Cursus theologicomoralis tomus prior posterior quoad ea, quæ moralis theologia disputat de Legibus, de Præceptis decalogi ... Ad usum Tyronum elucubratus ... A P. Dominico Viva Sociatatis Jesu ... Pars prima octaua De Restitutione

발행: 1723년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

186 ςuastis VII. Aniculus VIII. ricum, qui litem dirimat, & perinde

ac si esset Judex, partes componeret , exigente id aequitate, & bono pacis, ut notat hic Bonac. 'uaest. q. f. I ., juxta doctrinam Suarii, Tabienae, & Σorii p. 3. lib. II. cap. g.

X. Vigesimo, Pro actibus iurisdictionis sori interni nihil accipi potest, puta pro dispensatione votorum, aut pro absolutione a Censuris, &c., quamVis possit dari pecunia injuste deneganti absolutionem, ad redimendam injustam vexationem et Pro actibus vero jurisdictionis laicae, S temporalis non est Simonia aliquid accipere . Verbi gratia si Praelatus pretio concedat licentiam docendi, vel legitimandi ad honore S temporales, aut ad successionem in bonis i quia non exercet jurisdictio. nem spiritualem secundum se, sed quatenus continet temporalem ; Contra tamen Simonia est accipere, vel dare aliquid pro actibus Ecclesiasticae jurisi dictionis, etiam fori externi; quia ta

lis jurisdictio est spiritualis , & superis

naturalis . Unde Trident. sess. 23. cap. 18. generaliter decernit dispensationes Ecelesiasticas gratis concedendaS , MIioquin censendas esse surrepticias. Receptum tamen est stylo Curiae Roma.nae , ut in dispensationibus concede dis aliquid solvatur . Primo . pro sistentatione Papae . Secundo, pro labinre , & sustentatione Oilicialium; quamvis enim pro tali labore nihil accipi possit jure Ecclesiastico, dispensat tamen Pontifex in hoc cassi, ut docent Suar. , AZOr., Bonac. Tertio, quia Pomtifex commutat unum opus in aliud. hoc est dispensat relaxando vinculum, ct imponendo solutionem pecuniae erin andae in pios usus. Quarto, in poenam elicti. Quinto. ne facile dispensati nes petantur. XI. Quaeritur quinto, Quinam po sint Simoniae peccatum incurrere Respondeo , Omnes homines posse

incurrere in Simoniam Divino, & naturali jure prohibitam, quia omnes naturali juri subjiciuntur ; unde esset simoniacus Papa, si praevio pretio conferret Ordines Sacros , de paganus . qui emeret Baptisnum, aut ad Sim niam cooperaretur . verum Simonia non committitur ex pacto cum Deo

inito, verbi gratia . si illi permittaturres temporalis in case , quod donet Prophetiam; nam nihil temporale d nari potest Deo, quia dominus est universorum: Solum potest illi dari o, sequium spirituale , dando verbi gratia eleemosynam ; unde spirituale in tali casu cum spirituali , nempe cum

prophetia, commutaretur.

Praeterea Simoniam jure humano prohibitam possitnt omnes fideles incuris Tere , quia omnes legibus Ecclesiastiacis subjiciuntur . etiam Papa , quatenus secundum vim directivam etiam iis legibus subditur : Quamvis praes mendum , quod habeat justam causam dispensandi secummet, quando eas leges transgreditur; quia in facto Principis non praesumitur delictum, ut bene Suar. lib. q. cap. 32. Non dispensat tamen in ulla lege, quando vendis aliqua osticia Eccletiae , quia nulli supremo Principi prohibetur vendere officia vendibilia suae Reipublicae . ut

notat Azor, pari. 3. lib. I 3. cap.

XII. Dubium est. An Simoniam jure humano prohibitam incurrant, qui illam exercent, sciente, dc dissimula te Pontificep Sanch. lib. 3. disp. 33. Sal. , & alii putant non incurrere, quia Papa nunquam praesumitur delinquere a Si autem dissimularet Simoniam , dc non in ea dispensaret . delinqueret ;ergo praesumenda est dispensatio. V

rum Suar. . Sayr. , & alii putant, non excusari a tolerantia Pontificis , qu ties aut non habet Pontifex certam scientiam de re, quam tolerat; aut i ierat, quia non expedit omnes punire ad vitanda pejora mala ; aut non est talis consuetudo in contrarium, ut jud,

192쪽

De Restitutione ob Simoniam . III

iudicio prudentum ea lex sublata cenis statur. Ratio est, quia in dubio obiblationis legis iudicandum in favorem

egis , quae stat in possessione ; atqui tolerantia Pontificis in his casibus ad summum reddit tantum dubiam obligationem legis ; ergo lex non cessat

obligare . Minor probatur . nam taciturnitas , & tolerantia non semper arguit consensum; praesertim quia d lictum aliquando non punitur , quia non denunciatur , vel quia non expedit omnes delinquentes punire, vel quia ex negligentia aliqua Superior tacet, quin iactum approbet iaXIII. Quaeritur sexto e Quibus de causis excusari possit a labe Simoniae accipiens temporale occasione spiria malis λRespondeo , sex causas , seu titulos enumerari . Primus est titulus debitae sustentationis. Secundus titulus liber litatis , seu gratitudinis. Tertius , labor extrinsecus, seu per accidens annexu Roperi spirituali . Quartus, privatio liabertatis , vel alterius commodi temporalis, seu lucrum cessan& , ut . exerceatur spirituale . Quintus, redemptio vexationis . Sextus, consuetudo accipiendi temporale pro spirituali in aliquo casu . in quo jure tantum humano id prohibetur, cum consuetudo possit Icigem humanam abrogare; De singulis

nonnulla dicemus.

