장음표시 사용
241쪽
conuocat,grauiterque illis mandans ait: t ttendite vo- Actonio.
pos regere Ecclesiam Dei Pascite, inquit Petrus, qui in vobis LPet. 1. quomodo regere vel pascere Christi gregem possunt 3 nisi certam habeant potestatem, cuit subesse ac obediresubditi teneantur3 Et qua possunt alia rationeconcessam sibi potestatem legitim C ac salubri- ter exercere, nisi quando tollunt abusus dc scandala, quando salutatia praecipiunt, quando prohibent noxia, quando leges,de cultu, de ritibus,de caerimoniis ferunt& mutant,prout temporum,locorum, ratio atque hor. - minum utilitas postulauerit. Hanc igitur potestatem ab μπι U- ipsiis nascentis Ecclesiae primordiis, Apostoli & postmodum corum succe res Episcopi, succedentibus temporibus, & omnibus deinceps seculis semper dc merito quidem exercuerunt, quemadmodum id Apostolicis α Canonicis testimoniis certissime demostratur. Nam, ut in Actis Apostolicis legitur, cum inter primitivos si- deles ex Gentibus dc Iudaeis conuersos in quaestionem
Verteretur; Vtrum circumcisionis& Mosaicae legis obseruatio Christianis csset necessaria ad salutem, iis qui- .dem,qui ex Iudaeis conuersi fuerant, eam tanquam ne- cessariam a Trinantibus,aliis vero,qui Christum ex gentilibus confitebantur, vel eorum patrocinium suscepe- rant, oppositum defendentibus.Tandem ut haec alioqui grauissima controuersia tolleretur, dc in Ecclesia pax seret convcnerunt Apostoli dc seniores videre de vetabo hoc: atq; sic Paulo atq; Barnaba praesentibus,Petrus dc Iacobus cum uniuerso Concilio, per potestatem sibi diuinitus conccssam, quid hac in parte creditu, vel Obstrua tu necessarium csset, facto decreto statuerunt, atq;
tans absentibus declararunt Quod sane decretum Apo-
242쪽
stolicum caeteri fideles, qui ne vocati quidem suerant, reuerenter & cum gaudio susceperunt, ac deinceps non minori studio, quam si ab ipso Christo prosectum fuisset,obseruarunt. Eadem potestate subsequentes Episcopi,cum necessitas ita postularet, semper usi leguntur, maxime quando conuenissent ad generalia Concilia, qualia constat ad componenda religionis dissidia,ad haereses profligandas, ad Catholicam veritatem rectius intelligendam frequentissime ac saluberrime celebrata fuisse. Sed,ne a successoribus Apostolorum,sapientissimis illis & vetustis Episcopis nimis diligenter in eorum caussa, testimonia, quae innumera sunt, petere videamur, ad oves nos praecipuasdc praestantissimas conseramus, atque ab iis petamus; An Episcopi & Saacerdotes Ecclesiae potestatem habeant de controuersiis fidei, de caerimoniis, de difficultatibus, quicquam statuere, leges veteres pro temporum ratione abrogare,& nouas sanciret Non enim existimo eas,etiamsi vellere dc Decunditate caeteris praestent, hoc munus&ossicium sibi Ecclesiam gubernandi vendicaturas. Quid, inquam,ais praestantissime &clarissime Imperator Costa mine3 tibine de rebus diuinis iudicandi, titane de Ecclesiasticis negotiis. leges condendi data est potestas 3 At ille sum ma cum obseruantia Patribus Nicaenis & Ecclesiae pastoribus respondet: Dein vos consiluit sacerdo-ies, o potestatem vobis dedit de nobis quoque iudicanditi es ideo nos a vobis rectὸ iudicamur, vos autem non potesis ab homLnibin iudicari, propter quod filius Dei , inter vos e lectate iudicium cst vestra iurgia,quaecunque t.ad Agudiuinum re- fruentur examen. Vos enim a Deo nobis dati estis Dis Ur com ueniens non eis, ut homo iudicet Deos laedisses de quo
243쪽
