장음표시 사용
51쪽
Squillant ate pνiuileg Csericor.cap. nu. 27. Riccius in Praxi par. 3. resol. Iol. Lara De anniuer. O capel. liba.. cap. s. num. 8 Barbosa de potestate Episcopi. allegat. 29.nu. 3 Rota in Romana cape a 3. Ianuar. Is 89. coram Pamphil. er in Lucana eastet. I a. Decem. Is 93.coram Gyptio. & in f racon. capel. 9. Iuni'. I 6 3.coram Sacrato. apud
Gon ZaleZ citat. Quia per praedictam dil- positionem solum imponitur Capellano onus celebrandi; huic autem one ii satisfacere potest per alium, quia non est onus personale, quod exigat impleri ab ipso capellano Imo, etiam si testator dixisset, quod praesentetur , seu instituatur sacerdos, seu prasb ter, qui missas celebret,adhuc posset per alium celebrare,& capellania non esset sacerdotalis, sed posset conserti simplici Clerico, ut tradunt Rota in
s Et pio confit faciunt quaedam declarationes . Congregat. quas adducit Garzias debere sar. . cap.t. num. 87. Pri ma est Habens capellam non tenetur promo
iuνi ad sacerdotium, nisi in fundaIione caurum At. νι evillanus per sei fum Missarcelebretfeddebei eurare, υι per altum Misen in illa ceu Mentur. Secun)a apud eum, dem nuin 83. Potes confisi simplici Cleri co evella habens antis celebνandi arissas, nisi infundatione cautum M. Ut per sestsem ce Iebretis Exquibus constat. Quod capellania non requirit qualitatem sacerdoti j in capella no, nisi habeat ex vi institutionis per seipsum celebrare. Et ideo, quando diiscitur, quod eligatur sacerdos, qui missas celebret, non designatur qualitas pro id neitate eligendi , sed qualitas muneris exercendi, quod cum per alium impleri possit , non est qualitas personalis ip
sus Ptopua , & proinde non requirutur , quod sit actu. vel potentia caeet
Retulares an malide renuncient priuile gio de certa distantia aliarum GHe
6 Rιnunciatis iuris prum implicati eum aliens
Renunciatio priuiletj , cui es implicatum ius
i Via Regulares obtinent ut plu-n is ri lium priuilegium , quodno possint a quocunque erigi Ecclesiae, nisi in distantia centum quadraginta cannarum a suis, ideo dubitatur, an possint valde absque licentia Summi Pontificis renuciare huic priuilegio. Et videtur affirmative respodendum per ea, quae tradunt Abbas in
De iure primogenit. quaH. et . Quos allegat & sequitur Pellicion. Quaesi. illus . Gn. 29. Quatenuε docet,quod inalienatione iurium
52쪽
i urium Ecesesae non sunt necessariae solemnitates ad validitatem , quando res reuertitur ad siti naturam .a Ex quo desumitur fundamentum, quod valeat renunciatio praedicti priuilegii absque consensu Apostolico , quia per
talem renunciationem res reuertitur ad
sui naturam, & ad ius commune. Non fit autem iniuria rei, si restituatur ad pristi. num starum , ut tradit Gios. in eap. Ab exordio. verbo. Asa. Dis. as .es legans tex. l. Si Unus. S. Pactus ne peteret.=- De pactis ,3 Uerum hoc non obstante tenenda est. Quod non m υalida renunciatio privit ἐν de distantia centum quadraginta can narum Ecclesa erigenda. Quod conuincitur ex opposito fundamento alterius sententiae 3 nam per renunciationem huius priuilegii res non reuertitur ad sui natu .ram , neque ad ius commune, sed fit contra eius naturam ,& contra ius commu
