Iuris canonici theoria et praxis, ad forum tam sacramentale quam contentiosum, tum ecclesiasticum, tum seculare. Opus exactum, non solum ad normam juris communis & Romani, sed etiam juris Francici. Authore Joanne Cabassutio ..

발행: 1709년

분량: 699페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

yuru canonici Theoria ἰ

nicae cessat, propter peculiare , & cum aliis incon municabile dominium loci, at qiae sub hae ratione pretio rationabili vendi posse locum sepulturae docent SuareΣd. Relig. tra L 3. lib. .cap. I .num. I 8. & seqq. Reginaldus lib. 23. cap. i 6. n. 22.& alii. Sicque usus ubique receptus obtinet. Ratio liquet, quia debitae sepulturae denegatio , quam urget canon. In Ecclesiastiso , I 3. quaesi. t. non secum involvit perpetuam & haereditariam dominii translationem , neque ipsius ad alicujus personae aut familiae servitutem perpetuam : quae quidem obligatio & seivitus nullatentis est ad debitam & Ecclesiasticam Fidelium sepulturam necessatia , cum possit cadaver aliquod terrae mangari , eadem remanente terra sub dominio & potestate

Ecclesiae r illa vero perpetua servitus, dominii alienatio est proculdubio pretio aestimabilis.

CAPUT VII.

Vtram simonia committatur in pensionibus Beneficiorum Iura quoque barum pensionum discutiuntur , necnon Ecclesiastit rum dissensationum.

I. A M hic quaeritur qua ratione Papa possit absque d licio simoniae permittere de constituere pensiones , etiam cum ob igatione illas lar- giore pecunia redimendi super Benefietis de Epit copalibus , de qui bus pleno jure providet ; aut ipse per se conferat Dignitates Ecclesiasticas de Beneficia cum pensionum obligatione in tertias p rsonas, quae nihil unquam juris liabuerunt circa Dignitates illas aut Beneficia i Multa quidem speciem mali habent, & multis in Ecclesia malis de abusionibus causam praebent , dc praestaret nunquam introducta satile ; sed ex quo ituroducta sunt , magnum sibi Τheologi &Canonistae laborem praescribunt, & diverticola tenuissimarum rati num hinc inde perquirunt, quibus illa semel ituroducta justificari posse videantur: cum tamen satius foret praeiudicia nimia facilitate , aut etiam per adulantium de Partibus addictorum quorundam Curialium Doctorum coiis a Sc suggestionet introducta nunquam de caetero in consequentiam vel exemplum proponi, sed quam primum aboleri. Diversi ergo diversa respondent. Qiidam existimant, Papam nullam polle eo.nmittere simoniam, & quidquid ejus permi illa fit , eo ipso ab omni simonia purgari. Alii ello rerum EccleLae dominum , & proinde pollia ad libitum de illis pleno j.: re disponcrc. Alii nullam contra Ius Divinum elle siminniam , nisi praecise intendatur raIio pretii circa illam Beneficii partem q. iae spiritualis est ratione aurem motivi conferre pecuniam pro Ben fieto , non clie Jure Divino, sed tantum Canonico piohibitum, sed isto Iare Papam non astringi. Aliis placet at solum Summum Pontificem pertincte jus ac potestatem se jungendi , spiritualibus ea quae sunt spiritualibus annexa temporalia , tum in re beneficiaria, tum in aliis qui b istumque rebus; atque ista temporalia ita seiuncta posse sub eadem authoritate qua suere seiuncta, tradi pecuniae interventu. Caeterum opiniones istas satis superque resutavi hujusce Iiori cap. I. dc cum S. Thoma probavi Paeana

452쪽

PM am & peccare posse delicto sutioivae , emademque non esse dominum , sed tantum disperitatorem a Dominis Dcci constitimi ira rermn Ecclesiae , reddendae rationi bonae aut malae dii pensationis i biti xi uni apud Deum , , quo constitutus fuit. Vides. Thomam 2. 2.qDaeli. i oo. art. i. ad 7. Hoc insuper probavi initio libri, omiuiri secun α ciam ributioncm ad ii nc ficia cinsequenda , directe opponi tam divinae dei, aturali , quam canonicae de Ecclesi sti eae prohibitioni. II. itaqtie ad liabiliendam illam in Summo Pontifice potesta em circa B cficiorum dc Dignitatum diminiit times pro eonstituenda et cricali pensione in alte

