Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

31쪽

λωτιαω δἐ της φύσεως του υποκειμένου πράγματος, διὰ τὰ λεγόμενα ἀποφθέγματα ' οἷον μετρον ἄρωτον, τὰ s γὰρ ἀποφθέγματα λόγοι εισὶ καὶ σύντομοι, ἀλλ' oυδhλωτικοι τῆς φύσεως του υποκειμένου πράγμαroς' ου-s δἐν γὰρ υπόκειται αὐτοῖς. ορος δἐ ώνόμασται ἀπο μεταφορῆς των ὀροθεσίων . ωσπερ γὰρ τὰ όροθέσια δια-χωoiζουσι τὴνδε τλ' γην ἀπο τῆς πλησιοχωρου ἡτοιάστυγεiτονος, Οἴτω καὶ ὁ Ορος διαχωρiζει το ὁριστον

ο θρωπος ζῶόν ἐσrιν, αλλὰ καὶ ὁ φῶς, ἡνίκα di λέγωμεν

ζῶον λογικον διαχωρίζομεν τον ἄνθρωπσν ἀπο των ἀλογων ' θνητον ει λέγοντες διαχωρiζομεν ἄπο των ἀγρογελων καὶ δαιμόνων ' νοῶ δἐ καὶ επιστήμης δεκτικὸν προσθέντες εχωρiσαμεν αυτὸν ἀπο των μακραιώνων 15 νυμφῶν, αὐται- γὰρ ο- εισὶ νοῶ καὶ επιστήμης δεκτι- καί ' δπερ γὰρ εκ τῆς φύσεως επBrανται, καὶ εκ τῆς πρώτης ἐκείνης γενέσεως, τοὐτο αυτι 'ἀεὶ κέκ νται. λαμβάνεται di ορος ἀπο γένους καὶ συστατικῶν διαφορῶν ἀλλ' 'ῖνα σαφἐς ποιήσωμεν τι προκεψενον, μά- 20 β ωμεν τι εστι γένος καὶ τι εἱεις καὶ τι διαφορά ' ει- δός ἐστι τὁ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῶ ἀριθμῶ 7 εν τῶ τι ἐστι κατηγορουμενον. Oιον ειδός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος, ἀλλα καὶ κατὰ πλειόνων φέρεται. οἷον καrὰ

Πλάτωνος, Σωκράrovς, Ἀλκιβιάδου, ἀλλὰ καὶ δια ρε- as ρόντων τῶ ἀριθμῶ. διαφέρουσι γὰρ ἀλλήλων Πλατων καὶ Σωκράτος καὶ Uλκιβιάδ6ς, κἄν μὴ κατὰ τίσιν ἀλλ' ουν κατὰ ἀριθμόν. υλλη γὰρ ἡ μονὰς Σωκράτους καὶ

ἄλHη Πλάτωνος. ἐν di τῶ τι ἐστι κατηγορουμενον, οῖον ἐν τῶ λέγειν ημῆς, τί ἐστι Πλάτων, λέγομεν ἄν-50 θρωπος ' καὶ Αοὐ κατὰ Πλάτωνος φέρεται ris εἶδος. γένος δέ ἐστι τό κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τω

32쪽

ειδει ἐν τω τέ ἐστι κατηγορουμενον. οῖον το ζωον κατὰ πλειόνων φέρεται, διαφερόντων ει τω εἴδει, διαφέρουσι γὰρ U φυσει ὁ ανθρωπος καὶ ὁ Ἀπος. εν ει τω τί ἐστι κατηγορούμενον, ὼς οτ' - εἴπωμεν, τί εστιν smπος, καὶ εἴπωμεν ζῶον. διαφορὰ δε ἐστι - κατὰ πλειό-5νων και διαφερόντων τω εχει, ἐν se ὁποιον τί ἐστι κατηγορούμενον. διανορὰ δέ ἐστιν οἷον τὸ λογικόν και φέρεται κατὰ πλειόνων, κατὰ ἀνθρωπον, ἀγγέλου και δαφονος, αλλὰ καὶ διαφερόντων τω εἴδει, διαφλρουσι γὰρ τω εἴδει, ἄνθρωπος, ἄγγελος, δαέμων' ἐν δἐ 10τω ὁποῖόν τέ ἐστι κατηγορούμενον, ἐν τω λέγειν ημῶς' ὁποῖον τέ ἐστιν ανθρωπος, λέγομεν οτι ζῶον λογικόν' αρετη δἐ ορ- ἐστι τὸ ειμι αυτὸν απὸ Ουσιωδῶν φω- νῶν' ουσιώδης δι φωνή ἐστιν ηστινος χωρις οὐ δύναταιειναι ἐκεῖνο, ου λέγεται ειναι οὐσιώδης' οἷον τὀ λο- is γικόν' τότε δέ εισιν ουσιώδεις φωναὶ ἐν τῶ ορω, ἄτεσυνέστηκεν ὁ θόρος απὸ γένους και συστατικῶν διαφωρῶν. υλλ' ελθωμεν και εἴπωμεν τί ἐστι ρητορικῆ. οἱ περι Tιλαν καὶ Κόρακα ορςονται αυτὴν Οἴτως. Ῥητορική ἐστι πειθους δημιουργός. ἐπειδὴ γὰρ ευρεταὶ αυ- Io τῆς ἐγένοντο, λ βουλόμενοι αυξῆσαι αυτὸν, ἐπιστήμην auris ἄρωαντo' .ἰ γὰρ τ' του. δημιουργῶ δνομα κεῖται,, ει μὴ ἐπὶ των ἄπταωτως τι Ποιούντων, ἡ 4ἐρητορικὴ -κ ἄπτωτάς ἐστιν, ἄρα κακῶς ώρίσαντο αυτὴν εἰπόντες πειθους δημιουργόν' κακῶς δἐ τῆς λέξεως is

ἐπελάβοντό τινες', οὐδἐ γὰρ περι τῶν ἀπταiστως τι πομούντων κεῖται τό δημιουργω δνομα, αλλὰ καὶ ἐπὶ τ τεχνιτῶν πολλάαις, - σκεται λεγόμενον ' Γνειλον Mμῶλλον ἐπιλαμψαις ἐπειδὴ ἐπιστήμην ν αυτὴν ἄρω--το ' ἐπιλαμβανόμενοι M ἡμεῖς του, ἄρου φαμὸν μὴ κα- so

33쪽

πειθοῖς δημουργος, ἀλλα καὶ τὼ κάλλος και τῶ χρῆ-

ματα το πείθειν ἐπίστανται ' ἄλλοι δἐ βουλομενοι υγια, τον Oρον ποιῆσαι προστιθέασιν αυτω τινας λέξεις οριζόμενοι Ουτως ' ρητορική ἐστι πειθοῖς δημιουργὸς, διὰ s λόγου ἡ ἐν λόγοις τὀ βάρος ἔχουσας πιστευτικῶς ου διδασκαλικῶς' διὰ τουτο εἰρήκαμεν ἐν λόγοις τό βάρος ἔχουσα, δια τι ἀντιδιαστελλεσθαι αυτὴν προς ταχρήματα καὶ ia κάλλος' ἐκεῖνα γὰρ Ου διὰ λόγων πείθουσιν, ἀλλ' ιδοὐ εὐρωκομεν και τῆν ιατρικὰν διὰ λλεο γων πολλάκις πεiθουσαν τους ἀρρωστοὐντας ειτε χεις ρουργηθῆναι ειτε ' '-τι παθεῖν ' μικτὴ δἐ Οὐσα λειωτέρω ειρήκαμεν ἡ ιατρικὴ μἀλλον πράξει κέχρηται ἡττω δἐ λόγω ' 'η πιστευτικως δέ φησιν ὁ ορος ov διδασκαλικῶς ' δεῖ γὰρ εἰδέναι, οτι ἡ διαλεκτικὴ ρητορικὴ is διδασκαλικὴ λέγεται' πάντη τε γὰρ και πάντως πειθεινεκασroν επαγγέλλεται' πιστευτικὴ di λέγεται ἡ ρσορικὴ

