Theologia patrum dogmatica, scholasticopositiva, auctore r.p. Antonio Boucat ... Tomus primus octavus Tomus septimus. De sacramentis pars tertia, in qua agitur de institutione, necessitate, materia, forma, ministro, effectibus, & usu quatuor sacramen

발행: 1737년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

is et Imputetur peccatum. Ergo tegamus lapsus nostros posterioribus factis, min-

ω demus fletibus , ut audi At nos Domi- ω nus Deus noster ingemiscentes. Dolarum mentem sequitur P. Augustinus L. de-continentia, ubi C. 6. hoe effatum universale profert: Nullus debitae grari vioris poenae accipit veniam, nisi quari lemeumque, & si longe minorem quam is debeat, solverit poenam. 3ν S. Gregori magnus 3. p. Pa stora lis. do-eet admonendos eos este , qui peccata quidem deserunt ; non tamen plangunt ,

ne sibi ea di inissa esse putantes, si setibus non purgaverint: Neque enim scri- ,, ptor , si x scriptione cessaverit , quiam alia non addit , etiam quae scripseratis delevit; nec debitor absolutus est, quiam alia non multiplicat nisi dc illa quae M ligaverat solvat r ita etiam cum Deo D delinquimus ,. nequaquam satisfacimus, ,, si ab iniquitate cessamus, nisi volupta is tes quoque quas dileximus, e contraia rio appositis lamentis insequamur. is

Terrio , rarionibus TheologPisPRIMA: Ille potest per bona opera Deo ro peccatis satisfacere, qui Poenitentiae aboribus Christo Crucifixo con Drmaiatur , & regni coelestis evadit haeres rAtqui res sic se habet : Ergo cc. Ista ratio est Catechismi Romani his verbis,

p n. 68. Hujusmodi penaruin perisis pessione consenuimur , ut capitis n

se stri Iesu Christi, in quo passus. est i- pse dc tentatus , similitudinem , &m imaginem geramus . Nihil enim tam is deforme videri potest, ut a S. Bernaris do dictum est , quam sub spinose ea

is pite, . delicatum esse membrum , nam

is teste Apostolo, cohaeredes sumus Chri- ω sti, si tamen compatimur : Et , quod is alio loco scripsit : Si commonui sumus ,

Seeunda : Ad opus, satisfactorium duo potissimum exi suntur; primo quidem, ut in charitate fiat : secundo , ut acerbitavem quamdam interiorem , vel etiam quandoque de exteriorem prae se serat ;tunc enim est peccati redemptivum: Atqui peccator jullificatus hujus nodi opera Patrare potest. Ergo ecet. Persit ibidem. Catechismus p. h. n. 73. Duo praecn. pue in satisfactione requiruntur . Prlis mum est, ut is, qui satisfacit, justus is sit, ac Dei amicus, opera enim quae si ne is fide , de charitate fiunt , nullo modoris Deo gratae esse possunt i Alterum, ut is ejusmodi opera luscipiantur, quae natu- , , ra sua dolorem, dc molestiam aiserant Iis cum enim praeteritorum scelerum comisis pensationes sint, atque , ut S. Martyr ,, Cyprianus a t, rede Diest peccatorum is omnino necesse est , ut aliquid acerbitat ἐν

is habeane. Quamquam non semper illud, is consequitur, ut, qui se in illis mol is stiis exercent , doloris sensum haω

Terris: Si quae ratio hanc impediret sati factionem , maxime quia justitiae Dei in immensum debitores sumus: Sed Deum intuitu meritorum Christi cedit suo juri, dc per bonae opora, veli p. Filii Dei

merita nobis applicantur. Ergo dcc. Ωuarra : Satisfactionem exigit Ecclesia, ZE anathemate percellit Concilium Trident. Sess. 14. c. I 2. I 3 de r4. illud negantes: Igitur Iustus potest pro suis peccatis satisfacere. Sic loquitur can. II. Si quis dixeris pro peccaris , quoad poenam re porKlem , minime Dω ρον Chrsi merita δε risfieri poenis ab eo infictis is patienter toleraris , υel a. Sacer te insunctis , sed nequσθοnte susceptis, ut ieiuniis, orarionibus eleg mosynis , vel aliis etiam pietatis operibus , ar

o B II cIES :r Scripturae multis in Ibeis;

affrmant , nos nullis rebus externis

tametsi pretiosillimis suisse redemptos , 'sed solo Christi Domini immaculato, &incontaminato sanguine , ut habetur ri. Petri I. Scientes quod non eo rvribili naum , MI argento re empti estis, sed pretiosi

languina hrisi e Sed opera. satisfactoriis sunt quid externum. Ergo &c.. Respondeo distinguendo: Et illa testim , ni a debent intelligi de primario nostrae

salutis pretio, atquci quaecumque alia vim tuam ob nent , concedo : Et exeludunt ea quae, vel ex parte' nostri, vel ex parist e aliorum sunt , ne go: Sicut ergo crin,

542쪽

excluditur cooperatio voluntatis adjutae ,

ita di in praesenti dicendum. Instabis: Apostolus Hebr. i. ait Christum fecisse per semetipsam purgationem peccatorum noli rotum: Purgationem , inquit, peccatorum faciens , sedet ad demeram Maiaiest,itis Dat in excelsi. . Et x. ad Timoth. c. a. μι dedi redemptioxum semeri Min pro omnibus : Porro ista verba , smetipsum , excludunt quodcumque aliud ex parte poenitentis. Ergo o C.

