Theologia patrum dogmatica, scholasticopositiva, auctore r.p. Antonio Boucat ... Tomus primus octavus Tomus septimus. De sacramentis pars tertia, in qua agitur de institutione, necessitate, materia, forma, ministro, effectibus, & usu quatuor sacramen

발행: 1737년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

De Poenisentiae

uera & falsa pς nitentia c. I s. Ibi enim mutentem instituens ait: Ponat se om-- nino in potestate dc judicio Sacerdotis, ,, nihil sibi reservans sui , ut omnia , COM jubente , paratus sit facere pro reciis pienda animae Fita. DTertia : Ab ipsa vagiente Ecclesia statutum est penitentiam facramentalem adis amussimi adimplendam esie . Ergo dic. Probatur antecedens. provincia tunc de mandata erat Presbyteris , ut secundum Canones poenitentiam injungerent ; mnitentes vero tenebantur, quidquid a Presbytero illis fuisset injunctum , perinde

ac si esset ex ore Dei emanatum, Observare ; quod si recusarent, denegabat eis Ecelesa reeonciliationem , quam non prius dabat , quam illi explevissent quae prςscripta erandi. Hine in Concilio Lateranens sub Innocentio III. cap. zri Praecipitur , ut omnes Fideles tua peccata

confiteantur; & injunctam sibi pςnitentiam studeant adimplere r Omnis utri utque se sexus fidelis, postquam ad annos discretio-M nis perveneri P. . . injuctam sibi peniten-ri tiam studeat pro viribus adimplere. Disana : Pςnitens tenetur omno, partes latramenti Poenitentiae se ni ii morte

praepediatur. subire: Igitur & impositam sibi pς nitentiam absolvere ; cum satisfactio si pars integralis sacra suenti Pςnitentiae. Sol mur Objectioner.

OB'IcΙΕs : Sacerdos non est Iudex ordinarius, sed arbitrarius; adeoque est in arbitrio m nitentis ut se submittat Sacerdoti , vel quoad remissionem culpae, &penae, vel quoad remissionem culpae tantum , ita ut paratus sit flagella Dei ex Pectare, ieaque pro solutione poenae suscipere: vel etiam ipse sibi ad nutum satisfactionem imponere, Ergo &c. Respondeo negando antecedens ; tametsi enim penes sit poenitentem sibi eligere Sacerdotem quem libuerit , cui peccata

sua confiteatur; ex quo tamen eligit aliquem in particulari , , tenetur ei tam inquam ordinario, vel delegato Iudici , ac vicem Christi gerenti , juxta potestatem ei concessam sese submittere , & datam

satisfactionem adimplere , quam si omittat, graviter peccabit. ,

Instabis: Nullum est de satisfactione duvina praeceptum : Igitur Sacerdos- qui a sit ut Minister Dei, non potest ad satisfactionem mnitentes obligare.

Respondeo negando antecedens'; contra

rium quippe patet ex probationibus jam datis : eo enim ipso quo Sacerdos Iudex a Christo constitutus sit, his verbis, eumque alligaCeritis or. potest solvere peccatorem ea lege & cqnditione, quod Majestati divinae laesae 1atisfaciat. Irrebis : Ideo Deus jussit Sacerdotibus satis iactiones imponere, ut mitius in hac vita p itentes ei satisfaciant, quam in

t altera, scilicet in purgatorio : Sed rini tens potest se te determinare ad tuendas pςnas peccatis debitas in flammis illis expiatricibus: Ergo Sc. Respomiat distinguendo: Et hoc Deus in

arbitrio hominum non reliquit, concedo:& reliquit , nego. Iam Uero Deus Pra cepit hominibus , ut pro p is temporalibus annexis peccato satisfacerent in hac vita; quod quidem praeceptum mλjorem adlvic Dei misericordiam commendat ,

dum.videlicet per ipsum ejus flagella prae occupaendi incumbit necessitatem homini, i ne in altero saeculo acerbius puniatur quo-l irca praecepto quo satisfactionis opera jubentur , obediendum est; quippe quod, siT a lege pς nitentiae indi vultum . . IV est Nedum reprehendendus, ita&laudandus est i Ile, qui ex vehementi peccatorum displicentia , sic se ad majorem satisfactionem obeundam paratus est , ut . nolit uti indulgentiis , quibus satisfactio: relaxaretur : Pari & consimili ratione gratiam , qua satisfactiones hujus sieculi

evadunt leviores, potest' abnuere. Nespondes, transeat antecedens , ct nego consequentiam . Etenim fatisfactiones . huius saeculi, praeter eum usum, qui po-

tittimum consistit in expiandis peccatis , plurimum sunt utiles a quippe quae viam sternant facilem ad gloriam, Carnem castigent: ne adversus, spiritum obstrepat , faveant humilitati , certam ad c um vocationem ex electiouem faciant...

552쪽

s a Dissertatis sit acta

. his verbis: Penitentiae Itaque omnis Io

-milem siri impositam PRIMO: Datum est jus B. Petro &ejus in sacerdotio succenoribus sicut sol vendi, sie Ae ligandi ad p*nm mnitententes Igitur Fideles tenentur adim-Plere penitentiam in consellione imposi

tam a

Seeunda: sic usus ab Ipsa vagiente Ecclesia obtinuit, ut mnitentibus sati factio adimplenda imponeretur e Sic docet S. Cyprianus Serm. de lapsis . Sic Leo Epis . si . Sic Tridentimim Sess. I . cap.

