장음표시 사용
291쪽
ipse per te h6c assecutus sum . vide quid mihi persea iserim, qui te forsan non annuente quod minime credo id arrogem mihi. Tuas expecto, videbor tecum,& cum Tito nostro loqui, meas vicissim crebras accipies . Vale.
Uas in horas expectabam literas, ut quid de re ais' ' mici, de quo alias tecum locutus sum sentires,ni, ignorarem. Sed ecce mihi tui pridie Caleno Octobes perferuntur, me denuo admonentes, ut Iouis quadrigis in rem Crassi incubam, quapropter fiammopere admi ratus sum. Conijcio.n. meas idibus Septebris scriptas, tibi non fuisse redditas, in quibus te admoneba, quid cum amico egissem, nam ad illum conueniendu mihi nulla mora fuit, cuprimum Cremona redij. Sciebam .n.cui meam fidem obstrinxissem. Nuc suspeetiis nomine negligentiae rem tibi breuiter patefaciam. Cum primum igitur istinc discessi adiui amicu, rem huic ordine, quo mecum egeras exposui, prouincia se ac inturum annuit, in omnibus conditio arridebat, ut quam celerrime ad te dare literas a me petij t. Hoc fecimus, quas vel temporis malignitate,vel quorundam comdia, aut potius rei insolentia non redditas video. Quibus tamen dederam perserendas,hoc triduo, vel quatriduo se misisse dicunt. Nunc proximis tuis lectis e dem conueni, tuas legedas dedi, quas ubi lectitauit, ad id meditandum decem dies expostulauit. Quare ammiratus ad hoc excogitandu temporis spatiu sibi non
desuisse dixi,illumq; prioris sententit tmemorem esse
292쪽
tar arguebamboniq; viri non esse reserebam eadem fidelia duos parietes dealbare. Dicebat. n.ab alio se arcessitum meliori conditione fuisse. Vix mediusfidius tunc irrui in ipsum, dicens mendacem sui memore esse oportere. Credo mi Tite te meum ingenium nouisse. Illum subiratus missum feci, mecum stomachabundus homunculu mihi verba dedisse. Nec ob id a nobis te delusium iri credas, ea.n.opera, studio, diligetia in hac re usus sum, ut quam maxima potuerim. Aliam nobis viam tentandam censui. Doctum ergo alium virum nec minus literis, quam moribus ornatum ad votu prς- sidis habemus, nulla in re priori inferiorem. Hunc si Crassus expertus fuerit, se *licem, fortunatos, te autOre,& curatore suos filios fatebitur. Tollatur quq omnis mora, ut hic ad vos migret. Tui filij bene valent. Nos quoque valemus,& plurimam tibi salutem dicimus. Vale Cremonae.
Iacobo Crispo S. D. s t Ratas,& te dignas literas, quas maxima I acroasi
legendas demus. In ijs nanque nullum verbum quod non prae se ferat tuos in me singulares amores, quod singularis humanitatis vim non redoleat, grati discipuli memoriam non sapiat, Alcibiadis specimen non referat. In tuos interiores sensus nostra admonita illabi quotidie magis apparet. Est tamen quo te argu am. Audes mi Iacobe nostra incondita,& naturali su co carentia, fucata potius,& languida viris ostendere, literarum peritissimis, iudicij acutissimi, recunditara erum optimis censoribus. Benedicto Sicco Triuuiro, quam
293쪽
quam vigilantissimo, Antonio Vicecomiti nostri, ut alsamatissimo. Dij boni nostra tanti ne existimas ut huiiuscemodi viris fano stomacho legenda iudices NoI-lem te, quo me amore prosequeris tantopere falli, solemus si penumero amicorum illecti dulcedine hallucinari, id quod a multis factitatum plura exempla n his occurrunt, quam aliquod in medium afferre opus sit. Putas me sortasse inani aura pellectum iri, cum scribas in manus multorum nostra quae ad Paulum Ahala Senatorem scripsimus peruenisse ξ Equidem hoc a me longe alienum est. Id nunqua desideraui, nunqua hoc laudationis genus concupiui, ut te qui optime menin ingenium nosti, non preterit. Sed esto quicquid laudis inde profectum cst, utriusq; sit. Si quid viiij,& erroris, tuum erit. Nolo.n.in hoc tecum decertare, hoc j; magis causia mea,quam Pauli Ahal . Siquidem illius nomen ubiq; gentium vigilijs fultum, opinione omnium sartum tectum, reapse corroboratu, verbis meis nullo sale sparsis naufragium pati non potest. Ad te illa delata lunt, ut mea errata penes te delitescerent. Quae promulgata grauiter ferrem, nisi quae erunt,de illis vociserationes in te retorqueri malle. Alias cautius aga,