Rupem eo distinguendo: Et illa particu-Ia , semetipsum , ponitur ad explicandum singulare medium quo purgatio sit: in novo Testamento, concedo: & exclussit o. pera satisfactoria ex parte nostri, ne O . Emeae tori & nobiliori modo purgata sunt peccata in novo, quam in veteri foedere;& hoc aergumento probat Apostolus Chri .sti divinitatem s hinc c. s. ait Aristus

assistens Pentifex DIurorum bonorum per am- lius Cr perfectius Tabernaculum non manu fastum , id est , non huius crearionis', neisque per sanguinem ireorum , - visui rum , seἀ per proprium sanguinem , inIroἱ-ωit semel in sancta , aserna redempriene in

Urgebis: Et tantum competit satisfacere pro peccatis hominum , cui competit istos redimere: satisfactio enim pro Icena subeunda ita astera vita, est vera rede ptio: Sed nulli hominum, ro nilia culpa , competit bonis operibus se reli merea lo-lus enim Christus. Q. homin im Redemptor: Ergo dee. Respondeo distinguendo minorem: Homini non competit qualitas redemptoris simpliciter & absolute, concedo a Participative, nego: Ille absolute est Redemptor, i pretio soluto , ex propriis pro alio solvit: ille vere est Redemptor posteri ri modo, qui alieno quidem aere sibi liberaliter, & gratis ad talem usum conceliaso, adjuncta propria, tum industria , tum cooperatione a servitute se liberat . In isto sensu recte dicitur poenitens se redi. mere, juxta illud D uietis . ad Nabuch

donosor e Luamobrem Rex consilium meum naeeat tibi, Est peccata Iua eleome1ynis redime.

Insi tes: Sanctus Chrysostomus ita explicat verba Apostoli a nobis in probatio-xibus adducta , ut velit Deum sola con- 4ritione es e conaeatum; & nullam, nec

Ouarta

in hoe saeculo , nec in altero postulare satisfactionem; sic enim habet Homil. 1i

xit, si castigaremus nos ipsos , s puni

,, rernus , sed tantum si vellemus agia is scere peccata , si nos ipsos condemn

is re, si de delictis ferre iecitentiam, li-- bet ar mur ab eo quod hic di illic estis sui licio. I rgo S c. Respondὸν distinguendo: Et sanctus D ctor loquitur de I oenitentibus persectis

oui in gradu Heroico conteruntur, concedo: de infirmioribus, nego. Quand que contingit ut poena tumporalis totaliter remittatur , cum scilicet ramitens tantum amat Deum, quandum creaturam di lc-xit: ita ut contritionis q9alitas ct intensio praeponderet d liciis quas in terrenis prosequendis habuit. Quod haec sit mens D. Chrysostomi, patet ex his verbis Nosis autem si velimus, neque hic, neque iuis lic daturi sumus rinas. ,, Id est, nee in

ista , nec in altera vita . Ecce persecto iarum contritior infirmorum vero pς nitentiam non nihil languidam , his ulteriori bus verbis delineat: Qtioniam autem ια- hoc quidem leve volumus facere , ut , , operiet faccre, ne sic quidem nos sustinetis punire cum orbe t Troum, sed se quoari que parcit, hic reno exigens, ubi lupis,, plic um est temporale. Idem est senis lus verborum illorum ex oratione de H. Plii . ponto: Discede a malo, virtutemta aiLI l-etc re , desiste a pravitate, pollice-- re poli liaec ista non commissis rum, ecis haec sufficiunt ad satisfactionem. Ego te ., stilicor, ae fide jubeo , ut si nostrumo quisque, qui peccatis obnoxii sumus , is rece)cias aprilliniis malis exanimo, ve- is reque Promittat Deo, se postea ad illa is non rediturum, nihil aliud Deus requi-- rct ad satisfactionem majorem, leu ul- .is teriorem. Quod autem loquatur d penitetvibus peri. clis, ex eo colligitur , quia in exemplum adducit Magdalenam , di Zachaeum . Ceterum , tametsi Patres

nonnumquam vocent penitentiam laborioialam, modo flagellationem a Deo inflictam modo etiam exercitationem , non excludunt quod mortificationes , animo peccata expiandi factae, non sint verae satisfactiones, cum a charitate pondus di mae- initum habeant.

543쪽

De Poenitentiae Institutione , Erc. 3ὲ 7

.plicabIι ι Ezech. 37. Lit Dominus ritere, quia Dominus est, seeus vere ceteri. Impieνas impsi Mn nocebit et , νε-um πι dis gebis: S. Ambrosius Serin. 46. sic t eonversus fueris ab impietate sua , Nullas quitur : Lacrymas ejus Iego , satisfais igitur remisso peccato repetit Deus ctionem non lego. ri Ergo cte. nas ab impio . sin minus noceret ei im- Respondea distinguendo: Et nomen satis- pietas sua. factionis sumit pro excusatione, concedor Ras αδεο distinguendo Antecedens: Silpro compensatione temporalis injuriae iuimpius egerit pς nitentiam, iniquitas nonslatae, nego. veritas istutionis colligitar, nocebit et , quia propter bona opera & I. Ex antecedentibus; confert quippe pec- satisfactionem nec a gratia, nec a vit Alcatum Adae, & ejus p nitentiam , cum aeterna excidet, concedo e non nocebit , Peccato D. Petri, eruique penitentia ;eum a poena temporali eximendo, subdi- prior, inquit, te ipsum exculavit, posteis stinguo; si ejus contritio adaequet illumirior vero ut primum Christus eum aspe- quem procreaturis habuit amorem, con--xit , ilevat amare. Tum post verba inredo: secus, nego. 4mpio Nnitenti nonio ectione allata sic habet: Recte plane noeet iniquitas; Primo, quia per contri- is Petrus flevit, &tacuit, quia quod de

