장음표시 사용
11쪽
longitudo,ergo est dimens e carens quod tam Ita esse potin dialectice probari se, omnis finiti in aliquis s-nis uinis est diuersus ab eo, cuius finis est neq; enim id est si nis & id, cuius est finis lineae finitae in aliquis finis,
di diuelsus a linea, sed linea non est signum. ncq;. n. pollumus dicere finem lineae esse planum,aut corpus,quoniam
haec sola in dimensione sunt.Simili quoque modo dialecticus de unitate demonstrabit eam esse indivisibilem, Quo
commensuratur omnis numerus, illud est minimum in nu
mero,Vnitate autem numerus Omnis commensuratur, er
so unitas est quid in numero minimum. ergo est indiuis ilis, de ita quod in numero est,neq; est numerus, id diuitidi non potest,& unitas in huiusmodi Hoc aut .i.dialecticae maxime proprium, lignificat ex probabilibus ratiocinari: vel id dixit,propter rhetoricam, quia ipsi etiam ex
huiusmodi concluditur.& quia Philosephus quandoque
ex ijs facit rationes,ut diximus.nam cum consistat in quaerendo,ad omnium methodorum principia viam habet. Hoc vero loco methodos dici artes,& scientias ipse Philosophus clarum secit cum dixit,ad principia omnium m thodorum, in quo pro scientiarum dixit methodom. qirim dicit,cum inquirat,significat eam esse inquisitione,& argumentationibus inueniendis constitutam. Perfecte autem bane met dum habebimus, eum iis nobis ac det,ut ijs qui in rhetorica medicina, Cr ecto is huiusmodi
facultatibus uersantur: boc est si ex ijs quae contingunt,faridamus quae velimus.nam neque orator omni modo persuadebit,
neq; medicus sinabit sed ex Vs,quae eontingunt, nihil omistis rit,illum suffcienter tabere disiciplinam dicemus. Cum explicuerit quid sit syllogismus probabilis, & dia
lacti eam in tali syllogismo v ari,docueritq; ad quin, &quae sit villis nunc qi dialeetici opus sit, declarat,& qu do,& quomodo hanc methodum persecte habere positumus. Facultates autem appellauit medicinam, gubernatoriam,& dialecticam,vel quia in eis inest, ut bene, & male utantur: vel potius quia,cum sint coniectivales, non sunt in aliquo determinato, sed opus habent propria intellige-tia ad coaptanda accidentia,& ordinanda ea, qtiae sunt, quaeq; Mr,ut ita ordinata inha sint,vel appellavit facultates coi nomine artes,tanu cas habitus dixerit, di ita iniciligendu esset de illis artibus,quc sent in coiectura Dicit nos eam perfecte habituros, quando nihilaclinquemus exa ridentibus ad disserendum ybabiliter de proposito. neq;. n.opus disinici cst, semper adducere in repugnantiam eum cu quo disserit:qneadmodum non est et oratoris 'suadere,sed ut nihil resinsuat eo si,quet ad iaciendam fide
pertineant.Ea de ratio est in medicina, & gubernatiua,&omnibus artibus coiecturalibus.Medici. n.opus est,cia sacere quae ad corpus pertinent, non sanare. 'l siquis dicat hoc ad medicum spectare,certe et non medicus erit medicus,& medicus non erit medicus. quia&ipi qui medici nosiant,plerunq;. aegrotos sanant, cu aliquid salutare adhibet& medici pleritq; no sanant.qiliaciunt qn malum in nritus,q auxilium medici .nisi cu non ligniscat sicile eas irum. Id et in gubernatrice cumit.in rhetorica, ct dialectica est eadem ratio. pe.n.non esse magnam copia argumentorii, vel ad conchadedit propositum,vel ad persuade dum auditoribus, accidit preter natura quasionis' se eius rei non est causa dialecticus, aut orator.nam in his artibus
non fit iudiciu ab aduenientibus finibus, ut si in arie d mus aedificandae, aut teis texende,&alijs artibus facti uis: in quibus per quas da vias desinitas,&ordinatas Me editur& actio sit in omnibus pari modo,& eoru opus no potest seri a fortuna. In his aut sinis est a positum opus sectui ex iis quae eius casunt facta. quocirca cii bene, di artificiose
sat,que ante ipsas sint, ipsum opus declarat. in artibusaut coniecturalibus non oino ciam iis quae arte fiunt, conu niunt ea quoria causa illa sunt.ea est,quia in his aliqua suid fortuna &no sunt determinata ea ex quibus sitat illa que
sunt eis subiecta.quamobre id quod fit ab ijs artibus, non est illorum attia snis .ut fit in iis in quibus cum sint aliqua definita ali id emeit, ne illis nihil fieret . at in his opus
in stiis,& signum,ut dixi,omnia ex arte esse ficta. ne tu .n aliter esset fata .ves et Opus in omnibus artibus est
etio facta per ρpria instrumeta sm habitum, & artem in
proprijsuinis aut in quibus opus in tali materia,&no qua uis,non est sollam opus Ad lacu opere ea etia habet. Me dici. n. in inscium, ut omnia agatque possit, quo aegroti corpus sanci,snis vero sanatio:cuius causa illa facit quod
indiget aliis quibusdam preterra quae facta sint, ut se uia dum medicinam sit. In definitis enim simili modo sie habet finis in ipsis, ut facere secundum artem.in coniecturalibus non infinis in artifice,ut neq; est etiam beari in stbis hominibus,si non solum bonum & honestum sit. in primis isti in e fideiadum est,ex quibus methodus Mefit. Si.nsum ,rimus . d qκot,eτ quae, σ ex quibus orationes existant, π quo pacto eis abundemus: certe habebimus su cienter quod nobis proposuimus. Cum primu dixerit ea que pertinent ad dialectica erat .n.haec,propositum huius mali i,eius differetia ad alias syllogisticas methodos illitas quae ab ipsa Puenit, ct finis iudicatio c5sequeter dicit de iis, in quibus ipsa habet
suum esse,& ex quibus constat & quo ii studia appetere debeatis,qui futurus est daalecticus.& quom cognitione habere,& qus facere possimus, ut simus dialeetici.cognitio.n. dat nobis utilita possessione. ea est, et cognoscamus cuius esse in quo sit horu aut usum dat nobis locorum traditio. In primis igit,inquit, considerandum est, ex quibus methodus sit. / ipse addes inducit,s.n .siumpserimus ad quo & que,& ex quibus orationis existat, di quo cis absidemus habcbimus sum cienter id ql nobis Nosuimus. Ex quibus,inquit,methodus sit. Nam si non humai quot modis sint ea ex quibus,& in quibus in methodus, certe
neq; disci elina,neq; cognitio eoru fieri potest. singularia
.n.sum inlinita. Id ql ait, est, si nos nouerimus ex quibus
methodus dialectica,& in qbus sit, & didicerim' ad quot& qualia & ex quibus syllogismi dialectici fiant.. vero
est,ad quot,6 que, intelligendia est deyblematibus, ut dicet. nam dialecticus loquirer de quoda yblemate prop
sito,& de eo syllogismum facit.quare cognostendum est x quibus,signiscat ex quibus ypostionibus, icit etiam de eis haec verba,ex quot, & quibus, quia no tacomni a positione fit dialectra ratiocinatio.s ergo scita rimus quot de qualia sint yblemata dialectica,quot.se
ner ,qualia Ver . quo, nondum in sciti erimus que sint ea gener si tantum o cognouerimus esse quatuo neque
et noscemus .ppositiones ex quibus sunt syllogismi de hixquessionibus.Na quod dicit orationes,significat syllogi L.
mos, vel inductiones. in .n inductivaro ad diale iucu pertinens,ut dicet. Ad lisc si nouerimus qua rone abundare
possimus his, vel de ρblematibus intelligendi i cst,&ppositionibus, quia non Oeamblema est dialecticta sed illud quot ipse deinceps explicabit:vel id solum dea positionibus,ri quibus fiunt sullogismi dixit quo abundare eis possimus. Ves ditat, o cis abundemus, de orationibus dialecticis, hoc est de si hogismi &inductionibus: cuderabibus.n.ex quibus sit methodus dialectica. Id vero in dic re docet cutit,& quo cis abundemus, orationibus cnim, de
12쪽
de quibus dixit, sed non problematis, & propositionibus. Id itiam manifestum sici quod ipse polle
blematibus,& piopositionibus dialecticis.&quid utrunque eo iniit,docebit.Dicer. n.omne dialecticum ipblema, itemq; Proposition sic ad aliquid pertines, vel ad Hectioni ni,vel ad fugam, vel ad veritatem,& cognitione
vel ad aliquid quod ad haec conducci.& quia ipse dicet instrumenta quibus sullogismis abudabimus, es quatuor. quod videtur dixisse, explicas quomodo iis possimus abii dare. atque haec quidem abundantia ex instrumentis adlocis nobis suppetit.Vel etiam propositionum,& problematum abundantia ad abundat iam sj llogismorum nobis adiumeto est,ut ipse post expono.Potest etiam id quod ait, Primum igitur considemn dum cst, ex quibus mali di sit, idcin valere, quod hoc, Primum considerandum est, ex quibus aliquis dialccticus fieret. nam qui scit in quo sit esse ipsus dialectices, idcm ex quibus aliquis diallacticussa nouit. In primis. n. demonstrare oporici, in quibus aliqui, scri dialecticus pos it:.lcinde ea ad efiiciendum di
lecticum traducerc. Non .n .satis est ad cficiendum dialecticum,scire in quibus sit dialectica Via illud quod ait, In primis igitur considcrandum Min quibus est mcthodus idcm est quod hoc,m quibus in methodus tanu in mat ria, instium cntis sic. Post in horum cognitioncm est locorum traditio,ὰ quibus cst eorum possessio . Tum voci
tionabas orationes, o problematae int eae. de quibus fiunt ustogismi. omnis autem proposimo, π omne problema. t genus. aut proprium, aut accidens significat. 'quod ait,si sumpserimus ad quot, & qualia, & ex quibus
Orationes initant, potin non selum intaigi de si Ilogis mis,scd etiam colus de orationibus disceticis. Certum .n. cst sillogismos dialecticos de quassionibus seri . nam propositio dialcctica est intcrrogatio rcpugnantur, in in errogatione nullus syllogismus sit,sed ex r posione,quae ad illam interrogationem adhibctur. I an est propositio h llogistica. At nunc non loquitur de eiusmodi propositionibus Ad dedi alccticis, quae sunt interrogationes. & propterea dicit eas quaestioncs,&Pp tioncs esse parci, modo tantum differre probicina a propositione. Igitur quod est,tale Aesi sumamus ad quot, ct qualia,& in quibus sint orationcs dialecticae.Vel si etiam non ex ijs propositionibus dialecticis coniunctis syllo sini sunt, sed a D iis sumutur etiam propositiones,quae ad facicndum filogismum cocunt. nam interrogatio est caussi resposionis, ex qua fit si logi sinus,quam ct si mptioncm voc ant Vci quod ait,si
sumpserimus ad quot,& quae,& in quibus suat orationes, non dixit de dialecticis orationibus,quod ait, sant aut numcro paria haec ista coit cr, S univcrsaliter. omnino. n. aquales,& citdcm fiant quaestioncs, ta propositiones huiusnodi, ut sunt ea quae sint in contradictione proposita, di adducta. Et tamen discetica problemata non ead sent cum dialccticis propositionibus ut pes ea dicet.Hoc M:tem Cain uniuersaliter docuerit, quod sent genera quaestionum, & lpositionum, & quid differat questio , pr
positione, deinde separat quesbones dialecticas, di propositi nes ti dialecticas ab aliis. Sed propositio, de qua nucdicit,quam ait este candem cum problemate, est dialectica. Dialcctica n. propositio est intcrrogatio repugnantis.