αὐτη ἡ καθ' ἡα-' ἡτις οὐ πάντως ερ ἀνάγκης ἔχει το

nείθειν, ἀλλὰ i θωπεία τινὶ και κολακεiα' διὰ γουν τό ἀντιδιαστέλλεσθvι -rὴν πρὸς τὴν διαλεκτικὴν, ἀ20 πιστευτικως ειπεν οὐ διδασκαλικῶς' ἀλλὰ και Ουτος - καλῶς ἔχει ὁ Ορος ' οντε γὰρ ἀναστρέφει πρὸς εαυτόν

ι ἡ γὰρ ἡ συσικὴ ρητορικὴ και πειθοῆς ἐστι δημιουρογὸς και διὰ λόγων ἔχει τὁ βάρος καδ πιστευτικὴ ἐστιν' ἔλθωμεν ει και εἴπωμεν και τοῖς ὁριζομένους αυτὴν ἐμ-25 πειρίαν, καὶ τον Ορον αυτῶν ' ἔστι δἐ Πλάτων ὁ φιλόσοφος ὁ λέγων αυτὴν εμπειρίαν ' τπὶ γὰρ, ρητορική ἐστι πολιτικῆς μορίου εἴδωλον ' ἀλλ' 'ἴνα τοὐro νοήσω-fμεν, ειπωμέν τινα διαίρεσιν η τινι - Πλάτων κέχρηται,-πρὸς τὸ σαφηνίπαι τὸν ορον αὐτον λέγων Ovως' ἔστι

O M. πρῆγμα O καλεῖται χρηστὴ παρασκευή ' o ἄτη ἡ χρη-

34쪽

στη παρασκευη ποονοιαν ποι μένη του ἀνθρώπου διεῖλεν μυ ν εις δύο ' καὶ το μῖν ἐν τη τυχη κατεμέρισεν, το δῖ τῶ σώματι, βουλοuένη ἀμφότερα σωσαι' καὶ το μὸν της φυχVς μερος καλεῖται πολιτικη, ηος πολιτι-κη η την παρουσαν πείαν διατυλάττει τῆς ψυχῆς καὶ εποιεr τον νομοθετικον, οἱ γὰρ νομοθέται παραλαβόντες ἡμας προ του ἀμαρτῆσαι εξέθεντο τοὐς νόμους, ἡ τὰν ἀπολομέν υγείαν ανακαλεῖται, καὶ ποιεῖ - δικανικόν' οἱ γὰρ δικασταὶ διὰ μαστίγων καὶ oδυνων τὴν ἀπολο- μένγηρ υγείαν ἀνακαλοῖνται ' το ει του σώματος μέρος εμεινεν ἀπροσαγόρευτον, καὶ οὐχ οῦς τινες λέγουσιν υπδτὴν πολιτικὴν ανάγεται ' ὁ γὰρ Πλάτων ουδῖν τοιούτοφαίνεται λέγων, εἰς δυο ει διεῖλε καὶ τούτο εαυτό

