장음표시 사용
431쪽
XIV. Quod attinet ad qtiaestionem, utrum accipere pecuniam ad Beneficia E clesiastica alienanda, vel dare ad ea aco uirenda, sit Divino Iure prohibitum Assirmativam propugnant omnes fere Theologi &Canonissae de omnibus curatis Ben ficiis , & quibuscumque annexa est Ordinis sacri exequutio, vel potestas Clavium. Licet enim & Ordinis , de Clavium potestas esse possit sine Beneficio, nullatenus tamen sejungi potest curatum Beneficium ab illa sacra potestate, O quam praecisSinstitutum fuit cum stipendiis ad illam exercendam potestatem institutis. Et sapienter admonet Paschalis Papa eap. Si quis obiecerit, I . quaest. 3. Qui quis horum
alterum vendit, sine quo nec alterum noverit , neutrum invenditum derelimruit.
X U. Qiiod vero spectiit ad simplicia Beneficia, non est pers imium consenet μνsus. Plerique enim Canonistae illud Paschalis dictum limitant ad sola curata Beneficia , asserentes simplicium Praebendarum venditionem , ut sunt Canonicatus non et se Divino Iure , sed Canonico prohibitam, atque ita non alia infici quim Ecclesiastici simonia , quae possit Papae dispensatione adimi. Ita censent Cardin
iis Zabarella in cap. 1. de simon. num. 2. Henricus Boich. in cap. I. in princ. ne Praelati vie. suas: Felinus in cap. Ex parte t. num. i. de ossic. deleg. & in cap. I. . num. 1. de sinon. Praepositus in cap. Latorem, r. quaest. i. 1 num. 18. JOan. de Anan. in cap. i. de simon. 1 num. 7. Ostiensis de Ioan . Andreae in cap. nn. de si-mon. Alexander consit. 9 s. Abbas in cap. i. num. 6. de simon.& in cap. Exstirpan-
Qui vero , num. 13. 1 f.& e8. de praebend. Iulius Clarus prach. crimin.
g. Simonia, num. s. qui communem hanc esse alserit Doctorum opinionem. Ab hisis tamen diilem iunt Cardinalis Ioannos de Turrecremata in cap. Latorem, I . quaest. I num. 9. Caietanus rom. 2. opusc. trach. 9. de simonia , quaest. i. Thomas Campe gius tract. an Papa labem simoniae incurrere possit, Ioan. Gerson trach. de sim via, Ancharanus in cap. I. de constitui. Oppos. II. Item Durandus,Petrus de Palude, & maxima Theota orum pars. Idque ista ratione probat Caietanus, quia climcontrariae sentemiae assertores doceant , Papam non polle citra simoniam conferre pretio curatum Beneficium : ergo neque simplex , quia eadem ratio in utroque convincit. In primo quidem ob annexam curato Beneficio potestatem ordinis de
clavium : in secundo vero ob annexum ossicium Clericale, quod est spirituale, atque ita in materia divinitus vetita. Licet enim in sed ritualibus sint diversi gradus, & fit potestas Ordinis & Clavium sacratior ossicio Clericali ; sunt tamen utraque sub eciem spiritualium genere : non enim magis & minus distinguunt speetem, ut docet Aristoteles , & patet inductione omnium sei e specierum. Additque Caiet
nus , oppositam sententiam esse Canon istarum errorem. Et Petrus Ancharanus assiimat, quod praxis opinionis illius univcrsum Ecclesiae statum denigraret.' XVI. Id ulterius eomprobatur, quia sacra Chalcedonensis Synodus cap. i. sis
mili poena dignos judicat utrosque simoniacos , tam illos qui pecunia vel conseiarunt , vel acquirunt quaecumque Eccletiastica ossicia & munera, quim eos qui sacram manuum ad Ordines impositionem mercamur : & habetur in cap. Si pis Episcopus, i: quaest. I. Idem repetit Alexander Papa I L cap. Ex mkιtis, i . quaest. 3. ubi hoc etiam adjungit, Christum Dominum , quando flagello ejecit ε templo vendentes columbas , d. amnasse illos qui sacra Ordinationes , per quas datur Spi-
titus Salictos simoniace mercantur : quum veris ejecit nummularios , eorumque
aes mensasque subvertit, damnasse illos qui simoniam exercent circa Ecclesiae Be- ,eficia.' Soeiptura etiam Sacra istud simoniae genus reprehendit 3. Reg. i 3. circa
Sacerdotes pecuniario pretio constitutin ab ruchomo. Ipseque Chrissas praecipit
432쪽
filis Apostolis eorumque suceessoribus, Matth. to . Gratis accepsis, gratis date. Et Apostolorum Princeps Simonem Magum eum oblata pecunia his verbis execratus est, Ach. 8. Pecunia tua tecum sit in perdisionem, quoniam donum Dei existimasu pecunia psis i. Atqui inter dona Ecelesiae a Deo collata ad spiritualem finem, indubitate recenseri debent Ecclesiastica Beneficia simplicia , clim primarib, Zc per se deputenim ad Dei cultum de spirituales actus iii Ecclesia Dei exercendos, ut aperthdeclarat Clementina Ut si, de aetat. & qualit. &ord. & Concilium Trident .seis. xl.
