장음표시 사용
41쪽
P. VERGO MAR Is depulsos a laete domi quae audere agnos 15 et certamen erat, corydon diu Thyrside, magulum
liosthabui tamen illoriam mea seria ludo. illi erIsis igitur contendere versibus ambo coepere, altemo Musae meminisse volebant.
hos Corydon, illo referebat in ordine Thyrsis me. mphae, noster amor, Libethrides, aut mihi
quale meo Codro, concessit - proxima Phoebi versibus ille saei aut, si non possumus omnes, hic arguta saera pendebi fistula pinu. T. Pastores, hedera crescentem mate poetam, 25 Arcades, invidia rumpantur ut ilia Codro;
aut, si ultra placitum laudarit. - frontemeliis te, ne vati noceat mala lingua futuro.
C. Saetosi caput hoc apri tibi, Delia, parvus
et ramosa Micon vivacis comu cervi. 30
si proprium hoc fuerit, levi de marmore ista puniceo stabis suras evincta cothumo. T. Sinum laetis et haec te liba, Priape, quotannis exspectare sat est custos es pauperis horti. nunc te marmoreum pro tempore sedimus at tu, os fetura gregem suppleverit, aureus esto. C. Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblae, candidior cycnis, hedera formosior alba, eum primum pasti repetens praesepia tauri, si qua tui Corydonis habet te cura, venito. 40Τ. Iniano ego Sardoniis videar tibi amarior herbis, horridior rusco, proiecta vilior alga, si mihi non haec lux toto iam longior anno est. Re domum pasti, si quis pudor, ite iuvenes C. Muscos sontes et somno mollior herba, 45 et quae vos rara viridis tegit arbutus umbra, solstitium pecori defendite iam venit aestas
torrida iam lento turgentis palmite gemmae.
Τ. Hic focus et taedae pingues, hic plurimus ignis semper, et adsidua postes fuligine nigri. 50
42쪽
BUe0LICA. 19He tantum boreae curamus frigora, quantum aut numerum lupus aut torrentia flumina ripa s. C. Stant et iuniperi et castaneae hirsutae, strata iacent passim sua quaeque sub rectore poma, omnia nune rident; at si formosus Alexis smontibus his abeat, rideas sit flumina sicca. Τ. Aret ager, vitio moriens sitit aeris heIba, Liber pampineas invidit collibus umbras: Ρhyllidis adventu nostrae nemus omne Virebit, Iuppiter et laeto descendo plurim imbri 60 C. Populus Alcidae gratissima, vitis Iacobo, formosae myrtus Veneri, sua laurea Phoebo;
Pullis amat ornos illas dum Phyllis amabit, nec Urius ance corylas, ne laurea Phoebi. T. Fratinus in suris pulcherrima, pinus in hortis, spopulus in fluviis, abies in montibus aliis;
saepius at si me, Lycida formose, revisas, fraxinus in silvis cedat tibi, pinus in hortis. M. Haec memini, et victum laustra contendere Thrraim. ex illo Corydon Corydon est tempore nobis. D
DAM . ALPHESIBOEUS. Pastorum Musam Damonis et Alphesiboei,
immemor herbarum quos est mirata iuvenca certantes, quorum stupefactae carmine lynces, et mutata suos reqInstrunt flumina curSuS,
Damonis Musam dicemus et Alphesiboei.
Tu mihi seu magni superas iam saxa Timari, sive oram Illyrici legis aequoris en erit umquam ille dies, mihi eum neeat tua dicere factaγen erit, ut liceat totum mihi ferre per orbem sola Sophocle tua carmina digna cothureo io te principium, in te desinet accipe iussis
43쪽
P. VERGILI ΜΑ-Niscarmina coepta tuis, atque hanc sine tempora circum inter latrides hederam tibi serpere laurus. Frigida vix inela Metis decesserat umbra, eum ros in tenera pecori gratissimus herba, 15
incumbens tereti Damon sic coepit olivae. D. Naseero prasque diem Veniens age, Lucifer, almum,comugis indigno Nysae deceptus amore dum queror e divos quamquam n11 testibus illis profeci extrema moriens tamen adloquor hora mincipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. Maenalus argutumque nemus pinosque loquenies semper habet, semper pastorum ille audit amores Panaque, qui primus calamos non passus inertes.
incipe Maenalios mecum, mea tibia, Versus. 25Mopso Nysa datur quid non speremus amantes iungentur iam grypes equis aevoque sequenticum canibus timidae venient ad pocula dammas. Molias novas iii id faces tibi dueitur uxor. sparge i marite, nuces tibi deserit Hesperus Oetam. Dincipe Maenalios mecum, mea tibia versus.
digno coniuncta varo, dum despicis Omnes, dum tibi est di mea fistula, dumque capellas hirsutumque supercilium promissaque barba,
nec curare deum credis mortalia quemquam. incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. saepibus in nostri parvam te roscida mala dux ego Vester eram vidi cum matre legentem. alis ab undecimo tum, Iam acestpstrat unus: iam fragiles poteram a terra contingere ramos. Qui vidi, ut perii ut me malus abstulit errori ineius Maenalios mecum, mea tibia, versus. nunc scio, quid sit Amor duris in dotibus illum aut Tmaros aut Rhodope aut extremi Garamantes nec generis nostri pueram ne sanguinis edunt. Qincipe Maenalios mecum, mea tibia, Versus. Saevus Amor do uit natorum sanguine matrem commaculare maestus, crudelis tu quoque, mater,
44쪽
crudelis mater, magis a puer improbus ille. improbus ille puer crudelis tu quoque, mater.
incipe Maenalios mecum, mea tibia, Versus. nunc et oves ultro fugiat lupus, aurea durae mala ferant quercus, narcisso floreat alnus,
pinguia corticibus audent electra myricae, certent et cycnis ululae sit ityrus Orpheus, , Orpheus in silvis, inter delphinas Arion.
incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. omnia vel medium fiant mare vivite silvae; praeceps aerii specula de montis in undas deserar extremum hoc munus morientis habeto. o desine Maenalios, iam desine, tibia, Versus. Haec Damon vos, quae responderit Alphesiboeus, dieite, Pierides; non omnia possumus omneS. A. Esse aquam et molli cinge haec altaria vitta, verbenasque adole pingues et mascula tura, 65 coniugis ut magicis sanos avertere sacris experiar sensus nihil hic nisi carmina desunt. ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. carmina vel caelo possunt deducere lunam,
carminibus Circe socios mutavit Ulixi, o frigidus in pratis cantando rumpitur anguis. ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphmm.tem tibi haec primum triplici diversa colore licia circumdo, terque hanc altaria circum effigiem duco numero deus impare gaudet. . Ib ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.J necte tribus nodis temos, Amarylli, colores; necte, Amarylli, modo, et Veneris dic vincula necto. ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. limus ut hic durescit, et haec ut cera liquescit muno eodemque igni, sic nostro Daphnis amore. sparge molam et fragiles incende bitumine laurus. Daphnis me malus urit, ego hanc in Daphnide laurum. ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
45쪽
per nenior alitu altos quaerendo bucula lucos
propter aquae rivum viridi procumbit in ulva perdita, nec serae meminit decedere nocti, talis amor laneat, ne sit mihi cura mederi. Getis a vile Miniun, mea carinina ducite Dapta in Uhas olim exuvias mihi perfidus ille reliquit, pignora cara sui, quae vii ego limine in ipso,
terra, tibi mando debent hae e Ignora Daphnim. ducit ab urbe domum, mea carmina, ducite Daptaim. has pshas atque haec onto mihi lecta venena 5 ipse dedit Moer1 - nascuntur plurima onto
his es saepe lupum fieri et se condere silvis Moerim, saepe animas imis excire sepulcris, atque satas alio vidi traducere messes. ducite ab urbs domum, mea tamina, ducite Daphnim.iser es res,'marylli, sora rivoque fluenti transque caput iace, nec respexeris his ego Daphnim
adgrediar nihil ille deos, nil armina curat. ducite ab urbe domum, mea carmina ducit Daphnim. adspice, corripuit tremulis altaria flammis 'o5 sponte sua, dum ferre moror stini ipse bonum siti nescio quid certe est, et Hylax in limine latrat.
credimus an, qui amant, ipsi sibi somnia fingunt' pareite, ab urbe venit, iam pareite carmina, Daphnis.. ECLOG IX.
et S. 0ERIS. L. Quo te, Moeri, pedes 3 an quo via ducit, in urbem γM. O Lycida, vivi pervenimus, advena nostri, quod numquam veriti sumus, ut possessor agelli diceret: haec mea sunt veteres migrate coloni.'nunc victi, tristes, quoniam sors omnia versat, hos illi quod ne vertat benes mittimus haedos. L. Certe equidem audieram, qua se subducere colles
indipiunt mollique iugum demittere livo,
46쪽
usque ad aquam et veteres, iam hacta cacumina, lagos,
omnia carmimbus vestrum servasse Menalcan. 30 M. Audieras, et farna fuit Sed carmina tantuIn nostra valent, Lycida, tela inter Martia, quantum Chaonias dicunt aquila veniente columbas. quod nisi me quacumque novas in idere lites aut sirustra cava monvisset ab ilice cornix, 15
nee tuus hic meris ne vivere ipse enalcas. L. Heu, cadit in quemquam tantum scelus 7 heu, tua nobis paene simul tecum solacia rapta, Menalca8 quis caneret Nymphas quis humum florentibus herbis spargeret aut viridi sontes induceret umbra ad
vel quae sublegi tacitus tibi armina nuper, cum te ad delicias ferres, marJllida nostras γ Τityre dum redeo areris est via Iasce capellas, et potum pastas age, Tityre et inter agendum
Occursare capro, com ferit illo caveto.' a
M. Immo haec, quae Varo necdum persecta canebat: 'Vare tuum nomen, superet modo Mantua nobis, mutua vae miserae nimium vicina Cremonae, cantantes sublim serent ad sidera cycni L. Si tua Cymeas fugiant examina taxos, 30
sic cytiso pastae distendant ubera Vaccae: incipe, si quid habes et mo secere Oetam Pierides, sunt et mihi carmina, me quoque dicunt Vatem pastores sed non ego credulus illis. nam neque adhuc Vario videor nec dicere Cinna 35 digna, sed argutos inter strepere anser olores.
Μ Id quidem ago et faenus, Lycida, mecum ipse voluto, si valeam meminisse neque est ignobile carmen. hue ades, malasea quis est nam luduis in undis=hic ver purpureum, varios hie flumina laeum ofundit humus flores, hic candida populus animimminet et lentae texunt umbracula vites. huc ades insani seriant sine litora fluctus. L. Quid, quae te pura solum sub nocte canentem audieram numeros memini, si verba tenerem. 5
47쪽
P. VERGILI MARONIS M. Daphni, quid antiquos signorum suspicis ortus 3 ecce Dionaei processit Caesaris astrum, astrum, quo segetes gauderent frugibus, e quo duceret apricis in collibus uva colorem. insere, Daphni, piros earpent tua poma nepotest 50 omnia seri aetas, animum quoque saepe ego longos
cantando puerum memini in condere soles: nunc oblita mihi tot carmina, O quoque Moerim iam fugit ipsa lupi Moerim videre priores.sed tamen ista satis referet tibi saepe Menalcas. 55 L. Causando nostros in longum ducis amores. et nunc omne tibi stratum sile aequor et omnes. adspice, ventosi ceciderunt murmuris aurae. hine adeo media est nobis via namque sepulcrum
incipi adparere Bianoris hic, ubi densas soameola stringimi hondes, hic Moeri, canainus:
He haedos depone, tamen veniemus in urbem. aut pluviam ne colligat ante, Veremur, cantantes licet usque munus Via laedat AEamus; cantantes ut eamus, ego hoc te lasce levabo. 65M. Desine plura, puer, et quod minc instat, agamus; carmina tum melius, cum Venerit ipse, canemus.