non simpliciter,sed in hac est, lialectica st vero dialectica,quando firmitur esse probabilis.Et qincquid ita propositum erit,int tam problema dialecticum propositu. ct omnis propositio ita proposita erit tanquam dialectice ita Proprie aut problema dialecticum,& quin lectica erit,quando habebit probabilitate in virtaque partem,& erit probabilis, de alia omnia habuerit, quem sequentibus exponet. Igitur ea ex qvibus fiant orationes, de quibus Ozogi milio numero σPadia, er eadem sunt. Fiant enim ex propomQuia dixit cum qui suturus si dialecticias, tabcre si ii ead quo quasque res sunt di alccticae orationes,& P quae, scilicet per problemata,& propositiones: de eis nunc verba uniuersaliter facit,& ait problcmata, &propositiones esse pares numcro,& easdem,&ea sunt de quibus sui sjllogismi:& propositioncs ex quibus sunt orationes, & Causae sillogisticarum propositionum,quoniam ex talibus sj llogi sini essiciuntur. Nunc vero cum dixerit ca de quibus, di ex quibus si ut orationes esse paria,& aqualia,& docuerit qnae nam sint, de quibus orationes sunt, sciscaproblemata:& in quibus sitit orationes,vidclicet propositioncs ea est e paria docet cum ait Omnis autem propositio, &Omne problema. Nam euasdem res sunt indicantia, ct in eadem resium problcma,&propositio .DUnde vero, Haddet, modo prolationis, qui in dictionibus est, disserunt inter sic. nam intcrroPtio cum vinam, quod Grace dicitur τότ ον, cst problema.si vero sit cum hoc vobo numquod Graeci dicunt e Morit propositio.ita perspicuum
est problem ita hoc est quastioncs dialecticas, & propositioncs esse easdem, Spares inter se. de i s cnim Philos phus loquitur. Distinguit autem genera problcmatu, & qsint docet, eaq; ad methodii reducit. In primis aut eo tum diuisio ultripartita, in genus, in proprium, iq acci .dens. deinde proprium diuidit in dissinitioncm, & pr prium quod non est definitio,quod homonymc cum c muni proprio nominarer:& docet problematum genera esse quatuor.quod ita esse ex inductione probat.Si omnis propositio,&omne problema aliquid horum significat,&nihil prser hac ab ullo problcmate declaratur, sequitur ut haec tot,&talia sint problimatum genera. dcinceps vero idem quoque syllo sino confirmatur. id quod nos diacemus, cum ipse eius laciet mentionem. Possumus cnim
etiam hoc pacto syllogismum sacere. Omne Α, blema dialecticum habet qucnaam terminum praedicatum, qui de aliquo terminoo subiccto dicitumomnis terminus praedicatus de aliquo ei sibiecto, vel de in praedicanir in se stantia, non sed qui in substantia predicatur, vel praedicatur tanquam dinniti ves tanquam genus, & non aliter lii vero non in substantia,ves ut proprium, ves ut a cidens predicatur,S non alio modo: quam omne quod de aliquo in substantia pra dicatur, vel non in substantia, ves predicas ut definitio,vel rigentus, vel vi Pprium, Vulvi ac id ,S nulla alia ratione: crgo Omne problema dialecticum habens terminum de aliquo pra dicatum, illum habet,vel ut definitio, via ut genus, via ut proprium, vclut accidens,& non aliter.nam quod in substantia pra dicatur, si ualiter dicatur, in eius desinitio: si in plus genus . nam& differentia est talis . nihil enim alio inserius de seperiore secundum naturam praedicatur . ex quo si, evi quae desubiecto substant aliter praedicantur, sint, ut dixit, ves ut definitioncs, vcl ut genera pradicata. sina tem non siibstantialiter praedicentur de subiecto, ves δε- hei in erit, &rctro de illo praedicabitur, & erit proprium, ves nec soli, nec omni, & erit accidens. S praeter haec
non inuenietur alius modus assimathae praedicandi. Via
detur autem proprium ab accidente disset re, quod proprium omni solique rei inest. Quamobrem omne problema necessario per praedicatum signiscat, aut genus, aut definitionem, aut proprium, aut accidens. estq; hic syllogi sinus in prima ligura. de quo in sequentibus apertius dicitur . nam ipse Philosophus per alium h llogismum idedemonstrabit. min. Aplar.sep p. B iii
13쪽
hi perentia enim eum stenciresul, erit cum genere ordia
in dixeriti, ne problema Momn propositi nem declarare vel genus, vel definiuionem, vel proprium vel accidens,quia potin cetiam csse praedicariam differentiam declarans, ne quis putarct differentiam extra exclusam es Iem non si ille ab eo sectam integram diuisionem, addidit Etenim differentia cum generalis sit, in genae ordinanda est sed quare dis crentia est generalis,quia cst in substantia cius, te quo pGdicatur, ut etiam g us. de utraq; fiant comptinua uniuscuiusq; eorum,quorum sunt
propria. Et quia ipsi inplus est de pluribus δε specie dis
serentibus dicitur. Disseri autem solum a genere, quod ipsa non dicitur in quod quid est . quia differentia per se ipsam silmpta videtur potius speciem,quam compositum significare, in quibus est huiusmodi subiectu: at genus utriuque declarat. pecto autem no est ordinata cum his. quia
qufio degeneribus,& differctiis fit de illis siubiectis,ini'
nam sunt citam delinitiones. na genere, de differentiis sui subiectum individuum, euius neque differentia est, ne a des nitio. Si vero de aliqua specie sit problema qd habeat M aestionem, patet id esse gencricum. na Sc species de multis diciturn in eo quod quid est, non secus quam genus. Est enim natura generis ac species, ut alternatim dicanturha,ut de eisdem praedicentur.
Quoniam autem proprium aliud significat quod quid erat esse aliud autem non significat, in ambus bas partes propria distinguatur. π illud quod quid erat esse significat, definitio
inminetur: alterum uero comunt nomine proprij uocetur proprium. Igitur manifestum est ex iis quae dictasunt, ex bae dira sene quatuor omnino ejici,aut proprium, aut definitionem,
aut genus,aut accidens. Nem . n. opinetur nos dicere uti etiaque horum per se prolatum esse propositionem, aut problema: sid ex jr problemats,Cr propositiones feri. Distinguit hoc loco proprium, Se docet Pprium duo
genera quaestionum continere.Nam quoniam proprium
partim significat quid sit esse rei, atq; eius substantiam cuius est proprium declarat,partim non significat, & quod quid erat esse est definitio,proprium in definitionem, Sem proprium distribuatur. quod proprium non signiscet substantiam eius, cuius est proprium. quod comuni nomine proprii apyclictur proprium. multa. n.ad communia,& ad genera homonymium habent,ut nigrum, quo scribimus, ad commune nigrum:vt homo Olympicorum certaminum victor ad hominem communem. veluti etiam
Iustitia quae in communis particularis. Simpliciter a tem proprium erit quod soli. toti inest Eius autem diuiso in significare isebstantiani rei per orationem, vel no. Iam vero cum proprium biseriam distinxcrit, ait esse perspicuum, ex hac diuisione essequanior genera quassionuintulit. Nemo enim Opin
turmia. lux cum nominasset, intulit, Nemo enim opirtur,nos dicere viailini quodq; horum per se dictum esse 'positionem,aut problema. tuorum verborum hic in sin is,Ne quisquam putri nos dicere nomina haec praedicta esse probleinata quoniam diximus accidere, ut ita Omnia quam problemata sint,ves desinitio,vel gentis,uel pro prium, vel accidens. n q; enim potest nomen esse problema, aut propositio. vclsciuus in bic,Nemo existimet definitioncm simpliciter dictam,vel proprium, vel genus, Vel accidens esse propositionem,aut problema diesccticum. Opus enim cst in eis esse quendam ordinem δε quandam prolationem,ut sat problema, propositio . nam qui ait, homo est animali crrestre bipo, is ncque problema, nolit A . A
que propositionem dialecticam dixit. Itemque qui dixi Homo est musicus, vel homo in animal vel homo vitiubilis sed ex ijs reformatis sunt δε problemata, de quiniones.Est enim problema hoc,virum homo in animal te restre bipes nec nesi : ex destiitione hominis factu est.& tamen non est eius definitio. In alijs res se habet eodem modo,ut ipse ex ijs quae infert, declarat. Problema,cν propositio differunt modo. nam cum dicitur putasne animal terrestre bipes esse hominis ecfinitiones π p tasne animal genus esse hominis propositio fit. Si vero sie dicatur utrum animal terrestre bipessi hominis de Anicio nec nesset problema. in alij r eodem modo ex quo sit .ut propositio si Cr problemata sint paris numero. ex omni enim propo mon facies problema, si modum commutabis. a
Cum dixerit propositionem, & problema jdem esse, Na singula quatuor problemata aliquid significatJ nil nidiffercntiam corum docet,ex qua aliud propositio, aliud problam nominatur.in quo docci etiam, quomodo problemata a praedictis quatuor oriantur.De ypositione autem dialectica sermon secit .ca enim est interrogatio.
