장음표시 사용
301쪽
quo te obseruat consilia tua non aspernaturum. Multu tibi attribuit, ad singula habes de rebus nostris. De te vero, quid scribam ὸ quid e vi totis viribus opera, studiumq; naues, quoad cognitionem interiorum litterarum peruenias, quod nullo labore assequere, qua ingenij praestantia vales, si literarum fructus tibi propones, emplum domi habes tibi imi tandum. Sed cur equum currentem incito, vel nullius adhortatione ad hoc inflamatum e Te rogo ne tam longa tuarum primitiarum expectatione nos frusteris, fac tandem ut
aliquid te dignum audiamus. Quid inter parietes semper versiai i prodi qusso tandem in lucem,& in f rum. Expecto a te literas succi plenas, naturali nitore, i
naueram mi Petre, me tecum diutius como IuLUIum,&te non semel, quod feci exosculaturu,& dissuauiaturum, sed *pe numero. Veru litteris Cremonam arcessitus huc quorunda amicorum me vocibus reuocentibus, quoniam non solum nobis nati semus, sed etia amicis, voti compos adesse nequivi. putaui tamen ossicio meo his me litteris cumulate satisfacturu, si eas illo animo leges, quo ad te dantur. Fascinationibus fessas, crebrisque nostris osculationibus illas videbis, te enim amplexari videbar,quando illas obsignatas osculabar, amori nostro respondebis, si idefeceris. Nec credas me punctum temporis tecu fuisse, quia quo te amor prosecutus sum hactenus, quoad vi-uam
302쪽
uam prosecutus sum. Non enim eadem fidelia c quod aiunt duos parietes dealbare soleo, nam quem fidum,& mei amantem semel cognoui, tenaci cum memoria teneo. Tui ergo amores, tuq mi Petre delici nulla loci disiunctione obliterabuntur. Tibi persuadeas velim, Franciscum ita tuum esse, ut sui potius qua tui obliuis catur,& si per ullum tepus tibi Opera, cura studio prodesse potero c quamuis nihil horum te a nobis desideraturum sperem qualis in te sim cognosces. Meum in te singularem animum habes. Merulae ob dignitatis autoramentum , qua dudum insignitus fuit gratulatus
sunt. Tu c si me amas P illum vice mea amplexibus osculationibusq; defatiga,& scribas velim an incessum illum grauem quo quemq; in maxima dignitate comstitutum imitando hicseruabat, ut qua pedum obseruantia eum si dabitur adeam non ignorem. Videor
illum totum hilarulum, iucundu videre, politam oblo-gaq; barbam manibus attrectantem, nec tame amicos negligentem. Quicunq; erit, illi nomine meo gratulare, illum urge, ut meas illi missas litteras tibi, legendas det. Credo te non parum mecuin, & cum illo risurum. familiariter enim meo more cum illo iocatus sum. Comunes amicos verbis meis salutato. Vale &me interdum litteris tuis vise . Cremonae.
miore patiar meas litteras istuc serri, quas amicis
reddendas tibi mandamus, quin te quoque paucis verbis visam. N6 igitur dabo tibi mi Ludovice vi-
303쪽
tio, quod una esse, non potuerimus, du Mediolani esismus, sed magnis, multisque tuis occupationibus, quibus te ita detineri videbam, atque implicari, ut nec tui iuris esses, neque inde te facile explicare posses, astri-hendum censeo. Quae & si tanti erant, non tamen alteru ab altero distrahere quibant, tanta est nostrae amicitiet vis, quae iampride cum utroque intercessit. Constitueram te,& reliquos amicos mutua salutatione visere, antequam a vobis discederem, sed quaedam Pi zelioni, Cremon que magni momenti mihi peragenda, utriusque dejderia, & solacia, suavesque amplexus, tantas amborum cupiditates, & animi nostri si grantias infregerunt. Hoc fero squo animo, quia sp ro comodius alias me tuo gratissimo mihi aspectu selibiturum. Dolerem te mecum no esse hisce temporibus , quia opera tua indigeo, nisi strenuam opera nauares ,
ut riderici Schicij egregij ciuis filii a Io. Baptista S
natore illustrissimo, eodem ad Caesaris aures patruo, non degenerent. Nec te pigeat mi Ludovice inc pia persequi. Beneficiam.ci si nore accipies, illi inseruis, a quo nemo summis autoramenti, & praemiis auctus non discesserit, Deus Optimus, Maximus, Io. Baptista struet incolume, quoniam quam memor beneficii sit facile recognosces. Verum cui consulo e rem me ipse Perspicatius cernis, ad unguem utriusq; fratris ingeniunosti. Sapias ergo tibi, ut tuum consiliu omnibus tuis amicis probetur, quo nihil comodius, ut inuidi nostri
merore contabescant. Federicum patronum meu verbis meis salutato, tanti Franciscum tuum facias, quam
tum ab illo te fieri non ignoras. Vale Cremo. Franciscus
304쪽
as tono sto Picinardo iuueni maximae expect sonis istuc eunti non potui nihil mearum ad te dare. Et si quod scribam nihil habeo, tamen hoc solatij capiam, quod te literis alloquens, colloqui videbor. Si
ergo mi Muti vales, ego quoq; valeo, nam meam s lutem vix ausim tuae praeferre, quando ex te uno pace dixerim omnium meorum discipulorum meus honor, gloria , splendor , iucunditas, omnis denique vita eae pendet. De te .n..noctes, atq; dies cogitanti in mentε venit meae laetitiae perpetuitas , quo nullus labor est taassiduus, tamq; durus, qui mollis non fiat recordatione tui. In haec itaq; incumbe curricula, ad quae tuopte studio tute inflammasti. Nam domum fere monumentis literaru iacentem excitabis. Arinoru quidem
nobilitate illustrata est. Ioannis Baptistae,& Gabrielis cohortium per*ctorum virtute cohonestata. Sed parum lucescet,nisi literarum virtutem ducem habeat, quod assequetur tuis illi musis annuentibus. Quod ut facile impetremus, Paulum fratrem tuum meas delitias breui tuorum studiorum imitatorem , vel potius aemulatorem habebis. Politis enim quoad possumus literis tum inter priuatos, tum inter publicos parietes ρ nobis eruditur . Meam operam illam Mutiae familiae polliceor,ut quoad quod institui no ex dificauero, pristinam meam diligentia no intermissurus. Curato tu Valetudinem tuam, & nostri qui te unice amamus sis
Milo, Fraganescho verbis meis salutem plurimam di, cito. Quibus singulis meas dedissem si mihi ocium: LL fuisset.
305쪽
fuisset. CD imum itaq; plus Menaetiis fuero id emeiam. Interim excusationem accipiant, raptim etiam
ad te has dedimus. Valete, & honori studete . Cremo
Caesari Donello. S. Dis κε M si tui litterae summu Oratore nosapi ut, perfectumq; Philosephum non referunt. Non quales asotos Epicurus e suis lubricis scholis emittit sed quos Plato in charmide sub am nae Platano edocebat.Tu.n. quod in egregio oratore studiosi Rethores requirunt,no extremis labijsilaec primis ut aiunt digitis attigisti,
sed passis velis, toto conatu, ingenio , natura, Virtute duce, Musis annuetibus assecutus es. Doces naq: optime, delectas apprime, moves vehementissime,quae tria oium Rethoru pigmeta,& arculas in oratorii auleis illustrandis consumunt. Quem praeterea tuis spiculis n5 excitares quem ad virtutem non elevares e Iam pericles taceat, qui concionibus tonare, & fulmen ciere dicebatur. Te neminem in dicendo acriore vidi, nullum in sententijs exquisitis acutiore in veteris Anna
libus inueni. No posset sibi Socrates amplius in scriptis suis decorandis pulcherrimis sententi js gloriari si
tamen illa extarent . Tute ipsum vicisses, nisi nimio , more adductus in nos laudando c cutisses. Qua in re orationem tuam quidem probo. Est. n.cocinna,& perfecta, nec apud quepiam, qui bonis literis eruditus sit, hac concinnius quid qua legi potest, sed nimiu e cancellis simplicis,& vers amicitis erupis . Quod qui seciunt non laudare, sed adulari videntur. Id non mihi. persuadeo te profiteri, noui enim ingenium tuu , tuum, in
306쪽
. In me singulare amorem explaratum habeo. Illud te ado moneo, ne cum lynceus sis, coroebus fias , nam te nulla medicina sanare possem. Quid Θ Oliva tanti facis e quorsium e nisi cum virtutis amans sis, tui quapi rimos similes habere velles, ut respublica Platonis reuiuisceret: qui litteratorii conuentum Deorum ioca-hat concilium . Ex quo liquido apparet te non solum vim docendi exhausisse, sed etia philosophiae adyta. &penetralia tanqua omnium litterataru helluone exombuisse. Quid.n. litteri tui praeseserunt, nisi quod priam uest in philosophia, erranti monstrare via, quod non solum hominis sed Dei est. Quo mihi patefacis te optime nouisse, non solum tibi natu esse, sed etiam ami--cis,ut dicebat Plato. Nec credo te nos illo facetissimo genere dissimulationis, qua Socrates ad sophistas ute-hatur, illudere, expectore non ex ore te loqui no sum nescius. Ia vides me agnouisse quos domi docendi,&recte vivendi magistros habeas. Age ergo Olivam