XVII. Neque ullatenus in oppositum valet ista distinctio , quod Beneficium duo complectatur, unum spirituale , alterum temporale e & hoe pecunia rependi possit, non vero illud. Ella namque duo ista protias indivulsa de inleparabilia, d
cet d. cap.Siqvila obiecerij, i, quaest. 3.Sighis objecnit, non consecrationes emi, sed reri M pta ex consecratisne proveniunt , penitus aesipere probatur e nam cum corporalis Ecclesta, aut Episcopus, aut Abbas , aut tale quid sine corporalibus rebus in nulti nos ciat, sicut nec anima sine corpore ereporal ter vitis , qui uis alterum vest , sine quo nec alterum aevenit, nesum divenditum restruit.' Nalsus triar emat Ac iam ,
vel Nasendam , vel aliqua Eeelesiasticum e nee pastellum , vel pastum antea ve, postea pro hujusmodi solvat. Superius ex Cajetano probavi Canonem istum ob rationis paritatem aeque valere circa simplicia ae circa curata Beneficia. XVIII. Ut igitur coeptum prosequar argumentum , certum est duo exigi ut possit quis donare qualicumque rem. Necesse primum est ut rei donandae habeat dominium t secundo ut ejuidem liberam habeat administrationem. Non enim susticit sola administratio sine dominio etenim tutores , curatores , procura tores , quamvis eis credita sit administratio , donare non possunt ea quae administrant, quia carent dominio. Neque sufficit dominium sine administratione ; nam
pupilli & minores curatoribus provisi , & prodigi, quamvis rerum suarum sint domini , earumque proprietatem & usumseuctum habeant,non possitnt quidquam de rebus suis donare , quarum administratione carent; quo sensu ait Apostolus: uoto tempore hares parvώlus es, nihil differt a servo , cum sit dominus omiuum , sed sub tutoribas ct actoritar est. Atqui Papa de inseriores Praelati, ,ut diserte asserit Sanctus Thomas, rerum Ecclesiae dominio carent, sed tantum eis credita est illarum
dispensati , 2. a. quaest. ioci. art. r. ad . Clim igitur nemo possit alienare , seu d
nare , nisi proprius dominus, cap. Abbati, dist. 1 1. Papa vero ipse non sit Ben ficiorum dominus , nullatenus dicendum est eum donare proventus Beneficii, sed sollim ex ossicio dispensato, personam assignare , quae ossicium Beneficio annexum exequendo sus habeat rotiundi ejus fructibus & proventu. Sit igitur argume rum. Dare spirituale pro consequendo temporali , aut pro acquirendo spiritualidare temporale, vetitum est Iure Divino Sc naturali. At quisquis pecuniam dat pro consequendo Canonicatu aliove simplici Beneficio , dat temporale pro acquirendo spirituali. Et aliunde non potest dici quod Papa aut alius Collator donet Beneficium dum illud confert, quandoquidem ut docet S.Thomas loco cit.uon est rerum Ecclesiae dominus, nec dare, vel alienare potest ea quorum dominio caret, ut proba- .vimus ; sed est soldm fiduciarius dispensator, dicente Apostolo : Sic vir existimet homo ut ministros Christi s dissensatores msteriorum Dei: bli iam quaeritur inter dispensatores , ut melis pιis inveniatur. Ex quibus sequitur, quod pretium quod Papa - pro Beneficio acciperet, non caderet super temporali illius Beneficii, cujus ipse Papa neque est dominus, neque per conlequens donator , ut probavi e sed pretium i
433쪽
caderet super dispensatione , seu collatione , seu assignatione ad sacrum ossicium cui redditus destinantur i quae dispensatio seu collatio est sacra , dc ex divino iure prosccta. At ve id quaecumque Deus sive Summi Pontificis, sive aliorum Pixatorum dispelli alioni credidit , sub hae obligatione credidit : Graiis Mevistis, caris date. Matth. io. Et praeterea infitilis est dispensator quisquis bona domini sui suae administiationi credita vendit , retento tibi pretio. Ex quibus sequitur Papam non posse talia agere , praeiertim in Beneficiis quae sunt jura spiritualia; neque pol se cum aliis dispensare ut talia agant contra Jus divinum & indit penissabile. XIX. Opponet aliquis , Calicem consecratum licitὶ vendi, modb pretium
non augeatur propter consecrationem , cap. Hoc ius porrectum, Io. quaest. 2. Et jus patronatus transire per venditionem cum caeteris juribus temporalibus quibus est
annexum, Ckm seculam , de cap. De iure, tit. de jurepatro1T M haec respondet ut duplicem in his esse disparitatem. Primo, quia venditio Calicis aut jurium rerumque temporalium non cadit super consecrationem , aut super inhaeiens juspatronatus ; sed horum utrumque suum principale & temporale subjcetum, cui inhaeret, tanquam accessorium comitatur. At in venditione Beneficii probatiuo jam est pecuniam oblatam , sive pretium non cadere super fructus , quorum C illator nullum , ut probavimus , habet dominu mi Ied stuper institutione in ipsam ardi vinum ministerium , quae plaath ipiritualis est. Secundo , quia in calice euec jure patronatus res Darist quid accessorium , res autem temporalis est ipsum principale. Atque haec sunt temporalia quae pauid ante art. 1. vocavimus post sanctum Tli