itaq: problematis,& propositionis dissocntiam dicit esse in modo quodam . Si enim is postumi apposccrimus hoe
Verbum,utrum set problema, ut virum mundus si globosus an non .ssud aut , putas ne, cit propositionis mgnum. et putas ne mundum ege si haricum an non' id quod Aristotcles non appositit, A. ita mancus est textus. Haec voci discrentia quam inposuit, ex use quodam, &consuctudine emanauit.Problemati namq; conuenit ratio propositionis in interrogation c. interrogatio enim est etiam conto actionis inici rogatio. qua conceditur responseri,ut utra in contradictionis partem vesti,cl: gat. &huiusmodi est citam problema. ves di Sin, ia interroratio est petitio responsionis alterius partis contradictionis de problema non in petitio responsionis, sed ut ostenda tur stoa contradictionis pars . itaque probi a idauresse simile propositioni inti re an ue . cst mina pallio Mbationis δε dialecticae orationis, de dialecti interrogationi propositio in similis. quod si quis volucrit horum discrimen asserie, dicet problema interrogare contradictioncm &propositionem interrogare alicram part contradictionis.quia di ipse dixi ,de irroblemate loquens utrum animal teri cstre bipes cst hominis des nitio anno. illa verba an non addidit: in propositione satis est alterum tantum poni,ut putas ne animale'. hominis genus. qcromissium sit,dicci aliquis hanc esse corum differentiam. Itemq; quo nam pacto erit haec dc initio a positionis dialecticae,quam ipse tradii, interrogatio contradictionis . at nec etiam solo modo est eorum differentia. siquid cinctiam probi ma comprchendit contradictioncm, de propositio alteram part cm contradictionis. Sed, ni in desinitione, de genere differentiam problematis, R propolitionis in prolatione esse docuerit, adiecit, In alijs codem modo:scilicet in proprion accidente habri eandem differentiam.quare aqualia numero sunt problemata, & i'. positiones Λ huius causam attulit.
Est autem dicendum quid fit terminus. id proprium, quia genus quid acei Inr. ergo terminus orario, quod quid erat se significans. Cum docuerit esse quatuor genera quaestionia, de quγnam fuit exposta crit,nunc quid numquodq; ipsoru sit explicat.in aut e terminus oratio quod quid erat es e significans. Primumloquitur de desinitione, ia est sicci r& omnia habet in sema genus est in definitionere a prisi;
14쪽
I id quod inest,hoc est accidens .nam haec ex ea defriuntur.quid vero nomen desinitionis significet, exponit, ql nomen ducitur a terminis agrorum,quibus agri ab alijsse parantur. Hoc vero loco licet des nitionis definitionem tradat, non tamen in infinitum abibit. nam haec in omnis definitionis quatenus definitio est,desnitio,& non alia alterius. Et ait desinitionem esse orationem signiscantem
quid sit esse rei: quod soli orationi inest. Sed hoc, ql quid erat esse,iari definitum comprehendes intulit, significat
.n.quod quia ess,essentiam definiti hoc est, alio expliacans quid sit ese rei, cuius est definitio.nam illud verbum erat,non est ustirpatum hoc loco tanu significet tempus
enmeritumsed pro eo quod est qui vitis loquendi in consuetus.Nam apud Graecos,qui dicit, hoc erat, idem dicit, ac si diceret, hoc est.ita usus est hoc loco erat, pro in. Et
quo dicit,quis crat pulsans fores, ide dicit atq; is, qui ait, quis inqui pulsat fores. Dicit n. definitionem significare
substantiani,&essentiam cuiusq; rei,di non aliquod accitidens,aut aliter consequens. m. n. plura unicuiq; insint,
definitio q esse declarat alia separas ab iis qua insunt in desilito,solum exponit ipsius esse, &quatenus in hoc esse, ab aliis dii ore dicitur. Neq; M.temcre, neq; silperfluo additum est vcrbum, erat,sed ne sario.nam si, erat, fgnificat est, erit oratio,quae significat, quid erat, eadem cum ea,quae quid cst signiscat patet rem Ppositam esse eam, cuius definitio traditur.quod si sit, omnis oratio habes aliquod predicatum in quid de .pposito erit definitio eius,
In quid autem praedicantur genera de sipeciebus.vniuoce .n.praedicamur. Isinar oratio quae speciem in genere ponet, erit definitio speciei, quae quid sit exponet.quod veru non est. Igitur non satisfiait illud verbum erat, ut quidam
putat, in primis Antisthenes, dcinde Stoici quidam. Illud
autem verbum . eiure additur. nam oratio significans
quid est esse, non est genus, saliquid aliud praedicatum, quod in quid dicatur. non. n. est hoc esse ipsius speciei, visenus de ipsa praHicetur, quia species,& genus specita noidem sunt de est perinde ac si diceretur,oratio rei stubstantiam significans. quatenus est eius essentia. i vero dicunt definitionem esse orationem secundum resolutione perfecte,deaeque Riata cum dicant resolutionem explanationem diffiniti luminatim,& adaequate, quae nec excedat,nec dest, licunt nullam dis stationem ab as ignatione .pprii diuersam esse. nam haec oratio,animal risibile, adaequale de integre hominem signiscat, quia nec in plus, nec in minus se habet, quam homo.sed oratio de proprio mulium disten definitione quia non significat in quo sttae ipsius hominis risibile autem non esse hominis esse etiam, patet ex eo, quod Sentia perficit actionem vir iuccuiusque,quatenus unumquodq; est.Sed risus non in hominis periectio.
Afignatur autem,aut oratio Ioco nominis, sit laco orationis nomen. nam π quaedam eorum,quae ab oratione testificatitur, definiri possunt. nam qEcrq; quouis modo faciunt a gnationem nomine, patet eos non a lignare rei definitionem, eo quod omnis definitio est oratio quaedam. Accomodatum tamene nition π huiusmodiponendum est,ut bonestum esse deces.similiter quos utrum siensius, Cr disciplina idῆ sit, an diuersum in definitionibus elum utrum idem fit, an diuersium, multa 'immoratio. Simpliciter uisur accommodata demisioni dira itur omnia,quae ab eadem methodo cum desinitionibus sunt. Haec autem omnia,quae nune diximus,bui modi esse.exb spatet. quod si poterimus quid idem sit. π quid diuersum di puta,
refacile de definitionibus argumentabimur. nam ostendentes non esse idem.d nitionem euertemur.quod tamen non conxertituriquid non aris est ad desinuionem confirmondam, idem e
sie ostendere. ad infirmando quidem est fatis ostendere non idem esse.