Primo itaque sine Simoniae labe pintest accipi aliquid pro spirituali titulo

sustentationis ; Nam Simonia tunc habetur, quando accipitur aliquid indeditum ι Sustentatio autem jure naturae

est debita . Etenim DEnus es oper

rius cibo suo, Matth. ro. , & uua ah νi servit, de altari νιυere debet, ad Rom. I s. Ita communiter et Sicut enim qui

contractum onerosum iniret de Mista dicenda , dummodo fibi dentur candelae, hostia, vinum , ct alia necessaria . certe gratis celebraret . ita qui

pactum facit de celebrando, dummodo sibi detur sustentatio, quae paritetrnecessaria est ad Sacrificium ; Etenim

cum homo privet se negotiis temporalibus, quibus posset lucrum capere,& se sustentare, ut vacet Sacris inin,

steriis, par est, ut sustentatio illi detur p Nec per hoc non gratis Sacra peragit: Sicut mutuans per hoc quod

exigat a mutuatario lucrum cessans , non dicitur non mutuare gratis AZori tamen negat hoc licitum esse

et , qui aliunde potest sustentari . Sed

rejicitur communiter , quia quod liunde habeat , est per accidens, nec per hoc privandus est sustentatione jure

naturae debita ; cum nemo teneatur mulitare suis stipendiis, ut bene Suar. c. s. Tunc peccaret accipiendo susten.

tationem, quando ex ollicio teneretur

ministrare spiritualia . & ratione Oimcii haberet alios reddimu sufficientes.

Hinc sequitur cum Navaris , Suar. . SOt., Valent. , Bonac. hic , posse si

stentationem deduci in pactum , quia quilibet deducere potest in pactum , quod sibi jure naturae debetur; Sequiis tur secundo . hac ratione excusandos Ministros Ecclesiae , Concionatores , Consessarios , Sc. accipientes pias oblationes, vel alia stipendia ex co suetudine, vel ex legibus Ecclesiae praescribentibus aliquid dari pro certis muneribus. Neque dicas, in cap. ult. Dσpactis prohiberi omnem pactionem in spiritualibus . Nam vel non est ibi sermo de s ustentatione jure naturae debita, vel dicendum . quod in quibusdam sunctionibus contraria consuetudo legem illam abrogarit. Secundo, potest aliquid aecipi tit lo liberalitatis, aut gratitudinis, dummodo non sit gratuita compensitio pro spirituali , quod damnatur ab Innoc XI. prop. 43. seu non detur ad compensandam spirituale cum temporali ;nam haec compensare, seu aeque pei lare, apertissima Simonia est . Nec de.

bet ullum tacitum pactum praefuisse ;Λ a a quia

193쪽

188 staom VII. Aniolas VZZZ. quia sic non gratis. & liberaliter daretur, sed ad latisfaciendum obligati ni ex justitia ratione illius taciti pacti contractae . Si tamen aliquid detur ad satisfaciendum soli obligationi antid

rati, seu morali, ortae ex virtute gratitudinis, nullo praecedente pacto Implicito , non habetur Simonia, cum non detur ut pretium, nec detur intenti ne permutandi temporale cum spiritu, Ii, ut advertit Suar. tom. I. De Relig. . q. cap. 36. . Ei illuc., Navata, V

lant. , dc Bona hic; Et quamvis dare aliquid titulo gratitudinis non sit gratis dare , sed sit dare titulo Beneficii accepti, tamen quia non datur ad satisfaciendum ulli obligationi ex iusti-xia , aut ex pacto . ideo non sufficit .ad Simoniam; Quod etiam notat Legdub. 2α ex Suar. , Nauar. , dc aliis , tibi tamen pariter notat, periculosum

id in praxi esse. Dices , qui titulo gratitudinis dat

spirituale pro temporali , obtinet remissionem, seu extinctionem obligatio. nis antidoralis, quae est pretio aestima-hilis . non secus ac remissio debiti ex iustitia; Unde recurrit, quod temporale cum spirituali commutaretur . Sed xespondeo cum Suar. num. 13. , NM uar. . Fillluc. apud Bonac. quaest. 6. Inanct. I. negando, remissionem , seu

