장음표시 사용
71쪽
ρεν litteras tam Fortas eiusdem Episcopi ον-dinatus fuit. Dubitaui .an cum perman- ei in Disces copi ultra annum, ei ob, Iarer. Cap. 9. seu. 23. Trident Concia. quo cauetur, scopum non aliter posse oνdinare non subditum, quam si per triennium secum
fuerit commoratus. Congregatio Concit. cen .
Auia non eu credendum, esse correctum per dict. Cap. s. Et ita tenent Garzia. eiι. loco. Zetola in Praxi par. i.verb. Dimissoria. g i. quando beneficium sit qualificatum , vel
um communi sententia D ri ctorum teneat quod statutum laicorum exclusiuum foeminarum non assiciat eas, quae tempore emanationis fuerunt iam moniales , ad euitandam auctoritatem communis sen. tentiae, dum oppositum tenent, respondent Molina. lib. a.dr Primogeniti cap. 1 o. num. ga. Sanchea lib. I sum cap. I num t9.
iasiae. Comn emhateatiam esea cipiendam de statuto insertoris principis, non autem de statuto, seu lege supremi principis. quia statutum si premi principis
a Vetum haec distinctio nullo modo subsistere potest, di miror, quod SancheZeam sequutus sit, cum sit omnino contra canones . Dicendum ergo est. N que Hattitum supremi Principis ex eludnis minas comparatione masculoνum habere locum quo ad Monialesi qua tales fuerunt tempore emanationis Italuti. Ratio est eadem , ac quae militat quo ad inferiore Ideo enim statuta inferiorum non assci ut moniales, quia inferiorum iurisdictio non se extendit ad ipsas. Sed neque iurisdictio supremi Principis se extendit ad ipsas, naest iurisdictio laicalis , non autem eccleasiasti ea, quae proinde non se extendit ad personas ecclesiasticas. Cap. Laicis. 16.α f .dc Cap. Ecclesia S.Maria De epuit. ubi communiter scribentes . Ergo non se extendet ad moniales , de proinde nec etiam statutum ipsius. 3 Quod praesertim verum est. Quia statutum exclusiuum sceminarum, neque etiam inter laicos aliquid operatur, nisi personae exclusae subiiciantur statuenti, ut dixit Rota cora in Ludouisito decisas S.n. 3& coram Merlino. Heis fr3. num. s. Quae
subiectio, cum noti stilum desit, sed e tiam impossibilis sit in Monialibus respectu Principis, etiam supremi, impossibile quoque est, quod eius lex exclusiva seeminarum se extendat ad Moniales. Et hoc loeum habet. etiam si statutum exclusiuum foeminarum esset tantum conceptum in rem,& non in persona. Nam haec distinctio,quae est Bart. eomm niter reiicitur, ut obseruant Plot. conin. I 6.nu.6. Peregrin. GL 7 nu. s. lib. s- Hon ded. consil-s,nu. I Iib.a. Gratian Disceptforens cap. 3I .numin I. Iosep Ludovic.decfPerusa I. Per totam . Rota coram Puteo. decis3 si.& coram Ludovicisci ass. numer.6.& coram Durano trisai .num.9.6c in m mana de Salutaris. t uanij. I 6o3.cora a Litta. & in Guniensi h editatis et o IMην, I 6I6. coram Buratio & in ciuitatis casei, si Supplementi Legitima. r Imeeemb. I 6 Iro
cotam Pamphilio, Quia parum refert
72쪽
qu eone pratur in Y. siue in persi,na, ' a Ratio e ia praesens casus non siquidem utroque modo tendit ad priua. videtur comprehendi sub di bolition , das personas ecclesiasticas proprio iureia, Concilii Tiident loquitur enim Cpacit. quod habent ad successionem . de eo, qui sp0nt 'ab tum dii iiiiii , atque
.HAn me recta mans possisas, uiri, deleau rra tendendo. se nou esse religiosum ι antequa
D meie habitur prioris telitionis '. ex minetur. tu quo iniuste .
nouitius in alia relistione. Hi is. Ἀxς igi00ςm, α priu/ta auct6ritat; te. Odita solemni contractu probessi s.;&- ideo iuxta resulam de restitutio qe spolia torum , debet religio spoliata resilui. ad priorem posse sitὀpem . Quae no ha en to
---- . mutauit cubabitu alte ius religionis in
terueniente auctorita te superiotu, α ideo non remanet religio spoliata.