Cum ipsam definitionem desiuuerit, nunc quomodo
sat eius assignatio,& unde si a tur, exponit.nam vel desinitio pro nomine Gignaturiquod. n.ait,assignat aute,
aut oratio loco nominis pro eo dixit,quod est, assignatur autem talis ratio,qualem definitionem diximus, vel P nomine,ut quando dicimus, homo est animal terrestre biapes.nam in hoc,ὐ homin hominis orationema defini. tionem hanc assignauimus,animal terrestre bipes, aut ausgnatur oratio pro oratione.i.desniti οὐ oratione. quod etiam in iis fit, in quibus des nitum genus uno nomine nopossumus complecti,ut animal terrestre, vel animal aquatile,vel animal volaticu.f. n.haec singula definiamus,or tionem in des nitionem transimulabimus. nam cust ania malis terrestris oratio, eius definitionem ita assignamus, animal terrestre est substantia animata sensibilis, qΨ ap tum,& natum est in terra commorari. Transiumptio quoque ex orationibus fieri potest, quae orationes sint traditqex quae non sunt desinitiones in des nitionem,ut animalis ris Silis in animal rationale mortale,vel etia animalis scientiae capacis . nam scientiae capax est hominis propnu. quoniam Dij non sunt capaces, quia in eis nihil in potetia est. Itemq; potest oratio firmi pro oratione, quando utriusq; vel singulorum aliquis desinitionem ex ijs assignauerit, quibus est oratio. nam si utrunq; corum, quaeio oratione sunt,definiatur,etia orationis desinitioncm inignare poterimus. huius. n. rationis,homo ambulat,erit definitio,
animal terrestre bipes quod progressiue per latera mou tur. nam non dicit definitionem pro definitione assignari.Nunc vero cum interdum explanationis causa P nomine nomen assignetur, ut quando aliquis bonum esse utile dicerct,ves iustum esse aequale, ait tales assignationes eta definitionis assignationes. nam definitio quod est oratio nobis ponitur: peripicuum cst, quod neq; nomen loco orationis assignando quis des nitionem assignauit. N mennamq; ctiam pro oratione assignaturivi qui dicit laudabile bonum esse honestum: is secit translationem in tionis in nomen. igitur dάnitio non potest esse nomen. Ipse tamen ait tales assignationes esse desntfuas, quae ad ostendendum aliquot nome Occultum in notius commutant. uam ob rem haec quoq; inter problemata definitia vividentur inserie definitionem. Alteriam esse probi mala ea, in quibus quaeritur,idcm ne sit an diuersam.veluti vim sensus idem sit quod scientia,an diuersum:&viruidem sit incontinentia,& intemperantia,vel imperantia& prudentia, vel non. cur autem dcsnitiva haec sint, mi
sam subiungit nam quia etiam in ipblimatibus de definiationibus utrum ideas signata desinitio signiscct, ql illud quod tradit,vel nom vel oratio, an diuersum magnasus stio est.oportet.n.definitionem ide sigruficarerit adsummam dicit omnia ybicinata definitiva appellari, quae sub
ipsam desinitionis methodum cadunt. nam quae cadunt in methodum delinitionis definitiva sunt: omnia aut ea in quibus quinio est,utrum eadem, vel non eadesint interse,sub ipsam cadunt methodum des nitionum. ius etiam rei causam assignacit. nam methodo, per quam possumus incndere quid idem cum altero,vel diuersum sit,
indesinitioibus utimur,qua quomodo utamur exposuit. nam ostendentes assignatam orationem veluti definiti nem non esse eandem cum eo de quo assignatur, eam noesse desinitione ostendem m. sed non tamen os endemus,
quod idem signiscet oratio quod id, de quo iam esse definitionem assignauimus in aliis.n idem est: siquidem oportet definitionem idem habere. non tamen quia idem est,
iam est etiam desinitio: quandoquidem id non conuertia
15쪽
ur, neq aequale est, neq; vi Mim praedicantur idem, &det nitio .ideo si non idem non est desinitio: sed si idem,no est omnino definitio. dicitur enim idem, ut paulopost dicetur,multifariam. sed neq; idem scia Mneq; idem specie est definitio, neq; etiam idem numero omnino.quare ostensem est idem tile utile ad definitiva problemata: &non idem omnino esse quaerere de eodem & de des nitione. neque. n.quia idem in aspectabile per se, & color, &audibile δε strepitus in sapor similitem gustabile, ob id
illud est coloris definitio,per se spectabile: vel ut quidam, des niunt proprium visus sensibile. non . n.quatenus color& strepitus lasa sunt,sed secundum eius habitudinem adsensibile. Quae cum de ipsa definitione dicta sint, sere ad propositam facinatem sussciant.
Proprium aurem est,quod non indieat quid est esse. yd stoli
inest, Cr conuerso praedicatur de re. ut proprium hominis sit. grammatices capax. nam si homo est, grammaticer eapax sss grammatice susceptiuum est, est homo.nam nemo illud esse propriam dicit, quod alij inesse contingit, ut homini dormire: nes id, quod aliquo temporuspatiosioli inest. νο β aeliquod horum proprium dieatur,id non simpliciter, sed aliquando, σud aliquid proprium duetur,nam a dextris esse,aliquando proprium est. bipes autem ad aliquid proprium est, ut hominis ad aequum,er ad eanem .Qgia autem eorum quae cotingunt aliis inesse. Pum conuersim praedicetur,manifestum estneq; enim
nec syrium estsiquid dormit, id esse bominem. Quoniam in Posterioribus resolutionibus atque in libris deprima philosophia agit de iussinitione diligenter, nune ad loquendum de proprio descendit. Sed non ignorandum est,q,Theoph. yblemata de eodem collocat subveneralibus, ut sacit etiam problemata quae lumuntur ex cli rentiis.nam dicit,Differentiam, R idcntitatem generalia statuamus.Et haec snt,obiter dicta .D nit aute it rum hoc modo propritim, Proprii am inquit in , quod noindicat quid est esse: sed soli in s δε convcrribiliter de repraedicatur.itaq; proprium,& definitioni comune est, si, is inesse.&vicissim,&convcrtibilito p dicari.i omni inesse. nam quod & omnin soli incst conuertitur: Di scrutautem,quod definitio declarat quid est esse, & substantia rei:estq; omnino oratio: proprium vero neq; necesse est, ut sit oratio, neque significat substantiam rei, cuius in itinuum: sed vcl quandam eius dispositioncm, ut in homine abere latos ungues,vel potentiam, ut scienti capax, & fisbile actionem,ut in diuino corpore continua motio. Ex quo sequitur,ut eiusdem possint esse plura propria. definitiones autem non possunt, siquis accurate perpendat: qi quidem est una uniuscuiusq; substantia, cuius desinitio indicativa est Quod vero proprium non significet substantiam eius rei, cuius est proprium, ut risibile substat iam hominis,Ves grammaticapax,pata ex eo, quod iam dictum est quod secundum ea potentiam in unicuiusque animalis essentia ,secundum quam cum sine ullo impedimento
operatur,tunc sua persectionem videtur accipere. na perfectus equus is est,qui siecundum quam pinctiam in eius esse,sne impedimento agittiquare si hominis substatia in in potentia ridendi,etiam perfectus homo erit is, qui sine impedimento bene rideat. sed absurdum est ponere hominis persectionetae in ridendo sine impedimento. Cur igitur dicet quispiam lomo perterrestre, & bipes definituri an serie verum non est,ex hoc diuidere proprium,&definitionem.velut tales orationes videntur cilc definitiones,quod separant per ea quae insent ipposito illud ab omnibus alij cita sint propriae definitiones, veluti se habeant quantum ad hoc,& quatenus est definita essentia maxime
vi homini secundum rationalem ideo est cuiusq: desiliatio proprie.nam definitionem oportet esse disserent ijs. si quidem illis genus in species diuidunt, non secundum si cam accidentia ,sed secundum substantii. at propitii non est disserentia. Debere autem Dprium contra praedicari, statuit his verbis.Nam nemo id esse proprium dicit,quod alij contingit ese,ut homini dormire. neq; id quod per aliquod temporis spatium soli inest. quae verba a)didit,quia etsi dicitur aliquando de ijs quae non insunt soli rei, neque de iis qui vicissim praedicantur aliquod proprium,qd hoc non simpliciter dicitur a prium, sed aliquando ut ex de tris esse,in alicuius quandoq; proprium.Sedere etiam in aliquando alicuius yprium, vel erit ad aliud.ut bipes ina prium hominis respeetii bestiam, quae non sunt si pedes.sed non in simpliciter proprium. est. n. eius proprium ad equum, ad caiiem, sed non ad aucm,igitur hoc erit semp, sed non simpliciter,sed ad hoc proprium. Posiant quoq; nonnulla soli inesse, non tamen ut Ppria, veta potent ijs ip-
prioru actiones, coe numerare, ratione Uti,n sa ,saltare.
naec. n.non propria sunt, quia non omni insunt. potentiae .n in omni,& s perista actiones neq; Omni simul, neq; semper.Patri etiam quod neque ea quae cottingunt,& possitnt alicti intac, conuersim praedicari possiant. nam quod vicistim & stibiicitur alicui, de eodem p dicatur, necesse citaequale esc:scd nos proprium illud esse ponimus, quod de re vicissim enunciatur.
Gemit autem est,quod de pluribus, erit ecte di perentibus in eo quod quid est praedicatur. In eo autem quia quid est pro
dicari dicuntur ea, quaec freddere conuenienter pollunt ij. qui interrogantur quid est quod propositum est . quema moduci homine couenit eos, qui interrogati sunt quid idest,quod proponitur, respondcre quod est animal. Generi aurem attribuitur etiam hoc, utrum in eodem genere aliud eam ulla, in diuerso R. nam cir talis quaestiosub tantiri merborum, sub quam geonus cadit. nam si disi tauerimur, animal esse hominis genus. Cr bouit,etiam haec sub eodem genere cotineri disputabimur. sin autem ostenderimus citcrius esse genus,σ alterius non esse hie non esse in eodem gentre disputaverimus. Tradit hoc laco generis definition qua genus ab aliis 'dixit,quibus etiam inest de pluribus praedicari, atq; a disserint ijs . igitur genus aspeciebus separauit cum dixit, disserentibus specie . quando .n.aliqua disserant specie inter se,ut homo, & equus, & canis, tunc genus de iis in quid in praedicatur. at jpecies no praedicatur de specie disserentibus sed de pluri Cus . numero disseretibus in quid estp dicaturiquatenus species est nam predicatum de pluribus, cuius si ibiccta possimi inter se dissore, secudum speci cm,id ginus enecesse in.Disserentia quoque de
pluribus δε specie disseretibus p dicatur, sed no in quid, quia sic eadem ratio es a generis δε disserentiae, sed ut alibi dictum est, disserentia magis in quale quid predicatur de ijs,de quibus ut disicrentia predicatur. nam quale quid res sit,indicat. Unde non in existimandum in caldioris smaxime necessarium dictum illud, disseretias de subiecto predicari ut intelligatur de iis disterenti js quae proprie dicuntur: sed de illis qinae iam cum materia sumptae sunt. naomne praedicatum de subiecto in quid est de illo praedicatur Disseretia autem quae fiant predicatae in quid est, sunt genera δε non disserentiae. etsi accidens de pluribus pn dicatum de specie differentibus,tamen dissert a genere, quia non dicitur in quid est Praeterea quid sit in quid p
dicari,ipse exponit. nam quaecunq; conuenit interrogatis
assi are quid sit res proposita, ea in quid in predicatur. Distaciatiam autem δε problemata differentialia si b ge-
16쪽
nere constitui,ipse quoque armat. cuiusmodi in illud, vini in canis sit animal rationale necne. Est autem yprie differens id,quod genus in speciem diuidit. neq;. n.qui
quid ab aliquo differi,proprie discrentia differt, quia plura accidentibus differunt. sed illae differuntue comunes appellantur. Iam vero generalia qum: problemata esse ait ea, in quibus quaeritur,virum hoc,s hoc in codem gen re sit nec ne. quemadmodum erat diuini bile, & quaerere virum hoc cu hoc idem sit. quae quomodo genςrica sint, Ostendit.oportet.n.eum,qui ostensurus est, quod aliqua sunt in eossim genere,ut homo, & equus, ostedae quod animal est hominis equi genus.haec aulcm sunt generica problemata item ostendere aliquid non esse in eodem genere,pertinet ad genus .ut videre non esse sub eode genere,quod clamare. nam hoc in sub genere actionis, q rnon in ginus videndi .videre. n.est aliquid pati .nam scybatur videre clamare non esse sub eodem genere: licet
si na terminationis in idem desinant. sed huiusinodi ex locis ad genus pertinentibus demorabantur. Accidens autem est, quod sibi I horum est. nes definitisse. que proprium .nes genus, rei autem inest. Et quod contingit inesse uni, Cr eidem, Cr non inesseruis dere contingit inesse aliis eui eidem,s non contingit, similiter quos cibum . nam nihil prohibet idem album esse,Cr non ese grandos. secunda cecindentium di estis melior est. nam si ponitur prima neeesse est cire quid sit definitio. uid genus, quid sit proprium. Secunda autem persecta est ad cognoscendum quid est quod dicitur pse.
