장음표시 사용
291쪽
GaI, Canonicus Constantiensis, qui ipse huic eoncilio in ejusque Historiam composuit Germanico idiomate, Iudi Vindelieorum editam Λ i 83,in A. 336α Is 1 recusam. Nostis tamen eum parum diligenter scripsisse judicat muliosque,d-- errores. quorum duo statim lib. II. Np. t monstrantur: ac prae
terea linguarum expertem fuisse, ratum, haere re n--- quasi haresium arcam Deinde in consilio habuit Stim Historiam hujus Concilii, pariter Germanicescriptam, quam Reychenthaliana multo accuratiorem deprehendit. Hinc Germai,Meam Theobaldi Historiam belli insitiei perlustra ut, qua pridem laude debita non defraudat, notat tamen,maiorem amitin suam religionem abreptum noninilla scripsssea vero remota, e g. Ηuta tribuisse, quod negaverit praesentiam realatii&transsu stantiationem ius Coena omnium maxime usui es A hrius
Concilii, auspiciis serenissimi cis RUD - am n a Celeberrimo viro, miniarem vanuer Hardi, sita Tomis editis A. imo quo ipso anno splendidissimi hujus operis tecensionem dedimus p.r4 sqq. His allisaue adjutus subsidiis Clautor Hist
etiam horum mitiorum ita septem libris exponit,utprimo tradat. quid ab illa tempore, quo Ioannes XXIII P.M. cum Sigismundo I . consensit ad convocandum Concilium, gestum sit ad illudiisque tempus, quo pontifex ille ex urbe Constantiensi evasit: cima pergat eousque, quando idem Pont se munere suo solenniter totus est terris enarret,quid incaluΗussi actum situsque ad ejus condemnationem, adiectis quibusdam aliis, eodem temporis articulo tractitis in Concilio quarto persequatur, quae post cremationem miliam sunt usque ad Sessionem vigesimam se tam, quae in exitum annit 6 incidit quinto doceat, quae gestasnt in Concilio ae initio anni a ad electionem usque Pontificia novi Martinis sexto telam pertexat ad ipsum hujus Concilii finem septim denique separatim exhibeat , quaecunque eo in
Concilio ad emendandam Ecclesiae faciem, sive ad reformandam Ecclesiam, uti tum loquebantur, dicta fuerunt atque decreta. Haec recensuisse fortasse lassicere poterat ad salivam lectoribus historiae Melesiasticae studiosis movendam. Nostro tamen more
si ex singulis libris nonnulla delibaverimus, iisdem haud ingratum
292쪽
te prorsus confidimus. Itestitim ex Leonardo Are Lib.I. tino, Theoderico de Niemin Gobelino Persona, testibus o MMAMwωἀυτο πτως, luculenter probat, Ioannem XXIII Pontificena Romanum per omnem vitam vitiis flagitiisque fuisse insgnem&anonini stet erum genere volatarunt. Nectamen, pro suo inge--:inenti, studio, bubonen illum, qui Arteamouit in Concilio me ab isto Pontise eeleboto, inter testis veritatis refert: quod dem a Racies duin essememnimus; sed mi illaminditato relinquit β. Ceterumin Hussi historia passim notis sive virores sive ollaniae Varilusii ac Maimburgii Maximelan iustoricimix arconfiitat, qui variis coirimentisperfudere Meona istin ivlula Concilio umesse emittasdem Husib ab Imperatore datam ostendit, errare eos, qui re rant, Hus Constantiae fuga sibi consulem voluisse cumque duo scriptores - χρονοι, qui iidem eo tempore Constantiaeει--int, idnarrent, Nosterfretusa publicis, ex quibus eontrarinum demonstrat, suspicatur, em,cum aliquot annis post Concilium suam conscriberent historiam, memoria lapsos fugam Hieronymi Pragensis Rinni Husio tribuisse Libro II g. a docet, duos eo in demten pote fuisse Hieronymos Pragenses Hussitam vero illum Hieronymum fuisse virum doctissimum desipso Husso doctiorem,
operamque dedisse literis in Λcademiis Parisiensi mei det bergensi. Coloniensi de Oxoniensi. g. I Fresis ieselli litoriam recenset ejusque in Concilio Constantiensi damnatos articulos. Inter ea 7. alia meminit miclefo tributam esse hanc doctrinam, quod totus mundus ID DEUS: eamque, ne quis sorte Spinosismum micte hine tribuat, sano sensu interpretatur, non oblitus, eandem sententiam a milhelmo demide ordin Thoma demaiden tributam NI. fuisse Manichaeis, Petro Abat lardo dc Lollardis. g. 3 ostendit, Matthiam quendam, Sacerdotem Pragensem , publice in subtractionem calicis in S. Coena invectum , i&S. Coenam sub utraque specie administrare ausum, in synodo Pragensi A. I389 sententiam suam retractare coactum fuisse. Ex illo tempore ignem quasi sub einere latuisse, donec aliquot mensibus post, quam Constantiam abiisset Husiusdacobellus, sacerdos Pragensis, vir ingenio di motum in late praesta citante Petro in densi, reta re Nn usum
293쪽
esbin alteis emistituerit,& publicein teiripti, tacuerit tauria is specie, ut loqui moris est Ecclesiasticis, ominiuileandum emtiisve obstitisse cetero, Cieri a vestementer, t Iacobinoae propugnante, Constantiam ad Cottalium misisse thesis cubios Iacobelli Hinc Noster, sprobat,'. Mutam lanadquaquam
esse restitutorem calicis in Bolimma, pluribusque consti tam sementis, Husium nunquam Prem docuisse Communicinem utra pie adeoque, mimi Adsive boni sive mali ex hac doctrinali Bohemia piose tam sit, non Husib, sed Iacobello vel Petro Dres . densi tribuendum esse. Illud vero non it inlabis, Hussum, postquam Constantiae defaeto Iacobelli restivit, ejus doctrinae suum inam alecilliolaesum. Lib. IIIg. i errorem eonam redarguit,
tradiderunt, Haesum Conflantiae aliquando suas retractasse sententias . demtamen a negat, Hussum recte fuisse condemnatum pertinaciae crimine Pertinacia enim, inquit, fuisset, si doctrinas a se agnitas, post factam a domoribus demonstrationem erroris sacris literis, repudiare noluisset sique adversi ii exhibitis testibus satis comprobassenti eum docuin, quae se doeuisse negabat ac pereegabat. Atqui neutrum factum esse contendit. Ceterivia quod attinet ad D. Hussi doctrinas CL Autor demonstrat, eum omnino orthodoxum fuisse, hoc est, idem eum Romana illius aevi Gelasia sensisse, adeoque nequaquam haereticum fuisse, ne Pontificiorum quidem sensu. Me docet g. II, quod jam antes. FHec rat, Hussum in doctrina de S. cena non recessisse a sententia Romanae ecclesiae, sed cum praesentiam realem, tum transsubstanti tionem statuisse: s. , eum indoctrina de Sanctorum deprecatione pro nobis, itemque de igne purgatorio, pariter cum Pontificiis sensisse g. In eum defendisse necessitatem eonfessionis auricularis, item de adoratione imaginum ita minisse, ut tum sol bant de hodie silent Pontificii statuere quare Noster refellit eos.
inscripsere, essem oppugnasse advocationem imaginum, ostenditque evin Ge Mnem idem prorsus de hoc argumento
Geuisse: .s ostendit, sitam idem eum Pontificii, statiata
demerito bonoriun operum, item Fr de septem sacramentis, atquedetraditionibus. Nam librum,quemHussissediderit eo is traditiones humanis,'mositum&meum ita
294쪽
ss, seu eonsuetudine invectis, non autoritateeeelesiae. Ex his Cl. Λutor eonfieit, Husium plane tenuisse sententias eo tempore in Melesia Rom. receptas, adducitque idem fitentes Florimundum Remundum de Ronreidum quibus addimu . Lare uanum.