. Accedit od Coocii disponit de iis .in quibus habitus dimissio facit praesumptionem apostasiae quia cum praesumptiosset pro validitate professi'nis, quoadusq. oppositum constet, dimittens habitum praestim itur a P alta, & ideo Condit, vult quod te bire cogitur, ad religionem, & ta. quam Apostata puniatur. Is autem, de quo a situr, Mn p'test tanquatalis puniri, pec potest cogi redite ad priorem religionem, cum inde auctoritate Q. periorum discesserit: αproinde non sumus in casu , de quo disponit Conci
Irea praesentem dissicultatem extat. Decretum S. Concit.
Tride fessas. p. i9. De re gulari ita sancientis. βuodis antea foempe antequam reclamet,&causam perficiat habitu ponte dimiserit, nullatenus ad alleganaeam quamcumque causam admittatur, sed ad mora Herium redire cogatur, O tamquamam Iarapvulatuν. Et proinde reclamare debere tetento habitu religionis no
et supposito tamen,quod aliquis,prae habitis debitis Iicentiis transierit ad aliam limmo edubitatur parretrante Mns-ria tu possit reclamare contra professione em istam i n priori religione retento habitu, quem depraesenti gestat, nec reassumpto habituet et,ν. Et ita videt ut sentire Rura . decis Ra ram Mellino. . ex declarati et S. retegat.RUulariquae in tali ca.
An mali ordinatus sit 'capax beneficθs V M M Α,
73쪽
P Rocedit disii cultas de eo, qui ob
malam ordinationem remanet suspensus ab exequutione ordiis his, iiuε quia sit ordinatus absque dimissoriis sui EpisF6pi, siue ante legitimam 'aeta ἀ-- tem &c. Dicendum est. Non isse capacem. bene ν, qui ita malὰ ordinatur . vi rema- neat uespensus. Ita Paris, de resignat. lib. . qua H. a. 'num. s . S6, o s8. Squillantes de Pritii .elerare num. 16. Alphon sc de ' Leone de octo Capellani, quH. .Praxi 6. Ratio est . Quia ratione suspensio. nis remanet impedita exequutio ordinis,& consequenter etiam omnes effectu S,. quos ordo in serre potest , atque adeo etiacapacitas beneficiorum. Vnde remanet cum nudo ordine,sed absque iis omnibus, quae de iure positivo annexa sit ni ordini. a Hoc tamen est limitandum , si ma- Ie promotus bona fide excusaretur, nauia tunc non habet locum poena se spensionis iuxta ea, quae tradunt Gras paν. i. derigi b.
non habeat locum suspensio . nisi aliunde adsit aliud impedimentum, non impedi
tur exequutio ordinis,atque adeo nec capacitas beneficiorum.
dine, quia absque licentia proprii Epistopi sit ordinatus, si proprius Episcopus ratam habeat ordinationem , fit capax be nencii, miarat habitio tollet etiam ius Pensionem, ut tradunt Malol. Eb i. de ir
edit. Alphon de Leone de osse. Cape quU.
quod rata habeatui Cedinati estituutut omnes efectus, quos suspensio impedie.
bat, atque adeo etiam capacitas ad obtinenda Deneficia .