ius gra iam , ix mcit non elle Jure Divino prohibitam , quando iusta S rationabi- ρlis causa suadet : led ubi non subest justa causa in his dii petitandis, peccare tum ipsum Summum Ponti heem , tum illum qui ex hae dispentatione locrum percipir, o quod non fuerit fidelitet de ad mentem supremi omnium Domini dispensatum ἔquom d modum Sanctus Bernardus innumeris locis , tum in libris de considerationc a i Exigenium Papam , tum in suis passim epistolis, tum in tractatu de p ceptota dii peniat. applicat Summo Ponti fiet illud Pauli : Jam bἰς quaeritur inter diθω- Di re , ut sidetis quis inveniatur, Idemque Apostolus tellatur datam sibi a Dominopia citatem iii aedificationem , de lion in dcitructionem , 1. Cor. I I. Talis eiici, λςmpli gratia , pensio lupet proventibus Episcopatus unius ad gratificandum alte xi Piae, alia Plaedi viii, de iii Aula uve Apostolica , sive Regali inagnum consequut rivo em, quique nullum spe ei ale jus ad illum se oneratum Episcopartim habue ita Talis citim dispentatio lacii lega est de mera terum Eccletiae dissipatio ad gra- mcandum luxui de ambitioni seculari , vel avaritiae hominis , qui vel uno ex his vitiis se plane arguit indignum omni Piaelatura de Ecclcii allico Grado. Sed ubi P lino applicaretur neces litati sus Eccletiae , aut alimoniis pauperum , aut rcferVM. xctur ad vitam resigilantis in favorem , aut eoiistitueretur iii eius gratiam qui studio pacis transigit in lite mota super Beneficio ; itemque in mutua Beneflciorum b. beluium inaequales provetuus permutatione, ut statui a pensione illa ivaequalitas compente Iur : his certe casib is Superior dispensans nullo modo peccaret , quia tunc Iuliae de rationabiles causae id suadere iv. In hoc similiter licitarum super Be-ι ςuciis rei aliouum genere illae sunt quae reservantur ad victum Coad littori, coiisti-xuxi in iocum provisi de Beneficio , qui prae animi, vel corporis infria itare non po pii laritia era de officia quibus obit ictum est Beneficium exercetc. Sed plenius de Pensio, ibi is egi supra, lib. i. cap. i 3. quo Lectorem remitto. ii'. ubiae lain lunt etiam Divini Juris obligationes , non omnes utique , sedilta iolae quibus nemo adit tingitur nui dependenter a propria de lideia hominis

Huctione, a quibus Eccletia ad lalubre animarum regimen accepit non a icipia, ludi Curtilo Domino potestatem ex ii ista de rationabili caula dispensandi , in his verisbi. ciat ictatam : Ziacumquesiveris super terram, erit solutum is caι 1. Hoc enim pria lus necelle cli ad regimen animarum quod primariis Ecclei l. ae Pallor ibas Deus contulit, habita laticuae infirmitatis de mutabilitatis humat .ae. Fiequentet enim contingit ut homines insolito quandoque servore , nec satis piaeV ii, qi.ae postmoduin te exeretu difficultatibus dc incommodis , adstringant te robgione voti satis qaidem voluntatie , sed non satis provide aut considerate : unde in eas prolabantur angustias , ex quibus si Eccletiae miseratio ac potestas illos per dispensationem aut commutationein aliquam non expediat, aeterna illorum latus ex an, mi desperatione , aut inconstantia i infirmitateque deplorata sir. Neque habent

hac in parte Novatores haeretici unde Sanctae chriisti Ecclesiae insultem , quasi sibi

453쪽

ju a diuinῖtatis usurpet ; cum ipsi omnia Orthodoxorum vota & sit pererogationis Opera d spici alit, & violanda elle doceant: eorumque Patriarchae post integri anni probxtioncm & dei b rationem , nuncupata Deo solennia vota audacissime clheg rint, & aliive viduamus cistingere libidinis cilietratae stimulis percitos , habentes iam tionem , maniscsto Apostoli testimonio , Pimam fidem fregerunt, i. Tini olli. s. Adolescentiores ii quit in vidua de vita :. cum enim luxtiriata fueνint in Christo , nabere volunt , b.ιbentes damnationem , quia primam fidem irνitam fecerunt. Jas itaque divinum duplex lacchandum est , unum quidem quod omnes discrimina Nini homines adstringit, quale est falsos Deos non colere , non peierare, non ad uulerati , S i periotibus subrise, Deum' venerari, proximo in necessatiis opitulari.

Haec & similia nullam admittunt dispensationem Ecclesiasticam. Aliud velo genus neminem adstringit nisi eos qui se propria libertate de spontaiaee devinxerunt, reli-ρ giosa sei licet polli Atatione apud Deum , cum ejus tota materia non nisi in supererogatoriis operibus subsistat. Atque in dispensatione laxandispotestatem habet , Christo Ecclesia , a quo regimen accepit animarum , ut quae ad hune finem solverit in terris , soluta habeantur & in coelis , dummodb non temere ac abusi se, sed judicio & ratione pi edat, quemadmodum debet in aliis quoque dispensationibus , cum potestas ista collata ei fuerit , icsic Apostolo , in aedificationem , & non.

in destructionem. I V. Ut autem tractationem istam pentionum materia concludat , sciendum tres esse pensionum species earum qUM ex alieno Baneficio percipiuntur , sei licet temporalem, spiritualam. de mediam. Tumporalis eii quae datur ab Eeclesia propter aliquoi minii terium temporale , live praeli. tum , sive praestandum Ecclesiae : ut ἀpensio ex Benc ficiis vel Decimas praelie ur alicui Principi ad hoc ut suis armis tueatur Eccusam adversus Infideles λ. aut Oeconomo negotia Ecclesiallica gerenti, aut Advocato pro Ecclcsa patrocinanti, auL pιOcuratori ad lites. Spiritualis est quae iandatur in ministerio mei e lpirituali, qualis cli quae datuς Coad , itori Episcopi , vel Parochi. Media est quae in caula quidem I piritualis constituitur, non ta- . imen refertur ad praestandum osticiam i pirituale, qualis est quae inopi Clerico ad vitae sit stentationem conceditur. Harum trium prima species eli laica, reliquae ditae Ecclesiasticae. Ad has susta requii itur cauta , sine qua ii qui obtinent , peccant etiamsi cum eis Papa dii pensaverit , ut docet TVlexus lib. s. cap. 7 Lessius Lb. a..