tionem & S eramentum juilificatur, &lis seri solet, non selet excusari, & quod

.ita vivere incipit: Secundo, per gratiam is defendi non potest , ablui potest. is sanctificantem ius habet ad gloriam. Ter- Insisses: sS. Patres non agnoscunt bonatio, per actualia auxilia ad gratiam Iu- Opera esle satisfactoria , cum illa exigant stificantem consequentia potest tot &ia pς nitenteante concessam abiblutionem. thnta bona opera, quamdiu vivit , sace- ut S. Cyprianus, qui Epist. s. quae est adre, ut Deo plene satisfaciat . quarto ,iClerum , & plebem, iii Iungit Deum ora n- remittitur ei pςna aeterna, ves etiam deidum elle, ut indulgeat peccatis: postea se temporali iuxta contritionis gradum; ta- loquitur: Uirgas igitur, & flagella seu men & ista prorsus aufertur , si pers iis timus, qui Deo nec bonis S iactis place-ctissime de impietatibus ex animo con- is mus, nec pro peccatis satisfacimus. R teratur. Solutio colligitur ex D. Au Zu-io gemus de intimo corde, di de totamen. stino, qui L. de remin cap. 34. nit ami- is te isericordiam Dei ia..Quanto nos opor.ctiones & miserias gravi sensu esse, adiis tet magis insistere procibus, di orare, &coronam certamina; Tum & L. 13. deiis primo ipsum Dominum rogare, tum de- Civ. eap. 6. ait etiam hoe cedere in exis is inde per ipsum Deo Patri satisfacere e piationem criminum, & Poenitentiae me-iri bemus . , , Rursus Epist. ε. Penitet ritum augere t Quid quid tamen illudiis tiam autem ille agit qui divinis praeceis is est in morientibus , quod cum adimitiis piis, & Sacerdotibus Dei obtemperant.., sensum, pie, fideliterque tolerando au-iis obsequiis suis, di operibus justis Domi- ,. get meritum Poenitentiae , non stulare is num promeretur. Hine in Ecelesiari vocabulum pGnae. is primitiva nullus ad pacem , manuum imis Instatis: Ioan. g. Christus adulteram politionem , ct Eueharistiam recipiebais solvens ait; inde ornosi amplius peceare. Ibiitur, nisi prius operibus laboriosis Divinas altum est de satisfactione imposita silen-ilatisfecisset iussitiae. Ergo Se. tium: Ergo &c. Respondeo distinguendo: Et PP. loquvn. Respondas , non constare utrum adulte-itur de peccatoribus impersecte nitentiis ram a metatis , an solum a lapidationisibus , scilicet ex solo a noris imperis. mni Christus absolverit; se enim habetur :scti motivo , concedo : ex amore per

Nee ega te eandemnaso ρ unde Ur iam noli am-isecto, nego . Ultro fatemur in illis qui lim peccara: Sensus est , nec ego te ad la- amore persecto non inflammantur, lectuispidationem adjadleo, cave ne iterum pec-sso Sacramento, opera satisfactoria pς nam cando te huic exponas periculo. II. Quis temporalem non remittere : Ad eonfi novit num Christus in ea tantam contri-imationem dico, eosdem Patres loqui detionem repererit, ut nulla opus esset satis- peccatis publicis, quae scandalum annexum

fictione λ Deinde alia est ratio Christi, i habebant. Licet aulcm illi serent Contriti. alia sacerdotum. Christus seclusa satisfa-l non tamen admittebantur ad communi

544쪽

s i 8 Dissertatio quarta

impositam persolvissent; de istis autem

loquitur S. Cyprianus . t Ceterum munitentia publica non evacuabat particularem, & sacramentalem.

Peccatre iustificatus potest pro desidiis suis Deo satisfacere.

Utrum homo pessis fariis Mere pro peccatis, per exus honum praceptum

CONCLUSIO AFFIRMATIVA.

Probatur multiplici rariene. PRIMO: Proverb. I 6. Misericordia, θveritate redimitur iniquitas. Et I. COr. II. Ωuod si nosmet psos dii dicaremus , non titiaque iudicaremur; redarguendo & puniendo peccata nostra, ait D. I homas Comm. in hune loeum Oct. 7.S eundo : Concinunt SS. PP. in prI-mis S. Cyprianus Ser m. de lapus . Tertullianus L. de Pς n. cap. tr. Hilarius cap. 4. in Matth. Concilium Tridentinum Sest. 34. can. I 3. perstringit nemntes justos pro peccatis suis Deo talis iacere. Tertio: Ex Ecclesiae praxi exiguntur amnitentibus satisfactiones ; bona opera majoris Poenitentiae intuitu facta prolunt, nedum ad criminum expiationem, sed &gloriam possidendam. Ergo die.

ET REsPONSIONUM. PRIMO: Christus quidem ut eausa universalis pro peccatis nostris satisfecit ssed nostram exigit cooperationUm. Secundo: Patres quandoque, esto dicant, contritionem Iussicere, sed intelligas velim, ita persectam ut adaequet omnium peccatorum commissorum quantitatem :At ubi reperies hunc doloris gradum quiraeponderet omnibus saeculi affectioni us, & tantum exardescat, quantum a debat .cupiditas Tertio : Usus quidem prioribus saeculis satisfactiones , ante datam . absolutionem erat exigere , at solum pro peccatis pς- nitentia publica expiandis : sed & hoe non evacuabat pς nitentiam sacramentale sPRIMA: Dantur quidam casus in quibus Martyrium est de praerepto , juxta