extinctionem talis obligationis esse pretio aestimabilem ; Etenim sicut natura. liter consurgit ex largitione doni o tigatio ex gratitudine . itaui ad contrahendam talem obligationem non requiratra novum pactum, nec nova vinlantas praeter voluntatem accipiendi donum ; ita extinctio talis obligationis naturaliter consequitur per recogniti nem gratuitam: Ex quo fit. quod qui dat spirituale titulo gratitudinis. & ad extinguendam obligationem antidor, Iem, Vere det gratis, nec aliquid pretio aestimabile acquirat, dum acquirit id quod naturaliter consequitur ad Matuitam recognitionem: Sicut qui ibherciter donat, omnino gratis donat quamvis acquirat obligationem , quae consurgit in donatario ad recogniti nem ; quia talis obligatio naturaliter consurgit, dc ideo non dicitur esse pretio aestimabilis. Certum tamen est, ut

diximus , quod si quis det temporale obligando donatarium , ut satisfaciat obligationi gratitudinis redonando sp, rituale . committat Simoniam ς quia ex tali pacto sive expressis, sive tacito consurgeret nova obligatio ex justitia, quae eit pretio aestimabilis; S ideo qui

dat mutuum obligando ex pacto nubtuatarium, ut remutuet, usurarius est,

eo quod praeter obligationem generalem , & antidoralem inducitur ex pacto nova obligatio civilis, re specialis. Hinc sit , quod si quis det temporale intentione acquirendi spirituale ex titulo gratitudinis, non committat S moniam ; Si vero det temporale i tentione , ut ille veluti ex pacto tacito oblistetur ad redonandum spiritu te, ad utisfaciendum obligationi ortae ex gratitudine . Simoniam mentalem committat, ut notat hic Bonac. Dei bque si quis gratis det temporale sine ullo pacto implicito, di deinde petat, ut titulo gratitudinis sibi spirituale co

feratur, non committit Simoniam. cum

non petat indebitum, quamvis in Pr xi id etiam valde periculosum sit, Sicut nec committit usuram , qui petit, ut ex gratitudine sibi re mutuetur . Immo nec Simonia committitur ab iis . qui tradunt Religiosis eleemosynas petendo, ut in gratitudine m Orent pro se, nec a Religiosis, qui id promittunt: Etenim non petitur eleemosyna in printium, esto ea non daretur, nisi sper rent orationes, s sicuti non eliceretve actus contritionis,nisi immineret mors, siqitidem illud est motivum extrinse cum impellens , non finalizans ; Ad

cum modum , quo in actu contritimnis metus mortis est motivum solum .

extrinsecum , dc impellcns . Quod i

194쪽

De Restitatione ob Simoniam iramen In materia Beneficiorum, oratio. num . vel simili materia periculosum est in praxi, ne quis velat donum Dei pecunia possidere, quamvis nolit illam dare in pretium: Sicut Simon Magus nolebat dare pecuniam in pretium rei spiritualis . nam pretium est mensiuravatoris rei ; Quis autem est , nisi fatuus , qui velit spirituale cum temporali polle in valore proportionari λ Si

in humanis nec amor, nec sapientia pretio aestimantur, ut dicitur Sapient. c. 7. , quanto magis supernaturalia pQuare permutare spirituale pro tem porali in lata significatione dicitur verudere spiritualia ; Sicut Iudas dicitur vendidisse Christum, eo quod sic pe

mutarit, & D. August. q. Conses cap. a. , quia Rhetoricam mercede docuit,

dixit se illam vendidisse . Quod haec in praxi sint periculosa,

in materia praesertim beneficiaria, Pa

tet ex Cap. Tua nos, De Simonia, tr

hi Urbanus II. dixit esse simoniacum Clericum, qui offerebat bona sua E

clesiae, ea conditione , ut in Canonicum reciperetur , esse simoniacos

illos, qui non admissuri erant illum in Canonicum, nisi hona sua largitus esset. Ratio a priori est, quia quamvis pecunia in tali casu esset finis secumdarius , tamen movebat voluntatem ,

tanquam causia principalis partialis, adique adeo in eodem ordine ponebatur

pecunia, ct finis spiritualis; Etenim uterque simul movebat voluntatem ad conserendum Canonicatum , & solus finis spiritualis non susticiebat. Praetem

quam quod non dabatur gratis, & sine pretio; solum enim quando paciscitur iustentatio , datur res spiritualis sine pretio; cum non sit indebita sustent, tio , sed iure naturae debita. XIV. Notandum tamen , quod si quis

susciperet extremam Unctionem non solum pro remissione peccatorum, sed etiam ut liberetur a morbo , quando

illam etiAm susciperet, quamVis mor hum non curaret, tunc ita habet pro fine secundario aliquid temporale , ut non peccet ; quia finis secundarius in tali casu cadit a ratione finis rigoroso dicti, s qui scilicet magis aestimatur,

quam medium. cum non magis aesti metur , quam opus , quod aci apsium ordinatur: Quare pronne secundario saepe idem significatur ac per accidens, ac de consequenti, non vero significa

tur finis presse dictus , qui magis intendatur , & aestimetur . quam OPuS quod ad illuni ordinatur . .

