장음표시 사용
51쪽
Hine essentia complete est actus purus in omni sem
Attributa sunt aeci dentia secundum quid . . 'Non ineluindvnt se sor-
C. I. g. a. Disti ictio Attributorum
Non omnia e . oua in Deo sunt is de Des Leunt. cubilantiam significant reliquum est igitur , ut voce mo doque dite τί atridentia, esse d eamus , quoniam modo accidentium , ea inrelligimus . Hinc effentia divina
complete sumpta, est actus purus in omni genere 3 sumpta vero incomplete solum in genere naturae, quatenus primarias dumtaxat perfectiones, quae an cibi, concipiuntur ut substantiales & radicales continet formaliter, secundarias vero , quae ex nostro modo concipiendi habent se ut proprietates solum radicaliter, neque propterea a nobis concipitur proprie ut perseetibilis, cum non repraesentetur sidanter ut carens perfectionibus secundariis a qui iis praescinditur, sed ut illas necessario sibi realiter identificans. 34. Sunt itaque attributa in Deo extra conceptum essentiae,&ut sic possunt dici accidentia, non quidem simpliciter, sed cum hoc aut si initi addito ineis cun tum rationem . vel methapissice; neque tamen dici potest Deus accidental iter sanetus , Iustus &c. ne videatur dici sane iis contilagenter, aut per aliquid superadditum. Attributa prout substant suis propriis conceptibus non includunt se mutuo essentialiter seu forma liter, pat. quia cum distinguantur ratione ratiocinata habent diversas rationes objectivas ad talem distinctionem requisitas . Adeoque non includunt se mutuo essentialiter: Alioqui enim non differrent rationibus obiecti uis, nam sapientia v. g. includeret essentialiter quidquid dicit honitas & contra a sortiori attributa non ineludunt sorinaliter essentiam. Distinguuntur inter se accidentaliter hoc sensu quod stili inctio rationis, qua sola distinguuntur sor maliter ,sit ipsis accidentalis,eis enim accidit praecisve eoncipi ; etiam distinguuntur essentialiter hoc sensu , quod ipsis ut praeei se conceptis diversa con veniant praedicata essentiali 1 R definitiones divers Sunt entia rationis si concipiantur ut distincta in actu signato, secnss solum concipiantur ut distincta in actu cxercito, sic ut distinctio teneat se ex parte modi concipiendi,non ex parte objecti repraesentati- ET
52쪽
In Particulari. PARS c Ex dictis potest Deus juxta nostrum imperfe-am concipiendi modum definiri Jubstantia ase, & Ρ P ς'. .nsequenter absque ulla suae immensitatis& infi- s. .:ae majestatis iniuria poni in praedicamento. In ep-lime igitur quidam Philosophus Duaci dixit me- . i illos, qui Deum praedicamento includunt, cumis scriptis incendio cremari. o si. III. Dei Attributa in particulari.
DEVS est infinitus, immensus, immutabilis,
aeternus, unus, est de fide tum ex symb. Α- actemus unus1n. tum ex scriP. Deo eadem tribuente.Psalm. 344. Se. ignitudinis ejus miniast finis 3. Reg. 8. Cali calo
m te non capiunt. Malach. 3. Ego Dominus ct nonitor. Psal. to I. anni tui non deficiem . Marc. a 2.u-
Infinitas Dei non consistit formaliter in Astitate, Infinitas est m ex illa inferatur velut a priori, sed in eo quod positiva perq:us habeat essentiam tantae eminentiae, ut careat Rcti sine
mino persectionis in omni genere 3 adeoque Vi omisi oene 3prii modi essendi omnem perfectionem possibu ,.. n includat vel serna aliter, si sit simpliciter sim-:x, vel eminenter si quid admixtum habeat imo
sectionis,aut repugna nitae cum majori perfectio- . . sicut merito dicatur Deus a Plotino apud Lec .lum entium , omnia eutia. Infinitas solum est spe- hastatioei te attributum prout cadit in ementiam , &qui- nante. nabea solum ratione ratiocinante distinctum da vero prout cadit in sin uia attributa,sic enim est ascendens . Quamvis sit attributum negativum ad vocem & modum significandi:quoa a rem ta-n est positivum,non solum fundamentaliter, sedim formaliter; cum constituatur per negationem Nini adeoque per negationem negationis ulieri perfectionis,quae necessario importat aliquid p vum. 6. Immensitas divina est persectio absoluta ae Immensi valens omnibus ubicationibus possibilibus, per est persectio m Deus formatissime actua tur & ultima te deter. κ'v'Plens