mam antecedenter spiritualibus annexa. In his accetarium sequitur naturam sui principalis,cap. Accessorium, de regat.jur.in 6. Sed non e conir . Enim vero in temporalibus annexis rei spirituali consequenter , ut contingit in Beneficiis, res ipsa sacra est ipsum principale, & res temporalis est accessorium; nam Beneficium non datur nisi propter ossicium, cap. fin. de relati pl. in 6. Ossicium autem cst simul sacrum & principale. X X. Instabit aliquis ex adverso . Beneficiorum divisionem & praebendarum . o assignationem elle luris Ecclesiastici & positivi, di non Divini aut naturalis. Atqui. I Papa est super omne Ius Divinum & Ecclesiasticum. Respondet Caietanus tona. 2. opusc. trach. s. istud esse sophisma non causae ut causae Nam dependentia titulorum, Iute Ecclesiastico non est causa illicitae horum venditionis, sed ipsamet spiritualitas Beneficii. Res enim spirituales , quantumvis , jure positivo dependeant, sunt
extra humanum commercium , nec vendi nisi per simoniam possune. Tales sunt consecrationes Altarium, Ecclesiarum, calleum, Virginum, Vcstium Campanarum , . quae sunt positivi quidem juris , sed illicite ac simoniace venales. Ad v Iorem itaque huius argumenti nece illarium esse probare titulum Beneficii rem profanam ei se dc mere temporalem , non vero esse quid positivum. Sic quoque licet ordo Episcopalis sit divinae institutionis , tamen numerus Episcoporum & Episco patulum erectiones & limites sunt positivi & Ecclesiastici Iuris , eum conllet Ecclesiam posse dioeceses multiplicare , aut reducere plures in unam , aut unam in plures dividere , limites arct re vel proserre , novos Episcopatiis inter barbaras Dationes erigere, cap. I.& 1. dist. 11. & cap. Cum olim, dissis s. Et tamen constat non polle ullum Episcopatum nequidem novae erectionis , Summo Pontifice vendi. Et qui hoc attentaret duo crimina perpetraret, unum simoniae , alterum injustae
usurpationis do venditionis rei non suae , cum non sit dominus, sed tantiis dispensator
434쪽
sator rerum Ecclesiae , ac praesertim sacrarum Dignitatum & Tituloriam. Pixstat audire S. Thomam loco cit. a. i. quaest. Ioo. art. i. Papa tinquit potes inc rere vitium simonia , sicut or mlibet aliis homo. Peccatum enim in aliqua persona tantor arium est , quanto maiorem obtinet locum. Quamvis ergo res Ecclesia sint eius utrimo 'alii di ensatoris, non tamen βψ um ut domini ct possessoris : s ideo si reciperet
pro re alisua spirituali pecuniam ex retalltibus Ecclesia , non eareret vitio semonia. Et similiter posset simoniam committere recipiendo pecuniam allierram a laico non de bonis Ecclesia. Eadem docet in . dist. 11. quaest. 3. art. 3. ad 1. Et in Summa loco cit. arr. 4. assirmat Beneficium Ecclesiasticum esse spiritualibus annexum , & ab his de Pendens. Itaque longὸ , vero abestat Navarra eap. 13. num. Io 8. asserendo Beneficia ex natura rei , ic seclusa humana prohibitione posse eadem facilitate vendi qua sacri Calices , vel Altaria consecrata, aestimando duntaxat quod in i lis inest solum materiale , & praescindendo 1 conjuncto illis spirituali. XXI. Si quis obiiciat an natas pecuniarias, quas solent Romani Pontifices ab iis exigere quos provident Episcopatu aliave Consistoriali Dignitate: Respondeo
ex intentionum diversitate posse an natas esse licitas aut illicitas. Si istae annatae exigantur propter dignitatis Ecclesiasticae collationem , aut si imponantur personae provisae, non vero redditibus , annatarum impositio erit simoniaca : sed si imponantur supra redditus , & non supra personam ; aut si non pro collatione , sed pro debito aere alieno imponantur, neque simoniacae erunt, neque illicitae. Potest enim Papa hoe jus imponere & exigere , non ratione collationis aut provisionis ;sic enim conserret rem sacram pretio pecuniario ; sed clam habeat jus pro susteii-tandis oneribus Pontificiis , quae gravia & multiplicia sunt, aliquid super pi ventibus Dignitatum N Beneficiorum imponendi, & impositum exigendi : quod polsunt etiam in seriores Episcopi super Dioecesis suae Beneficiis titulo eathedrati ei aut charitativi subsidii , ut a sacris Canonibus ipsi permittitur I aut pro eligendost di sundando Seminatio , ut eis per Concilium Tridentinum permittitur. Hae vero anna ae imponuntur ut aes alienum Papae debitum pro gravissimorum Papae incumbentium onerum sustentatione , aut etiam s qui finis quoque licitus est in pro rei cognitione dominii Pontificii in omnes sibi subditas Dicecesses & Ecclesias. Et inveteri Lege minores Sacerdotes qui pro sacro stipendio decimas , populo sumebant , obligabantur Dei praecepto decimarum sua ram alias subductas decimas Pon-
σtifici Legati contribuere , Nis triarum I 8. vers. 26. 27. 28.
Variae circa simoniam discutates sol untur.
UAERITUR priae δ, utrum simoniaca sit mutua Beneficiorum permulatio 2 Rei pondeo non aliam inesse simoniam , quim Jutis Canonici & acclesiastici, quatenus Concilium Turonense citatum in cap. Maioribus, de praebend. prohibet Dignitatum Ecclesiastica
rum conmilitationem. Deinde vetita fuit generatim mutua qsorumcunque Be-
neficioruin permitatio, cap. Quasitum, cap. Cian olim p. cim universorum, de rer.
435쪽
per mur. Sed elim spirituale altero spirituali commutetur, satendum est prohibiti nem istam non elle Divini Juris. Hujusmodi permutationem Bonifacius VIII. fieri demtim permisit hac lege , ut admittatur ab Ordinario Episcopalem habente
potestatem , cap unico de rer. permur. in s. Itaque inferiores Praelati , quamvis habentes jus conserendi, non pollunt conferre ex causa permutationis , ut post
Bellanae tam docet Pallor lib. t. de beneficiis, tit. 11. Quid si contingat Beneficia comperauitanda esse in diversis dioecesibus Respondeo id fieri posse uno ex tribus his modis: vel fiet in manibus utriusque Episcopi amborum Beneficiorum resignatio , vel quilibet se sim resignabit in manibus tui Episcopi. vel alter Episcopus alteri Epii copo suam committet authoritatem . & Libinde ambo simul in manibus unius Episcopi tenunciabunt in mutuum favorem , & hoc videtur melius, stut Glossa dicit in d. cap. unico, ver b. Collauionem.
II. Qiaeritur secundo , quid juris sit ubi quis suo renunciat Beneficio in alterius favorem , hac lege ut ille resignatarius , aut alius aliquis tertius suo qu . que alteri Beneficio renunci et, sive in favorem prioris te signantis, sive in s vorem alterius cujuscumque 2 Quae complicatae resignationes vocantur , quibusdam triangulares. Respondeo tinesse quoque ibi simoniam , non contra Ius Divinum , sed contra Jus Canonicum. H.ic enim extenditur praeducta duoi uiri Beneficiorum mutua permutatio , cum sit hi his par ratio. Reb.iisus in praxi,
tit. de resignat. conditionali, niim. I. & χ. Nivarra Manua l. cap. 23. mim. IOO.
AZOrius in ilit ut . morat. pari. Σ. lib. a .cap. x . Hanc tamen Ecclesiasticae simoniae labem non potest purgare , sed solam mutuam Beneficiorum permutationem , quibus provisi surit compermutantes, ut ibidem Navarra docet. Caeterae quoque Omnes in Beneficiis consequendis pactiones Ze eonditiones, etsi nihil interveniat pe-ciliatae , vetantur absolutae ut simoniacae Canonico seu Ecclesiastico Iure , sed non Divino , cap. fi n. de pactis. Atque in his ut valeant requiritur aut horitas Papae, A cuiusmodi sunt resignationes in favorem citra praefatam mutuam compermuta iO- nem. Rebussos loco cir. III. Tertio quaeritur , utrum simonia sit ubi quis proprio B.nc scio renunciat in favorem hac lege ut sibi resignatarius resarciat impensas quas resignans sustinuit in adeptione aut conservatione ejusdem quod resignat benefi-eii , quandoquidem illae expentae proficiunt resgnatario; nisi enim re si gnans pee has expensas sibi Beneficium procurasset , aut conservasset, eo careret , atque ita non potulisset transmittere ad resignatarium Respondent egregie Parisius, Suareet , Regina idus , Binsfeldius , Bonacina , Filii ucius , esse simoniacam eo . rentionem. Neque instes abesse smoniam ubi nihil praeter indemnitatem qii aeritur. Non enim alia in hae materia indemnitas approbatur , nisi sola quae compenset laborem aut expensas cum ipsa res gnatione conjunctas in res gn setarii favorem , scd ni illatentis illas quas hic resignans olim sustinuit ut sibi Belidiicitim alsererer et illae namque nihil habent cum resgnatione commune , neque factae sunt propter resignationem praesentem , sed propter commodum de possessionem ejus qui nunc resignat. Et quamvis resignatarius inde commodum accipiat , id evenit per accidens de indirecte , sed non directe, neque per se. Probatur respoiasio aut horitate pariter capitis Cum pridem , de pactis et ubi Alexander III. rogatus approbare renuit conventionem , qua quis renunciabati iii a se intentatae super Beneficio , dummodo sibi reficerentur illius litis expensae. Et ratio hujus cxclusionis est, quia iste transigena non expenderat i ratiam
436쪽
eollitigantis , sed in sui ipsi iis gratiam ; ideoque non erat justa illas resarciendi
I V. Quarib quaeritur , an simonia peccet is qui bona sua conseit ad novi BrisDeficii fundationem , cum pacto ut idem sibi Bericiicium conferatur Respondeo peccare limonia , idque alteritur per cap. Non est pht yndAE , I. quaest. a. cap. Ex multis, i. qi: aeti. s. dc cap. Tua nox, de ii mon. ubi praeterea hoc sancitur , quod ii Aremota omni pactione de intentione simoniaca, etiam Occulta & meniali, nudator
'preces adhibet ut tibi istud a se sandatum Benzficium conseratur libete & spontanee , eo casu poterit eidem conferri. Quod vero ibi statuitur de praebenda nullaten his ex pacto conferenda scindatori cjuidem , hoc idem statuendum de alia quavis praebenda quam aliquis sibi aut alicui suorum conferri pacisceretur dum fundat aliud Beneficii im , quasi in compensationem aut remunerationem antidoralem,aut in permutationem suae novae fundationis. Augcbitur vero, & gravius erit sinoniae delictum , si pactio hu,tilmodi fiat super Benencio necdum fundato,sed fundando , ut contingit clim quis ad obtinendum sibi aut filio Beneficium jam existens , conia
fert praedium , vel numeratam pecuniam, ex qua novum aliud si ridetur B duae ficium : tunc enim fit commutatio rei temporalis at rem sacram , Beneficium nam
que fundandum , non est Beneficium , & prius quam facta sit , & ab ordinatio recepta & approbata scindatio, praedium aut pecunia ad hoc deliinata manet adhue sub genere rei mei e temporalis & profanae, dc sub , ita conditione magis reprQba bitur per d. cap. Tua nos. Sane pote ii quis ex juru c muni , & citra omnem Pas aedis pentationem , postquam novum de luis Opibus Boneficium landaverit , Ze hoe facto ius sibi patronatus acquisiverit, praetcntare collatiari ad fundatum a te Beneis ficium aliquem suorum qui iit capax , non amen seipsum , ut dictum eli se perius sub tit.de sarepatronatus. Collator vero tenebitur praetentatum instituere , etianisi proprium filium patronus piaesentaverit. Non enim in huIusmodi censentita patethe filius pro una eademque persona , neque fictio juris attenditur in spiritualibus, ut nec in naturalibus rebus, cap. Si annum, j. final. de ludiciis in G. V. Qiin: d quaeritur , an simoniacae vel illicitae sint consuetudines vel statilia, quorum praetcripto Canonici dant aliquid in sua receptione opinio multorum est, haec elle licita, Joaii. Andreae in cap. Nemo, de regul. jur. in s. Joan. de Anan.
in eap. Jacobira , de simon.Cosmae Guimier in Pragmat. Sanct. tit. dc annatis, vel b. Consuetudinis e Fagriani in cap. Praterea, num.63.oc num. ου I. Ipseque Colinas Guliam ter approbat conluetudinem tota se in Normannia & in dioecesi Parisiens reeeρ-
.lain , aliisque multis locis, ut Episcopi& Archidiaconi fluctus percipiant primi anni vacantium Beneficiorum , quod vulgo dicitur ius depinus. Tali consuetudini Jus alieubi favere videtur ; decernit enim cap. Significatum , de praebend. posse , yiaelato , atet a Capitulo imponi aliquod onus Pr*bendae vacanti , ad quod postea
teneatur Piaebendarius. Et cap. de Ustic. jud. Ordiit. ln 6. tales conluet
.dines legitimu praescriptas approbat circa onera quae vacantibit, E. Cluilis imponun-btur. His superaddit Fagitanus judicium sacrae Congrcgationis Tridentini Con cilii , quo Cardinales approbarunt consuetudinem ill.im qua fructiis vacantium .praestimoniorum pro meὸietate cedunt in utilitatem Capitularis Mentae r neque his refragari Concilium Trident. Ieil. 24. cap. I . eo quia, inquit Fagnantis, Concilii mens intendat reprobare onera quae Bentificiatis , non vero quae B cneficiis imponuntur ἱ ut non recuset licite imponi onera Benificiis , sed illicite & simonia
ce Beneficiatis. dia eadem distinctione contendit ibidem annatas Dignitatum lici th
437쪽
cxitri , sopreim Sede , spectatas quasi onera ipsis Dignitatibus, sed non per nisi rovisorum Praelatorum i inposita. V l. Hic ali illis demirabitur illam Fagnani distini hio irem , ut simoniae vitandae gratia itecelle sit onerati Beneficium , non autem Betu fidiarii personam. Cum t mcn ex adverso sacri Canones reprobent quasi simoiliacum si Ecclesiae, vel Piaebendae onus imponatur : probent vero i Piaebendato idem onus imponatur , ut liquet ex cap. Nisi, de praebend. his verbis et Nos e- ρνου sonem adbibito moderamine toleramus, ut aci praestatumem quadraginta librarum non dignitas Prioratus , sed persea
Prioris mameat onerata. Eandem requirunt praecautionem cap. Veniens, de trans action. de cap. Cum venissent, de institution. Verumtamen Canones qui statuundonerandum Plaebendatum , sed nullatenus Piaebendam, hoc unum volunt, ut mortuo Praebendato cesset onus, nec transmittatur ad successores , dc ne Praebenda oneretur , hoc est ne onus Iranseat eum Praebenda , praedecetaribus ad succelibres-
Sed diverso sensu Fagnanus non vult onerari Praebendatum hoc ipso respectu,quod de Plaebenda provisus se it , ne id onus temporale induat rationem pretii ab ipso propter collatam sibi Praebendam exsolvendi, quod esset aperte simoniacum : sea vult istud onus insidere Praebendae quasi aes alienum ex ipsius fructibus persolvendum, ut contingit in aliis quibuscumque pecuniariis debitis , pro quibus oppignorari solent etiam Beneficii seuerus VII. Omnibus tamen sedulo exploratis standum est demam huic distinctioni , quam perhibet ipsum Tridentinum Concilium sess . 1 . de resor. cap. x . Vel m nera illa quae jure consiletudinis vel statuti exigi solent in Canonicorum admissione, cedunt lacris particularium de Capitulo, vel conseruntur ad pias causas, scilicet ipsius Eccli siae , vel pauperum et & boc solo pietatis casu esse approbandas, non
autem si cedant in lucrum collegarum, utpote sordidum, abusivum, & simoniacum. Haee qii crine diu pridem reprobata fuerunt pcr can. Ckm omisit, I . quaest. I.6c cap. Sis ut pro certo, de simon. & cap. Sane , in extravag. comm . de simonia et ubi danistes & tecipi cntes pastus , dulciaria, localia , vel hujusmodi pro admissione in E clesiam , Prioratum , vel Monasterium cuni vis sexus . declarantur ipso iacto excommunicati ; Capitula vero & Mon steria suspensione puniuntur I quarum censurarum absollitio soli Papae reservatur. Easdem innovavit poenas Pius Papa in Bulla io . quae incipit, Durum rumis. Ille tamen censurae ob continuam aesere generalem oppositam praxim sine ullo a TApostolicam absolutionem eontraia venientium recur tu nunquam receptae ac admissae in hoc Regno fuerunt. Eos qui persolvunt huiusmodi ad redimendam vexationem , sub qua certissime in iudieio luccumbereiu , , peccato equidem hoc in Regno exemerim , sed non eos ullatenus qui ab aliis recipiunt, eum ad hoc , nemine adigantur. Lessias quidem generalius astii mat lib. 1. cap. 3 s. dub. 23. num. I 3 1 .iPsam Extravagantem non ella absolutὸ
VIII. Sexid quaeritur de transactione circa litigiosa Beneficia , utrum sit sim iliaca 3 Non ambigitur quin gratuita cessio litis sit onmin, licita, quippe quae null1 afficitur pactione onerosa , ideoque approbatur in rebus spiruualibus & sacris, cap. Sti'ν eo, de transaction. Sed tota volvitur dissiculta& circa transaaenem quae rite dehititur , Pacti Dion gratuita de re dubia & incertara litem Atimendam Transigitur itaqusve scompensandorem spiritualem cum temporali fremisiis ritualem eum alia spirituali. Neque huc pertinet Lertium uransactionis genus, quo temporale cum alio temporali compensatur.
438쪽
IX. Transactio rei temporalis cum re spitiitiali compensat s est aperte atque indubie simoniaca , cap. Cum pridem , de pactis, can fin. de rer. permes. cap. Praeerea . i. & 2. de transach. Atque ita illicitum est componere luem B neficiari alii tradita, vel promit si oeconia , vel re pecunia aettimabili , cap. Conjiavim , de transaction. Similiter simoniaca est transactio pecuniaria circa Reliquias. Boiiac na trach. de simonia , disp. i. quaest. . s. num. 3. Non tamen ex illius parte qui stcun aliter non pixssit, Reliquias peculo redimit ab iniusto deteiatore. Hac enim ratione Christiani olim Martyrum corpora a carnificJΚus redimure iotcbant. Neque ait bigend m , pollia Sanctissimam Eucharistiam de impiorum aut infidelium manibus pretio redimi. Idem simoniacum est acquirere jus praesentandi ad Eibita pec nia, cap. Preterea, I. de transiehion. Item subjectioitem Ecclesiae , aut Eccle itasti cam jurisdictionem , cap. Praeterea, a,eM.tit. Potest tamen Episcopus, modδ nihil interveniat pecuniae vel pretii, sua approbatione validam reddere transactionem pectitiam celisos super aliquam Eccletiam imponatur , e. De catere, de transactioiti
X. Transacuo veteTrei spiritualis cum alia re spirituali Divino Iute licita est . etsi fieret propria , privat que authoritate. Sed est quandoque illicita & humanosure simoniaca , propter Ecclesiae prohibitionem. In primis enim vetat Ecclesia
omnem cum lacis compositionem circa decimas citra Parae approbationem , Can. Decimau, I 6. quaest. 7.cap. Veniens, de transaction. cap. Venerabilis,de confirm.