Et ratio est. Quia de iure communi non potest noua Ecclesia erigi in loco, ubi iam sundatis asserat praeiudicium . Cap.auaecumque.& Cap. Ecclesiae II. Qu. .ec Cap. Cum dieant. De Eccles aedificandis,& notant communiter Doctores praesertim Cardun.Conin s. num. is Rota in Ciui. raten. conurum capeLiss s. apud Leaeanam in Mari magno Carmeli .n. 3. . Quod etianit in nouatum ab Vrbano VIII, in sua Consit. Romanus Pontifex sub die et g. Av. guII . i6a . Et est secundum rei naturam,
quia Ecclesia, quae debet esse exemplar charitatis , non debet alteri praeiudicium
gium de distantia centum quadragintae cannarum Ecclesiae erigendae sit decla. ratiuum iuris communis, nam praefigit hanc distantiam ad tollendum prς iudici uini quod in minori distantia afferretur,&quod a iure communi decernitur cars Syrum, di proinde potius sit declaratio iuris communis, quam priuilegium,& in sit ius declarato t. Dio . De harad. in .s t. sci. Unum Bomilia,s.Si de falcidia. f. De tua. a.de LIII edes pati n5. si quidposi s. De ν Itit.& Clemen. i. De iure Iron. α notant communiter cum Glos in Can
Cum te De Uis. Se in Cap. Persuas. υerbo. De nouo. De donat, atque adeo habetur pro iure communi. Et ideo renunciatio huius priuilegii contineret aliquid contra ius commune, nχοῦ per ipsum res reuerte retur ad sui naturam sed ad contrarium
6 Praeterea. Quan Zo ius proprium ita est implicatum cum alieno, ut renuncia tio ipsius cedat in praeiudicium tertii, non tenet, ut tradunt Felin. in Cap. Cum dilecta. De re rip. Abbas in cap. signi a iu
&de renunciatione priuilegii, cui implicatum est ius tertii,decidit rex Cap. Cum tempore, De Et proinde non valet renunciatio priuilegii,quod concetnit utilitatem publica; quia , quamuis.contineat priuata in commodum alicuius, interest tamen omnium,quod in priuatis Iquoque seruetur. sic non potest clericus tenuncia te priuilegio seri, etiam in causa, quae solum concernat priuatum interesse ipsius. Et ratio est. Quia ea, quae constituta sunt in fauorem Ecclesiae .communitatis,& publicae utilitatis, non sunt sub dispositione priuatarum personarum,& ideo deficit in ipsis potestas, quae requiritur, ut teneat te nunciatio priuilegii iuxta Cap. Cumsuper. De of Aelen 7 Quare cum priuilegium distantiae centum quadraginta canarum sit ob publicam utilitatem, & in fauorem ecclesiae,pe scilicet una Ecclesia a noua Ecclesia erecta pretiudicium patiatur, de ut ipsi inseruientes commodE , &cum deb.to decore substentari possint, ut constat ex constitutione Vrbani VIII.de qua mon. . non potetit validὸ ipsis renunciari tanquam
53쪽
habenti implicatum ius tertii, & publi
An renuncians priuilegis Ecclesia , seu communitatis possitpuniri. 1s v M M Α,
l por Cap. Cum te Me. De a 4 L N bitrii, ubi cu Abbas renun-eiasset uidam priuilegio cocernenti Ecelesiam, Pontifex solum declarat actum nullum, non autem punit, aut redarguit Abbatem , quod est lignum , quod non erat puniendus. Praeterea dum renunciatio est nulla , nullum assert praeiudiciuna Ecclesiae, di proinde non meretur puniri . a verum tenendum est. Quod enu- euas priuitigio Ecclesia, aut eui sis immim sum ius superioris,punisipost, ut specialiter notat Donat. in maxi irrum Regul. par. I. Da AZI2. quasi . num. I. Quia licet possiequisque renunciare proprio iuri, dc priuilegio iuxta Cap. De terea. De Wiuileg. Quado tamen implicatius Ecclesiae, aut supetioris, non potest ipsi rensiciari iuxta Cap.
