Francisci Zavae Cremonen. Orationes 4. Epistolarum lib. 8. Carminum lib. 3

511쪽

eaptis irretirentur, nullius sortiin s concupiscerent, . stulti se premis expectatione, vel potius suspiratione addic vicit, &nubilitate animi demissa vcnditant, non . qui amplis in Aulis vario auleo insignitis, Emblemate, vermiculato tirustratisin laquearibus, tabulatis rectis auratis, foribus & vestibulis maria iijs, omni dificio. umbraculis collustrato discumbunt. nant, tricliniafrcquentant,s commode ambulant, ubi vasa corinthia eircunspiciunti, Abacos delicate expositos vident, stragulas vestes; silcipplantur, quam plurimis Mancipiis. ScribisAlietos ibit si di accensis imperant. Seu tudiccc iuitasse, haec it nimia antiqua obsbluerunt, &a nostru contempta euaduerit 3t. Huius seculi splendidi Heroes huiui odi Philosophos irrident , sipernunt, &penitus effugiunt, magis probo quorum Plailosphia diuitias sapit, coquinas munir, opes commendat, honores pr dicat, miserus, egeno , mendicos, abicetos misereatur, humiles, . iacentes dolet, scd no crigit, tempori inseruienduin. quando h*c in te pra suspiciosissima , . quibus non facile ho navatam sensus percipiuntur, quibus fortuna maxime dominatur , quibus

nobilitas,& virtus diuitijs sectumbit, is orantia dissimulata, &borutas an prudelites allioquin bonos fallit, incide rimus . Praetens haec hominum conditio

longe alia intuemii, ab illa simpli i, & candidapi i colum vita expostulat. Spppudet inq in hunc locude uenil se .praesertim clim & ip 'c haec admirer, quibusrcs tam Iliaris auget up, ornatur suppellectile maiorem

indies capit, & eorum misereor quibus ut inquit ille Vcrba sunt sine penu, & pecunijs. Dabo igitur & ipse Uperdm, ut eorum inuassuefaciam philo phiae, quae docci cQqui eat .c sanie , di p)p cy Qptime familia. -' alere,

512쪽

alere,& vestire, agricolas ararε operas terram Ader , Perge mi prudentissime Manuti, scribe sequenter ad illos unde literae non inan sed plevissimae redire. . possimi. Nam si ad me scribes nihili inanius , nulli . n. . qui philosophiam veterum tequuntur, ditant abunde ictus sectatores. Plude ter agemus si neq; nimis studiose neque nimis abiecte hanc vitam coluerimus , quo in . genere praesens Philo Ephia tota versetur. Non te amplius ab hac frugistra messe cqua ita Dij me ament , uberem . & copiosam tibi; Vet potius viriq; cupio 9 reuocabo. & quod Sigismondus meus mihi cito nomiqne. quod sepius fecit, stribet duobus versiculis binis, di longissiinis literis id ine a te accepisso non negabo dVale, & si me amas, quod te facere non diffido ,'nE Platonis iam obsoleta philoisphia, qua tamen scripta tuas penumero illustrasti, hac tepestate hec inspergas, quae felix, fausta fortunata in diuitijs l&opibus exultati in egestate,& miseria tota iacet, nec ullius eloquentia erigi potest. Centies Vale sapientissime Manuti rquando ini Ilies sapis . Cremo. Non. Iunij. 3

Sebastiano Regulo. S. D. . i

Saf Rot f hon minus duobus pridie cal. Iun. a publicanis tabellarijs literas tuas emi j mihi lane ineundas, nee ijs mihi quicquam charius. Illarum breuitas misi sommopere placuit, nec mihi pollicitationes tuae, quamuis Cremonentes aegre serant istis distrahi displicuerunt. Verum no ea caula ad te Icripseram, ut mihi de te noua promitteres, & spon fores ad Me inihi dares. Sciebam te meu esse,quod me impulie

513쪽

vita a te quaererem, quibus metus Nin p*tes, Vel qu non te recte habe , quod doleo, vejique a nimis occubpatus, in quo tibi gratMlor , rq pnης re tamen te amincos habere, quibus secure possis, quae a te peto expli canda comittere. Sed heps Regule sic ii ecum agis sic tibi dissimulandum putas e quo Dij boni culoque ris P credis mihi occulxu qu0d tu Borioniae prψfiteris cnon certeia Latissim ps ς' im& fςrtilissiliati multaruiniscientiarum campu' lihi patςς i Caue nς id iciant fomtuna titsimi tua doctrina Bononienses , qui te ob singu- dares virtutes tuas admirantur . Sed esto qu9d tu ad me scribis, quod tame0 mihi si emonae literas humarniores profitenti verisimile 'fui n*posui jdes hoc