cap. 3 . dub. 3 S. Diau . 2o . eaqile communis Lli Thcologorum lenientia , duce S. Tlon a 2. a. q. io O. arti c. I. ad 7. qui K qui par x riccatum ejus qu= pecuniam accipit , dispuniatore aut procuratore , quum icit male commistam tibi Pecuniam dii mittare , cum eo qui sine Iulia cauta qx ae vcrgat in Eccletiae commodum aut titilitatem , reeipit pciisionum Eccletialiscam ex Pai ae dispentatione.

V. Pentio laica qcae propter aliquod minister uin temporale tribuitur sive lalao, . sive Cieri coae soliis Eccletiae , potust ita imi, aIque ut iam pretio vendi sine sim ni a ; nec sp Lia: ur conditio reii Onae, et i m Saccrdotis , si tribuatur pro mi iusterios mete temporali , qualis L st pulsatio ca paua L, in , aliquorum rivgotιorum g lii O. At vcio pensio clericalis , qt ae nou nisi Cicrico dati potast, traditur pro citicio spirituali , non potest vendi, ac pretio commutati citia limoniam. Et praecialedicit Toletus lib. s. cap. 83. n.I. Sicut Papa cum dispensat in voto non facit bominem

securum in conscientia, nisi causa adsit , ita in pensionum o Beneficiarum disributione. Causa ahtem Lee debet ese is utilitatem Ecclesia, cuius sum bona r si enim niala via . n. Κιιlhsia hujur, vel Umversiair Militiam x uin, non es cosa legitima. Haec Tolutas. VI. De

454쪽

Praxu. Lib. V. At

VI. De onere impositio vel imponendo in renunciatione Beneficiorum aucDigri iratum Ecclesiae , ut resgnatarius, aut quicumque de novo provisus teneatur annuam pensionem oblat, protinus integra sumn a redimere atque exIingilere, quamvis sortasse moriturus sit eodem ipso anno, eo lemque per ejus mox tam , quae omnia lolvit , extiligiti pensionem necesse sit ; & quamvis alia haec succurrat ratio , quia pensio clericalis qt ae in vim Bullae Pii V. quae incipit, Ex proximo, edita: DDO IT . pensiones super Beneficiis, & al ae quaecumque Ecclisiasticae factae fuerint Iuris sacri de spiritualis , atque ex eonsequenti non possint in pactio item pecuniariam deduci , ne quidem in Gallia, ubi videmus hanc Pii Bullam vigere &servari ab omnibus qui timoratae sunt conscietitiae : his tamen sacris repagulis non obstantibus , illi qui aperti nundinatione suos Episcopatus & Praebendas lubenter Venditioni exponerent, nec alia impediuntur ratione quim quia id sibi succellarum desperant , excogitarunt demum novam vastutem , cujus nullum est in toto

Iure Canoni eo vestigium . ut scilicet impositioni annuae pensionis adjungatur obligatio illius vel statim , vel paulo post extingitendae , oblata illa summa mulio

copiosioris pecuniae . quo pretio cupivillent Epit copatum aut Praebendam vendere , nisi pudor aut desperatio successus obstitiiset. Caeterum id ipi uiri quod simpliciori & directa via non sueeederet, id moliuntur de obtinent per ambages & viae rcuitum , superadiuncto ad vitium simoniae altero calliditatis hominibus illudentis vitio per excogitatam illam sacrae pensionis per septuplo ampliorem pec niam simul & semel extinguendae obligationem , ut his postremis seculis eviden. tius quam olim veri ficetur sancti Davidis querimonia illa : In circuitu impii ambulant. Certe duo meritissimi Cardinales inter eruditissimos praecipui, diuque in Romana Curia versati, Caietanus opusc. is. quaeit. lo. dc Toletus lib. s. cap. 91. num. 2. constanter assirmant illum elle simoniacum, quicumque cedit alteri tineia scio in cum pensionis onere , addito pacto ut statim pensio redimatur ν qui nune abalus est usu in Curia frequentissimus. Qiiamvis idem Toletus admittat licitumelle ex postficto, de praeter hab. tam ab initio conventionem , si succei tu remis Poris Partes inter se conveniant libertate mutua & spontanea , ut extinguatur se penta solutione quinque annatarum , irrequisita etiam Summi Pontificis aut Oidinariorum approbatione : qua tamen in re neminem Toletus lusagatorem

