Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

21쪽

Osri γὰρ γιγνώσκει ὁ ἐμπειρικος ιοπός' ἐκ παρατρορ σεως δι γινομενο, επει μιμητής ἐστιν ὁ ἐμπειρικος ἰατρὸς του δογματικου' ο γὰρ ὁρα ὁ ἐμπειριῶς, τουτοκαὶ μιμεῖται. αλλοι ὁριζομενοι τρο εμπειρίαν τουτοε υγουσιν. εμπειρiα εστὶ τήρησις καὶ μνήμη αλογος ἀνθρωπiνη των πολλάκις καὶ ωσαύτως ὀφθεντων. - μη καὶ παρατήρησις ἐκ παραλλήλου τὁ αυτό' αλογος πρό κειται δια τὁ μὴ γινώσκειν τοὐς ἐμπειρικους τὰς αιτίας ἀνθρωπίνη πρόσκειται, διὰ την μνήμην καὶ τήρησιν των 10 αλόγων ζώων ' κἰκεῖνα γὰρ εχουσι μνήμην καὶ τήρησιν των πολλάκtς καὶ ω αὐτως ὀφθέντων. ουτω γὰρ εις ἄπαξ θεωρῶν ὁ ἐμπειρικὸς ἀρκεῖται τη ρήσει, ἀυάι πολλάκις θεωρῶν ταυτα μιμεῖται ἄσαντως γινόιιμνα ' Πιον δἐ εμπειρίας κατά τινας ἀλόγως πάντα ειδέναι καὶ ἄνευ 15 αἰτίας. ἄλλοι δἐ λεγουσιν ἴδιον ἐμπειρίας τό πολλάκις μἐν ἀποτυγχάνειν, ὀλιγάκις ει ἐπιτυγχάνειν. καὶ τουτο ἐκ τύχης διὰ παραδείγματος δηλούσθω ia λεγόι ενον ιατρός ποτέ τις ἄριστος θεωρήσας τινὰ νέον πυρέττοντα εν ρει απὸ ξανθῆς χολῆς, προσήνεγκεν νωρ τῶ νοσουντι

20 μνησθεὶς του κανόνος, του λέγοντος, τὰ ἐνανrία των δε αντιων ἀναιρετικὰ ἡτοι ιάματα. καὶ τουτο ποιήσας ιάσατο τὸν κόιενοντα ' τουτο θεωρήσας ὁ ἐμπειρικὁς ια- τρὸς προσήνεγκεν τισιν υδωρ πυρέττουσιν ἀγνοῶν τὰς

αυτῶν διαθέσεις, μὴ τὸν λόγον ἐπιστάμενος, καθ' ὁνdis ἐκεῖνος ὁ ιατρbς προσήνεγκεν τω πυρέσσοντι τό υδωρ , καὶ Ουτως ἀνεῖλε τοῖς πυρέσσοντας μόλις δέ τις ἐξ αυ-tῶν των καμνόντων ἐσώθη εξ Hεiνων iτιωμένος θ' υφ'ὼν κίκεῖνος ὁ ἐκ του ἀρίστου ιατρου ἰαθείς' καὶ ιMὐῆ ἐμπειρία πολλάκις ἀπέτυχεν ' ουδ' ἄπαξ ει κατὰ τοὐς 30 οικείους λόγους ἀπέτυχεν, αλλὰ κἀκεῖνος ὁ ιαθεὶ ς εκ τύχης τινὁς ἐθεραπεύθη ' εἰ μὴ γὰρ συνέβη ἐξ εκείνων

αἰτιασθαι, ἡμελλεν καὶ αυτὸς συναναιρεῖσθαι τοῖς αα

22쪽

λοις. Tῆς δι ἐπιστήμης πρωτον εικότως μνημονεύσαμεν, ἐπειδὴ λογική ἐστι και απταιστος τῆς τέ-rνης δεύτερον, ἐπειδὴ λογική ἐστι καὶ πταιστη ' τῆς M 'is πειρῶας τρῖτης, επειδὴ αλογός ἐστι και πταιστη. υλλ' ἔλθωμευ ει καὶ ζητήσωμεν ἐπὶ τῆς siητορικῆς τα ελ- ε