iatur ad coexistendum quibuslibet spatiis possi- hiae: ioribbus, sic ut absque sui mutatione etiam infinitis bu, phssibi-ς
53쪽
PARS R 4o C. i. s. 3. Dei Attributa. coexisteret si darentur: per hanc Deus non sol 3. est in omni loco reali, sed etiam extra mundum iis infinitum diffusus,quod patet ex PP. Athan. Aug. aisliisque apud Gili. Recu p. & alios expresse docentibus Deum esse ubique & extra omnia, vel ut loquitur Damasc. i. de fide C. 16. esse totum in omnibus o rotu,
Immurabili' Immutabilitas Divina est persectio, vi cujus Deo datust in eius repugnat persessionem de nouo acquirere, aut prius inuisitii: . habitam deperdere. Fundatur in summa ejus actualitate, simplicitate & essentiali infinitate in omni
genere. Hinc generatio in diuinis non est mutatio. cum enim sit aeterna re necessaria, nullo modo est transitus a non esse ad esse . adiernitas 3y- aEternitaSDivina recto definitur ex Boet.lib. s. Dei est du- de Consol. Phil.prosa 6. Iutarminabilis viris simiai, Mio ejus perfecta possessis, id est, HSternitas est durario exi- irae carens stentiae Dei, quae est essentialiter vita semper im ,'' Α--. actu intelligendi & volendi. Dicitur vita potius Recessione . quam ex utentiae, quia in ViventIbus durare est vivere , sicut desinere est mori. Interminabilis id est . essentialiter carens fine & principio. Tota simul, iuest absque omni successione sui & existentiae aut vitae divinae, secundum partes priores &posteriores Perfecta, id est , independens ab alio & omnino in
Haec definitio non est formalis, sed causalis, Sequasi per subjectum 3 sicut cum simitas definitur
Curvitas nasi quo non sit formalis pat. quia AEt uitas non est formaliter vita Dei ejusve interminabilis Possessio , sed eam formaliter facit interminabilem & totam simul possideri, secundum actualitatem omnem possibilem , qua ratione eam possidere non potest creatura,cum successive alios atque alios
st in Deo Hinc primo in Deo non est praeteritum & futuru ,2ζης sed unicum nunc semper stans,ut recte explicat Aug. ' in Ps. io i .unde Pater sternus semper vere dicit Filio, ego hodio Genui te , quia nempe Filii generatio mensi , Iatur aeternitate nunc tota simul existente.
Τ pus erin- 1ecundo si daretur tempus infinitum a parte ante:
54쪽
In Partieulari. I Lt a parte post non esset proprie arternitas; quia non cipioset totum simul, sed cum successione secundum c res non est ius& posterius; nec proprie intermina Sile, sed in-rminatu, quia eius elitati no repugnaret terminari Tertio ASternitas stricte non potest esse alterius eam Dei: ac proinde Angelus durans ab AE terno in aeternum, & quidem duratione Permanente γn esset proprie aeternus quia ista duratio non con-
iniret ipsi essentialiter, independenter ab alio, &defeetibiliter. Quarto interminabilitas hic est modus essendi invisibiliter aequivalens infinitae durationi successivi cuius res aeterna formaliter determinatur ad existendum omni tempori creato & creabili. Vn-
non est quid negativum quoad rem sed solumioad vocem rQuinto Deus iam non plus duravit quam a millenis,sed iam plus temporis cum eo duravit, dicitur, inde Deus fuisse& fore, sed improprie, ratione
existentiae cum tempore, quae ex parte temporis successiva. Unitas Deo propria seu unicitas est essentialis Deum esse v-liuisibilitas in plura individua dei atis. Licet for- nitam fideliter dicat negationem multitudinis deorum,sun- constat &nentaliter tamen importat persectionem positi- Mψης n,vi cujus naturae divinae repugnat multiplicari. eum esse unum est de fide ex script. Dent. 6. msu Si essent pIuer, Deus unus est. Psal. 8 s. tu es Dominus, Deus flus. res, Omnipo rc. 3 - Unus est Deus o non est at usi prater eum.Et reis p nxi unius
den onstratur hoc modo: si essent plures Dei in is Eritia. duo singuli essent omnipotentes & perfecte li- alterius; utii ; cum omnipotentia & persecta libertas si per- essentialisio simpliciter necessario conventcns Deo, & non consormi nt omnipotentes & perfecte liberi; quia unus 0lud Π posset independenter ab altero essicaciter velles esse illud, quod alter pro eodem instanti efficar velIe esse Alioqui enim idem deberet simul& non esse, quod repugnat. Igitur non essentii potentes & perfecte liberi, circa cujusvis reatae e istentiam, adeoque essent dc non essent