equi eodem itantiam adduxinius in his Am a. p. a Ea re premotus Noster a disquirit, quam obcavam Hira fi diit damnatus videripo Ethaeeetadamnationis causa, quod se opposuit expeditioni cruciatae a Damo im indio sta Nitor docet, nec hiemssum semovisse haereticum, sed intum
notasseambition m Papae velamine resistam, tectam, tuum i
inligentias approbasse, selo retino abusu suspicari qui humi posest.mili lumessisse haeresin, quod Missimi administiant intrauitatempus,quo fuit excommunieatus Sed Noster de hoe diuitae Nam uando Hussus statuit injustam esse excommunicationem, Minon foris audit 4 eonvictus, idemGeuit cum praestantissimo pioque doctorum Ecclesiae Romanα me illa vera ouis
damnationis Hussi fuit, quod judicio Papae appellavit ad judicium Christi vel Concilii. Namque id ipsum fecit Concilium Constantiense, ipsoque se iudicavit, Papam non esse infusibilanusta judicari posse, immo puniri. Muida quod Gersen librum seripsit, quo docet, licitum esse, in rebus fidei appellare a judicio
Papae. Porro nec in eo posita est eausi damnationis Hussi, quod epistolam quandam Meresibus eontaminatam scripserit lingua Bo- hemiea. Nam Hussias semper questus est, illam epistolam fuisse depravatam. Denique nec ideo Hussus condemnatus est, quod statuit, civitatum rectores Clericis illis, qui vitam agant steseratam, bona sua eripere posse. Nam eadem semper publica fuit ruina universae Ecclesiae Gallicanae Quam igitur tandem obeauiam ad tam dirum supplicium damnatus fuerit Hussus, inquirit Noster merito. Videtur ei primum id propterea factum esse, quod tam fortiter declamavit Hussus in enormia vitia ripae. Ddinalium, Episcoporum,Monachorum doceterorum Clericorum. Leguntur enim inras vetusto codice haec quamdiu minus taxm
295쪽
ΛCTA ERUDITO Ru MN,ribus Miscensis, Francistis telis, Theodoriciis sedilim,
Iacobus declinianis, Immies Gerson 'mino ipsi iiii iniri. iiDConcilio graviter accusiverintavaritiam . tilitatem,
ae simoniam Clericoriam, Noster nec in hae quidem sententia a quiescit, sed ad alum delabitur conjecturam. Nimirum fortasse ea festia innationis vera causi, quodviussus statuit, Ecclesiam Romanam non esse matrem caput ecclesiae universalis, Papatri' que cardinales non esse de essentia dicissae, sed hane Uscarere posse. Sed nec hoc probat Noster cum idem docuerit Theod ricus de Vrie dc Ioannes Gerson Quid ergo Noster tandem
δε firmiter statuit, duas fuisse causas, ob quas crematus Hussus fuerit, i)quod subscribere noluerit condemnationi articulorum vi ela fi Licet enim in do strina de S. cena micteta non assenis tiretur H Lissus, in eo tamen eum probabat, quatenus notabat vitia&abusus Clericorum. Ubi tamen Noster addit , hoe sensu illa tempestate omnes bonos fuisse miclefistas mussitas , immo magnam eorum partem, qui membra fuerint Concilii Constanti. ensis akQu' conciones ipsius scripta oppido vehementia&acria, permultum contulerint ad turbas, quae tum in hemia agitabantur. Id quod, judice Nostro, negari non potest. Sed ita pergit Cl. Autor omnes illius aetatis seriptores originem haereseos Husa tribuunt perversis Clericorum moribus. Ergo, inquit, aut poena aut venia communis esse debebat utrorumquα
Postremo hinc concludit, Hussum procul abfuisse a doctrina Luis theri, quae centum annis post pervasit magnam partem Euromina occasione Monrem examinat his, lam, qua Isussus fertur ad dices ita dixisse sim ni mine torrini a sim . .