ξ γὰρ τὰν παρούσαν υγείαν διαφυλάττει καὶ ποιεῖ τὸν γυμναστικήν ' ἡ γὰρ γυμναστικὴ διὰ των συμμέτρων i. γυμνασiων ἀνακινοῖσα το θερμὸν υγιῆ τὰ σώματα διανυλάττει, ἐξωθοῖσα τὰ περιττώματα, η' ἡ τὴν ἀπολομένην υγείαν ἀνακαλεῖται, καὶ ποιεῖ τὴν ιαγικήν ἡ γὰρ ιατρικὴ τὴν ἀπολομένην υγείαν ἀνακαλεῖται παρυτέστηκε δῖ τν χρηστη παρασκευῆ εἴδωλόν τι, ω- οσπερ ἐπὶ ἐκάστου πράγματος, ῶς ἡ σκιὰ τω σώματι 'οπερ καὶ αυτὁ δοκεῖ μιμεῖσθαι τὴν ποστὴν παρασκε ν' καὲ διεῖλεν εαυτὸ εἰς δυο, ἀναμερίσαν εαυτὸ τη φυχ'καὲ τω σώματι ' καὶ τὸ μῖν τῆς φυχῆς μέρος τοὐ ει - λου καλεῖται κολακεία, τὸ δῖ τοὐ σώiματος εμεινεν ομοίως γε ἀπροσαγόρευτον ' αυτη ἡ κολακεία ἡ τὴν παρομανυγεὶαν τῆς φυχῆς δοκεῖ διαφνλάττειν 'ε καὶ ποιεῖ τὴν σοφιστικήν ' ἡ γὰρ σοφιστικὰ firοι οἱ σοφισταὶ διὰ των μυθων τοῖς νέοις παραινοῖσι τη κολακεία μηδαμῶς τῆς

35쪽

αρετης αφίστασθαι ' η την ἀπολομένην πῶαν δοκε

ανακαλ. θαι καὶ ποιά τηρο ρητορικην, ως φασι, την καθ' ημας, ητις καὶ δια δικαίων καὶ ἀ&κων , πολλάκις ει των ἀδίκω ν, σπανίως ει των δικαiων πάλιν το τουβ σώματος μέρος η την παρουσαν υγεiαν δοκεῖ διαφυλά τειν, καὶ ποιεῖ την κομμωτικήν. Νομμωτικη δἐ εστιν ως ἐπὶ των γιναικῶν των κεχρημένων φιμυθίω καὶ φυκίω, δοκοὐσι γὰρ τὴν παρουσα, του σώματος υγείαν συνιστῶν ' η την ἀπολομένην δοκεῖ ἀνακαλεῖσθαι

10 καὶ ποιεῖ την μαγειρικήν ' δοκεῖ γὰρ ἡ μαγειρικη διατων εδεσμάτων καὶ των καρυκειων τὴν ἀπολομένομυγείαν ἀνακαλεῖσθαι ' εις τέτταρα γουν φησι μόριοτεμνομένης τῆς πολιτικῆς τα μῖν δύο περὶ το σῶμα γίνεται, τὰ δἐ δύο περὶ τυχήν. Ἀστιν Ουν τα μῖν περὶ b φυχὴν, νομοθετικὴ, δικαστική ' τὰ M περὶ τό σῶμα γυμναστικῆ καὶ ἰατρική ταυτυν ει τὴν πολιτικὴν ετέρα παρασκευή φησιν υποδύεται, εις τέτταρα καὶ αυτη μέρη τεμνομένη, σοφιστικὴν, PVτορικὴν, μαγειρικὴν, κομμωτικην ' καὶ υπoαεται τὴν μεν νομοθετικὴν σοφιντική 'a0 ῶσπερ γὰρ ἡ νομοθετικὴ ταῖς τῶν τιμωριῶν ἀπειλαῖς προαναστέλλει τὰ πλημμελήματα, οἴτω καὶ ἡ σοφιστικὴ εἴργειν δοκεῖ τῶν αμαρτημάτων τὴν ψυχήν ' ἡ Meητορικὴ τὴν δικαστικήν' ῶσπερ γὰρ ἡ δικαστικὴ ταῖς

τιμωρίαις το νοσησαν εtς τὴν προτέραν ἄγει κατάστα-as σιν, οἴτω καὶ ἡ ρητορικὴ δοκεῖ ταῖς κατηγορίαις τι πλημμελῆσαν ἐπανορθουσθαι ' πάλιν ἡ κομμωτικὴ τὴν γυμναστικὴν υπεισέρχεται' ῶσπερ γὰρ ἡ γυμναστικὴ τὁροφυτον του σώματος κάλλος τῆ γυμνασία φυλάrτει, ουτω καὶ ἡ κομμωτικὴ πειρῶται διὰ του καλλωπi ιν ad μὴ συγχωρῆσαι διαφθαρῆναι τὴν τοὐ σώαατος ευ- κοσμίαν ' ἡ δῖ μαγειρικὴ τὴν ιατρικνν' ώσπερ γὰρ ια-