γματος μη μμφιβαλλομένου. δει δἐ εἰδέναι, δει. Ουκ ἐπὶ παντὰς πράγματος ζητουμεν ταῶτα τὰ τέσσαρα κενά - λαια' οἴτω γὰρ ἐπὶ του πυρός οὐ ζητο μεν ει ἔστι, καὶ γὰρ νανερὰν ὀρωμεν την υπαρξιν τούτου, ουτω και 10

ἐπὶ τῆς ρητορικῆς τὸ ει ἔστιν ου ζητουμεν, φανερὰ γήρ ἐστιν ἡ υπαρξις αυτῆς ' ἀλλ' ἀντι τού ει ἔστι ζητουμεντὁ πόθεν τὴν ἔκπαλαι σύσrασιν ἔσχεν ἡ ρητορική ' εἶτα τέ ἐστι. και-τολο γὰρ συμβάλλεται ὴμῖν ώς δειχθήσεται ειτα τό ὁποῖον τί ἐστιν' ἐν τούτω γῶρ γινώσκωμεν i τας διαιρέσεις αυτῆς ' ειτα διά τί ἐστιν' ἐν τούτω γὰρ τω κεφαλαiω τὸν σκοπὸν τῆς ρητορικῆς ἔχομεν μαθεῖν. τούτων οντως ἡμῖν προτυπωθiντων, οι μῖν των ἐξηγη- των μυθικαῖς ἀπάταις τερπόμενοι ἐξηγουνται τὴν ρητορικὴν εἶναέ ποτε ἐν τοῖς θεοῖς. και ποραφέρουσι τὸ δημιουργικὀν ἔπος ἐκεῖνο,

αδ γὰρ ἡγορόωντο ειδος θέλουσι λέγειν τῆς ρητορικῆς, τουτέστιν τι δημηγορικόν' ἡμsῖς δέ φαμεν, ἄτιπὰντα τὰ ἀγαθὰ ἡ θελ νύσις ἡμῖν ἐχαρ σατο ' 'rὴν M 23ὐητορικὴν ἡμεις παρὰ τοῖς θεοῖς οὐ λέγομεν γεγονέναι'

τὴν δι πλείστην δύναμιν τῆς ρητορικῆς ἐν τω προτο- ριχῶ λόγω θεωροὐμεν' ὁ δἐ , προφορικω και O i arχρῖζει και υπερώας καὶ των ' ἄλλων σωματικῶν ὀργανι:

23쪽

κων' ἐπὶ δὲ του θεου το λέγειν τὰ τοιαυτα πάσης ἐστιν ἀτοπίας ἀνάμεσrον' αλλως τε δἐ και παρὰ τοῖς ποι ' ταῖς ἄλλως λέγονται καὶ ἄλλως νοουνται ' ειτα δἐ λέγουσιν orι μετὰ τους θεους εις τους ηρωας μεταβέβq-4 κεν η τθνη εἴγε θεωρουμεν τον μῶμον τῶ ἐγκωμι ' αστικωλ εῖδει κεχρημένον ' ώς οτ' ἄν λεγν 'ra μάκαρ 'Arρείδη μοιρηγενἐς, ολβιόδαιμον. τω δῖ συμβουλευτικω τον δε ἐστορα διαλεγόμενον προς τον Ἀγαμέμνονα καὶ τον 'λ χιλλέα, τω δἐ δικανικω τον 10γθακήσιον δυσσέα ' φησὶ γὰρ περὶ αυτου ὁ ποιητης'

και επεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερι Γσιν.

καὶ λοιπον βαθμηδον εις το κοινον των ανθ ρώπων ηυθεν η ρητορικη' θεωροῖμεν γὰρ ανδράποδα βάρβαρα

τήσωμεν κεφάλαια ' προσωπον, τόπον, χρόνον, τρόπον, retristi ' περιστατικὰ δἐ λέγονrαι παρὰ το περιίπτασθαι

24쪽

υνηγησόμεθα. THα πολις ἐστι της Σικελίας' ταύτης

τύραννος εγένετο ἹπποκρειτVς τις. τούτω παραδυνα-

ραννiδος αυτω Τ' καὶ των πραγμάτων κατασταθέντων, ουκετι εμεινεν ἐν τῆ πόλει τῆ Γέλα, ἀλλ' εὐχεται ἐν τῆ 10