centuma is venurygnus , quem nonpoteritis inuinere. CLAutor hanc si iam esse pronuntiat, nixus silentio συγ--α- ας- , ejusque originem hono rure ad quoddam Osis, seculo Xvidemum Osuin, reserti inmodo sitam, judicat, quodHussus dixissentior Centi in annis revolutis Doreddetissetisne omihi. Tandem statuit Noster, Mum non festa martyrem veritatum illaium, quas Mese contra Romanamties fiam propugnamus sitae tamin egregium pti uisitem Rese Iiba mationis, qu in vino vocitati ruredimiriati non IV, iunc quoquo
296쪽
quoque nonnihil decerpturi ε ιι Bertrandus vacherius exhortatur Concilium ad corrigendos mores Clericorum, avaritia insatiabili, ambitione indomita, missi literarivri ignorantia, summa pigriti detestanda profusit elaborantium. Quales orationes passim inline opere sunt obviae I sto. Gerson ni liun haereticam ruina uatur, ex quibus duas postiem adscribemus, quassa
est Gersons interpretatione mollire studuit scilicet vigesimi quartathesio line est Si usui, - a Concilis iaratus haero riuuis e restiis a tui, si is advocatum, nequaquam potius' μα-viaci Vis sima quinta M. Iudaeo, Et istha resis inceris ea requis sis Pumi cinctum meminit epistolani
proeerum Bohemiae ad Cone scriptam, in qua inter alia dicunt. Hussum,nullius quam haereseos suspectum fuisse,sed semperacindoctrinavi in moribus irreprehensibilem,&S.Scripturam inter tuum esse secundumsententiam patrum abEcclesia approbatorum atque omne genus haereseos detestatum esse. 4.3 disserit de docreto Coneilii, quod fides publica, Principe seculari haereticis da ta non debeat esse fraudi religioni Catholicae, nec impedire, quo
mi haeretici examinenturvi puniantur. autat vero, idem, blieam non tam fuisse violatam per ultimum Hussi supplicium, quam per ejus conjectionem in carcerem. Nam si concilium is Ao examine deprehendisset, Hussum esse haereticum, tunc Concilium putat jus habuisse eum ad ignem damnandi Sed ita pergit eum inearcerem conjicere nondum facto examine, ac profitentem se Concilii autoritatem agnoscere, ac retractaturum esse, si cujus haereseos fuerit convictus, haec vero est manifesta fidei publicae violatio. Verum si rem hanc, tot agitatam controversiis, sine affecturi pro illo rerum statu pensitamus, videtur nee Caesar nec Concilium accusari debere violatae fidei Concilium sane fidem
viola re non potuit, quia Husi nullam dedit sed, quando eum in carcerem conjecit, jure suo usum est. Imperator vero nec ipso violatae fidei reus est,quippe per quem Husio licuit Constantiae esse incolumi At, inquis, eum e manibus Concisi eripere debuiti
Minime vero des,uiti mam seeundum pucit Ecclesiae Roniiuue ii Vitan imperiivncum Ecclesia Caesar habet adeoq, Imperator nihil cuiquam potest promittere in praejudicium Comini. ab
297쪽
Itagonum desin datavi iam ire iussistitia distitiam eius .an volatui istefecisset. nsdem in dietiuissesset, si ii
lineareeri inclusitat loque assivusses supplies. maximeoru omini esset, si liberam esset miti similias, ad suos -- ruinae ariplurimum pariturimi taeniolestiae Nemo, seno dixerit, Imperatorem fidem violita inne sejui tur,inconcilio
Constantiensi contra legem de servandis promissis precatinnimvesse Ceterum fatemur, prudenter fecisse Hussum, quando ratiis, si literis Imperatoriis insu inum fore securum, Constantiam se contulit fatemur etiam, errasse Concilii Patres, dum sibi jus esse putarunt, haereses flamma abolere, intuereticosque dc ferrori ignop. 3ys saevire. Sed redeamus inviam ex hoc diverticulo. s. r resut vocem vulgo tributam Hieronymo Pragensi,qui ita suos sit assatus iudicis: Desi adjudicem Eupremum, ut coram eo rentum anniso Mns respondeatis mihi. Lautor non dubitat hoe in fab tirum censum rejicere. Diserte enim testatur Poggius scujus domorte Hieronymi Pragensis epistolam . 7 recenset, Hieronymum dixisse, eos esse aliquando coram Deo,quemfallere nonposta rationem reddituror. indeoque existimat Noster, centum annoriab, fuisse longo post tempore istis verbis additos. Libri desectae Flagellantium origine&progressu agit. Noster ea men
