장음표시 사용
161쪽
nius, cap. lin. de act. empti. Porro quemadmodum in obligatione naturali definienda, sic etiam in naturali possessione alienanda videntur a Procuislejanis Sabiniani dissensisse, capite I 2. de acq. rer. dom. Eaque de re latius hie disserere . instituti nostri ratio non patitur: disseremus autem suo loco , Deo favente, latissime.
LXXXV. PAULUS LIB. VI. QUAESTIONUM.
In ambiguis pro dotibus respondeis
bonis mariti erat. & matrim nio . per divortium soluto , cum sua
causa recuperabatur. cap. 2I. q. ad
munici p. capite SI. pro socio. Eaque recuperatio , aut directa , aut utili
actione fiebat. Di recta quidem per ipsam mulierem quae sui juris est, aut si patrem habeat, per patrem adjuncta persona filiae, ut est apud Ulpia.
num tit. sexto; utili vero , per mu- Iierem interdum , & interdum per
latrem specie quadam singulari , &avorabili : directa , ordinario iure ;utili extra ordinem eap. 46. , & cap. 59. solui. matrim. Si enim proponas a um maternum nepti quae est in pa- 'tris potestate dotem dedisse,& instrumento dotali stipulatum esse , divo tio sine culpa mulieris iacto, dotem Omnem nepti, vel sibi restitui; mortuo avo & divortio facto cui dices actionem competere, neptime an eius patri, an vero haeredi avi materni Nepti non videtur potuisse competere, alteri enim stipulari non potuit avus. Ergo nec suae nepti potuit, multoque minus ejus patri. Quod cum ita est. haredi stipulatoris amo competere
videtur . Certe si jus respexerIs comis mune, & ordinarium , nihil dici v rius poterit, quam haeredi avito directam competere dotis in hac specie repetitionem. Sed favore nuptiarum ,& maxime propter affectionem personarum ad hoc decurri extra ordinem voluit libro sexto Quaestionum Paulus, ut permittatur nepti ne commovido doris defraudetur . ex hac avita
stipulatione uti iis actio; ae si sibi aut illi dari stipulatus fuisset avus mater nus : hanc subjiciens rationem , In ambiguis enim pro dotibus respondere melius est , d. cap. 4 s. cap. 7O. de iure dot. nimirum quod rei publice
intersit mulieres dotes salvas habere . Dotatas enim esse sceminas ad . . lena procreandam, replendamque liberis civitatem maxime necessarium est . cap. I. soluto matrimis cap. a. de jure dot. Haec eum non intelligeret Duais renus, non recte exstimavit ideo uti.
lem nepti hae specie dari , quod ejus
patri directa competeret . Directam enim avito haeredi, non patri compstere, evidenter demonstrat Iulius Ba lus , d. cap. 4S. AD NON RIT NOUUM. Non ess novum ut quae semei titilis, consitura sunt, Euνent P tieet ille e
svis extiteνit , a quo initium capere non potueνun . -TRIA onera tutelae praestant aquarta vacationem, item tria Instit. de excusat. tui. cap. g. cap. s. , di cap. 3I. de excusari modo ex tribus
nulla sit adsectata, modo nulla defunis ctorie suscepta sit, d. item tria. Sceat'. unico. O qui nu. tui. Affectare tutelam quid si vulgo notum est:
quid autem si desun rie suscipere, audio ignorari; eaque ignorantia quihusdam Disiiligod by Coo le
162쪽
husdam videri locum emendandum . Sed frustra. Is enim suscipit tutelam deiunctorie, qui data opera se alicuisius tutorem simulat, cum tutor nonst. eamque dicis causa ad hoe admianistrat , ut hae simulatione a nova tutela excusetur. Diciturque defuncto. He luscipere tutelam ea ratione; quae reeνi scripsit Ulpianus, quae filiis tutores petit defiauctorae data ope. εω , c. 2. I 6. de SC. Tertul. Tres igitur tutelae non adsectatae non defunis ctorie susceptae a quarta praestant Uacationem. Et idcirco tutor trium tuis telarum onere gravatur, cui quarta offerebatur, recte solet excusari; eam. rue excusationem si n ligeret, ac transiserri ad se tutelam quartam solemni decreto pareretur, postea volens excusari . non audiebatur . Non enim novum est, ut quae de putetis semel utiliter. decreta sunt; durent, licet ille calus extiterit, a quo initium capere hujusmodi decreta non potuerunt. Nam si ante decretum se excusasset hujusmodi tutor, certe casus ille extitisset, a quo initium capere non potuisset quarta tutela. Et ita libi .sexto Quaesti num , ex quo haec regula sumpta est, scripsit Paulus. , capite 3 I. circa princi p. de excusat. Eaque vera est sententia hujus regulae.' AD QUOTIES AEQUITATEΜ. suotlis aequἰtatem desideνἱi , naturalis ιio , aut dubitatio iuνis moratur , jussis d retis res temperanda es, EsT . & hie q. ex Pauli libro sexto Quaestionum ; illi haud dubie res.
ponso applicandus, quo tradidit idem Paulus , redi. fasiarum praetorem , si etiam ωνiam νυ telam fineeνe crediderit , stam dissa , Ο - negat osa sit , ut pro pluνibuo cedathcap. 3I. a. de excua lat. Quamobrem si tutor hujusmodi tutela gravatus, a secunda velit excusari , quia naturalis ratio,& dubitatio ju- es, hujusmodi desiderii morantur aequitatem, censet Paulus rem omnem justis decretis temperandam esse . Ad dubitationem iuris referendae sunt tres tutelae non adsectatae; quae solae videntur praestare jure communi vacationem. Cum hae juris dubitatione, concurrit
ratio naturalis, qua aequum omnino videtur unam, aut alteram tutelam ne.
gotiosam loco trium aliarum tutela. rum censeri . Atque ita ratio' natur iis eum dubitatione juris concurrenS, desiderii tutoris excusari postulantis aequitatem moratur . Et idcirco cum dubitaretur quid agendum esset res ndit Paulus : eam νem iussis deiscretis tempe andam esse, hoc est rem illam praetoris tutelaris ejusque consiolii arbitrio esse relinquendam. Qui quidem praetor non pupillorum, dumo taxat numerum, sed difficultatem e iam conficiendarum rationum conside. rabit, eaque consideratione fratres conis sortes plurium loco non habebuntur; neque rursus plurium loco habebuntue pupilli, qui cum fratres non sint Gidem tamen patrimonium habent , Rita quoque consortes sunt, si ratio administrationis pariter reddenda sit , d. cap. 3 I. in fine Festus auctor est , μνιem paινλοnium feni ore , indeque eonsortis diei; satis indicans eos conis
sortes appellari , qui pro indiviso
commune aliquod patrimonium habent, nec referre. fratres sint, propinqui,
an extranei. Inter hos enim omnes
esse potuit consortioni locus. Ac desta tribus quidem illud argumento est quod ait Suetonius et 'Ipasianum a primo impeνii die fratrem Inum confoν-tem stice frem 1 saνi perseverasse. Sidonius Apollinaris Epist. lib. 4. Non in eων diςers incipiaις habeo consor es,
163쪽
ed, m eelibrata dιυisio es, avarius esse diximus, mirum in modum illu. conmt me esse ινamtum , quanquam stratur , d. cap. 3I. in fin. cohaeredes frater , . soror sub annis
adbue tutela νibus agant. Testis est etiam se
Tertullianus coh redes omneε esse LXXXVI. . P A U L U S L I B. V I I. consortes posse. Sic enim de resurrect- QUAESTIONUΜcarnis scribit: Caro dum ministra , .famula animae deputatur. consors, CT Non θυι deteν ον eonditio si ri eorum cob.ejes inυenitu ν. Eoque pertinet h. ec qui litem eonis ιi sunι quam si inscriptionis antiquae clausula DO' non, sed plerumque melior.
TI SUO BENE RIER. FEClT ET SI- T ITI s contestatione domini litis Ar Pos TER Is UE SUIS . Scripsit constituuntur actor, & reus, &quoque in Iiberio Suetonius 2 Titum cap. I. C. de sentent. , & interloc. Tatium Romuli fuisse consortem . Nec Omn. jud. cap. . 75. de procurat. Eain aliud est quod in Declamatione qua- que ratione non bolet deterior conditiodam cui titulus est, Mutιati secius , fleri eorum qui litem con sati sunt, ait ita Quintilianus: Consortes enim quam se non essent, sed pleνtivique me- ροιὸβ facere casus. Nam his vellis ιιor, adeo quidem Mi fructus, quisum demonstrat Quintilianus euidenter eos ante litis eontestationem ntilia solet bais
qui casu in patrimonium aliquod in- beri ratis, ρω aeeeptum iudieium eω eidunt pro indiviso commune, sive aequitate praefandos esse putaυeν inι fratres, sive propinqui, sive etiam binus, m Cossus, cap. 28. 4. de extranei sint , recte consortes dici . usuris. Si enim reus , & .actor litis Consortioni di fortiones contrariae sunt. domini sunt, utique, & eorum qu Siquidem di sortiones , auctore Festo, que fructuum videntur quodammodo divisiones dieuntur . patrimonium inter domini est e, qui ex re litigiosa post
consortes. Solentque ita seνi dijsertiones, contestationem litis provenerunt. Si-
ut imprimis coerceretur commune Patri- mili modo in rem stiam ρνocuratoremmonium, ac deinde cieretur. Idem enim datum, post litis continationem. s υiea his veνbis: ERCTUM CITUM UE , mutua conveniatur, aequitate comρensa
legum Rom. tabulis contineνi, oe in tionis uti posse auctor est Papinianus,
.is eicium a coereendo, citum a ciendo cap. I 8. de compensat. Ait enim dictum es d. testatur idem Festus. Eo- Macer procuratorem 6ιe eonte sata do.
que accedere videtur illud Servii in minum litis esset, capit. I. fi n. de S. aeneidos .: es in jure ERCTO appellat. c. - l. 8. quando appell. NON CITO , id est , patrimonio, vel Nec alia ratione pretii. vel rei electio haereditate coercita, non diυifa. Ita servatur ei, qui prior de legato litem enim arbitror eum locum ex Fello contestatus est; quam quod prior eo supplendum esse. Si quidem ante coer- ex omnibus legatariis nemo litis do. ceri subductis examinati sque singulorum minus iactus sit, capitulo trigestino contortium rationibus haereditatem opor- tertio in f n. de leg. r. Atque itatebat quam ea cieretur. hoc est, in certas quidem eorum qui litem contestati justasque portiones divideretur. Haec sunt, plerumque melior esse conditio de consortibus , quibus Pauli respon- solet. Recte addidit Paulus plejumque. sum, cui hanc regulam applicandam Interdum enim accidere potuit, ut li-
164쪽
tem contestantis e ditio redderetur deterior , vel eulpa ipsius e testan.
tis . 'eI etiam negligentia, culpa quidem. ii causa pendente supplicaverit, c. 2. C. ut lite pendente, negligentia vero, si noxali judicio mvocatus lurem pinus servi communis nomine eontestati maluerit, quam ante judi
eium acceptum parte sua cedendo securitatem consequi, eap. 8. de noxa lib. in. Et quamvis litis contestatione lictor , di reus coiissithiantur domini litis, neque tamen actor rei litigiosae
dominus dici potest neque etiam reus . Siquidem dominium illud in sil penso est , & aliter in- bonis esse alicujus non intelligitur, quam iudicis
pronuntiatione lite secundum actorem, vςl lecundum reum data cap. . in fin. de . public. in rem act. Et idcirco in sacrum dedicati non potuit, res de qua contro vertia in c, fim de litig. . m in
Devis . inquit Festiis, Pu RI PROBI. PROFANI, BUI ADRs .. Νon potuit. etiam res litigosa venundari, cap.
O litim Ne videlicet in modo duo forem adversarii conditionem iacere liceat, capite a. d. titui. ini rem litigiosam sacrum dedicat . dupli pinnam pati dicitur, cap. ultam d. tit. Quod ipsum de eo etiam dicem dum spicor, qu rem 'vendit litigi sim . Ita tamen ut litigiosa in. sacrum dedicata, duplum non fisco praestetur,
sed adversario. d. cap. ult. , & eon tra Iitioiosa re venundata, non adve
sario . sed fisco acquiri duplum. solet. Idque illud esse omnino vi tur, quod ait Cest stratus , n niἰationem ad Innu- fieri δειροι,, s rumον eger eminuisseren venundari , cap. I. de ju
contestata iniuνiam actionem ei; in σου successores pertinere, quae alioqui nee haeredi, nee in haeredem disi onsuevit,
cap rq . in prine. de iniuriis , cap. i ret. hoc fit. diversitatis ratio npn alia est, quam quod deiunctus litem contestans injuriarum, essiceretur dominus litis. Et quia hau es in jus deiuncti succeis
dit universum. certe e sequens etiam est ejus litis dominum censeri haeres 4em, cujus . de lanctus dominus fuit . Eaque rati heres , ut Iait Festus', via amiquos pro don ius ponebatur . Quod autem - Paulust ait, pin ιιien contemtam bHed, prospici , m haereden ιαπικοῦ ω - ins , ei prorsus consentaneum est illud Maeciani
us 7. Herede quoque transeant ρνα- μην, cap. 31. in princ. ad i. Fale. Senses enim in , . actiones honorarias litis contestatione , vel alio modo inhaeredem transeuntes, rei haereditariae, δέ per consequens quartae ieg. Falcid. misentum aut decessionem cum bonis reliquis praestaret augmentum quidem, si lis iuerit secundum haeredem data, decessionem vero, sψe diminutionem,si. contra haeredem fuerit judicatum; eoque sensu. teneri haeres, haeredique nisi pici haci regula dicitur. Et qui U dem
165쪽
lem adeo vera sunt ac perspicua, ut satis mirari nequeam Goveano, P. Fabro, aliisque eruditis hominibus , hunc Maeciani locum vitiosum videri. Sed relenit eos dictio REI, quam illi ad reum ex praecedentibus rese. runt, cum haereditariam vere pertineat . De rei enim alicujus augmento vel diminutione sensit omnino Mateianus, qua diminui vel augeri har. reditas, & per eqnsequens quarta Falc. posset, lite aut secundum, aut ad ver. ius haeredem data.
Lxxx VIII. SCAEVOLA LIB. U. QUAESTIONUΜ.
Nulla ἐπιεIt ἰριιν mora ibi fieri , ubi nulla perisio es. SAsi Ni ANos videtur Scaevola secutus esse Quaestionum lib. s. Ait enim , se pupilitia sne tutor I aus orita. te Sriebum pram serit , m fideiulgarem dederis, propter moram ρυρilli fdeiussorem non obligaνὶ . s pos moram. apupillo factam semus deeedat: esse autem Meiussorem obligatum ad Me , ut vivabomiue pum ex stipulatu conviniri veι eιiam ex sua mora , f posteaquam conventus est , decesserit θνvus , cap. Ia' de verb. obligat. Haec Scaevola, satis manifestum faciens se Sabinianos seri qui, naturaliter sine tutoris. auctoritate pupillum obligari , contendentes. Id enim ni ita esset, certe inutilis
foret hac specie fidejussis, & ipso ju
re nulla, a proinὸe nee conveniri
potuisse hujusmodi fide jussor, quemadmodum Cajus , & Μarcellus , apud
Ulpianum expresse definiunt , Procul ejanorum .sententiae adversus Sabinia nos in hae specie acquiescens, cap. s. de verb. oblig. cap. 23. , & cap. 7
I. de fidejuss. Ait Scaevola δε μει
vus post moram a pupilli factam deeedati obligatione liberari fideiussem: nullam enim intellixi moram ibi fieri , ubi nuiata petitio est, d. cap. I 27. Aliud nihil in ei sectu volens quam multum interesse ; utrum mora sacta sit ab ipso pupillo , an vero a fidejutare . Nam si pupillus in mora fuerit. iulius morae respectu non potuit fidejuia sor conveniri. Siquidem pupillus naturaliter dumtaxat est obligatus ' eaque naturalis obligatio nullam parit jure
civili petitionem , & per hoc nulla intelligitur mora per pupillum facta . Nulla enim mora ibi intelligitur facta, ubi nulla petitio est . Quod ce te non diceretur, si pupillus civiliter
esset obligatus. Tunc enim mora per
pupillum facta fidejutari quoque noceret , cap. 88. de verb. obligat. Aliud est si fidejussor ipse conventus in m ra suerit . Obligatus enim civiliter . est ex stipulatu, ac per hoc petitioni
etiam locus fit utiliter ex mora fitidejussoris, cap. 32. in princ. de usu ris. Cuilibet enim ciυ liter obligato sua mora moet iure eivili οῦ βυe ea civisis obivat o eonditionalis , oe aecessoria stilβυν eriam pura , edi prim asis , cap. II S. de verb. oblig. c.' s. C. de contrahis
LXXXIX. PAULUS LIB. X. QUAESTIONUM .
UA L E R v testamentum dicitur .
quamdiu ex eo adiri haereditas potest nec ab intestato desertur haereo ditas, hoc est, legitimur admitιitur , quamdiu valere possit testamentum ,
166쪽
certum de inossietoso testamento, aliis. que haereditariis causis centumviros cognovisse, cap. 13.; & I7. de inofflestam. cap. fi. C. de petit. haeres. Hinc tractatum. apud Paullani fuit Ilubro Io. Quaestiolium , si Heres a Tiris ins huius tanquam possessor, σμε ρε- νῶιον ejusdem haereditatis damnavουν
haeredem meum, ne a resus legitimum Giii haeredem iudieiam exerceat centsint
non admirti i ἐκ per consequens utilia Iegata esse. In bona enim haeredis legitimi causa nihil videtur esse in i gam . Atque ita quidem libro Io. Quaestionum scripsit Paulus , cap. a de lib.
tamen in jure aequitas θεά-- vir videlicet, quae in causis paribus paria jura desiderat. Eam enim praecipuam esse .aequitatis sacultatem demonstrat
uitas qua paribus /- eoins paria jura insiderat. Et pluere inna: Omnia nitorio praetor respexisse, citus , inquit, in cas i irim valebis est: QUOD QUISQUE IURID quibus peV α ιν una vitque eadem causa niraris. Et hoe inde ni filior, quod nomen sequitatis interdum geneams loco poni' doleat, interdum non 'seneris,. sed speciei. Generis quidem loco ponitur cum ea in metum M gentium, praecepta civilia, δέ pNecepta pratoria distribuitur,e. 3I. depositi. Atisque ita prie toris edictum , γα stricti j
ris emendatur asperitas nonnullis aliter
sentientibus' recte appellari videtur aequitas scripta, justitiae respectu, quae scripta non est, c. C. de Iudiciis. Ait etiam Ulpianus , euicti ae pactis
pactis. Edictum autem illud sciis tum erat . Cur igitur negabimus aliquam inveniri aequitatem scriptam Caeterum speciei loco sumitur aequitas cum imparibus causis exiguntur pari a jura. Et hujusmodi quidem sequi boni. que species , aequitas, aequitas iudicis.
ac nonnunquam par appellatur . c. 8., s. mandati . c. . 2. 3. de hae-r .. vel act. Uend. c. 23. de lesige. 32. de peculio c. 32. in fin. de pactis , e. m. s. de aqua, & aquae suo are. Auctor est enim lib. i. de Inventione Cicero , quae/am Reuera ju- uir cena eonDettidino facta asse, vetus pactum , pa , iudicatum illudque pM diei quod inteν omnes aequabiis es'. Quod ipsum , a. Lactantiis quoque traditum est dib. s. cap. I s. nis verbis I De auim qui Aomino ge-νaν, σῶα ar, omnes aequoι, id est , pare passa vetivis. Et paulo post o Ubi en is αμ βον Mni-ως pares, aequitas Moσas, excludis inaequalisis ima iustitiam. Eoque sensu a jure in hac reingula- separatur aequitas, non aliter quam species a suo genere . Et ad hanc quidem aequitatis interpretati nem videtur etiam in eo edicto 'mo. cui titulus
167쪽
dius de Alexandro scribit: Clamabat. que saepius quod a quibusdam sis Judaeis , Φυε Cbrisianis audierat steneis,aι . idque per ρraconem, eum aI Mememendaνet; diei iubebat 32 QUOD Tiai NON UIS , ALTERI NE FECERIS.Cujus sententiae meminit etiam in sua Divinarum Institutionum epitome Lainctantius .
XCI. PAULUS LIB. XVII. QUESTIONUM.
cessio, repudiato nouo -re, quod ante defertur, supererit 'veιus.
Hm κε Di τAs ad nos pertinet, aut
vetere jure, aut novo: vetere, elege I 2. tabulas vel ex testamento quod . jure factum est 'novo jure fiunt haer des omnes qui ex SC. aut ex consti tutionibus ad haereditatem vocantur , C. I., & c. de petita haered. cap. I. h. 7. ad SC. Tertul. e. II. de tuis,&legit. Est & illud certum edictum praetoris Orphitiano Sta antiquius esse . Siquidem SC. illud Antonino, di Comoxntuo tribuit Ulpianus tit. 16. Hinc intelligimus quod libro Quaestionum I 7.
voluerit Paulus, cum scriberet, in mein salium damnatae mulieri, ac deinde a principe ressiturae, eriam cognationis iu-σa restituta viaeri, cap. ult. de sententipass. Id enim ad filii successionem pertinet, quem eadem mulier prius quam in metallum daretur conceperat , &postea edidit, ac recuperato cognati nis jure haeredem reliquit, d. cap. ult. Addiditque eodem loco Paulus, -di filio duplici iure maternam deferri
successionem, novo ae vexeret: novo quidem , Orpbitiano SQ veteri vero, pr raris beneficio ; UNDE COGNATI . . Et cum dubitareιαν νεpudiato novo iuro, u
veteri ισeus esseι , respondit Paulus u vum ius ante deferri , eoque repudiato verus superes : per novum ius haud dubie Senatusconsultum intelligens Orphitianum. Siquidem ea SQ liberi mais
tis in mateνna suecespone eum antea imis tiberis in eadem sueeusone agna i pr ferrentur, consanguinei . auctore iasragmentis Ulpiano tit. 26. Diciturque ante deferre novum jus , eo quod Orphitiano Senatusconsulto primo grada ad successionem maternam liberi adis mittantur, cum illi veteri jure a gradu primo excluderentur , ti beneneiόpraetoris gradu dumtaxat cognatorum admitterentur, cap. a. unde cognati . Atque ita quidem filius matris inteis statae . haeres proximus est Senatusco
sulti inphitiani jure novo ; quod jussi repudiaverit filius, matris suae conis sanguineis , & agnatis locum facitiisque non extantibus , aut eandem sucri cessionem repudianti hus , rursus deseris tur filio materna successi' gradu e gnatorum , d. cap. 2. Eoque sensu -- quod aure defertur , iure repudiato
STtru LATIONEs aliique contractus
certa quadam instrumenti formula solent comprehendi, cap. 7 I. de evict. eap. s. in fin. de auct., & cons tuti cap. I. q. I. de edend. Quam sormulam qui concipiebant , aut notarii erant ,
aut librarii: notarii quidem, si notis- Di siligod by Cooste
168쪽
Iibrarii si literis utarentur, capde variis, & extraord. cog. Augustinus de Doctrina Christiana libro a. Ex genere sunt notae , quas qui didieerunt, proprie iam no arii appellantur . Illudque formularum concipiendarum officium civile, iis videtur solis exe eere liberum fuisse, qui turbae forensi adscripti erant, cap. q. q. I. de poenis. Quemadmodum ex hae inscriptionis 'Iolanae clausula licet suspicati, T. TE-
CONsu Li. Est 3c alia quaedam inscriptio vetus, id ipsum confirmans, quae in Via Iulia extare dicitur , his veris bis concepta: HERCULl ET SILUANO
SANCTO SACRU Μ, L. IUNIUS LYCO SCRIBA LlBRARIUS AEDILI UΜ CURULIUM D. D. Moris etiam erat, ut
concepta formula trascriberetur , adjectis loco, die, & consule, e. 9. I. de poenis, e. I. de edend. Hue spectat quod Ambros in Luc. libro a. de tempore ortus ' Salvatoris disserens, se ait: Nam δε eonsulis adbνibuntur tabulis
νestatem gerentis , diem, locum, causam, sines quoque a bibere Iolent. Coneepta formula, authenticum dicebatur, tram scripta, index vel exemplum : index quidem, si res gesta breviter enarraretur exemplum vero , si plene &absolute transcriptum esset instrumem tum ς c. a. de fide instrum. c. ult. re. sam. quem ad . diper. Illud etiam soler
cap. 9. l. de poenis, viaelieeν ων β tiando ejus intercidisseν exemylum, e
ωη . Hii passi, auctore Paulo sententi
libro 4. tit. 6. Et idcirco mirum non est , reum & fide jussorem teneri, etiamsi in transcribendis stipulationis vecti errasset librarius . Ex authentico enim, quod in grammatophylacio custodiebatur, veritas depromi poterat. Atque' ita quidem non de authentico . sed de eontractus alicujus exemplo accipiendus videtur Me Scaevolae loeus ' eam. que interpretationem omnino postulat transcribendi verbum . Sic enim pro Cluentio scripfit Cicero r huνis coargui posset, resamentum in alias ν bulas transeri tum finis adulιeνinis o Mnavit. Hue etiam spectat illud So. necae controvers. libro a. Ego , inquit, dictavi , Duplum dabo F mantis uom praeeideνiris p tibraris una θllaba excia
cuperare , neque adj ei possessionem νei peculiaris videtur. I Sino Rus ait, peculiuin esse quod p ter, veι dominus filium, vel servum pro suo iure tractare patituν hoc est . quod filius, vel servus patris dominioque permissu a rationibus dominicis aternisque habet separatum, e. s. in n. de peculio. Haec peculii definitio etiam Senecae nota suit. Ait enim de benefic. libro 7. cap. 4. Nunquid duo bium est quin servus eum peesiis domi κἰ sii' Dat tamen domἰao suo munον . Non enἰm ideo nibit haber δενυus, quia non vi babiturus se dominus ilium bσ-
169쪽
suis tamen neseir donare aliquid , milium patri: Haec Seneca, liquido demo istrans id quod esse in peculio diiscitur, in dominio non esse filii fami. lias , nec ab eo civiliter possideri . Quod enim acquiritur filio , id protinus sic esse patri acquisitum cenietur, ut ne momento quidem id quod ex causa peculiari quaesitum. est , intelli. gatur filius possidere, cap. ηψ. q. q. de
usurpat. cap. q. de acquir. pos s. cap. I 3.
de jure patronat. Eoque jensu auctor est hac regula Maeciantis , sitnmfamia
aliam adipisci pessessis ens rei peculiaris,
atque ideo patrem teneri de peculio exeant νatii. stii, non autem ipsum filium, cap. s. & cap. 44. de peculio. Si m do peculium illud castrense ron se rit, cap. 32. s. pro socio, cap. 2.
de contrah. empl. cap. 17. I. ad
municipalem . Auctor est enim idem Marcianus , casrense peculium a patris honis separari, nee cogendum esse patrem Propter aes alienum pecul;ἰ eorensis nemine factum de peeulio actionem pati , cap. 18. q. a. de castr. pee. Idque illud est quod his versibus exprimit elegan- aer Iuvenalis sit. ult. Solis p=aeterea gestandi mἰlii bus ius Vivo patre datur il nam qu sunt
. Omne reneι cuius regimen pater.
Si filiusfamilias nullam rei peculiaris
retineat, aut etiam adipiscatur posses.sionem, certe nec ullam Patre mortuo
intelligitur recuperare . Siquidem id demum recuperamus; quod semel amisimus . Proinde si fiater a fratre cum in eiusdem patris essent potestate, pecuniam mutuatus post mortem patris solverit , quaesitum fuit an repetitioni locus sit, cap. 38. de condidi. inde
Tt quia nullam frater ille qui pecu A R D I C Ο Μ κniam fratri mutuam dedit, intelligitur
pecu ii possessionem morte patris reis cuperare , sed potius ita peculium reis liquis admisceri bonis paternis, ut tam illius quam aliarum rerum haeredit riarum frater censeatur fieri cum fratre consors s cap. 63. de rei vindic. iidcirco ielpondit Africanus pro ea parte repetitioni locum esse , quia haeres patri extitutus est frater ille qui sumptam vivo patre mutuam a fratre pocuniam solvit post patris mortem: pro ea vero parte qua frater cui solutum est haeres extitit, ita repetiturum fratrem qui, solvit, si non minus ex rein liquo pecuIio suo ad fratrem cui s lutum est pervenisset , d. cap. 38. Atque ita recuperari nulla rei pecinaris possessio intelligitur.
