Io. Gottl. Heineccii ... Antiquitatum Romanarum iurisprudentiam illustrantium syntagma; secundum ordinem institutionum Iustiniani digestum. In quo multa iuris Romani atque auctorum veterum loca explicantur atque illustrantur. Pars 1. 2.

31쪽

V. Quo pacto liis

heri ex hoe S C.

matris heredes

facti

32 AN T. ROM. AD INsTIT. rum mater incerta esse haut potest 3 3. IV. eod. Pauli. Recepi. Sent. IV, IO. I. Nec capitis dein minutione perimebantur istae successiones, I. 2. Inst. eod. Quod tamen de minima intelligendum. Nam ad filiam, quae vel ancilla vel liberta ex SC. Claudiano fuerat facta, non magis quam ad Latinos S peregrinos legitima illa matris intestatae hereditas pertinebat. Pauli.

I. c. g. 2. 3.

V. Quamuis vero liberi patri suo iure heredes essent: vide supera Lib. III. Nitra. l. I. matris tamen illi heredes fiebant non ipso iure, sed vel aditione hereditatis simplici, vel bonorum possessionis petitione, vel cretionis sollemnitate. Pauli. Recepi. Sent. Io. . 1bι Cuiae. immo S pro herede gestione maternam here ditatem adquirere potuisse filium, ex L. 3. C. ad SC. Orph. Patet. VI. At nec hoc quidem SC. mutatione ca ruit. Primo enim Constitutionibus illud ad nepotes etiam S pronepotes extensum est. I I. Insi. h. t. L. D. C. de suis ce legit. lib. Deinde SVulgo quaesitos eo tantum casu matribus succedere passus est Iustinianus, si haec non sit illustris, nee alios liberos habeat legitimos. L. mn. C ad SC. Orphit. Denique Usus huius Sc. plane obsolevit, ex quo per Nov. CXVIII, I. liberi matri patrique eodem iure succedere coeperunt.

32쪽

LIB. III. TIT. v. TIT. V.

SUCCESSIONE COGNATORUM. DEficientibus suis & agnatis, proxime ad

successionem vocabantur cognati . cuius iuris originem ad hunc titulum ex antiquitatibus repetere iuvabit.

Cognatorum rationem, quod falso sibi per sua: nato, id det Μ. Uertran. Maurus de iure liber. XXVII. successi Quamuis enim apud Paulum Recepi. Sent. IU,ης ' 8. 22. legamus: Ceterum lex XLI. Tabularum nulla xu. T. discretione sexus cognatos admittit: Recte tamen bularunia Ritters husius ad h. s. S Iac. Gothost. ad LL. XII. Tab Tab. V. obseruarunt, in mendo cubare il- ritum Paulli locum, legendumque esse non cognaros. sed agnatos. Sane praeter heredes suos, . agnatos S gentiles nullus iure Decemuirali succedendi ordo proditus legitur.

Praetorio descendit, quo bonorum possessio eX torum sue- edicto unde cognati promittebatur cognatis, si φαφν heredes ae agnati deficerent, ceu Obseruat ipse . . Imperator princ. In I. b. t.

scilicet qui per feminas coniunguntur. L. VII. nam C f. r. D. de gradib. Per adoptiones contingehat g ut cognatio ciuilis, quae tamen non cognationis. sed agnationis iura tribuebat. L. 4. I. I. D. de

gradib. Sed & vulgo quaesiti, qui nullos agna P. II. C toa

33쪽

etiam ac

censi agnati capite deminuti.

V. Ad quo

tum gradum sucis cesserint

cognati Vs. Ius

nouum.

5 ANT ROM. AD INSTIT. tos habebant, cognatos tamen suos habere poterant: non vero serui, si quidem seruilium cognationum in successionibus nulla habebatur ratio, L. I. g. 2. D. Unde cognati. adeo, ut ne per manumissionem quidem cognationem reciperent. L. 7. D. eod.

IV. Cognatorum loco etiam habebantur agnati, minimam capitis deminutionem passi, exceptis fratribus S sororibus emancipatis, non tamen etiam liberis eorum, qui una cum fratribus, in potestate retentis, succedebant proportionibus dimidiis. sa f. I. Inst. b. t. ibique Theophilus. V. Quamuis vero etiam cognati gradu tantum proximi ad successionem vocarentur: non vltra septimum tamen gradum hoc Praetoris beneficium sese porrigebat, siquidem e septimo gradu vocabantur sobrino sobrinaue nati na-Iaeue, g. et P. Inst. h. t. quum agnati non solum ad decimum usque gradum, sed in infinitum vocarentur. Franc. Duaren. Comment. ad tit. Unde cognati. p. 38O.