Tertia a Reus deber adimplere conditiones sententiae Iudicis eum abs Iventis, eas vero ex negligentia aut contemptu omittere , est perfidia culpabilis: Sedi ter Omnes , praecipua est mnitentiae s cramentalis adimpletio. Ergo Sc.

sYNOPSIS DIFFICULTATUM,

ET Ex PLICATIONUM PRIMO :. Quamquam Sacerdos sit Mi-hister arbitramus a r itente Elcctus ,- ipsi tamen peccator debet in tam tenuAadimplenda promptum obsequium. Seruori : Postant quidem peccatores majoris pcnitentiae intuitu, acceptare in hac vita pro expiandis reccatis purgat rii minas ι sed cum iudicium incipiat a domo Dei , vel in hac vita pςnitenti incumbit ante mortem adimplendo rς nitentiam im nositam praeoccupare ic te

Tum expiationes.

Tenio et Falsu in est nullum.esse de s tisfactione emittenda praeceptum , quidipe quod a lege AEnitentiin iaciendae in. divulsum sit.

Da effectibus Paenis mia. PRIMARI Us est iustificatio peccatoris, eum ad eam potissimum terminetur , ut liquido probatum est , ubi de essentia Sacramenti. Hoc ipsum docet Catechi--us Romanus a.p. de Pinitentia n. 11. - eo vis est , ut nos in Dei gratiam re-- stituat , cum coque lumina amicitia is conjungat. 33 - ecundus is terrissest pax interior &bona conscientia , juxta illud Angelicum concen um, Et in rerra pax hominibus bona vestiniatis. Catechismum ibidem hune commemorad et sectum,. cui addit statis mam animi jubilationem & tranquillitatem: Hanc vero, inguis, reconciliaci is nem interdum in hominibus piis , quiis hoc Sacramentum sancte , oc religioseis percipiunt , maxima conscientiae pax ἡ & tranquillitas cum lumina spirHis jucunditate conlequi solet. , , artus , quodlibet peccatum non semel remittit , sed iterum atque iterum,& toties quoties de culpis dolet praevinricator. Hunc effectum non tacet Cateiachismus ibid. his verbis r Nullum estis enim tam grave & nefarium scelus , , , quod Poenitentiae lacramentum non quia , , dem semel, sed iterum.& saepius nociis deleat . Qua de re ita Dominus per ,, Prophetam inquite si impius egeriι paenitentiam ab omnibus peccatis suis , qum ,, operutus est , ct custodieris pruepra mea . ,, is feceris iudicium 4, iustitiam, lita via

is dabor: Ac S. Ioannes: si eo reamuνNe- , cara nostri , fidelis es ct justus, ουν remittar, , nobis peccatu' nostra di paulo post : Si ree se ea rir, inquit , nullum videlicet pe is cati genus excipiens , P auis tum ιμο bemus apud Patrem Iesum Chrisum 1uis stum, σ i se est propiri-is pro peccatis

'is', non pro nostris ainem. ωψiam , sed . is eriam pro rorint mundi. is minitii est reviviscentia meritorum , juxta illud Ezech. 36. I terna impii, non noceιit ei in quacumque die converius Iu rit, immo & Joel. 2. asserit Deus Ie redditurum poenitentia annos, quos com derat loeusta oc bruchus , hoc est , bona opera mortificata per peccata , nomine loeustae & bruchi signi ficata . Sextus est Deo satisfacere pro pena temporali ex parte, quandoque etiam ex integro si pi; italitates at penitentia inductae, tantum l. abeant pondus ad jus divinum laetum satisfaciendum , quantum ti buere peccata ad Iedendum .. De hoc momento die u-

553쪽

De Poenitentia Insistitione , UE s adi

andiendus est idemcatechismus num. 6s. ubi ait penitentiam laboriosam satisface. Te pro peccatis , qund quidem illustrat exemplo pς nitentiae Davidis , tum comcluisit ex pς nitentia pii Regis r Ut non solum crimen, sed penam etiam erimini debitam condonaret , atque am peccati reliquiis Purgatum , in pristi- ., num decoris di integritatis statum reis

stitueret a D

Septimus P ς nitentia vitia comprimit, dc charitatis ac virtutum flammam aciscendit , immo hominem lapsum a peccando in posterum deterret. Sic Propugnat Catech limus ibid. num. 66. aitque: Procul. dubio enim magnopere a pec- ,, caro revocant, ct quasi fraeno quodamia coercent hae satisfactoriae penae , cauri tioresque di vigilantiores in posterum is p nitentes essiciunt. , , Celerum peni-eentia ut virtus eosdem cum voto Sagramenti producit effectus. D psis comemarum. EFFEc Tos Pilnitentiae I. Peccatoris. II. Pax interior iIustificatio

III. Bona conicientia . t U. Cuncta peccata iterum commissa remittit. U. Reviviscentia me- Titorum. UL Deo satisfacit . VII. Vitia comprimit , & virtutum flammam acicendit.

ARTICULUS NONUS.

De extensione Clavium Ecclesia.

OSTENsUM est supra, claves Ecclesiae nihil aliud esse praeter potestatem ligandi &. solvendi , juxta illud Christi

Matth. 26. ad Petrum : αti ede ιmque lis veris super terram, eris ligatum er in egiis , quodcumque solveris super rerram erit solutum is itis telis. Ex hac Salvatoris lententia tequitur potestatem Ecclesiae ad id omne sese extendere, quo aliquis nedum a culpa di reatu penae aeternae , sed etiam diu a pςna temporali solvi potest :quia vero rei noxii non solum in sero interno, sed & in contentiosis , ad peccati scandalum eastigandum , vel etiam aliud tametsi occultuin, ted gravissimam,qnandoque per censuras Puniuntur , atrique etiam ab eis, rinitentia expleta,m do post mnitentiam laboriosam exanti tam , modo etiam ea nondum finita per indulgentiam, liberantur; opere pretium est de utroque momento, videlicet ει decensuris, ct de Indulgentiis non nihil hic tractare ad quaestionem Supplem. D. Tha. 22. usque ad 27. inclusive. Unde sit

CIRcA istud momentum varia hic quς-runtur. Primo quidem de nominibus. Miscundo , de divisione . Tertio , de subjecto. Quarto, de absolutione.