i pervacua sunt, nulla solet oblia gatio nasci , cap. a. in prine. mandati , ita nec in testamentis quae abundant, vitiant scripturas, cap. I F., cap. 34. 4e manumissi testam, Cap. 3 de haered. instit. Eoque videri potestheatus Augustinus respexisse, de civi. rate Dei lib. 4. cap. 27. cum ita scriberet: Da supervacuis non magna causa es. Solet enim a viνis peritis dis ς Sa- persua non nocent. Haec Augustinus , regulam proferens Iurisconsultis familiarem . Et idcirco pro viris peratis , suspicoc Pris peritis, eo in loco reponendum esse. Similis error apud eundem Augustinum reperitur in Epist. quadam ad Macedonium his verbis a
170쪽
ε εο sam fruηνa insitura sunt ρο- rasas, regis, v s gladii eoquitoris , ungulae caro seis , arma militis . Dubium enim non- est quin pro υ, gladii eo A ἐιονῖν, omnino 3us gladii cognitoris, hoc in Ioeo legendum sit. - '
Nemo dubitae ΡIυendo videνὶ enm qui defenditur . FIDEico Μ misso Ru Μ libro H. seria sit de petitione fidei commissi Ulpianus , ἐκ de haerede tractavit , qui satisdare cogitur, ne mittatur adversa. xius in possessionem fidei commissi ser. Muli eausa , cap. o. ut legat. seu fidei.cora. cap. 32. in fin. de judic. Hujus. modi decretis tune esse loculii addidit Ulpianus , ' eum nulia ineidis de Men. comm isa con νουνωra 'Nam si agente eo eui- quid fideiremmisso νelictum es, ido. veum eonstitueνit haeres flefensorem , in possionem cessabit m dio . siquidem idoneus esse defensor nullus intelligi.tur , qui selitam non praeflat satisda. tionem Iu DyCATUM SOLVI, eap. 4 a. de procurat. Eaque satisdatione haeres cum defenditur, esse intelligitur set vendo . & per eonsequens integra fideicommissi aeque servatur causa, araque , M in possessionem missus. esset adversarius . Nemo enim dubitat , sen-nda videri etina qui defenditur. Nam alienae litis idoneus defensor fitie K. ludatione nemo intelligitur, cap. 46 2. de tit. Et hoc nimi tum illud est quod ait idem Ulpianus , legatorum nomine in possessionem missum, si trirem eo nomine contestatus est , dece dere emi possessione , simul atque ei pro, lite . fuerit cautum , capite s. f. 2 .st in puri ierat, Nec interest histre
ipse conremst in , an eius procurator ,
quemadmodum pro P. Quintia docuit
NUPsER IT TANTUM DAR voLo , ambiguam contine P oratio.
nem . Nam si injuste semel nuptam , iterum nubere contingat legitime; aulegato locus sae, dubitatur. Et quia iambiguis orationibus maxime senten.
tia speeta a est ejus qui eas proresst; idcirco respondit Ulpianus is σπαν minit de primo nuptiali iugo sensisse M. .
Rarstrem , conditionem defe9ani esse ,- sum nusi bem igne dicandum non impletam eonditionem 'defectam Io. de convi& demonst. Si initi modo si ita scriptum fuerit : Tirius si s TATUAS IN MUNICIPIO PoῖUERIT , I A REREs To, nihil ambiguitatis continet haee oratio. Certe quod cuivis non lieere statuas suo arbitrio in municipiis p nere . Et idcirco si eat non poneret haeres , eo quod Iocus non daretur , dubitabatur, an valeret institutio . tandem in eo videntur eum Sabiniam Proculejani e venisse, ut dicerent hae. redem eum sore, cap. de condict.,& demonst. sementiam nimirum testa. toris in ambigias orationibus spectandam secuti . quin talis sitim videsve ut vellet haeredem ponem statuas si modo posset impetrare locum. Nujusmodi enim conditiones' etiamsi non exprimantur, subintelligi 'tamen tacite sistent; quemadmodum demonstrat e ganter Seneca de Benese. libro quiri ira municipiis lotum ponendis - satu'