장음표시 사용
101쪽
rent. Nam et Plinius in Naturali Historia dicit leonem cum pardalide et pardum cum leaena concumbere IDEM, MPmeid. VII, 678. De civitatibus totius orbis inulti quidem scripserunt; ad plenum tamen Ptolemaeus graece, latine Plinius. PHYL RGYRIus, ad Virreti Georg. IV. Bevocare autem apes vel lacte vel aqua mulsa Plinius
IDEM , ibidem ad vera. 244. Plinius in libris Naturalis Historiae quasi imperfectasnpes dicit, et habere aculeum negat, etc. Vid. Plin. XI, II.)CMARIS IDA. de Iustis. Gramm. libr. I. Amram pro Amphorarum, contracta terminationet. Romanus in septimo refert sic: u Ain rum, ut Plinius codem libro Sexto, et Livius. η Pag. 4 I, editionis μι- schiana' anno I 6O5. M. Varro de gente pop. Rom. III, a mare omnia Omida, pro a mari, ut refert Plinius. Pag. 45. Bahesum Plinius vult masculino genere vinculum Significare; neutro autem genere lora ad ligandum apta.
Cdipeum Plinius, Dubii sermonis secundo, indistincto genere dici ait, sed littera disserro. ut pugnatorium per I
x. Quibus verbis Servius non solum rem falsissimam Pro vera assert, sed etiam a Plinio proditam inentitur. IIA ιν. - Bocte tamen annotavit ReZdonteus vidvii incc desumpta ex IIist. Natur. libro VI H.
102쪽
clipeum dicamus, quod ost a cl 'pere, id est, celare dictum; imaginem Vero per V clupeum, a clum . Pag. 59.ὶ Luci, Corneli, Lucili, Plinius quoque Dubii Sermonis quinto dicit esse quidem rationem per duo ii scribendi, sed multa jam consuetudine superari. Pag. 6o. Plinius gibbus vitium ipsum, ut ulcus, maluisse conSuetudinem tradit: quod milii displicet. Pag. 65.)Verto a vertendo dicitur, vorto a vorando; et vult Plinius verticem immanem vim impetus habere, ut ingensa vertices pontus : vorti m Vero circumactionem unda osse, ut et nvidus vorat GEquores vortex. Pag. 68.)Sagra neutro genere dicitur; sed Afranius in Doditione masculine dixit : quod quadrati sunt sagi. Et Ennius: ina costula purPurcis gemmaseu Pa imo uris. Cujus moveremur, inquit Plinius, auctoritate, si quidquam O carmine puerilius dixisset. Pag. 8i.)Consuetudo, ut ait Plinius libro VI Dubii Sermonis, alacer dicit, ut equester ordo. Pag. 88.)Amicitios, Plinius Secundus Sermonis Dubii libro sexto ut plianities, inquit, luxuries, mollisses, et si nulla, veteri dignitate. Caeterum rationis via debet amicitia dici.
Autumnal. Varro timuinoctium autumnal, quod idem Plinius eodem libro sexto notat. Pag. 94.)Nomina quaedam sunt principalia, quae Plinius Secundus eodem libro facian in appellat, ut assura : ex quibus possessiva nascuntur quae Patiendi Vocat, ut aquales.
Muralium, an potius aquiarium dici debeat, quaerit Plinius Secundus: putat ut murales latcrarium, SentalE
S larium, et manuales Saxum, marivarium vas, proin
aquale et aquarium dici. sPag. 95.
103쪽
Plinius Secundus animal non animales ait dici debere.
Quaedam sunt, inquit Plinius Secundus, quae ad nos usque proprios gentis suae Vultus formamque custodiunt,
ut Pluton, Xeno On. g. 95.)Aritimor, Plinius in codem libro VI, ut farimor et auriferet armiger et lucifer dici debet. Pag. 96.)Plinius Secundus eodem libro sexto : a finita nomina singulari nominativo as declinabant. Ut mala. maias.
Varro de Originibus scenicis secundo, a Gaudio, Pulchro AEdile: quod cum ratione dictum esse demonstrabis, ut ait Secundus, Sermonis Dubii libro tertio, quod nomina quaecumque genitivo singulari in is syllaba siniunt, exceptis iis quae similiter faciunt nominativo, oportet ablativo singulari e littera torminari, a pruciente,
ab homines. Quod si adjicias aliquid, idem in eodem Plinius per i debct dici, a prudenti consilio. Pag. 96.)Agite, ab Agile, si de persona dicatur, dici debet: quod si rem significabis, ab hoc agili dici debet, ut idem Plinius eodem libro. Pag. 96.) Agreste, Sallustius Historiarum primo, quod idem Plinius eodem libro, in animali, inquit, significatione.