Assignat duas acciditis desinitiones, quarum altera declarat quid sit accidens per negationem praedictorum.
nam quod alicui rei inest,sed non aliquo in modas antedictis inest.i. accidens.ahera vero oritur ex nanira accidentis. quod. n.ita inest,ut possit eidem inesse, & no inesse, accidens est.Et ipse hanc des nitioncm prspomin propterea inquit,qui cogniturus est, aliquid pcr negationem, necesse est,m prius cognoscat ea, tuorum negatione illud ligniscat .sed qui ab ipsa re diu est nihil opus habet ut cognoscat propolatum nam talis ratio ita dcm rei substan
tiam. naturam siqnificat quia definitio est oratio , quae significat quod quid erat esse,in antea diximus.sed tae cuiusque est in ipsa existentia,& assimatione. igitur oratio in negatione quorundam non erit proprie diffinitio . cur igitur ambas positito non eam solam,quam priore loco
collocaui stri ostenderet inam fieri talem qu dam rationum assignationem.vel quia utetur tali ratione accide iis in his quae sequuntur ex accidentis. n. ratione tot stePblematum genm confirmatur.sed ille modus deliniendi
est fortasse omnino melior: siquid hic in aliquibus est
necessarius,ut in simo.Secunda namci; definitio aliquam accidetis partem coprei edit,Prima o Mna quaera q piam, utrum ratio eicens accides esse, quod potest ineia se uni AE eidem, ac non inesse, omnem accidentis natura complectitur. quod si est , accidentia quae inseparabiliter alicui insunt, neq; ut si ibstantia,neq; ut propria, neque Vidissociis, neque ut definitiones insunt . absurdum autem est,iucere ipsa aliquid horum esse . igitur sequitur ut eoru quae sunt alia quaeda natura sit praeterquatuor antedictas.
quod si si, neq; numerus problematum,& propositionuhic erit: sederit etiam quintum aliquod Pblematum g nus in quo predicantur ea,quae sic infimi qua ratione prima definitio melior esset,qua fit,ut simus Tna no queat separari.non quia simitas,& aquilinitas nasus ipsa ina sit. nam ita ne simitas quidem esset nas differentia: sed quia simitas. nasus in eodem videntur comprehendi.Nam si cauitas similax nas est,eum sit ex isq; aggregatum, me
ito ipsa etiam cum naso est.& naso inseparabilis ita, ut
etiam 3 cauitate . nam simum in utrunque aggregatum . quare simitas non erit amplius accidens, sed accides cumeo,cui accidit.ac cauitas est accidens qua naso aduenit.& non potest inesse uni eidem,&non inesse. non omnino
signiscat non posse,id quod prius inerat inesse eidem, &non inescista illud, ut nulla res indigeat presentia accidεtis,ut vel si,vel non sit.nam & sine accidente res esse ponsiunt.in. n. etiam nasiis absq; simitate . quare etiam non inesse non tollit,hanc remo si inseparabiliter insit, poterit tamen inesse,& non inesse . nam extra essentiam substa tiae,& natum rei licet non possit non inesse, sisnificat contingere inesse eidem,& no inesse.& illud nimi rum erit accidens quod cum rei insit, non tollit id, i inest.sed quaeret aliquis,si niui δε cygno album hoc modo incst picini m. talia. n.videntur esse aliquo modo de rei substantia.sed dicimus ea quoq; accidentia esse, quia nullum est in si ibstantia eorum, quibus inclinam neque niuis si inati a consistit in albo, neq; picis, in nigro, sed haec ipsorum substantiam consequuntur in sunt accidentia inseparabialia. Item diceret,quod licet his non possint inesse no inesse,tamen aliis positione inessem non inesse. sed quae sese habent ad aliqua emia, accidentia sunt .vctnm; hoc verum erit.Porro calidum cum ita sit,ut non possit igni non
inesse, non est ignis accidens.sed album in nive, vel in genus eius,vel definitio,ves proprium:sed nihil horum de ipsa dici potest:item vero neque erit differentia, cum color non videatur esse differentia corporis specifica .igitur hFplus aliquid habent,quam reliqua accidentia. quod tales affectiones. qualitates ex quibus haec constant, ex necessitate materiam consequuntur.nam talis corporis ceu nebula quae cst niuis materia, condensationem quae si excessii frigiditatis cum intcrclusione alicuius spiritus albescendo sequitur necessario. nam aeris intra ncbulam compressio,ac condensatio,&icatio in condensatione, ct con structione nebulae, quae poe ccsum fit ditatis fit, praeueniens eius segregationem talis coloris causi essinam cumsticatur,& muctui spirituS,albinat. quam etiam ob rem
sipuma alba est sed quaedam confrication motus si in cogelatione nebulae cum in ipsa ventus contrahiturn ad piundum declinat,& separationem impedit in sunt illa quidem niuis substantiae,& album illa consequitur,ac passi nem aliq& accidens in album erit nivis accidens qΨ quidem eius si ibstantiam non complet. nam si album non est niuis materia,nec forma,& non est substantia niuis,quod est quoddam adueniens materiae in mutatione ad ea formam,quo ab ipsa inseparabile est, tamen non dicendum est de hoc, quod non contingit inesse rei. Ita quoq; scemanimim cum sit quaedam inestio,ctiam accidens esse osteditur Quocirca definitio accidcntis per aliorum negationem videtur magis complecti omnia accidentia , quam secunda ideo vilis est. nam melius est ita desinire, ut ita dicam.in quibus aut impossibile est tali ratione totu dos iubile complecti,debet potius per negationem definiri.
Ita vero tulit accidcns,quia ius natum non est nam nouem genera post substantiam sunt accidentia. quamobrenon potin una aliqua ratiocidem tribui. Sed erit eius a prium in si ibiecto esse,si omnis substantia non est in sudiecto. luinctiam species δε differentiae in ea segregantur ab eo quod in subiecto est.ipse tamen hac accuratam disputationem cultans tanci huic loco minimePropriam, in accidentis desinitionibus asii natis acquiescit.
Accidenti quos coniunguntur est,quae inter emetu, ompar tiones,quae quolibet modo ab accidente dae lur.
iarum exprii bilius su quia bent in istio quod utile. et utra
17쪽
maior fit uita ex uirtute, an voluptaria. itemq st quid aliud his simile dicitur. in his enim omnibus, viri magis praedicarum cccida quaestio est. Vt problematibus diisntfuis ea quae sint de eodem,&peneticis ea quae 3 disserentia sunt,& iis quae de prio sutea quae aliquando, & ad aliquid propria essent adiurit: se
etiam problematibus accidentalibus annectit comparativa.st .n. in solis accidetibus comparatio. ves etiam magis di minus non est alicuius genus,vel proprium, vades nitio, sed talis eassio Iblum inest accidentibus. de iis. n.qnq; uritur,inlit ne alicui, nec ne.ut cum quaeritur an diuitie sint bonae,us non .ed an temperantia sit virtus,vel no. hec autem utrum magis inst quam aliqua alia,ut bonum malis sanitati quam diui ijs:& suauiter vivere viri magis im,vitis e virtuose,aq vitae voLiptuosi.in his. n.Vtrum i 'positum quod cit accidens magis insit, quaeritur. quod autem ait,quolibet modo. ves additur pro hoc. quatinus coparatio fieret, ut etiam ipse exemplis indicat: ves quia multis modis sit coparatio.vcIn.viri subiccto magis insit pridicatum,ut in hoc,virum diuitiae sint cligibiliores sanita te:ves utrum magis subiecto inest,ns initati si ave, ves utile: aliquando vero,virum hoc huic,ves hoc huic:ri utrum sanitati magis inae bonum,quam morbo malum. quO.n. vis modo comparationcs fiant,ab accidente dicemur. &sm magis,& minus senissit ita fiunt comparationes si sanitas est magis eligibilis quam diuitiae,cum non sit ob sic sum est bilis,nec diuitiae. lacmq; si voluptas magis bonii, quam nis, non in bonum, neq; finis erit bonum . ruinis si diuitiae minus bonum quam sanitas,sunt aliquando b - , ctiam sanitas. Etiam, si sanitas minus bonum,ijs qui in pace sunt,quam bellum gerentibus, etiam his bonum est. Tales aut comparationes a simili ducuntur. quae ves unus ad duo fiunt,vel duorum ad unum,ues duorum ad duo: ut ipse in locis comparativis docebit. Ite illud, quolibet m do,potest hoc significare.quod ina problemata quaeli
bentur ex consilio sunt ipsa quoq; coparativa aliquo mc do. pramobrem ca problematibus accidentalibus connecti. utrum aut ducenda sit uxor nec ne,& utrum generandi sint liberi nec ne, sum comparati . in his.n. virum in
quaestione cligibilius sit exquiritur. Quaesitum. n.in tale, virum es gibit ussit uxorem ducere, ves filios Procrcarzrves quatenus aliquid in problemate positum est: sed qui quid id sit,accidci est.quia an subiccto cligibilius accidat
quaerituriquarc talia connectuntur accidenti. Sunt etiam
nonnulli qui haec problemata volunt esse s ninor quia in eis qua ritur an genus sit ligibile: atqui non quaeritur si in quid in cligibile de Us pntdicetur, sed si soli in cis insti& conlutantes non ostendunt quod non sit genus bonsi, exempli gratia, L ptatis,sed quod ci non incst. at in problematibus de genere, addendum est ipsiungenus: veluti utrum hoc sit huius genus, ves non . nam quae sine talibus additionibus .pponuntur,ea ut accidentia proponuntur. et que etiam de talibus problematibus sub quo statuenda snt,qualitur, si Dis sint,li animal est,& quidam aiunt omnia talia tae generica: quia in cis quaeritur si propositum
pro genere re vera sit nec ne. an haec quoq; suo accidente continentur. etenim o quibus ens non videtur cise genus
in eis quaeritur si accidit ipsis esse,ves si esse in ipsis existentibus est.& quaestio in de existentia simplici:& in his non in qu aestio de modo existentiae,aut inli cnt .sed desimpli ci cxistentia quaestio simplex est per accidens, di no additur problemati hoc,an in genere entis Dij sint. Ex bis autem manifestum est,nihil probibere, quia dccides aliquando, π ad aliud proprium fiat, ursidere quod accidens
chi η o Pii Musiectat tune aliquodo propriam erit. Ul
enim proprismsedentis ad alios non sedentes.ex os ut M. eidem ad aliqui Crabquando positu scriproprium: pl .
