Io. Georgii Walchii ... Parerga academica ex historiarum atque antiquitatum monimentis collecta

211쪽

M ULe ikius, quae iuxta Caicum sita est; a qua

Xenocles habuit cognomen. g. X. Verum enim vero his cICERO non ContentUS, RI ODUM venit & sub veteri doctore Molone vim consummauit eloquentiae. Rhodus est insula Asiatica clarissima post Cnidi promontorium versus Orientem sita, auctore STRABONE, quae olim tribus urbi

hus Lindo, Caintro, Ialbis habitata fuit, teste

polis vero facta est post Xerxem, Persarum regem e graecia profligatum, addita noua civi, tale, quae nomen accepit totius insulae de R H o-DVs adpellata est, ut taceamus de colosita solis ibidem erecto, opere admyrando atque inter septem mundi miracula locum obtinente; de aere insulae huius maxime salubri, de situs opportunitate, bellica Virtute, quae commendabat Rhodios, deque ipsorum cum romanis amicitia, quippe quod argumentum V B BOEMMius de republica & statu Rhodiorum persecutus est. verum princeps momentum, ad quod pro dissertationis nostrae ratione attendimus, est, quod Rhodus emporium fuerit atque ossicina musarum, quae viX usquam gentium habitarunt salubrius & splendidius, quam ibi, quo & Romani aliaeque gentes tranSmigra runt, Vt praecepta sapientiae atque eloquentiae haurirent. quapropter erant Rhodus & Μitylenae sedes exsulum eruditorum, quum utrobique litterarum studia quam maxime

212쪽

Ex CICER. PEREGRIN COLLECTIS. I93

florerent: C r C E R o dicit: qui si facile p-- furus eset, te corentem patria re fortunis tuis quiete es abere vivere; cogitanaeum tamen nisi esset, Romaene σ omi tuae, cuiusmodi res esset, an ut leuis aut Rhodi masies vivere.

prout autem Μitylenae eXsulem M. Marcesium ita adsecerunt, ut maluerit ibi, quam Romae dil

domi suae esse; sic & Q. Metellus Numidicus in voluntarium exsilium Rhodum profectus, ibique libris legendis atque audiendis magnis

viris operam dedit, Vt adparet ex L I v Io. .

etenim philosophia atque eloquentia Rhodi effloruerunt: de philosophia nec non mathesi testatur id vi TRVV1VS i quum in pretes tione ita disserit: Arisippum socraticum ei rium naufragio ad Rhoriorum littus, cums heia maia geometricis descripta rationibus vidis set, ad comites exclamasse, bene speremus, hominum .estigia cerno, statisque inomnasium

oppidi dilatum ibi cum ainmiratione disputasse

s muneribus ampliter Mustum esse: quod autem ad eloquentiam adtinet, Aeschines, A trometi litteratoris filius Rhodum siit in e silium, ibique scholam aperuit, quam PL-

φροντις ριον nominat, atque generis dia

eendi Rhodii posuit fundamentum, quippe

N quod

213쪽

quod medium fuit inter Atticum atque Asiati cum, adeo Vt Palmam modestioris eloquentiae inter omnes Asiaticas scholas Rhodii tenuerint, quos sani es s Atticorum similiores id

est minus turgidos aut Copiosos CICERO laudauit, quam in rem & QVINπILIANus 1 testatur.

g. XI. Sic & Rhodus eloquentiam nutriuit cICERONIS, qui praeceptorem, ad quem ibi se adplicauit, nominat Molonem, qui clarissimus dicendi magister fuit, etiam causarum patronus. iam Romae Moloni huic Rhodio multum dederat Operae, totumque genus dicendi penitus cognouerat CICERO : eodem anno etiam Moloni Rhodio romae de inmtis opeiaram N actori simmo caussarum magistro. praeterCiceronem Molo hic discipulum quoque habuit Iul. Caesarem, teste S V E T D N I O, 3

qui illud praecipue spectabat, Vt ciuilem perficeret eloquentiam', ad quam ferebatur natura, auctore PLUTARCHO. ' sed tamen & Psi uium Rhodi audiuit Cicero. nam non solum P LvΥARCHVs, F sed &ipse CiCERO, ε

quando ait: s principes isti Diodotum, Philo Antiochus, Posidonius, a quibus infirmi δε-