Hinc qui opus conjugii intenderit Primario propter prolem, secundarici

propter voluptatem , certe Reccaret ,

quia nullo pacto potest esse finis ope rationis presse dictus voluptas, nisi Mpud Epicureos. Quamvis autem aliquis abstineret ab opere conjugii, nisi esled in eo voluptas, non hinc sequitur, quod habeat pro fine secundario Voluptaritem; sicut non quia aliquis abstinereea celebrando , nisi rogaretur ab amiaco, vel nisi daretur eleemosyna, india

fit, quod pro fine secundario celebi tionis habeat obsequium erga amicum.& eleemosynam; tum quia potest misela ordinari ad finem spiritualem, quamvis rogatu amici celebretur, sicut rogatu poenitentium audimus confessi nes, quas tamen ad finem spiritualem ordinemus; tum etiam quia preces γmici , ct eleemosyna possunt esse tam tum motivum occasionale, non finale . seu causa excitans, ct impulsiva ad celebrandum , vel causa applicationis ad celebrandum, quin sit causa finalis, de

secundaria, juxta distinctionem Iuristarum; In quo sensu Deus promisit Hebraeis obeatentibus bona temporalia ,

ut eorum spe excitarentur, non ut pro

fine illa haberent, nam quod habed

rationem finis, pluris aettimatur, quam medium, juxta illud effatum: Propter quod unumquodque ιale, Er illud maingis Unde si Deo obediremus praecisupropicr bona temporula , quae Pro mittit ,

195쪽

Iso . astro VIL Arιiculas VTILmittit, hoc actu magis haec bona , quam Dei obedientiam aestimaremuS , quod est absonum. Tertio excusat a simonia titulus laboris extrinseci , seu per accidens conjuncti cum actione spirituali, quia hinjusinodi labor est pretici aestimabilis,. sive labor extrinsecus praecedat, sive

comitetur, ut docent communiter a

Secus tamen dicendum de labore intrinseco, ex regula illa Urbani in cap.. Si quis objecerit a. quaest. 3. cui ho

rum atierum vendiderit , sine quo nec alterum provenit . neutrum invendιtum

derelinquit; ut communiter etiam docent contra Hadriam quodlib. s. . MDjorem, & aliOS.

Proinde Suar. , Filiivc., & alii apud Bonac. docent, posse quidem accipi aliquid pro obligatione celebrandi i ii hora, pro longo itinere , quod quis

suscipit ad celebrandam missam, non tamen pro labore & defatigatione . quae in missa habetur. Et quamvis multi doceant, quod possit aliquid accipi propter magnam contentionem Mnimi , vocis, virium . praesertim si ex circumstantia Petionae oriatur talis defatigatio , ut si peragens sacra sit senex infirmus, delicatae complexioniS, sicut etiam si quis magna voce coruetonetur, aut multum studeat pro pa Tanda concione , aut si multum lan ret in mandando illam memoriae; Hoc tamen a Fulluc., & Suar. rejicitur,

quia existimant pretium sumi non poΩse ero laboribus quomodocunque nineessariis ad peragendum sacrum ministerium, prout ab hominibus moraliter exerceri potest. Admittit tameα

Suar. cap. 21. num. II. Leg. Valent.

& alii, quod Cantor aliquid possit

exigere pro cantu in Missa, vel div nis ciliciis, quia talis labor censetudextrinsecus. Docet etiam Leri duh. 8.num. 6 ., Navat , Cajeti, quod possit

aliquid accipi pro obligatione exer

cendi aliquid spirituale , nam sicut in mutuo nihil accipi potest : tamen po

test aliquid accipi pro obligatione mutuandi : ita in casia.. Et sic excusant Capitula quae suscipiunt onus celebrandi quotannis anniversaria Sed verius dicendum cum Gym tract. Φnum. q. ab his pretium accipi nota

pro tali onere, sed pro sustentatione, vel quia privant se libertate a1 alia

Pera, ut mox dicemuv.

Quartus titulus est privatio libertatis. ad alia opera, & privatio comm ditatum, & emolumenti,. quod tunc haberetur. si aliis operibus. vacaretur. Ratio est,. quia privatio haec est pretio aestimabitis; Sicut enim in mutuin potest accipi lucrum cessans, & dωmnum emergens, ita ita cassi. ut notat Lesi . loc. eiti cum Bonac. Hinc

Suar. ,. & Fillluta docend poste pec piam accipi a procurante Beneficium ratione laboris in scribendo,, in peragendo iter, & ratione Privationis lucri, & commodi temporalis, quo se eo tempore privat naec enim sunt pretio aestimabilia. Certe pro privati ne libertatis ad vacandum aliis negotiis temporalibus, quibu& unusquisque posset capere lucrum ad se sustenta dum,. debita est Sacra peragenti sustentatio ergo si quando quis se privat in alterius commodum lucro maiori, videtur posse illud exigere, non. secus ac exigit sustentationem. XV.. Quintus titulus est Redemptio. injustae vexationis; Quare licitum est dare pecuniam nolenti conserre Bapti mum; tum quia id colligitur ex cap. Dilectus, De Simonia ; tum etiam quia. in tali casu temporale non datur pro

