장음표시 사용
311쪽
ut est illius in omnes ingenuos liberalis animus am plexabitur. De Oliva quod labores nihil est mecum .n .est quotidie, Gameleone mense se penitus abdica uit. Te colligas oportet, ne cum in amore similes mus, in senti s distracti videamur, eadem sint castra, e dem sint consilia eadem studia. Sic tuam sapientiam probabo,quae te utinam ad simitatem reuocet. Tu si me amas rescribe. Elegiam breui habebis . Nos ut facisama. Vale.
312쪽
Via credebam me hilariori calamo rescripturum, sed paucis post diebus a tuis literis, pater meus, deliciae meae, labo- ruque,quos in scholis ad illius senectute subleuandam patiebar, amenu solatium, graui morbo correptus, cum eum breui beneualentem eκ quodam animi desiderio fore conmderem, hinc discesnt. Quamobrem ita consternatus, ita exanimatus sum, ut quid agam penitus ignorem. Tali enim patre orbatus dolore disiumpor,nec ad hunc sedandum angorem satis idonea medicinam reperio, siue Platonem, siue Ciceronem, siue quempiam alium alios consolantes, se vero nequaquam,voluem, id vera esse optime nosti, oui me cum Ciceronis ad alios comsolationes, & eiusdem domesticos luctus legisti. V rum ne patris animam hoc animi dolore angam, quem optime confido aeterna filicitate, Dei optimi clemen- MM tia,
313쪽
tia ; atque incredi i l l Nn escentia , filii Iadipat hurinantisinas,& iucundissimas gratiarii, όssiciiq; pii ma-Xime plenas reuertar, quae quam gratae mihi fuerint, Marcus rare sus. iii has p-, optimus testis est, qui tantum in praeceptorem tuum amore probauit, ut prist logos de testitiones Eumulate meo labori satisfieri, mecuq; praeclare agi dixerit. Qui mei honoris mearum vigiliarum testem talem discipulum aluerim. Age ergo hoc solo meas laniam gritudines, tu mi Iacobe Antoni, ut ce m perge, scio quid de te communibus amicis pollicitus erim. Mihi persuadeo te nostras expectationes non frustraturum. Novi tuum ingenium, quZ ad inii Giberati6neislacte contuleris mihi non obscurulii, nempe rite breui iurisconsultum haberemus. Reliquum est ut tanti Franci seu facias quant,ab iIlo te factum fuisse Daeris. Valeteriri nonia De iubest ri L il
. Hieronymo Vidae Albe Episcopo S. D.
No hae E MIMe Intermissione mea te vise di , de lango te salutandi inremallo suspicari me ab aerario amicitiae tuae, tanquam tanti viri obliuiosum excidisse. Nunquam mihi rantuiti nefas expiari posse erederem. Meus in te residet, ita singularis,& hqret amor ut qui magis me post homines natos, literatos, & bonos via S, amauerit, obseruauerit, coluerit nemine inuenies. In oculis i Esemper habeo,tanquam simulacra.& stigium me In te perpetuae obseruantile. Hoc quantum hilaritatis mihi ferar vix reprimere possum. Te mei itineris , cuiuscunque ite actionis tani habeo idea,
314쪽
ut per nullum emtaris pu im arrunas sentiam, &si
aliquando euenit, ut huius megiam antique in te ob seruantiae obliviscar boc speculo nostrς erga te vene rationisi pristinas meas voluptates, & animi l itias reuocer, quo mihi nihil optatius accidere posset. Meeta