Maloi difficultas est. Quid si in te.
rim, antequam rata habeatur eius ordina. tio, obtineat aliquod benescium. Cum enim collatio, seu institutio fuerit nullata necessaria est noua prouisso, ut possit retinere beneficium. Et quamuis ratificatio
Ordinationis retro trahatur, ac operetur,
quod eodem pacto se habeat, ae si ab initio ritὸ ordinatus su isset. Cap. quoties. De pactis de Cap. Rati habitione. De reg.iu .ino de LCuicem si Si fidei or Soliuio ma.
s Attamen haec retrotractio virtute rati habitionis nihil operatur circa colla tionem beneficii, seu institutionem. Cum enim fuerit nulla desectu capacitatis Personae. non potest conualidari, nisi inter ue uiat facultas conserendi, aut nstituendi,& coetera omnia, quae erant nece Taria ab initio, ut actus subsisteret, L Si ut proponi3. c. De nut. Si t. Nuptis st. De ritu ni
ram Iudouisio, d cf4 3. ntim. 9 & ideo indigebit noua prouisione, ut positi beneficium retinere. Imo si beneficium esset iurispatronatus , non sussiceret noua insti. tutio , sed requireretur etiam noua P sentatio, quia prior praesentatio fuit nulla.
An Resularis transiens ad aliam religionem desierat secum bona acquisitaprima religioni. aere. 3 r. s V M M A.
74쪽
et non μι tacita conditione pirittierantia.
ea a T Ari E in hae dissicultate opinati ii sunt Doctores, unde in varias
is sententias abierunt . prima e ηε go opinio tenet, quod bona acquisita prio-ti Mon asterio sequant ut transeuntem, dii: i. acquirantur posteriori religioni. Ita Ho
m men D Armilla limitat ad bona patrimo.nialia. Fiandamentum est. Quia illa bona acquisita sunt tanquam accessoria perso nae. & ideo sequi dcbent personam etiam - seunteni. Asserunt etiam Cap. vn. IS. a. i. ubi spes succedendi parentibus competens Monacho, dum erat in priori Monasterio, tiansit eum eo in post crius is Monastetium. Verum non facit ad em ,
a Secunda sententia docet.Bona, quae cum persona tacite transeunt per proses sionem in Monasterium, deterri cum religiosis transeunte ad aliam religionem . Non autem bona, quae tempore ingressus sunt expresse Monali erio donata. Ita Glos in Caρ. ααod a te. in e. De cier. Comug.
bona transeunt in cons quentiam ad persenam, de proinde sub tacita condition perseuerantiae in religione. Posteriora au tem transeunt independenter a persona , . a Tettia sententia tenet, quod bona omnia, quae quocunque modo obuenelut religioni contemplatione ingressus, red. denda sint posteriori religioni. Ita Bar.
bui tamen. Nicolaus de Dal. de Deces ab interi par. a. ubi de succes. Regular nu vis.
est. Quia dum sunt acquisita contemplatione ingressus, dum religiosus transit ad aliam Religionem, cessat finis acquisitionis, & ideo resbluitur, &sequitur in
gressum in aliam religionem. Quarta sententia asserit. Bona acinquisita remanere penes priorem religionem, usumfructum tamen transire ad posteriorem religionem. Ita Hostiens. insum.
docet Speculator, non absolutε. sed quando Nonasterium .ad quod transset tur Religiosus,est inops.,Tit, De natu Monachor. s. D. num,io. qtiss.6. Fundamentum de innus ex Cat Delapi 16. Quas. 3. &Cap. Si σωι rapuerit ar Aut heium Saηcti Disop. f. penu Lex quibus rex. constat usus ictum bonorum, quae a
quisiuit prius monasterium esse tribuenda
75쪽
posteriori ratione alimento uni , ne Religiosus translatus sit ipsi onerosus .s Quinta sententia absolute docet, bona acquisita renianere prioti Monasterio. Ita Lappus allegat. 6 i. Aret in . in I. Si
6 Haec ultima sententia non selum est communissima, sed etiam melius senda. tar unde tenendum est. Religiosum Da fontem ad aliam religionem non deferre δε- cum bona, qua prior religio aequi it ab N F, vel ratione personae it s. Desumitur ex