.Onus uni ex tVis ain siis: mingi meo imponi id credo. Nam si amicus ille in quo rei tantae spem pyni Brecusaret, ego reprςhensione dignus , qui hoc probat-sem, nec tu hanc uita reppsses,' qui mςa causa hoc petiuisses. 4dque mihi carum est te existimationi tuae consulere. ac meae, in quod ut enixe incumbas te hor

siqniensium liberalitate cur Sigonium tuta, vel potius nostrum non aemularis e tanti paginam facis, ut malis pagella scilla ad me scribere, quam integra e quid sia ouoniam venian istius vi bis amplissimae,& nobilis. imae .visendae gratia, & hoc ab aliquo amico utriusque tibi renunciabitur,nu tu statim nuntio accepto Ventcs, Δ me domu tuam inuitans vestes scindes e Quid meitCremonetes, si domu scissa veste redirem, quando ipsi ex hostibus Aquilas integras referunt, & magnis Dijs ima sipolia, manubiasq; incolumes deuotas ferunt e Tecum libenter mi Regule praeter Cremonensium morem, qN serio agunt, iocor. Mallem tamen literas ooc tuas '

514쪽

etinisti uni hoc tintnγ, sine se si quid se ibis 'quod non credo, natura n tibi ea largita est . quibus argumenti Nunquam inops esse possis, seribe quid agant Cremm hentes nostri, qui te ut audio sepe viuint. quid ex eora oratione de iis lperes, quid ex eorti indole spei capia quid'eκ horum ingrcssii, di ambulationibus quando tecum sermocinantur si tu tirn Oblei ucst Exij seni ini penumem de praehendimus , quales illos habituri sinus . Scribe quoq. quid Simon noster agat. Hoc aetepetb, ne tantopere parsimoniam, & frugalitatem illam antiquam admircris. Sic. n facilius a me imp trabis, vere multis, & nobilibus comitatus visam. vale mi Remle, mihi in amore responde, unice. ame amaris. Cremona Non. Iuni j.

- - Francisco Caesari no. S. P. D.

' Ix R cv c 1 s Marchius mesbi multis rebus ante inuinxerat, hee illisJeuibus, nec caducis, quas vulgus imprimis siuspicit, & habet, sed illis, quae nulla fortuna licet aduersa obliterantur, modestia videlicet. & teni- Perantia, morumq; mansuetudine . & facilitate cum lingulari verecundia, &obedientia coniuncta, quas animi aegregias dotes cum primum hunc cognoui, effecit, ut nunquam in hoc desiderarem , sed potius ut mirarer . d. illum multis imitandum proponerem, qui Non ea morum elegantia in sensuum regione contin rentur, ut solet in magna iuuenum stequentia euenire'. At nunc me ita sbi denuo obligauit, ut non alio ossicii enere huic respodere plene, cumulateqi posse videar, quam

515쪽

soIeo , ut illum omni beneuolentia complectar. Hic ergo ut mei amantissimus, & quce a me puer accepit maxime memor, me quo die Cremona vepit, visitauit,

di Galeacij patris sui viri clarissimi nomine, plurima

lalutem mihi dixitiinox triduoaut ad summum quatriduo, se Mediolanum reuersurum, .ut si cu amicis literis

loqui vellem, id agerem, scribendi nactuvoccasionem, si ulla tamen unquam est sedate scribendi humaniorestiteras tractantibus, & in ijsdem varii, multiplicisque ingenij iuuentutem exercentibus, munus recidendaraliterarum se studiose, & amanter priniturum dixit. , Nihil tum dixi quod in pretentia scribam habeo. Idem pridie quam di scederet ad me redijt, eandem oration. renouauit. Cui resimodi piud mihi pharius fore, quam si te conlienisset, di verbia mers te plurimum saluere lusisset. Id di si diligenter te effecturum pollicitus est, ei tamen has tibi perserendas arbitratus sum dare. me quibus tu de statu nostro Niquid cognosceres. quod tibi non minus gratum fore sperabam, quam mihi est de tuo quae opto, &cupiv audire. Quando tibi quaeq; optatissima semper precate. sum . Nos igitur valemus

caiidem musas excolentes,quibus cum mediolani tecuessem. & una domi tuae deambularem nihil iucundius me dixi habere, nec quamuis mihi in patria non satis gratae, illaru tamen solatium ullum salubrius reperire