Auriliaris homo, ab hoc A Agare homine, ut idem
Aurelii genitivus non tantum crescit cum nominativo, sed et par sit dativo casui, ut Plinius eodem libro scribit.
Amrantum Caecilius, ut etiam Plinius notat. Pag. 98.)Omnium nominum quae sunt neutri generis et in eterminantur, ait Plinius Caesarem scisse eosdem esse ablativos quales sunt dativi singularos. Ar litteris Domina
104쪽
DE C. PLINIO SECUNDO. xcvneutralia terminata, idem non minus ait Caesar, quod dativo et ablativo pari jure finguntur, ut idem Plinius scri
Maro : Secundo des uis amni; ubi Plinius . codem libro :Ab antiquis, inquit, quos Varro reprehcndit, Observatio omnis illa damnata est. non quidem in totum : dicimus nim, inquit, ab hoc canali, alti, tua4i, febri. Majore
tamen ex parte forma mutata est. Ab hoc enim canes, orbe, carbone, turne, falce, fg C, et Sic, fuc, monte, monte, ponto, Stri D, ως ω, Gare, Go, ura E, Cla es, dicimus. Ac ne illa quidem ratio recepta ost, quam C. Caesar ponit in scemininis, ut puPPim, reatim, puto . Hoc enim modo et ab hoc cane ot ab hac cauo. Pag. 98. AEnigmatis, Varro de Utilitate sermonis quarto. Ait enim Plinius, quanquam ab hoc Poemate, his Poematibus sacere debeat, tamen consuetudini et suavitati aurium censet summam esse tribuendam, ut in Aceste, et in Anchises Maroni placitum est; et quod graeca nomina non
debent latinis regulis alligari. P . 98.)Maro: HInrcanisoe Arabispe parant. Ubi Plinius : es numero plurali finita nominativa, dativo bus recipiunt: idque commentatores jubent. Quid ergo si sic declinavittit Plaut in Bacchidibus, Aratus, et in Paenulo, n1, inhimo odor Arabus. Lucilius XXV, Arabus artemo. Pag. 99.)Groicium. Ubi Plinius eodem libro : Exceptis monosyllabis, carici a x finita nomina seu Vocabula, absque cognominibus, genitivo plurali quanquatia ante um i non recipiant, ut fruticum, inlicum; r is tamen, ut Coroiae, radicium facit.. P. . t Oo. Terentius in Phormione: no a compluria. Ubi Plinius: Modestus, inquit, ita desiniit. Uure nomina comparandi suerint, et accusativis pluralibus in is exient; scilicet fomtioris fortiorum sacere debet non forti ium. id est . ante 'tim syllabam i roci pero non debet: ita comPlura et com-
105쪽
plurum esse dicentium. Consuetudo tamen et hos plures
Cetariis Pomponius Secundus ad Thraseam, quum ratio cetaribus, inquit Plinius, poScat, ut minia mrenibus, iliuilibus, parilia parilibuS. Ea enim nomina quae t ante a habent, ut cetaria in bus necesse est desinant. Pag. Ioo.)Diligonie, Verrius Flaccus, inquit Plinius; corum nominum quae ris finiuntur casu nominativo, ablativus in edirigendus est: itaque Caesar epistolarum ad Ciceronem :Neque, inquit, pro muto ac diligente se caStris continuit.
uan amaverit Didun aeneas, n ut refert Plinius, consuetudinem dicens sacere hanc Ciallisto, hanc Cadipso, hanc Io, hanc ADGO. Pag. Ioa. Bibaculus, duplici, inquit, toga inoolutus, non dupli
ce. n Unde quidam errant qui x littora nominativo singulari finita nomina, ablativo E tantummodo putant claudi, quum mendaci animo et arti es ingenio et salaci et minaci pro suo et ab atroci iacto et atroci vultu, ait Plinius, recte dicamus. Pag. Ioa.)varro : sis Ruminali sis. Itaque Plinius Secundus recte arborem ita dici ait, pomum vero per O litteram dici.