ρtum es: Dein stetit in SVagoga Deorum in medio autem Deos disternit. Ac proinde cum vere se ouem intelligeret,non modo de sacerdotibus iudicare noluit, sed ultimus omnino ad sacrosanctum Concilium Nicaenum, ut scri- bit Theodoretus, ingressus,&ab Episcopis postulauit, ut sella parua in medio posita considere sibi permitte retur: imo vero simulat ue aduentauit, sicuti resert Socrates,in media turba eiectus, constitit; nec prius asside re voluit, quam Episcopi ut ita faceret, iussistent. Tanta enim reuerentia & pudor Imperatoris animo erga illos viros insedit. Vnde sententiam sacerdotalis Concilii, ut testis est Rufinus, Imperator no minus triumphis,quam humilitate inuictus, tanquam a Deo profectam ita veneratus est; ut siquis illi nimirum sentetiae tentasset obniti,velut contra diuina statuta venientem, in exilium se protestaretur acturum. Illa fuit prosccto egregia Deiotas, quae non modo pastores suos summa cum veneratione reuerita est,& eorundem sententiam in rebus si- dei dissicillimis,tanquam Dei voluntatem, excepit; sed etiam ipsos lupos gladio & armis a Deo cocessis, ab ipso grege,pastores conseruans,abegit&propulsauit. Hunc Imperatoris& Patris inuictum animum Constantius fi-AM ,ra. lius Imperator,quoniam no sequebatur, sed potius eius degener, pastores veros exilio premebat, merito ab H sio,grauissimo & inter Patres Nicaenos praestatissimo vi ro Cordubensi Episcopo,his verbis, ut Athanasius testatur, reprehenditur: Ne te missas Eccles asseu, nes nobis in o. a hoc genere praecipes potis ea ano Asce. Tibi Deusimperiis tam fit,nobis,quaesunt Ecclesiae, concredidit. minus grauiter, quam vere Leontius Tripolis Lydiae Episcopus, uri. eundem Constantium Imperat.interrogantem,cur aliis appro- '
244쪽
' approbantibus solus taceret,his verbis reprehendit:II 6r,quNat,ut,cum aliis curandisaei linearis,alia tractes. Cum enim rei miluaris et clumbin negotiis praesis amen Episcopis praescribis,quae ad Aspertinent Epimpos. Disuo inde, ut Episto. ad loquitur Athanasius, contra euiidem Constantium, ea LEM , ' Ludicium Episcoporum,quid commune habet cum eo Imperatorisia contra, ista minis Caesaris constantur, quid opus eis hominiabus titulo Episcopis' uando a condito auo auditum HI - δε iudicium Ecclesiae auctoritatem suam ab Imperatore accepis' ut quando unquam hoc pro iudicio agnitum eis 3 Hur mae antehac SynodiscrO,multa iudicia Ecclesiae habitas.nt, neque Patres istiusmodi res Principi pers adere conati ιnt, nec Princeps st in rebus Ecclesiasticis curissem praebuit. Sed& ex grege Ecclesiae ovem se veram praebuit Valentinianus primus Imperator, qui cum rogaretur ab Epi-sorom. scopis Hellesponti&Bithyniae,ut conueniendi in unum Ε. ι . '' potestatem faceret, Hypatiano Heracleae Episcopo rea ς ς' 7 molidi t. laicorum numero esset, non licere , se eiusmodi negotiis interponere . Et ideo Sacerdotes o Episcopi uoi muri,quibin haec curaesunt,seorsum perste, ubicunque ipsis libitum fuerit, in unuo conueniant. Eandem planEsententiam secutus est Theodosius iunior,cum in hunc modum Ephesinae Synodo legatum Candi lianum mit- Theod. in tens,scriberet: Deputatus in Candidianus magnistemii si epist ad E- nius Comes strenuorum domesticorum transire et que a san-P'ςς,7 -S nodum nostram: in nulti quidem, qua facim'
da sunt, de piis dogmatibus quaestiones, seu polim expositio
nes communicare . Micuum namque eis, eum,quinon si in
ordinera sanctis norum Episcoporum, Ecclesiasticis intermisceri tractatibus. Quin imo idem religiosus Imperator cum Arcadio dc Honorio, haereticos meritissimascueritate, persequendos voluit. Huic itaque, hominum i a graicri