idest plura dabo, si h c ut scribis legentibus arriserunt. Sed vide ne verba nobis detur.Quod facile,quae est tui ingenij acies cognoscere poteris.Tibi,ne pluribus aga, fidem habeo. Cum plus igitur ocij nactus fuero his limatiora leges, sed nescio an gratiori animo. Ahalamenim omnium maxime suspicio, ac veneror. Nunc reliquii est, ut te horter ad sustinenda de te iam cocepta opinionem, ne tanta nos expectatione fallas. Credo te memoria tenere,quae Xenephon Cyro quada imagine proponeret. Nam haec alias dum nobiscu in sch liss
294쪽
I a 3 Iis,cum tuis aequalibus confligeres, vel potius summa attentione nos audires accepisti. Recole haec tecu s penumero, nulli cedes antiquorum, siue sit Scipio, siue Timaleon, siue Agesilaus, vel Dion,& Brutus. Nollirte Nabidem,& Dionisium, Phalareumo: imitari, qua-do patria nostra bonorum studiosa huiuscemodi monstra semper abominata est. Nec tibi turpe videatur, ea animi dote praedito, nos tibi considere. Id Agamemnoni ipsi Regum Regi honestissimum fuit in consilijs capiundis aliquem Nestorem habere, mihi quoq; gloriosum talem discipulum habuisse. Non te hortabor , quos imiteris, parentes honestissimos habes, genus tuum non ignobile praeclare nosti, quod si obscurum fuisset,a tenebris ad lucem excitares. Id quod, ut Gquinium superbum, Marium, Ciceronem tacea, multis euenisse in priscis Annalibus legere est. Quid λ proponam tibi claros adolescentulos, quos imiteris e neminem te clariorem fore video, sit ea firma animi constantia inc pia prosequeris, qua a nobis discedens, te facturum pollicitus es. Nec tamen opinioni mes de te suscepi dissido. Te ergo imiteris oportet, tecu certes necesse est. Quarum omnium rerum cum M. Antonium vicecomitem pulcherrimum exemplum domi, omnibus nedum tibi imitandum habeas, illud solum dicam,ut me mutuo amore diligas. Vale Cremona.
Iacobo Crispo S. D. I Andiu in expectatione tuarum literarum eram, non immemor eorum, quae mihi cu hic eras dixisti. Sed ecce tibi dum mecum ista agitarem, ex transiuerso in
295쪽
scholis meridiano tempore Christi Patheo earmina
rimati,quae discipuli ex more excuderant,pridie calem Martias tuae perferuntur. His lectis ea animi affecti me, qua contabeseebam deposita, in me sibila laetitia irrepsit. Per grata mihi omnia, quae ad me seripsisti fuerunt, non tam quia res nouae me oblectant, quam quia video, quanti me facias. Tui in nos amoris hoc literarum genere beneuolentiam tecum testatam gestas. Noparum mi Iacobe mihi gaudeo te ex umbraculis nostris in selem,& puluerem progressum de te apud omnes tantum spei concitasse, quam ut sustineas, non sellia te peto, sed flagito, atq; deposco. QAod quomodo cosequare non te docebo, ea. n. animi magnitudine praestas, ut facile tibi consulere queas, illud tamen dicam, ut si penumero tecu mediteris, quo cum verseris, idest cum homine omni laude dignissimo,quae causa te impulerit, ut istuc non rogatus , inuitis fere parentibus, tuapte sponte te contuleris, quae tuorum parentum sit eXpectatio, quae te patria genuerit,apud quos denique educatus fueris. Hoc si feceris, quod minime dubito non diu tuorum progressuum in expectatione nos futuros optime confido. Tua Iouis catena dirigantur consilia. Vale,& Franciscum tuum ama literas tuas frequentes mihi dato. Marcum Antonium Vicecomitem virum integerrimum, mei ut scribis studiosissimum verbis nostris salutato. Vale Maioragio nostro pluriamam salutem. Cremonae. .
Iacobo Merulae S. D. Stinc sine te discessi e non equidem. Tui. n.memoria nulla tempris vetustas,& si Cumes sibillae annos ubi
296쪽
pere antiquabit .i Te ita amplector, ita imis seueo me dullis, & nostro ita insides animo, ut nec fulmen Iouis te a nobis possit diuellere. Locorum interuallo disiu- quidem sumus, sed ita mente coluncti, ut quod durum adamantem infringit, nos seiungere no qusat, si in nos talis eris, qualem me experiere. Quid e te iam experti sumus . Nam cum Mediolani essemus non passus es tuam liberalitatem a-desidari, non rogatus.n.te, remq; tuam mihi obtulim. Quod mecum si penumero cogitans non possum, non summopere tuam in me propensam benignitatem admirari,qui me cu vix nos.
ses, tam officiosum te mihi obtuleris, quamobrem animose, quamuis verecunde quinque coronatos a te pe- id rem uno verbo assequutus sum. Nunc hoc aere meo,
secum alieno liberare me volebam, sed in praesentia Annonae, penu inuigilandum est, tamen si his indiges, vel hinc mittam, vel istic Titus noster nomine meo r pr sentabit, licet, id inuitus faciam. Nam praeter sex mensium pensionem pro illius filiorum contubernio nescio quos Teruncios ab illo accepi.Verum quid mihi faciendum sit te consulo. Malo tibi satisfactum iri, quam mihi. ergo scribe. Gratulatu tibi venissem ob
nouam sacelli accessionem, sed dudum tanta autorii te virum inijciatum adire perhorrui. Domus vestibula adiui, fores pultaui, rimulis intro aspexi, nouas trepidationes sensi, gestietes parietes vidi, magnis,& crebris,
osculationibus aplexibusq; te excipi aiaduerti, sumos medios, infimos tibi gratulari conspexi. Qua re stup factus, vel potius indignatus,quod te adeundi facultas
mihi negaretur, retro pedem tuli, summopere extolles fortunam tuam. Et tunc ipsem,tot tantis, talibusq; viris tibi assidetibus, quis penetralia illa ingressus euet em veni
297쪽
veni itaq; cremonam, fortunam tuam amicis exposuLomnes mea verba mira attentione excipiebant, omnes tandem uno ore exclamarunt. Fglicem Merula, si tam
minitatus esset, qua numarus,& fortunatus, se, suamque inertiam,& miseriam detestabantur, qui tadiu in iure gramaticorum male condito versenter, nec ad aliquod
unde se praecipitcnt fastigiu emergant, rides noquirudem ridebant ipsi. Certe tefim ipse rideo, & in te cuillud salis, leporis, affabilitatis, comitatis, clegantiae
denique inuenerim, non possum non iocari. Age ergo,rideam ,iOcemur, perenni tecu ista voluptate fruamur, in utranq; aurem dormiamus, rebus nostris inuigilemus. Tu quod est secrorti praesecti seruato, quem sebricitantem, idest maioribus inhiante totam noctem dormire non decet. Quanqua te paruo contentu fore existimo, cu Attali Margaritas assequutus fueris. Subridente te adhuc Video. Id meum est ingeni Miscum ingenuitatem cuiuspiam nouerim, illi etiam mea innotestat:& me eidem totum imprimam. Quod itaque in priori huius epistolae parte praefati sumus, seruabimus. Ille fit amor noster mutuus . illa beneuolentia, quae in amore nullis cedat, nulla temporis calamitate infrigatur. F lix faustusq; veni mi Iacobe, quoniam qua frueris beatitudine ciuidem particeps ero. Solent .n. amicorum tam in prosperis, quam in aduersis omnia esse communia, si tales sunt alnici, quales Plato instituit,& quales nos futuri sumus. Petrum Pallavicinuin, Iacobum Ponronum, Antonium Valistenensem, Ludou, cum meum Moliam, omnem denique gregem Cremonensem, imprimis Maioragium te verbis meis saluere
iubeo. Vale Francistum tuum ama quod facis qui te colit,& obseruat. Cremo. idibus Aprilis. illud Franciscus
298쪽