V II. Idemque numquam satis laudatus Cardinalis Toletus , qui ex omnium Theologorum sententia damnat simoniae omaena luper Beneficiis etiam a Summo Pontifice constitutam pensionein , nisi justa de rationabili causa nitatur , & hane cati tam allerit in ipsius Ec Heliae , cuiui, sunt bona , iuilitatem neccile elle provenire , his vcibis concludit libri 1. caput 83. Secundo requiritur modus , ne tot cum temur Ae siones ut sustentationem excedant conoenientem hominis.Unde mirabilis est abα-

fur eorum qui morti hine inde se onerant pensionibas , ckm unde vive e possvt pro condiatione sua habeam. Et quod pejm est,nusta ades causa piopter quam vel unam tu i h bere ; quibus vix potest perstitderi, ut vel minimam pexsion m a se expetunt sed morte coguntur male ρυRO s retenta dimittere. Tam frequens est hic abusus , de quod ex illo sequitur an marum exitium , ut nunquam satis damnari , vel deplorari a piis Se lanistis homini bas possit , quos cum Rege Propheta zelus domus Domini c medit , de cum eo diligunt decorem domus Dei : domus, inquam , illius quam decet sanctitudo in longitudinem dierum. Idcmque Toletus d. lib. s.cap. 8 .lrii . .

ait dispentationem Papae valere in soto externo, sed nullatenus in foro conscien-

455쪽

is Forti canonici Neoria,

itae , i .isi i .i atrie causa utilitatis aut necessitatis Eeculiae. Eadem asset it Caietatius vel b. sensitum , num. 9. N ante hos Cinctus Bernaidus lib. de considerat. cap. io stari necessi M urget, di sensatis excinabitu s : ubi uti itas preetrarat, dissens iis I iudabilis es: utilitas dico communis , n=n propria i nam e m ν ihil horMm est, nen plane milis dilhensi is es , sed crudelis di pistis. Haec S. Bcrnardus secundum alte- ram editicuum lib. 3. de considciat. versu, finem.

Simoniacorum poma canonicae. Oe N e quas simoniacis Canones infligunt, tres distinguuntur in

Extra vagalati Cum detestabile , de simonia. Plima est cenibrae, nimirum excommunicationis latae sententiae , quae ipso sacho incurritur et particularibus;& suspensionis ab ordinum exercitio, cum utriusque poenae reservatione ad supremam Sedem. Secunda eii in vallisatis achiis simoniacens, qui Τ lpcchat ad Becticii aut pensionis Ecclesi isticae collationem , ut teneat ir sic provilus Beneficio quamprimum aut clericali petitione se absolute abdicate , omnesque perceptos a se fruchus restituet e. Tertia est Onus restituendi pretium , de qao infra troch. 6. tit. 9. Mcdiatore, it cm simoia ae eadem censu ora Papae reservata ligantur, si realiter completa timonia suc iit in Benc ficto , vel in Oidine , aut citiam in Religionis ingre lid, sicubi viget Extravagatis Saue , de

simon

σII. Porrb simoniacorum poeircae canonicae, piaesertim ut id excommunicatio, non habent locum nisi ex quo timonia ab utraque par te completa fuerit rcipis , hoc est ut ex una patie datum scierit pretium simoniactim, sive in totum , sive ullam ex parte ἔ S contributa si erit altera ex parie res lpiritualis ac sacra. Unum enim horum sine altero millime sufficit ad hoc genus ira: iae. Ita docent Gomesius in reis gul. Cancellariae de trici . filiae Ist.' i a. Navarra Manual. cap. 1 f. Diim. IOA. ambo ali crinales hanc elle Praxim dc stvluin ista an Oiliae & Rotae , ut Belacficium simoniace receptum non vacet iplo jure , & qui sic provisu, ivit, non sit excommunic .im, I de s sorte Sacium celebret , non e Madat iri egisl .itis qliandia pollicitumr i m H an nielit talium. Ero parte ex Liriim , quamvis ob eam culpam tuli ei possu per Iudi eis sciatum iam excommunicat i, aut privari male parti, Banc ficio. Fit litici iis quo ille qui tot anxios Ron ae docuit & scripsit , a stirmat hanc pati ter elle Roma ali l cinit mitia ae piaxim. Zurola quUque Parse l. verbo Smisia, ii.7. dc nacilia iῖaci de limosi . dii pur. .qi: aest. T. puncto 2. IJum. 2 .aliique commui. it cr docent. pcil in conici tui a rctineri Beties ciuini ab co qui 'ut illud obtineret, pactus ira erat de pietio , quod tamen realiter non iolvit , Deque pro illis stetit. III. Si quis bona file Beneficium obtinuit alieno inter ventu , ignorans simoin uiam pro hac re ab altero cominillam , iuvabitur B neficio triennalis pollessionis pacificae , si in legio triennio hujus simoniae notitiam non habuerit. Gomesus ad rcgii l. dc trieri. polluis. quaest. t 1. Rcb. flas trach de pacific. pollelibr.nuna. 14 i. Bona-ςιιι a.dc smon. lii pii l. I. qtiaest.7. S. 2. num. I . Sed nondum dilaeso triennio, ex quor xoviluru