245쪽
ri ολ generi nihil ex moribm, nihilex stobm communes cum ea ις' g primum qiudem volumus es publivum crimeν. de Haeteri. ' ι,- ὰ, quod in religionem diuinam committitur, in omnium &Manic, ερ ' an iniuriam, quos bonorum etiam omnium publicatione persequimur, ipsos quoque voLmin amoueri ab omni liberati late o Accessone, quolibet titulo veniente. Praeterea non δε- nandi,non emendi, non vendendi, non postremo contrahendi
cuiquam conuicto relinquimus facultatem ; in mortem quoque inquisitio extendatur. Vides sacratissimos Imperatoresti Ecclesiastici iuris defensores, & in haereticos, qui praepositos Episcopos contemnunt , grauissimos esse vindi κ.l is, , proinde Ambrosius merito Valentinianum Im peratorem secundum antea reprehenderat his verbis: re - ' integrauare Imperator, utputes te in ea, quae diuina sunt, imperiale aliquod/us habere, noli te extolliret , scriptum eis: δε ε - ' Date, quae Dessunt,Deo, qua Caesaris sunt, Caesari e- ':
ratorem Palatia pertinent: adscerdotem Ecclesia ἰpublico- Lucii, rum tibi moenium im commissum est, nonsacrorum. Et epistola praecederiti: ecquisequam contumacem iudicare med AmbLepubet, cum hoc asperam, quod augusti memoriae pater tuus non
fiam sermone restondit,sted etiam legibu sui anxit,in eos Im D fidei, vel Ecclesiasici alicuim ordinis, eum iudicare, debere,qui nec munere impar sit,nec iure Mimilis. Et quando amaesti, Hementissime Imperator, in causa dei Lucos de Episco potad GF. 8 Et paulo post: set certes vel Scripturarum
seriem auinarum, vel vetera tempora retractemus, quis ea,
qui abnuat in caussa fidei, in caussa inquam dei, Episcopουλον. de Imperatoribus Christianis, non Imperatores de Lsapuiudicare ' Et pater tuus, Deosuente, vir maturioris ι disebai: Pon ea meum iudicare inter Episcopos . Hoc ipsum probe intelliges Marcianus Imperator, ut vera ac obediens ovis pastoribus Episcopis&Sacerdotibus sacrj
246쪽
Concili j Chalcedonensiis obsequium demonstrare, his verbis volitici Cesset iamprofana contentio: nam vere impii atquescri in eis qui pon to acerdotumstententiam, opinio- nisuae a uidiractandum relinquit. Extrema quiZpe demen - . - , ita es in medis o perspicuo die commentitum lumen inquirrire .Eui quis enim possit veritatem repertam aliquid et ver distulis,mendacium quaerit. Et paulo post: litvrsi Clericus erit, qui publice tractare de religione ausi fuerit, a consortis . Clericorum remouebitur: Si verὸ misitispraeditus si, cinguis doliabitur. Caeteri etiam huius criminis rei, de hae sanctis ima urbe pellimur pro vigore iudiciario, etiam competentibu Ψ- pluit ubiugandi. Ne vero per omnes cum molestia Imperatores transeamus,unus tandem Basilius Imperator R---- concludat atque declaret, se & omnes Principes oues, non pastorcs rerum diuinarum esse constitutos: De vobis e pes ..- Constantia Licis,iricauit, tam qui indignitatibuου, quam qui absolute con ,
ἡό IN uersamini,qμt amplius dicam non habeo quam quὸd Eo mo ri nobis licet, de Ecclesiastris causiis sermonem mouere, neque penitus resistere integritati Ecclesia, o uniuersili Synori ad
uersari. Haec enim inuestigare sequaerere Patriarcharum, Poni cum cst Sacerdotum eis, qui regiminis o cium fratri sentiquisanct candi, ut luendi o ligandi potesatem habent, qui Ecusauicas er caroses adepti sunt claues ; non no rum,qui pasci debemus, qui sanctificari, quillari vel a ligamento Aloi
egemus; quantaecunque enim ressionis drisientiae laicus exissat,veletiamsi uniuersa virtute interiuουροίgeat, donee Licinea, Ouis vocari non de et RusM,Episcopus quantacunque si irreuerentia plenus, o nuduου Omni virtute donee Antista est o veritatis verbum rem praedicauerit,pasoris vocationis o dignitatis damna non patietur, quae ergo nobis ratio HI, mo ordine ovium constitutis' Pasores verborumsubtilitatem di cutiendi, o ea, quaesuperno unt, qVarendio ambiendi ha -
247쪽
bent. Oportet nos ergo cum timore es de cera hos audire, dr facies rerum reuereri scis ni ministri Domini omnipotenti
seri ., nosti ordi sunt,requirere . Mnc autem,ut videmus,adeo diuina di atione firmatur: quales putas me eos, quisacerdota. hostis,o contra E sesam Cathosica rebesies, nec praemonentis Domini comminatione, nec futuri iudicis ultione terrentur' narem Neque enim aliunde haress obortaesent,aut nat nishi a. iat quam inde,quo sacerdoti Dei non obtemperaIur, nec unus de iis ad tempus sacerdos, en ad tempus iudex vice Chriati cogita tiri Hactenus ille.Proinde,qui in grege Dei & inter oues numerari se volunt, benigne& patienter , ut oves decet, se iam .s doceri se ad pascua duci sinant, nisi potius, procacium caprarum more,ex praeruptis cantibus in ovile,&stabu- --λ. tum vi cogi malint. Ob eiusmodi enim contumaces po&gladius a Deo Principi data sunt; Ideo enim a Deo mandatum est, ut qui sacerdotis imperio noluerit - obtemperare, plane moriatur. Vbiem eis, ait Augusti
oculis. Mn quiescet seupernu iudiciumsed contra dissidentes diauinu urarHLabit, o iusiam ultionem opere cunctis sendet. Haec ille. inamobrem, ut unde incepta est, terminetur sententia, Cyprianum in hunc modum loci uente audia
248쪽
Ilio'quem eo: D' Ecce babent Paulum: es scant in eo prius cogentem Chrisum, o postia docentem: pri: erientem opo-
seu constantem.Mirum es autem,quamari iis, qui parua corporis ad Euangelium coactin intrauit,ptas illis omnibus,quisti verbo vocatisunt, in Evangelio laborauit. Et quem maior timor compulit ad caritatem,eius per facta caritas foras missiti. morem. Cur ergo non cogeret Ecclesiaperditos filios ut rediret,siperditi sil coegerunt alios, vi perirent' Hinc etiam recte rores ad Donatum cogi nolentem alloquitur: I slicet, inqilit,t bi quod traheris adsiste,cum tam mulios nobos ad perniciem traxeri Et paulo post: manto vos magis ab errore semicis-s,in quo vobis inimici sis,trahendi sis, e perducendi ad aritatem vesco ostendam,velellendam, nonsiam ut hono- re alubriter habeatis, Metiam nepesime pereatismicis Deum deMis kberum arbitrium deo no debere cogi hominem ad c bonum:quare ergo is,de quibwsupra dixi, cog situr ad bonum' uende ergo, quod considerare non vis. Ideo voluntas bona misericorditer impeditur, vi mala luntαι hominis dirigatur.
Et si mala voluntas perseaepermitteri es liberitati,quare corripiuntur ne gentespastores, o dicitur eis: Emrantem suem non reuocauis, perditam non inquisistis. Et vos Chrisi oues sis,characterem Dominica portatis in Sacramemto,quod accepis is,sed erratis Urperitis. Non ideo vobis dissiceamus,quia reuocamus errantes,o quaerimu perditos. Melius nim facimus voluntate Domini monentis, ut vos ad eius oviuredire cogamus ,quam consentiamus voluntati ovia errantium,
operire vospermittamus Ex his vero clarissime patet,Ecclesia Dei a populi multitudine audienda esse,quς more obedientiu ouisi,nullo modo rebellione & contumacbam meditari debet: alioqui ciusmodi homines, ut Prata positorsi sententiis acquiescant per principii potestite in rebus iudicatis & statutis,diuina lege cogantur, Oporici.