Συρακουσσy εστι .di ' Συράκουσσα μητρόπολις τῆς Σικελίας ' κἀκει διέτριβε τυροννῶν. Μετὰ θάνατον τοὐTόλωνος ἐτυράννησεν Ἱέρων, . Οἱ δἐ λέγουσιν γ' ὁ ἀδελ- φὁς αὐroὐ, ἄλλοι λέγουσιν O iως,-rOR παρεδυνάσrευσε δἐ τούτω Κόραξ τις, ουτος ο Κόραξ, οπερ ἄν, ἐβούλετο is παρὰ τω βασιλει, μεγάλως ἡκούετο ' μετὰ θάναων Οὐ-του τοὐ Ἐρωνος τυραννεῖσθοι -κέra ἡ λελον ot πιρακούσσιοι. λέγεται γὰρ ὁτι τοσοῖτον ωμότροι ἐχρῆσατο κατ' αυτῶν, ωστε προστάξαι τοις Συρακουσσωις μηδ/-gθθγεσθαι το παράπαν. αλλὰ διὰ ποδῶν καὶ χειρῶν Σοκαὶ ὀμμάτων σημαίνειν τὰ πρόςνορα. , καὶ ων ἄν τις εν χρῶα γένοιτο, ἔνθεν καὶ τὴν ὀρχηστιχὴν . λαβεῖν τὰς ἀρχάς ' τῶ γὰρ αποκεκλεῖσθαι λόγου τοὐς Συρακουσσίους ἐμηχανῶντο, σχήματι δεικνύειν τὰ πράγματα δεδιως ουν ὁ των Συρακουσσίων δῆμος μή πονς εις ἔμοι- 25 .ον ἐμπέσοι τέραννον, ' οὐκέτι τυράννω τὰ πράγματα

25쪽

κατεπιδεευσαν. AOmdν ἐγίνετο δημοκρατέα παλιν ἐν τοῖς Συρακουσσιοις. και η θελεν ουτος ὁ Κόραξ πείθειν καὶ τον πλον και ἀκουεσθαι καθάπερ καὶ επι του

5 τον και ατακτον πέφυκεν πραγμα, και ἐννοήσας Oτι

λόγος εστιν ω ἡυθμiζεται ἀνθρώπου τρόπος, ἐσκόπησε διὰ λόγου επὲ τὰ πρόσφορα τον δῶ μον καὶ προτρέπειν και ἀποτρέπειν. εισελθών οὐν ip 6i εκκλησία εν η ὁ πῶς συνηθροῶσθη δῆμος ξοξατο λόγῬις πρότερον θε- 10 oαπευτικοῖς και κολακευτικοῖς την ἔκκλησiαν εβ καὶ rὁ θορυβῶδες καταπρ ἴναι του δήμου. ἄτινα και προοίμιαεκάλεσε. μετὰ di τι καταπραυναι καὶ κατασιγῆσαι τὸν δῆμον ῆρξατο περὶ λ εδει συμβουλευειν τω δήμω και λέγειν ώς ἐν διηγήσει; και μετὰ instra ἀνακεφαλαιου- 15 σθαι και ἀναμιμνήσκειν ἐν συντόμω περὶ τῶν φθασόντων καὶ ταν σφιν ἄγειν τὰ λεχθέντα τω 'μω, ἄπερ ἐκάλεσε, προοίμιον, διήγVσιν, ἀγωνας, παρέκβασιν, niλογον. διὰ τουτο γὰρ ωπανατο τὰν δῆμον αεiθειν καθάπερ ενα ἄνθρωπον ' προοίμιον δε λέγεται, 20 τδ προςτιθέμενον του λόγου ' 'ob6ς γάρ εστιν ἡ ὁδός γησις, ενδ τις την Tog πράγματος ποικιλίαν διηγεῖται. ἀγῶνες di, ενδ α παράγει δι' ἐναργῶν ' ἄποδεἱ--ξεων O' ἐπιδεικνυμενος οτι αληθεύει. Παρέκβασις δέουστιν, πνίκα τις προς επικουρίαν των λεγομένων παρ'