, divisione, er

d finitio

CENSURA, ut prae se fert vocabulum, est pqua, quae non nisi contumaci baptizato infligitur , propter aliquod scelus alias gravillimum , Non enim pro leviori imponenda est . Ex his habes nomen simul & censurae definitionem. Primo, Centura late usurpata non una dist. Quaedam est a iure , quaedam ver ab homine; prior summorum Pontificum& Conciliorum decretis ipso facto incurritur ἔ posterior a Superiore Ecclesiastico infligitur. Illa est universim ad omnes delinquentes indiscriminatim puniendos , sed ista nonnis particulares in individuo spectat . Neque etiam hoc solum

inter utramque discrimen intercedit: v rum etiam ex eo quod lata a jure , vel ipsis mortuo Legislatore perduret co tra vero lata ab homine. Secunda. quadam est latae sententiae , quaedam etiam serendae: illa, ipso patrato crimine incurritur, vel ipsa omissa Iudicis sententia, qua aliquis reus declararetur; ista vero e contra nonnis denunis elatione facta . Latae sententiae issis v cabulis , in acto , Hico o absque mora sciasis esse excommuniearum dignoscitur e vel etiam aliis istis verbis aut similibus; qui hae secarit , excommunicatur , veI sumendiatur , vel etiam axathema D. Ferendae vero

554쪽

vero per verba tomminatoria exprimitur,

quod potest isto illustrari exemplo . I acipimus sub poena excommunicationis , vel I uspensionis, vel interdieri, vol sub interminaiatione anathematis, .na facias. Prioribus

saeculis, nonnisi prima erat in usu, cum Eccletia in peccatores icandalosos anathemate semper animadverteret. Tertio : Censura quandoque est .justa , quandoque etiam injusta evadit. illa cenietur justa, quae, secvatis de jure & solemnitate servandis, puta a legitimo Superiore contra baptizatum , quidem peccati, cui annexa est gravi ssima pςna , reum , ad ejus correctionem profertiar ;quibus demptis conditionibus , a justitia excideret; hine injusta dicitur censura , si lata sit a Superiore vel non habente juris lictionem, vel ex ira & sne ratione vel etiam si ille, quem anathemate serit Superior, sit innocens. Quidquid sit tametsi coram Deo injusta foret , semper

timenda est, ait Gregorius Magnus Hom. a 6. in Evangelia. Immo quandoque contingit censuram injuste a Legislatore proserri , ut cum vindictae motivo ductus anathemate percutit subditum innocentem , qui humiliter ad Christi imitati nem aequo susterre debet animo , quippe quae in foro contentioso solemnitatibus extrinsecis juris adornata sit. Ft hoc donec purgationem canonicam ex probata

innocentia habeat. Sic censet S. Rugustinus Lib. de vera religione cap. 6. his Verbis : Saepe etiam sinit divina Provi- , , d ntia per nonnullas nimium turbulenis tas carnalium hominum seditiones ex-

,, pclli de Congregatione Christiana et- iam bonos viros , quam contumeliam is vel injuriam suam cum patientissimela pro Ecclesiae pace tulerint, neque ullasse novitates , vel schilinatis , .vel haeresiis, , moliti fuerint, docebunt homines quam vero affectu, oc quanta sinceritate charitatis Deo serviendum sis ι rvatur S. Thomas hic quaest. 2 et . Art. 4. his .verbis : Contingit autem se quandoque quod si debita causa ex parteis excommunicantis , quae non est debita is ex parte excommunicati, scut cum ali- quis prol. lio crimine in judicio probato is excommunicatur , & tunc si humiliteris sustinet, humilitatis meritum recompen- is sit excommunicationis damnum. 1,

Dissertatio sitia laCensura stricte sumpta dividitur in ex-

oommunicationem majorem dc minorem,

in suspensionem, & in interdictum.

Excommunicatio major recte definitur . separaris a Communione Melesia quoad se erum , is fusagia generalia , -- π socie rarem civilem, seu Censura Eeesesiastica qua baptizatus conmmax privatur parricipatione Sacramentorum , tum sustiragiorum Ecclesia , Er societaris Fidelium itaut excommunicato denunciato, ne quidem Aus, dice dum sit. Minor vero contrahitur ex pa ticipatione eum excommunicadis excomis municatione majore : dicitur vero munor, quia solo privat usu Sacrament rum. Sic docet S. Thomas hic quaest. et r.

art. t. his verbis : Dicendum quod ille ,, qui per Baptismum in Ecclesia ponitur, si ad duo adicribitur , stilicet ad cς tum is Fidelium , dc ad participationem Sa- is cramentorum , ct hoc secundum pra , , su ponit primum , quia in Sacramentis is participandis etiam Fideles communia is cant. Et ideo aliquis potest extra Ec- , , clesiam fieri per excommunicationzmis dupliciter . Uno modo, ita quod sep

is retur tantum a participatione Sacra- is mentorum , & haec est excommunicari tio minor . Alio modo ita , quod ex- cludatur ab utroque , & sic erit ex- , , Communicatio maior tuae hic definitur. is Non autem potest esse tertium , sciliis cet quod excludatur a communione Fi- is Mlium , & non a participatione Sa- is cramentorum ratione iam dicta r quia is scilicet Fideles in Sacramentis commuis nicant, sed communicatio Fidelium estis duplex. Quaedam in spiritualibus, scutsunt mutuae orationes , ct conventus

se ad sacra porcipienda. Quaedam in coris is poralibus actibus legitimis, quae quidem

is communicationes his vertibus conti

is nentur.