Patet inquit Gijs accidentibus, & corum definitionubus id quia dictim est. nam s accidoes est quod potin inesse viri, do eidems ei,& non inesserpatet quod cotingit, et quod multis inesse potest, unis si ipsorum insiti nam sedere aliquando cum sit alicuius accidens, potest etiam aliquando fieri Husdem proprium, quando nullus p terra quisquam sedeat:ves ad aliquid aliud collatum ut ad ipsos qui non sedent.Et tamen nullum sic horum accidentium inproprium. Nam&de propriosm accidens P discit cum diceret, quod ncmo illud dicit esea pitu, quod ali spolin contingere inesse.quod si quis proprium appestiret, is non simpliciter proprium, sed ves aliquando,ves ad aliud collatum ipsum proprium dicere ac nominaret. Neque nos lateat, quod quae ad proprium, Crad genus, e di accident dicuntur, ea omnia ad definitiones dici conuenit. nam ostendentes non soli inest e quod est sub definitime, quemadmodum etiam in proprio,aut quod non genus est. id quod σι natur in disrutilane, aut quod non ius aliquid eorum, quae in d finitione dicta sunt quod etiam in accidente dici potes, daemision m ipsam euertemus. ex quos ut sicundum prima raritionem aflignatam omnia quae annumerata sunt, quodammodo defuitioni sint accommodanda .non tamen propterea una uiuauersalis mei bolus in omnibus querenda est. nes. n.facile est ea inventre. ac si inveniretur,es t obscura, cir no apta ad hoc gotium. Sed cum propria methodus se in unoquos, genere dea terminatorum a gnata, acile ex iis, quae circa unumquodssu: pr pria.d cursus propositi fieri potest. Quare in huiserebo figura quadam,ut ante dixi iuidendum est.ex reliquis autem ea quae maxime propria fiunt singulis, annectanda mi definistioni. G generi accommodata ea nominarumquanqua ea qua
dictisunt fere adiuncta sum singulis.
Cum sectat diuisionem problematum, & ostenderit quatuor esse eorum genera,& indicaucrit quid uni aquodque ipsorum sit,& quae nam sit mrii disserentia, no lateat inquit nos,quod quae ad genus,& ad .pprium dicuntur, et ad definitionem dicuntur.i .po quae potinueniri,& ostendi quod non cst proprium traditum similiter cliam quod
non est genus,vel quod non in accidens,omnia etiam addes nitionem dici conuenitanam per quae unumquodque horum tollitur,pcr eadem tollitur etiam des nitio. tollitur .n. accidens,s non inesse rei ostendatur. quod .n .no inest alicui, es accidae non potest. genus quoq; tollitur si n5 inest. Verum propria generis descriptio est, si non in substatia,& in quid ea predicet .sed proprium si non insit, sttollituritamen proprie tollitur, si no omni,do soli insit. qd .n.sic non inest, proprium non est ac per unumquodque horum tolli potest aestatio. nam si non insit ratio rei tradita, non erit eius des nitio quod si inst sed no in eius substantia, nec erit genus res,id quod erit inignatum in destia nitione, ves non erit disserentia neq; etiam erit desinitio. Quod si genus traditum,& disserentia sint, & ratio non illi soli,& omni inerit, non erit definitio. oportet n.definiutionem inesse rei, i assignatur.& ut genus in desinitione traditumn differentias esse genus,& disserentias res, &soli,& omni inesse ei, cui assignatur & preterea ipsus essedi substantiam significare.hoc.n. in eius maxime Pirili. Quae inita sint,omnia genera erunt quodammondi s nitiva secundum ratione prius traditam.nam paulo ante dixit.quod simpliciter distini sua omnia sunt, quae sebeadem methodo sub qua definitiones sunt. nam ut decodem quaestio definitiva erat secundum hoc, ostendendo quod
18쪽
quod non est idem, ostenditur etiam quod non est definitio:sic etiam omnia problemata essent desilit Aia, via destructione unius cuiusq; ipsorum,tollitur etiam definitio:
quare hac ratione lim erunt sub eadem methodo definiationum.quae cum dixerit, ostedit quomodo ita sint,& ait, Sed non propterea quaerenda est una viaiuinalis meth dus in omnibus.ncque. n.s illorumdcstractiva sitiat utilia etiam ad delinictioncm dclinitionum,ob eam cani oportet illa cum desinitionibus coordinarem dicendum ea re se definitnia,quia non facile est eam methodum inuenire. huic accedit etiam,vt si inueniretur, foret obscura, S ad hoc negotium inutilis.Vnde quod dicit,hoc in , quod no
porter unam quandam methodum uniuersalem de omnibus quaerere, ut omnia probicinata ad desinitionem 'tinere dicamus. voelii ipsorum desinitivorum scri consi talioncs, ct probationcs,tanql definitivi possint ad omnia adaptari,non sacile esse,n H; posii bile aicit. no.n. si destructiones asiorum destruunt etiam desinition iam
etiam probat linis ipserum ad probandam desinitione valant.nam φ i probat accid sese, id quod a gnatu est, quia ostendi potin inesen non ineste, quia sit sub acci-d te. non modo non conseri ad probandam definiti nem,sed alam ostendit quomodo in si cetur . non . n. est id modus inli aerentii definitioni δε accidentis ad liseneque Omnis conssitatio accidentis tollit definitionem.
nani qui ostendent vehit proprium inesse alicui, isti ast Et quidem accidens, scd non sustulit definitioncm. re non verum in posse omnia adaequari definitionibus.
Item qui ostendit quod in quid in in si abstantia pridiucatur de re aequalitcr. node phiribus, id genus infirmauit,at non desinitioncm.vcrum horu omniumconsutatio ad definitionis consutationem utilis est. igitur ex his non
dici possunt omnia problemata, ncq; potest una gineralis
inodus in omninus inueniri. Theophr. autem cum insitis Topicis studerct unam coem mcthodum tradere, accidens ab alijssehanxit,velut non connexum cum dGnitione. mq; daret operam,ut cocra cum definitione conrngcrct,totam reni perobscuram valde fecit.Deinde diaest,quod licci una comunis methodus inueniretur tamen
esset oi,scura in inutilis eius modus.nam si quis velit quidpiam cillendere praeter desinitionem, per haec sin ide poterit ostendere quae etiam ad albationem definitionis valent in oportet ut is qui ostendit accidcias,ostendat quod inin non qd contingat ines no inesse,que extra definitionem se insunt. Eodemq; modo aliorum dissicilis,&laboriosa crit argumentatio. Et propriam tollit on nium disserentias,quia talia non postulat dis initiva nuci pari. od si quis diceret omnia esse definitiva, & singula horum cistarctiva,& probatiua, non se habere similiter: sed aliqua esse destruditua accidentis, quae etiam destri ut definitionem,ut si ostendatur non inesse: etiam dica quaedam non ita se habere.nam cum sint accidentium destrii Gua, ad probationem desinitionum valentiquod.n. ininsed non sicut possit inessen non inesse, in accidentis destructiuumn definitionis construcinium. Norici cnim ut ea qu Pin dianitione insem, ita insint, ut non possint inesse, di non inest .similis ratio est in genoee. nam genus infirmantes quod non pra dicetur in quid, per idem etia tollitur definitio. qui vero per hoc,quod in quid praedicatum non est in plus quam ipsum, etiam per hoc genus tollit. &tamcn haec sunt probatiua dcfinitionii. Iicin qui infirmat proprium in eo quod aequaliter conuertatur, di signis ectquod quid erat esse is plane utitur probationibus distinutionum ad proprium eum dii,& quasi ea quae horuc fiat antia sunt,definitionis sint probat tua: sic etiam aliqua eonfutantia definitionem, as aliorum iubationem Halaa
sntinam qui tollit defrutioncm rem,qiuod potest intae,
de non inesse.per cadem probat accidem similiter etiam
qui tollit per hoc in quid est plus ese, genus probat: et qui
per hoc aequaliter nastens no significare, quod quid erat esse,tollem definitionum, proprium construit. Et rursus
qui dicit,quod tradita ratio significat,quod quid est esse, is definitionem probans omnia alia destruit. itaq; qui isto
modo conatur omnia sub unam comunem mahodum
adducere,obs iram,&dis scillam tra lationem facit. Illo igitur modo inueniri non poterat quae licet etiam inueniaretur, esset tamen, ut docuimus,dissicilis, ek perobscuratisi assignaretur una aliqua propria methodus in unoquoq; quatuor Scnerum .ppositorum, facilior, de apertior taeto proprijs circa unumquodq; iacta, S distincta habens distinitionem peripicuam: facilius.n .est propria de accia
dente dicere, x quibus ipsum probari,ves rei utari potest, vel etiam ad dei initioncm dicere conari. nam partim de ipsa definitione dicta sent probatiua accidentis, pariim valetit ad accidens infirmandum. simili quoque modo in
alijs. Ideo ait,quod animalis diuisio in pr dicta genera sicienda caenam illud in uniuerse figura quadam, id sprificat, in reliquis alitem,quae maxime propria sunt singulis, ea annectenda fiant definitionibus . facienda videsieci in transiimptio ex ignotis ad aperia nomina. cis quoq; addeda est qua ode indem: ea autem quae sunt a disserentijs addenda sunt generis proprio aut , quae aliquando, re quae ad aliquid sunt propria:accidenti vero comparatum adiungenda sunt. Primum autem omnium de vir minandum est, quot modis uecte tur indebitur autem ut figuraliter sumatur hoc loco, tribus modis dici nam numero secie, Cr genere idem dicere inmus. ac numero quidem,eum plura sunt nomina sed res una egat indumentum. π vestimentum petie uero, cum multa fiunt,
o specie non diserunt: ut homo cum tamine, Cy equus cucquo idem est ea enim eademsspecie dicuntur, quae sub eadem Decie continentur.genere quos eadem sunt,quaesub eod.m bunt te
nere ut homo, π equus is genere sunt.