thusiasmum fuisse statuit ae fortasse ἐκ παρολκλου huc referri debent pueri aliquot abhinc annis in Silesia enthusiasmo precatori, de quo pluribus agit Mericus Casaubonus lib. de Enthusiasmaeap. VII laborantes Ceterum in Flagellantes nihil statutum est in hoc Concilio, urgente licet Gersone quod inde factum conjicit Noster, quod haberentur pro hominibus mentis emotae ac fanatico furore percitis. Plura de secti Flagellantium lecturis commendat Cl. Schoettsenii i lium, quem perperam vocat Schetl-gerum quo commemorat, intonem Columnam in Cori cilio A., i d, Π Novembr. ele Uesse Papam, sumsisseque, men Martini, observat cum Rumido, eum pGerro m vocari Martinum V, cum tertius domum sit, ae duo Marinimaliamiviri latinerint intrer Martinos. Verum dies posset, vincetaere rem, quod Martini nomen in Marisi fiterit depravatum Cerin
298쪽
Disi docet, Martinum V Pont.Max edidisse Constitutio. Lib. VInem,qua declarari nemini appellare licere a judicio Papae in rebus fidei,sed in ejus sententia acquiescendum esse. Sed hanc Constituistionem refutavit Gerson edito libro, quis hi recensetur, in quo is
provocavit ad decretum plane contrarium Concilii Constantiensis in Sessione quinta. f. Ic 7 ostendit eum hoc Concilium eonvocatum fuerit ad reformandam Ecclesiam in capite de membris nihil tamen in eo mutatum esse, quod momentum trahat, a
eoque exitum hujus Concilii neutiquam respondis spei a Christi aliis illius auatis concepta ibri II initio acerbissimis... in vindemque plurimas prodiicit botiorum virorum querelis de eon ptissimiscieri ni maxime Pontificum porro, quid actum sit in limo fimitatorio, quod inline Concilio institutum sierat,edocet, sigillatimqueistis Colligi deci ita diremisiun s refert, quid latine Concilio a n si demendatio in visedarii qua de re eum alium sit antidhistoris hujussicissi sunt,
suinenti non satis peritus esset Noster, hamilia oraeparticulindesbibendam deduci vignotio Membro societatissesens, Regiae Berotinens, qui hie libet eompendium libri a Petro Allia.
ns, Cardinale ieracensi, scripti de rem indocilendario. docet, quid in Conei fiterit statutum adiuvandam Iudaeo. immadsieni Christiana converso Mibi primodetestaturemd vitatem, saepius a Christianis in Iudaeos expromtam ossio ressionis ipsimi , erimina iis assim eo consilio, ut Nufissus possenteamide interfici. Deinde plura Concilia pluresv ripas laudat, quod populari furori restiterint, eis pie libertatem concesserint religionis obsera atJudaeos Moritae potissimum crinianum reos agi litos esse. 1 quod infantes Christianorum reprent de necent:
id quod Cl. Λutor inmedio relinquit, vereturque, ne ipsa Iudae --rum eonfessio huius eriminis non tam veritati sit tribuenda, quam tormentis Quod hostias consecratas contumelia asseeerint. Dicit, ab historicis Brandenburgensibus uno ore narrari, sub initium se:XVI Iudaeos aliquot utimur nos verbis ManIii in Melanchthonianis p. 88ysacramentalem hostiam a saerilago quod uisem-tam, pugionibus4e eultellis eonfodisse, adle blasphemiis, quod Christianoram De nullum haberet an inem votadis mira
299쪽