S. Si quis autem dc g. Si inrὸ relinruens.
Authent De Monaeb. collat. r.& ex st. Si Monachus. l. Authent. Desanctis.Episcop Et ratio est. Quia per professionern omni iura profitentis transferuntur in religi Dpm , & consequenter omnia bona
ipsius, vel que de praesenti possidet, vel
quae ipsi postea obueniunt, fiunt iiat in religionis propria. Et ita transfert iura sua in religionem , ut apud ipsium nullum ius remaneat; & proinde bona,quae post pro fessionem acquirunt ut, obueniunt immediate religioni ratione iuris in ipsam tras. lati. Ergo dum traniit ad aliam religionem, non trahit secum huiusmodi bona: quia, ut traheret, necessarium esset, quod retineret aliquod ius ad ipsa , ratione cuius adhaeretent persbnae , dc ipsam seque rentur. Cum autem nullum penitus ius retineat, non potest trahete, sicut non p test trahere bona, quae religio aliunde poscsidet, de tam e n est eadem ratio' de his, ac
de illis, quae ratione Religiosi, vel ab ipibacquisiuit.
bona acquirantur religioni sub tacita cis. ditione, quod Religiosus perseueret in religione . Quia hoc non habet locum quoad bona, quae ratione Religiosi acquiruntur a Religione post illius prosessione in ,, quia haec acquiruntur ratione iuris transnlati in religionem, atque adeo no possunt subesse alicui conditioni impositae tacite a profitente. Deinde bona,& iura Omnia profitentis transeunt in religionem ratio ne voti obedientiae,& paupertatis, per quq abdicat a se omne ius ,& dominium , &transfert in religionem; de ideo translatio
fit secundum mensuram votorum. Cum autem vota sint ex natura su 1 abloluta,&perpetua, siquidem constituunt statu in re ligiosum, non possunt includere tacitam conditionem, si perseuerauerit, nam haec conditio potest habere locum in eo tan tum, quod est ex natura sua indifferens ad utrumque, non autem in eo, quod ea natura sira est perpetuum, de absolutum, cum ratione perpetuitatis excludat casum non perseuerantiae; Ie ex eo, quod est abs Iutum excludat omnem conditionem. . Si ergo translatio bonorum,iurium deciest secundum mensurum votorum , ςrit ab
76쪽
Aluta,& perpetua. & absque ulla tacita
conditione, quae repugnet perpetuitati. 8 Confirm. Si bona, & iura Religiosi transferrentur in teligionem sub praedicta tacita conditione, remaneret apud Reis. giosum aliquod ius ad eadem bona, neminpe ius recuperandi, quod operatur, ut non sint totaliter translata in religionem , sed tantum pro aliquo casu , de pro alio non sint translata, quia datum sub eoditione, sub contraria censetur non datum l. Si legatum, de Legata inutiliter g Dea dimem iii legatis. & Quod pine. iniis Quado dies Di cedat. de in diem addit ubi Glos. verbo conditionalis.Vnde bona, & iura essent partim translata,& partim non translata in Religionem . Hoc autem est conintra naturam professionis religiosς , quae
non relinquit profitenti aliquid proprium:
nec velle proprium, aut nolle.
9 Cons r. a. Quando religiosus transit
ad aliam religionem, nec etiam pro momento absoluitur a votis ei sentialibus religionis: sed solum immutatur status secu. dum accidentalia, nempe secundum reis gulat es obseruantias,&distatuitur obliga.tio mutua, quae erat inter religiosum,&primeni religionem , & contrahitur cum secunda; status tamen substatialis religiosi Permanet immutatus. Ergo non potest transferre ad posteriorem Re Iigionem bona, quς ratione suae person ς acquisiuit. Quia ut asserret , deberet recuperare a priori teligione. Repugnat autem,quod re in cuperet, permanentia status religiosi secudum substantialia uia reddit religiosum
incapacem iuris,& dominij. Vnde nec posterior religio habet titulum acquirendi, quia Elu posset habere ratione pes sonae,
quam sibi incorporat, ut autem acquire. ret ratione'personae , necessarium esset,
quod prius persena ea sibi vindicaret,
i o Quae autem adducta sunt pro eo-trariis sententiis,sacilὸ dissolusi tui, VndEadmotivum ptimae sententiae responde. tur . Bona tanquam acce tia sequi persenam ratione eonnexitatis, quam habet cum ipsae haec autem connexitas consistit in iure, aut etiam dominio, de possessione, quibus sublatis tollitur omnis connexio, de pertinentia. Cum aurem profitens se
spoliet possessione, dominis,& omni iure,
di omnia transferat in religionem bona non amplius pertinent ad psum,& proinde nec amplius sequuntur personam- , quando transit ad aliam religionem . sicu tetiam bona renunciata non amplius sis, quuntur renunciantem , quia abdicau tasse omne ius.