illud Luc. c. s. aeui me erubueris, or meos semenes, Lune Filius hominis erubescet, eum υenerit in massate sua. Atqui tamen hoamo per martyrium satisfacit omni pςitie peccatis debitae; cum ultimo die clauso, gloria fruatur c est i : Igitur licet opus bonum praeceptum sit & debitum , per illud tamen pro pςna temporali: peccatis debita fit satis. Secunda : Si propter aliquam rationem opus praeceptum non seret meritorium rea esset, quia sit ex obligatione : Atqui dantur plures actus boni , dc honesti qui praecipiuntur , talis est communio Eucharistica , & tamen digne suscipiens compus dominicum gratiae meretur incrementum , immo dc gloriam aeternam et Ergo a pari, dcc. Tertia: Dantur quaedam 'opera poenalia, quae ideo nobis a Deo praecipiuntur, ut per illa ipsi satisfaciamus : tale sui ejejunium indictum Ninivitis , Ionae C. 3.& Ioel c. a. Converramini ad me in toto corde vestro, in te unis , is in fetu, en in plancta .... aeuia benignus , is misericors est , pariens , o multa misericordia ιν pra- stabili, super malitia. Rurius ibidem paulo post: Inor vestibulum , re altare plorabum Sacerdotes Ministri Domini , is dicent , Parce Domine, parce populo tuo , c, ne deshareditatem tuam in opprobrium, My GmInen . rur eis nationes. En injunctio operis fati Liactorii, cujus tamen compensatio explicatur his sequentibus verbis : Er respondis Dominus, ct dixit populo suo : Ecce ego mitis tam iuis fumearum, oleum , σ replebiamini eis , π non dabo vos ustra opprobrium in gentibus, Ω νto , ratione multiplici.

PRIMO : Obligatio quae incumbit eis qui

545쪽

De Poenitentiae

qui vota emiserunt, & sese ad actus bonos exercendos. dstrinxerunt, non impedit quominus per ea peccatis satisfaciant; ex sanctis quippe Hieronymo, & Bernardo opera bona a Monachis ex.voto facta non tantum eis meritoria, sed etiam 1atis lactoria sunt: sic docet D. Thomas 2.m 88. art. 6. Ergo &Q. Altera: Deus ita justus et & liberalis, ut Cuncta remuneret bona opera imino quaedam praecipit , ut detur meriti locus e Sed bona opera se: enitentiae latis. factoriar intuitu facere, cli qui die muneratione dignum . Igitur opera praecepta possunt elle satisfactoria. . Tertia: Cuncta. ferme opera cadunt sub praeceptum, ut Deum adorare; parenses Colere abstinere ab adulterio, dc similia in Decalogo contenta e Se1 nemo dixerit poenitentem divinae non satisfacere

jullitiae obediendo mandatis. Ergo &c.

EIT, SATIS OBIECTIONIBUS.

DB; I cIss: Quod debetur aliis titulis , non potest Deo pro peccatis satisfacere Sed bona opera praecepta Deo debentur propter legem. Ergo dic. Respondeo: I. Maiorem esse salsissimam, sin minus nihil etiam de actii us bonis

non praeceptis homo posset Deo pro pec-Catis satis iacere , cum cuncta ratione Screationis , & redemptionis , vel etiam conservationis illi debeamuS. . Respondeo lI. diit inguedo minorem : U Pera. pr.ecepta Deo debentur ex juilitia late lumpta, concedo .: Ex stricta, nego minorem , , consequentiam . Debitum ex stricta justitia ' proma trans ordinatus totum ad compentationem faciendam, tO. tumque debetur; ut patet in relli tutione

rei ablatae: Sed non est par ratio de debito procedente ex lata justitia: Iam vero debitum satisfaciendi pro poenis temporalibus non est strictae justitiae ; tali enim non datur inter Deum , dc homines . Ceterum totus illorum operum finis non exhauritur per praecepti adimpletionem , Cum enim sint poenalia dc laboriosa , possunt: adhiberi ad satisfaciendum pro poenis temporalibu S.

Instabis: Sequitur saltem ex hac responsione opus poenale a lege impositum inon

posse adhiberi ad satisfaciendum: I itur,

per opus praeceptum non semper iit satis poenae temporali pro peccatis debitς:. Et probatur. Si posset adhiberi, maxime ut laboriosiim : Sed sub illa conditione exhauritur a praecepto. Ergo &C. . Respondeo negando antecedens. Ad probationem di :linguo : Et motivum ejus, primarium est obedientia ι ipsa, vero estiatis iactio suis, concedo: dc non est, nego. Substantia igitur. actus laboriosi est d praecepto: sed cum pςna non sit ipsius periectio, verum potius quid extrinsecum ,

hinc' est quod ab operante pollit adhiberi

pr satisfactione. . Urgebis : Penitens aliquid ulterius suis pra jejunium v. g. praeceptum pro peccatis. expiandis debere addere: Igitur per opus praeceptum.satisfacere non valet . . Probatur Antecedens: . Ubi occurrunt duo praecepta adimplenda , non . sic latis adimplendo unum, maxime si materia circa.

quam versantur sit diverta; sed Deo servitutem jejunando exhibere , tum ipsi latis facere, lunt. duo praecepta vel in i-pla materia diversa. . Ergo Sc. Respondeo distinguendo: Pς nitens debet aliquid ulterius 1 upra jejunia mi addere ad melius, concedo: abiblute, ita ut Opus' praeceptum inon sit satisfactorium , . nego . Ad probationem distinguo : Si

praecepta non sint subordinatat, . conccindo ; secus, nego: & sic distincta minore,

nego consequentiam. Sicut igitur quando occurriti quatuor temporibus vigilia alicujus Sancti annexum habens jeJunium , . unico, tamen jejunio, fita istis duobus. praeceptis quippe quae unum habeant finem ; lcilicet corporis mortificationum; cadem ratione actus praecepti , & satisfactionis lex uno sejunio simul adimplentur , cum . finis utri utque praecepti sit. Deum colere toto mentis ac cordis. conatu. illi famulari ..i Insibtes :: Qui debet centum nummos, aureos alicui. Ob rem ab eo sibi venditam, . dc centum ob aliud debitum ex illo con- . tractum , non latisfacit utrique debito , unica is inplici solutione: Igitur & a pari tu, tenetur ex praecepto ad opus bonum , eo non potest uti ad petibi vendas poenas. temporales pro peccatis debitas. . t Reseondeo negando consequentia mi, dc paritatem. Diipacita Se ii, quod utrumqu Κά ει dehi

546쪽

debitum sie ex stricta iustitia, & medium

pro illius compensatione facienda st ex tua naturali conditione speciatim determinatum I qui enim vendidit , tantum

debet recipere , quantum res divendita valet , sicque exigitur per omnia aequklitas: at debitum poenae temporalis non

est semper stirictae justitiae. Rursus illud

quo utitur poenitens, non est ex natura

sua speciatim determinatum ad satisfaciendum pro poena temporali , siquidem finis actua praecepti est obedientia legis ;Ordinatio vero illa ad satisfiniendum, funis extrinsecus. Insistes : Inde sequeretur peccatorem , cui injungeretur pro AEnitentia Sacramentali jejunium quadragesimale , nihil proluendis peccati x facere, cum ad jejunandum ex lege teneatur. Ablurdum conle-quens: Ergo dc antecedens.

Respondaa distinguendo sequelam: Nihil

inde facere quoad actus interiores, nego: quo ad tanalitates extrinsecas , subdistinguo i quoad labstantiam , concedo :quoad dilectionem & jeiunandi modum, nego . Ille peccator teneretur quolibet jejunii die hanc rinalitatem.I. offerre Deo in vindictam peccatorum, quod secluso de peccatis dolore sepius reiterando fieri non posset. II. Sed & ad apices iuris & stristissime jejunare, ita uti nullo sibi parceret . III. Mere necessarium ad vitam sevendam, omissis quς in cibis potius ad ventris ingluviem dc sensuali

tatem alendam, quam ad sanitatem com servandam inserviunt, sumere. Ceterum consessarius, vel eleemosynas , vel Opera misericordiae exercenda ex consilio injungere potest, ct peccatori dicere, peccata expiandi motivo plura alix momentosa ultro esse iaciendae , cum ea ratione qua

Deus illi propitius est , ipsum in nullo sibi parcere debeat.

Di steri alio Quarta

stetur Augustinus eum, qui orat pro Maria tyris refrigerio, ipsi Martyri injuriam i

cere .

Seeundo'. Utriusque sexus fideles qui v tis ad persectionem assequendam se adis strinxerunt , tenentur vi legis de persectione sibi impostae charitatis ardentissi. mae opera facere , quibus certe peccat sua expiare nemo ὸissilebitur, cum eo po- tillimum scopo ad Monasteria convolisia

verint.

Tortis: omnia ferme bona operi ire Dein calogo continentur. Ergone non merit

ria ec talis factoria quia eadunt sub praeisceptum, dc mandatis Dei obedimus Α sit dicereia P R I Mira: Datiar preceptum consessionis fidei, saeviente persecutione, quam ii, dem Sancti sanguinis effusione consignarunt, Ac tamen Ecclesia ita eos ab omni reatu poenae sic absolutus habuit, ut te-ι

ET REI PONSIONUM. PRIMO : Licet pluribus titulis Deum v nerari, dc ipsi servire teneamur, hoc tis. men negotium itidem actibus perfici nemo non videt, cum usus obtinuerit in E clesia, ut audiendo Missa in v. g. Deum&Creatorem & Redemptorem , aesoque propter creationis & redemptionis ben

ficix recolamus: Quidni dc itidem piet tis actibus ipsi , ut justo lcelerum vindici satisfaceremus λSacundo : Non est eadem ratio pro restitutione dc satisfactione . Prior servae proportionem Arithmeticam , hine nou remittitur jus laestim, nisi restituatur a latum : Posterior , Geometricam solum exigit . Qui A vero satisfactio Christi est infiniti valoris , modo per opus praeceptum nobis applicetur, sufficit ad tuendxpcccata; maxime cum ex parte nostri nou.

requiratur ad supremos juris apices lati stactio , cum. & illius simus incapaces. Tertio : Neque vero ex satisfactione per operis praecepta tequitur peccatorem nihil amplius quam innoccus praebere . cum enim actus pr eptus non uili obcis ditauiam 1 pectet , ut valeat ad gloriam , potest ex oblatione iterata lisoriolla poeis nitentiae utique ad latisfaciendum valere, , maxime ex eo quod cuilibet oblationi rei pondeat amor ,. qui certe satisfactorius

eli , juxta illud Christi ad Magdalenam

547쪽

De Poenitentiae

SECTIS RU A R T A. Utrum Satisfactio debeat esse proporti nata peccatis

PRIMA: Quod Concilium generale sta- ruit, ita propugnandum est : Atqui Tridentinum Seir. I 4. cap. g. definit satisfactionem sacramentalem luxta peccatorum gravitatem imponendam esse . Et sic loquitur : Debent ergo Sacerdotes Do-