os, orare , vale , communio mensa negatur .

se Os, scilicet, ne osculum detur. orare,

is ne cum excommunitatis Oremus. Ua

ri te, ne salutentur. Communio, ne ictis licet in Sacramentis cum ipsis aliquisis communicet. Menta negatur, ne aliquisse cum eis in mensa comedat. Prςmiliari ergo definitio importat separationem ais bacramentis, tu hoc quod dicit, quoad

555쪽

De Poenitentiae In litutione, E c. Ias

ticulare, eum nonnisi vel ad aliquas per sonas, vel etiam ad aliqua loca sese exia tendit; sc di proportionali ter dicendum fructum a Zc 'a communione Fidelium D quantum ad spiritualia , in hoc quod diciti & suffragia Ecclesiae communia:

se Alia autem definitio invenitur quae datur ,, secundum separationem ab utrisque a. D ctibus, quae talis est. Excommunicatio,, est a qualibet licita communione Fide- ω lium leparatio. Suspensio, est Censura Ecclesiastica privans u Ecce stiri officii , aut beneficii . Dividitur in t rcs . potissmum species : quaedam est sulpenso ab .olscio; nomine vero officii intelligitur tam officium ordinis , quam officium Iurisdictionis Ecclesiasticae. Quaedam est a Beneficio Ecclesiastico , oc per Beneficium intelligimus Dignitates, Canonicatus, Beneficia, si ve Curata , sive simplicia. Quaedam demum

est ab officio, limul & beneficio. Ex his

. autem quaedam sunt ad tempus, quaedam, etiam in perpetuum Interdi Etum est Ecclesiastica Cε ιιra . Sagramentorum usum, divina osscia , ἐν sepul- . ruram Ecclesiasticam secundum se prohibens . Porro privat . usu Sacramentorum , neque enim tempore . interdicti , quaedam 'Conseruntur . Privat etiam divinis offi- ciis, quae etiam tempore interdicti cessant.

Demum & Ecclesiastica sepultura : qui enim interdictus est , Ecclesiastica sepul

tura non donatuc.

Rursus subdividitur in interdictum Io-

-cale, personale dc mixtum . Locale spectat locum in quo prohibetur offerri sacrificium a quia r. g. locus propter quo L .dam desectus deformis est, ut si Ecclesiae prae vetustate ruina manifesta lateret Personale, cum vel ipsi personae prohibetur ne officiis Ecclesiasticis, ut praedicationi , dc conse Isionibus audiendis incumbat. Mixtum denique , quod ex utroque compositum est , v. g. s Iocus interdicatur ubicumque luerit praesens persona interdicta.

Ner abs re erit hic aliquid de cessatione a di vinis & irregularitatibus delibare. Cessatio a diυinis es omissio quadam dia- minorum officiorum ἐν sacrorum execurionis

non enim licet , ait Toletus hic L. I. cap. s6. sicut interdicto pendente , januis clausis, celebrare divina officia. Sicut interdictum quandoque est generale, ut si aliqua tota Congregatio interdicti. anathemate feriretur aliud vero lara oucar Theol. Tom. VII. I n . dicendum de cellatione . a divanis, quae quidem uni toti civitati infligitur, Bonnumquam vero ad aliquam solum .Ecclesam speia

ctata

Irregularitas es inhabilitas suscipiendi

ordines, aut susceptos exercendi a I lo Iure proveniens. . Non una est irregularitas :quaedam est.a natalibus . , puta cum quis ex legitimo matrimonio non est procreatus. Quςdam ex desectu originis , qualis est servitus; quaedam ex desectu liberationis, quod contingit cum quis alliga-tur ad negotia Principis alicujus peragenda, a qua quidem obligatio .non potest, quando vult, solvi. Sic oc curiales, qui curiae osscio tenentur , sic & .Judices , Advocati forenses, Notarii, Milites, Ecsimiles Ministri irregularitati subjiciuntur, quippe qui rei publicae famulatui incum bant. Quaedam ex desectu aetatis , hinc impubercs cc Minores . Filii irregulares dicunt ut, sicut i& ceteri qui ad annos a

canonibus praescriptos nondum .pervenerunt. Quςdam ex desectu famae bonae :Isto impedimento innodantur qui male audiunt in civitate . . Quaedam ex desectu corporis , ut si quis in aliquo membro graviter mutilatus existeret, maxime si ob hune desectum vel disormis, vel ex parte inhabilis ad caeremonias adimplendas evaderet. Quaedam ex parte animae , puta Haereticus , aut Schismaticus denuntia. tus. Quaedam ex desectu Sacramenti , nempe si, persona non sit baptizata, vel etiam si talis homo suerit bigamus. Qua dam ex parte criminis, ut ex homicidio patrato . Quaedam etiam ex sponsalibus qpromisso enim matrimonii impedi Ordiuum susceptionem.