eum renuncians huiusmodi priuilegio fa etat contra prohibitionem, meretur puniti. 3 Neque obstant, quae in contrariu mallata sunt. Nam Abbas , de quo in di
Gauerat alicui priuilegio, sed tantum cis promisserat disserentias in Arbitrum , qui cum pronunciasset,quod renunciaret Priuilegiis libertatis, dc exemptionis. Abbas noluit stare arbitrio, sed recurrit ad Apostolicam sedem,& Pontifex approbauit arbitrium pro parte,& pro parte reproba v it, quatenus scilicet continebat renunciationem priuilegiorum. Ita constat ex Glos ibid. Auratione casus , de indicant verba illla textias Cum,crsi ponte lueris, de rure tamen nequiue is sine Icentia Roma is Ponti eis renunciare priuileg vel indulgen ii 1ι tib νtalis cte. Quasi diceret, se tuentia arbitri in hoc non tenet, quod renacies priuilegiis, quia etiam, si sponte velles, no
Neque obstat secundum , quia , licet actus sit nullus, adhuc tamen est Pr hibitus, & proinde violat ius prohibens. Et alias etiam actus nulli solent puniri, Ut constat in alienatione rerum Ecclesiae abs que consensu Apostolico, quae est nulla .& tamen ipsi imponuntur poenae in Pata lina. Ambitios. Dereb Ecetis non alien,
An obstet familiaritati, si admissus ad
seruitium Cardinalis non exigat ex
i a d requiram , ut quis si familiarii.
. - ut verὸ familiaris, debet esse commensalis, de ali expensis recipientis ad suum seruitium. unde si receptus adieruitium noa exigat expensas sibi pro victu
54쪽
An obstet familiaritati&c. Quaest. I s. 27
iei ctu assignatas, deficit conditio, quod re-
ita meo salem, cui datus est locus in Tinello, a licet uti nolit. 4 3 Ratio est . Quia ad commensa litatem sufficit, quod assignetur mensa exiam Pe asis domini, aut quod assignentur expensae pro mense s nam eo ipso, quod fit aGignatio, de exhibetur seruitium , cuiusti intuitu assignantur dictae expens ς,seruiense facit illas suas,& proinde completur con-' ditio teqiii sita ad familiaritatem, siquidei velificatur, quod unus seruiat , di alter ex ' hibeat mensam pro seruitio.Quod autem seruiens non exigat portione tibi assigna tum, inducit nouu actum liberalis relaxa.tionis dictae portionis, quae est quaedam donatio; familiaritati autem non obstat, , quod familiarii doner domino. Et hoc habet locum. etiam si non '' habitaret tu domo Cardinalis: aut Episcopi, sed in propr a domo,dummodo illi in. ι serviat, ut notant Gomeae in Reg. Cancen
num. ii'. Quia conditio habitationis in Domo Cardinalis, aut Epitcopi, non re. qui titur in dict. Cap. sin. De verbori signi- Mai. in 6. ubi assignantur conditiones ne-
cessariae, & ita etiam declarat praxis .
. An clericus, qui rogatus ab amica siri liproces min causa sanguinis , cum esset i tot artiss. excusari possit ab irre
1 π on pertinebat ad ipsu icti be-l te acta in causa sanguinis, sed
L deficiente consueto notario subrogatus est ipsis. Quod autem notarius conficiens acta ,seu scribens dicta testium, incurrat irregularitatem ex desectu leni
ratur ad sententiam sanguinis tanquam publica pet Ena, dc officialis dans vim ipsis actis, quatenus influunt in sententiam
sanguinis, de auctorizans testium dicta . Quod etiam desumitur ex Epiri. a . Inno cent. 3. relata in Carp. i Dis. si . ibi Ctiriales, qui dum parent potestatibus ,quas biiunt imperata feceνunt. Et rursus. in forensi exercitatione versati sunt. De his autem omnibus di itur . uicunque rates ordynati fuerint, cum ordinatoribus ivis deponan
a Nec obstat, quod in Cap. Sentenria. Ne Her . vel AIona ebo prohibeatur sistum
55쪽
dictare, aut proferre sententiam sanguinis: non aute scribere acta tibi Sentent .am Du-guinis nullus clericus dictet, aut proferat . Et profit de non sit extendenda irregularitas adscribentem acta, cum non sit inducen.
da pro iis actionibus, pro quibus a iure
non imponitur. Nam nomine sententiae veniunt etiam ipsa acta, a quorum visceribus trahitur ipsa sententia ; quae proinde in iisdem actibus virtute continetur. Et proinde notat Glocibiae verbo. Sententia; quod prohibentur ea omnia, ex quibus seis quitur, yel sequi potest vitae amissio, vel, sanguinis effusio . Imo in ipsb tex. in setius subditur. Nec quisquam clericus litteras diariet, aut se ibat pro viui Iasanguinis δε-Hinandas. Dum autem in causa fanguinis scribitur processiis , scribitur aliquid destinatum pro vindicta sanguinis. 3 Adhuc tamen praefatus Clericus excusari potest ab irregularitate, quia scilicet sententia non est sortita esse tum, cust lata in absentem, siquidem reus fuga se subtraxit. Quamuis enim D. Antonin.
