum eum esse in quo orta est, Ac virtus muneris, de species actionis ad cuius rei confirmationem plurimum valet, quod ipse Dominus Iesus Christus, posteaquam resurrexit a mortuis, discipulis suis , in quibus omnes ecclesarum praesules docebantur,& formam, dc potestatem tradidit baptizandi dicens: Euntes docet omnes gentes , baptirantes eos in no mine Patris, de Filia, & Spiritus sancti ita quo utique eos etiam ante passionem potuisset instruere, nisi proprie voluisset intelligi regenerationis fratiam ex sua resurrectione coepisse. Additur sanὸ huic obseruantiae , etiam Pentecostes ex aduentu sancti Spiritus sacrata solem. nitas, quae do Paschalis festi pendet articulo , de cum ad alios dies alia se stapertineant, haec semper ad eum diem qui resurrectione Domini est insignis, occurrit, porrigens quodammodo auxiliantis gratiae manum ad eos, quos a die Paschae, aut molestia infirmitatis , aut longinquitas itineris , auu nauigatio

nis C 6 is le

640쪽

COLLECTIO

hi, dissicultas interclusit, inuitans ut quihuslibet necessitatibus impediti desideris sui effectum dono sancti Spiritus

consequantur. Ipse enim unigenitus Dei in fide eredentium, & in virtute operum nullam inter se,& Spiritum sanctum voluit esse distantiam 1 quia nulla est diuersitas in natura, dicens: Rogabo ego Patrcm, dc alium Paraclctum dabit vobis , ut vobiscum sit in aeternum, Spiritum veritatis: δc iterum , Paracletus autem Spiritus sanctus, quem mittet Pater meus in nomine meo, ille vos docebit omnia, dc suggeret uniuersa quaecumque dixi vobis: 5c iterum, Cum venerit ille Spiritus veritatis, ille diriget vos in omnem veritatem. Cum itaque veritas Christus sit, Ac Spiritus sanctus , Spiritus veritatis, nomenque Paracleti virique sit proprium, non dissimile est festum , ubi unum est Sacra

mentum.

Ex decretu P.viae Leonse tit. Io. Hoc autem nos non ex nostra persuasione

defendere, sed ex Apostolica aut horitate seruare satis idoneo probamus exemplo, sequentes beatum Apostolum Petrum,qui in ipso die quo omnem credentium numerum promissis sancti Spiritus repleuit aduentus, trium millium populum sua praedicatione conuersum lauacro baptismatis consecrauit. Quod sancta Scriptura quae Apostolorum actus continet, kdeli historia docet, dicens: His auditis compuncti sunt corde, M dixerunt ad Petrum, dc reliquos Apostolos; quid faciemus viri fratres Petrus vero ad illos: Poenitentiam , inquit, agite, & baptizetur unusquisqtie vesti lim in nomine Iesa Clitasti , in re- millionem peccatorum vestrorum, Ac

accipietis donum Spiritus sancti. Vobis enim est repromissio, & filiis vestris, &omnibus qui longe sunt quoscumque

aduocauerit Dominus Deus nosteri aliis etiam pluribus verbis testificatus est, Scexhortabatur dicens, Saluamini a generatione ista praua. Qui ergo receperunt sermonem eius, baptizati lunt, & appo sitae sunt in illa die animae circiter tria millia. Ex decretia Papae Leonis sit. Ir. Vnde

quia manifestissime patet baptizandis in Ecclesia electis liqc duo tempora de quibusloquuti sumus, esse legitima dilectioncm vestram monemus, ut nullos alios

dies huic obseruantiae misceatis: quia

sunt alia quoque sesta, quibus multa in

honorem Dei reuerentia debeatur,prinisci palis tamen & maximi sacramenti custodienda nobis est mystica & rationalis exemplatio: non interdicta licentia, qua in baptismo tribuendo quolibet tempore periclitantibus subuenitur. Ita enim ad has duas solennitates connexas sibimet atque cognatas incolumium, Se in pacis securitate degentium libera vota disserimus: ut in mortis periculo, in obsidionis discrimine, in pcrsecutionis angustiis, in timore naufragi, nullo tempore hoc verae salutis singulare praesidium cuiquam denegemus. Si quis autem Epiphaniae festiuitatem , quae in suo ordine dubito honore veneranda est, ob hoc existimat priuilegium habere baptismatis,quia hoc quidam putant quod in eadem die Dominus ad baptismum sancti Ioannis accesserit: sciat illius baptismi aliam gratiam, aliam fuisse rationem , nec ad eandem pertinuisse virtutem , qua per Spiritum sanctum renascuntur, de quibus dicitur: Oa non ex

sanguine,neque ex voluntate carniS, DC-

que ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt. Dominus enim nullius indigens remissione peccati, nec quaerens remedium renascendi sic voluit baptizari, quomodo Sc voluit circumcidi hostiamque pro se emundationis offerri, ut qui factus crat ex muliere, sicut Apostolus ait, fieret 6e sub lege, quam non venerat soluere, sed implere, Ae implendo finire, dc sicut Apostolus praedicat dicens: Finis autem legis Christus ad iustitiam omni credenti. Baptismi autem sui in se

condidit sacramentum, quia in omnibus primatum tenens, se docuit esse principium ,& tunc regenerationis potentiam sanxit, quando de latere ipsius profluxerunt sanguis redemptionis, de aqua baptismatis. Sicut ergo vetus Testamentum noui testificatio fuit, de lex per Moysem data est, gratia autem dc veritas per Iesum Christum facta est, sic diuerta sacrificia unam ii ostiam reformarunt, S multorum agnorum occisio illius immolatione finita est, de quo dicitur: Ecce agnus Dei, ecce qui tollit

peccata mundi. Sic Ac Ioannes non reeratrum

Christus, sed Christi praeuius, non spon- sus sed sponsi amicus fuit adeo fiὸelis, de non sua quaerens, sed quae Iesu Christi, ut se profiteretur ad soluenda calceamenta pedum eius indignum: quona Il

SEARCH

MENU NAVIGATION