enim crebro exquiro, unde tantus anispi *rdor, curve hoc beneuolentie seruore ad te amplexadum alliciar. Hoc& mecum tractans inde euenirpi maduerto, quod ea virtute illustratus es , ut nemini tui labores, nomen,&gloria sit inaudita, quibus ornamentis tum turmxum ind0striae,& arti liqssynes ad te amandum, inseruiendum ita studiosos conciliasti, ut certatim
contΠH4nt,q alter magis altero se studiosumpstendat, Videoq; omnes doctos , variaruque senten-piarum peritos, moribusue sanctissimis ornatos in hoc geherς blandae contentionis grauissime cosistere. Hoc rei facilius perspicio, tu. n.harum laudum fastidiosissimus, ego tWi pinnium cupidissimus, de te l0quentest quaplurimi autem siuno ita attente audio, ut doleam me ea dicendi ubertate Don valere, qua te alterii VlyΩsem sermone,& Nestorem consilio celebrem. Tu primo quoq; verbo summa cum omnium admiratione in me cuiusque sapientissimi,&doctissimi verseris, quod maxima iudicu censura fit. Nam quis ignorat te cloquioapq tantusa luminis disciplinis veterum inuoluxis attulis , ut per te omnibη tenebris, & caligine , barbarieq; amota illustratae summo ve borum delectu Ornatae, eloquentiae candidissimo sonte illuminatae niteant. Nullos amplius Antronios,&Staienos habemus . Nescimus oratore te ne, an Politicon potius appellemus, tu emendatam, &latinam elocutionc oratoris fundamqntum adeo obseruas tum rationeri tumi, tu MM a scientiae,
315쪽
scientia, Id bona consuetudine thon solum minutis Imperatoribus hac tibi gloria parta, sed & maximis te
antelatum omnium consensu ia pridem coprobatu sit. Quis.n. tua singula scripta non pr tulerit omnibus Castellanis tri uphis,& expugnationibus tu Corinthi, tu fregellaru c Taceo quae in scrinijs seruantur,breuis tamen foras 'cylinta ijsanguine, & strage maxima cumsus viis pericvio; & interdum dedecore, tu perpetuam tua maxima gloria,& omnium salute victoriam,& lauade acquisisti. Te ut Phidia magis omnes intuentur, qua vel fortissimum ciueq; bellatorem. No sotu quatu pr sis, sed quantus lis ponderamus. Nulla in te ornamenta vel po taru, vel oratoru desiderantur ; Plurimas, & iulas interiores,& recuditas literas nouisti. Qua diuina cognitione,& summa verborum grauitate, &eloquentia omnibus antecellis. Haec omnia vitae dignitas , &integritas decorat. Omnia deniq; quae claroru virorusent tibi ascissere non dubitasti, quae & splendore animi,& magnitudine summa cum dignitate obtines. mre minus Cremonenses admirantur , qua Romans illi Scevola, & Crassium Furium, & Casellium. His tuis insignibus pellectus , non mirum si mei imemor te solum obseruo. Te etia rogatu velim, ut eorum in numero, qui tibi maxime dediti sunt, me quoque apponi velis ; in te certe obieruando,& colendo nulli cedo . Si mihi ocium esset te quotidie viserem , ingenti efferor
letitia, quando te septum,& circuuallatum iuuenum, senuinq; nobilium multitudine video. quod in optimo sene,& litteratissimo maxime optandum est, fruor, &ipse mecum illa iucunditate,& blandis risibus. Te pridie visum veneram, sed frequentia tum nostratium, taexternorum c ut ego accepto additus ad te facilis non
316쪽
mihi mici Quamobrem mihi visum fuit, his te visere.
