장음표시 사용
31쪽
0uae cum ita se habeant nemo puto quin artior etiam quam adhuc cognitus erat conexus inter libros intercedat dubitabit nam quo tu miro atque adeo prodigioso casu factum esse putaveris, ut tanta similitudo tanta externae formae versuum et scholiorum singulis soliis conscriptorum concordia essecta sit stenim si tertium etiam exstitisse sexemplar finxerimus codicibus Λ simillimum ex quo hi libri accuratissime descripti sint, dissicultates omnes solutas videri non nego; tum vero statuere debes duos diversorum temporum librarios exemplar illud ita imitatos esse, ut eorum libri quod externam formam attinet paene idem facti sint, licet nulla omnino ratio inter ipsos intercesserit addo aliud in cod. Ρ postvs sat IV 141 versus quidam male repetitus est itaque numero versuum qui singulis paginis conscribebantur turbato in hae pagina tantum 2 non versus leguntur nihilo setius 320sere versibus post fragmentum III ab eodem quo sol. 33 versu incipit Vl 36 Optima se quare eiqs. num etiam in tertio illo exemplari eodein loco versum repetitum esse singamus 3 videmus igitur, in hoc tertio exemplari, quod A et Ρ ab omni parte forma soliis versibus et scholiis digestis simillimum fuerit
constituendo cautione opus esse.')Sane quidem omnes dissicultates evanescerent, ira ex Originem duxisse statuere possemus, id quod a veri specie non abhorrere ex iis quae antea disputavi facile quispiam coiciat. verumtamen singulis lectionibus utriusque libri accurate collatis et examinatis hanc explicationem nullo pacto admitti posse mihi persuasi. nam ut omittam ino lectiones nonnullas x-
stare quae ex libri P scripturis explicari nequeunt velut III 64moentia is tum P, III 80 oenus coens , V 263 cursuerunt A curretur , V 345 Claudius A lodi inveniuntur hic illic ino quae plenius vel etiam rectius conscripta sunt quam in P; inter quos locos numeraverim II 6 ut nono ut o , V 259 haec chae , VII 136 illis in Psilio VII 57 msse velunt A nosse volunt P recte velint.
neque minus lectiones quaedam scholiorum fragmenta Aroviensia1 Coterum scriptura cod. archetypi librorum A DP ita comparata erat ut i et triacito permutarentur velut VII T librarius cod. A lueetit recte legit, in cod. Ρ malo scriptum est tacea . uno confusio, quaquam ad litteras quales sa0 ut non conseribebantur sed potius ad scripturam uncialem quam libro illi archptypo suisse
32쪽
proprium locum obtinere recteque ii Zium de eorum auctoritate statuisse probant.
Quae Omnia cum quaestionem propositam impeditissimam reddant aliam excogitare studui explicationis viam dicamque quae mihi rem iterum iterumque ponderanti probabilia visa sunt etenim Caroli Magni aetate iisque quae insequebantur temporibus quantum studium collatum sit cum ad omnes litteras lum ad
veterum scriptorum libros eosque ex antiquis exemplaribus transcriberi dos et vulgandos nemo nescit forma universa librorum mutata nova codicum conscribendorum ratio oritur ductibusque impeditis veterum exemplarium abiectis nova scriptura excolitur cui proprie nomen Carolingica inditum quibus studiis quantum textus Iuvenalis debeat infra videre licebit neque hoc loco quae capite altero exponam praecipere in animo est atqui liber Pithooanus illustre horum studiorum ostdocumentum: oxcellit quidem scriptura elegantissima, dispositione perspicua scholiorum et viti suum, verum non caret erroribus, qui in vetustis exemplaribus transcribendis vitari non potuerant, de quibus erroribus iam dictum est pluraque etiam infra dicentur nova autem extus compositio novis codicum conscribendorum rationibus adaequata ut difficilis erat librario, qui quaternio ite soli linearum schema primus construere seiadornare debuit, ita prona se obtulit aliis thrariis occasio qua usi hanc externam formam bene constitutatu imitando xprimerent, licet quae erat illius aetatis talibus in rebus religio )textum ipsum antiquiore exemplari si quod iis praesto erat hauserint et descripserint quae scrupillosa ratio si cui mira videtur, quanto studi illa aetate bona exemplaria conquisis a