Quamobrem quicquid: och mihi ab eruditione discitapulorum meorum seperest id totum in harum suauiu msstud ijs ponere. Quod quanta animi delectatione

Laciam, dicendo nec ipse assequor, nec explicando tu ipse cognoscere potes, ea tamen est, qI me totum

516쪽

amicor siles non blanditiis, di assentatio mirin, quibui villa pestis capitaliter inter eos, qui sanctillimo ami. Citiae vinculo copulati sunt, possit, esse dijudicandas l

ille oculissimo tuo OEconomico quaerendi sit. i Ad te istius urbis primarios, di maxime copiosios iuueὰbsconssuere, qui ad minus amplius quinquaginta linter Hos primo quoq; mensi:,tanquam regium vestigat tibi renutant. Ne d te a paucis sed 'a quam minis exp- gere frequentabat d Et hoc eo ardentiori aritimodice bat, quia silebat quam iisseta corum conditio , qui nercede Cremonae docerent, quorum in id docendo 'incredibilis. atq: admirabilis vald fructuos dabcae esita. Ea est hac in re dispicieratia, dilaboru arere r.T: Tza a o ' quael.

Digili reo l

517쪽

ignprat quanti sit virtus, ego scribendo erubescan Praeterea re omnibus chartulimum esse, & quod a Deo. tandui cst , te bonum virum , quod illum maxime: decet, quibus ado scentes literis crii liundi, m0ri ibus poliendi traduntur. Et quod in tribus bonis Plato enumerabit. st bene valentem,S firmum esse dixebat. Omnia facile a binere potuit . e regione enim huius diu nobilissima exercitatione Mediolanensem iuuentutem erudis. ras:& illustras. Vox tua disertissana,&clatissima ad huius aures dum inexplicatione i cri antuarum in Millumum illo cum chari Mino fratre

comoranteruersaris deserti poterat, reliqua. t german audire .lei Quo mihi haae explicante in e tu multorus nobilium .dici non potest qualita lVtitia talem, tantum virum audiendo, tunc assicereri cu huius recordationnin dies maiori gaudio cumulor; l Ii sint foecundissimi Uri tui. quos ijs aureis. fontibus irrIges.11 Haee sim nobilissima titate laevia illa spargas & dissemilies,

quae in homilium sempi ternam memoriami propagen tur. Vtinam huiusmodi arboris surculos aliquot habe rem, quos in hortulo meo sererem ., Mihi enim non dissiderem ill os infimas inde mihi casuros, quibus elegantissimae hibliothecam meam adornarem , quo S utiletiacam; di corinthiam suppellectilem admirarer,&sertasse ut Hegantiores illi longe preserremu-Verum quorsum haeci ut scias te tibi gratulari. & Deos pro cari; ut haec tibi incolumnia seruent.& fortunet. nos baliquando. tuis direr Pisam quod mihi quo tena pore a eramqs teneturum mon rogatus dixisti Breuestu has fortasse dices , ego breuislanas si putares imihi

518쪽

suifrastio contigerunt, & tibi longo i, dulcique labore peperisti at longi ssimas si utriusq; occupationes respexeris. Nam & si mihi pari fertilitate non respondent, tuis tamen mihi crede non sunt minores .i Vale, di me ama. Crem. pridie Non. Iunij. ibi: irn tri ip . . l . rGan kli et i vu

Z ' Petro Prando. S. P. D. lito

Nascro mi Prande quo fato, bono tamen unae ex

ruis doetissimis, politissimisci; & amoris plenis literis in nostras, quae impressae & Typis iam exscriptae sunt .

