장음표시 사용
161쪽
Felix heu nemorum, et vitae laudandus opacae, T; Si tua per patrios tenuit te spicula saltus Hunc miseratus adest infesto vulnere admus. Cui laeuum adridens, Narrabis Hamilcaris umbris Hunc, inquit dextram, quae iam post funera vulgi Hannibalem vobis comitem dabit et ferit alte oo Insurgens gladio cristatae cassidis aera, Perquct
hanc elegantiam et III, 36 q. VIII, 266. saepiusque sectatur et male comparat lup. v. 8O. et Liv. XXX l. bella ex bellis serere. Aptiores sunt dictiones, seveν c. rtamina discordias, mentionem, lites et pro mouere apis
Liv. II, I. II, ΑΟ. 43. XLV, 3I. l. proelia serere, h. conferere, p. Tata Hist, V. II valla era serere V, 23s et p. Lucret V, 292, ut alibi spaν-xere vulnera, tela, de quo v. not adis 267. Si quid tamen mutandum h l. praestat forte, iudice quoque elabo, lectio ed. R. 2 famaeque . κατα fella, feras cet. 396. tenuasset, . minuisset, consumsisset paulatim, aliquando inalebat . Heius coli. Stat Achiil. I, 644. Claud. Cons. Hon. Vi I 28. H. 397 Lagmus et agnus alii ' Laudius Oxon proh Drali. quia Laudia Ptolon est opp. Mauritaniae Caesariensis, et Lan Plinio Mauritaniae Tingitana eis. Hinc tacite id in contextum recepit eis b. rvitis coni. N. Helias a Latmo ins. quam mihi ignotam esse fateor. Fuit quidem huius Dominis Ciliciae fl. et Cariae s. Ioniae mons et rhsese h. l. Poeni mentio fit 399. Dnera vulgi scripti R. 3. Parin Med. Paris.
Priuatam, quam agebat, Vitam, destitutus. Bella fri agitabat venatui operam dabat, Drah. propr. de Dello feris inserendo cogitabat, vel bella feris mouebat, inferebat.
vitae opacae, quae in nemoribus et venando transigebatur, triure O. P. Stat Silv. III S, 17. Cellar interpretata priuatam, a strepitu bellico remotum infe so vulne-νs, telo, quo vulnus infligitur, ut II. 92. V 2SI. Sed V.
victoris sarcasmus IV. 88 sq. V, 36 sq. XI 2s8. Praeter Homerum Silio praeivit Virg. A. II, 3 7 sq. IX. 742. X, 829sq. XI, 688 sq. ubi v. Cerda. cf. Zingeri ad Val. Fl. IV, 313 et sup ad . 383. possunPUI, stragem caedem, vulgumilitum gregariorum, V IV, 266. 7. Sic λαος ap. Hom. et
cf. Virg. A XI, 697. et XII, 9 Oz. caldi crisatae Κορυ-
Pitiri galeam. Osa creFitantia, quae
162쪽
e. GILII ITALICI Perque ipsu in tegimen crepitantia dissipat ossa. Tum frontem Chremes intonsam umbrante capillo Septus, et horrentes iungens crine galeros: Tum Masilus, crudaque virens ad bella senecta os Karthalo, non pauidus fetas mulcere leaenas, Faum ineaque urna caelatus Bagrada parmam,
Paris Vulgo vhlnera vulgi, sono auribus ingrato. 22. tegimen, nonregmen tu optimis me in brr ubique , prob. N. Heins, qui tamen ad Virg. A. III 394 et VII 666 utramque scripturam danauat, et tegumen defendit. 4 3 Ch dimis i. ibrante emend. N. Heinc quoniam vulgata in leges metricas peccat. Sed Chroniis mox v. 439. inter Saguntino memoratur. Chνernetes Corrig. Gronov. O MI IU I 8 et 1 orante, pro vulg. abrante, ex Col et Ox recipiendum putabat, proh Dra k. brante ut Versus 4 3 et O in edd. Junt. Ald et ut duobus sequeiatibus postponuntur. ηο5 Karthalo pro quo rectis forte Carthalo scripteris v ad . 3 , r. Κα αλ Harcal vel Cartalo, Colon probi, N. Helias et Drah coli. XV, 433. Liv. XXII. Is. 38. Justin. XVIII. . polub. I, s et Appian Hannib. Add. I iv. XXUll. I et Appian Puta c. 68 et 74. - T. Bagrada, nou Bragada, Col. R. 3. Parin Med. s. ad UI, IψI -- MII. serpen.
