Godofredi Hermanni Opuscula

311쪽

ύνεμων σωτήριος ἀνερι πομπας, και γενου καὶ ξυλλαβε Λαρδανιδαις. Diomedem quum dicit chorus, respicit ad v. 222. δενου autem Posuit pro ξυγγενου, intellecta e sequente Verbo Praepositione, ut sit, ubi nominibus praepositio adiicitur. In verbis plerumque inverso ordine haec figura usurpatur: v. Schaeser. Ind. ad Greg. Cor. V. συνθυειν. 23T. Scribe: Φθιάδων δ' ιππων τοτ' ἐπ' ἄντυγα βαίζ. Qui statim dicitur δεσποτης, Hector GL 242. Haec ita restituenda: ἐπνὶ προ τ' Oικων προ τε γας ετλα μονος ναυσταθμα βας κατιδειν' ἄγαμαι λήματος ' ὐ σπανια των ἀγαθων, οταν ῆδvςάλιος ἐν πελάγει, καὶ σαλευνὶ

πολις ' εστι Φρυγων τις, εστιν

ἄλκιμος ' ενι δε θράσος ἐν αἰχμα ποτι ειυσῶν ἔς ἐμῶν συμμαχίαν ἀτίζει. υράλιος substantivum esse supra indicavi, ut Aricinαρις. Ultunorum hic sensus: ἔνεστι δράσος ἐν αἰχμῆ προς ἐκεινον, ἔς 014ν Νυσῶν συμμαχίαν άτιζει, i. e. ώς Μυσου

256. Scribendum: τετράπονν

θηρος ἔλοι Μενελαν, 'κτανὼν δ' Ἀγαμεμνόνιον κρει ' ρνέγκοι. Legitur ευ ρος in Bacchis v. I 253. 26I. Recte libri, ορ ἐπὶ πολιν, ος ἐπὶ γαν Πωῖαν χιλιοναυν, nisi quod male Tροίαν. Prima in Tρωειν

312쪽

305. Quae haec obsecro descriptio Peliae. Resti- luto tu sis versuum Oriline legeniluine πέλτη δ' ἐπ' ωμων χρυσοκολλήτοις τυποις χαλκῆ, ιιετωποις ἱππικοισι πρOςδετος,

rem fecisse dicit. 310. Vide quae adnotavi ad Elmsteti Med. I s. 335. Singula chori dicta a diversis pronunciantur, nec v. 334. 335. nuncii sunt, sed chori. Est autem V. 335. Post V. 338. Ρonendus. Versus 336 - 33S. Hectori tribuendi. 344. additamentum est metrici. Scripsisse videtur Poeta φρασω γὰρ παρ οσον μοι. 364. Eleganter quidem Musgravius ἐπιδεξίοις : sed satius erat et πὰ δεξιοις scribi: vide v. 419. 3 3. Laudandus Henasterhusius ad Lucian. Diat. deor. XXV. 2. qui σχισταν ἄντυγα non in dubitationem

traxerit. Tvetur scholiastes, sed errans in interpretatione. Duas ἄντυγας fuisse ex Homero notum. Earum non aperiura in postica Parte currus, sed iunctura in anteriore ia-gnificatur, intercapedine quadam fortasse, seu Sumum seu deorsum vergentibus cornubus, distincta.

386. Interpunge: θεός, ὼ 2'ροια, θεος αυτος Αρος. 10. Bene meruit de hoc Ioco Morinadius P. 23. 30. Parum elegans est Σκυθης sic collocatum, nisi minor distinctio ponitur post γαιαν, ut explicationis cauma addita sint Σκυθης ωρ ξ τε. Propterea dubitari Potest, utrum φόνος an φόνs Praestet.

313쪽

2M . DE RHESO TRAGOEDIA ,

452. Iure Μ gravium offendit εξω, sed non des, bat acquiescere eo, quod Homerum Iliad. ν. 5I. sequu- ius videretur poeta. Non vim cohibendi erant, qui non instabant. Scribe M. Fugit criticos hanc esse stropham, cuius amistropha legitur v. 820. Seribe: ιώ, ει, φίλα θροεῖς, φίλος λοθεν εἶ