neant, quod haec irregularitas cotrahitur, etiam si non sequatur effectus. Communis tamen sententia tenet, quod non habeat locum , quomodocumque effectus non sequatur. Ita Hostiensis se Cap. sisi alii. De homicidio. Socin. num a veta secundo quς itur.Sylvester verbo. Homici
& in Cap. Ad audientium. De bomicidio. Ratio est. Quia sundamentum huius i
regularitatis est homicidium, si quidem homicidium , licet iustum, inseri desectu lenitatis, si ergo deficit fundamentum, uohabebit locum irregularitas. Unde neque etiam habet locu irregularitas ex delicto
ob homicidium,ut trinunt communiter, nisi sequatur effectus,quamuis alias fuerit attentatum ,&per attentantem non steterit, quin sequeretur.
Maiot difficultas est , an si damna.
tus ad mortem veniret in potestatem ca-tiae,& morte afficeretur, fieret tunc clericus iste irregularis . videtur enim affirmatiuE resoluendum, quia tunc pinnitur effectus, cuius dese Au non fuit co- tracta irregularitas. Tenediam tamen est. Quodneqne tunc flat irregularis. Ira Heri .
Et ratio est. bia pro in se reda mo
te est necessarius nouus processus noua sententia, unde mors non insertur ex
vi prioria sententiae, sed ex vi posterioris,& prior sententia non se basit in genere essicientis respectu mortis, sed in genere obiecti qualificantis reu,& reddentis dignum morte. Idem quoque dicendum est, si per sententiam damnatus ad moristem contingat tanquam proscriptum ab aliquo interfici. quia non potest licite interfici ab aliquo tanquam ministro iustitiae, nisi ultra sententiam , qua adiudicatus suit morti, sequatur etiam sententia proscriptionis, &sbium in virtute huius
proscriptionis iniet fici potest. Annamortuo harede testatori, Lbeantur
legata pia, si nullus alius sit substitutus soluenda is mententibus ab inse.
56쪽
i π di isse ultas otitur ex eo, quod testamentum te manet sine . institutione li aete a s , quae est basis, de sundamentum testamenti, &forma substantialis ipsius, & proinde de
iure nouiori, aut debet pr*cedere, aut saltem subsequi cstera, quae in testamento disponuntur 9 Aute haeredis: In IV. α ι Praepo Irri, l. Ambigui. C. De testamen. tis. Et proinde cu D in praesenti non subsistat testamentum, utpote destitutum sor.
nia substantiali, nec etiam legata subsi,
nientibur ab intectato futuruda sint legata pia . non obctante. quod rumpatu te fiam n tam prImortent b re te te latori. Ratio est.
Quia in dispositionibus ad pias causas cessa at solemni rata,*juriss xuilis, atteditur
s Cumaergo testamentum, de quo agitur. solum eaducum fiat defeetu institutionis haecedis testatori praemortui; sub. stinetur quo ad pias dispositiones , pto qui bus adest expressa. determinata volo. tas testatoris . , Siquidem defectus institu. tionis haeredis est desectus solemnitatis in troductaea iure ciuili, non autem de iure naturae, aut Gentium, cum etiam de iure eivili subsistat aliquado testamentum desiciente institutione haeredis , ut in cata
Et proinde quod legata pia debean
tur, etiam si alias de iure civili testamentum sit nullum ob desectum Institutionis haeredis tradunt Bart.1n l. t. C. Descrofa n. Ecel6 Bald .ibid. Angel. de Perusin i Siceri
Cap. in Eccles. De conssit. Ripa in L
& alii in Authen , Cassa . O irrita, & in I. Id quod Pauperibus. C. De sacrosan. Eccles
57쪽
uniuhrsaliter quod sine solemnitatibus tu. tis ciuilis teneant dispositiones vltimatuvoluntatum ad causas pias, sirmauit Rota cum pluribus a Recent. s Accedit etiam, quod licet in testa. mento non sit apposita clausula codicit, laris fluore tamen dispositionum ad pias causas si bintelligitur , ut tradunt Bald. in
mirum cum dispositiones piae sint in liuo rem animae, quae rebus omnibus anteis tur , praesupponunt in disponente enixam voluntatem, quod sua dispositio valeat omni meliori modo,quo subsistere potest, atque adeo habet voluntatem interpre. tativam, quod substineatur, si opus sit, etiam virtute clausillae codicillaris . 6 Clausula autem codicillaris habet vim substinendi testamentum , quod caducum fit morte haeredis ante testatorem, ut tradunt Marsit. Mul, 3 4.Bald. Consi l.