36쪽

τρικὴ τοῖς vγιεινοῖς των σιτίων το νοσησαν ἐπανορθου- ται σῶμα, ουτω καὶ η μαγειρικη τοῖς ηδίστοις τωνοπων φυχαγωγει το νοσημα ' ταυτα προς σαφηνειαν του oρου' αλλ' Oυτος ο Ορος φιλονε&ως μαλλον η αλη- θῶς ἔχει ' ἔν γάρ τι τῆς ρητορικῆς ειδος το δικ'νικον επαραλαβών εκ τούτου τον Oρον ποιειται οἱ M οροι ἐκτελείων πραρμάτων συνίστανται' ἀλλ' ὁ φιλόσονος ἐκ του δικανικου μόνον την ολην ώρίσατο ρητορικὴν, παραπλήσιον ποιῶν, ἄσπερ αν ει καὶ φιλοσονιαν τις δια λαβεῖν βουλόμενος σιωπήσει μῖν αυής τα χρησιμωτατα, μόνως δἐ τοῖς παραλογισμους ορον ειναι τῆς πάσης

φιλοσοφίας ειποι ' απολογούμενοι δέ φαμεν προς Πλάτωνα ' μίαν, ω Πλάτων, λέγεις την ρητορικὴν ἡ πολλάς; καὶ εἰ μἐν υίαν, τοῖς οἰκείοις άλώσει δικτυοις 'εν γαρ τω Γοργία πολλὴν καταδρομὰν ποιούμενος τῆς L.

ρητορικῆς, εν τω πυτω πάλιν ετης, δν τρόπον ι τρικὴ εστι περὶ σώματα, τον αυτὁν τρόπον ἐστὶν ἡ 'δικαστικὴ περὶ νοός καὶ εν τω Φαiδωνι πόλιν ετης, ori ον τρόπον ἡ ιατρικὴ περι σώματα, τον orta τρόπον ἐστιν ἡ ρητορικὴ περὶ φiχὴν, σύνδρομον αυτὴν et σας τῆ δικαστικῆ' ἐν ἐτέροις M συγγράμμασιν εφης,

ανὴρ ἀγαθός, καὶ ουδῖν ετερον ευρίσκη ποιων ῆ σαυτοῖκαταφηνιζόμενος' ει δἐ πολλας λέγεις 'ε ρητορικας, καὶημεῖς συναιρουμέν' ' σοι εις τοvro' εστι γαρ ἡ αληθὴς γερητορικὴ ῆτις καὶ ἐπιστήμη εστίν εστι δἐ καὶ GU.ηρητορικὴ φενδολογικὴ, ἔτις εν δικαστηρίοις συκοφαντι- κῆ λέγεται, εν δἐ βουλευτηρίοις κολακεία ' εστι δἐ καὶαλλη τούτων μίση, ἡτις καὶ &ληθεία κέχρηται καὶ νευ- δει φείδει ει λέγω ἐπὶ τω συμφέροντι ' καὶ δια τέ 30

37쪽

Oλως χρεία γεγονε της μέσης, κάὶ μη τν πρώτη καὶαληθινν πάντες ἐχρη-ντο ' καὶ πολλὰς ἐπιδέδωκε λύσεις 'Αριστοτέλης ' μίαν μῖν, οτι οὐ κακον ἀέὶ το ψεύδεσθαι, προς γὰρ την γνωμην των χρωμένων u διαβάλε λεται η επαινειται το φεὐειρ' εἰ μιν γὰρ αεί τις χρωτο τω φείδει, αυτός τέ ἐσrι κακὸς καὶ τό ψεὐδος ω 'κέχρηται ' ει δἐ ἐπὶ συμφέροντι καὶ διὰ ia βοηθησαιτ' ἀληθεire, οὐκ ἀποδοκιμαστέον ενταὐθα τὼ ψεὐεις. πρός δἐ τούτω δεῖ τὰ δύο ειδέναι τὸν ρητορα, τό τε so ἀληθ/ς καὶ τὸ ψάδος, ωσπερ τὸν ιατρόν ' καὶ γὰρ ς ἐκεῖνον ἀνάγκη ειδέναι τά τε πιεινὰ των φαρμάκων καὶ τὰ νοσερά ' ἴνα τοῖς μἐν χρήσηται, τὰ δἐ ώς βλάπτοντα φείγη, καὶ τὸν ρήτορα τοι ν ἀνάγκηειειναι μῖν τὰ ψευδῆ, ειδέναι δἐ και τὰ ἀληθῆ, 15 7να τὰ ι ἐν έκων παραλίπη, τὰ δι λέγη. Ναι ἄλλη δι, τίς ἐστιν αἰτία τοὐ ειδέναι τὴν Οὐκ ἀληθῆ ρητορικὴν, ἐπειδή τινες χρωνται αντῆ ἡ κατὰ ἄγνοιαν, ἡ πειράζοντες, χρὴ καὶ ταύτην ειδέναι τὸν ρήτορα καὶ δίνασθαι δεισότερα ἐπιχειρεῖν, ἴνα των φευδομένων αἰσθάνηται ' ἔτι δε ει ι ἐν πάντες οἱ ἀκροώμενοι ἐδύναντο παρακολουθεῖν τοῖς ἐκ τῆς ἀληθευτικῆς λεγομένοις, οὐκ αν ἔδει τοὐ ψεύδους τοῖς ρήτορσιν ' επειδὴ δι πρὸς δομον οὶ λόγοι λέγονται, καὶ δικαστὰς ἀπαιδεύτους, ὀλίγοι δἐ τούτων εἰσὶν οἱ δυνάμενοι συνιέναι τὰ τῆς ἀλη- 25 θευτικῆς, διὰ τοὐro ταύτης εδέησε τῆς σοφιγμένης θητορικῆς , ἴνα ταῖς κοιναῖς ἐννολις χρωμένη πείθη τὸν δῆμον. δτι δέ ἐστι τεῖδος ἐπὶ συμφέροντι, δηλοῖ καὶ αὐτὁς ὁ Πλάτων ἐν ἐτέροις αὐτοῖ συγγράμμασι λέγων'

ὁποθώμεθά τινα νήφονα πάνυ, τω πλησιοχώρω αὐτῶ ἐν παρακαταθήκη σπάθUt δόντα. ειτα τοὐroν μανέντα ἀναζητεῖν ἐξ αὐτοὐ τὴν σπάθην. εἶτα ἐκεῖνον ἀρ

38쪽

ναι εἰς τ- μανέντα, ορα εστι φευδος επὶ συμφέροντι

τὴν συκοφαντικ)ν, ὼς δηλοῆ καὶ O κορυφαῖος των ρητόρων Λ μοσθένης, πολλάκις κατὰ κολάκων λέγων ααι sἐπιπλήττων τοῖς ἀκροατοῖς, οπερ εστὶ κόλακος. Εἴπωμεν ει υν Oρον των λεγόντων αυτὴν τέχνην. ἔστι δἐ Ου ς. 'Pητορική ἐστι δύναμις τεχνικὴ πιθανοὐ λόγουεν πολιτικω πράγματι τέλος εχουσα το - λέγειν. δυναμιν ἀπεκάλεσε τὴν ρητορικὴν ' ἐπειδὴ πῶν πρῆγμα εο εχει δυναμίν τινα, δυναμις δέ ἐστι πρῆγμα, ω τινι δύναταί τις και καλῶς και κοκῶς κεχρῆσθαι. διὰ τοῖτο τὴν ρητορικγ ν δυναμιν ἀπεκάλεσεν, επειδὴ τῆ ρπτορι δυναταί τις και καλῶς κοι κ κῶς κεχρῆσθαι, προτρεπόμενος τους λόγους τῶν εναντίων και ἀποτρεπόμενος, 11αλλ ἐπειδr και ro καλλος δύναμις ἐστι, δύναται γάρ τις καὶ καλῶς και κακῶς αυτρο κεχρῆσθαι, καὶ τὰ