,, 45 Par. ωαHπlστε υσεν. 44 Cici. Birat. 12. Itaque, a It Aristoteles, cuin sublatis in Sicilia tyrannis, res privatae longo intervallo judiciis repeterentur, turn Primum, quod esset acuta illa gens, 'et controvPrSa natura, artem et praecepta Coracem et Tisiam conscripsisse. 45 Ald. λέγει. Par. et Boissi. λόγοις. 46 Boishio deesse videtur ἐπίρκεσίλαι. vel simile quid. 47 ne isti. δια τoὁrωi . ' Ald. et Par. δια TOυro. 48 Ald. ἐμηχανεTro. ne issi. Par. εμηχαtyro. 49 AId. ἐναγῶ .Par. sei ipsi ἐναργῶν. Duiligod by Corale

26쪽

λῶνες δέ εἰσιν, or αν ὁ κατηγορῶν ἀγωνίζηται δείξαι ἀληθῆ τὰ παρ' αὐτου λεγόμενα. Πορέκβασις

ρεν ὁ Κόραρ την ρητορικην ' τρόπον, τὰ μέρη τὰ πέντε

27쪽

ρακος κακὰ άid, ωσπερ γὰρ ὁ κόραξ καὶ τὰ τούτου sa

28쪽

59 Ald. στΠλε. 60 Reisli. legit απροςruκroν:- non impera-' tum diem festum, sed quem civium unusquisque s ihi sua sponte agendum indixisset. De intermissis Deorum se iἰs interpretatur Cl. Geel in histor. crit. Sophistarum P. 22e iii . Equidem malim interpretari de Iahoribus quotidianis propter

festum, quod ageretur , intermissis , ' ita enim dieitur ημέρααπρακτος. 6l Aliter Diod. Sie. XII. p. 514.3τέλος πείσας τους Ἀθηναιους συμμαχησαι πῶς Aεοντίνοις οντος μεν θαυμασθεὶς is . ταῖς la ναις ἐπὶ τέχνη λτορικη την εἰς Aεον ένους ἐπάνοδον ἐποι- -ήσατο, quocum consentit Cl. Geel I. I. p. 22. 62 Ald. καμρω. Par. καιροῖ. Boish. aut κατ' ἐκεῖνο δἐ καιροῖ, aut καιρῶν aut κατ' ἔκῶνον δῶ τον καιρόν. 63 Ald. δἐ. Par. et Reish. ποιῆσαι τον Γοργίαν.

29쪽

ωχίρεσιν περὶ πολιτειῶν ' ἀλλ' ειπωμεν πρῶτον, τί ἐστι πολιτεὶ ' πολιτεία εστὶ τρόπος, ωπερ εκαστος διοικε ται τόπου, τουτεστι καθ' ον ν σν ἔκαστος τόπος διοικεῖται νόμον δ/ λεγω ου πάντως, τον ἐγγράφως κείμε

φοις νόμοις διοικεῖται. πι δἐ πολιτεία τριχως, διαιρε ται της φυσεως των πραγμάτων ουτως . ἄναγκαζουσης η γὰρ εις ἄρχει, καὶ λεγεταν το τοιουτο μοναρχία, ηὐλθοι καὶ λέγεται ολιγαρχία, ἡ πῆσα η πόλις καὶ λά- 10 γεται δημοκρατip. ταυτα δῖ, τα τρία διττῶς διαιρου- ται ' η γὰρ μοναρχία κατὰ νόμον ἐστι καὶ λέγεται βασιλεία, η παρὰ νόμον και λέγεται τυραννίς' καὶ πάλιν η ολιχαρχία η κατὰ νόμον ἄρχει καὶ λέγεται ἀοι- στοκρατiα, η παρὰ νόμον καὶ λέγεται ολιγαρχὶ Ῥοίως

15 τω q= γενικω ὀνόματι ' ώς αυτως di καὶ 4 δημοκρατὰ cη κατὰ μόμον ἄρχει καὶ λέγεται δημοκρατία, η παρὰ