quas si gratas cognouero tibi extitisse , quod minime dubito , c me enim ad scribendum sepe hortatus fuisti alias dabo. Cunal per ocium licuerit, quod ut spero ) breui erit, te visam. Vale ex aedibus nostris
Ioanni Baptistae offredo. S. D. T v i x tandem, mihi gratissimis tum dicendi ubes rima copia, tum singulari amore quo mirandu in modunos a te amari mihi significasti respondebo. Quibus
quorundam temeritate, vel potius importunitate, ut animus meus in te gratus, tui in; memor respondere nequissimus. Nescio an Tartaros ullus hostis molestiores sentiat, quam me animi angores, & aerumnas horum
causa pertulisse facile probarim. Nollem incidisse in
Tartarorum insolentiam,& arrogantiam, quoniam caqllorum mores,& barbaram conluetudinem considero terrore perculsus concido. Formidat animus quoties illorum volvo annales. Per me istorum monimenta exterminentur, exibilentur, explodantur, aboleantur, quo possim sedato animo tibi, quem oculis chariorem habeo re spondere. Quare si animi mei desiderio,& tua
λrtasse opinione rem longius distuli, satisfactionem accipias velim. Quae nec sera fuerit, si occupationes nostras expendere volueris. Quid ergo ais ingeniose & in dicendo maxime exercitare mi Offrede e quando illa scopulosa loca mihi obicis e Credis mihi eas naues esse quibus quosq; repentinos aestus excipia ρ nec euctuu magnitudinem, & tempestatum sentiam Θ numquam
317쪽
quam ausim meam debilem nanem, nec satis anchora
finiam, his periculis exponere , quando eam no pellibus alutis, contra vim, calumniamq; ventorum munierimus. Huic nulla firmitudo est,undiq; in hanc tela adigerentur,quq tu forsitan excipere cogereris, ea opi. nione, quam de te suscepi. Nam si negligentia remigum, aut debilitate remorum euerterer, tuum esset di
sipata vela colligere, quando me spei fundamenta trabali clauo in tς fixerim , ex quo si naufragium facere. perpetua solicitudo, tibi inureretur. Sed cum Mai noldo duce res nostra in uado sit, in procellosum mare aventis nollem transportari, unde vel perieulosus , vel turpis exitus daretur, quod utriq: magnum dispendiu, di iactura esset, id quod emendare no facile ponemus, praesertim cuiati ex hoc anfractu viri docti, quibus, &hunc scropulum iniecisti xt scribis suse tutis velis inportum referre nequierint. E tenebris eximius, vel
potius audax ille Philosophus. reuocandus Esset, qui omnium scientiarum genera professus, cuilibet intc rogatus petitioni se satisfacturum asserebat. Hic in selem , & puluerem , quasi e tabernaculo omnium di
sciplinarum processerat, nos in umbraculis vix animos ante meridiana,&pomeridiana exercitatione defessos recreamus, renuentes in ea na aciem, di discrimen prodire, unde grata illimis vulneribus confecti turpiter discedamus. Qui in hanc arenam se conferre vellet, animo.alto, multisq; virtutibus exaggerato esse opori cretquales nos esse, non parum desideras. Sed quid est. quod ego, qui nec primoribus labris has recunditas,&abditas scientias gustarim, tua expectatione, tuis purgatis auribus, admirabili q. tuo iudicio dignum afferre
possim In hoc malui tacere, quam id scribere, quod - tibi.
318쪽
tillii Hinitarptobatetur scias tamen velim: me nune in eodem quoq; luto h sitare. Nam si anima amici at terres aulici anima est, ut grauissimus Philosophus exi stilitauit, dubia quae tibi occurrunt eadem mihi siesse offerunt, te tae alterum amore, &beneuolentia censeo, in reliquis te mihi longe praeferrendum non negarim . Verum cum partes animi sint pares, sq: secari non possint,&ea campagine contineantur, ut altera iniussu alterius nihil agar, tul me firmissimo amore, ita coplectaris, ut me alterum Baptistam, te alterum Francisca iucundissima Pyladis, & Orestis vicissitudine comple ctaris necesse est, ut vel in ea luce, vel in ijsilem tenebris ambo versemur. Nec tibi hoc mirum sit, naqu a me requiris, eadem inuestigaba,& odorabar. Ex quo liquido apparet, viriq; adeundum aliquem, eu quo ex stemur communes has questiones . Mihi persuasi id te inficias non iturum. Nam haec seribens, lateri