VI. Sed S haec omnia mutauit Jurisprudentia Iustinianea. Ex quo enim per Nou. CXVIII, 3. cognati agnatis per Omnia sunt aequiparati : isto Praetoris beneficio non amisplius opus fuit, nec ad septimum tantum gradum , sed in infinitum cognati aeque atque adgnati admitti coeperunt. ΤIT.

a Hoc tamen non ex Praetoris edicto est, sed ex imge Anastasiana, cuius mentio fit L. 4. C. de legi . tinior. L. vlt. C. de legit. hereia.

34쪽

GRADIBUS COGNATIONUM. QVum in eost nationum in quaestiois

nibus de successione soleant numerari: operae pretium se facturum credidit Tribonianus , si de gradibus cognationis singulari

titulo ageret. I. Gradus vero dictos docet Paullus L. Io. I. f. I O. D. h. t. asimilituainescalarum locorumquepro- Π si , climum, quos ita ingredimur, ut a proximo in proximum, id est, in eum , qui quasi ex eo nascitur, transeamus. Tota illa lex prolixissima decerpta est ex Paulli libro singuIari, de gradibus, id adflnibus Nnominibus eorum, quem libellum Paulli, lege ista non multo prolixorem, integrum in amici cuiusdam sui bibliotheca extitisse, refert Culac. b. IV, 4O.I1. Lineas concipiebant duas, directam alte II. LIneaeram, alteram transuersam, quarum illa genitores quid &S genitos: haec e latere iunctos comprehen- IIvpii dit. Illa iterum in Iuperiorem S inferiorem distin. guebatur. In his vero lineis ita numerabant personas, Ut semper generata persona nouum gradum adiiceret. princ. ω l. 7. Iust. h. t. III. In linea directa superiore primo gradu III. Linea erant pater ct mater: secundo auus Saula: ter directa sit-tio proauus S proauia: quarto abavus & aba PRUR 'uia : quinto atauus S atauia : sexto trita uus

35쪽

56 AN T. RoΜ. AD INSTIT. pria nomina deficiunt, iique communi vocabulo maiores adpellantur. L. Io.9 7. D. h. t. In linea inferiore primo gradu erant filii ct filiae: secundo nepotes ct neptes, tertio pronepotes S proneptes: quarto abnepotes S abneptes: quinto at nepotes S aineptes: sexto trinepotes c trineptes : septimo gradu denuo nomina cognationum propria exspirant, S remotiores descendentes posteri vel posteriores dicuntur, LL. Io. g. 7. eod. Denique in linea transuersa numerabantur fecundo gradu fratres S sorores: tertio fratris sororisque filii S filiae, a) patruus, amita, auunculus S matertera quarto fratris &sororum nepotes, neptes, fratres patrueles, rores patrueles, consobrini & Consobrinae, amitini S amitinae, patruus magnus S amita magna, auunculus magnus, ct matertera magna: quinto, fratris S sororis pronepotes & prone Ptes , fratris patruelis, sororis patruelis, amitini, amitinae, consobrinorum consobrinarumve fi

lii filiae, propior sobrino sobrina, b) propa

truus, Proamita, Proavunculus, promatertera:

sexto fratrum sororumque abnepotes S abneptes , fratris patruelis, sororis patruelis, amitini, amitinae, Consobrini, consobrinae nepos ne piis: patrui magni, amitae magnae, auunculi,

aὶ Propr is nominibus & hae cognationes destituumtur. Vid. Plaut. Poenu . V. 2. Pauli. L. io. ,' I . D. de grad. Uulgo tamen vorantur nepotes. Vid. Casaub. ad Spartian. Hadr. II. ibi Id est patrui magni , amitae magnae , avunculi magni & materterae magnae filii filiae. Cons. Theod. Ryci . ad Tacit. Anae. XII, 6 .