utili , vel iiivt. At vero inter Ecclesiasticas utrimque personas de iure decimarum Contendentes non exigitur Papae approbatio , tam sussiciat Episcopi contensus ,
X l. Secundum Summorum Pontificum Decretales explorati juris est posse ab Episcopis constitui pensiones supet Beneficiis propriae collationis , tum in permutatione mutua Benc ficiorum , ad compensandos pinguioris ac ditioris Beneficii fructus cum tenuiori compermutato , dummodo pensio illa ad successores Benefieii non transmittatur. Hoc enim diserte sancivit Alexander III. cap. De easero , de transaction. & Clemens III. cap. Ad questioner . de rerum permur. Tum etiam in transactionibus ad componendas lites & dissilia, quae sine ulla fraude, aut Partium collusione moventur , ut pari perspicuitate decernit Linocentius II Lcap. essent, de praebend. ut uni contendentium Episcopus Beneficium , alteri pentionem adjudieet. X II. Qitia tamen sive ad pleniorem cautionem , sive per ignorantiam juris contigit, ut Episcopi hac potestate raro usi sint, quatenus Partes , omissis Ordin tiis, ad solum Romanum Pontificem recurrere consueverunt, discordant ab inviiscem Doctores , utrum sacra ista potestas integra penes Episcopos perduret, an vel bia per non usum prorsus exoleverit Perdurare in primis assirmat Glossa in eap.--ἀvimus, vel b. Pensio , de colluc deteg. item Gigas trin. de pension. quaest .s. pro hae parte allegans Felinum & Antonium de Butrio. Similiter Ancharanus conis sit. a So. oldradus consit. 16. Gomesius trach. de utraque Signatura , Abbas in d.
cap. Nisi essent, de praebend. & in cap. Pastoralis, num. . de his quae fiunt a Pr
lat. Paulus Romanus tracti de Pentionibus, cap. t s. num. IO. Amrius pari. 2.
lib. s.c.6.qiiaest. I. docent in pensionibus super Beneficiis imponendis hoe solo Episeopos discriminari , Papa , quia pensionum ab Episcopis impositarum onera iunio personalia , quatenus Beneficiis non imponuntur , sed solius Beneficiarii praesentis personae , atque ita ad successorem non derivantur ; cum tamen Papa jus habeat pensionem constituendi super ipso beneficio , ut ad laccessorem transmittatur,
439쪽
dum crit superstes praesens pensionarius. Idem sentit Caietanus x. a. quaest. Is . . artic. Sylvester verb. Permutatio 2.quaest. 6. Tabiena verb. Beneficium 3. num. l F.
Contrariam tamen tuentur sententiam Navarra Manua l. cap. 13. num. Ioo. Vers. 3.
COvarruvias lib. r. variar. resolui. cap. s. num. 8' & seqq. Solus lib. 9. de justit. quaest. s. arti c. 2. & quaest. I. artic. 1. Boi acina trach. de simonia, disp. I. qtiaest. I 2. niuimo. aliique solo non usu Ordinariorum innixi. De Gallia veid nostra testatur Lovetustit. C. cap. o. ejusque Scholiastes Brodeus, Episcopos ista excludi posso otestate , quam tamen eis adhuc competere , novissime scripsit Pastor Gallicanus uri lconsultus lib. 3. de Beneficiis, tir. i I. num. 9. & tir. I a. num.9. Rebustus vz b
in praxi, tit. de reservationi b. num. 19. ignorationem Juris Canonici, qua laborant Gallicanae Curiae, vituperat ; quae cum ex officio proprio confiteri soleane Pragmaticam Sanctionem sequi Samai Ludovici prohibentis Gallicanas pecunias pro Ecclesiasticis rebus extra Regnum transportari, suique jactant officii esse tueri sacros Canones usque adcoliae in re perspicuos de saepius iteratos, simulque Bon niense Concordatum , quo reservationes Romanae Curiae coarei intur, hoc Episcos rum jus a sacris Canonibus concellum inane in hoc Regno est e patiuntur. Vel sim disecussis ignorantiae Canonum tenebris, pollet jus illud in Galliam postlimino reverti. XIII. Q i in etiam non solum antiquiores ex Italia Conon istae superius piolati, verum etiam nostris diebus Sanlegerius Consultorum S. Ossicii Decanus , Romanis in causis exercitatissimus, parte 2.qq. Beirificiat. cap. I. g. . num. 7 F. ita re
Paestiti r Episceptis pensioni super Bene ο creanda authoritatem interponere , quando laesit cum jusa cansa, ct tunc hac fossi it absque eo quod necesse sit ad Apostoli-φctim Sedem recurri. Causa autem iusta fiant veluti pro bono pacis, vel pro studio alisujus pave is sholaiis , va ad utilitauran Ecclesia , ad sedandas lites, vel pνo alimentis illius qui Beneficio renunciavit, dommodo id fiat in quamitate moderata , ct nulla Partium convextione praι edente. Rebussus de pacis posess. numeto I χχ. qiii addit alias etiam cau sal , nempe semistis , paupertatis , necessatis ob aes alienκm , cst similes, de quibus Gia 'gas etiam de pensionib. quas. i. numer. . Inter cateras instaι caissm imponenda, crean