ii Ad motivum secundae sententiae: bona, quae transeunt in religionem in con sequentiam ad peris nam non transire sub illa tacita conditione perseuerantiae. Quia eo modo transeunt, quo a se abdicat ius, d ipsa ι si quidem ius abdicatum transseditur in religionem. A bdicat autem a se a Nsolute, de non sub aliqua tacita conditio. tione, quia abdicat ratione voti paupertatis, quod non admittit a Iiquam conditionem, sed est de se perpetuum,& consti. tuit statum. Deinde ut locum habet et dicta tacita conditio: ita ut deberent restitui, quando transit ad aliam religionem,deberet fieri capax saltem pro aliquo tempore tutis ad ipsa: non fit autem neque etia pro momento, quia continuatur absque interruptione votum paupertatis , quod semper obstat. ia Ad motivum tertiae sententiae. Illa bona acquiri quidem contemplatione ingressus, sed tanquam occasionis, non tanquam causae finalis. Quia finis transferendi illa bona in religionem , non est ingressus, sed est illem et finis, quem habet vota paupertatis; qui est abdicatio rerum tem potalium a se in obsequium Dei, ac conseisque 'ter status perfectionis, ad quem ordinantur vota religiosa. unde cum iste sinis semper perseueret, quando transit ad aliam religionem, qnia non ditatuitur sta. tus religiosus, non potest argui, quod excessatione finis resoluatur acquisitio. 13 Textus vero allati pro quarta sententia nihil probant. Nam in Cap. Delamis.16.42 Π.6.est sermo de sacerdotibus, occlericis caecularibus, qui ob delicta detrudebantur in Monasteria ad poenei tria per agendam a de statuitur, quod ipsiorum
bona tradantur monasterio, in quo acturi sunt poenitentiam. In Cap. autem. Si quis rastu erit,a . Qusa. i . disponitur de iis qui rapiunt, sollicitant, vel corrumpunt mu-
77쪽
Iteres religiosis,&statuitur, quod bona num lo Rodriqueelow.rium. ωθ. lipsorum trituantur religioso loco, in quo limitans ad dotem necessitiam pro ali. est mulier. Et additur, quod mulier cum mensis . Fundatur haec sententia in eo, ii rebus Monasteria cautiora tradatur. Quod Dos recipitur a Monasterio pro ali. Quod neque facit ad rem: Quia talis mu- mentis tantum,& siusa io vitae, v: tradullier traditur alieti monasterio custodienda, non autem transit ad ipsum ex accep. tatione eiusdem. Deinde no eonstat, quod talis mulier sit ligata voto paupertatis. Rursus non constat. quod mulieres, de quibus loquitur, sint verae religiosae. Deni Bald, in Aulbent. Reri qua.nu. I 3. C. Communia de legat.Rota coram Ludovis decis 63.uum. s. Et proinde debet sequi Montalem, sicut eam sequitur exigentia alimeta torum. Secudo Ibidos esse debet, ubi sunt
aera matrimonii. Stis,qui.F. De iure
que compensatur monasterium, dum ipsi it. Ergo debet sequi Monialem transeun. adiudicantur bona delinquentium. Quod tem ad aliud Monasterium, quia hoc Mo no sit sermo de mulietibus regularibus, nasterium subit onera, quae secum trahiteolligitur ex illis verbis. Eι cum fuis rebus, matrimonium spirituale Monialis- si enim habent res suas, oportet, quod il- a Tenendum ramen est. Duodlas nomine proptra Possideant, atque strat secum dotem readitam primo Monas
adeo non ligeatur voto paupertatis. ' π - V
sterium sit eiusdem, siue diuel si ordinis. Tapia in Autrin. Iurasi.Verbo. Sua cap. 6.