214쪽

lEx CICER. PEREGRIN. COLLECTI s. I9s

mus; saxis adfirmant, quod Tullius a Posidonio quodam sit institutus, a quali autem id fuerit se ctum, de eo iam disputemus. namque inveterum monimentis tres Posidonii commemorantur, quorum primus patria Apameensis, secundus Alexandrinus, antiquior & Zenonis auditor, & tertius Obiopolita, qui libris qua tuor Atticas historias conscripsit. quod horum primus Ciceronis magister fuerit, eX variis rationibus colligi potest, siquidems v ID A auctore Posidonius Apameensis scholam habuit Rhodi, ubi Ciceronem Posidonium philosophum audiuisse clare pronunciat PLV- ΥARCHUs, Ut de ratione temporis, quae cum sententia hac, congruit, taceamus. equidem CICERO superiore loco, quo de prosectione sua commemorat, ex praeceptoribus, quibus Rhodi se tradidit, Molonem tantum nominat, Posidonii autem Apameensis nullam habens, mentionem; sed id leue est momentum. CICERO enim ibi tradit, quorum opera in dicendi arte sit usus, in quibus Posidonius, veluti philosophus & a quo in philosophia stoicat redditus est exercitatior, minime fuit. hic igitur Posidonius mictusApameensis ab Apamea Syriae prope orontis & Marsyae confluentem, stoicus philosophus, discipulus & succetat Panaetii Rhodii iunioris magnam philosophiae. Na atque

215쪽

196 DIATR. DE AMOENITAT. HISTOR C.&c.

atque astrologiae laudem sua aetate consecutus est, quocirca A vGUSTINUS ait: Posidonius soicus multum astrologiae deditus: item Posidonius magnus astrologus idemque philo- riphus; etiam apud STRABONEM 3 legimus, Pompeium Magnum, quum ad bellum Μithridaticum proficiscens Rhodium venisset, ibi Ρosidonium differentem audiuisie,confer G. I. VOS SIVM ' IONSIUM s MENA-GIvM A I. A. FABRICIUM. 7 hae igitur sunt amoenitates historicae, quas eX CICERONI sconlegimus peregrinatione.

x de esitate Dei lib. V. e. a. a M. V. cap. s. 3 lib. x 4 d. historicu gracii lib. I. c. a , s de 'iptor. his.philus lib. II. . 3. 6 ad Martium lib. VII. N. 39. 7 in λώθεαι grac. tib. III. cop. I.

216쪽

EXERCITATIO

ARISTOTELIS.

217쪽

xint nonnulli, extare in paganorum monimentis non Pauca, quae magnam interdum cum sacris oraculis similitudinem: habera videntur, ista cum diuinis illis scripturis non solum Con-.ciliare, sed de ipsos auctores in Christianorum,. quin immo in illorum, qui aeterna fruuntur felicitate. numerums eferre, sibi sumserunt, cuiusmodi institutum eo alacriori studio susceperunt quo maior erga Veteres philosophos venerationis ac pietatis cultus fuit, qua de re videri potest I. H. Von SEELEN. Contra alii fuerunt, qui ex ipsorum scriptis eiusmodi collegerunt sententias doctrinasque, quae a verae ratione de deo sentiendi essent alienae, adeoque

in illis crimen athei i notarunt, id quod aliis nimis durum visum fuit, quippe qui caussas horum philosophorum egerunt. fecit id elegantissima dissertatione IO. CHRIST. WΟLFIVS, ' quumque ID. ILENRICUS FOPPIVS

pro illorum opinione, qui veteres philosophos' adeusiant atheismi, duas ederet dissertationes, 3 aduersus istas 1 Ac OBVs II A SAEUS arma sua tulit. quae quamuis magna eXemplorum copia Probare atque illustrare possemus,fussiciat tamen,Vnum eX multis ARISTOTELEM produxisse. g. II. Multum disputatum fuit de religione ac doctrinis ARIsTOTELIs, quae deum, eius opera, eiusdem cultum de alias res diuinas spectant, ita ut alii hac in re de philosopho hoc senserint praeclare; alii Vero minuS, quae tradidit, probauerint. namque quod ad priores adtinet, constat ex monimentis historiarum