collata apographa ipsa emendata sint meminerit, quandoquidem in uno libro conficiendo plura exemplaria adhibita esse codicum notae nos edocent ); neque exempla similis imitationis externae formae desunt, cum in Hieronymi Plauti Senecae M codicibus
Prisciant cod. Paris. 7496 inveniuntur notae cod. retustus cod. alter' ceterum s attenbachii l. s. s. p. 774s. 3 Cf. Plauti Tri- Numm ex reo Riuehelii, ed. II. a Schoessio recognita p. XXII adnot. . Tantaque est utriusque codicis C et D constrarenti ut et eosdem Term . . . singulae paginiae teneant, nec quaternisne ipso ambitu . . discrepent ... 4 CL Senecae epistulas aliquot eae Bamberstensi et Argentortilens codicibiis edidit . mecheler Bonnasi 878. pag. 149. a lubricas incipit folium quaternionis secundi secun-
33쪽
singulorum soliorum argumentii in veri, atenus congruat; graviora etiam exempla servilis imitationis exemplarium congessit atten bach l. c. p. 133 sq. )Eadem igitur cura usum fuisse puto lihrarium cod. A iii in textu describendo antiquum quoddam exemplar, in forma externa constituenda librum insequi voluisse putandus sit magnum enim inter singulas bybliotli ecas vel monasteria librorum commutandorum vel ad usum suppeditandorum comm 'rcium fuisse testes sunt epistulae hoc consili invicem missae ) qua de causa si quis sontes antiquissimos adire instituerat facultas eorum conquirendorum ei non defuit quam facultatsem librarius cod. Λ ne respueret etsi libro Pithodano ut o lieuit vel ideo commoveri debuit, cum quo tempore liber A scriptus est saeculo ut puto X medio vel exeunte in codice Pithoeano iam
altera manus verba germana deprava Visset.
Sin potius ad tertium quoddam exemplar A et Pisimillimum refugere voles, non multiim obloquor tum vero, ut pauca depromam, ex eodem libro, coaevo scilicet codici P lectuque
facillimo, hausissent II 6 instentia librarius cod. A, uentiliulibr. cod. P VI 263 cursu erunt Λ, curvetur P; VII 183 conservaris , non servuli schol ad II 155 Fubricio, ubii P; ad II 8 nurus Α, avitus P III 15 depicte sunto, depictu
es P III 256 ociorum , metum P III 30 deridentib A, ridentis P V 430 MARMOREIS A MARMORIDUS P,
quae lectionum diversitas vix explicari potest ex sontera et simillimo scriptura dilucida Carolina conscripto, facilius vero
di m in i pag. 18 19 a publicarum incipit itate ionis secundi folium quintum in Aras; s. etiani 20. 1. 22. 23, alio locos. 1 Rei iner Coeti ei Hunichris dei Deeret en mi der Iosse triridie der I sta id das die am unde seschri bene Glosse tum cite Iaussenisu te uni der Schreme, stulte demul den ιbrio lethenden i m mi Feder Atrichen nil asseriei Geschrethsel. Unisset rari rurde dem Sehreiber der unonens immJun saec. VII. mi seiser stro trifctentia neluti hi in de Ruum tu erisse und er chris deshtilbdie et teri niten mit Dinerer christ. 2 CL attenbach l. c. P. 4524s , Becker, catalogi antiqui p. 574s. . 125. 26, quo loco novissinio Fromundi coenobitae egeriiseensi epistula saec. X On- scriptae leguntur, quarum in XVI inveni haoc Librum Boetii restrobi eri a me robis petivistis pruestari cultιs libros . . . c Acrip8 pleuiterque, ut pNt glossic conscriptione depinxi . . . simulque libri mΙirrenalis et Persi pro omni titatione arithmeticae Boetii