36쪽

magni, materterae magnae nepos, neptis: pro- patrici, pro amitae, proavunculi, promaterterae filii, filiae ab patruus, ab amita, abavunculus, ab matertera. Reliqui gradus denuo propriis nominibus destituuntur. g. I. Insi. b. t. Pauli. Recepi. Sent. IV, II. I. Ieru . IV. Quum vero haec omnia dissicilius con . IU. Schecipiantur : in schemate quodam veteres Iureia η g consulti 1 olebant rem omnem Oh oculos pone gitationis.

re. Quale etiam Institutionibus suis inseruerat Iustinianus, secundum I. vlt. Inst. h. t. Sin paraphrasi Theophilus, quod tamen Utrumque periit. At plura tamen eiusmodi schema tata antiqua supersunt. Tria elegantissima dedit Isidorus Hispalensis Orig. IX, 7. p. IOS9.fequ. edit. Dionys Gothois. quorum primum

scalarum, alterum arboris, tertium rotae refert

imaginem. Alia huius generis in scriniis suis habuit Cuiacius, quorum unum, Codici cuidam Theodosiano praemissum, edidit Lib. VI. Obs cap. XL. p. m. 268. quod licet non nisi agna- . tos complectatur, dignum tamen videtur , quod & hic ponatur ob oculos, ut modus il le veterum delineandi gradus agnationis eo rectius intelligatur.

37쪽

AN T. Rou. AD INSTIT. Tab. A.

TIT. VII.

CVm Vinnius, tum ceteri fere omnes notant, in plerisque MSC. S in Graeca paraphrasi hunc locum nullam nouam inscriptionem habere, sed cohaerere titulo praecedenti. Nos tamen, insuper habita illa κροσει, pauca tantum delibabimus, quae ad antiquitates facere videbuntur. I. Nulla L Seruorum nulla olim cognatio intellige- cogitatio hatur in caussa successionis . Quamuis enim insus u.. nuptiis contrahendis etiam iure antiquo seruilis cognationis ratio haberetur, eaque nuptiis esset impedimento, sit forte pater S filia, fraterct soror essent manumissi: l. Io. Inst. de nupt. L. 14. l. 2. 3. D. de nupt. in successionibus tamen naturalis illa seruorum cognatio insuper habita est. L. vlt. f. r. D. de grad. N ad . II. Liber. II. Neque id solum de seruis ipsis nondum tis succe- manumisiis intelligendum , qui nec successo-debant sui, rem habere, nec aliter succedere poterant. L. 4. patroni e, C. comm. de succe f. sed S de libertinis. Nam Saeue xi I. his defunctis sui tantum heredes, non vero a- Tabula' gnati ulli aut cognati ad successionem vocabam δμ tur. Deficientibus suis, proximi heredes erant

patroni , de quibus in lege XII. Tabularum fuerat cautum : SI LIBERTUS INTESTA

TO MORITUR, CUI SVVS IERES NEC LSCIT,

38쪽

VINEI

Trineptis, quae in pote1late est.

40쪽

ESCIT, AST PATRONUS. PATRONIVE LIBERI ESCINT, EX EA FAMILIA IN EAM FAMILIAM PROXIMO PECUNIA

DUITOR. Iac: Gothofr. Leg. XII. Tab. Tab. V. De qua lege titulo sequente agemus. III. Id vero quum inhumanum videretur III. Iιsti humanissimo Imperatori lustiniano: antiquum μ' . illud ius Constituto ne sua correxit, voluitque, ito ὁ si quis in seruili constitutus consortio, liberum perdaa. a) vel liberos habuerit, sive ex libera, sive ex seruilis conditionis muliere: vel contra serva mulier ex libero vel seruo habuerit liberos cuiuscunque sexus, ct ad libertatem his peruenientibus, ii qui ex seruili ventre nati sunt, libertatem meruerint, vel dum mulieres liberae erant, ipsi in seruitute eos habuerint. S postea ad libertatem peruenerint, ut hi omnes ad successionem patris vel matris Veniant, patronatus iure hac in parte sopito. princ. Inst. h. t. IV. Non exstat quidem amplius illa Iusti- IV. Taraniani Constitutio, cum ipso scilicet priore Codice intercepta: epitomen tamen eius, in mem branis quibusdam Latine expressam, exhibet Cui acius ob XV 3 . ubi Sex Basilicis Consti. tutionem Graecam recenset, quam ipse intQ-gram hane esse Iustiniani Constitutionem existimat. Graece sane illam scriptam, satis patet exf, 3. de succes . liberi. TIT.

a Ita ipse Imperator prine. Inst. h. t. loquitur. quemadmodum & alibi L. 33. C. demessis. Sed & Aurelius

Victor eodem vocabulo numero singulari usus est: Nerva Traianum m tiberι locum adoptaset.