χρήματα δἐ ωσαύτως δύναμις ἐστιν, ἄλλ' οὐ τεροι , διὰ τοὐτο πρόσκειται δύναμις τεχνικὴ ' πιθανου M λόγου πρόσκειται, επειδὴ καὶ ἡ τεκτονικὴ δύναμίς ἐστι 20 τεχνική ' δύναται γὰρ ὁ τέκτων και καλῶς kεχρῆσθαι τῆ τεκτονικῆ και κακῶς, καλῶς μῖν, ωτε κατασκευάζε προς τειε σωτηρMν ῆ προς τῆν χρείαν τὴν δέουσαν ' κακῶς M, οτε κώμακα τεκταίνεται προς τὸ ἀνελθεῖν τινα καὶ τοιχωρυχῆσαι ' διὰ τοὐτο πρόσκειται πιθανοὐ λόγου

Mγω γὰρ ὁ τέκτων οὐ κέχρπαι' ἐν πράγματι δἐ no λιτικῶ' ἐπειδὴ καὶ ἡ ἰατρικὴ δὐμαμίς ἐστι τεχνικὴ πιθανοῖ λόγου ' πείθει γὰρ πολλάκις και ὀ ιατρός' τέλος ει εχουσα τὀ ευ λέγειν ' ἴδιον γὰρ ρήτορος τό ευ λέγειν δει γὰρ αὐτὸν καὶ καλῶς και πιθανῶς λέγειν, και εἰ ad οὐ tiέλλει πεῖσαι. Ἐπεξήγησις ἄλλη τοὐ ορου. διὰ μῖν vos ειπεῖν δύναμις ἐσήμανε τό γένος. ἔστι γὰρ δύναμις ἔντεχνος και ἄτεχνος. διὰ δὲ τοὐ τεινικῆ, τὴν διανο

39쪽

εάν ἔτέρα, ει διανορὰν ἐπιτίθησιν ειρηκώς πιθαυού λόγου ' ειτα επειδV ου μόνος ὁ στωρ εχει το πιθανον, ἀλλὰ καὶ ἰατρικη καὶ γεωμετρικη, και γὰρ καὶ τὰς αποδείξεις Ουκ ἀπιθάνως δεῖ προσφέρειν, ἀχλα πιθανὰς, 3 προσέθηκεν ἰδικώτατόν τι της ρητορικης, ο ἄλλη τέ

io ἐσrιν η των φαρμακiom καὶ γοήrων, ἐπὶ γὰρ κακω της πολιτεώς τὰς τοιαυτας ευρήκασι τέχνας ' αλλο γάρ ἐστι φαρμακεία, καὶ ἄλλο γοητεία, και ἄλλο μαγεία ' gαρμακεία μέν ἐστιν η δι ἐλλεβόρων διὰ στόματος u διὰ χρίσματος προσνἐρουσα τὴν ἀναίρεσιν ' γοητεία ει η13 ααδ των ενυλων καὶ ἀκαθάρτων καὶ κακοποιων μιι ό- νων προσκαλουμένη, ελαβε δἐ η γοητεὶ το ἔνομα απότων γόων των θρήνων ' υαγεία δέ ἐστιν η διὰ τειμέσων δαιμόνων ἀγγελικων τε καὶ ἐνύλων ἐνερουσα ψευδοτερο. ἐστιν, η μετὰ τ π ἐνεργείαν τέλος ου κα-xo λιμπάνει ως ὀρχηστικὴ ' καὶ ὁ μἐν δρος τῆς ρητορικης

οντος ' εργα τῆς ρVτορικης, προοιμιάσασθαι, προς ευ- νοιαν διηγήσασθαι, προς πίστιν ἀγωνίσασθαι, προς τουτοις- δεῖξαι, ἀνακεφαλαιώσασθαι δι προς ἀνάμνησιν'