34쪽
Enucleate agendum erat de his testibus optimis olim ab omni parte integris, brevius absolvamus reliqua recensionis adminicula quae aut aliis undamentis ulta separatim tractentur necesSe est, dico scholia, aut iamiam magis magisque ab integra memoria distant, cautione neglecta allax incertiimque refugium. Scholia vero ab omnibus peritis in cris Iuvenaliana magni ' Σψηφ' facta nequaquam ea quam hodie desideramus cura vulgata esse inter viros doctos convenit, quae essent novae eorum reCensionis undamenta quique potissimum usus demonstrare studui Meletematum Vindobonensium vol. V sasc. 2 et VI 2. spectant quidem quae illic aperui ad universam scholiorum editionem, de lemmatis quae explorasse mihi visiis sum paucis subiciam. conveniunt enim ea multo accuratius quam adhuc cognitum erat cum recensione Pithoeana atque sere ubivis discrepare S et Gahi adnotat male eum edoctum esse iure
suspiceris'), exceptis viginti tantum locis quibus quae disserunt inter Me P casui originem debent vel librariorum socordiae. nimirum lemmatum lectiones ubique duorum ex inplarium codicis Pithoeani et Sangallensi 870 fideliter conspirantium testimoniis firmatae ad idem exemplar atque redeunt excerpsit librarius saeculo nono, ut inter omne constat aliquantum, ut ego puto milito inferior textus verba quae ei visa sunt praefixitque explicationibus servata sunt ideo verba optimae re sensionis eodem quo P rivulo deducta, servata multo integrius quam versus codicis P multifariam ab altera manu corrupti quo fit ut lemmata scholiorum, unus integerrimus etsi ex multis intervallis rediens optimae recensionis sons, longe vel Pithoeani textum auctoritate superent, reprae Senteni sinceram codicis archetypi ex quo omnes libri servati praeter schedas Vaticanas manarunt memoriam omnino librarius ille eum lemmata e textu versuum desumpsit pueriliter
quidem cs i 160 LITTORALIA P. P. VII 214 ALLOBROG Λ,
alia sed serupulosissime munere suo structus est, ut longe plurimis locis S verba accuratius scripta exhibeant quam ,
paucis locis quibus P meliora praebet IV 138 famem P, fumum S; 45 zelotypo P, zelotype S V 88 daturi, dabitur S V 4361 Singulos locos correxi in disputatione altera supra com
memoratu. BENR, Dieilegium Iitvenaliuia uin.
35쪽
- 34 commisti P A committo Schol in P A Sang. tWi39 quo P,
correeturas vel in P vel in ipsius codicis archetypi versibus factas esse quae est harum lectionum natura haud emerse coicias lemmata autem in codice Pithoeano et Sangallensi semper ut dixi arcu ratissime convenientia verbis in P servatis
aequora S, aequore . - ceterum librarius codicis P cum scholia exaravit haud pauca in versibus ipsis antea a se scriptis correxit eaque penna usus tenuiore, qua de causa hae correcturae unde prosertae sint sarile agnoscuntur. Ρmper vero accurate textiam germanum Observans rect verba textus mutavit, quas mutationes sere omnes Bertinus perppram alteri manui attribuit correxit autem ipsa prima manus I A au
uoue iurenes VII 210 acules, illi poena infernis XIII 86
et L. Medium tertium locum inter integra illa, de ilibus modo
-- disputavimus et correcta exemplaria obtinet Vindobonensis no 10i no CX in Endlicher eat.), quem cum sarragine lectionum congesta nimisque liberaliter sestimata Antonius Goebel et vetustissimae et optimae recensionis testem' praedicare ausus erat nil nisi risum et contemptii in movit, iltpote qui invento suo gaudibundus librumque Vindobonensem unicum crisis iuvenalianae vcsem extollens in singulis lectionibus ponderandis modo r censionem Pithoeanam modi corri ctos libros Seruitis esset, laedas eorruptelas pro vero indere studuisset.