55쪽
PARS L a C. I. g. 3. Dei insio Nec satisfit solum admittendo plures Deos curi essentiali conformitate voluntatum et ejusmodi enim conformitas everteret in singulis libertatem perfectam & expeditam ab omni necessitate,praeter quam quod intelligi nequeat, quomodo duae causae liberae non subordinatae ut is hordinantur habitusi & potentia, causa i. & a. possint necessitari aut determinari ad idem simul natura libere volendum. Verum quidem est quod in concursu simulta neci causa secunda determinat primam , sed haec in eo non est libera libertate immediata . Hinc recte Athan. orat . coni. idola sub finem ait . Multitudo
sidus essent dii ambo ensent super fluia Divina perae sectione&re Iati vae posisunt realiter multiplicari secus abso Iuta a numinum , nullitas numinum . Hanc veritatem praeclare declarat S. Edmundus Cantuar. in speculo E clesiae ubi ait: nam se duo dij essent, ex hoesequeretur necessaris quod ambo dij essent super'ui diminuti simul semet i, nam primus foret suasuus, quia secundus sincerer, per eandem rationem essseeundus superfluus . eum primus esset solus sussciens. Adeoque neuter esset ens necessarium sine quo nihil possit esses quod tamen est de essentia Dei Iquia per unicum haberi possent omnia ad creaturas eiusque beatitudinein pertinentia ue alioqui non esset
Deu SaNeque his obstat, quod in Deo inveniatur pluralitas personarum realiter ab invicem distinctarum. Adeoque enti Divino& infinito ut sic non repugnet multiplicabilitas 3 & si enim hoc admitti possie& debeat in perfectionibus relativis, in quibus necessario invenitur oppositio producentis ad productum participantem eandem cum producente v luntatem & naturam, ratione cujus tam producens quam productum est utre ens a se; in absolutis tamen quales essent plures naturae diuinae hoc dici non potest, cum inter illas esse non possit ejusmodi oppositio fundativa distinistionis r alioqui enim deberet unus Deus ab altero etiam secundum naturam produci ta ita nihil ha beret ratione cujus diceretur cias a se, sed egi t simpliciter ens ab alio, quod Deo repugnat et adde quod si rgumentum a plura
litate perlanarum hic valeret, etiam probaret posset dari
56쪽
In particul ri. 43 PARS IGi plura individua Deitatis quorum unum effet ducens, aliud produetiam. ices: enti divino in quo reperitur relativa oy-Εnti divino itio non repugnat, sed necessario convenit realis absoluto ne- inctio, ut patet in personis, atqui inter pluresos, si darentur , reperiretur relativa opposito di leti ad distinctum ergo, &c. limitationis t. N. dico. quod in ista hypothesi esset nee ratione non esset distinctio inter Deos, estet; quia ut productio- - Ponitur essent plures, & non effet, quia distinctio Riβ a potest oriri, nisi vel ex limitatione & defectu , quem supplendum datur in Creaturis ex se defe-bilibus multiplicitas individuorum;vel ex relati-oppo sitione: atqui in Deo non potest esse ullaritatio, ratione infinitatis, neque quoad natun relativa oppositio producentis ad productum iave, quae sit prior distinctione reali. erg. &c. Ine finito melior est pluralitas quam unitas : secus me infinito & illimitato, ut reetὸ Ansel. in m a
aemonstrationes de unitate Dei sunt partim a Demonstra- ori, secundum nostrum concipiendi modum , ut
Enetuntur ab infinita Dei persectione; Partim reri in pio.
osteriori; ut quae fiunt ab unitate & gubernatione tet. .ndi. Suffciunt ad convincendos non ProterVOS Ia tamen ad con vincendum quemlibet etiam sen- perverso obli i natum aut voluptatibus excaeca-n quales fuerunt varii aethnici etiam ingenio
editi & natura i i philolophia exculti, qui polis
ismum admiserunt . Hoc sorte solum volue-it Occam, Bassol. & alii, qui contra communem serunt Dei unitatem esse indemonstrabilem. Scripturae Sr demonstrationes a Nobis allataen probant Deum esse usum unitate Transcenatali, quae convenit omni enti s sed unitate. hoc esse unicum .
57쪽
C. a. si. I. Dei Visio PARS I.
Dat Visio, ejus Principia objectum directumo indirectum. s. I. .
Possibilitas Si Existentia Visionis Dei.