qirae per a sonant. IV. 3 8 o. horrense e. c. galei OS, Crines formans in speciem galeri. cum tot cincinnis implicatieus III, ut galero similes viderentur. Male itaque Dau Sq. ex . . emcit gulcri in nativam quoque Comam , ΠΟΠsemper adicititiam esse, quod iam monuere Drah. et GrΟ- nov. Obss. U. I 8. crina ire S i e Virg. A. I. O .
ctus o debilitatus, vel annis, ut h. l. et III, 386. V, 69. XII, 3 8. vel voluptatibus, ut UI. 3o3. hinc et rudis, duruS, asper III. I . Crudelis, t
236. mulcere, domare fetaS, non grauidas intelligo, sed enixas quae iam pepererunt ut ap. Virg. A. VIII. 63o Ecl. I. ς l. et amori iterum indulgent tum senim saeuissima esse eas, notum vel ex Virg. Ge. III. sq. - CT. Imitat. Virg. A. VII, 792. In Bagradae clipeo expressius sui nominis fluuius Uiurna potius eius emblema ubi sorte patria eius vel unde originem duxit ut in heroum scutis eorum origo et imago vol historia maiorum rerum qu ab his et a toto lim populo praeclare gestarum adumbrari
163쪽
Et vastae Nasamon Syrtis populator Hyempsal,
Audax in fluctu laceras raptare carinas, Una omnes de X traque cadunt iraque peremti Io Nec non serpentem diro eXarmare veneno Doctus Athyr, tactuque graues sopire chelydros, Ac dubiam admoto sobolem explorare ceraste.
brari solebat. cf. II, Is 8. IV, Is 3. VIII, 38s R. ubi Drah.
haec Xempla iam excitauit X. II S. XIV. VI a XVII, 397. De Bagradas. v. ad VI, I O sq. NDi is ness, adcolae Syrtis h. maioris, e nauium captarum spoliis ditescentes. v. Plin. . . XII. et ' Lucan. IX, 38 sq. 89 I. Merodot. ΙΙ.3 a. IV, 17 a. I 83 Audax a
di sit Virg. A. IX, 773. . Chelydro graues h. graui Oetore ut ap. Virg. Ge. III. Is ubi lectio vulgaris ex . l. sirmari polost. v. ibi Heyne. tactu opire nam praeter carmina etiam manuum actu serpentes domare et sopire solebant ἐπαξο vel ἀσπιδοθη- ραι et ἐφοιωκτ'. f. III. 3O2.
de utroque modo angues O- mandi ut de arte οὐιοῆγηκτοις
Gelli. IX, 2. XVI. II. Gronov. Obir. II, 1. Meins ad Ouid. A. A. II IO2. - I3. Afri et inpr. Psylli genuinam sobolem ab adulterina, admotis anguibus, dignoscere et explorare, δοκιμ α ειν, solent.
Moi Psyllii liberos genitos protinus obiiciendi saeuissimis
tibus, ilin. VII, Psylli quum arbitrantur suppositum aliquem esse in stirpe, ei
alia memorat, serpentes veste puerorum tacta Continuo marcescere. Poetam . l. agnoscas in variandis serpentum
164쪽
Tu quoque satidicis Garamanticus adcola Iucis Insignis flexo galeam per tempora cornu, qIs Heu frustra reditum sortes tibi saepes locutas
Mentitumque Iouem increpitans, obcumbis, Iarba. Et iam corporibus cumulatu creuerat agger, persu-
nνὴa, non Hyarbs Col. V II, 68 al. V. Inipp. ad Virg. A. IV, 36 et 396. μανιν eum adspirat Cello et more suo Drah MI 8. En iam tacite edidit
nominibus. I 4- . Ad Iarbam militem traducta, quae io Iarba rege Numidiae, Iouis Hammoni f., mota sunt vel
ex II s 9 sq. VIII, si'. Virg. A. . IV, 36 19 sq. Iustin. XVIII, 6 al. fatidicis l. in
quibus oraculum Iouis Hammonis, quo , ΙΙΙ, IO.