456쪽

provisus simoniaee istam si illotu. iin se inscio fictam resciverit , tenebitur purc iis rare , praeterquam duobus in casibus. Pii iud si ea si inonia ab altero facta suerit σmalitiose ad inficinandam Beneficii suturam eollationem. Secundδ si is qui sic provisus fuit, expresse admotui erat ne ad hanc finem ulla fieret p: cuniaria conventio, σe p. Nobis fuit, & cap. Sisut tuis literis , de simon. Utroque ex his duobus casibus proxilus nulla indiget dispentatione, quia Ius ei sum cienter providit. Vum mcn q ii citra duos casus istos ignorans alterius pro se factam simoniam fiterit bona file provisus, sed ante exactrin triciani uirismoniae hujus notitiam habet , pote rit a proprio Episcopo dii pensari, quamvis pretium simoniacum fiterit ab altero sine proviii culpa persolutum , & sic a suo ordinario re habilitatus poterit de Hovo provideri de eodem Beneficio citra recursum ad Papam. Ita Guillelmus Durandus speculi Iuris lib. i. tit. de diversis sententiarum formis, num. so. Joannes Andre

eius Commentator ibid. Navarra consit. 9 . num. 1. de fimon. Zerola parte I. de fimonia, num 4. parte 2. eod. tit. tium . . Deselva, caeterique communiter. Quinetiam Glossa hoc idem docet in cap. Desimoniace, de cap. Ex instruatione. de si On. Licet igitur caput Nobis fuit, in fin. eod. tit. neget polle pei Episcopum m facta electione simoniaea dispensari, hoe disse intelligendum Glolla docet ue simonia Suain provisus rescivit & ratam hab iit. Secus autem si bona fise ignoraverit, ut sicile colligitur ex d. eap. De simoniace. Sed nihil est opus Doctorum decisiones

scrutari, ubi Canones ipsi decernunt. At verbi Canon 3. Concilii Placentini Ge-noralis , cui Vibanus Papa II. praesedit, de resertur can. Sι qui de simo visui ,1.qxiaest. I. decernit, inquam, Placentinus Canon 3. Si qui tamen a simoniacis non simoniace ordinati sunt, si quἰdem probare potuerine, se cum ordinaremur , eos nescisse' simoniticos,'tune pro Catholicis 6.ibebantur in Ecclesia, talium ordinationes misee ri: orditer sustinemus ; si tamen laudabilis eos visa commendat. Deinde Canon quiicquitur quartus haec addit : Qui vero scienter se a simo uiatas consecrari, imo exsecrari passi sunt, eorum eonsecrationem omn&ο irrham esse iscernim4s.Et demum qui sequitur Canon ita constituit : Quicumqtie sane cupiditate parentum, cum adhuc parvuli essent, Ecclesias, vel Ecclesiarum partes per pecunias, adepti sunt , postquam eas omnino dimiserint , si canonke in eis vive e volumint , pro misericordia ibidem eos esse concediam ;neque pro hoc facto a sacris Ordinibus removemm, si indientaniar alias A i. His succinit caput De simoniace , de simonia. De simoniaco Odinatis certum non possumus dare responsum, ni 7plenius cognoscamus qualiter fuerint ordinati; cum Diaam licet secvniam quandam occisis si me hipote simoniace, ipsis ignorantibus ordinentur, possist, quia simοηὶιιἰ non stat, in suis O diribus remanere. Concilium itaque Placentinum sic distinguit de iis qui innocenter ordines , aut pari ratione Beneficium innocenter per aliorum a te ignoratam simoniam , aut per simoniacum Collatorem , sed ut talem a seipsis ignoratum susceperint, ut Ordines quidem, cum sint in amovi biles, re ineant , eisque uti permittit : sed Beneficium, cum sit amovi bile, sitnpliciter resignent. Idqtie aperte significatur his Concilii verbis : Postquam eati ominino dia miserint , sed mox snceriore costatione de novo resumant. IV. De pensioite clerical cerrum est quidem materiam esse simoniae ei qui pretio illam in alterum tran, fert, aut per anticipatas solutiones privata aut horitate ex- stringuit. Sed controversita est inter Doctorex, utrum in his incurratur excommunicatio 3 Rei pondeo cum Navarra cap. 23. n. I II . Suarez de Relig.tOm. I .lib. . cap. I S. 1ium. 22. Lelso lib. 2.cap. 3 1 dub. 23. num. 37.Reginaldo lib. 23.cap. I 2. num. PS.

caeterit Me communiter, non incurri cen*ras in renso las. Non enim poenae sunt

hi h li , ampliaudae

457쪽

ain pliandae ultra eas is , iure expressios , sed potius restringen3ae , eap. Parna , derceia it. dii . i. cap. Odia, de re g. jur. in s. l. Aut facta, g. ult. D. de poenis. Et nommine Beneficiorum non comprehendi soletu pensiones temporales super Bene fietis

impolitae

v. Item quaeriti ir de Plaetatiuis Regularium . sui sunt Abbatum , Ptiorum.

Guardianoriim , Provincialium, aut Generalium, qi ae non consistunt in commissi ne ad nutum revocabili, sed per elcctionem alla nue providendi rationem alicui ini quam munus ordinarium deferuntur, utrum simonia in his completa & realis. set inde ac in Benc ficiis inducat nullitatem actus, obligationem ad dimittendam Superioritatem , & excommunicationem Pasae reservatam. Respondendum ad haec

singula affirmative, non m Squia eadem est ratio quae in Beneficiis, aut quia haequoque Superioritates haud improprie inter Beneficii computantur ε, sed etiam quia Extravagans Cum detestabile , de oni ad Faec perspicue decernit his verbis : 'ν eIectisnes verὰ , posti lationes , cosi mationer, provisiones, heu qua is ait dii 'ositiones , quaω simonia contigerit tabe fieri, ct qua viribus omnino careant in Ec- et siis, A fanasteriis , D ritatibus, Pria tibi s , metis Eret si uis, ct quibusvii Benes sis. Eademque Constitutione Paulus Papa I l. simoniae realis crimen in his coinnullim a quocumque , etiam si Cardinalitia P vel Regali dignitate fulgerct, re- . ervat solius Apistolici Gil minis absolutioni. Ita docent Caietanus in Summula.