Fab v pro fabrorum, ubi Pl nius eodem libro sexto: HOC r Cte, Inquit, usus, et a tertium tot millia. P. 3 ob.)Filiabus in testamentis ob discrimen sexus ait Plinius dici consuesse. g. Io 3.)Febrim ut tussim, sitim, ait Plinius: exceptis his tribus, caetera accusativo in em exeunt. Pag. Io 4.3Funes, licet grammatici velint hos fuleis, quam regulam negat Plinius vires hahere potuisse. Errant enim qui putant ea nomina, quae nominativo singulari et genitivo per is terminantur et genitivo per tum loquuntur.
106쪽
accusativofunctis posse dicere, quod negat Plinius. P. io 4.)Facilioneis Caecilius, inquit Plinius, idem et sancti eis
Fros de arborum coma) sine n littera; ne faciat, inquit Plinius, quasi non dicatur nisi fons τυ ροπωπου.
Glossemata, ut toreumata et his similia, Varronis regula, inquit Plinius, dativo et ablativo plurali in bus dirigit, quia singularis ablativus o littera finiatur; melior tamen ratio ost quam sub A littera dodi '. Pax. i O 6.)Horculi pro Herculis et Ustini pro hujus Ustris, inquit, dici coeptum est. Plinius codein libro sexto. Quomodo regula inquit, illa: si genitivo singulari ιυς litteris
nomina sitientur graeca, ut τοὐ Guώους, τού Λιουε,ους, nos quoquo hujus Eumenis, hujua Diogenis oportet prinferre : at si τού Κυρι' 6ου τού Xρύσου, tunc demum nostros s subtrahere debere. Itaque hujus Euri ut, C I si dehore censori, ut fortis Achati et restis Oronti. Sed nostra, inquit, aetas in totum istam declinationem abolevit, Achillis enim potius, et Herculis, et his paria per is dicimus. I v ῆλα , ἔαρ, ὐδωρ, κρεας, δέπας, α ρας, τερας, ne apud ipsos quidem Graecos rationem declinationis certam tenore pO- tuorunt. Pag. io 7.)uos, lut ibes, Plinius libro sexto Sermonis dubii antiquorum, inquit, regula : quando quae is nominativo singulari sunt terminata, in os plurali nominativo clauduntur. Pag. 3 o 8.)Plinius ait inter caetera etiam istud Caesarem dedisse praeceptum, quod neutra nomina in se nominativo clausa,
T. Vido supra, pag. x v. ubi rationem huius anomaliae. rotulit Pliniti nil scitam aurium voluptatem. Quod At verba . quam sub A tittera disi , non Charisii sunt. sod Plinii , ut videntur , cotistabit Dubii sermotii. lihros saltem ex parte dige tos per alphabetum fuisse. Ei,
107쪽
per i dativum ablativuinquo singulares ostendant. Iubar
tamen et stir ab hac regula dissidore. Pag. io 8.)Cato his jugoris, ut notat Plinius eodem libro VI. Iugeribus quidam grammatici, Plinius inquit, dicendum putant, quasi sit hoc juger tanquam hoc tuber. P. Io 8.)Imber et septembre, october, etc. quando nec Collationem recipiunt, nec in neutri generis cadunt formam, ut Plinius eodem libro VI loquitur, non is casu nominativo, numero singulari, sed in re debent vocis exitum ducere.
ablativo enim singulari detracta vocali, qualem oporteat nominativum singularem esse dignosces, ut ab H)C C-sules. g. II O. γ. Cicero, de Deorum natura lib. II : Murum aut formicarum causa. Ubi Plinius codem libro VI: Pro murium, inquit: quoniam non ut fines furum, et augurum , et colorum dicimus, ita murum censere dcbomus. Quaecumque enim r lithera nominativo singulari sunt terminata, opor tot ea geniti o plurali iam non tum recipere debere. Itaque Trogum de animalibus, libro X : Parium numerorum et in arium non recte dixisse, sed parum et impariun.