eulose proimitarit singi . os deinceps conlprelienses vivosuisse combustas. Nossertia fabeluin in raedit, adeoquetriminis octo Iudae illo injuste vulcano consecrat ibisse ivtviti mini in praesenti Concilio Constantiensi nihil defitutum est circiIudaeos, nisi quod sequensis nest decretillii Mis,ureisertum est, quamplurimiJ- utriusque ui inei, peri ram usu arsituere metuentes, ad C isti non si pio nasiamtis inclinari, os Emi init, insa perfidia tauquam desperari permanentes, ideo hae Srenodus 1 octa δε- remus remat, quiaD oaodem Catholicam venire issens, nonnisiin quantu--Heras ejus Dbstantiae , tam inmisi re, quam im=n ibusse extendit eis quibus usi rasin remit; rese Galioquinhaeredibu eundum oportionem usirarum recept --,restituere teneatur: reliqua medietate i ut liberii aDq;
mendicitate educandis in modum eleemobnae mediocriter dereli- .Finita se Historiam. υ-υ exhibetur Diarium Concilii hujus, a Cl. Harduo confectum, sed aliquot in locis auctum mutatumve 9 Octobr. Λ. I 34 usque adta a,Maj Λ. I8. Subjecta sunt denique Latina lingua p. 7; Martini Papae Regulae Cancellaria altero statim post electionem die, nempe u Novembr. publicatae: p.7s Germanicae,p. y Gallicae, p. 7οι Anglicae Nationis & Maristini v Papae Concordata: quae omnia ex Harditano penu depromta sunt. Apparet hinc, quantum adjumenti dederit Cl. Autor historiae ecclesiasticae cultoribus. Est vero, ubi etiam historiae literatiae studiosos delectare potest hoe opus cujus rei duo triave dab, mus specimina ut praetermittamus,quae jam praedicta sunt de duobus Hieronymis Pragensibus, lib. II g. Π refert, Manuelem Chry-sHoram Constantiae mortum esse, quo eum Card Zabaressa e
nerat, A. i is die is Aprilis. Ejus epitaphium in templo Dominieram in Constantiensi hoc legitur Ante aram ham tu Dominu/Maniuiocifloras mes Constantinopolitanus . expetins genere Romatis rum, qui cum ci stanti imp migrara in Vir is ni prudenti mus, optimus, qui tempore Generasis risii Constantiensis obiit, ea existimatisne, ut ab o--bus sum o utermina facerdoti odis ut hariretur, die F April. - ωο-
300쪽
tino dicit, ignotumesi muni persit mississimi lacones Constantiensi. Laudat ejus erinsitionem notat ejus intemperantiamiamaledicendoaliis eorrio quoque vulsarmimorem cens, intum dicem operam intiliani reperium a Pontoeta non Constantiae sis in turri quadam monasterius Galli. sumpsit istastoriami latentiae, de . hi versus exunt: G-ristiam laudo, iamnandum Ponitu hin
Nee malus est civis, nec bω- hisoricus. Ibidem S. Theodoricum de Niem, qui natus rideriistiue ia estphesia plurium Pontificum fuit Secretarius, praetereaque fide-delis&accurat histocleus, refert obiis diemsium Mantis
BREVIS DISu UISITIO DE LIBERTATE
Philosephandi rebus adsieligione pectantibus, ct vulgo creditis Ousdem obstructionibus, utpote Symbosirum impq --e, Musteriis, OAutoritare antiq-rum Patriani Autorr. SAMUEL E PI CROFT A. MOCois Gomiliensis Cantabrigiae docto Cantabrim, pud Edmundum in V, uni
Quod in Actia superioris Mensis ommemoravimiis , --vum eorum, qui in sacris Philosophandi Libertatem nimiam In Malia afferunt, nomen , ree-tAntio id praesenti Libello paucis, sed solidis dematuris ratiociniis inquisivit Clarissimus Autor, in ipsa Introductione professus, nihil rei sibi eum solitia apud Scriptores controversiarum artificiis, contumeliose sarcas iis ea adversarios traducentibus risuique odio exponentibus futuis rum, planis ae evidentibus rationibus rem suam unice acturo. em quidem eontrovertendi modum longissime a moribus Libertinorum istorum discedere. quibus nihil aeque sit volupe quam Clamma ita Ansicanae sacra omnia profanissime ae-