dis Discopali authoritate pensioni, han alias Romana Rota admisit , s Discopus pro prio nepoti pensionem assignaverit, quo facilius fluasio oeo et a incumbere possis , ut indocis i66. - . parte x. in retantior. In dubio vero pensi' si nihil dictum si, cen
eur is causam alimentorum reservata. Gabitet conss. i' l. numero x. lib. 1. Ur post eum Gratiantis disceptat. serens. numero x . Sed ixter pensonem aut boritate Pontificia
impositam , cst illam qua Epistori authoritate nititur, hae est notabilis digerantia , quod illa qua sit approbatione Episcopi succusorem in Beneficio non ιigar : secus is de Ponetificiapeisiane,qua etiam successores in Beneficio ligat s asscit. Gigat tracta epensionib. qa .s. num . . Limita, nisi pe=so imposita, ct creata Istisset pro ιono pacis , cst ad sedandas liar/ι ; quia tunc etiam agi it Beneficii successorer, qvamtumvis solius DIscopi aut boritas in
illius creatione ἰntεrvenerit . Gratianus disceptat. forens φ.6 7. num. I 6. Hactenus ver ba San legerit, per quae graves resolvuntur disceptationes. Verumtamen ut valeant ab Episcopo constitutae pensiones beneficiariae, idem Robuilas ibid. numero iii.& i ii. duo admonet esse cavenda. Primum , ne Episcopus colastituat pensonem super quotam reddituum partem , v. g. tertim , vel quartam fructuum ; sed p tius de lignet numerum aut quantitatem certam ac in Ξivi Tam , tot nummos , tot triti ei medimnos, tot vini amphoras. Caeterum ut sincere doquar , praecautio ista,
plus habet inanitatis quam soliditatis,neque solo isto defectu infirmanda foret Epita coralis pensio. . Secundo ne conae caua ex praecedente ParIium conventione, qu*
440쪽
lli ita esset penes Pontificem, sed simoniam saperet penes Episcopum a sic enim decerniriit c. Nisi essent, in fine, de praebet id. Possunt licite , non quidem ex pactione Partium, sed ex Psyne Juditum provisionem hujusemodi exhibere. X I v. pensio alIignata terini inim Canone vel consiletudine praescriptum excederet, qualis est in Italia dimidui iri fructuum . in Gallia vero tertia eorumdem pars , non id edellet pensio prorsus ditibi venda, sed solummodo ad terminos , lure Uaefixos reducenda, icilicet in Italia ad semillem , seu dimidium , & in Gallia adprientem , id est tertiam partem reducenda , ut docent Parisius de resignat. lib. 6.
XV. Rebaisus tit. de simonia in resignatione , num. 37. recte admonet non polle citra simoniae labem dari pecuniam aut aliud temporale , etiam ad re limen Mam vexationem , pro nondum adepto Beneficio , quantumvis aliquis habeat jus
zad rem ; sed tantum pro Beneficio acquisito , & in quo habet ipsum jus in re. Id constat ex cap. I fattheus, de imaonia, ubi eis qui fuerat . majore Capitulἶ parte
minatus ad prae bendam , sed nondum provisus ob minoris numeri contradictionem , pecunia redemit hane vexationem minoris numeri , atque ita nemine discre-
eante provisus suit ; jubetur nihilominus ut se abdicet eadem Plaebenda ex causa simoniae quae provisionem illam 'praecei liras. XV l. Si Canonici conveniant invicem, Des naihi pro meo nepote tuum sunfragium ac votum in ista Plaebenda , & ego polliceor tibi vicissim meum pro tuo negote sis agium ad alteram primium vacaturam Praebendam ; est pactio aper: Esria ira aca , Quia omnis convcntio in spiritualibus ableganda est , c. Zam pio, I .q 'aest. 2.c. Cum Ridem, N e. Pastiones, de pactis. Similiter simoniacum eii, si quis dicat, Nunquam me vivo fiet iste Canonicus, nisi is pro quo rogavi eligatur.Joan. de Selva de Benefic. pari. i. q. r. num. 64. Rebussus tradi. de pacificis pollutioribus, n. t 3 I. Sicque multi comptriuntur anonici sui totalae
Aliora elucidatur in materia semaniae diffultas circa Monasterium ingressum.
L ' EpTiMδ quaeritur , utrum contrahatur simonia qnoties in ingressu Monasteri ex mutua conventione aliquid datur , vel exigitur titulo alimentorum & onerum Monasterii ; Haec vero verba de alimentis de oneribus Monasterii ideo hla appono, quia indubium ei se apud omnes debet, commJtii limoniam si pactio pecuniaria versetur circa ipsam in Monasterium admissionem: quandoquidem Rei Io saeta quaedam res est, tam in pau-- ia pesbus , qti m in opulentis Monasteriis. Atque juremeri id damnatur omnis conis πω . - entiO preti dveniens Onasteriorum ingrestiis tanquam simoniaeus in Nicaenou 'Goncilio secundo ach. 8. cami S. Deinde in Lateranensi sub Alexandro III .can. o. Postmod sim in alio Lateranensi sub Innocentio III. can.6 .dc habetur in cap.