mg. IIo.)Varro, de Cento populi Romani III : A mare opertam da, pro a mari, ut refert Plinius. Pag. III. Licet Pomponius Secundus poeta, ut refert Plinius,
propter homonymum nominativi, accusativo casu omnis
non putat dici, sed amneis, tamen idem Plinius in eodein Disiti eo by COOste
108쪽
permanet dicens, omnes tum demum posso dici accusativo, ut canes, quod genitivus pluralis horum canum ante iam i non habet. Pag. III. Cicero, ut Plinius eodem libro notat, majores, Inon
Cicero, rationis memor, Parentium saepe dicit. Fronto pro Ptolemaeensibus parentum tuorum, ut ait Plinius. alias poetarum viccm, qui regulam Satis idoneam sopie
Os monosyllabum extra analogiam esse, Plinius codem libro sexto scribit, et addit eo magis consuetudinem in eo esse retinendam. Pag. I i a. oesu quidam ut genu, veru putarunt, inquit Plinius codem libro sexto, posse censeri : nam ut veru S, nubus, o ubus quoque dici posse manifestum est. P. I ia. Os, oris. Omne enim S littera terminatum nomen,
quod neutri generis est, non potest in declinatione non per r litteram strepere, ut idem Plinius eodum libro seribit; et addidit: licet os corporis correplius diceretur, os . vero faciei productius. Pag. I tu. Joscen augurium, consuetudo dicit. Cicero tamen, inquit Plinius, de Auguriis, et hic oscinis dixit. Pag. I s a.)osso. Varro ad Cicer. XIII, olis et Osso putat, inquit, fieri, Plinius Sermonis dubii libro sexto. P. 1 32. Orbi pro orbe. Frequenter Santra ita locutus, ut Plinius eodem libro sexto notat. Pag. II a.)Pacium an Pacu-, et luctum an lucum, dubitari etiamnunc ait Plinius : quoniam nec sinitionem ullam in monosyllabis, inquit, grammatici tentaverunt. Pag. I 13. Consuetudo, inquit Plinius, secit partium, ut μα-gnantium, Optimatium. Pag. ii 4. Varro ad Ciceronem, XXII: Rura et rei. Quem Plinius Diuiliaco by Corale
109쪽
ad eumdem XI, rure ordinatum arbustum dixisse laudat.
Senatuis, insuctuis, ita genitivum, inquit Plinius, duclinabant , ut C. Fannius consul contra C. Gracchum :Seua uis consulta. Pag. I i 6.)Turbo, Turbonis, si proprium sit hominis nomen: turmbinis , si procellam Voluerimus exprimere; aut in eo, inquit Plinius, qui est in lusu puerorum. PV. I IT.)Tanaidis arro Antiquitatum humanarum XIlI, non hujus Tanais, ut Tiberis, inquit Plinius. Pq. Ii 7.)TDanas, inquit Plinius, nec Pavrnas accusativo recte dicimus. Nullum enim nomen accusativo plurali in as venit, nisi quod nominativo plurali in m sonabit. PV. it 7.)Venali per l, non etiam per E, ablativus est finisendus, quoniam ot de homino, inquit Plinius, dicimus, et de negotio. Pag. II 9.)Volucrum, Maecenas in dialogo secundo, et consuctu-tudo, ut idem ait Plinius. Pag. Ii 9.)Volucris, non volucer; sed equester, ait Plinius dici debere. mg. Illo.)IDEM CHAIustus, libro II. Plinius Secundus inter adverbia qualitatis posuit dic -
, legendo, dicendi, legendi s PGς. i 67.
Dio MEDEs, de Arte Grammatica, lib. I. rcere facit participium suturi Parsurus. ut ait Varro in Laterensi; sed Plinio displicet. g. 365 M. Pu sch. Sunt praeterea conjunctioncs ut ait Plinius, illativae hae:
110쪽
ille, vel potius ille. Idem ait comparandi potestatem habere tanquam et tam. Pag. 4io.)Disserunt meditor et messito. ut putat Plinius : meditan-
ωm esse securia Cogitantem; mel autem , voce dicentem.
PnlSClΑΝΠs, Grammatiore, lib. I. O aliquot Italiae civitates, teste Plinio, non habebant. sed loco cjus ponebant v, ot maxime Vmbri et Thusci.
L triplicem, ut Plinio videtur, sonum habet: exilem, quando geminatur secundo loco posita, ut ille, Metellus; plonum, quando sinit nomina vel f llabas, et quando habet ante se in eadem syllaba aliquam consonantem , ut sol, Siloa, Aaseus, clarus ς medium in aliis. ut lectus,
lecta, lectum. pag. 555. IV transit in m , sequentibus b vel m Vel P, auctore , Plinio, et Papiriano, et Probo. mg. 556 . IDEM , libro III. Plinius, in sexto Naturalis Historiae : D rachium , Canusium, Apulis ρxtima. Pag. 6o8.)IDEM , lib. VI. re, apri, cujus semininum Veteres protulerunt apra, ut Plinius Secundus in primo Artium. Pag. 698. Plinius in II Nat. Hist. ab Euclido. Idem in III, T - dide. Idem in IV, Philistides, Anticliues, Philonide. In V, Sotaiae. In VI, Simonide minore. In VII, Agatharchide, Apolloniae. Duriae, Heraclides Pontico, Asclin