verbo Excommunicatis , cap. 1. Armilla vel bo Excommunicatio, cap. 1 9. Nava racap. 13. num. Il. ve sic. At nusim simoniacus, & cap. 27. num. Io6. Suare et de cci

sui iud: ut .a 1. sedi. s. nom. 1 . Lcssius lib. 2. cap. 3 1. dub. 2 s.niam. T. Q hi Um nes alserunt , valere hanc Constitutionem quoad supradicta, & quoad ealdum Iez- Iaas excolviruit icationis, duas declarat inoirri ab huius limoniae mediatoribus , simulqile alserunt illas Regulares Praelaturas inter Beneficia recte computari : vel bavςxis Extra vagantis Ostriis Leelisiastidis, si de aliis qui in ilis electivis aut fixis Beneficiis , sed in signi heatione strictiori & communi intelligantur . non esse usu de

conluetudine recepta. His consequenter iidem Authores qua parte Extra vagans illa districte adiungit iis qui resciverint hanc factam alicubi timoniacam pravitatem , ut admoneant hujus facti Summum Pontificem, at seruiit non elle usu riceptam, nec

ad id obligari ullum, nisi sorte sit Curialis Sedis Apostolicae. Eadem Extra vaganti declarantur omnes qui Beneficia aut Regularcs Praelariaras per smoniam adepti fuerint, sub animae periculo adstricti obligatione Ductus omnes quoscum que inde perceperint restituendi. His allentitur Bonacina tract. de simonia, disp. i. qi'aest. 7. S. 2. ubi hanc materiam inui id solidius pertractat quam in alio tractatu suo de Censuris in parti ei lari , disput. a. qi aest. 3. pui ch. 14. Ubi Opposita qU dam coii cludit contiarius sibi, & allegat Di chorus quos ego exacte legens adverti plane oppositum docere quam ipsis Axi thor hic attriba at in hoc posteriore tractatu. Nee id vilio vertcndum viro erudito , & de Ecclesia optime merito.

VI. Exiravagaris I. de sim . inter communes, de clatat ipso facto iucurti 1 sit gularibus personis da inibus & accipientibus , vel exigentibus pastus, localia, pecuniam pro Religionis ingressi excommunicationem ; a Capitulis autem & Conventibus suspensionem ipso facto incurri . cuius uiriusque vinculi solvendi extra mortis articulum potestas sit penes solum Romanum Pontificem. Sed hanc poenalem Constitutionem non recipi docet ipsa eiusdem Extravagantis Glolla, & quam plurimi veteres & recentiores , quotquot docent excommunicationes de simonia ad A totas restringi Ordinationes de Beneficia.

458쪽

VII. Sisonia iri materia Bene fieti omni ex parte complexi facit reum inhabi lem ad ide in Ben ficiun . Disputatue an privet aliis parit tr B n ficiis antea rit. abietatis 3 Item an red lat incapacem ad alia in fututum obtinenda Qx Oid Bene, ficia legitime an ca obtenia tenendum est non vacare per simoniana supervznien-x nulla enim talis poena in I ire hac in parte ex imitur, ne lite fieri in scenalibus permittitur extensio ab tina delicti speeie in alteram , jaxta textus supri citatos, N. 4. Ita conclud int Suue et de religione, tora. r. lib. 4. cap. s6. num. 1'. occap. 3. num. I. Avita de censeris, pari. 3. disput. s. ad fin. Bonacina de simonia, di Pax. . quaest. 7. puncto 1. disticultate i. iuim. i. ει 1. ubi pariter hanc excludit pinnam anterioribus actibus ad aequirendum Beneficium ordinatis , ut electione ,

xx: en atione. Adcd ut si electio , aut praesentatioe purae sint a simoniae labe , ised iubsequens collatio facta sit per simoniam . ipsa quidem collatio sit nulla ta invalida , ted praecedens tamen electio de praetentatio validae perseverent , quo fiax uxPOii obtentam 1 collatione simoniaca dispensationem nullatenus opus sic nou electione , vel praetentatione , sed sollim nova collatione. V Ill. Idemque Bonae ina trach. de suspension. in particul. disput. quaest. I, p. ne . s. num. 3 3. & inter Canon illas Felinus in eap. Domuum de simon. Abbas

u cδp. Curar Clerici, de pactis num. 1. Ugolinus de simon. tab. I. cap. 19. N G-lli-ς ni Doctoies Gregorius Tolosatius iiiiiii. beneficia cap. 16. num. 2. P-ΡU LUN. I. x piorum , lib. 1. pag. so. Pastor lib. de benefie. tit. 18. num. 17. Bengeus disimon. in iancta. num. 4; . secus de Beneficiis post simoniam acquisitis ludicant. Cum enim admittant itullatenus vacate antea legitime acquisita Beneficia, consen- iunt tamen quaecunque ac uiruntur post excommunicationem Beneficia, necdum

obtent 1 dispensatione ae re haTlitatione a Summo Pontifice , nullδι onus ta eriris ς , eorumve fructus percipi , sed pereeptos esse restituendos ; Bencia 'ςxo ipsa vacare ipso jure , Extroag. Ctim δειestabile , de simon. junctis Consti- uxionibus Pii I V. & Pii V. quas in hoc Regno usu receptas testatu C ibidem PRistor. Junge his can. simoniacos , i. quaestia i . quo liatuitur simoni/cos omnino deponendos. Ratio petii ut ex incapacitate quam Iroduci IxKςς ς