36쪽
istas quidem ratiunculas qui defendat quaimquam nemo exstiterit, cavendum ne iniquius iudicemus de libri illius auctoritate, qui nequaquam ut vulgo putabant ad saeculum decimum, sed sine dubio ad saeculum nonum pertinet, vetiistissimis libris iuvenalianis adnumerandus, aetate ni omnia me saliunt vel codicem Pithoeanum superans quod minus valere ad auctoritatem codicis augendam iure obicias, adponam autem locos quibus codd. Pithoeanum et Vindobonensem solos conspirars nova collatio ostendit, missis eis, quae iam Coebel notaverat. exhibet igitur
etiam Det v. IV 5 Despastum P V, IV 77 manus, IV 123 vellento prius Veletum vetuento Α, a beriumst , qua cognatione librorum P et V acile adducor ut II 10 ubi in I post in facie una lineola recta erasa est scriptum fuisse putem quod hodie legitur in cod. Vindobonensi in faciet, deinde III 18 quo
loco P tantum prae v k exhibet sub rasura latere
suspice quod V rectissime praebet praestantius denique t 55 Originem eo recturae in P Pulfurio P d credimus ex verbis male distinctis quae V tradit Pulfuriosi repetam, plura librum Vindobonensem profuturum ratus, si ampliora fragmenta servata
Exhaustis iis quae de testibus melioribus rettractanda esse et ividebantur nam centonis in codice Sangallensi 870 servati et lemmatum ad glossas Parisinas codicis no 7 73 per tinentium' haud ita magnus est usus paucis reseram dei es iretii disputationem Hermae l. c. 2 CL Indicem 8cholarum est unirere. H. a. IS76. Insunt Glossae in Iuremdem ed. Η. Keil. 3 Haec dum corrigo iam in lucem prodiit disputatio Stephani diu promissa ias prosodiacte Floriaeqium de S. Gullener amistaris no Sm n sein ert i ter die ut exud-Mitth Mus. m. a. b, p. 263 A. accuratissime quidem egit scriptor de centone, quem Olim ex eodem libro oscriΡsi, et non Possunt ii ian laudaro eius mirum in notis singulis asserendis dili
37쪽
eodie quodam Franci in Danistii euili lectiones transtulit in exemplar ditioni lux ρnali aut IAA nunc Bernae asservatum. excerpsi quidρm speciminis causa Iectiones tribus primis saturis Semper cum nota I et adpositas atque vel ex his pauci locis rognationρni quandam intρ librum Danielinum et recensionem Pithoea nam intercedPr agnosee . te itur enim g ad
Transe ad interpolata exemplaria, quorum quam exigua sit fides grammatici periti viderunt omnes atque ali quidem ex ingenti horum codicum numero in selici manu meliores et git, collationibus vero eorum xcepto uno insi 'ille usi ei quem alii fortasse ipse excussit cave ubique fidem habeas. quam miseriam iusius aperire longum est, corrigam tantum, litae gravissima videbantur, dico notas de codicibus in usum vocatis editioni maiori a latinio praemissas primum quidem codex Sangallensis saeculi X qui iuvenalis saturas exhibeat
non exstat ); consudit enim latin librum Sang. 871 saec. X lgentium; verumtamon de florilegii auctoritate Ialinii apparatu deceptus iusto liberalius iudicavit nusquam enim florilegii versus meliore lectiones praeibent quam , et quod ag. 280 profert: Enis hiaden he wir die Frage dure die rire Stella uti denen dei Pit metinus, trie aue die seriusseren arulachristen rei derbi sinit, iraehreni timer Florilegium die sute tinrei faelschte Ueberii erunstbietet, die ui. die Scholien bestiaetigi tetrii. I si,ui dies die L cirten otiumque VIII IGI, i. e. florilegium unoullense S Lyrasmen torrumque in ria nil ratellae X 64 so meteliae Dumen patellae in ua vel ideo futtile est, quia utroque loco P idem exhibet ut tuo orilegii versus erravit Bertinus lubunturque cum eo ii uicunquo eius notis fidem haboni. 1 Exstant libri Iuvonalis in torpolati in bybliothoeis Austria Gormaniae Galliae olvetiae
illo Oκ numeravi sero contum et viginti. 2 Non igitur eodex Natigallensis o Tl deiu est atque codex in catalog saec. X
38쪽