Baptismo, sed pro tollendo. impedimento. injusto, . quod est temporale, atque adeo temporale non datur pro

spirituali,. sed pio temporali Hinc fit, quod possit quidum dari temporale adtollendam vexaraonem. injustam, nota

tamen potest dari spirituale. Verbi gratia non potest data Bcneficium alicui,

196쪽

De restitutione ne tibi mortem intentet, aut ne inj

de impediat assecutionem Beneficii pinguioris, adducendo scilicet hoc inpactum ; s nam si des alicui sine pacto Beneficium, timens alioquin, ne te occidat, non est Simonia, ut notat Less. du, a I. . Ratio est, quia spirituale daretur ero temporali ; Si tamen Episcopus injuste vexet me dando Beneficium indigno, aut nolendo dare mihi, cui revera debetur, non postum dare pecuniam ad hanc vexa. tionem tollendam, nam in tali cata pararem mihi pecunia viam ad Beneficium, eo quod in tali casii remotio vexationis idem est ac collatio Beneficii ; Postum tamen dare pecuniam, ne eligat indignum, seu ne faciat m,

Ium , non tamen ut eligat me: Et si quis muneribus Pervertat electores,

postum quidem pecuniam offerre illi,

ne electores pervertat, non tamen possum ego pervertere electores mu.neribus largioribus. quia non est faciendum hoc, quod est intrinsece malum, ad vitandam vexationem inju-1iam ; nec compensatio licita est inde.

hetis patrandis . Quod si vexatio sit justa, non potest dari pecunia ad ibiam redimendam , quia pecunia PDraretur Via ad rem spiritualem. Sextus titulus est Consuetudo asversus Simoniam pure Ecclesiasticam, quia consuetudo legem Ecclesiasticam

abrogat, nulla tamen consuetudo a rogat jus naturale, aut Divinum. Ad agnoscendum autem, num lex sit a rogata per consuetudinem, judicium serendum ex communi sensu Doct rum, vel ex Praxi Pnaelatorum, &Consessariorum, vel ex usu , & stylo

Romanae Curiae, ut Suar. cap. 6 I.,

Quare qui redditus sufficientes habent

ad sustentationem ex ollicio Ecclesia-sico, pollunt per consuetudinem ac-gii rere jus ad majores Proventus, ut

cilicet proVentus ad sustentationem assignati augeantur, ut notat Bonac. ob Simoniam. Is

hic, dummodo talis consuetudo non habeat speciem Simoniae, & turpis avaritiae; quia in tali casu non esset censenda consuetudo, sed corruptela. XVI. Quaeritur septimo, An sit simo. nia dare pretium alicui, ut intercedat pro conuecutione alicujus Beneficii Respondeo, certum esse, quod da re pretium intercessori immediato pro obtinendo Beneficio contineat Simoniam jure Ecclesiastico prohibitam.

Negant nonnulli apud Dian. Part. q. trag. q. resoL is I. esse Simoniam e iam jure Divino; quia revera non Cinmitur Beneficium, sed intercessio , quae videtur quid temporale . Communius tamen, & probabilius Suar. , Laym. de Simonia ι. 6. num. 63., Filiivc., &alii apud Bonac. quaest. I. u. I. num. I 4 , Sanch. diib. 36. amrmane; quia non datur Pecunia pro intercessione 'uacunque , sed pro intercessione inquantum ordinata ad Beneficium obtinendum: quare licet non detur pecunia ad emendum Beneficium, tamen pecunia datur, ut per ipsam Beneficium , seu res spiritualis obtinea,tur; quod est vere simonia ; cum Si mon Magus noluerit emere Spiritum Sanctum, sed solum pecunia Spiritum Sanctum possidere. Confirmatur, quia si haec non esset Simonia juris Divini, eo quod solum ematur intercessio , quae est quid temporale, nec esset Simonia dare Episcopo pecuniam, ut se

benevolum mihi ostendat in collatio. ne Beneficii, unde me possit Praeser re aliis aeque dignis, eo quod nec emeretur Beneficιum, sed affectus E,

piscopi, qui est quid temporale.

Confirmatur secundo, quia quamvis in tali casu Episcopus gratis det Beneficium, tamen qui dat pecuniam intercessori , ut apua Episcopum i tercedat, non recipit Beneficium sine pecunia ι sed recipere pretio rem spiritualem est verissima Simonia iure Divino prohibita; ergo dare pe

197쪽

sa . Vneuniam intercessori immediato ad Beneficium obtinendum est Simonia iuris Divini. Verunt quia multi cum Nauar. d cent, ut diximus quaesit. 3. jure tantum Ecciesiastico esse prohibitam venditionem Beneficiorum ratione em Iumentorum, ratione quorum possent vendi jure naturae, non secus ac vasa sacra ratione materiae, iure vero

Divino prohiberi venditionem Bene siclorum ratione tituli; Hinc qui emeret intercessionem ad obtinendos stinctus Beneficii. juxta hanc sententiam committeret Simoniam iure Ecelesi,stico duplici titulo prohibitam. & quia

emeret fructus Beneficii, di quia pactum iniret pro consecutione Beneficii, siquidem omne pactum pro conuec

tione Beneficii jure Ecclesiastico est prohibitum; Immo specialiter est prohibitum dare pecuniam pro commemdatione, seu intercessione, ex Extra'ag. Cum detestabιle, De Simonia ἰ ubi e communicatur quicumque alteri per Simoniam realem conseri, vel procinrat Beneficium eligendo. Praesentando, postulando, instituendo, confirman. do, &c.