IX. Verumtamen sublato per absolutionem illo incapaeitatis obice , rum de .mum debite ab latus capacitatem recuperat ad nova Beneficia , juxta Mar tuum N/Varram consil.9 I. num. s.& consit. 91. de simonia : de Petium Navarro lib. a. de rem tutionib. cap. r. num. 431. & seqq. Suare et de Religione tom. i. lib. .c. S.

d fin. dc pleto' te alios dicentes ipsam Pii V. Bullam nee in ipsa Italia cile r ceptam quoad istam quam continet clausulam : Et pestitio sit inhabilis ad quacumin quo Aia Benscia obtinenati. Sed ne huic Ballae praeiudicium nat, nego eam et se in elligendam de interno, seu conscientiae soro, secundum quod semel debite a solutus prim nain resuluit capacitatem ad Beneficia sutura , quamvis omnino e δε ei dat a Beneficiis vel si non iach , vel durante lyraoniaca. labe acceptis, nisi speci liter cum eo dispensatum sit , Suprema Sede. Quod ergo Bulla haee de solo exte no seu contentioso laro sit exponenda , perspicuum faciunt haec ejus verba : eumque detestatae crimen simomMaravi tis commisisse eonvictus Delis. Nec ullat nus obstat Bonacinae obiectio ista , quod. in dil pentationibus Romanae Poenitentiariae solet plerumque apponi clausula dispansans oecultos quotcumque simoniacos circa istam ad latura Beneficia inhabilitatem. Stylus enim Selibarum & Notari

rum vim juris nulla habet. Et saepenumero clausulae superfluae apponi solen , vel

459쪽

43o furu Canonici Theoria,

vel ad exeludendos in justos litigantium cavillos , aut ad sedandos eumulatius hominum icrupillos , aut ad largius captandum lucrum ab iis quorum requisitioni conceditur expeditio. X. Qiod attinet ad simoniacam in Beneficiis coc fidentiam , sciendum primo isti ii sino li confidelitiam ei te conventionem, sive tacitam , sive apertis verbis ex- prellam , ut qui Beneficium recipit, illud ip im poliuae in aliam certani peri nam transserat , aut fleueficii seu fhus ab alio percipi sinat. Pius Papa IV. multa constituit ad istam re prinὶendam pelvei sitatem , qPae lucceilbr ejus Pius V. confirmavir & ampliavit per Bullam anni 1169. qtiae incipit Intesti abilis. Hic observandrim cum Navalra Manual. cap. 1 .nuin. io S.& ios . his duabus Constituti

nibus nihil prohiberi quod jam antea non suillit prohibitum ; atque ita non Cise

illicitam aut vetitam confidelitiam , qua qui sine ulha pactione conlidit Collat rem collaturum renunciatum Beneficium ei cui renuncians conserri des erat, vel sapplicat ; aut Patronum nullo adhibito paecho praesentaturum ad id cui renunciatur Beneficium. Eadeinqiae ratione non e st proni bitum conserre Beneficium, Vel procurare citra pactum ullum ut conferatur alicui ea intentione di spe , quod is aliquando cedet in favorem alterius a se nominandi, vel sui ipsi iis conferentis aut procurantis, dummodo nullum pactum , nullusque modus, nullaque conditi adjiciatur. Q. ae cum licita sint attento jure antiquo , nullatenus evalere illicita re Chas geminas Constitiitiones. Ita ferE loquitur Navaria, cui reliqui sustragantur Doctores. Niilla itaque superaddita prohibitione nova, tant sim novae impianun .seri r , & graviorcs q; an olim p 3ae ab utroque Pio infliguntur reis simoiliacae confident iae. XI. In primis enim dilabus is Constitiuionibus utriusque Pii statuitur, ut simul atque aliquis accipit eonfidenti arte Beneficium , antea uam proin illa itale i, si jam inde ipso jure excommunicatus , adeoque collatio ei facta nulla sit iplo ju-rz , tineaturque renunciare Beneficio, & restituere quoscumque de illo nuctus perc perit : cum tamen stipra viderimus has poenas non incurri in simonia benefi-' Ciaria , nisi postmiam iitraqtie ex parte simonia completa Deci . Praeterea reser 'antur solius Apostolica Sedis collationi & dii positioni B: neficia collata & accepta in Confidentiain nondum ex utraque parte completam e cum tamen simonia realis Beneficiaria , etiam ex utraque parte exequutioni mandata . non auferat Ordinario potestatem conserendi, neque reservet Parae. Porcii enim simonia utrimque eompleta simoniaeus renunciare in manus Ordinarii ; lila vero sic renunciatuin Beneficium conseree eui libuerit. Quare monent provide Navarra, Lessus , aliique, ut sibi caveint qui Beneficia pei confidentiam vacantia accipiunt per Ordin riorum collationem'; non enim iure illa possident. Sed tamen in Galliae Regno et nulla hii ius rei habetur ratio , ejusque perpetua in obiurvatio ius liabet praescripta constetudinis. Insuper cum palild ante docuerim si . non iam beneficiariam non privare ipso iore aliis Beneficiis antea legitime obientis, neque inhabilem facere ad Beneficia post abiblutionem obventura , secus evenit in confidentiariis ; deperdunt