Hos υoluntaria transeat ad aliud sue eiusdem, siue diues ordinis. Ira tenent Nauar.
stetium ius proprium, quod habet ad do. tem. Et hoc in virtute substantialis professionis, prout consistit in emissiciae votorii, ' dictum est praced. αusa. Ergo non retinet aliquod ius proprium ad dotem, sed fit absolute Monasterii, ita ut ad ipsarii acquirat plenum, de totale ius. Ergo quando MDialis transit ad aliud Monasteria. nota est ipsi restituenda dos tanquam ea . ad quam nullum ius habet, non s ecus, ae nota Dint ei danda alia bona Monasterii. cados quoque sit ipsi incorporata,& eodem iure censeatur, & sit facta inalienabilis, accintera bona Monasterii.
78쪽
4 Dies Monasteria aequitere dotem
tib onere alendi Monialem,&ideo cum resoluatur hoe onus, resolui etiam acquitationem dotis. Verum hoc non sufficit, ut resoluatur acquisitio Monasterii . Nam onus alendi se habet ut modus ι tunc autesbium non impleto modo resoluitur acis quisitio, quando per acquirentem stat, quod non impleatur. Laeuasub conditione. g. Quoties. ver. Idem ea.=. De condit. innit. Ad LPaira g. sculanus. A. Deleg. 3. Qua eo autem Monialis voluntati ξ transit ad
aliud Monasterium, non stat per primum Monasterium. quia adimpleatur Onusta tendi,s Deinde onus alendi Monialem non nascitur ex dote, sed ex natura professi nis, quia eo ipso, quod per professionem transfert seipiam in potestatem Monasterii,& se constituit sub illius dominio, &quodammodo fit illius serua, ideo acquirit ius ad alimenta, de Monasterium contrahit debitum alendi.Tenetur enim qui Gque eos alere, quos re pit in suam pote-
vatem, & quorum opera potest ad Iihilu
u. F. Sotiato malaimonio. Quod constat in Religiosis, qui non soluunt dotem Monasterio , a quo acceptantur. Cum ergo Monialis transiens ad aliud monasterium, se subtrahata potestate primi, resoluitur
illius obligatio quo ad praestanda alimen.
ta, de contrahitur ab alio Monasterio; nec primum tenetur restituere dotem, qui
non substinebat onus alendi ratione d
6 Ad r. rationem in oppositum resp.
Aliud esse quod dos recipiatur a Monasterio pro copensando onere alendi, de aliud quod recipiatur pro subministratione materiae, unde alere possit . Hoc secundum est verum, primum autem est falsum, nam Onus alendi compensat ut ex eo, quod
Monialis se tradit in potestatem Monasterii, & suscipit onus seruiendi iuxta regu. lam. Et ideo non sequitur. quod si de pinit onus alendi, debeat restituere dotem,
eum sit data tantum in subsidium, de non sub modo aliquo, qui faciat resolui acqui
sitionem: sed absislutE, & hoc tantum volunt Doctores citati, nec volunt, quod se. quatur Monialem. Ad a. Non valere argumentum a dote pro matrimonio ad dotem Monia. lis. Quia dos in matrimonio datur pro compensandis oneribus matrimonii, ne transit absoluthin potestatem mariti, sed uxor retiner ius ad ipsam, quod a se non abdicat per matrimoniu, & mortua uxore restituitur, ut plurimum, aut tota, aut se-
eundum partem iuxta diuersa statuta , si decedat uxor sine liberis. At dos monialis, ut dictum est, transit absolutὸ in potestatem Monasterii, nec datur pro onere ali. mentorum compensando , sed pro subministranda ope ad alendum 3 nec MontaIis retinet aliquod ius ad ipsam. Et ideo in hac dote non valet , quod ibi debeat esse,
8 Ex quibus deducitur. Monialem transeuntem ad aliud Monasterium, nedusecum deserre dotem, sed nec etiam usu fructum , quod tenere debent Doctores Omnes quIII. praceri pro quinta sententia citati. Nam cum dos transeat in proprietatem Monasterii ,&Monialis per professionem abdicet a se omne ius ad ipsam, &transserat in Monasterium , vsusfructus quoque incorporatur bonis Monasterii, nec perrinet aliquo pacto ad Monalem ., nec ipsam sequitur.
si fecundum Monasterium cogatur recipere Monialem, sit ei restituenda dos d primo. 3 3.s v M M A.
79쪽
stinendo onere alendi iuxta L Eum quLADe iureitiride ι, Iur uccursu.A. De rinit. si vero primum Monasterium non instet, sed ipsa monialis,vel superior estudi,
cent expedire,quod transseratur,quamuis posterius monasteria coacte recipiat, e ibitimo, quod primum non tenebitur resi, ruere dotem . Ratio est. Quia monasteriuhabet tantum obligationem alendi moenialem , quadiu manet sub ipsius potesta. te, & resoluitur haec obligatio, si desinat esse sub illius potestate, de fiat sub potesta
N hae difficultate hoc videtur eet tu, quod si Monialis transferatur - ad aliud Monasterium ad agenda poenitentia, siue secundu Monasteri u coa. te recipiat, siuὸ libenter, teneatur illi prs. τιὸς Φuo uituS potet tale, de nat sub potesta. mu Monasteri u subministrate alimenta, ve Riterius Monasterii. Rursus dos . quam desumitur ex Cap. Dela ' Mi 6. GR. 6.& recipit monasterium,fit ipsius irrevocabi. Ca Si qui requiriι. aT.qus 3.de Authen. Defunctis. Discopii. penul.Nam per hac translationem non fit membrum posterioris Monasterii, sed perseuerat Monialis prioris Monasterii; neque enim emittit no uam professionem, per qua soluatur vinculum respectu prioris Monasterii, & contrahatur respectu posteriotis. Vnde dis ficultas est, quando posterius Monaste, alum coactE admittit incorporando decisa In quo cassi res ndent Sanchee
rium restituere dotem. . ia Moniales nosolent admitti sine dote, nec est aequum, quod posterius Monasterium , quod inuo. luntarie recipit Monialem, pati tur etiam
3 verum haec doctrina se absblutὸ prolata probari non potest. Unde existimo, quod si prius Monasterium instet pro
translatione Monialis, teneatur prouidere de dote, si posterius Μonasterium nolit recipere absque dote. Ratio est, Quia, dum primum Monasterium snstat pro translatione, prς semitur, quod respiciat pro prium commodum quod percipit ex huiusinodi translat Ioi e Cum ergo posterius Monasterium non debeat pro com do primi Monasterii iactitram subire. L Siquari. CT et sit . b. de notat S d. de alimen iit. . quaes-17 .vum. s s. non debet subire
iactura alendi Monialς .dedit grauatur in
eo, quod cogatur monialem recipere, de
bet subleuari ia exhibitione dotu pio sib
liter, ita ut monialis nullum prorsus retineat ius, ut dictum est in superioribus, va de non renςtur restituere quocunque caluc ueniente, quia Demo te detur alteri dare, quod proprium est. Praeterea, nec etiam tenetur dotare monialem egredientemicum ex nullo capite contrahat cum ipsa talem obligationem ι nam tota obligatio, quam contrahit, sundatur in profestione, ratione autem professionis monasterium contrahit solum oblig tionem.alendi monialem quandiu fuerit subsita potestate
s Confir. Ideo tςnςretur restituero dotem, quia postςrius Monasterium coacte recipit: hoc enim est totum fundameiatum oppositae sentςntiae. Vetum quamuis moniales inuoluntat e recipiant, non tamen mon/sterium coacte recipit; quia
non reciperet, nisi superior, qui est caput monasteri si vellet recipi,&ita vellet, ut cogeret moniales ad recipiendii, quod prae. stare non posset, nisi ad ipsum spectaret dissu,sitio, d directio monasterii; unde monasterium volontarie recipit in suo capite non secus, ac voluntarie reciperet, si Capitulum consentiente maiori pati Tvoluntarie reς iperet, minori parte dissentiente,&repugnax Juia maior pars praeualet,& repraesentat totum arpus. Con. sensus autem superiosis potentis co 'eremoniales prς ualer, & in ipse representatur totum monasterium, & ideo suificit, ut monasterium voluntariξ recipiatio Ex his solutum mallet funda men.