Notat tamen Bonac. cum Suari, Sylvest.. AZor. . Sanch. Ioc. cit., non

esse Simoniam, si detur aliquid familiaribus Episcopi, a quo Beneficium

conserendum est, non ut intercedant.

sed ut aditum aperiant, vel facilem angressum concedant, sive ut certi rem faciant Praelatum de meritis ora. toris, dummodo non se habeant ut intercessores, sed ut insermatores ;quia hoc, quod emeretur, esset mere obsequium temporale. Nec est Sumonia , si intercessori aliquid detur

praecise ob laborem accidentalem, eundo, & redeundo ad collatorem . aut in compensationem lucri cessantis, vel damni emergentis, ut notat Na-νar. , quia hujusmodi labores extrinse-ci in aliis asilonibus pure spiritual,

bus possunt sine Iabe Simoniae com

pensari.

Dubium est ulterius, At sit Simo. nia dare pretium pro intercessione modiata apud collatorem Beneficii 8 Circa quod haec habet Sancla apud Di an.

parti 4. tract. 4. re l. Is . Si daretur pretium cuidam tertio, ut inter cedat apud alterum, cui non incumbit conferre, nec eligere. nec Pr sentare . ut ille tertius obsecret, ut

detiir illi Beneficium, hoe non est iblicitum , & nullo modo est Simonia

quia datur pro re mere temporali, nec paratur via immediate, α pr

xime ad Beneficium; Sie Gabriel , Va'. disputato casu Matriti; Et alii iuniores dicunt, hoc esse probabile, licet sentiant, oppositum esse probi. hilius; & consequenter ad hanc senistentiam dicunt non esse simoniam. nec peccatum dare aliquid famulo Auditoris, ut obsecret suum herum, ut me proponat Regi ad Beneficium. quia Λuditores non presentant ad Beneficia , sed Rex, ct eorum suffragium est tantum consultivum, & sic non aratur via immediate ad Bentacium; ecus si daretur aliquid famulo Λrchia episcopi Granatensis, ut precibus ab ipse Archiepiscopo obtineret, ut m praesentaret Regi ad. Beneficium illius Regni: Sic docti Recentiores. At l, cet hoc probabile sit, probabilius tumen est oppositum, quia non potest negari directe parari viam ad Beneficium pretio, & sic emi Beneficium.

Hactenus Sanch. Ioc. laudato. Hanc sententiam non consulerem ἔetenim sic etiam Eer pecuniam Par tur via ad Beneficium, quandoquidem qui Beneficium accipit, illud vere possidet per pecuniam . quam tulit non quidem danti. aut intercensori immediato , sed mediato.

Idem Sanch. lib. a. Consil. cap.

disp. 33, docet, quod si quis post o tentum, & possessum Beneficium v f

198쪽

Dὸ Restitutioneratur iuste, verbi gratia, quia vult il- Ium accusare, ut deponatur, vel agi tat litem, quae non est evidenter misi usta, Simonia sit offerre pecuniam,

ut desistat.

Addit idem Sancti. dub. 33. Simo niam esse dare alteri pecuniam , ne se opponat contra me ad Beneficium; sicut etiam si dicatur, Ego non me oppono tibi ad hoc Beneficium . cumacto tamen, ut non te opponas mi-i ad aliud, quia hoc est pretio aeissimabile, & per hoc paratur via ad

Beneficium . Utrum autem licitum sit offerre pecuniam competitoribus , de concurrentibus , ne concurrant f Dicendum,

nullo pacto id licere, quia immedi,

te per pecuniam pararetur via Beno. ficio, seu tolleretur justa vexatio , &impedimentum immediatum e Sccus vero si offeratur pecunia, ne inte cessor mediatus Intercedat pro concurrentibus a in hoc enim casu tolleretur impedimentum remotum, quam vis hoc esset etiam vexa. quae iuste

poni potest. XVII. Quaeritur octavo, Λn collatio, vel provisio Beneficii facta per Simoniam ignoranti illam sit irrita 8 Respondeo cum communi, esse ipso jure irritam, & qui Beneficium obtinuit etiam ignoranter, inhabilis est non modo ad illud, sed etiam ad Mtia Beneficia obtinenda in posterum, nisi habilis esticiatur per dispensattinnem Pontificis in dignitatibus, aut Beneficiis curatis, vel per dispensatimnem Episcopi in Benefietis simplici-