I. II.

Da Censuris in particulari, ubi de materia is

forma , subjecto, Ministro θ Ufectibus. QUAERES primo, Quaenam sit materia dc 1orma Censurae Ecclesasticae 'Respondeo I. materiam esse peccatum mortale; cum enim centura sit gravissima

pinna , eaque publica , injustum foret Ll levi Ois

556쪽

leviorem culpam tanta poena mulctare e contra vero si adst grande peccatum . Sic colligitur ex S. Thoma hic quaest.2I. art. 3. ubi docet ex professo aliquem excommunicari posse propter daemnum temporale proximo erogatum; quod quidem illustrat exemplo Ananiae & Saphirae , qui propter res temporales in quibus deliquerant , morte puniti sunt . Ratio D. Thomae eo loci affertur, ex eo quod peccatum mortale a Deo meparet , ex quo concludit Censuris 'Ecclesiasticis peccata mortalia posse castigari : quod &probat art. a. ista ulteriori - ratione ,

quia judicium .Ecclesae debet esse judicio

Dei consorme ἀρ- Deus autem , inquit , is peccatores multipliciter . punit ; Mno modo flagellis castigando , ut ad bo- is num eos trahat : alio modo hominem

is sibi relinquendo ut auxiliis subtractis, is quibus a malo praepediebatur, siam in- is firmitatem cognoscat , & humilis ad se Deum redeat a quo superbus disceu

,, serat . quantum ad c utrumque Eccleis sia in excommunicationis sententia divi se num judicium imitatur. In quantum e- ,, .nim aliquem a communione Fidelium is separat , ut erubescat : imitatur di-

sinum judicium quo per Hasella castigat : in quantum autem a tuffragiis&is aliis spiritualibus separat , imitatur diisse vinum judicium, quo ἰ hominem sibi re. A liquit, ut per humilitatem seipsumco-

gnoscens ad Deum redeat. ,, Respondeo II. excommunicationem injustam ex parte excommunicati , qui est innocens ex invalidate materiae , nullam evadere; eam tamen aequo serat animo,

donec suam probaverit innocentiam : &proderit illi tum ad gratiae augmentum ex humilitate , tum ad gloriae meritum,

ut jam dictum est . Sic propugnat S.

Thomas ibidem art. μ. Respondeo III. formam Censurae serendae

stam esse in his conditionibus . Primo quidem ut castigandus praevaricatus sit legem. II. Quae objective si bona : III.

Promulgata & acceptata : IV. Tum ut scripto, vel viva voce coram testibus exprimatur , ut v. g. Iudex dicat : Te excommunico propter tale scelus , in judicio quippe moxivum poenae declarandum est. U. Ut ad si itus in judicium , non ignoret sententiam ut possit illi vel subjici ,

vel etiam suam probando innocentiam , ab ea 1olvi.Ωuares II. Quisnam sit :auctor vel etiam Minister. Censurae Respondeo l. Deum esse primarium Cenis surarum institutorem, juxta illud Amos

3. Si erit malum. inbetvitare , quod non fecerit Dominus; quod quidem intelligitur de poena temporali. Hoc ipsum probant Varie peccatorum flagellationes, quibus in- setiatus est Deus populi sui scelera , ut leg tur in libris tum Legalibus , tum . Prophetaelibus. Neque vero hoc stet Lex nova, cum expresse Christus deelaret eos esse habendos tamquam Ethnicos & Publicanos, qui audire Ecclesiam nolunt . Quae quidem Censera aperte his verbis

constituitur Matth. I 8. Si aurem Ecclesiam non audieris, sit tibi sicut Ethnisus Er Pu

blicanus .

Respondeo II. Ecclesiam esse secundariam censurarum causam, cum usus a primis saeculis obtinuerit illam, varios tum Pro disciplina, tum pro dogmate.canones in stituere, quibus anathemate percellit rebelles. Sic propugnat S. Thomas hic ex professo art. 2. ubi probat Ecclesiae ex necessitate incumbere , obstrepentes ad versus Dei mandata censuris compescere,

ea ductus ratione , quod ejus judicium debeat judicio Dei consormari.

. Respondeo III. ad Episcopos maxime sipectare; principaliter vero ad summum Pontificem censuras ferre , eo quod Papa in

totam Ecclesiam, Episcopi vero in Dic ce sanos jurisdictionem habeant & sup rioritatem : hinc ab eis coercendi sint

mali.

me ipsum Diaeoni & Archidiaconi ex delegatione, Abbates vero in suos subdiatos potiunt, e contra vero simplices Pr sbyteri : primum patet, cum tPriores superioritatem habeant, vel ex deIegati ne, vel ex beneficii jure: alterum utique claret: tametsi enim simplex Sacerdos habeat potestatem in foro interiori, non tamen in contentioso. Sic ratiocinatur D. Thomas hic q. 22. art. I. his verbis : Dicendum, quod in foro conscientiae is causa agitur inter hominem &. Deum :is in sero autem exterioris judicii cauis sa agitur hominis ad hominem , &is ideo absolutio vel ligatio quae unum ,, hominem obligat, quoad Deum tantum

557쪽

De Poenitentiae Institutione se isc. 33 I

pertinet ad forum Poenitentiam :. Sed, una , dc non ab omnibus , eo quod pos-- illa quae hominem obligat in compara-isit emendari ab uno , di nondum ut ais tione ad alios homines, ad forum pu-iceteris emendatus, , , dc tussicienter casturi blicum exterioris judicii pertinet . Eligatus . . is quia homo per excommunicationem a , , communione Fidelium separatur; ideo . III. , , excommunicatio ad forum exterius peris,, tinet.., dc ideo illi soli pollunt excom- De Excommunicariona in indiuiduo , ubi deis municari, qui habent. jurisdictionem in esus causis is esse ibus ..is sero judiciali. Et propter hoc soli Epui, scopi propria auctoritate , , dc majores aras I. Quaenam sint excommunic is Praelati secundum communiorem opiastionis majoris motiva

is ni nem possunt excommunicare. Respondeo inter omnes causas excommu- Idem probata ibidem art. h. ubi tameninicationis majoris eli mala doctrina tum