20 σόν' κοιρουνεῖ τι βασιλεία η ἀριστοκρατῶ καὶ η δημοκρατία κατὰ το ποιόν ' .. ἔκαστον γὰρ αντων κατὰ νόμον ἄρχει, διαφέρει δἐ κατὰ το ποσόν' ἐπὶ γὰρ της βασιλείας εις' ἄρχει, της ἀριστοκρατίας ολίγοι, της δημοκρατίας πῶσα η πόλις ' κοινωνovsi παλιν κατα το25 ποσον η τυραννὶς καὶ ἡ βασιλεία, επειδη ἀμφοτέρων εις ἄρχει' διαφέρουσι δἐ κατὰ τ ὁ πο-ν, uλλο γάρ εστι τυραννὶς καὶ ἄλλο βασιλεία ' -οίως καὶ η αριστοκραrici καὶ ἡ ωλιγαρχία κοινωνουσι κατὰ τό ποσόν' ἀμνοτἐρων γὰρ ολiγοι ἄρχουσι, διαφέρει δἐ -τὰ τὁ ποιόν' ἄλλο ad γάρ ἐστιν ἀριστοκραrire καὶ ἄλλο πλοκρατία ' παλιν κοινωνουσι κατὰ etis noσὼν η δημοκρατiα καὶ η ὀχλο-

30쪽

κρατία, ἀμφορέρων γαρ πολλοὶ cieχουσι. διαφέρει, δὴ κατὰ το ποιόν' αλλο γαρ τουτο καὶ αλλο εκανο, -- τευθεν ἀξιουσί τινες τὰς πολιτείας ε ξ λέγειν, βασιλείαν, τυραννίδα, ἀριστοκρατίαν, ολιγοπίαν, δημοκραriαν, πλοκρατίαν. ημεῖς di τρεις εἶναι φαμεν ' αἱ γαρ αλλαι 5εκπτώσεις αυτῶν εισιν ' ώσπερ γαρ ἰατρικην ου λέγομεν

την αποτυχίαν της υγείας, ἀλλα την υγείας περιποι μι- κυν, Ουτως και ενταυθα ου λεγομεν τὰς εκπτώσεις πολιτείας. υ Πλάτων ει περὶ πολιτείας μνημονευσας λέγει, υτι η πολιτεία διττή ἐστιν' ἡ κατὰ λόγον και γi- 10νεται βασιλεία ξτοι αριστοκρατία, ἡ γὰρ αριστοκρατέα καὶ ἡ βασιλεία παρὰ Πλάτωνι ταυτόν ἐστιν' ἡ κατὰ πόθος, καὶ τουτο διττόν' ε κατὰ θυμον, ἡ κατὰ ἐπιθυμίαν ' και εἰ μἐν κατὰ θυμὸν, γίνεται ἡ δημοκρατία, οἱ γὰρ εν πόλεσι διατρίβοντες θυμικοὶ δντες, 15 λόγον τιμῆς ποιούμενοι ἄρχουσι, καὶ τὁ κατ ἐπιθυμώνδιττόν' ἡ κατὰ φιλοχρηματίαν και γiνεται ἡμιγαρχiα' ολέγοι γὰρ ἄρχουσιν ' ἡ κατἁ φιληδονίαν, . καὶ γίνεται πλοκρατία, ταῖς ἡδοναῖς γὰρ εκαστος ἄλισκόμενος ἄρχειν ἐπιθυμι. Μαθόντες M oτι ἐστιν ἡ ρη- ro τορι , ελθωμεν ἀκολούθως καὶ ἐπὶ τό, τί ἐστιν' ἀλ-λα προ του ταύτην ὁρίσασθαι, μάθωμεν τί ἐστινδρος καὶ πόθεν ειρηται, καὶ πόθεν λαμβάνεται καὶ τι ἀρετὴ ou. 'υρος τοίνυν ἐστὶ λόγος σίντο ιος δηλωτικὸς τῆς φύσεως του υποκειμενου πράγματος. Ἱστέον 25 oτι πάντα τὰ ἔντα ἡ διὰ μιας λέξεως σημαίνονται εδια πλειονων' καὶ ἴτε μῖν διὰ μιας, ἀκούει τό τοιοῖτο ἔνομα' ἴτε ει διὰ πλειόνων, ακούει τὸ τοιοῖτο λόγος. 21ῶ τοὐτο δἐ πρόσκειται λόγος, ἐπειδὴ ἐκ πλειόνων λέξεων σύγκειται ὁ δρος ' σύντομος πρόσκειται διὰ τοῖς soδιηγηματικοῖς λόγους, δι- ῶν παραπρεσβείας, δη-