장음표시 사용
281쪽
bus, quae te omnibus mirandum reddunt, ut rudem meam Mineruam tuis ornatissimis scriptis polias , e cites, expugnesq;. Sic & mei olivae desiderium lenies.& me tibi deuincies. Vale ex aedibus Pauli tineboni. Pridie Nonas Martias.'
Non possum nisi summopere tibi, omnibusq; tuis. Pallavicinis praesertim gratulari, quamobrem non te latet. Vbi nam Megabocchus e Vbi Epicrates Vbi Sampsiceranus Vbi quisquiliae, quae totam PI centiam inquinabant Θ Dij boni anni quam multa comoda secum ferunt,quaue adimunt fatis annuentibus. Istuc libenter , ut vos viserem me contulissem, sed ea mihi impedimento sunt, quae me voti compotem esse non sinunt. Vt Flauius noster iam redeat, te hortor. Gymnasium publicum palestritae aperuerut,ubi nostro more pueros exercemus, illorum rubiginem,quam ex quadam desidia contraxerunt expugnamus. Vt pr piciam rei familiari mittes numos, quos crebris tuis literis polliceris. Flauium,& numos una expectamus. Vale Cremona.
Iosepho Guarerio. S. Ira mihi narras discipulorum tuorum in me ossi-
- cia, ut pote qui ea in me sint animi voluntate, ut temporis dispendium, iacturamque facere non grauentur, quo mea rescribant, quae ad diuersos amicos damus s
282쪽
. damus. Quod sane oscium quanto minus ab illis e
pectabam, tanto mihi gratius extat. Quorum propensem cum in me benignitatem probem eorum tamε prudentiam non laudo. Non enim vident cum huiuLmodi officijs in me utantur, quam iacturam faciant, cum tempus, quo nihil in omnium rerum natura pra tiosius, nihilq; fugatius habemus, inane praeteruolare patiantur. Quo circa admonendi mihi videntur, ne eius rei liberalitatem mihi spondeant, quam reparare minime sperent, qua fortunis omnibus longe chariorem esse constat. Ij quoq; animo aequo ferant me hanc scribendi curam alijs demandare. Te autem qui in re clarissima scribendi celeritatem dissimulas, iterum, atq; iterum moneo, ut corporis lassitudini, & mentis agitationi suas horas concedas. Vereor enim ne si
aliquo morbo captus intereas, ad eadem ista, me c si ut eleganter Socrates P qui mortui sunt, his de rebus , quae apud nos fiunt sensum ullum habent,euoces.Quo metu palam tibi esse debet , non tam salutem meam , quam tua mihi curae esse, quae utina diu nobis incol
mis sit, filiciterq; nobiscum agatur. Idibus Aprilis.
Iosepho oliuae. S. I Imerem ne tibi nomine negligentiae suspectus es.sem, nisi tu me assiduis negotius distentissimum
esse optime scires. Iampridem persuasum tibi certo scio, te mihi nullum chariorem esse. Te enim in oculis semper sero . . Nam quoquo me verto tui etiam in me amoris vestigia facile cognosco. Neque haec scribo,
quod mihi persuasum sit de hoc te quicquam dubitare,
283쪽
mihi enim annuisses sed ut animi mei satisfactionem
aecipias, & stribendi longam intercapedine excuses. Nunc itaq; tandem Lippomano, ut tibi pollicitus fueram, cum apud nos comorareris, & si subinvitus inam scio illius purgatis auribus non dignas nostras pers rendas literas curaui, magis, ut tibi parerem, quam nouerim honori meo conitatum iri. Qua ex re si quid laudis percipietur, eam mihi vindicabo. Sinsecus culpam tu sustinebis. Et hoc me maxime solabitur, me pluris mandata tua fecisse, quam nominis mei existimationem. Nec parum mihi gaudeo nostra iudicanda a Lippomano viro eruditissimo. Cui si nostra
arriserint, ad cuiuslibet peritissimi aures aditum habitura minime dubito , & quicquid id erit, me ad illum
scripsisse multu gaudeo. Tuas quamprimum eXpecto, quibus me admoneas, quam fidenter ad Lippomanum literas nostras demus .is i omnes quam bellissime 'valent. Vehementer Laura uxor mea. optima simina inueterato iam morbo tuo laborat, illam diu victuramno confido, de illius salute medici omnes desperar ut, quic quid euenerit aequo animo feremus . optime de illius anima confido, primo quoque verbo Deum sitae salutis autorem vocat hac voce grauissimos sedat d lores , ne plura scribam lachrimae impediunt. Vale Cremonae, Idibus Martii cra is in m.