excipit Diaconos dc Archidiaconos , qui castiganda , tum impedienda: hinc Chri

quandoque non lunt Sacerdotes cum e-istus Mati. I . ait : Attendita visis a Diarram , ait, censura non gratiam conseren- si Prophetis , hoc.est ne cum eis commidam , sed poenam infligendam specie ,liceamini. Eo prorsus motivo Paulus Hy- ex delegatione laudati Ministri possunt' menaeum & Alexandrum ab Ecclesia ele- aliquem censura ferire . Non tamen. idicit styos, ait, tradidi sathana tit discan non posset vel ipse Superior , si castigandus blasphemare. Sic dc r. Cor. s. Corinthium seret ipsi in dignitate aequalis, cum tune incelluosum anathemate percussit . Edesceret ad excommunicandum superio-ldem de causa Ariusa, Patribus Nicaenis, , Sitas , ut probat S. Thomas ibidem art. Macedonius at Synodo generali. CP. Ne-4. supra vero art. 2. ubi ait vel ipium storius a Concilio Epite uno , similiter ocSuperiorem non posse censuras ferre, in subsequentibus saeculis alii.Haeretici pro- casu quo ipse seret excommunicatione veliscripti fiant. suspensione innodatus , eo quod ex comis Altera causa est scelus enorme publia municatio major & suspenso ad hoc sinticum, ut probant canones poenitentiales,. impedimenta : Excommunicatio quidem di poenitentiae publicae ritus. major, ea quippe Superior ab Ecelesia ita tiuares II. Quinam, sint excommunica- sejungitur , ut in ea nihil possit; suspen- tionis majoris effectus' sio vero quia impedit seu.suspendit juris- Respondeo impraesentiarum esse privatio- dictionis actum. nem Sacramentorum Ecclesiae, ec suffra inaras III. ad quem spectet a censuris glorum , dc hoc ex jure divino, . tum Ecaliquem absolvere a societate civili exterminatio: Sic statuit Respondeo ad eos solum , ad quos per- Concilium Antisodorente can. 39. his. tinet censuras ferre, ita docet S. Tlio- verbis: . Nolite recipere eum in domum: .mas hic q. 24. art. I. quia inquita E-io Nec Ais ei dixeritis'; qui enim dicitis juidem potestatis est cxcommunicare , is illi Ave, communicav ejus operibus mari oc excommunicatu in abiblvere. is quae is lignis. M quidem potestas fundatur in his Christi Respondeo II. Alterum effectumiesse ex

urbis Matth. I 6. Quacumque alligaveritisicommunicationem minorem', quam ipso op/r terram , erunx tigata π in coelo , Θssacto contrahunt qui, communicant cum Ψ-cumque solveritis super terram , erunt δε-iexcommunieatis excommunicatione matura et in eaelo. . jori . . Sic docet S. Thomas' hic q. 23.

Infero aliquem. posse absolvi a censuris arti 2..Puta , s communicent in rebus invitum , quia i centura est pinna tem p a sacris, , in crimine , & hoc in Ecclesiae ratis , quae sicut contra voluntatem de- 'contemptum', ut ex prosesIo i dicit san- linquentis infligitur , ita i& ipso invito, dius Doctor hic art. 3. Non idem tamen ab ea relaxatio seri poteti . Sic propu- 'dicendum si solum communicent. in tem gnat S. Thomas ibidem ari: a. Tum art. poralibus , .ut ui quis ab Haeretico e me 3. ait innodatum pluribus censuris ex di-iret triticum di vinum, quae sunt ad viversis criminibus habitis, posse absolvi abacam sustentandam necessaria , vel etiam L. t 1 si com-

558쪽

33 α Dissertat is Quarta

si communieans sit superior excommunicati , ct jus habeat ab eo exigere famulatum. Sic d et ibidem D. Thomas art. I.

Da ruspensiona in particulaνὶ . . PRIMO: Concilia. duplex Suspensionis genus commemorant , unam scilicet quae est generalis, alteram vero quae specialis dicitur. Prior illa. censetur qua Clericus omni tum ordinis , tum jurisdictionis exercitio privatur . Posterior vero quum actu aut ordinis , aut jurisdictionis spoliatur ; ita ut suspensus ab ordinandi poa

testate v. g. possit tamen ceteros acius

exercere , ut habetur in Concilio Carthag. 4. can. 68. his verbis : Si seiensis Episcopus ordinaverit talem N. etiam

is ab Episcopatus sui ordinandi dumtaxatis potestate privetur. Si quaeras , num suspensus privetur communione Eucharillica, vel etiam novam incurrat suspensonem quando prolabitur in idem peccatum propter quod hac censura jamjam innodatus tu erat λ' Re-omisa negative quoad utrumque caput .

Quoad primum quidem , eo quod juxta Summissas suspensio prohibeat dumtaxata tum aut ordinis , aut officii elericalis, aut etiam beneficii usum , in quo differt ab interdicto personali , quippe quod sit censura passiva prohibens pote itatem , vel aliquod exercendi in Melcsia Oiscium, vel Mittam calebrandi , vel verbum Dei praedicandi , vel etiam Ecclesiasticam sepulturam habendi . Meundum utique :quia suspensio non multiplicatur, nisi diversa specie causa etiam multiplicetur . hinc per peccatum iteratum suspensio quidem prior augetur, sed non rcitcratur. Se dam regulae , ait Toletus hic lib. I. Eap. 43. observandae sunt. Prima quidem est, quando aliquis est suspensus ab ordine , non ideo suspensus manet a juri ldictione, nec e contra, quia haec duo lunt ab invicem distincta , nec unuin ab altero pendet, ut colligitur ex cap. aqwν de consecrat. Eccles . hinc suspensus a Pontificalibus tantum , suseuditur dumtaxat ab exercitio eorum , quae ad ordinem Episcopalem per ineut , ut confirmare , Ecelesias deci .e , 1irgines consecrare ,

ordines conferre, Eeelesiam recone illare, & smilia r non tamen ab his quae juri L. dictionis sunt , ut conserre Beneficia, excommunicare Sc. quod quidem probatur ex eap. transmissam de elech. Secunda et Suspensus ab ordine simpliciter , suspensus quoque est i a quolibet ordine , &eonsequenter. ab omnibus quae super ordinem sui dantur , seque a iuri laictione spiritiuali , immo de tune incapax est beneficii obtinendi ..Tertia ,-sul pensus simia

pliciter ab ostieio; luspenditur & ab or dindi &a jurisdictione, ut habetur Gloss.