- 37eonscriptum qui Iuvenalem exhibet cum scitoliorum codice saec. IX o. 870 insignito, quem quidem ad saec. X refert praesed min. p. 6 codex autem Parisinus 8070 d non saec. XIlsed saec. X ineuntis est codex Parisinus 7900 g non ad saec. IX sed ad saec. X medium pertinet antiquissimus vero codicum Iuvenalis, qui Parisiis asservantur, o 8072, mutilusa alinio non in usum vocatus est idque iure); neque id praeterire volumus codicem Thuaneum s. o. 8071 qui inter libros interpolatos plurima honae recensionis vestigia servavit truncatum esse ab initio, mitti in eo sati. I. II. III - 317, id quod alii non adnotavit, verum respiciendum os in codicis auctoritate aestimanda deliique notitiam asseram si agmenti cuiusdam saturarum Parisin mi perritiae ex tegit minibus alius codicis resoluti de quibus schedis, cum mitino quod sciam nemo rettulerit nonnulla in medium proferre proderit. asservatur hodie fragmentum in libro miscellaneo nota Noui. aeq. lat. 2199 insignito ); duo sunt soli inter se cohaerentia
quorum prius 0, 19 m longum, , in latum rectum sat XII
64 10 usque ad solebant praebet, imis sex versibus abscisis, cum solium versum inde a versu sat. XII il incipiat; leguntur autem in hac altera pagina versus usque ad XIII 26; alterius solii dimidium abscisum est, conscripti sunt in e uss. XV 62 10 et XV 113 - 177 exarati erant in paginis singulis versus quinquageni singuli, intersunt inter s. XIII 6
ei XV 62 versus sit 5 - 51, 12h ra, exciderunt igitur
tria in soli cum soliis servatis unum quaternionem enicientia pertinent autem fragmenta saec. XIII conscripta sine dubio ad recensionem deteriorem, quod ex specimine collationis eum ditione latiniana maiore statim cognosces; praebent enim
XII 64 benina corr. altera manus), 68 eatensis, Ti
quam insis. 76 Tyrrenam raram corr. ad. ., Oiecta commemoratus cf. Recher, catalogi antiqui . 34 O. 314 qui si aetatem tulisset haberemus quod nobis gratularemur nam aut nonreet vulgo codicem Sang. 870 antiqua scholia tenentem ex illo descriptum putant aut liber deperditus lane ad eundem recensionem pertinuit utque Pithoeanus. I CL Desiste Melanges de Puteographie et de Biblior his Paris, Champi m librata est, i. 426. Dolisti vero rugmentum nondum innotuerat.
39쪽
Sed haec de libris interpolatis dicta sufficiant. Fragmenta quidem antiquissima Vaticana me inspicere non potuisse moleste sero, accuratissime autem una cum scholiis adspersis ex apographo Loetsi pertractata sunt a Georyto Goeta Ind. schol. Iun. a. 1884 . his schedis perpauca nos lucrari adtextum restituendum dudum cognitum est, summi vero momenti sunt in historia textus cognoscenda, ad quam non nulla conserre nunc iam in animo est.
40쪽
Symbolam ait textus Iuvetialiarii historiam ollaturo mihi recte ortasse proficiscendum esset a duplici saturarum recensione, quam ab ipso poeta institutam esse et vetere et recentiores interpretes hirmaverunt.' quai quidem suspicio cum saeti moveri potest in saturis et sermonibus omnibus, quasi ultro sese osterre videtur in saturis Iuvenalis, ut periti quoque grammatici retrae lationem earundem angustis finibus circumscriptam concesserint. nam etiamsi suam ruitisque se singulis locis persuasionem aut adeo temerariae risis commenta missa secerimus, restat interpretis illud testimonium ex antiquissimis ut vulgo putant temporibus repetitum, quod cum de
suo vix addere posset pro certo accipias aut aliquo modo 'xplices necesse est cuius explicationis viam indagasse mihi videor, patet autem quaesti latilis quam quae commode hisce pagellis expediatur cohaeretque artissime cum scholiorum meliorum aetate et memoria, in qua exploranda genus dicendi accurate indagatum P constitutum unum certum firmumque adminiculum adhuc ab omnibus neglectum atque alia quae huic rei inserviunt tractabo in parergis propediem edendis. Alia est eausa versuum spuriorum quos intrusos esse vel meliorum librorum indicia et ipsa extus,pmoria probani nam ut quaestiones de singulis locis mittamus, lectitatum fuisse
Iuvenalem cum illud miniani Marcellini XXVIII 4, 1 quidam
detestantes ut venena doctrinas Iuvenalem et Marium Maximum curatiore studio munt nulla volumina praeter haec in profundo otio contrectantes quam ob causam non iudicioli est nostri, tum grammati eorum aliorumque scriptorum testimonia aperiunt, quae minus diligenter a latinio collecta nunc sere plene etiam ex temporibus mediae et infimae aii-I Cf. vitam V p. latinium in exilio sempiturit tyras et pleraque muttirit vitamque aestibbeckio compositam d. p. VI sq. 2 Us vero Schoenaich, Quoestiori . uo. Hal. Sax. 883 I p. 12-28.