τέλος δἐ τῆς ρητορικῆς, ου τὸ ἄπλῶς πεῖσαι, αλλὰ τὁ25 πι λαναῖς χρήσασθαι μεθόδοις ' ωσπερ γἀρ ιατρὸς, κἄν μὴ νγιόπη, ταῖς M υγιαστικαῖς χρήσηται μεθόδοις, ιατρός ἐστι, και ὁ νιλόσοφος κἄν μὴ πάντας ποιήσyκαλους καὶ ἀγαθους, νιλόσοφός ἐστιν, ουτω και ὁ ρῆ- τωρ κἄν μὴ πεiση, πιθαναῖς M xρήσηται μεθόδοις, ρη-

40쪽

τ- ἐστιν, εἰκότως ει συμβαίνει τῶ φιλοσόφου καὶ τωρῆτορι, τω μὸν μη πο ειν, τω M μη πείθειν. υπόκειται γὰρ φυχη απτυπροαἰρετος, αντοκίνητος, ο ὐτεξούσως' απαλωβολος, θἀττον ἀφ' ἐτεροv εις ἐτερον μεταπίπτουσα, καὶ μαλλον επιρρεπῶς εχουσα προς το ἐαυτη πείθεσθαι εη ἐτέροις. Ζητήσαι δἐ λοιπον, πόσα εἴδη τῆς ρητορικῆς, καὶ εἰ ει , ἀλλα μη μέρη, καὶ ἐκ ποιων μερων

της φυχῆς ἔκαστον προεληλυθε, καὶ εις ποιον εκαστον ἀνορα τιλος, καὶ ποῖον ἔκαστον ελαβεν χρόνον, καὶ τίς ὁ ἔκαστου τόπος, καὶ ποῖα τα υποβεβλημένα aDroiς πρόσωπα. His το ινυν τα ἀνωτάτω ειδο τῆς ροτορι- κῆς, συμβουλευτικόν, δικανικυν, πανηγυρικόν' καὶ συμβουλευτικὸν μέν ἐστι, δι' ου συμβουλεύοι εν τα πρό φορα γενέσθαι. δικανικὸν δ/, δι' ου τας αμφισβητῆ- σεις διακρίνομεν, πανηγυρικόν M, δι Ου τους ἐπαινου- 16 μένους καὶ νεγομένους δζμοσιευομεν. διαιρεῖται δἐ τὀ συμβουλευτικον εtς δύο, προτροπὴν κω ι αποτροπήν'M M δικανικὁν εις κατηγορίαν καὶ απολογίαν, τὁ πανηγυρικμ εις ἔπαινον καὶ ψόγω, ἀλλα ταυτα μῖν μέρη, εἴδη δἐ τὰ πω αυτῶν ' τουro διοίσει μέρος εἴ-20δους, τῶ τδ μἐν εἰδος ὁλόκληρον ἀποτελε, ρ rορα, τὸδἐ μέρος μη' ῶσπερ γὰρ ολόκληρον ειδος ἀνθρώπον, εἰ ἐπιτε λεiη λίύλω ἡ χαλκῶ, εἰδος λέγομεν ἀποσώζειν τὸν ανδριάντα ' ἐὰν δι μέρος ἀνθρώπου χειρα ἡ πὀδα, ου λεγο ιεν απαν ἀνειληφέναι τό εἶδος, ἀλλα μέρος του 25 ἀνθρώπου, ουτως εἰ μiν τι τῶν μερῶν ἐξήσκηταί τις ρήτωρ ου λεχθήσεται ' εἰ δέ τινι τῶν ειδῶν ἀσκήσεrαι, ρητωρ ἐξ ανἀγκvς ὁ τοιουτος. Tριῶν δι ὁντων τῆς φω

στον εἶδος εις εν τῶν τῆς φυχῆς μορίων ἀναφέρεται ' 10 και τὁ μἐν δικανικόν εκ roὐ ct μικον τῆς ἡμετέρας φυχῆς προῆλθε .συμφωνεῖ oυν τῶ θυμικῶ τὐ δικανικον,