C. eum diiseius de consuetud. Quarta :suspensus a, benefeio non ob id sulpentus est ab officio , puta ordine , vel Iuri idictione , ita Glos l. cap. Cum Renuniensis de elect. Neque e contra sulpentus xb ocficio , non semper est a. beneficior si tamen superior non apponat' limitem ab OLficio , vel beneficio , intelligitur malorius pensio, & tunc suspendit ab omnibus. Sic propugnat Sylveller verb. suspensio T. s. circa finem. Quinta: Suspensus ab imgressit Ecclesiae , privatur potestate exer-cendi ordinem in ipsa Ecclesa , ct similiter est privatus potestate audiendi divina in ipsa Ecclesia dc si , omista poe--

nitentia , moriatur luspensus', ei de ne gatur Ecclesiastica sepultura. Hater istos effectus lui pensionis , quoia

Primus est . quod suspensus exercens id in quo est suspensus , peccat mortaliter, quia in gravi materia. mandato luperi ris non obedit ; immo.s; suspensus ab ordine , vel ab aliquo includente suspensionem ordinis faciat, irregularis evadit. . Similiter di si suspensus a. collatione Sacramentorum , ea tamen administret , cum hac tamen exceptione , si sui peniusa passiva tantum Sacramentorum luic ptione, tametsi ea suscipiat , non tamen fit irregularis, quamvis peccet graviter, neque etiam si baptizet in necessitate modo laicali : idem dicendum si: sui pensus ab

Ordine majori, exerceat actum minoris , nam in hoc ne quidem peccat mortaliteT,. iecus si suspensus in minori exerceat majo

rem . . :

Sunt alii' casus in quibus irregularitas modo contrahitur , i modo non contrahitur, v. g. suspensus ab ingrellia Ecclesiae, si ce-

559쪽

De Poenitentiae Institutione , is .

s celebret in ea, non solum peccat, sed P I' LM irregularis , ut statuiturre fit irregularis , ut itatuitur In cap.

que vero omittendum est, suspensum propter deffectum naturalem , peccare qui-oem mortaliter exercendo , ted non incurrere irregularitatem. Similiter suspensus ab ossicio praedicationis, tametsi pe cet praedicando, & ipso facto sit excommunicatus , non tamen irresularis ericitur . Idem dicendum de suspenso ab administratione Ecclesiae tam in temporali-Dus, quam spiritualibus. Ceterum, suspensus privatur communione illorum in quo est suspensus , ita ut peccet communicando cum aliis; & pe cet etiam vicissim qui in Iali actu cum

eo communicat. Ut qui recipit Sacramenta ab eo qui suspensus est a collatione Sacramentorum, pariter & ille qui Missam a suspenso ab ordine audit. Obsemandum est suspensum a beneficio non esse ab ossicio , quandoquidem onficium non est benescio accestorium. Suia pensus tamen ab ossicio , nec potest eligere , nec eligi in benescium aliquod. Qiιia vero depositio non nihil spirat suspensionem , unum aut alterum verbum de ea dicendum est. Depositis est sententia Ecclesiastica qua Cle-

aucus in perpetuum privatur tum vicis , tum beneficio , non amisso tamen Clericali privilegis , Ita communiter Summistae.

Depositio duplex distinguitur , una smplex, altera vero secundum quid. Et vero Clericus potest spoliari simul tum o dine , tum ossicio , tum beneficio , vel

altero ex iis disjunctive: s Irimum , dicitur simplex , ct tqtalis u secundum , solummodo partialis , & secundum quid

depositio.

Neque vero confundenda est depositio cum degradatione . Prior fit verbis A. non factis , & per sententiam a judice

prolatam , ac significatam : Posterior 'evo .fit cum solemnitate canonica , ut habetur in Pontificali Romano , maxime vero in Trident. Sess. II. cap. 4. de reformat. ubi dicit degradationem faciendam esse ab Episeopo aliis quibusdam Episcopis praesentibus vel deficiente Epiai coporum copia , praesentibus aliquibus

Abbatibus ; aut aliis in Clero aliquὸ duguitate sulgentibus . in v. Boucat Theel. Tom. VII.

Da Inter dieio nihil superest dicendum , nisi quod Clerici celebrantes ossicia divi na in loco interdicto , irregularitatem

contrahant . II. Si nominatim aut gen

raliter interdictos ad aliqua Divina OLficia admittant , prolabuntur in interdictionem latae sententiae ab ingressu Ecclesiae, a qua quidem non absolvendi sunt, nisi satisfactione peracta ad arbitrium judicis Ecclesiastici , a quo interdicti censura lata fuerit. Si autem postquam interisdictionem illam incurrerint, ipsi celebrent,

evadunt irregulares: immo, & sepultura Ecclesastica non donantur . Demum tipersbnas nominatim interdictas in cae meterio, vel Ecclesia sepeliant , rei sunt excommunicationis latae sententiae , quae in ipsos serri notest: a qua etiam absolvanequeunt , nisi praevia satisfactione adhibita, juxta voluntatem judicis a quo i terdictum promanavit: ta ea poena locum

habet, sive sint laici qui sepeliunt , sue Clerici , sive exempti , sive etiam non

exempti.

Circa irregularitatis momenta particularia consulatur Toletus , qui Lib. I. De irregularitate cap. 37. & sequentibus suisse calamo singula pertractat. Syn m eorum qua is sectione ρ nis

tineatur.