meo inherentern te conspicio, hoc tecum exquiro, nee tamen sermonem nostrum interpellas. Reliquum est ut cum musiarum domicilia optime noueris, te colam, observem, admirer, intuear, tanquam illum in quem propter nunquam intermorituras virtutes. & maxime celebratas laudes, pr conio Cremonenses,omnesque externς nationes os obvertant suum. Hoc denique tibi persuasim velim, quicquid possum,& spiro tuu esse quando me totum tibi dederim. Vale decus Phebi ex Aedibus nostris Non. Feb. cII II L l
Sε ius fortasse opinione tua, meae tibi redduntur literae
319쪽
literae. Verum si nostrarum occupationum breuia spatia,& interualla hisce praesertim temporibus expedere volueris, citius quam putabas redditas esse iudicabis . Lazaro Rosio, Hieronimi Fraganeschi magistro. meas ad te qua temporis oportunitate mihi licuisset, dedissem. Sed vix tantum ocij mit, ut illius verbis salutem tibi remittere. Nunc ergo id tamen subsecivis horis tibi scribam. Il lud egeram cum Paulo nostro,ia multo Drtasse vehementius , quod stribis te literis cum illo tractasse. Illum &ipse multis verbis, multisq; precibus dehortabar a scribarum scrinijs. Quem ubi
animaduerti incoeptum studiu in persequi velle, tandiu dum libraliolorum cauillationes, captionesq; adiscat, inflammandum potius quam deterrendum duxi. Tu vero eodem curriculo, ad metam, tuae expectationis cursitato, quo incoepisti,sic enim spero te nostram opinionem non frustraturum , in te patris tui viri integerrimi, fratrumq; optimorum, magna spes est, illum testeramus Qre, in quem omnes intueantur, in quo non
solum domus tuq salus, sed totius ciuitatis nostrae sple-dor nitatur. Nisi tibi defueris quod minime vereor,
cognoui .n. te honoris studio flagrantem ornamenta, quae paucis dantur virtutis ergo facile assequeris. In hoc ita tamen incube, ut cito credas te Oia cossequuturum, si mature quae tua in omnibus consuetudo est rebus id egeris. Tecum pluribus agerem, si mea admonitione indigeres, sed quando,si tibi parueris, consilion. abundas ex sententia res successura est, te istum rogabo, ut me ames,meq; Baganescho,&Puteo plurimum commendes. Vale. Franciscus
320쪽
Antonio Ruberio suo S. D. Non possum mi Antoni non te diligere, & amare , idies mihi magis ante oculos obuersaris, tecum l quor, mutuoq; sermone fruor, tantus est meus in te singularis amor. Dispeream si te non plurimum diliga. Nec credo beneuolentiam nostram vilis testibus egere, quando & tuis moribus,& mea educatione, ita corroborata est,ut nunquam diminui possit augebitur potius si fieri possit. Nullus est apud nos, cui te tanquam exemplum optimς disti plinae no pronam , ne istos faulam tuum erit, quicquid a nobis acceperis ante istuc tuum dissessum seruare, quod ut facias te admodu r
go. Has litteras Ioanni Baptistae Olius utriusque nostri amantissimo ad te perferendas dedimus, qui si opera tua istic egebit, tibi illum summopere comendo. Cum tuo patre adhuc non sum loquutus, si evenerit, ut de iula re mecum loquatur de qua superioribus litteris mecum egisticita pro te elaborabo, ut meam diligentiam non parum sis laudaturus , tibi cosulam, nec apud illii, quae illius est de me optima opinio, meum nomen negligam, quod tibi quam carissimum esse semper duxi. Lucio scis quem dico domo nostra interdictum est,
illius arrogantia, et insolentia, quippe qui in nos nudato gladio irruit illius tamen audacia repressa cst virtute nostra, & manus manu compressa: Quid plura Supplex veniam petiuit, nunc illum ita amo, ut illo nihil mihi sit charius. Deum opt. Max. rogo, ut hic ad optimam frustem perueniat. Nosti meum ingenium, rui & me pertequentes odio amauerim. Vale Meli ucem, illiust ue parentes,& tuos condiscipulos, qui