6 Garamanticus, Libycus P vel Silio, ut aliis, laxior est geographia. am Garamantes longe ra, hoc
Oraculo in Marmarica remoti erant, et vel inter Aethiopiam et Gaetuliam, vel in extrema Asricae parte ultra Gaetuliam colebant. Septemtrionales mutem diuorti labaustralibus, qui non nisi rodierum citer a, Ammoniis aberant. v. Plin. U. q. MerΟ-dot. IV. IT . I 83. Cl. Schlichthorst Geogr. Afric Herod. p. 7 14o. IS; Garamanticlis pro Garamantice, ut ditissmus V, 26O. l. - IS. Galeam cornibus arietinis, in-1igni Iouis HammoniS, ornatam habebat, vi ipse ille deus Ιχ. 298.etap. Diod ΙΙΙ. 73. et Nabis, eius sacerdos, ies XV, 68r regesque Macedonum post inlexandrum m. qui eiusdem des filius haberi cupiebat. de quo V. Spanhem. do Usu et P. Num Diff. . p. 346 sqq. Notus enim veterum mos, vel patriam et
Originem, vel illustria maiorum facta X primendi eiusmodi ornamentis seu clipei. v sup v. o7. ivbi v. not.), seu galeae, ut II IST V, 9.Liv. XXVII, 3 3. Stat. Th. VII,
279. Herodian. I, 14. quae loca Drah ad XU, 68 excitavit. Nec minus nota res est, Jovi Hammoni vi et Baccho, Pan aliisque fluuiorum inprimis, numinibus cornua ad vim maiestatemque celarandam apta tribui quae idea priscis temporibus, quibus homines Iselles ferini vestium
loco utebantur, Orta et a Macedonum regibus aenovata est. v. Lesing LROC. . . . 9 S. C. . . IO3. Broukh. ad
Prop. III IS, 19. 3o ad Tibuli. II, I, 3. Jani admorat. d. II.
mendax frustra incusabat sorteS, κλῆρος, oraculum, quoniam
165쪽
Perfusaeque atra fumabant caede ruinae. Tum ductorem auido clamore in proelia poscit MoFulmineus ceu Spartanis latratibus actus, Quum siluam occursu venantum perdidit hirto
Horrescit saetis dorso, et postrema capessit Proelia,
edidit Leseb. 4 9. Confusaeque ed. Iuni et inde expressae ut aI. rob. Dausq. Male fumabant, non fumabat, vel fervebat, cripti et pleraeque melioris notae edd. et I latrantibus etiam legi posse monet N. Heius. Sed vulgata exquisiuior, quain Dra . ex Virg. Ge. III, AI 2. Ouid Metam. XIII, 8o et ast II, 23 ficinat 423 saetis, non Denus . col. Irob.
niam Oracula olim etiam per sortes ψήφους edobantur. I9Caedes δεινάλ depingitur ca de sanguine, ut φονος pro αἶμα ductorem Hannibalem poscit Murrus iv p., ad δε-
gulare certamen prouocat, more heroum. I S.