218쪽

philosophiae quanta dignitas, quantaue auctoritas habita sit AnisTOTELi a doctoribus illis, uti dicuntur, scholasticis, ex quibus Colonienses libro quodam de salute Aristotelis tam magnificum ipsi statuerunt pretium, ut istum

in societatem ac numerum sanctorum adscripserint, ac seruatoris nostri praecursiorem in Co- voicendis rebus naturalibus dixerint, de qui- USU. C. AGRIPPA ita disserit: Aristoteles ignissimus latinorum omnasiorum doctor squem Colonienses mei theologi diuis annumerarent, librumque sub prelo evulgatum ederent, cui titulum iacerent de salute Arsotelis, quem theologica insuper glossa ligustrarunt,rn curus calce concludunt. Aristotelem sis fuisse Chrisi praecursorem in naturalibus, quemadmodum Ioannes Baptisa in gratuitis. ' quapropter non est caula nobis, cur admirati nos subeat, quod ista aetate tam putida fuerit barbaries, tamque luctuosa rerum christianarum facies, ut ex Aristotelis libris viam ad felicitatem, quae constanti ac sempiterna retinetur possessione, demonstrare, istosque apud populum in sacro ecetu concilioque eXplicare, quidam instituerint, cuius rei testem habemus MELANCHTHONEM r audiuimus, quosdam pro concione ablegato euangelio ethiaca Arsotriis explicare. & alio loco 3 dicit: quidam Licentiatus dixit: si amitteremus Omnes libros propheticos re apostolicos, posse δε-ctrinam euangelii reparari ex ethicis Aristot sis. nec defuerunt recentiori aetate, qui singulari philosophi huius amore capti iudicarunt, quod iste monimentis suis doctrinas dia

uinis

219쪽

uinis oraculis plane consentaneas prodiderit, ac omne pietatis studium eXercuerit, vii FOR- TvNIvs Li CE Tvs de pietate A istotelis e ga deum.homines s de animarum rationalium immortalitate fecundum opinionem Ari- stotelis scripsit; cui adhuc duos, qui religionem nostram professi sunt, adiungere possumus. quorum est alter Io. ZEI SOL DUS,

celeberrimus quondam academiae nostrae philosophus, qui librum de Ar otelis in il is, quae ex lumine naturae innotescunt, cumscripturascra consensu, ab eaque adparente dissenses edidit, & Aristotelis consensum cum diuina scriptura demonstrare sibi sumst, quod institutum quam minus feliciter successerit, adeoque opera male sit posita, ostendit venerandus nuDDEvs. 3 ninc & de isto dicit pA-s C H I v s. ' se verum fatendum, nititur fripe praesumta viri alias doctismi conciliatio Iubrico fundamento, tribuunturque nonnunquam ex intempsitio hoc conciliandi sudio tales

philosopho sententiae, quae ipsi in mentem h

venerunt. alter est CHRISTIANVS D R E I E-

Ii v s, qui integram Aristotelis philosophiam in deum reduci & in eo ultimo adquiescere, adfirmauit, 3 ut de aliis, IVLIO CAEsΑRESCΑΙ. IGERO, ANTONIO SIRMONDO, AV-GUSTINO NIPHO, quos commemorat quoque FABRICI Vs, si taceamus.' de libro hoc videri potest v IN C. PLACCIus theatro anonymor. & pseudonym. p. 77- A. F A B R I C I v s biblioth. graec. lib. III. cap. 6.

220쪽

P. I 76. mentionem facit libri: quaesto magia 'alis, ostendens per auctoritates scripturae iuuianae, quid iuxta semiorum doerorum sententiam

probabilius dici ptisis de saluatione Aristotelis

Stagiritae, editi Coloniae a Lamberto quodam

de Monte.

g. III. Prout autem christianae religionis homines Aristotelem magnis ad secerunt honoribus, veluti philosophum, cuius doctrinae diuina abundarent sapientia, ita quoque Ιudaei istum genti 1uae Vindicarunt, quod quum res ipsa negaret, fabulis ac commentitiis argumentis confirmare, summa adnisi sunt ope. alii pro suo rerum fictiliarum 1ludio Aristotelem, Iudaeum Hierosolymitanum e tribu Beniamin genus suum duxisse,prodiderunt, videatur B ARTO LOCCIVS. δ alii autem, ne tam magnum atque impudens dicerent mendacium, nugati sunt, istum in eXtremo vitae constitutum Iudaeorum sacris, proselyti instar se addixisse, id quod credi voluit R. IOSEPH nlius scuEMTov. quibus figmentis sCIPIO N. SGAMBATUM 3 adduci potuisse, ut verisimile existimaret, Aristotelem aut genere, aut disciplina aut cultu fuisse Iudaeum, id est maxime demirandum, quum haec omnia plena sint nugarum, atque aperte significent fabulas. nec quis, Vi Verum percipiendi praeditus fidem adiunget narrationi, quod Aristoteles quotidie hac precum formula usus fuerit, quae ali ARTO LOCCIo profertur ex bibliothecae Vaticanae codice, manu exarato &inscripto: α vidi,turi 'rimu eruditiones philosophorum: