장음표시 사용
901쪽
862 DIATRIBE DE DRATIONI Rustionis se contaminauerint ac tantum gratiam plaususque sint sectati: LACTANT Ius: Racce serunt etiam poetae, re compossis ad voluptatem carminibus in caelum usque sustulerunt. sicut faciunt, qui apud reges etiam malos pane-oricis mendacibus adulantur. quo malum a graecis ortum es, quorum leuitas instructa dicendi Deustate, incredibile est, quantas mendaciorum nebulas excitauerit. hinc PEsCEN- Nivs Niger, qui de summa rerum Cum sE-vERo Pertinace dimicauit, apud AELIVM is p ARTIANvM illi dixit, qui panegyricum sibi dedicare constituerat: scribe, inquit, D des Marii vel Hannibalis vel alicuius ducis optimi sita functi, s dic quid Ege fecerit, ut eum
nos imitemur. quae VOX ALEXANDRO Mammaeae silio ita placuit, ut teste LAM PRIDIO Soratorum s poetarum staneoricos sibi dictos audire exemplo Nigri Pescennii sultum dixe
ρ. VIII. Neque vero solum vivos, sed etiam mortuos orationibus funebribus ad laudem
compositis ornarunt. sic GORGIAS recitavit orationem ἐπὶ τοTς ἐκ των πολέμων πεισοῦσιν, ηους οι A. 9 ναύοι δημοσία ἐπάινοκ ἔλιιαν, de his,
qui helio ceciderant, quos Athenienses publice cum laudibuου sepultura honorauerant, auctore PHILOSTRA To. apud PLATO NEM est MENEZENΟΣ, ἡ ἐπιτάφιος, ubi exhibetur oratio in defunctos pro patria in variis proeliis Athenienses veluti scripta ab AsPAsI A M-
902쪽
863 Iesia; dicta a PERICLE, quam CICERO respicit, quum de PLATONI s dicendi genere iudicat, quod iecutus sit nonfolum in his sermo ribus, qui dialogi dicuntur, ubi etiam δε
industria id faciendum fuit, sed in populari
Oratione, qua mos es, Athenis laudari in con-isione eos, qui sint in proeliis interfecti. quam probata est, ut eam quotannis, viscis, eo die recitare necesse sit. extant adhuc POLEMONI sduo contrarii λογοι Parentum nomine dicti in Θmegirum & Cabimachum Athenienses, qui in pugna Marathonia pro patria aduersus Medos sortiter pugnantes obierant, ubi Cynaegiri pater stium filium Callimacho, pater Callimachi filium Cynaegiro praefert,
quas declamationes binas graece edidit HEN-RICVS STEPHANVS. talem quoque sermonem debemus Is OCRATI in laudem EVAGORAE regis Cypriorum i interemti a Thrasydaeo eunucho olymp. CI, 3. item DEMO-sΥHENI in eos, qui in Chaeronea clade forti animo pro patria pugnantes obiissent, cuius orationis habitae olympiast CX, 3. meminit PLUTARCHUS, qua inuis hanc quae exstat,
DIONYSIVS, LIBANIUS, PHOTIVS abiudicent DEMos THENI. nec non ARISTI-D E s laudationem dixit funebrem in Eteoneum, nobilem CyZicenum discipulum in store aetatis defunctum; & LONGI Nus' de M YP E R I D E scribit: το, ἐπιτάφιον επιδεικτικως, ῶς
903쪽
εμ DI ATRl RE DE ORATIONr Busὐκ οἶδ' ειτις αλος, διε9ετο, funebrem orationem cum tanta composuit Uentatione, ut, an quispiam alius talem concinnare potuerit, nesciam. qui HYPERIDES magnam eloquentiae habe
bat existimationem, ita ut D I o Choris mus
LYsi A legendos commendet viro ciuilis facundiae studioso HYPERIDEM & AEsCMINEM. g. V ΙΙΙΙ. Num a graecis, an romanis origo sermonum funebrium sit petenda ξ de eo disputant historiarum auctoreS- DIONYSIUS Halicarnassem y commemorat orationem in funere Bruti habitam a Valerio, & quamuis haud assirmet, tum ne, an a regibus romanis talis mos fuerit institutus; haec tamen paullo
post addit: sero Athenie/ss onerum legibus laudationem addiderunt; siue id in iis primum fecere qui ad Artemisium, ad Salaminem s ad
Plataeas pro patria pu gnantes occubuerunt. siue in iis, qui Marathonico proelio periere. π t demus, morem hunc coepisse a Marathonensi' pugna, haec quoque fiscim annis funere Bruties posterior; cuius verba de industria latine
tantum attulimus. quae quum ita se habeant, romanis omnino haec inuenta consuetudo ora tiones funebres recitandi, vindicanda est; at vero alii graecorum gloriam hac in re tueri Contendunt. etenim muniunt sese testimonio quodam ANAXIME NIs qui auctore PLVTARC Moy tradat,quod Solon huius ritus apud
Athenienses sit auctor, qui quum floruerit sub Tarquinio Prilco; Valerius Poplicola autem depulsis regibus, colligunt eXinde, quod ro-
904쪽
νANEGYRICIS UE T ER UM. 26smani hanc consuetudinem graecis posteriores acceperint. nec sententiae huic deesset dignitatas, si partim testimonium ANAXIME NIs probam praeie ferret fidem; partim exploratum esset, quod nemo ante Poplicolam in gente romanorum orationem diXerit funebrem. id ex veterum monimentis & supra adductis exemplis cognoscimus, quod graeci praecipue viros militia & fortitudine claros his honori-hus adfecerint, uti dicit D I o Ν Ys I vs Halicar nactus Athenienses iis tantum, qui in helgis
periissent, funebres laudationes instituisse vi
dentur ; &sOCRATESs apud PLATO NEM: videtur apud stlurimas gentes praeclarum esse. in helio occumbere. etenim, qui sic e vita migrat, funere ac siepulcro munificenti mo honoratur siue pauper quis ita decedat, laudatione non caret; siue etiam vilis quispi insignauus asρientissimis viris laudatur . 3 attacimen interdum praeter hanc ordinariam consuetudinem & alii hoc supremo honoris genere fuerunt ornati, cuius rei exemplum habemus in E E N O N E, de quo legimus apud D I OGENEM LAERTIUM: ' τ τῆ αγαθῆ δε-
ο υτω καὶ ταφον ἐπὶ τῆ Κεραμεικῆ -μοσία, bona fortuna visum esplebi, laudare Zenonem ma- Piscium Cittieum s aurea corona rite ac legitime ornare propter singularem eius virtutems temperantiam. praetereaque construere illi
905쪽
sepulturam in Ceramico publice. ad huiusino dilaudandi munus saepe eligebantur viri et quentissimi, quibus inerat 1umma dicendi copia , Ut merita defunctorum pronuntiarent ore grauissimo. hinc apud PLATONEM SO-cR ATEs & MENEX ENus hoc inter se instituerant colloquium, quod latine tantum huc transseramus: Socr. e foro venis, Menexe-ne y an unde Θ Men. e foro, Socrates, asenatu. Socr. quid tu ad Fenatum ' Men. idcirco a con-
filium profectus sum, quoniam audiueram, δε-ligendum esse aliquem, qui laudibus defunctos a ornet. .nam, Uthu, inferia acturisunt. Socr. audivi equidem sed quem potissimum elegerunt ' Men. nullam: nam in erasinum distilerunt ; arbitror autem Archinum vel Dionem risum iri. atqui tales orationes dicebantur in conuentu nobilissimo, siquidem in huiusmodi funerum ac laudatiphum celebritate insignis auditorum copia confluebat, qui aures
ac mentes sermonibus, quos Oratores recita-hant , admouerunt. LUCIANV sy adhuc ritus huius testimonium dicit: καιτοι καὶ άγωνας ενιοι διεισαν, καὶ λογους ἐπιτα*μ ειπον ἐπὶ
των μνηματων , ωσπερ συναγορευοντες, ρ; μαρτυρῆν- τες παρα τοις κατιο διμας ς - νεκρω, ni vero,
qui ludos quoque insiluerunt ac funebres orationes ad pulcrum habuerunt, tanquam patrocinantes ac tesimonium mortuo perhibentes apud iudices infernos: conser. I O. PHILIP
s. X. Tandem sophistae atque oratores in
906쪽
smplissimas ciuitatum nobilium effundebantur laudes, cuiusmodi sermones ARIsΥi DE splures dixit. etenim laudauit urbem & imperium romanum oratione disertissima, di quum
romanorum imperium contulerit cum persico & graeco, ostendit illo nihil unquam par fuisse, nihil secundum. ad haec praedicauit
diruam & subito quoque recitauit orationem in laudem Coici urbis in dedicatione magnifici templi Cyziceni iussus per 1 omnium ab Aesculapio. alii pleniore ore laudarunt Athenas, VnUe artes eloquentiae, litteras, leges, doctrinas, religionem in omnes terras dii Libutas este putabant; item Rhodum, ubi mus colebantur diligenter, etiam eloquentiae studia, quae ΑΕsCHINES quum Rhodum exilii locum deligeret, intulit, atque artis oratoriae aperuit ludum; Neapolim, quae praeter bonas litteras certamina quoque, quibus iuuenes hello nati exercebantur, instituit, & Massiliam
sedem studiorum aliasque ciuitates. 1ed tamen de nulla re tam cupide dii eruerunt 1ophistae,quam de Marathone. Salamine, Plataeis, uti CiCERO dicit: hinc rhetorum campus de Marathone, Salamisse, Plataeis, Tbermopylis , Leuctris. etenim haec argumenta, quae Athe niensium laudes ac merita bellica continebant, ipsis erant grata atque accepta, quae sophistae explicanda eo maiori cura eligebant, quo vehementiori gloriae ac plausus studio teneban-.tur. atqui Marathon victoria Atheniensium, Miltiade duce locus erat illustris: PoMΡΟ-N I v s: Marathon magnaris multarumque
907쪽
sirtutum testis iam inde a Theso Persica maxume clade pernotus, de qua pugna etiam disierunt CORNELIVS NEPOS, IUSTINUS, PLUTARCHUS, PAUSANIAs, conser C H R I-sΤOPHORUM CELLARIUM. y in pugnae
ac victoriae huius memoriam multa Athenien ses moliti sunt opera , si quidem in illo campo posuerunt insigne monimentum & tropaea, aedificarunt templum structura magnificum atque elegans; indiXerunt celebritatem perpetuam & solemnem, etiam hominum eloquentium declamationes instituerunt. Salamis autem clarior facta Themistoclis victoria & Persarum clade : OMPONI vs MELA: in Atthia
de Helene nota supro Helenae s Salamis excidio clabsis Persicae notior: CICERO: 3 citetur Salamis clarissimae testis victoriae, item: ' ante Salaminem ipsam Neptunus obruet, quam Salaminii tropaei memoriam. sic etiam apud Phi- ωπι fuit nobilissimum proelium, ut adeo haud mirum sit, quod sophistae, qui singulari arte a que incredibili studio in aliorum assectus sese insinuare elaborabant, eloquentiam suam ad
talia argumenta contulerint: confer EvDo- VICUM CRE SOLLIUM. sXI. Sic varia laudationum genera, quibus veteres sophistae sese addiXerunt, commemorauimus, quibus traditis, muneris nostri est, ut ad orationes panegyricaS nos Convertamus. supra iam obseruauimus, quod non quaevis laudatio, quam protulerint sophistae, adora-
908쪽
PANEGYRICIS VETERUM. 869tiones panegyricas debeat referri,id quod partim ex harum indole ab antiquis artis oratoriaecloctoribus tradita; partim ex ipsa laudationum , qUas consectati sunt, conditione aperte 'Cognoscimus. namque eX Veterum rhetorum
praeceptis colligere possumus, duobus Praeci-Pue momentis absolui panegyricum sermonem, argumentorum quippe splendore, quae magnificas atque illus res personas respiciant, ac artis oratoriae decenti grauitate,elegantia ac pulcritudine. sed vero haud ubique in sophistis, quum laudauerint, deprehendimus trumque. primum praedicarunt perconas acres non adeo illustres, id quod in primis in celebritatibus funerum accidit, prout orationes
Veterum graecorum LYSIAE, DEMOSTHENIS, GORGIAE, PERICLIS, ASPAsIAE in
memoriam sortium virorum dictae a priscis eloquentiae magistris DIONYs Io Halicarnas feo & TAEONE ab ἐγκωμιιοις siue Panegyricis distinguuntur. quanquam rem hanc ita enarrat MENANDER rhetor, graece apud A L-DvM cum aliis graecis rhetoribus editus, 3 ut existimet, sermones funebres diu post mortem eorum, quorum memoriae sunt consecrati, ha-hitos non posse dici ἐγκωμ ια siue panegyricosa recitatos autem non diu ab illorum obitu adpellandos esse ἐγκωμια, sed tale discrimen suo Carere fundamento videtur. ad haec saepius dixerunt eiusmodi laudes, quamuis sermones ad artis leges minus composuerint, id quod etiam de romanis testatur CICERO: ' nostrae
909쪽
Iaudati 1nes, quibus in foro utimur aut tesimonii breuitatem habent nudam atque inornatam, nut siribuntur ad funebrem conciovem, quae ad orationis laudem minime adcommodata est. Paullo ante autem dixerat: ipsi enim graeci magis legendi;.delectationis aut hominis alicuius Ornaudi, quam utilitatis huius fore=gis caussa, laudationesscriptitaverunt: quorum siunt libri, quibus Themistocles, Aristides, Agesilaus, Epaminondas, Philippus, Alexander aliique laudantur ; de alio loco δ de GORG1A: quod idem fecisse Gorgiam quum singularum rerum laudes vituperationesque consicripsisset: quod iudicaret
hoc oratoris esse maxime proprium, rem augerethse laudando vituperandoque rursus assigere: quae iterum nostram sententiam confirmare identur. nam quamuis commemorati sermones Gorgiae, qui non tam in personis, filiam rebus laudandis ac vituperandis versabantur; etiam illi fere graecorum libri, qui e X CI CERO N I s testimonio laudationes clarorum virOrum continebant. ad posteritatem haud propagati sint; satis tamen ex CICERONI s verbis colligere possumus, quod haud fuerint orationes eX ilio genere, de quo disserunt rhetores, επιλύικω, nec ad artis regulas compositae. quo nomine simile est vero, veteres auctores hisce libris laudes regum aut ducum apud Graecos vel Μacedonas more historicorum Commemorasse, qualis hodie exit at XENOPHONTIS Agesilaus & de Cyri non tam institutione,quam perpetua laudatione: conser EZECHIELEM
910쪽
XII. Quid multa 8 sophistae saepius res le
vissimas praedicarunt,etiam malas ac perniciosas ad laudem sibi proposuerunt. sic D I o Prusaeus laude ornauit psittacum, POLYCRATES mures; L VC l AN VS musicam; SYNEs I Us Calvitiem ; CLIT ARCAvs scripsit laudes teredinis,quae exiguum est animal api simile ; pH VORINus febris, Eliensis adolescens podagrae , Ut de aliis taceamus. nec defuerunt aeuo recentiori, qui eloquentiam suam in huiusmodi argumentis leuioribus Consumserunt, Vt Praeter alios BIRCHAIΜERVS, CARDANUS, PONTANus laudibus prosequuti sunt poda
igitur sophistae de hisce rebus declamauerint exercendi ingenii caussa,vel potius copiae, qua Pollerent, ostentandae; quis sibi perluadeat,
tales orationes locum inter panegyricas iure vindicare sibi posse Θ iam antiqua aetate ingenui eloquentiae germanae aestimatores a tali instituto abhorruerunt atque hanc oratoriae artis deprauationem aegro tulerunt animo ,recteque Obseruarunt, princeps sophistis fuisse propositum, ut ostentarent ingenia, plaususque Ca Ptarent populares. LACTANT Iussi dicit:
quid dicam de iis, nescis qui, quum semel abe
5b. III. e. s. 3 ad rhetori ad Herenn l. I. e. s. 4 desopbistam rum eloquentia s. 6.. p. 88. s dissere. de numis' 33. Arg. M. III. cap. 1 . in iti divin.