Splendida comparatio, concinnata ad exemplum Virg. A. X TOT-7I ubi v. Ηeyne. Fulmineus Olenne apri et in- pr. eius dentium epitheton, quod nonnulli ab exertis utrimque dentibus, fulminis cuspides reserentibus, repetunt; alii, qui ad Ouid. Meti VIII, 89 prouocant, ab ar- doni et calido oris adflatu; alii vero inde, quod, ut fulmina non in rectum, sed in Obliquum seruntur, sic et aper
obliquo latrantes disse pat ictu,
ut utar verbis Ouid Met. VIII,
poetis fulminea potius dicuntur quaecumque instar fulminis cum impetu ruunt, et tam terrorem incutiunt, quam Omnia contundunt et necant,
V. C. ira XI, 9 iuuenis IX. 393. ductor XVII, s 9. Scipiadae fulmina gentis et belli VII, Io 6. Lucret. III, Io 9-Virg. Aen. VI, 8 3. IX, 12. fulmen Carthaginis Haumbat XV. 66 . fulmina PII OE-tes Poenorum VIII, 223. Pa
Iiaguae III, 4 I a. f. verbo; AmCic. ad Div. IX. at quo teste orati C. . Periclem fulgere et tonare dixit Aristoph. cf. Virg. Ge. IV, 6 I. ςεροπς ἐναλίγκιος Homer Il. , 242. πρη Κεραυνιο al. Spartani canes praestantius genus-
cf. II 689. III, 29s et Heyne ad Virg. Ge. III, 34 et O . perdidit fluam, . securitatem et latebras in silua spemque in ea positam vel viam et reditum in siluam. Sio
perdere terga XIII, ITI. fugam viam fugae amittere Martial de Specta XI. a. Or- rescit faetis . nam Pr
Tum 1aetae erigi solent, si ad Pugnam
166쪽
62 SILII ITALI cIΡroelia, canentem manden aper Ore cruorem, Iamque gemit geminans contra venabula dentem. - 25
N. Hein s. iii quod aetas maluerit. 42 . canentem Col. h. spuma
eana mixtum et audendo tra eam iutatum, Ut cima arma, πολι s.
Θα λασσα. prima cruenta inuersa loquendi orina diXit Virg. e. III. 2o3. Drah cons. IV, 232 et Claud laud Stil. II, 33 ubi v. Heinis spumant: mR . 3. Parm. Med. ex interpr. tenentem X et ut Vulgg. cande item, et quidam feνκentern q25. ιιπNile gemet e ninnm c. veri dentem Col. Sic et Oxon nisi quod vitiose in e dec in pro dentem Uulgg. I. gemens geminnm . . torali et sed, torquet, quod nec scripti, nec meliores editi agnoicunt, grammatici potius acumen a Pit, qua in deutem, cuius ellipsis dura est. I. gemens geminum' u fertur ut e R. 3. qua in lectionem ex
verbis Virg. A. IX, 653 margini adscriptis ortam suspicor. Ad haec corrigenda viri do Et certatim operam suam contulere. I. acuens geminum e. v. torqnet Oni Barth. Adv. II, IS. I. ciet geminum c. v. dentem vel I fremens gor uino intra v. fertur, vel . fremens geri uiuum intra v. torqκ et,
vel denique, quod ipsi et Drali prae reliquis placebat, I fremens enuino
intra v. dente, tentabat . Helias. Remere voc pro pr. de feris iratis; dentes vero erivini sunt posteriores et nouitsi mi in extrema gena . ingiua, κραντῆρες et ς μοι - ες. cf. X. 29 et v. Fest. h. v. Cic. N. D. II, 34. Plin. XI, T. I. gemens gemituqne intra fertur, vel eminum o u iu: torquet, vel gemino cooι in v fertur inuit Minerua mei ad Ulit ad Grat. IO9. I. gemens eum num intra v. torquet calig. in marg. libri sui. Ne qualicumque sententia, quam tame e X UV DD. iudicio vel stare iubebo vel cadere patiar, leuit lima, qua in propterea in textum recepi. mutatione lectionis vetustiss. codd. Col et X. locus haud dubie corruptus optime ita reconcinitati potest: I. gemit geminans, ut capessit mandensus suo se cit proster vulnera a Venaetoribus canibUsque inflicta. v ap. Hom. in finiti loco de leone 1 aucio Lo, 6 ἐν δὲ τέ οἱ κραδί ς ι αλ.kι-- ώτορ et . , q89 λετ ταναπι- taurus. f. Aut en fab. II et Virg. e.
III 226 ex quibus locis patet, hoc Verbum inmerito a calig. Poetic. V is carpi, quod gemitus non sit iracundi et rabidi, ei moerentis; quod Dra k etiam refellit coli. Virg. A. Vi I, Is Lucan. VI, 688 Petron. Sat. II 6. l. f. Hein s. ad Val. l. l,7 8 qui tamen . l. in calig. sententiamq
pugnam se expediunt. φρίξας que ea, quibus aspera est ota λοί Ix Hom, Od. , 46 squalida superficios non lae- cf. Stat Th. II, 129. XI, 3 I. vor ac nitor Sic et φρίς-
Virg. . . II. Vbi V. Hey- σειν V. C. καπρος φρίσσει τρί- ne Borrere autem, ut semel χα s. ἐθείραις, ληπον vel αρου- moneamus . poeti dicuntur, ρα φρίσσει πιεσσιν , μαπ' quae erecta sunt se eminent εγχείγ σι ei. p. Hesiod Scut.
gore et pauore, Vel in ira e Virg. A X, 237. hementiore eriguntur omnia Ar 6.
167쪽
At parte ex alia, qua se insperata iuuentus
Extulerat portis, ceu spicula usa manusque Vim ferre exitiumve queant, perini X tu Utri Sque
Hannibal agminibus passim furit et quatit ensem, Cantato nuper senior quem fecer igni. 43o Litore ab Hespera dum Temisus qui carini ne pollens Fidebat magica ferrum crudescere lingua: Quantustentiam discedit. Taceo, cuiuscumque generis sonu et strepitum verbo e mere exprimi, ut p. Virg. e. III, 33. 83. IV IT3. Aen. , 8C6. VI, 4 3. XI, l38. et Hor. d. I, q,6 quia non video, cli gemitus an iis auctis alienus sit gemiarans flentem, . dentium ictus, ut p. Virg. A. V, 434. 57. XI. 698. XII, TI4. Or. Od. I, 6 8. Haec cri pleratia. cum deinde animaduerterem, in eandem fere coniect incidisse l. Leseb. . qui coli. v. l68. 337. Virg. A XI, 698. et Val. Fl. VI, 379. edidit I. gemens
Iemntat, dentem, quae edito probatur in Annat liter Goetting. Addita in XVI p. 262. a. 782 Et sensu quidem a nostra non differt, sed ab ea quam antiquis T. MSS. exhibent, paulo longius recedit, et perperam ei te gall. vertitur, de se broches il de obire a conps edoubles e siletydes cho b s. Ceterum non magnopere intercedo, quo minus ti ta cod. Col lectio seruetur, excepto verbo gemet in cuius locum varia substituere possis, quη tamen nemo praestare ausit v. c. terit, aut ac it, ut p. Hor. Od. IH ,2O IO. Virg. Ge. III, 2s s. et o s. Καπριος Si γε ὀδοντα- p. Hom. I l. Δ, qI6. , T et ποι δὲ τε κοειπος δοντων Γίγνεται Il. A, AIT M, qO. vel premit, ut dent . in vite premere diXit Ouid. Fast. I, 333. tam malis fremit, vel, ut p. Virg. A. t X, 362, fari contra v. κατα gemetrium dentem, qui in ore apri trimque prominent, ut p. Ouid Metam. Ill AOO.
627. Expulerat Alc. et ut 43I emisus Col. Te insus Parm. Rheni sus Med. Ald Gryph. l. Hinc librariorum stupore in c. Oxon irrepsit remissus, quod cum in versus legem peccaret, plerique editores missus reposuerunt, forte etiam obfensi locutione nostra, emisus ab litorem. , quae tamen passim obuia. cf Liv l, s pr. Viig. Ge. III, 2 et, quae loca Dra k ad U. 27 excitauit, in f Ι, . X ITq. Prop. IV 6, 3T. Val. l. Ι,363. Liv. XXXI. 23. Plura exempla desideranti satisfacient Inipp. ad Petron. c. 38. et Helias ad Ouid. Amnr. II, 6 I. ubi eodem modo etiam mox v. 433 aD oris legendum tutabat Sed caue quidquam mutes.
26. insperata, ex inspera magici sacri. sup . . IOI. et to contra spem et Opinio ap. Virg. Q. IV, 48 Denem. Cantato incantato, car Hesperidum hortis v ΗΡynumine incenso magico, v. ad ad Uirg. l. c. ad Apollo d. p. v. 96. et VlII. 497 cf. Prop. o R. et Comm. de Thoo g. IV, s. 13. Ouid. Am. Il. S, es. p. I I. Spanhem. ud Cal-38 et Met VII, 8. - Si. lim. m. in Cer. V. II. et Cl. Litore ab D. ut sacerdos illa Herma uti Mythol. u. I. p.
168쪽
Quantus Bistoniis a te Gradivus in oris
Belligero rapitur curru, telumque coruscanS,
I ita num quo pulsa cohors, flagrantia bella Cornipedum adflatu tonat et stridoribus axis. Iamque Hostum, Rutulumque Pholum, ingentemque Metiscum,
q36. tonat R. 3. Parin Μed. h. tonare facit, cum strepitu edit. f. Martiat. Uni 2 l . et Helias ad laud. in Cons Olybr et Prob. v. ab Proinspera vibrati tonuerurit omina inibi Proprie acina et i ella tonant ut XII,3co vel heros tonat amnis. ovat et ii nuria bello, ut IV, 2 4 XU. 299. Virg. Ge. IV, 36 I. Iustin. XX XV, 4. Uula domat. um ira eis cum aliis damnat, cui tatnen Scaliper qui idem fecerat ineptire videtur ii istae Iunt. 37. sum Col unde scutu coni N Helias ab Oina colonia Rom. in Hispania Uulga Ho cum Sed Hostum ex Oxon. Parin et Med. r.ecepit Drah. propterea quod Hostus, et inde Hostius ac Hostilius nomima fuerint oinanis notis ma, prius auo et patri Tulli Hostilii, aliisque fuisse tradunt Macrob. I, 6 .iv l Iz V, 3O et Hustus, Hampsagoraef. memosetur il 347 4 3. I 3. qui Hι Ius . Hampsicorae . dicitur I iv. XXIII, O. cf. Salmas ad Solin. p. 2 . Rutilo sque Dau sq. Pestimeratilκinque Ceil. i. v. 29 Metiscvin v. Heins et Herne ad Virg. A.
UI, IS . crudescere, crudius, saeuius, et hinc nocentius etessicacius fieri. 433-6. Comparatio desumta a Virg. A. XII, 33 sq. Vbi v. Heyne. Qua . ius, . tantum furit Η., UaΠ- tum Bisoniis oriS, Thracia, v. lin. IV. O propria sede Martis. f. IV, 3 3. Hom. Od. θ. 36 I. Virg. A. III. 3.3 S. Claud in Rusin. I, 3 3. . De curru Martis f. IV. 3 a'. et Ηeyne ad Uirg. A. VIII,
2 49 S. Aρης στιβαρὸν δόρυ κραδαίνων Anacr. XLV, 9. Ytanum pro Gigantum, UOS seriores inpr. Poetae comundere solent. Cf. Claud. Gigan-
vehementia et acria. Vel ardentia, quae Cum ardore geruntUr, ut g. comitia dixit Plin. H. N. Praef. ad tit. anhelitu. 437 qq. Otus est
rum sed nomina occisorum hostium reconsenes, quod ad vim ornatumque narrationis et ad animum lectoris in eam intendendum plurimum lacit. Flauus ut ξανθος solenne opitheton virorum fortium et heroum, quos et pulchritudo decebat unde iis ξανθας τρίχας s. ξανθγην κόαη tribui notum vel ex Hom. Il. . 97.