is mini quantum Spiritus , & prudentiari 1 uggesserit , pro qualitate criminum , & poenitentium iacultate , salutares,, de convenientes satisfactiones injunge- , re. is Uerbis paulo antecedentibus haec praeludit : Divinae justitiae ratio exige- ω re videtur, ut aliter ab eo in gratiamri recipiantur , qui ante Baptismum per se ignoranti Lm deliquerint z aliter vero , is qui semel a peccati, & daemonis terviais tute liberati, re aecepto Spiritus san-- cti dono, scienter Dei Templum violari re, & Spiritum sanctum contristare nonis sormidaverint . ,, Sic autem eos adigit, ut pronuntiet postea illos qui convenientes non imponunt satisfactiones . eorum criminum participes fieri: Ne , inquit, D si torte peccatis conniveant, Ac indulis gentius cum poenitentibus agant , Ie- is vissima quaedam opera pro gravissimis is delictis injungendo, alienorum peccat rum participes essiciantur. aeeunda : Vix dilficilior seret reconciliatio post a miliam Baptismi gratiam , sleves admodum satisfactiones imponerentur, neque vero poenitentia' esset Baptis nus laboriosus : Atqui tamen contra rium pronunciat Trideatina Synodus .

Tertio: Poenitentes a peccatis de novo

in posterum committendis deterrendi fimi : Atqui hoc fit acerbis castigationibus t Isitur satisfactio debet sceleribus

committis commensurari . Haec ratio est primum Αpoe. 7. euantum glorificavit se , e, in deliriis suis , tantum dare illi rormem-mm . Tum re Concilii Tridentini Sess.14. cap. I. ubi se loquitur : Divinam

Institutione , ac. 321

clementiam decet , ne ita nobis absque , , ulla satisiactione peccata dimittantur, is ut, occasione aeccepta , peccata leviorari putantes vesut injurii, & contumeliosi, , Spiritui sancto in graviora labamur , is thesaurizantes nobis iram in die irae .is Procul. dubio enim magnopere L παλ- ,, to revocant , ct quali fraeno quodam is coercent hae satisfactoriae poenae, cauis tioresque , & vigilantiores in futurumis poenitentes eis iunt. is

Conrinis D. Ambrosus ire haee Psalmi

r L . verba, is da lege tua mHerere mal ,& ait: Exigit ergo Medicinae ratio ut ., aut sectione , aut adustione curetur . - Nisi enim putrefacta recidantur , autis humor inutilis decoquatur , frustrari medicinae manus adhibentur ad vulneis is in. Ideoque bonus Medicus hujusmodiis aegrum legitime dicit esse curandum , is ut possit medicina proficere . Lege eLia, , go miteretur qui cum justitia sapienis itaque miteretur , ut ea dimittat quae

si scit jure mile dimitti : ne cum alteia is rius miseretur , se ipsum lesi faetaeis obnoxium. Asag postquam miserationeis donatus est, feci e peccare Saul. Pecc is vit enim in ipsa misericordia, oc ideo se peccavit post misericordiam . Consiis deremus etiam ne dc ipsum deteri is rem faciamus, cuius miseretur injuste. is Plerumque enim non coercere delinis is quentes, majoris auctoritatis est, quam is si ulciscaris . naeuarra : Satisfactio talis esse debet , i ut vitiosos compescat habitus: Atqui s la satisfactio quae criminibus praepono erat talis est. Ergo &c. Illam rationem affert ibidem Concilium Tridentinum : Mei

is dentur quoque, in=uis, Peccatorum reis is liquiis , ec vitiolos habitus .male useis vendo comparatos, contrariis virtutum si actionibus tollunt. is Sumnta :. Sacerdos injun Indo poenitemtiam peccatori , sic disponere ei incumbit , ut abundeL io omni opere bono ,. tum ad restauranda merita , tum M praeca venda deinceps peceata. Sed ad hoc re quiritur satisfactici peccatis commistis expiandis proportionata : Ergo dcc. Hancitatuit lxtisfactionis imponende regulam S. Chrysostomus Homii. Ici. in cap. s. Mattia versus finem: pςnitentiam vera dico non talum ut ae malis prioribus

548쪽

desistam ., verum etiam ut bonorumo operum fructibus impleamur . Facite , is inquit Ioannes , fructus dignos paenitenis ris. Quo autem modo fructificare potis erimus λ Si utique peccatis adversa sari ciamus. Aliena rapuisti, & incipe. do- is nare jam propria . . Longo es temporeis sornicatus s. A legitimo quoque usu sus- is pendere coniugii , ac perpetuam contiri nentiam saepius. paucorum dierum ca- is stitate meditare . Injuriam vel opere,, cuiquam, vel sermone sectili: reser D nedictionis verbae conviciis '. & percu- tientes te nunc ossiciis, nunc etiam be-- neficiis placare contende. Neque enimis vulnerato sufficit ad la lutem tantum moti do spicula de corpore -evellere, sed et is iam remedia adhibere vulneribus. Deis liciis autem de tumulentia diffluebas :jejunio & aquae potu utrumque comis pensa, ut famem superes imminent m.,, Sexta'. Satisfactionem in eo politam el- se contendit Conc. Trident. Scs. I 4. c. 8 ut possit avertere imminentem a Deo pς-nam: Neque vero , ait , securior. ulla , , via in Ecclesia Dei unquam existimata is fuit ad amovendam imminentem a Deois poenam , quam ut haec Poenitentia: o- pera homines cum vero animi dolore is frequentent. δε Λed levior satisfactio id efficere non potest: Ergo &c. Septima.: Tale nunc debet esse, satisfactionis pondus , quale suit in poenitentibus utriusque legis : Atqui.in illis fuit