249쪽
Ecclesia Dei, qtra per Episeopos s Primates
isteiligitur,cum de controuersi is fidei iussi-cet, ad omnem abusumme ofensionem tostendam H lonendi habeat diuino iure potestatem, ea, qua sunt liberabad mandatum spraeceptum reducere potest.
oeonia m, Apostolo teste,non omnia quae nobis litacent,& tanquam libera,seu media quaedam in arbitrio nostro posita sunt,semper expediunt vel aedisicat; sed multa frequentissime nec parum obsunt, vel incommodant Christianis, ne sint vel esse possint expediti satis , alacres ad currendam viam mandatorum Dei; sicut nec etiam ad Apostolicae & Catholicae doctrinae puritatem, ac fidei veritatem integram&immaculatam construandam: Idcirco necessum fuit, ut non solum Ecclesiasticus, sed & politicus Magistratus eiusmodi pote statem haberet ,& nonnunquam exerceret squod & rmctissime facit) in adlaphoris quibusdam, quae possunt o esse prohibendis;&in aliis, quae commoda salubriaque sint, praecipiendis. Quot, obsecro, leges,eaeque non salutares minus,quam necessariae de rebus adlaphoris inima e politico sancitae reperiunt ii r3 Quot item in Ecclesia stico iure sanctissimi Canones cxstat de moribus, de vita Cleri de cultu diuino rectius ac decentius peragendo, de caerimoniis ac ritibus, de ieiuniis abstincntiis, ciborum .delectu certis nuptiarum temporibus,dierum festorumicelebrationibus, deque similibus adlaphoris, quae iure diuino nunquam uec prohibita, nec praecepta sucrunt3
250쪽
xtetim in eiusmodi prohibedis aut prςcipicdis utrumq; ius praecipuEcosistat;nonne,si potestas de reb' adlapho.
risdisponendi tollatur, utrumq; iustam quodammodo perieritὶ Verunta me nihilominus Aduersarij, sicut alias . - - . facere consueuerunt,ti'c loco curiosius scrutantur,cur
nimirum Ecclesia quςdam prohibeat,vel prςcipiat,quς tChristus ipse liberrima,tanquam media, nobis reliquit ZCut libertas Christiana prohibitionibus aut praeceptis Ecclesiasticis restringatur,&nouae peccandi dentur occasiones in rebus alioqui licitis,quae poterant absq; pec' icato fieri,si praeceptum Ecclesiae non interuenisset ξ Cur Ecclesia non aduertit,qubd lex iram operatur, & quod nitimur in vetitum semper cupimusque negata ZHic vicissim lubet Aduersarios interrogare, cur in Paradyso Ad Uis, Deus ab initio mundi Protoplastis nostris lignum scien 'tiae boni&mali prohibuit Z Nonne vesci fructibus illius ariis h. . nec peccatum, nec periculum ullum tunc erati Cur igitur Deus ligniam alioqui per se licitum ac liberum, imbbonum ad vescendum&pulchru oculis, aspectuq; de Iectabile,grauissimo mortis periculo ta serio prohibuit 3 Currem liberrimam interdixit 3 Nunqui suo luit Deus primis illis parentibus occasione peccandi moriendiq;prςberer Neq; vero ullum Christianum tam maledicum
existimo qui eiusmodi tam absurda, mente cocipere audeat .Quid ergo mirum,si Ecclesia Catholiςa maternostra,Christi Diti sponsa tanqua filia sanctissimum Patris
coelestis exemptu imitetur, adspiritualem filiorum suo . rum utilitatem; cum praesertim status vitae praesentis ita postuletiCur etiam olim Deus in statu innocentiae Pro--plastis,o post lapsum in veteriTestamento coru quoque posteris,multa praecipere,quaedam etiam prohibere