169쪽
Iam Lygdum, Duriumque simul flavumque Ga
laesum, Et geminos, Chromin atque Gyan, demiserat umbris: Daunum etiam, grata quo non spectatior alter go Voce mouere fora, atque orando fingere mentes,
Nec legum custos sollertior, aspera telis
XII, 46o. - 438. Durium, non λrium vel Dirium, Col. x. Parm. Med. cf, 323. et sup ad . 3O6. Galaesum pro vulg. Galcsum reposuit N. Heinc αλαῖσοe, hod Galaso, Calabriae n. iuxta Tarentum. v. Inipp. ad Virg. Ge. IV, I 26. Aen. VII, 33 67s et Hor. d. II 6 IO. - 39. Cb, omni Col. Chromim ut C ironim Oxon. Uulgo Chronum. cf. Uirg. Ecl. I. I et Aen. XI, 67s bime insius non Chromin, ut h. l. sed Gro-stim scribendum putabat. Tantum itaque abest, ut viri docti in eiusmodi nominibus inter se contentiant, ut ne ipsi quidem satis sibi constent. Gyan, non Gyam, Col. ut et priscae edit. f. lnipp. ad Vir A. I, 222.6 2. V II 8. 32. X, 3 8. dimiserat ut et Med. quod nescio quare concinnius videbatur . Heinc ad XI, I 2 qui tamen aliis locisse not. recte damnauit I. sigere malebat Modius Hale: 443. Quaenam
flavus Achillas dicitur Claud. Paneg. VIII, ς,6. Hinc forte et laua coma Bellonae infV, 2 o. ut ξανθα Γλαυκωπις Pind. Nem. X, 13. Flaui autem crine veteribus non minus ac nobis placebant, unde
Ganymede cet. p. Horat. Od. II, , sq. III, 9, I9. IV, , . εανθας μ ὲν νηψατο χερσιν ἐθείρας Medea ap. Apollon. VIII, 828. cons ins ΙΙΙ,ΑO2. IV, 2 oo. Demittere umbriS, Orco, et hinc doctius neci vel Ieto, ut X, 137. XI, I 2.
170쪽
Dicta admiscentem : Quaenam te, Oene, paternae Huc adigunt Furiae non haec Sidonia tecta Feminea fabricata mala U, pretiove parata, q*s Exsulibusue datum dimenta litus arcnis. Fundamenta Deum Romanaque foedera cernis. Ast illum, toto iactantem talia campo, Ingenti raptum nisu, medioqlle virorum Avulsum inter tela globo, et post terga revinctum, A QHannibal ad poenam lentae mandauerat irae, Increpitansque suos inferri signa iubebat; Perque ipsos caedi cumulos, stragemque iacentum Monstrabat furibundus iter, cunctosque ciebat Nomine. et in praedas stantem dabat inprobus urbem.
sitaenam non qnovam, scripti R. 3. Parm. Med. Forte vianam, . cur.
piaestiterit h. L et II 643 IV 6 l. 44 furiae i. furor, insania,
non Furine cui Dra k lcribendum videtur De de in iis propr. sic dictis h. l. cogitetur a 'ae vos dementia adegit p. Virg. A. IX. 6OI inf. I. 643. V 648. X. IIT: - 4 6. imensae risis arenae malebat . eius. 434. Os reos ii emend. idern h. l. c ad I I4 Sed, ot. 48 s. si aedam Tell. a m. r. quod recepit Leseb., qui verba nostra e Cic. Phil. IV.
ka niorte necabat p. Virg. A. VIII. 88. Iucrepitalis . ad
VI 6o 3. VII, 6Iq. cun IOScis bat . . Nam quod rati. iam monuit, magnum habet momentum ad animos militum duci conciliandos cosque ad virtutem incitandos, si quisque se duci qui pro meritis Omnes vel praenali vel poenis adficere potest notum videt et ab eo nominatim adpellatur cf. IX, 2 3 sq. Lucan. VII, 8 seq. eyne et Cerea ad Virg. Aen. XI. 3I. XII. Is 8. ein s. ad laud.