Extremum hune Arethusa mihi concede laborem: pauca meo Gallo, sed quae legat ipsa Lycoris,
armina sunt dicenda neget quis carmina Gallo 2 sic tibi, cum fluctus subterlabere Sicanos, Doria amara suam non intermisceat undam
inede sollicitos Galli dicamus amores, dum tenera attondent simae virgulta capellae. non animus surdis, respondent omnia a M. Quae nemora aut qui vos salius habuere, puellae Naides, iud o eum Gallus amore peribat' onam neque Parnasi vobis iuga, nam neque Pindi
48쪽
ulla moram sederi, neque Maiis Aganippe illiari etiam lauri, etiam nevere myricae, pinifer illum etiam sola sub rupe iacentem
Maenalus, et gelidi fleverunt saxa Lycaei. 15stant et oves circum. nostri nec paenitet illas; nec te paeniteat pecoris, divine poeta: et sormosus oves ad flumia pavit Adonis
venit et upilio, tardi venere subulci, uvidus hibem venit de glande Menalcas. 20 omnes unde amor iste rogant tibi2 vem Mino. 'uvid Galle insanis γ' inquit, tua cura Lydoris
vem et agresti eapitis Silvanus honore,
florentes ferulas et grandia lilia quassans. 25Ρan deus Arcadiae venit, quem vidimus ipsi sanguineis ebuli bacis minioque rubentem. ecquis erit modus γ' inqi ait Amor non talia curat, nec lacrimis crudelis mor ne gramina rivis nec cytiso saturantur apes nec honde capellae. Miristis at ille tamen cantabitis, Arcades' inquit, montibus haec vestris soli eantare peritii Areades o mihi tum quam molliter ossa quiescant, vestra meos sim si fistula dicat amores lAtque utinam ex vobis inus vestrique fuissem 35 Rut custos gregis aiat maturae vinitor uvae leerte ivs mihi Phyllis sive esset Amyntas, seu quicumque furor, quid tum, si fuscus Amyntas 2 et nigra violae sim et vaccinia nigra mecum inter salices, lenta sub vite iaceret Useria mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas. hie gelidi fontes, hi mollia prata, Lycori,
hie nemus hic ipso tecum consumere aevo. nunc insanus amor duri me artis in armis tela inter media atque adversos detinet hostes. 45 tu procul a patria me sit mihi credere tantum Alpinas a dura nives et frigora Rhoni me sine sola vides a te ne frigora laedanti
49쪽
26 P. VERGILI MARONIS BUCOLICA.a, tibi ne teneras glaeie secet aspera plantas libo o Chalcidico quae sint mihi condita versu 50 carmina pastoris Siculi modulabor avena. certum est in silvis, inter spelaea ferarum malle pati tenerisque meos incidere amores arboribus crescent illae, crescetis, amores. interea mixtis lustrabo Maenala Nymphis, 55 aut acres venabor apros non me ulla vetabunthigora Pariliunios anibus circumdare saltus. iam mihi per rupes videor lucosque sonantes ire libet artho torquere Cydonia comuspicula tamquam haec sint nostri medicina furoris 60
aut deus ille malis inminui mitescere dis at. iam neque amadryades rursus neque carmina nobis
ipsa placent ipsae rursus concedite silvae. non illum nostri possunt mutare labores, nec si frigoribus mediis Hebriunque bibamus, GSithoniasque nives hiemis subeamus aquosae, nec si, cum moriens alta liber aret in ulino,
Aethiopum versemus oves sub sidere Cancri. OI11I1ia vincit Amor et nos se damu Amori. Haec sat erit, divae, vestrum cecinisse poetam, 70dum sedet et gracili fiscellam texit hibisco, Herides; vos haec faeistis maxima Gallo, Gallo, cuius amor tantum mihi crescit in horas, quantum vere novo viridis se subrigit alnus surgamus sese esse gravis cantantibus umbra; 76
iuniperi gravis umbra noeen et seu bus umbrae. iis domum saturas, venit Hesperus, ite capellae