enim Benoscia ait rea quaesita, & prorsus inhabi fiait adtat hira iiiserpetuum, nisi inspecialiter haedere eum eis diei ensetiir , Taltem sicubi pars illa piaesaiae Bullae. Pii v. recepi a sit. insuper Cistus Beneficiorum per huiusmodi confidentiam acquisitorum , & pensionum confidentiariis constit tuarum reservantur Cameiae rasae ab ipso die collationis de constitutionis et quod est norandum s ut inquit Navarra quo eis consulatur qui hac in re deliquerum.

460쪽

Praxis . Lib. V. 43 I

XII. Porrδ Papae reservatam excommunicationem simul ineurrunt resignans

per confidentialem conventionem , dc resignatarius , & mediatores, juxta Extrav. .im detestabile, x. de simon. Ita censet Navarra cap. 23. num. I Io .vers. υndecim. quod mediator e Lessius lib. 2. cap. 3 s. dub. 26. num. 47. Stephanus uitaranta vem.

Gmonia, Hl. penult. vers. v ct alia poena. Licet enim Pii Constitutiones adversus confidentiam loquantur quoad incurrendas poenas de solo recipiente e quia tamen confidentia est qi,aedam species simoniae in Beneficio, statuendum videtur, omnes hujus criminis reos de participes subjici poenis generalibus, quibus a jure communi asticiuntur simoniaci ci rea Beneficia : poenales enim novae Constitutiones non abolent antiquas , nisi eis palam derogent. Secus tamen sentiendum circa Beneficiorum quorumcumque , aut pensionum vacationem. Haec enim poena non dece

niti ir , iure communi de veteti contra resignantes . nisi ratione solius Beneficii petrealem simoniam te signati : & aliunde Constiti itiones Pii IV. de V. poenas novas non superaddunt ratione confidentiae, nisi contra soli im illum qui per confidentiam prohibitam recipit Beneficium , ut ex earum lictione perspicuum est , & speciatim ex vobis istis : Omnes ct singiilos Beneficia aut pensiones bre intercedente vitio recepe tui. Itaque jacturae caeterorum Beneficiorum atque pensionum &cfficiorum teliquorum , & inhabilitati in fututum perpetuae tuli subiiciuntur iceis pitates, non autem reli Inantes sub pactione colaudentiali, aut a i scooperantes.

Verumtamen neque ista excommunicatio, neque caeteiae hic expressae smi ae incurruntur ab illis qui Beneficia in confidentiam receperint, duit modo statim ad se reversi & resipiscentes eeleri dimissioli e m ait acce Pti Beneficji sibi prospexerint , ut ex prelis decernit ipsa Pii V. Constitutio. X III. Altera nascitur dissicultas ex verbis Pii V. circa materiam eonfidentialem. si e dicentis: Etiamsisola dimittentis intentἰMe receperit. Et ibidem tonscientia

tantum unius Partis. Utrum recipiens Beneficium ab eo qui cum manifestata conis ditione ac intentione confidentiali sibi resignat, sed resignatarius non intendit reeipere in confidentiam, incidat in excon Municationem aliasque poenas praefatae Constitutionis 3 Negant incidere Navarra loco cit. vers. Sext. quod haec Extraυagans. Suaret de cenutrir disput. χχ.sech. ,. n um. I S. Lessus d .cap. 3 s.dub. 16. .i 8. Rationem dant, quia mens Legiuatorum in hac parte non fuit reddere illicita , de his scenis subiicere illa quae antea fiterant licita. Sed antea licitum erat tale rectis pete Bencticium sine contensii, de sine ulla significatione consensus ad illam conia fidentiam 3, ne scilicet resignans aperta in contrarium declaratione repulsus, alium quaereret S inveniret qui pravae ejus voluntati consentiret: atque ita utraque ex parte conitra Ius Divinum graviter peccaretur, & transinitteretur id Beneficium ad indigniorem persollam. Srd clim ad exstirpandam confidentiarum abuti im Papa diuersas proferat praesumptiones , ex quibus in externo soro judicari velit initamia ille utrimque confidentialem pactionem , jubet eam ob rem ut ubi coiilli tetit de prava offerentis intentione , conjiciatur pravam suisse receptantis acceptati nem di ideoque non dicit per hoe fieri mutuam confidentiam , sed celisendam esse talem , hoe cst ita prae mi velle in externo de contentioso foro. Nam in soro sc iii tentiae interiori non praesumptio , sed rei veri ' poenitente secundum propriam conscientiam prolata piae valit. XIV. Omnes vero unanimi consensu Authores admonent istas multiplices

eonfidentiatii delicti praesumptiones in his Constitutionibus contentas reserti ad forum dumtaxat exterius. Et utique, ut monet Suarea, iste recipiens diei

SEARCH

MENU NAVIGATION