De Simonia ; Ubi dicitur, quod si Beneficium sit simplex, proviso ignorante, ac ratam non habente Sim

niam ab aliis commissam, post liberam hujus resignationem possit Epistopus dispentare ; Ex quo sequitur,

quod non poegi Episcopus dispensa-

Pars Iu ob Simoniam ἔν re, nisi post resignationem liberam nec in Beneficiis duplicibu . nec si provisus sciat Simoniam; nec si illam

ignorarit ab aliis commissam. dc deinde ratam habuerit. Excusatur tamen electus, tum si alii Simoniam commiserint in fraudem, scilicet ut is res datur inhabilis ad Beneficium ; tum etiam si hic expresse dixerit aliis . ne per Simoniam procurent Beneficium. Notat etiam L m. num. 7 ., quot quamvis ex Bulla Pii V. Simoniacuς in Beneficio sit inhabilis etiam ad alia Beneficia obtinenda, nihilominus ex Suar. cap. 38. talis constitutio secu dum hane partem non est usu recepta; Unde probabile est, quod docet Nauar. , quod possit sine dispe fatione alia deneficia obtinere. Bona etiam num. 2o. notat, quod qui bona fide Beneficium obtinuit, ignorans Simoniam ab alio commissam, gaudere possit regula de triennali posses-.sione, itaut post triennium elapsum turbari nequeat circa illius Beneficii possiessionem . XVIII. Quaeritur ultimo: Quas poenas incurrant Simoniaci pRespondeo , tres poenas incurrere is Prima est excommunicatio, re iam censerae, quibus Simoniaci in ordiane , in ingressu in Religionem, dc in Beneficio ligantur. Secunda. quod ctus simoniaceia facti sint irriti. Te tia, quod debeat restitui acceptum per Simoniam.

Circa censiiras, fertur excommuni eatio, Primo a Pio IU. contra com mittentes Simoniam confidentialem iaBeneficiis, de pensionibus. Secundo a Paulo II. contra committentes SDmoniam. aut ad id cooperantes in Beneficiorum, vel ordinum collatio

ne , & suspensio in Ordinato. Tertio ab Urbano IV. contra dantes, vel recipientes aliquid ex pacto pro ingressu in Religionem, & Capitulis suspensionem injunxit: Quod tamen

199쪽

r 94 Qi sis VII. Articulus Via. non est intelligendum si quid detur pro transfertur dominium ; Nec potest

sustentatione, ut notant Sol. Mirand., tradi res spiritualis ad conditionem Bonac. . Idque verum est , etiamsi implendam, quia jam compleretur 'Monasterium sit dives; od si pe- Simonia Poli traditam tamen renicunia, prandia. aut aliquid ad usum spiritualem. qui pretium accepit pro Ecclesiae paciscantiar, &c., incurritur re spirituali, tenetur in solis tribus excommunicatio. casibus ex jure Ecclesiastico restituere Circa invaliditatem, aut validitatem Pretium acceptum , vadelicet, si acis actorum Simoniacorum, Primo, S, ceperit pretium pro Beneficio. pro amentum Poenitentiae solum per acci- collatione ordinum , dc pro admimo-dens est irritum ; quia scilicet a P - ne in Religionem I Et quidem proh nitente peccatur, non quia Ecclesia bilius videtur cum D. Th. a. a. quaest. tollit jurisdictionem Conscssario , ut 3 a. art. 7., MIS.. quod tale pretium poterat tollere , quare si peccatum a, sit restituendum pauperibus, vel Ec esset, validum esset Poenitentiae Sacra- elesiae, cui iacta en injuria; videtur mentum Simoniace collatum; puta si enim esse contra mentem Ecclesia im- solus Poenitens bona fide pro absoluti ponentis restitutionem in poenam de- ne obtinenda pretium conferret. Secuti, Iicii , quod restituatur ipsi danti. do, valida est emptio osticii Ecele- qui etiam deliquit; quamvis probasiastici temporalis, ut ASconomi , Λ d. bilis etiam sit opinio Sanch. dicentis vocati, Procuratoris. De sensoris bo- restituendum esse danti, quia lex e-norum Ecelesiasticorum . Tertio, con- nalis Ecclesiastica non obligat ante secratio Calicis , aut Ecclesiae, & quod- sententiam Iudicis cumque ex ordine pendet. Quarto, Notat tamen Sancta apud Dian. prosessio facta per Simoniam, quia parti Α, tract. q. resol. I 67 pretium nullibi irritatur. Quinto, licentia s. simoniace acceptum pro gratia. &moniace concessa. aut sententia data justitia ex Bulla Gregorii Alli. rei Lob pecuniam. Sexto, probabiliter col- tuendum esse pauperibus, datum velatio pensionis; quia licet sit rus spiri- ro ob ingressum in Religionem, ex tualis, non est proprie Beneficium Ec- cap. Venιens . De Sonoma. restituen-elesiasticum. Septimo Oificia spiritualia dum esse ipsi danti . Pretium tamen Religionum, ut Abbatis, Prioris, &c., acceptum pro Beneficio ante sente

ut Lesis., Mor. contra Suari, Fillluc. . tiam judicis restituendum est, ex cap.