ὀπως πολυφονου χειρος ἀποινάσαιο μοι λο a αν. Quod v. I T. dixit ἀποινάσθαι, hic ἀποινάζεσθαι, Ἀποινεισθαι in E m. Μ. vereor ne scribis debeatur. Πολυφονου λογχαν Achillis Aiacisque intelligi voluit. I. τοιαύτα πραξαι idem est atque -τω πρἄξαι, L e. gaudere profligato hoste. s. 'Eπεὶ δ'. ἄν scribendum esse vidit Montadius D. 25. M. Restitue νυν. 500. Friget ἀνήρ. Eleganter Bolagonadus comerit καὶ πλειστα ἀνηρ κα βρίσας, afferens e tragicis huius fabulae 246. Aeschyl. Pers. 32I. Eurip. in. 43. Sed quum vix possit τηνδ' omitti, Praeferam εις Diuitigod by Corale

314쪽

aliquis codex hanc scripturam praeberet: εἰς πλεῖστα χωραν εἷς μηρ καθυβρίσας τηνδ', εἰς υσθάνας σνγκον εννυχος μολών, κλεψας ἄγαλμα ναυς ἐπ' 'Αργείων φέρει. 52 T. Scribe: τις ἀιιείβει τἀν 0ιὰν πρωτας Personae ita distinguetidae, ut in melicis bini canant, primus et secundus v. 527 - 231. tertius et quartus v. 532 - 533. quintus et sextus v. 534 - 137. 533. Servanda erat librorum scriptura ἔγρεσθε πρῆς φυλακάν.

536. Scribendum videtur, καί τις προμολων oti rἐστὶ, ἀστήρ. Nisi etiam εἶσιν dedit, abibit. Hausit ex fonte suo, Iliad. κ. 252. αστρα δε dii προβέβζκε. 53S. Corrupta esse vidit L. Dindorsius: ne medelam inveniret, levis menda ol,stititi Repone: Ο cf. τις ἐκηρυχθρὶ πρωτζν φυλακῆν,

5 T. Mendosam scripturam iam scholiastae habuerunt, quorum Verba sic corrigenda: μίτας φονίας. διἀτἀ τολμηθέντα ἐπὶ τω 'μυλ ' λείπει ει το ως. ως ἐπὶ κοίτηςJ του Σιμοεντος υμνει τ ν μῖξιν, ἀει. Tρατεται καὶ θρηνεῖ. καὶ ε ξωθεν λαριβανεται η ἐπὶ καὶ το εἴσως ἐπὶ του Σιμοεντος ἐγιιένη θρηνεῖ τἀς φονίας κοί-

τας η ἀηδων. nectissime hi κοίτας φοινίας de violento Philomelae stupro dictum esse viderunt. 'Πιμένα COrrectio esse vi letur, fortasse ex ἐγμένη, quod explican

315쪽

MO DE RHESO TRAGOEDIA . Scripserat poeta, nisi fallor: και αει, Σιμόεντος, α περαν κοίτας φοινίας υμνει - άηδονὶς μεριμνα. Non mutem quod libri omnes habent μεριμνα, sed αζδονις, ut supra dixi, Pro adiectivo positum puto, quod alias

ἀηδονιος, nusquam, OPinor, άζJOνειος, est. Personae Per totum carmen eaedem, quae in Stropha.

versus ex aliis reponendum ποι. 594. Scribe ex cod. Havn. ευ ε ειο τυχ 7. 626. Recie.quidem cod. Havn. ωφελῆ, scilicet τασσεσθαι τον ἄνδρα. Sed ωφελοῖ tantum abest ut rationi grammaticae repugnet, ut sit etiam necessarium, si

sic litterpretere: ου μάυστ ῶν ωφελοῖ ὀ ἀνήρ. 643. Scribes o. Non debebat ἡμῖν, quod rectius hic simν scribetur, Valckenario duce P. I 06. in υ/ιῖν musari, quo quae non aptissime instituit poeia, etiam ineptiora sunt. GT4. Videntur haec non uno modo Perturbata esse. Trochaeis mixti sunt alii numeri. Scribendum pGO,. distinctis interloculorum personis: ' I .

Βάλλε, βάλλε, βάλλε, βάλλε. θεινε, θεινε.

316쪽

O . Axa πας τις. X. Ov μεν ουν. Οα α, φίλιον ανδρα μη θενεῖς; I asiae cuspide tacius Vlymes exclamaι, occidisti. At, respondet Troianus, occisurum.

ποῖον ἐπευχεται τον υπατον θεῶν.

στενων.

In his υφιζε Reishio debetur. 38. Lege Τρωων. 52. Huic versui signum interrogationis apponendum.