L Iteras tandem iucundas, Tecum duplici obligatione tenebar, quorum altero soluto, quod mecu. est adhuς minime soluendo sum. Nam ratio pecuniae,& gratiae soluendae dissimilis est. Quod pecuniae tibi debebam ut ad me scribis P per Titum Iudicianum, virum ad arat mihi colendum solutum est. aere ergo alieno in actibus em dracosiumpto liberatus sum, Gratiam vero, qua officij ergo tibi astrietius coram d la raui, literis crebro nostris testatus sim, quam tu re- serre non possim, his etiam animi, & corporis repagulis stacti si , pc di solutis habebo. Me tuum ergo scit non tam Matiae debitione, quam opera,sudio ossicio, Pietate,humanitate oum; utraq;. quarum & literarum smnitione,& in oes beneuolentia quibus te ossius longe anteire facile iudicare . Quid tibi vicissim a me of- stram, qQ satis liquet. Md quod pro tenuioribus meis fortunis positim ita me, meaque tibi stata ut perseadeas tibi velim, omnia mea tua esse, nec maiori selictitudine me torquet Ucluam quod tibi paribus beneficijs
conrespondere non possim. In amore vix ausim dicere, quoniam in amicos me talem semper praestiti, ut nun quam ulli cesserim. In hoc genere contentionis Vin cerC, quam vinci semper malui. In praessentia itaq; hoc solacio frueris, te non Elum Mediolani, sed etia Cremonae in ubi gentium Franciscus erit futurum . Si tamen c qu0d non dubito θ talis Merula erix in Francis cum, qualis futurus est Franciseus in Merulam. Tito Iudiciano verbis nostris salutem ilicito. Libenter elicerem literas a Pallavicino nostro. Tu ut assequat il-
299쪽
lum urge. Hune Merulae,& Francisti dimidiu temper existimavi. Vt partes igitur ad totu redigantur, vestras expecto litteras, non longo scribendi interuallo, sed decimo quinto quoq; die. In hac re, & si negociis familiaribus obruor, faciam tamen,ut officium mea non desideretis. Valete animulae, & mei amoris delitisie Cremonae.
loii Martino Laetam S. D. . i.
' vas quam libentissime perlegimus, multo libem
. tius si eas latino sermone dedisses, quod te hoe quin saceres seuocauerit no satis video. Scis me eo ingenio csse, ut quam plurimi meos semper fecerim discipulos,nec eorum grauiter feram in litteris praeser. tim, errata. Quippe qui potius infame, qua dehonee Tirones ad bonas literas .λPeriucunde ergo quaecunq; fuerunt nobis excitere. Quae etsi ea elegantia, quam in te semper desideraui carent, amoris tamen, & beneuolentiae, qua de re nunquam dubitaui plenae sent. Tein.mei semper studiosum cognoui. Tua c5mendatione erga filios Zachariae Bindae non opus erat, tametsi gratissima nobis fuerit. Nam illius perspecto vultu per se comendatus fuit,& ita domu meam illi patefeci,ut nuhil antiquius huic fore credam , quam per te mihi c&mendatum fuisse. Vale me totum tuum esse tibi persuadeto meis verbis tuum patrem salutato Cremo.
Non potui iampridem meas ad te volare cupiem tes
300쪽
tes diutius comprimere,& quod serius sorsan expectatione tua ad te perferendas curauimus ea fuit cause, quia tuas primo quoq; tempore expectabamus, mihiq; persuadebam te scribendi consuetudinem differre, ut eas uberiores mitteres agri imitatione, qui cum multos annos quieuerit, fruges largiori manu effundere solet. Sed hos foetus fere copressos, & florem siti mei desiderij exustu languescere animaduertens, nolui hac
inani spe diutius ali. Ne forte illud, Hesiodi, quod multum dispicio, despicere videar, ut qua mensura acceperimus,reddamus,vel cumulatiori si possumus. Scriabam ergo, quia mihi confido solum desertum, atque derelictum ea diligentia a te cultum iri, ut impendijs scribendi cessationem etiam augeri studeas. Interim has nostras inconcinnas lectitabis, quibus intelliges ,
nos valere,& te a parentibus meis valde amari. Uxor intestino morbo adhuc tenetur, praemitur, urgetur magno meo incomodo, atq; impensa, sed utina emergat.
hoc in manu Dei. Doleo illius vicem, sed quod e Deo
id aequo animo ferendum censeo, nec ad seciandos antimi nostri langores refugium oportunius omissis Atomis Democriti,& Epicuri, medicinamq; saluberiorem Tusculanis inuenio, solacio Ciceronis ad obitum Τulliae leniter ferendum . Vide mi Ludovice, quid ex philosophia,vel potius ex ratione hauriam, qui me ipsum consoler, caetero qui ex aliorum consolatione vix me colligerem, tanta est meorum studiorum consolatio. Haec de me. Cu Meliaduce non possime agitur, nostris tamen mandatis interdum tergiversatur, ut sunt Pel pidarum tempora, quae est huius seculi calamitas. Hac de re illius patrem admonui, ut huic vitio occurrat. Ad