PRIMO r Censura Ecclesiastica est poena inflicta homini baptizato contumaci , in quem Ecclesia jurisdictionem habet .

hinc Pagani non incurrunt excommunicationem , quippe qui ad Ecclesiam non pertineant , dicente Apostolo I. Cor. I. Quid enim mihi de iis, qui foris sunν, 3udicare. Seeundo r Censura Ecclesiasticae triplex recensetur, videlicet excommunicatio major , ct minor , suspensio , ct interdictum. Excommunicatio major est privatio usus Sacramentorum , suffragiorum Ecclesiae , & societatis civilis . Minor vero privatio dumtaxat Sacramentorum . Sus pensio , censura privans usu Ecclesastici ossi et L, aut bene ii : hinc actrones spectat. Interdictum , censura Sacramento rum usum, divina ossicia, & sepulturam

Ecelesiasticam secundum se ipsam prohi

Tenio ἐν irregularitas est inhabilitas suscipiendi ordines, vel susceptos exercendi.

560쪽

3 3 Dissertatis sit apta

aeuarto : DegradatIo est suscepti ordinis perpetua depositio, quae depositio si fiat, servato Clericali privilegio, in quo a d gradatione secernitur , deposiIionis nomen simpliciter retinet. SECTIO S EC UNDA . De Indulgentiis. men, divisio , d uitis Ddustentia. CLAvEs Ecclesiae ad remissionem nedum culpae & mnae aeternae, sed &

nae temporalis sese extendere citra dubium est . Iam vero remissio rinae temporalis quandoque fit virtute Sacramenisti , seu Poenitentiae sacramentalis , in quo sensu dicitur satisfactio . quandoque

extra Sacramentum per auctoritatem Λ-postolicam , quo modo vocari solet IndulgentiR. Iadulgentia sic usurpata Idem sonat ac remissionis gratiam, quo sensu Isaias cap. i. in persona Christi , ait i Spiritus Domini super me , eo quod unxeris me , . d

annuntiandum mansueris misit me , ut mederer contritis eoiae, predicaram captiυis Inse

dulgenriam , ct claus apertionem, ut praῶ- carem annum placabilem Domino . Et quidem recte , cum redem prio sit inter indulgentias maxima , sons & principium ceterarum , quae solum 3d ite missionem poenae temporalis spectant. Acius tum mansuetudinis ac lenitatis, tum & facilitatis ad veniam concedendam non semel Indulgentiae nomine donantur, juxta illud x. Cor. 7. Hoc autem dico secundum Indulgentiam , non δε- erundum imperium. Vexum stricte tuquendo Indulgentia sumitur pro relaxatione poenae temporalis a potestate judiciaria pro- manante , scque nomen Indulgentiae retinet, eo quod dimissis in Sacramento& culpa , & pςna aeterna , vel etiam temporali ex parte , ad misericordiae a. bundantiam Eccles a Christi meritis innixa, ultro remittat injuviis quibusdam bonis opexibus, reliquas rς nas temporaliter tuendas. Indulgentia in isto sensu nomen Iubilaeia veteri lege desumpst; namque ex cap. et . dc 27. Levitici, & postremo Nume. xorum erat apud Haebreos annus remisissionis, qui nomIne Iubilaei oelebrabatur;

squidem eo anno remittebantur lab res omnes Africultur non enim Rrλ-batur , nee serebatur , nec metebatur , sed ex frugibus anni superioris, quas Dominus triplo plures suppeditabat, ominnes commode sustentari poterant: Restituebantur etiam agri, ac domus vendita

prioribus Dominis , & qui servituti addicti suerant , libertati pristinae redde

banxur . Tum decursu temporis in nova lege omnis Indulgentia Iubilaeus appel. lata est. Bella istis hie Lib. r. de Indulgentiis,

cap. 1. pag. 149 I. ait et Clemens nominis sextus , annum illum celebram , in quo I dulgentia maxima adeuntibus Apostolorum Bais silicas more interi conceduntur , 1ubitii nomine Npallandum censuit , prasertim cum ad similitudιnem vereris tu litii annum quinqua-

gasimum 'ro eanresimo , qui ante fuerat in usu, designasser . Denique idem rubilar nomen derivarum est ad omnes Indulgentius ,

qua in Amplissima forma subinde concedi δε-

lent, etiam extra annum illum , qui proprie

iubilpi nomen invenit. Usus tamen obtinuit ut indulgentia plenaria, quae a SS. Pontificibus conceditar non jam absolutis quinqua ginta annis , sed solum viginti quinque,

jubilaeus appellaretur ἔ ceterae vero remissiones gratuitae poenae temporalis qua superest pro peccatorum expiatione tu enda, Indulgentiae nomine donentur.

indulgantia dividitur in Indulgentiam plenariam , & in non plenariam , quae vulgo vocatur indulsentia, vel quinquaginta, vel quadraginta, quandoque dierum, quandoque etiam annorum. Prior remittit omnem rς nam temporalem pro

peccatis non satis castis iis ultro lubeundam : Posterior vero juxta Toletum re mittit . v. g. s sit quadragenaria tantum, de poena, quantum subeunda seret in purgatorio quadraginta annorum spatio, vel juxta alios , inquit ille Theologus Lib. 6. cap. 23. quantum valeret Pς- nitentia canonica, quam atquis per quadraginta dies . aut totidem annos sustineret, insuper eas & pro poenis in puris gatorio subeundis & relaxandis valere aut uinmat. En ejus verba Lib. 6. cap. 23. Eo loci auctoritate D. Thomae, Jc aliorum Theologorum suffultus sic se explicat. No- is tandum est v x S. Tho m. dist. 2 o. &is Ala

SEARCH

MENU NAVIGATION