amara . nam ut sedarent iram Dei cilicio perpetuo, eoque acerbis imo carnem operuere , rejuniis durioribus lincumbebant, potum cum fletu mi iccbant; vel ipse David rigorolam egit poenitentiam, egit SΑehaae, tum Manasses, Nabuchodonosor, Magdalena , Maria.AEgyptiaca eq. alii permulti, quos hic recensere supersedeo hine Tertullianus Lib. de Poenitentia c. ar. sic fatur :μ Deliqui, dicito in Deum, ,ά & periclitor in aeternum perire : itaque nunc pendeo , &: maceror &is excrucior , ut Deum reconciliem. mi- is hi, quem . . . laeti. Hmc propter. motiva S. Carolus.hanc statuit regulam de . incido poenitentiae injungendae a Minittiis aia parte. tra tando: Videant , inquit, ne pro peccλti S Sr

is vibus levissi uias poenas imponant , id is quod re Consultoribus & pquitentL

Ouarta

bus periculosum est , eum id a saetis o Litteris , di a Conciliorum decretis ,

is & a SS. Patrum sententia alienum sit.,, Nam divinae Litterae ab.eis quι peniis tentiam agunt, hoc efflagitant, ut i tu- ,, ctus dignos pς nitentiae faciant , utque is ad Dominum convertantur in jejunio,

si fletu , & planctu. is

Hinc temporibus quo servebat. religionis zelus, ardor ille astulgebat in peccatoribus , qui lubenti animo icie pς nitentiae rigorosae laboribus subiiciebant ; quod .

uuanimiter Medum docuerunt Patres, sed ad praxit reduxerunt rei pectu penitentium ', quare i ple Paulus hanc statuit regulam ut mortiscationi serviant membra, quae peccato. serviere .. nec ab hac

dilciplina usquam recellum csl : licet enim pς nitentia public sublxta sit ; vult

tamen semper Ecclesia, ut Clutiliani mortificent membra quae sunt super terram, . crucem jugiter tollant, abnegent se inetipsos; quocirca. si non quoad Omnia , sal- tem quoad majorem partem , . canonibus

penitentialibus in quantum seri puteii , Ministri Domini. veteri Ecclesiae pri xi.&. vestigiis debent in sillere.

aequalitatem servare in tanis. infligendisi uter fatisfactionem , di peccatum , infinitas deberent proculdubio imponere i -- finita enim est gravitas peccati quo Deus laeditur; abiuraum. consequens . Ergo α

Res ondeo negando majorem. Ratio est, . quia pςna aeterna, quae peccato lethali. debetur, in finitam ct temporalem com mutatur. per sacramentum Pς nitentiae . . penae igitur.temporali, & non aetsrnae, fiat ibi actiones conveniunt. re sic iunt

finita .

Insiabii: Ideo pςna i temporalis imponitur, ut pro eis : peccator non teneatur in altera Vita. eam In purgatorio luere: Sed ignorat. Sacerdos quaenam pςnae quantitas exolvenda. st iu altero saeculo pro

peccato in hac vita quoad culpam dimisi

1o : Ergo occ. . Reypondeo distinguendo minorem: Et novit ex Scripturis , ec traditione alterius . vitae pqn As non sore. leves, .ec sic. Pruden- -

549쪽

De Poenitentiae In l

ter potest judicare quid imponendum lit

enitenti, ut illas non subeat, concedo: oc poenae illae sunt. parvi momenti , 'ne go. Quid de flammis purgatorii doceat Scriptura, quid di scripserint ES. Patres, illud ita superat captum' humanum , ut peccator debeati Domino cum Augustino dicere, Hic seca, hic Qmputa, modo in

aeternum parcas.

Urgebis : Canones poenitent tales determinant quaenam sit conveniens pinna , i unicuique peccato infligenda : Sed illi canones non sunt amplius in usu : Er

Respondeo I. cum S. Carolo Borromaeo Ministros secundum judicium viri prudentis teneri aliquam servare in imponendis pq nitentiis satisfactoriis proportionem. Sic loquitur)4. parte Ecclesiae Mediolanensis instructionum p. 769. Ca-M nones, inquit, poenitentiales teneantis Ministri, quamvis enim prudenter, diis considerate pro p nitentis dolore , ho- minumque varietate , aliisque circumri stantiis attemperari post mi & debeant, D eos tamen Oblervari, atque ut serniam, & regulam quantum expedire videbituris exprimi semper laudabile est. ARespondeo II. distinguendo minorem: Canones ps nitentiales fuerunt abrogati quod aliqua. , concedo : quoad omnia , nego. Ultro satemur eos quoad peniten-.tiam publicam fuisse recillos , nusquam vero quoad p nitentiam laboriosam, quae juxta delictorum qualitatem imponenda

est ι quinimmo & satisfactio publica , si

peccatum induxerit scandalum , ut ex Concilio Tridentino constat . De hoc momento ait Catechismus Rom. p. 2. ubi

de Poenit. n. 67. Quare sapientissime se illud ab Ecclesia observatum est . ut is cum ab aliquo publice flagitium comis missum esset, publica etiam pςnitenis tia ei indiceretur : ut ceteri timore,, perterriti, deinceps peccata diligentius

is vitarent. H

I is es : Alexander v III. hanc proscripsit propositionem et Consuetudo moderna quoad adminis rarionem I aeramenti PaeniIeniaria , etiam si eam plurimorum hominum Iusten-

ex auctoritas , θ' multi temporis diuturniaras comfirmat , nihilominus ab Ecclesia uenhaiarur pro usu , sed abusu. Ergo i c. Respondeo distinguo antecedens. Alexan-

der morem imponendi graves , & ut

plurimum intolerabiles poenas ante ab iolutionem subeunda si, ut abusum pr pellit, concedo : satisfactiones prudentes juxta,peccatorum pondus , di post abse-lutionem adimplendas, n go . Summus Pontifex eo loci . suo perstringit stylo censorio praxim Novatorum , qui prius a poenitentibus Exigunt satisfactionem . eos tquam abi alvant. Hoc ipsum patet ex his duabus propositionibus damnatis, quae

memoratam procedunt propositionem; quiἴ quidem his verbis exprimuntur : Per pra-xim mox absolveudi ordo paenitentia est inversus . Ordinem pramittendi fari, aetionem absolutioni induxis, non politia, aur institutioticissa , sed ipsa Ghristi lex , o prascriptio,

natura rat tu ipsum quodam modo dictante.