Vincent. de Franch. decisis 6. nu. I. quin sequitur Maria de clausul par. 3. claus II num. 39. dc dix:t Rota in Romana baredit. s. . Ianj. IS99.coram Corduba. F t repetit legata a venientibus ab intestato t. Ex ea. ν His υe bis. F. De t/Hamen.ubi Bart, Dec.
Nec obstat, quod testamento minus Blemni non oriatur obligatio natura i s. ut plura allegans MatienZo. I.i. glos io. num 1 tit. . deteriam. lib. s. Quia scilicet
facultas testandi est concessa a lege; si qui
dem ultima voluntas non sortitur esse tu, nisi morte sequuta, quo tempore testatoriam non ideo indulgentia iuris sub .stinetur, atque adeo regulari debet secundum mensuram facultatis,& saeuitas secundum praescriptionem ieris; unde aut, liter procedit etiam naturaliter, si non seruet leges, & nullam parit obligationem Nam quicquid sit de iure ciuili, de iure tamen canonico quo ad dispositiones actpiam causam ampliatur facultas de volatas testantis reducitur ad suam naturam, ut in Cap Relatum.De tena mentis. Et ideo quomodocunque de ea constet, est adim-Plenda mec alia probatio requiritur, quam quae praescribitur iuxta ordinarias regulas iuris, ut cu pluribus tradit Rota deris 3 al.
Au aggres,r cum animo non occidendi, nec mulnerandi, se Volum insultan
1 ' Asus accidit, quod quida in tu .
ria assectus, voluit iniuria vici- prosectus est, ut aggrede
58쪽
retur ea, a quo Iniuria acceperat, ut intu.
tia pariter insertet cu proposito no occi dendi, nec percutiendi,accidit aute quod ipsum a innatumst loro repererit cu quin que sociis, de ideo vicens non esse tempus Oppo tunum recedebat, sed ab ipsis inse. uutus stetit.& videns principalem inten. entem siclopum conrra se, ut occidetet, prauenit, de ipsim occiditi dubitatur m
do, an incurrerit irregularitatem, & quid, i si prior aggressus fuisset.
a, Uaetur enim incurrere irregularitatem, quia licet homicidium sit ob desen. si sionem propriam,attamen necessitas talis a defensionis est ex eulpa occidetis, de ideo I cum culpabiliter occidat, incurret irregu. laritatem. Deinde dum aggroditur, seu saltem it ad aggrediendum, incipit ipse aggressionem, & qui se videt aggressum, seu videt venien rem ad se aggrediendum,' incipit defensionem, & volens praeuenire
occidendo cotinuat defensionem: dc pro inde etiam alter continuat aggressionem. quam inchoaverat, aut paratus erat in choare, de occidendo censetur continuare unam actionem moralem. Et ita tradunt
dum est. Uod no incureat irregularitatemia iuxta ea, quae tradunr Sylvester. verbo. Homicidium. a. quasi. 4. Armilla verbo. Irregularitas num. a. Tabiena verbo. regularitas ainum a Sotush, stavisa. di
putat probabile, de rutum in praxi prae. sertim quia excipitur casus propriae defensionis, qui cum sit fauorabius, est potius ampliandus, quam iestringendus. Ratio autem est. Quia ex duplicitantum capite potest irregularitas habete locum, vel quia homicidium sit directEvoluntarium; vel quia, licet per accidens, si tamen indirecte volitum, ex eo, quod occidens dabat operam rei illicitae, & exculpa se coniecit ia necesiitatem occidE. di. Ex primo capite non potest oriri irregularitas, quia quatenus homicidium est dilecth voluntarium, est etiam necessaria ob propriam defensionem , de committitur absque peccato, ita ut voluntas si voluntas directa de desen sione , nee sit
de se peccatum. Homicidium autem necessarium ob propriam defensionem non inducit irregulari ratem iuxta Clemen. BI,νifui. De homiciae quia cum sit. irregularitas ex delicto, prae lupponit peccatum in oecidendo. Connr. Quia licet occidens
prius attentaverit inferre iniuriam, non per hoc tamen amisit ius propriae desensionis, quam omnia iura concedunt. Nec qui iniuria assiciebatur acquisiuit ius occidendi, quia tantum habebat ius se de. sendendi propulsando iniuriam, quam tamen commode propulsare poterat ab'. intentione homicidii. s sed neque ex secundo capite locuhabere potest irregularitas; quia tunc solum homicidium per accidens inducit it.
regularitatem. Tunc autem solum Iuxta regulam, quam ponunt Dactores praesertim Castro hb. a. de lege pinu. cap. i . cir
sinem, homicidium casuale ex actu illicito
inducit irregularitatem, quando est itata casuale, ut fit aliquo modo in ditem v luntarium . & proinde requiritur, quod
opus illicitum sit aliquo modo induatust homicidii, ita ut in ipso sit aliquo modo intentum homicidium ι aut quod in iure ob periculum homicidii, quod inde sequi potest , sit specialiter prohibitum , ut tra
59쪽
&alii. Quia scilicet irregularitas: requirit peccatum, atque adeo quod homicidium sit saltem indirecte voluntari una is quod contingit, quando etiam est prohibita actio ob periculum homicidii ; nan
volens talem actionem, vult etiam pericu
Ium, Mindi tectE, quod inde sequitum. da
casu autem praesenti. licet occiden daret operam rei illicitae, non tamen , quae dea
esset aliquo pacto inductiva homicidij.
nec quae esset specialiter intute prohibita ob periculum homicidii. Imo aderat vo Iunias directa nota occidendi, de non sa-eiendi, quod homicidium in serre potatali 6 Confit. Ut: homicidium inducat iis. regularitatem, quamuis lis casuale, debet
tamen res illicita, cui datur opera, influe
re aliquo pacto in ipsum , quia non indu .cit irregularitatem, nisi tanquam aliquomodo causa tam mediante illa actione, si quidem inducit solum in auctorem homicidii. In praesenti vero illa attentatio in ser ndi iniuriam nullo modo influxit in homicidium, cuia orta habuit adaequatea directa voluntate se defendendi: unde stante causa adςquata directa, ec per se , non potist ei assignari causa in directa, &per accidens s& ideo si non inducit irre
gularitatem ratione causae per se, nee etiainducet ratione causae per accidens , &casualis.
Ex quibus solui possunt, quae pro
opposita parte num. a. allata sunt. Nam quamuis attentans inferre iniuriam peccet, quia tamen haec actio non influit in
homicidium, si quidem neque de se, neq;
ex intentione , de indirem ordinatur ad homicidium, non reddit homicidium culpabile: & solum est oecasio quadam, remota homicidii, quatenus occisiis
inde arripuit occasionem inuadendi ex
cedendo ter iii nos defensionis. unde cum necet sita soceidendi ob de sensionem ex eo oriatur, quod raccisus excessit terminos
iuste defensionis, o idens non se posuit in pecessi tale occidendi ob defensionem, sed positus fuit ob occisis, quatenus excessit terminos in se defendendo imo fuit aggressor. . s ii Et quamuis . qui oecidit, suetit pri mus aggressor, mutata est tamen aggressio in defensionem ex eo, quod ab uno geriere in triarum factus est transitus ad aliud : & ideo totum factum non est Cen. senda una moralis actio, sed duplex ' Od.ciser namque inchoauit primus ageres sionem in genere illaru iniuriarum, quae de se non possunt inserte irregularitatemcu non respiciant homicidiu aut mutilationem, neque sint periculost , ita ut d aliis timeri possit homicidium . Occisus
autem excessit ius proprium, quia non , sitit contentus tepellere iniuriatin, sed instituit aggressionem tendentem ad auferendam vitam, atque adeo in alio gene lite iniuriarum , & ideo constituit primum i aggressorem in necessitate se defenden- idi omni meliori modo, quo poterat. i. 9 Verum dissis ultas est, an primus aggressor teneatur fugere, quando videt, quod aggressus excedit terminos. iustae .
defensionis , & quod ab ipso ponitur in , inecessitate occidendi ob defensione prO- ipriam .Resp. Suar do. 6. ιδε censurseo. I. utim. ra. teneri fugere ad vitandasti irre. gularitatem, quicquid sit, an committat nouum peccatum, si non fugiat. Quia rota illa est veluti una actio moralis, cuius initimir fuit voluntas iniuriosa primi aggresbsoris. Verum quod non sit una actio moralis,constat ex dictis num praced j sed est duplex aggressio mutua , quarum una ι occasionem sumit ab alia&ideo probabilius puto. quod si alias ratione qualitatis persens non tenetur sugere; nec etiam teneatur in prς senti casu. Et ratio est. Quia quando aggressus non si fit intra terminos iudi defensionis, sed instituit nouam agMessionem, excedit ius proprium, & 'interi alterii iniuriam, & proinde in isto 'consurgit ius repellendi iniuriam sibi illa- Ni quia vim vi repellete licet. l. Vt oim i
60쪽
De hamietae de Cap. Perpendimns. De μα- rem exeommunieat. Hoc enim est de tute naturali.Cap. Ius naturale. Diard Et non tenetur fugere , quamuis. Prior iniuriam intulerit, si tales sint circumstanti , quod seclusa iniuria non teneretur iugere ad vitandam irregularitatem.
R io Supradictae doctrinae obstare vide- tur, quod in hoc quoque easu locum habeat ratio Cap. n. De binis ian 6ssicili R cet,quia In cui fuerit, ct hoc euenire posse. debuerit cogitare.Sed resp.Quod in illo tex, p agitur de actione, quae de se est periculosti de si adsit excessus, potest esse illativa a.
ra mortis per se, di immediatE, nempὸ de verberatione , &ideo debuit cogitare- , i, quod mandatarius poterat excedere, ocva occidereῶ quod sinicit, ut homicidius . R. fuerit aliquo modo volitum in causa, α da imputari positi. At in praesenti agitur doot actione, quae licet illicita , de se tamen ος non est periculosa, nee eum quolibet e va cessu, si sistat intra suos terminos, potest ita inferre: de proinde non est iussiciens adin. ducendam irregularitatem, quia irregularitas ex homicidio cassiali non contrahi. tur, nisi actio sit de se periculosa in ordine ad homicidium, de ex natura sua possit
. sine parii Reeent. In praesenti autem Icasu agglesti inde qua supra, nullo modo de se est eausa, sed ad summum occasio. Et
homicidium non est cassiale. sed dire te commissum ex necessitate desen si nis, & absque ullo peccatos unde non potest inducere irresularitatem ι α si induceret, tanquam voluntarium,-non vecasiate inducerct.
An qui metu emisit professionem,Wpa 'apro nullitate obtinuit sententiaran, si ratificauerit prosissionem iuxta rem religionis, Iit tutut in confitcntia. Euast.2αs V M M A.
i Onstitutus erat N. N. subp testate tutoris a quo seuerE as
modum tractabatur in eun finem, ut induceret ad ingressem in religionem, a quo tam en valdhabhorrebs Rursus Consessarius ad instantiam tutoris per annum importunis suasionibus procurabat inducere iuuenem ad suscipiem dum statum religionis, nec desistabandonec extorqueret consensum, a quo xa'men iuuenis statim recedebat, quod vi dens consessarius intimauit illi ex part Dei, intra annum moriturum, nisi fieret religiosiis. Vnde terrore concinius deci uit suscipere habitum, di cum magna e teritate eo indutus est. Cumque int annum probationis bis decreuisset exire erelistione, Aulem minis ex Parte Dei imp o ditus