irrepserint O Quas cum vidi una cum meis congluti natas.& insertas maximopere istatus sum. Rem Gonia sagae nostro enarraui, eidemq; mandaui ut te quampriamum huius mihi gratissimae coniunctionis,& insitionis admoneret. Quam elegantissima Epistolam si patiere. Vna cum nostris in lucem venire , propediem illam videbis. Id ut facias te tantum rogo. quantum amici' eia nostra, ut id agam patitur . Voc si arbitrio , & - .luntati nostrae condonaucris, me tui in nos amoris maximum pignus habere non negabo .i Sin animi tui ia desiderio nostro, quod non credo voluntas aliena est .a loco suo, ubi concinne posita est, eam inuit amouebo . Quod si permittes maue tamenne id agas citui te noni amantem ostendes, & rerum tuarum te

negligentem significabis,meq; tibi non charum literis tuis testatum mille declarabis. Vide mi doctissime Prande quo te thiuriae genere obstrinxeris. imbi non amicus, pulcherrimi animi tui flatus expugnator, di hostis, mihi non satia benevolus. Si tu hanc domestia

Diuil

519쪽

. eam discordiam quod nollem 'quaeris non me bule

contentioni opponam. Si probas hoc modo filios heneuolentia paterna exhqrcdandos non intercedarii, Si tibi deniq: cimi his digladiandum putas,ne tibi per

suadeas me euocandum . qui me vobis certantibu ih

erp matri. Quod meum ust id tibi, vel nullis testibus e pondeo albi nunquam quod tuum sciam eripiam. Quid agam nescio. Hoc maxime scio. Si vis ut insita iliterisi hanc germanam societalcm alio transferam, ibi sitbtristis parebri sed hac imprimis pactione, coniuento, di stipulatione. ut mihi dissoluas quinquaginta Sestertios, pro illius pagellae, unde euclletur, recuncilianda gratia ta Virum mavis ad nos scribito, &si me amas quod utriusqi existimationi conducere animaduertis, mihi concedito o Si te amas, si Goga in omni doctrina ilistratum,omni humanitate insignitu, procul a vulgi ambitione scmotum omnibus bonis desideratum,no minus honeste lachrymis decorasti, qua Heroides.Troianiq; Heroes suum Hectorem Achilicssuum Patroclum, uniuersa Graecia Achillem, Syraci sani Theocritum , & Archimedem , Cremonenses Vi-dam,& reliquas suas delicias decorarunt. Si hunc nominus Vespasianus fecit quam Scipio Ennium, Lelius

Terentium, Lucullus Archiam suum, quod a te pet concedes, ut & hoc Gogauae nostro . quem lickt nunquam de facie nouerim illum tamen , & virtutis, &morum nomine. Vt per te cognoui, plurimum amaui.

tribuas velim. Nec credam illum, licet c lestia magis quam humana suspiceret, quod a te petimus aspernaturum. Cui tantum te debere, & merito, falci is c ab hoc enim maximis scientijs nobilitatus, quod literis ad amicos testari sunmue tibi laudi fore non dubitas, fuisti.

520쪽

suisti ut omnibus amicis, assinibus, cognatis, di am ris ossicio, & scientiarum omnium genere hunς ipsiuna doctis imo tuo praeconio dudum nobis audito praepo- mendum&censeas, & testeris. Id potius probarcim' quas misisti ad Aurelium Calessum Sablonetae ludidnagistrum,& alia quae in Gogatiamin cum a in auisus .in Hispaniam prosecturu M& post eius in selum discU. sitim maxima solertia, & ingenijdi Iigentia meditatus scripsisti ad nos statim ab , his lectis mitteres. Si tibi gratum est. vet nos dum funere effettur Regem ipsuna , ct eius praetoriam cohortem , reliquum* nobilissimucomitatum in Oibus literatis Gogaui funeris luctuosit exequijs videre, vi funebres Tibicines ad easdem concinentes praetercam , di imulta aliae in leadem Epistola doέ iis inae a te scripta omittam a Id primo quoq; tem- .pore nobis dato Vide quid egerim. qui cum dubit

rim ne Vnam e tuis a me repetas , alteram a te efflagiatem . Vale & me ama, qui te in amando semper ima tabor , cetera si non assequar no desinam tamen tecum 'familiariter omnia agere. Cremo. Tertio cal. Quint.

i FRANCISCUS ZAVA

e Bartholomeo PoZZallo. S. P. D. i

P Vcc u R A M mehercle occasionem: ad me literaes exarandi nactus es mi chalcissime PoZZalle, quam sic me amas utinam mihi probares . E quo nam meorum strinonum accepisti, his satis esse, qui amicos multis, maximisq; nullam vim, nullam tempestatem, nullam calamitatem, nullum naufragium, nec denique ipsius minas,& fulmen Iouis passuris beneficijs cumularunt,4llustrarunt, in maxime conspicuo loco posuerunt, si duobus