39I MTELLECTVI creato possibilis est clara Dei viso DEI I visio ut in se est,& de facto existit in Beatis. Ita
communiea- Omnes Catholici , est de fide contra Armenos &xur intelle- quosdam graecos volentes Deum non videri imme- ψι v. diatὰ in se , sed in quadam similitudine seu luce aut theophania. Ex Conc. Uien. relato Clement. ad n strum deharol. & Flor. ses ult. definiente animas discedetes in gratia & plene purgatas intueri ipsim Deum unum & Trinum sicut in se est . idem evincunt scripturae Mat. I 8.-geli in Caelis semper vident Diaeiem Patris mei I. Cor. 33. videmus nunc per speculum Est de fide ex is in Memater tune aurem facie ad faciem 1. Ioan. 3.1RUPy. ος. di e m anaruerit similes ei erimus , quoniam videbimus
eum scuti est. Quae & similes scripturae possisnt, adeoque juxta regulam Aug. lib. 3 cap. ro. de doctrina Christiana debent intelligi in sensu proprio de visione intuitiva, ut intellexit Aug. Epist.
Ira. cap. s. ubi dicit: scimus posse Deum υideri, quoniam scriptum , est beati mundo corde, quoniam ipse Deum videbunt. au forte non debuit dieare seimus. sed eredimus, quia scripium est in seriptura eiu eradi- Deus etiam mus. Idem docent Athan. Dionys. Naaian. Basil ut elare visi- aliique PP. apud Suar. Vasq. Recupit &c. idem debilis est in nique ratio, non quidem demonstrat, cum sit om-hahu . . i' nino supernaturale cum nullo naturali nobis noto tellectus habens necessariam connexionem 3 sed . supposita creati, non fide, essicaciter probat & confirmat: quia intelle- tamen intra cius creatus potest naturaliter cognoscere Deum ab v rς n xv stractive, ut constat experientia , adeoque Deus continetur intra latitudinem ejus obiecti. Unde Iu mine supernaturali confortatus potest illum cognoscere intuitive, cum nulla in eo appareat repugnantia etsi enim inter intellectum creatum finitum M divinam essentiam infinitam, nulla sit proportio in
58쪽
ione entis et est tamen sufficiens proportio i nrare potentiae & obiecti cognoscibilis; quia divinantia continetur sub objecto specificativo intelus creati, quod est verum 3 alioqui enim nullo Intellectus do attingi posset ab intellectu creato ne quidem φrς xv. . stl ractive. Sicut a visu corporeo nullo modo attin l: u, DEO In,otest sonus aut spiritus naturaliter , adeoque nec ratione po-ernaturaliter quia: cum non contineantur intra tentiae &ob
s objectum, ad illorum visionem non habent vir--illum:m inchoatam, quae auxilio supernaturali com bstrat Vς .ri possit, sicut habet intellectus ad visionem Dei,
proinde etiam ut claro visibi: is, continetur intra intuitionemi objectum naturale. licet non intra vires ejus elevabili. arales,ob nimiam visibilitatis excellentiam. Iaee probatio non continet petitionem Princi, quia etsi quoad rem omnino idem sit, Deum cte videri ab intellectu creato Id esse ei proportio-am in ratione obiecti cognoscibilis: non est ta- omnino idem quoad modum concipiendi. Uer, hoc quod est esse proportionatum in ratione edit, non assumitur gratis, sed probatur ex eo id Deus possit ab intellectu creato cognosci na-iliter, saltem abstractive. o Neque hinc sequitur visionem fore simplici- Dei visio at-nfinitam ratione obiecti specificantis simplici- tinsit, eius infiniti: quia, cum suum obieetum non attingat ipnnix tem νnfinitum exercite , infinitas ejus persectiones
a prehendendo; non est adaequata ejus intelligitati, sed ab ea infinite distans; ac proinde ab eo specificatur infinite secundum omnes ejus per iones, sed finite, juxta modum, quo limitate at-
atemur quidem Dei visionem excedere quoad - . . ectionem, infinitas visioneS objectorum creato sione, persei perfectiorum ac persectiorum, & etiam perse ctiores in in res ac persectiores in infinitum ue sed inde non se- finitum inditur esse infinitam,quia illas non excedit divisibi- visibiliter,
id est per gradus perfectionis,saltem virtualiter . metos respondentes singulis gradibus perfectio- rision si quas excedit; sed indivisibiliter,per hoc
59쪽