Equiti Lippomano. S. Solent perspicaces, & acuti viri ad quem scribant
mente, animoque secum diu cogitare. Id quod animad uertens, anceps mecum fui, & Mienumero cogitaui, darem ne aliquid mearum ad te liter tian. Du
284쪽
me dehortabantur, ne id temere susciperem, hebes ingenium, &partim in scribendo exercitatus stylus, pr sertim, cunsi ignore Iosephi oliuae tui studiosui mi
docta de te crebro oratione mecu habita, qua ingenii 'sertilitate, atq; ubertate polleres. Sed tua humanitas, miteq; ingenium ne in hac re mihi deessem persuadebant. Quare & si tardius,quam putaram id factum est, malui tamen silentium diu cum pudore seruatum a me alienare, quam Arpocratem cum dedecore imitari. Gratulor itaq; tibi, eas animi dotes in te esse, quae vel
infimum ad summi gradus fastigium erigere possint. Quas Iosephus oliva cum hic esset ea suauitate sermonis mihi exposuit, ut nihil aliud mihi optarim, quam
in numero tuorum clientum haberi. Id quomodo as
sequi possem c flagrabam enim incredibili quodam
ardore, me tunc ipsum in patrocinium tuum inlinuare etiam, atq; etiam ab eo petebam, id solum literis, quae tua est humanitas, me consequuturum dixit. Has ergo leges nullo quidem lepore sparsas, & nullo verborum pondere , sententiarumque grauitate politas, amoris tamen plenas.Quaecunq; erunt a tui studiosissimo,& in tuo aere cupientissimo esse scito. Persuadeas tibi velim nihil mihi gratius accidere, quam ut per Olivam meuin tuam amicitiam irrepam, quam per se glutinatam debilitari non sinam, si tamen inter tibi addictos me esse patieris quod ex tuo placido ingenio mihi concessum iri crediderim, operam certe dabo,ut a nemine in
te amando, colendo, obseruando vincar . Me maxime
oblectabit, si mei in te singularis amoris specimen his
te agnoseere cognovero. No tecu pluribus aga quad te varijs studijs teneri scio. Id tantum a te peto,Vt quite veneratur diligas. Vale, & me ama.
285쪽
Iosepho oliuar. S. D. PVlchram sane, &iucundam excusationem, qua te
quadam appendice literarum ad fratrem tuum excusas, quod nihil ad me tuarum in praesentia dederis . I a ne aequitis Lippomani negotijs opprimeris,ut tam tum tibi ocij non sit, quo tui cupidimmos , & amantissimos literis non visas e Si non longis, saltem breuissimis. Non credo Equitem Lippomanu, quem tanta humanitate praestare dicebas tuis fere utar verbis ut nullum superiorem habeat, ita inhumanum, ut hac in re se aequum tibi non praestet, praesertim cum te,relia quosque doctos tanti ut virtutis maxime studiosus faciat, ut verbis exprimere nequires, id quod mihi saepe magna animi laetitia, & hilaritate praedicabas . Hoc si ex animi sententia, non succedit i quod nunquacredam ) raptim quod saepe facio, id ut assequaris temtato. Nec tam doleo, quod ad me non scripseris tuas enim ad fratrem mihi communes semper persuasum
habui quam quod Hieronymum Argentam, & ChiZetolum tam tui studiosos, quam quod studiosissimos ,
hac minime spe susti nendos, tanta tuarum literarum expectatione frusteris. Qui ne veteris necessitudinis obliuione te arguant, cumprimum poteris ad hos literas dato. Poteris aute, qn voles si illos tanti facies, quanti ab illis te fieri animaduerto. Nunquam enim me Nicolaus ChiZZolus videt, videt autem saepe, quinde te ut est illius humanitas in a me requirat. Vt vero tuarum literarum silentium audiuit, subtristis 1 mediscedit. Illud tamen tantus est amor,quo te prosequir .
tur addit, ut a te flagitem, atq; eliciam si non literas, saltem
286쪽
saltem literam. Iam vides te non poti amplius tuas literas ad illos procrastinare. Nec appendicibus schedulae nos satisfactionem tuarum occupationsi accipere scito. Retine mi Iosephe, quos virtute, nullo mancipio opposito acquisiuisti literis tuis amicos. Longius opinione mea tecum egi. Tu c ut haec omnia tollas stpaucis ad nos scribe, vel si placet pluribus. Cu fratre tuo, vel potius nostro ita sancte, ita religiose vivo, ut illo nihil charius habeam, te tamen excepto. Valeamicorsi maxima cura. Te omnes salutant, tibi bene cupiunt Cremo.
Hieronymo Sulco. S. D. VI. Calen. Mart. tuae mihi redditae fuerunt, quibus nil mihi antiquius fuit. Siquidem quod vehementer cupiebam, ijs te bene valere intellexi, qua re non parum Iartatus sum. Τuis si tardius opinione tua respondeo, in occupationes meas nimis implicitas culpam reijce, vel potius in temporis spem fallacis.
Quorum alterum cum expectatione no minui animaduerterem, nec alterum ad sanitatem reuocari viderem, malui te meas tandem inconcinnas, quam nullas lata
cum procrastinatione legere. Quod ergo de Melia- duce suspicari videris, ne operam, & oleum quod aiunt perdat, quia te admonebam, ut illum ad studia adhortareris, non est mi Hieronyme,ut hoc te angat. Huc enim te impuli, quia non me praeterit, quanta ponderis sint patris literae,& admonitiones filium currentem ad mansuetiores Musas incitare. Nec adhuc
habeo, quod mihi de illo male pollicear. Docilis est,
287쪽
nec morosus ad nostra mandata exequenda . Bis,tercead summum mihi illu repugnantem habui, in reliquisquam bellissime. Ne tamen segnior fiat, illum ad incoeptum Opus urgeas, te vehementer etiam, atq; etiam
rogo. Theopompos enim odi. Sed quid haec tibi λCum optime scias quibus repagulis filij tui sint tenendi . Non erimus Demeae, aut Mitiones, Menedemi potius. Quid λ angeris, quod nihil de Adrianulo nostro ad te scripserim Credebam illum totum esse meum. Quandoquidem ut ipse dicit 9 te, matremq;
stain memoria amplius no tenet. Sed sit noster. Bene valet, mea est dextella, meae delitiae. In literis, ut est illius tenella aetas mihi satisfacit./Mei parentis illum in oculis ferunt'. Habes iam de filiolis tuis. De me vero haec. Sum totus tuus, quod valeo, quod spiro tuum est. De tuis filijs nulla te angat solicitudo. Tanti illos facio, quanti a te nos fieri autumo, idest plurimi. Animo itaq; tranquillo sis. Uxorem tuam verbis nostris salutato. Vale Cremo.
Non mihi tam graue suit sero tuas literas Iegisse,
quam Scipionem nostrum tantum morbo laborasse tuis verbis intellexisse. Quod quanto dolori mihi fuerit, non satis dolore exprimere possum. Illum enim ob integerrimos mores, singularem eius modestiam, egregiam animi indolem tanto amore prosequor, ut illo nihil mihi charius esse putem,qua animi anxietate me tum liberatum arbitrabor, cum illum bene valente apud nos videbo, quod ut celeriter fiat avide cupio. Non
288쪽
Non mestsellit,i Scipionem mens praesaga mali contracturum in itinere grauiorem morbum. Sed si mihi obtemperatum fuisset, omnibus optime consultu fui sit. Cum autem incuria nestio cuius, vel potius inconsiderantia hoc factum sit, restat, ut Deum optimuMaximum rogemus, ut illum ad pristinas vires res dat, quo nos quamprimum visere possit. Scipionem, eius parentes note meo saluere iubebis. Vale Cremo.
Tito Iudiciano S. D. S sum . qui longas sermonis ambages semper eui-
'tauerim, id nunc perspecto tuo ingenio, tuisq, Occupationibus cognitis multo libentius ago. Scio .n. te
publicis negotijis ita detineri, ut priuatis amicis vix adesse queas. Conueni itaq; hominem illum, de quo
cum in tuo suburbano essemus, non nulla verba fecimus , multis vltro, citroq; verbis habitis, rem amicus
notar comprobauit, Senatus Medio. praesidis Amaltheam, idest ingentem in bonos liberalitate, exposivimus, illius liberorum egregia indole enarrauimus fisi testimonio tuo. Conditionem probat,prouinciam norenuit Sed hoc negocium Alexandrum Desenetanum mei amantissimum ad alterum detulisse ab hinc qui decim dies mihi tacite significauit. Cuius cu sit amatissimus rem integram illi seruandam censet, tum quia amicus ,&familiaris illius, tum quia cui est illius animus ingenuus P nemini violati amicitii crimine 2- spectus esse vellet. Verutamen si cum ipso res no transiretur, non recusat quo minus prouinciam hanc suscipiat. In quam sententiam incumbam, ambigo, utrum II horum
289쪽
horum praeserendum censeam non me facile tibi eriplico . Cum ambobus mihi summa necessitudo intem cedit , optimis moribus utrunq. politum testari possit . Nam cum his comunis est mihi familiaritas. Literaruneuter illorum expers. Comis, affabilis uterq;. --rum si ut nostram sententiam proferam urges haec est.
& si inuitus id facio, sed tecum dissimulandum no est ut Crassus remis, velis* nitatur , ut fit ij sui literas, sanctosq; mores apud hunc imbibant,de quo proxime tecnm locuti sumus. Nam si eo praestat ingenio filioli
Crassi, quo mecum egisti, quo tutiore duceillis opus sit non satis video. Tu vero pr sidem alloquere, quae illius sit sententia, me comonefacito, id tuo tamen comodo. Quid sentiat scire avemus. Hactenus de pret-sidis. De tuis natis haec. Qua modestissimos me absente fuisse a parentibus meis certior factus sum, unguem, ne transuersum quidem a praeceptis nostris di-1cessisse pater meus, a quo mendacium, ut maximE dein testandu vitiu,abest exposuit. Quicquid illis ante mea
istuc discessum mandauera executi sunt, bene valent. Eos opera, de oleo non abusuros cosido. Vt mittas reliquos libros, quos nomine meo emisti te etia, atque etiam oratu velim. Te, totaq; domu tuam saluere I
bemus . Totum me tibi dedo. Vale Cremo. VI. --nis Septembris.
Christophoro Magno S. D. Ulto iucundius mi Christophore mihi fuit,id co ram in te vidisse, quod tuae siuauissim literae pri se ferunt id est, ut e sonte liquido aqui claret scaturiat, quam
290쪽
Ias quam ex aliis audire. Te quis suavior e quis elegantior Θ atque humanior ξ tuis vero literis quid politi use quid venustius λ hinc triu chariti uiae te luxisse credo. Unde Aetna onus grauius sustinere videor, si acceptas
literas cum foenore reddere velim. Tu tamen quaecu-que erunt grato animo leges. Longam epistolam ad me dedisse scribis, imo breuissima. Argumentu .n. ingens . Id Cicero exequitur plurimis verbis in quarta Τusculanaru, nec modii huic rei quispia terminare poterit . Peragrabant illi quide philosophi longas, latas, dissicilesque prouincias, ut viros doctos adirent,& illotu voces veluti oracula auribus haurirent. Vt de Scipione, & Popeio, ut multos alios tacea, legere est in priscoru monumetis. Tanta discendi cupiditas eos incendebat. Sed quorsum tanta verborum congeries, nisi ut mihi patefaceres, te non minus in sacras leges, quam in humanas literas incubere)uoc mihi no ignotum erat, per filios Titi Iudiciani viri lectissimi, atque ornatissimi, re ipsa id facilius coram cognoui, cum tuo iucundissimo aspectit mihi frui daretur. Sed quaenam virtus in me est, ut tenuium nostraru viri u hostia pulsare perhorescas, ut verbo tuo utar in posteru igitur iapatefacto amiciti nostr penetrali, verborum longo exordio non utemur. Te ne iuri ciuili, per quod mundus sustinetur, nunciu mittas rogo,ut si mihi in aliquo litem intendere opus erit, cuius patrocinio me tuter. scia,& cuius supplex poscam limina undeq; salute mi-. hi sperare liceat cognoscam,si qn viator latronu grege carnificibus mactare. Iurisconsulti .n.domus oraculum, semper habita fuit. Me stlicem, qui ascitus in numeru tuorum amicorsi, in tuam amicitiam tam facile intrauerim,nullo meas partes ad id assequedu suscipiete,