Persistes : Saltem Jubilaei tempore Sacerdotgs leves possunt imponere pro peccatis satisfactiones . ea enim est vis indulgentiarum , quae plenariae dicuntur , ut totam deleant temporalem poenam pro peccatis ex integro luendis relictam.

Respondeo negando antecedens ; nullius enim temporis exceptionem facit Concilium Tridentinum . Neque vero Bullae quibus indulgentiae conceduntur , oppositum Continent , cum ex pa Ite peccatorum requirant eam conditionem, ut sint

contriti, & penitentes . Contritionem autem supponere fletus, & labores, ne mo non novit; hinc nedum minuit E clesia satisfactiones Iubilaeorum tempore, quin potius adaugeat . quippe quae mulista injungat bona opera, ut eleemosynas , supplicationes, jejunia , incarceratos viis sitare, pupillos sustentare, & similia. Dices : Ex hoc sequitur indulgentias

nihil prodesse iis qui peccaverint; ad quid

enim iis prodesse possunt qui proporti natam de peccatis agunt pς nitentiam : Sed fallum consequens et Ergo & ant

Respondeo negando sequelam . 'primo quidem indulgentia subitari supplet quod

pristinis deest sacramentalibus iatisfacticiis nibus. Secundo prodest aegrotis , 'qui tametsi Deo satisfacere nabeant in voto a id tamen adimplere sicut oportet propter vitae brevitatem non valent. Pria est etiam psccatoribus , qui vitiorum onere oppressi, contritionem intensissimammon

550쪽

sa 4 Dissertatis sit arta

non habent , namque ejus efficieiam adaequatam pro p a temporali expianda supplet . Demum tempore Iubilaei & a censuris , & a casibus reservatis datur absollatio

SYNOPsIS PROBATIONUM.

peceatis proper Ionata.

PRIMO : Sic statuit Concilium Tridentinum Sess a 4. cap. g. Meunda : Reconciliatio per Poenitentiae sacramentum habita , non foret Baptismus laboriosus , si satis iactio levior imponeretur, quod utique Concilio Tria

dentino adversatur. Ergo dce. Tertio: poenitentes a committendis de

novo peccatis deterrendi sunt : Sed &hoe non si , praetermissa satisfactione prioribus sceleribus proportionata . Erigo &α

ET SOLUTIONUM. PRIMO: Melesia in votis habet ut satisfactio proportionetur poenae temporali debitae. Nusquam vero infinitae cuius ho. mo incapin est . Unde eam non Oportat esse infinitam. Seeundo e Poenitentiς eanonicae publicae rescissae sunt quidem, sed non quoad omnia : Alexander VIII. damnat abusum gravioris poenitenniae , quae exigitur a Novatoribus ad absolutionem praeambulam , sed non ad mensuram impositas

poenas , & juxta viri prudentis judi-

eium .

Teνris . Indulgentia Iubilaei non evacuat debitas pro peccatis satisfactiones, quanis doquidem Ecclesia illam ea conditione concedit, ut peccatores piis operibus vacent ἔ praecipiuntur enim eleemosynae , variae stationes, consessio, & divinae Εueharistiae participatio.

An paenisena υν-δών subire satisfactionem sibi a Meerdote impositi m

ProbaIur rationibus Theologicis. PRIMO : Sacerdotes acceperunt RChristo Domino potestatem non tantum

abici vendi dc remittendi, sed etiam ligandi & retinendi , juxta illud Matth. s. Quacumqua alligavisiris cte. Et illud

ligat Sacerdos peccatorem, & peccatum ejus retinet ; non tantum quando eum censet absolutione indignum, sed & eum ablolvens illi pro satisfactione certum aliquid tanale injungit: Igitur peccator tenetur poenitentiam satisfactoriam a Con sedario impositam , adimplere. Astera: Traditio Patum habet vim legis , quam infringere non licitum est . Sed Patres una consensione docent Doenitentiam sacramentalem esse adimplendam : Et probatur. S. Cyprianus L. delaps ait: ' Oportet , justis operibus ii is cumbere , quibus peccata purgantur , ,, eleemosynis frequenter insistere , quiis bus a morte animae liberentur. ,, Tum Tertullianus L. de Pςnit. Cap. 1Ο. In quantum non peperceris tibi , in is tantum tibi Deus, crede, Parcet. 3, S. Leo Magnas Milt. 92. cap. 1. Rd

Rusticum Narbon. isie habet: Alienum is est a consiletudine Ecclesiastica, ut quiis in Presbyterati honore, aut in Diac ,, ni gradu fuerint consecrati, si pro cruis mine aliquo suo per manus impolitionem ,, remedium accipiant penitenti . . . avide

huiusmodi lapsi ad promerendam miseis ricordiam Dei privata est expetendari secessio , ubi illis satisfactio , si tueritis digna, sit etiam fructuosa . ,, Ibi satis

significat , eos qui satisfactionem recusant, aut nolunt subire , non esse admittendos ad reconciliationis Sacramentum.

His adde auctoritatem Rabani, qui in collectione Synodorum sic habet : Pa is nitens illud quod ei institutum suerit, , , ita caute obteruet , ac si ex ore Deiis fuerit prolatum. Idem docet auctor

libri

SEARCH

MENU NAVIGATION