nostru huius generis sermonu autorem amemus, cola mus, observemus, nec illum a nobis punctu temporis abesse patiamur. Hoc enim loquente orationes nostri elegantiores,&prudentiores apparebunt. Hic enim Cleantis tabulam bene nouit, voluptates inanes , ut virtutis ancillulas contenti. Tu hunc imitaris, ad huc ingenij tui flume deducis, huc dicendi copia, atq; Vbertatem defers, verboru ornatu, & exquisitas tuas adhortationes cum hoc comunicas. Quem vos ita coniuncti in quas velitis formas noverteretisMilo a me distracto videor meo carere genio. Hunc mihi redde. Quod si feceris cu laude tibi paries maximam, tum Vtrunq; n strum tibi perpetuo obnoxium fore confidito. Hic si pae retinebitur, me tuorum studiorum smutu, atq; im LL a latorem
307쪽
tatorem habebis. Vale igitur oliuae grande praesidium .i Francisci tui dulce decus. C.
Nonis ne sic lenocinari e nos sic ne allectaresqM-bus tuis ille crebris lenocinijs non persuaderes pigriatia,& socordiam a te penitus exterminari,ato; expelluotiuam.n.nostrum tandiu amansuetioribus studijs abesse dolebas, hunc ut iacente tuis litteris elevares te admonebam, hoc vel tua sponte ex ea amicitia, quae tibi cum illo intercedit te facturum credebam, cu tam topere de illo te aissigi animaduerterem, animique quadam eximia voluptate gestieba, fore ut meus M-lus in scribendo parum excitatus , te comite, & duce aliquid luminis acciperet, sed horum virusi; hactenus parum ex sententia successit. Naque olivam meum liateris nunciu penitus remisisse credo, st. n. aliquado nos vilit, quod cannis in Aegypto facit . Hinc euenire optinor, quod illum tuis literis non urges. Me vero quam facile illuseris apparet, quod nullas tuaru mihi lege clas cures, ex quibus eam oblectatione in capia, ut qu labores in studiis nostris patimur, hos tuis literis sustinea in , vel potius remittam. Sed vide hii Cisar nedum alijs conlulas, te ipsusn perdas, quia frugi, ut ille Piso loquereris, sed ut Gallonius viveres. Quibus d nis natura te locupletavit, hisce utere, tibi non sensis, sed ratione iudicandu esse censeo. Qtio modo vero alijs sapies si tibi non sapis e persuadebis ne mihi te lioris studiosum,& amantem elle, si te non cognoscis ἐNasturcium Acipensere, &M na sapidiorem iudiceis oportet. Praeterea putasne ex unis tuis litteris, & his
308쪽
1 Is perbrevibus me totum tui ingenii acumen expiscatum tuisse e Equidem fui ingenue fatear) ornameta solum,& diuitias tui ingenij per inuolucra quaedam, & integumenta quasi per traia lenam perspexi, quae contemplari cum arderem, aspiciendi vix potestas fuit. Quare qui strictim coarctasti,& in oratione peranguste refersisti, nobis dilata, atque explica, ut solertia tua socordiam Olivae,& incuriam excites. Quod si feceris, nec mihi dari verba credam, Nec oliua ijs, quibus vereor ne sim delubrio, dederit, apud quos vos mirum in modum extollo. Et ut scias quanti te faciam n5 molestius fero te his syrenarum vocum suauitate captum diu a me abesse inexplicabilibusq; oblectamentis sepiri, &obsideri, quam utriusque amicissimum Ioanem Baptistam oliuam. Non. n.te latet me huiusmodi ingenia summo studio semper prosecutu fuisse,& me maximo pere angi, quando vos tam facile peregrinari,& lubricare video. Tc ergo mi Donelle collige, quonia facilius, quod volueris Olius persuadebis, nisi cum illo,&tu ociose vivere decreueris, quod si existimarem acutum illum Alabadensem Apollonium mihi imitandum iudicarem. Qui quos iudicabat ad nullam
pereuturos frugem , non paticbatur operam apud se perdere, tametii mercede docebat. Vos. n penitus a concellu doctorum seuocandos arbitrarer . Ne tibi fastidio pluribus sim ulterius non progrediar. Vale itaq;& tui sis memor XI. Cal. Mart.
LiTERA Ruri illum ignaru penitusq, expertem censuerim
309쪽
sierim, qui tuas omni laude dignas non admiretur. Te enim omni literarum genere decoratum quis ignorat quo te numero doctorum dignum non existimemus te naq; optimum Rethora esse non obscuris argumetis comprobauimus e Philosophum qualem virtutis magistratum Plato instituit , superibus nostris patelacimus. Nunc dicendi aliud genus te nouisse mihi aperis, qua in re non minorem fructum capio, quam delectationem, me que stlicitati non parum gratulor, quod meis nugis e tuis thesauris eos flosculos decerpa, quibus interdit mea scripta orno, atq; illustro, quo in hanc opinionem venio illum non satis probatorum hominutritis auribus tacere, qui suppellectili variarum literarum non se fulci uerit,& locupletauerit. Non contentus itaq; duobus pr missis ducibus, quibus ad tuam maltheam decorandam vius es, in aliarum distiplinarum domicilia vela expandisti Academicis enim tanquam familiaribus tuis te totu tradidisti, quoru sthola summopere probat, qui in disputationibus versantur. Siquidem confligunt cu aduersarijs, crebraq; spicula iaciunt nec illa vulneribus hebetatur. Congerie Theseos,& Ipotheseos proponunt, neq; tamen hςc diu agulata conficiunt. Hoc tu agis, cum illas laudes mihi astribis quas non agnoscerem nisi animum tuu probarem θ quae nullu modum habent, hinc nulla conci so eruitur. Qui s.n.in nostris stliolis rem cocludit quae
nullam habet perfectionem λ dicebat epitetus infinitu ad finitum redigere ut arbitror nemo poterit. Quis hanc calumniam praeter Franciscum ferret e vi in mest, quod ad nihilum redigatur sic Socrates in gorgia di Erithydemo cauillatur. Nisi tua loca agnouissem meam institiam admodum reprethenderem . Quid e
310쪽
I36 scribendi intercapedinem in Syrenu blandimenta reij-ci se Te volutandi aliud genus nouisse nempe oste
dis. Bellum hominem,& elegatem te fateamur opus est. Tu nunquam vietus, nunquam veteranosus eris, te nulla stas ingrauescens obruet, tu optime varijs temporibus inseruire nosti. Hoc voluptatis genere tua reliqua studia lenis. Sed vereor ne tu potius est mineris, atq; enerueris . Veneris temeritate Ilium occubuit, ut illius taceam infinitos furores, quas urbes non euertit Θ quos holas suis telis confosos non praecipitauit huius castra dicebat ille non turpe 1gredi, sed egredi turpissimum. Hinc te procul auerte, ne, quae longis vigiliis peperisti, haec Venus sivis dolis breui perdat. Et schola Epicurea quid iacturi, quid dedecoris sequatur, sciunt, qui excussa crumena imberbes fiunt.Tu potius sequare, qui summum bonum in virtute ponunt, ibi maiorem senties voluptatem, illic etia telis ferieris, sed virtutis, non cupidinis, pestiferi Dei Mineruae,& Dianae ignoti. Non deerunt quos sequaris, multi sunt quorum vestigia te secutum no pigebit. In primis tuorum itinerum ducem illum habebis, qui vite nominis sui latius illa propagauit, quae totam Asiam ex se vite circvdedit. Hic omnium scculorum memoria vigebit, hunc posteritas omnis intuebitur, hunc aeternitas alet. Hic naque cum Musis stabilem sedem, certum domicilium habet. Dogmata omnium philosophorunouit, praeter Epicuri . Qua in re quid sit assequutus optime nosti. Alter & Praxitiles, nec tamen Musis adhuc nunciu remisit. ijs inseruit, his se ostentat, quo facilius
maXimoru tuorum operum fundamentorum perfectione cernat, & admiretur. Huius a latere ne discedas,