Cum fecissct diuisionem generii in quibus problemata,& propositiones sunt,dstres ostmdcre,quod hac si la sunt genera problematum AE p terra in quibus contineantur problematum genera quaecunq; fiunt utilia epositis, per ca quae deinceps addit, primum inquit oportere de eodem dcterminare,q immodis dicatur. nam diuisio eiusdem ad multa alia in dialecticis utilis est. Ante. n.dixit,quod si iniquaedam problemata habentia questionem de eodem,quae etiam censeti coniungi cum dis initivis Phlematibus debere: sed utrum hoc cum hoc ide ne sit an dilicissem,inquirere non possiimus,si ciusdem diuision
ignoremus. are Oportet,visenera Problematu dae
minentur δε manissilia pcr se sint,diuisionem clusilcm sacerciri probi ata de eodem nota sant. nis. n.de eodedisseramus, profecto quot modis dicatur,scire non pol rimus . Videtur autem inquit,ut figuras tresumatur hoc loco, tribus modis dici. dixit aut in illa verba , ut figuraliter firmatur hoc loco, pro eo, quod est,ut univcrsaliter& communiter dicam. na alibi praetca haec tria eiusdem signiscata,quae nunc ponit,quoddam quartum addere coiiscuit, quod in siccundum ἡγportionem, quod in ab his de quibus nunc agitur longe r oti sed ea in quae nucidem diuidit, de quibus uti cosueuit sunt tria. dicitur crimidem,ves numero, vel specie,VU g oc. Ac num cro qui dem eadem sitat,quorum inuice existentium nomina plura sunt,& res ab eis signiscata una est talia sint mullium
ea. vinis .n. & indumentum unum numero sent, quia
idem significant .m si ratio etiamn nome idem signia
19쪽
licet, etiam ea si int eadem numem. Itemq; cum plures Oration Os idem significant, eaedem numem sunt. nam &nomina, & orationes idem significantes cadem numerosiint. Item specie eadem sunt,quae numcro plura lunt, scd specie non differunt.i.quae sub una,& eadem sent specie. vi Socrat ,& Plato. nam specie ijdem sunt,si ait et equus flauus. albus. Genere vero eadem sunt, quorum idem est genus.& sic homo, de equus fiant idem,quoniam corumnus idem est videlicet animal qtiis igitur iunt eade sp
ci edunt etiam eadem omnino gmere' non tamen quincuque sunt Cadem genere, iam specie Isint eadem .nam S Socrates.& Plato sunt ijdem specie. quia homo est eoru species:& ijdem etiam sunt genere,quia homo,& animal eis commitescd homo & equus sunt idem genere, quia animalia sunt:sed specie diuersi si int specie enim diuersus est
equus ab homine.Secundum autem analogiam eadem esse alibi dicit, quaecunque genere differunt, sed in proportione,& ratione eatam sunt.quocirca talis modus longe minus in ab unoquoq; ex his,quos hic dicit. Vnde s csidum analogiam eadem sunt cor,& fons,& unitas. quia ut se habet sons ad flumen, ita unitas ad n crum, & cor ad animal. haec. n. omnia sunt principia eorum in quibus sunt. Pinterea visus,& mens sunt eadem secundum yportionem.quia quam rationem habet visus ad oculum,ea dem et habet mens ad animam. simili quoque ratione traquillitas, de scrinitas eaedem sum . nam quod est tranquillitas in mari,ide in in acre serenitas .am nacdatiora Sut Aqua autem quae ab eodem fonte est, qua eadem dieitur, videbitur aliquam differentiam praeter dictos modos baberemte habet tamen. Sed cum illis ordinanda est. quae sunt eadem specie. omnia enim talia cogitata.s inter se a finia uidentur esse. ras enim aqua cum omni aqua eadem specie dicitur, eo quod babeia quandam similitudinem. aqua autem que ex eodemfonte est,qua eadem scitur, nulla alia re differt,n quia uehemetior est similitudo. quare nonsiparamus idem ab iis quae eadem sicundum vn speciem quoquo modo dicuntur. Cum fecisset diuisionem eiusdem inquirit,utrum aquam ex eodem sonte manat,st eadem, alia de alia numero acccpta. vel si eadem in siccudum aliquem praedictorum modorum, an aliquis alius sit modus eiusdem, prater tres
dictos. nam numero eadem non est, quia separata est. Iteque nec specie simpliciter videntur illi aquae esse eae . quia caedem etiam sum specie a diuersis sontibus aquae, Sequae a fonte, de quae a fluuio,& quae a portu. Vniuinaliter enim omnis aqua omni aquae similis in specie.& maximes in eadem suerint qualitate, dulcis cu dulci. Sed ca que ab eodem lonte videntur aliquanto maiorem similitudinem habere secundum speciem esse quoddam interm dium inter ea quae sunt eadem numero, Ac eadem specie, non tamen si int,sed & huiusmodi, haec eaedem specie inquit, crunt. nihil. n. aliud eis inest,quam intentio identita . tis,& maior similitudo.ut etiam in geminis statribus sit. nam S Castor,& Polux ijdem specie sunt eorum enim similitudo varia in ab similitudine aliorum hominum. tamen ipsa similitudinis intensio non fecit eos esse unum numero. Praetcrea cum dicit, ex eo quod habeat aliquam similitudinem, de aqua dixit, pro eo ui est, quia in eadem
ratio,quatenus aqua:talia enim sunt specie similia. Maxime autem constat. id quod est unum numero, idem ab omnibus uere dici sola autem,er boc Uignarri multis modis. maxime uero proprie, er primo, quando nomine,uel definitione itim a gnatam fuerit,ut uestis iudamento, Cr aramal grassens bipes homini. secundo cum proprio, ut d ciplinae e pacis homini. Cr quod naturasusum fertur Cni.tertio quilo ab acaciante: uisedens,MImusticum. Omnia enim hccvno num
significantad autem quod nunc diximur uerum esse, infellipeis
tur ex iis,qui nominum mutationesfaciunt. sepe enimβ ια--mus Moeari quempiam edentem, cum is cui iubemus non intilligit,mutamus nomen ut ille ex aceidentefacilius intelligat: Criubemus. ut vel si emem veI di putantem vocet. ex quo mani
festum est quod nos opinamur idem decidentesignificare quod
nomine. ergo idem, ut dictum est, tribus dicatur motis. Declarata diuisione eiusdem, ait hoc costare inter omnes,quod quae fiunt unum numero, sunt eadem. nam in iis quae sunt cadcm genere,vcl specie, non statim identitas incidit sed opus est ratione ad concedendum aliqua talia aes eodem inter se. neq;. n. Socrat cum Platone simplicita aliquis concedera cundem esse. quia plane sunt diuersi inter se multo minus cetiam hominem cum Uuo. Illud
autem quod est,id quod est virum numero dicitur taeide ab omnibus,si unu numero dici pluribus modis: primo
.n.& maxime proprie eadem numero dicantur, quando, Vel pro nomine nomen acceptum est, cum idon signis cat. nam transmutatio in idem est etiam haec secudum numerum: ves si pro nomine poneretur delinitio. non ciusdenumero cum naec significativa sint. ctiam eadem num
dicuntur inter se esse . quia ipsa nomina secundum sic non dicuntur esse eadem numero, sed id quinta nomine, & , desinitione significaturi merito igitur cum quis Ostenderit non esse idem,etiam non esse eandem desinitione osteda. Atque ut infert,cst etiam proprium nomine idem l crandum numerum significans.Sed quia proprium magis& primum eiusdem numero significatum definitio obtinet ure sub des nitione coordinauit a, blemata, qusitant de codem,& non sub proprio . nam definitio magis rem indicat,& notius proprium nomen. at proprium non sic
est.Quare secundo idem nomen habet etiam proprium. nam secundo sunt eadem numero nomen,& propriu rei cuius est nome. cum homine. n. idem cst numero animal risibile quia unum numero ab utrisq; significiatur. Pineris non est mirabile,si dixit homin cin unum numero,quoniam eadem species ad eandem est comparata. Itemque genus unum numero videtur esse. nam si specio non su rit eadem numero,crit eadem specie: sed quae sunt eadem specie,sidni plura numero,& Socrates,& Plato. ergo hoc genus inisdem ab illo erit sepat alum. Et quia similia specie per materiam separatula est. n. species comunis, quatenus sipecies est in alia,& alia malina. Indiuiduum aut in materia cst,igitur etiam comune erit individuum. Degenere etiam hoc obiicitur, & idem specie cst diuerium ab co quod est idcm genere. siquidem gen cre solo cad diuersa sunt specie, vulsi species eadcin per se est, vcl nus, aliquid dicetur sin autem in alijs cst, ceu in quibus in homo,qui sipecies est, clanimal quod est genus, haec ea dem inter se simi ita etiam eadem inter se cadem mini. nam ut homines ijdem sum inter se,sic aiam homo idem est cum eodem, ut senus, & ut species. in illis. n. in idemese unum ergo dicit numero significari ab ipsa definitione,& proprio, non quia species, vel genusum: m numerosit, ceu definitio,vel proprium.Sed quia ab eodem numero sub genere,vel specie similiter sunt ambo ucra, de non aliud atque aliud.Tertio inquit assignari unum numero, ab accidente nam quando aliquod accidens alicuius sumptum suerit,uel soli inest,& tunc fit eius proprium, & tum unum numero nomini rei sic accidens iit: quia unum, &idem numero significat. Quod vero accidens aliquando possit obtinere locum proprii dixit etiam supinus,& nucrurium dicit .ex quo ostendit,quod sepe veluti proprio nomine i lcm signiti cante utimur accidente iubcntcs euocari sedent in i is qui iubet eius non ignorant. Iam Um
20쪽
to quot modis idem dicitur, tot etiam diuerium dicetur.