qui putant ea esse Beneficia, & ideo De hoc, de Simonia , ubi dicitur, retine-uivalide per Simoniam conferri, & ri non posse sine periculo propriae eontrahi inhabilitatem ad idem, & salutis, ut docent Suar. , Les . contra alia omnia Beneficia obtinenda. Por- Ugolin. apud Bonata: Idemque docetro sunt irritae actiones jurisdictionis, Sanch. lib. a. Moral. cap. 3. club. II 2. ut administrationis ordinatae ad Obtu de pretio accepto pro confercndisnendam provisionem Beneficii, ex ordinibus, ex Extrav. a. de Simonia. cap. Sicua tuis, De Simonia. XX. Dico secundo, Ex jure Divino XIX. Denique quod attinet ad re- obligatur ad restituentium pretium ipsistinitionem, Dico primo, Qui pro danti. qui pecuniam accepit Pro quatium accepit pro re spirituali, jure cumque re spirituali , quam ex justi- Divino tenetur illud restituere danti, tia tenebatur ponere a Verbi gratia, antequam illi tradat rem spiritualem a Parochus, cui assignata est congrua ut patet ψ quia sub ea conditione da- sustentatio, tentitur ad restitutionem,tur, unde conditionc non impleta non si Pro Sacramentorum adiiunistrati

200쪽

re Romulione ob Simoniam. ne pecuniam accipiat; non secus ac Iudex si pretium exigat pro serenda sententia justa; cum ex justitia ad id

teneatur. Ita omnes

Qui vero accipit pretium pro respirituali. quam non tenetur ex iustitia ponere, puta fi vendat reliquias.

aut administrationem Sacramentorum, docti Nauar. cum communi Theologorum , & Canonistarum usque ad tempus suum, Cajet.. Sylves . . Victor.,

neri ad restitutionem iure Divino rAdditque Sanch. in opuscul. lib. 2. Cap. I. dub. II 3, a d Dian. Part. q. tractia A. resol. I 67. , pretium hujusmodi simoniace acceptum ne jure quidem Ecelesiastico restituendum eL se ante Iudicis sententiam , exceptis iulis tribus casibus, si scilicet Simonia 'committatur in Ordine. Beneficio , ct ingressis Religionis Verum S t. Henr. . Molin. , uterque Medin. . & Mlii probabilius apud eundem Dian. ce-nt, quodlihel pretium Simoni ce acceptum iure Divino restituendum esse οῦ gratis quippe dandae sunt res spirituales, quas gratis a Deo accepimus. XXI. Dico itaque tertio cum LesS., Qui accipit pretium pro conferendare spirituali, quam potest sine suo incommodo conferre, & quae non habet annexum ullum commodum spirituale, ut sunt Sacramcnta, Sacramen. talia, &c. , tenetiit jure Divino ad relliturionem, nisi putetur illud gratis donatum, aut non excedat rati nabile subsidium sustentationis. Ratio est, quia tenemur haec ex praecepto

Chtilli Domini gratis dare, uti gratis accepimus; Unde fideles habent iuxjustitiae divinitus concessum ad ea gratis accipienda. Et quamvis qui non

est Paxochus, non teneatur ea conferre ex iustitia , quilibet tamen si Vult ea conferre, renetuc ex justitia conscrre gxatis, sicut nemo tenetuSex justitia mutuare , sed si vult mutuare , ex justitia tenetur mutuare sine usuris. Qui tamen Simoniam commisit a

eipiendo aliquid pro pretio sunctionum spiritualium . potest ex tali pretio solum retinere, quod sibi debitum esset ad sustentationem pro tali actione spirituali. ut notat Suar. apud Bonac. Quod si quis in gratiam alterius privat se aliqua re spirituali eum aliquo suo incommodo, Pretium, quod pro tali incommodo subit, non est restituendum iure Divino, sive ille privet se te illa spirituali cum aliquo in commodis temporali, ut si resignet Beneficium : sive cum aliquo incommodo spirituali, ut si privet se reli. viis, corona benedicta ; quamvis Onac. . & alii contradicant) Ratio est, quia nemo jus habet, ut sui caula gratis incommodum ullum sive tem porale. sive spirituale subeam ; undeli exigatur aliquid incompensationem,

non irrogaretur injuria. Nec proinde fit , quod liceat reliquias vendere; etenim quamVis hoc non sit contra justitiam , est tamen contra revere tiam debitam rebus Sacris, quod pretio humano aestimentur. Ex hac ratiocinatione inferunt nonis nulli, quod neque jure Divino rest, tuendum sitis quod accipitur pro rct spirituali, quae habet annexum commodum temporale; ut si vendatur Canonicatus, Epistopatus . ingressiix in Religionem , quod habet conjunctum commodum alimentorum per totam vitam τ QuamviS enim peccaintum sit ea non conserre gratis, nota videtur tamen peccatum hoc esse contra justitiam, quia est pretio aestim bile emolumentum, quod consertur Et quod Praelatus exclusis aliis te praea ferat. & affictum situm ad te dete . minet, est pretio aestimabile. Huic tamen sententiae nullate D ad

SEARCH

MENU NAVIGATION