PARS I. 46 C a. 's. I. Dei risio bili ter excedentem, qualiter Angelus excedit spee: es possibiles entium materialium perfecit ores aeperti etiores in infinitum. Ideo autem creata Dei vilio saeum indivisibi liter excedit visiones inferiores perfectiores in infinitum, non vero divisibiliter , ut illas excedit increata Dei visio. quia cum earum Oblecta non percipiat,earum perfectiones non continet formaliter aut per aequivalentiam formalem, hoc est praeliando modo nobiliori earum effectum forma Iem ; sed tantum eminenter , quatenus, ex sua ratione specifica, indivisibiliter sumpta est .illis no
i. Dices crescente obiecto in perfectione, etiam ei. seii . ita crescit VIu Visio : ergo crescente in infinitum , visio eum eerta crescit m infinitum. ergo&c. R. n. seq. primis quia proportio- crescente obiecto , non crescit visionis perfectio se π π. Cund xim proportionem arithmeticam , sed secunia. u. - sium Se'in tricam secundo&melius, quia cresceniae, bilitati te object non crescit persectio visionis cum certa alias non . Proportione quasi quantitativa sive arithmetica sive geometrica , sed solum eum proportione habitudi nis unius ad aliud sive certa sive incerta: argumentum enim persectionis in visione, tunc solum fit cum certa Proportione ad ar*umentum persectionis in objecto , quando cognitio est adaequata cognoscibilitati obieeti: non vero quando est illi infinite inas aequata ut hic contingit. In idem redit quod alii dicunt,ex eiusmodi calcu latione solum valere argumentum quando a gum n- tum fit uni voce in eadem forma , secundum intensionem vel extensionem quantitativam : non autem quando fit transitus ad sermam superioris ordinis, . ratione suae persectionis entitativae indivis biliter . formas inferioris ordinis excedentem.
I inu videri nequit per simi Iitudinem obie similitudi. 3 istu Per medium in quo , id est quod prius
nem objecti. cognitum, ducat in cognitionem Dei ut in se est. Itavam,eui re- S. Th. hic q. a. a. a. ratio est, quod nulla similitudo pugnat con- objeetiva possit ut medium prius cmnitum, reprae. πιπ fyn raret obieetum ut in se edi, nisi contineat illud vem se est, saltem secundum perfectiones, quas de eo
60쪽
Possibilis, & Existens 47 PARS I.
praesentat, ut patet in imagine Caesaris, eius colora, quantitatem, S figuram continente,ut in ipsoni ue nulla autem similitudo potest continere Deientiam ut in se est er.&c. similitudo de qua hic di- ur obiectiva, quia ut ducat in cognitionem alteis debet prius cognosci & subire rationem objecti Th. hic q ta. ar. ao. etiam lumen gloriae vocat si-litudinem, quam dicit requiri ex parte potentiae
r. Deus videri potest & de facto videtur per si- videtur perlitudinem formalem seu speciem expressam , quae formalem qualitas vitalis suum objectum formaliter represtans, S apellatur verbum mentis ita Bonavent. car. Duran. Pelan. Suarivari. contra Amic Ca-. Ban. Syl. &alios Thom istas docentes operatiori mentis, in qua consistit visio , non habere temnum a se productum , qui sit Verbum , sed im- diate terminari ad Divinam essentiam contra
prob. primo ex Ρ P. Aug. lib. 24. de Trin. c. I . in .. est veris quina imagina id est anima tune perfecta erit hum mentis,
i similitudo quando perfecta eris viso lib. I s. c. i6. quod in Vis similes ei erimus , quando videbimus eum simili tune Verbum nostrum non eritfalsum, quia neque itis N , neque fallemur . Et serm. aQ. de sanctis ἔ Anset.bum esse aestiniunt ipsam cognitionem , qua adhuc a conscientia secreta retinetur . Quibus verbis ge-
aliter docet ipsam cognitionem esse verbum
ad nempe intelligens concipit, & quo sibi exerci-icit objectum, seu formaliter reddit sibi notum
. de Tri. c. i . cumse mens ipsa novit, est eadem n a verbum mentis, Damasc. l. I . deside c. r 8. sermo naturalis mentis agnirio , qua, movetur , intelligiae consideratur, Ansel. in monolo . z 3r. ubi uni
saliter docet:cogitationem cuiusque rei esse ima. em objecti & verbum eius ibid. addit mulla rationeari potes , eum men3 ratιonatis seipsam cogitandolisis , imaginem imus mentis in sua cogitatio- . i ormari . imo ipsam cogitariovem sui esse imagii , ad suam similitudinem tanquam ex ejus imis, formatam. a. Ex