vcl.n .numero, ut Socrates,& Plato: ves specie, ut homo,& equus: ves genere, et animal,& scientia. unde illatio se habes econuerso in ijs,quae ad idem,&quae ad diuersum
pertinent. nam in eodem,quae numero eadem mi,ctiam eadem secundum alios modos eiusdem sunt nec reario. idem nanci; numcro est,& specie,& genere sed diuersi specie notat etiam genere.at eadem specie, numero quidem non est necesse Me eadem, licet eadem genere necessario sint. Item; genere eadem, nec specie, nec numero eadem esse necesse est. Sed in diuersis quae genere diuersa sunt, necesse etiam est,ut A numero, si ecie diuersa sint. at specie diuersa non necesse in, ut sint diuersa g ere, Muis numero diuersa sint,necesse sit . qua vero numero diauersa sunt, ea nec specie, nec gne diuersa sint,neces. Q. Q noniam autem ex anteditassent orationes, ex per e,
er ad haec, a fur est perins bonem .si enim quit singulas
propositiones. π potiones eonfiderauerit,comperiet, aut a definirione, aut . proprio,aut a genere.aut ab accidente eas oriri. Ata aurent fides perhetet 'um'. necesse.n .est, ut omne quod de aliquo praedicatur,aut conuersim de repraedicari,aut rurus conuerstm praedicetur,erit definitio, vel proprium. An.
Difrat quid sit is a uitio est s non significas: est propria.
Erit in proprium, quod ecouer, praedicatur,nee signferi quid est esse. si uero de re conuersim non praedicetur. σα est exi sque in subiecti dr Ditione dicuntur. aut non est . si est ex ijsque dicuntur in de nitiones, aut genus, aut disperentia. eonustatai. ex genere. er disere Nys definitio . sin autem non fit ex ij quae ducuntur in definitione, palam est gladfore accidens. dictum enim est accidens esse, quod nes genus est,neq; definitio, neque propria rei autem inest. Cum in superioribus dixerit essie quatuor genera in quibus problemata,& propositiones sint,disinitionem, proprium accidens,genus,& horum unumquodq; ostendo fit,& docucrit quomodo ex eis yblemata,& propositim
n. an ei insit sursum moti .s litora uid possumus inodcre omne problema sub aliquo horum gen crum contineri. Dixit aut unumquodq; problema, S unamquLque propositionem, quia eorum dissicrentia. ut ante dixi in in stolapronunciatione.& haec quidem est ostensio, qd quatuor sint genera sola problematum. Sed quaTeret alia quis sub quo genree problematum reducentur haec cur lapis magnes trahit serrum.&quamam natura in aquarum quibus fiunt vaticinia. nam videntur haec ad nullum p diciorum reduci. an haec non sunt dialectica problemata de illis.n est sermo,&de eis facienda diuisio in. diale tica .n. problemata aequalia,& eadem sunt cum propositioni bus, quippe quia odem sunt interrogationes cotradictionis:& disi erentia problematum,& propositionum in s cundum modum prolationis. ut igitur non est dialectica interrogatio, quid est homo: sic neque dialecticum problema in hoc, quae nam est natura aquarum quibus vatiacinia fiunduntur: quia igitur neque primum ypositione, fiunt,quae ita dicuntur, cur hoc: vel aliud in hoc, sequitur
vi ncq; dialectica problemata sint. Sed quae sic proponu-tur,sunt naturalia problemata, ut in libro de problemati-bin dictum est hoc.n.sent problemata eorum naturalium quorum causa ignoratur. Et tamen in dialestica liunt etiaproblemata. ut igitur de moralibus, & de rationalibus aliqua qui ita se habeant,dialectica sunt,sic etiam si inna turalibus.& ita omnia dialectica problemata adluc genera reducuntur, quia cst,&si est quae sunt dux qu stiones de ijs quas dixit initio secundi posteriorum. nam propter
quid,& quid est,non simi dialectica problemata. Persjulogismum autem en tot genera problematum nos quoque ante demostrauimus insequetes dicta Philosophi. Ipse aut svllogismus quo Aristote.utitur, in talis, quia in omni problemate & propositione est aliquod de aliquo, Napnedicatis diffcrentiae,& sp propositonum,& Oblematum sunt. quod etiam de hypotheticis propositi nibus intestigendum est. etenim in illis consequens quod
nes fiant: nunc probat non posse esse plura problematum obtinetis iampnxdicati aliouid tale possiimus accipere. genoa,& propositionumsta semper de his,&ex his seri quia omne pudicatum de aliquo, necesse est, ut ves aenulorationcs,&Hilogismos.cum vero dixit ex his,quomodo a ν - -
intestigi debeat ex iis docuit,addens,& ad luc & prelisci per haec, enim dicit propositiones:&, ad haec, problemata.nam qui problemata sunt de quibus sunt orationes, &propositiones fiant ex quibus orationes sunt, ideo ait ese LM in his quatuor generibus antedii s. id quod ipse demonstrat per inductionem,& per θῖogismum.hae.n sole
fides propria in orationibus sunt. exemplum quoq; cum iter de predicetur,& conuersim inter se dieantur, vesnon aequa hieri quae autem vicissim praedicantur, sunt definitio aut proprium: quod non aequaliter praedicatur, vesest in substantia, vel in desnitione res,ves non est. si est indesnitione, vel est genus, ves est dria, s non est, erit accudens, na accides crat id, qd n : est des nitio,nm: genus; noli φρ tu, & rei inest. Em aute si Domus categoricus per diuison ,in prima figura ag hunc modum. Omne pra dieatum de aliquo, vesaequestre, & conuersim de co
lori me umema quod ipsum tanu syllogismus facit praedicatur,ves non. ne quod predicatur de aliquo i,qiua est rhrior iciis styllogismus. Sed utrunq; ipsoru qualite vel non, id ves ut definitio, ves vi penus. vel via
ablatum p editum, di simpFciter essetalepotest,in quod prium vel ut accidenspmdicaturrigitur omne pmdicatucit per contradictioncm in trunm,ut ex alibi dictis patet . velut genus, vel ut diffinitio,ves ut proprium, vel ut accu
blemate predicatum est,us dissinitio, ves proprium, vesgenus, vel accidens,vcrum ipse pones secundum proposition cum eiusdem propria probatione plus videtur duxisse est autem sic de composito sacienda ratio ultima, &absoluta. ne privdicatum de aliquo, ves conuersim de ipso praedicatur,ves solima predicaturista omne ql p dicatur conuersim,ves solum est definitio, vel proprium, vel genus,vel disserentia,us accidens:igitur omne praedicatu de aliquo,in ves definitio,ves a prium,ves genus,vel disseretia,ves accidens. qui rationis scd am 3 positione per duos syllogismos probauit. igitur omne quod coue
sim de aliquo predicatur, ves quod quid erat esse signi sacat Uus,dc quo praedicatur,ves non,& hoc, est istanutio eius, ves propitia: igitur omne p dicatum convcri
Quid vero syllogismus sit dixit de induetione paulo post dico,quia saleoticis propria fides per induetionem sit.
habet enim verisimile, ius maxime coniectiara facit dialecticus.Haec autem sola esse genera problematum per inductionem ostendit, si unumquodq; problema & omnes propolitiones percurrentes quaeremus in aliquo eorum,no inueniemus in aliquo alio problemata esse, praeter qua in predictis gen cribus. haec nam; probi mala vim tempus sit motus coeli,vel non, dentur ad definitionem pertinere:φ mureniman definitio temporis sit oratio inisnata. illud quoq; utrum bonum in substantia sit, an no, ad genus pertinet.quaeritur. n. an boni genus substaria sit. illud etiam virum soli igni insit motus ad stiperiora secundum naturam,habet de proprio quaestionem: utrum v ro ignis si sum moueatur necne,de accidente . quaeritur