tum in oppositum . Falsum est enim,
quod monasterium, ad quem iuisu Su. Periorum tranasertur monialis , coaete
80쪽
recipiat, non enim licet arguere, quod monasteri u coacte recipiat ex eo, quod inoniales coacte recipiunt .Quia Monasterium non repraesentatur in monialibus tantum, ted etiam in Praelatis; imo in illistatum oeconomicE,in his verbiurisdictio naliter,& ideo horum consensus sussicit, et voluntarie monialis recipiatur. Quando autem voluntati ε recipitur, non est restituenda dos, ut tradunt etiam Doctores pro opposita parte citati. Quod autem moniales non ibleant sine dote recipi, non facit ad rem , quia non sequitur,quod ex hiberi debeat a priori monasterio , nec quod non possit recipi sine dote, alioquin tradenda esset dos, quando posterius monasterium reciperet voluntariE,& libenter. Imo secu udum praxim. dc Decreta&Congregat, tam Concit.quam Regula. rium in nullo unquam casu potest prima monasterium, restituere dotem, quia estiam incorporata bonis monasterii, quae sine beneplacito Apostolico alienari non possunt. Vnde primum monasterium tenebitur solum in aliquo casu subministrare alimenta iuxta superius dicta.
An religiosius transiens ad aliam religio
nem po se secum deferre siripta is se
32. rum. ι3, Quod possit secum afferte illa stripla , quae priori Religioni inutilia es.sent. vel quae existimat, posse deferre non inuito superiore, secus autem ea, quae es.sent utilia Religioni; aut de quibus non possit praesumi licentia Superioris. Ita
huius sententiae est. Quia omnia, quae habet Religiosus,non habet nomine proprio. sed nomine religionis, & ideo tanquam bona religionis debent apud ipsam relin.
a Verum existimo. Deferresecumpos omnia scripta a se composita. Dixi a se composita , quia si essent ab alio composita quamuis ab ipsis descripta, non posset , secum deserre , quia connumerarentur inter bona religionis . nam non lia. berent alium valorem, quam scripturae,&reputarentur tanquam bona aliunde ac inquisita Ita Valeti in disserent.utriusiu δενι verbo. Regularis, Disrent. 8.n.2. Ratio est. Quia in Monasterium ex vi pN- sessionis transeunt ea tantum bona, & iura Religiosi profitentis, ad quae se extendit
votum paupertatis ι haec enim translatio fit ex vi talis voti ,& ideo non potest esse amplior, quam resultet ex voto, cum non possit essectus excedere facultatem , &virtutem suae causae. 3 Votum autem paupertatis non se extendit ultra bona corporis, nec ullo μcto comprehendit bona animi, & tendit solum ad abdicandum a vovente domini u ,ec ius circa hniusmodi bona. Nam, caselum debeat inducere paupertatem, ab dicat tantum bona, quibus quis emcitur diues,& sine quibus est pauper, quae suntiatu bona corporis, & quae ordinantur ad substentandam vitam , dc splendorem ipsius iuxta l. Ius alimentorum s. r. st Vbi pupil. Mue eb.de I Si quis ad declinandum C. De Episcop. Cor. de Cap. Quod super bis. De voto.de iuxta ea, quae tradunt Abbas