317쪽

308 DE RHESO TRAGOEDIA a

et p. 46I, 45. Πολυδευκεια χεὶρ καὶ Ἀγαρομνονεια, non minus Pravo accentu est, quam βασίλεια ισχυς aΡud Aeschylum Pers. 59I. correctum demum a Blomnesilio. Scholiastes ibi: ίστεον o τι το βασιλεία καὶ τὰ τοιαυτα πάντα κτητικἀ μακρὰν εχει τὰ α.

66. Iusto temerius recepta est Musgravit coniectura κλῆθρα. Recie .libri πλῆκτρα. Homerus, quem Sequitur noster, Iliad. v. 5IO. κλινε δ' ἄρα μάστιγα ποτὶ ζυγον. Μotus est autem, ut i d diceret, his in Dolonea verbis V. 498. τοφρα δ' ἄρ' ὁ τλη ιι ν 'Oδυσευς λυε μωνυχας. iππους, συν δ' ἐειρεν ιμῶσι καὶ ἐξήλαυνεν ομίλου,

ποικίλου ἐκ δίφροιο νοησατο χερσὶ, ἐλέσθαι. 85. Nihil mutandum. Ἀντηριδες sunt obices. 90. Scribe δεσποτου πάρα.

820. Huic antistrophae frustra quis admoveat timidam et in torquendis litterarum figuris acquiescentem manum. 'Aγών a Cantero ex coniectura adiectiim vix verum. Probabilius supΡleas γεόθεν οδε κλυδων. Tota stropha hunc in modum refingenda:

ia πολιουχον κράτος, τοτ' ἄρ' ἔμολεν, Oτε σοι

ἄγγελος ῆλθον ἀμφὶ

318쪽

μοι κοτον, ωναξ,

παντων ...

83T. Ialim μακροy ruρ- 854. Videtur insolentiore cum crasi scripsisse

από τ' ἄντομένου πατρος βιαιως. sus. Imperitissimus fuisset hic poeta, si hic αριστοτόκοιο scripsisset: nec profuerit, quod haec forma non Plane inusitata est tragicis: quod moneo eorum caussa, qui exempla ab exemplis distinguere negligunt. Attuli quidem hunc. versum in exemplis genitivi ad hunc modum sermati, quae apud tragicos exstant, ad Orph. P. z2 . sed aegre, Rhesi scriptori ignoscendum ratus, quod in alio grainter reprehendendum esset. Sed liberarunt eum hac culpa libri ΜM. αριστοτοκου Praebet te S. Quae sequuntur, sic scribenda: τε, πρφλιπουσα δομον, Φρυγίων λεχεων ἔπλευσε πλαθελ, Duili do by Cooste

319쪽

aIO DE RHESO TRAGOEDIA DISSERTATIO' .'

019. Restituenda librorum scriptura διαρροάς , quod Euripidi canales significat. 928. Recte emendatum βροτειον in commentariis Edimburgensibus. 950. Recte puto Ualaenarium coniecisse .τροχ λατης. , 9 0. Recte Μ gravius υπαργυρου χθονος. Idem vidit, quae sequuntur, de Lycurgo intelligenda esse, ex quo apparet veram esse duorum codd. scripturam, Βακχου προφῆτζς ως τε Παπαίου. πετραν

320쪽

ORATIO IΝ EX SED VII S. REGIS FRID ERICI AUGUSTI

Qui mire felices suimus, auditores, diuturno ΡrΟΡe un- ad exaginta annorum imperio FRIDERICI AUGUSTI,

in summum nunc sumus luctum Coniecti, quum tandem evenisse videmus, quod etsi evitari non ΡοSse satiis sciebamus, tamen consuetudinct fiduciam faciente longius ac longius credebamus dilatum iri. Insita est enim a divina providentia animis hominum Perpetua vitae comes spes, quae quum diu non est Concussa, tam altas solet radices agere, ut non solum non minui auctis metuendi caussis debilitarive, sed saepe augeri atque corroborari videatur. Ita nos quamquam Communem mortalium sortem etiam optimo regi instare sciebamus, tamen quem tot annos strinis atque integris et corporis et animi vi ribus usum vidi Asemus, de die in diem securi ei inulem Servaturum esse vitae cursum Consid bainus, quum necopinantes subitus mortis nuncius afflixit. E ique id tanto minusJmirum, quod multo maxima nostrum Pars illo ipso rege sumus nati. perpalicique reperiuntur, qui se vel Xaverit principis tutelam, vel breve regnum Frideriei Christiani vidisse mentitierint. Unde a teneris au-nis illum rerum nostrarum moderatorem habere a ueti,