De singularibus eucharistiæ usibus apud veteres Græcos commentarius.Dionysius Sandellius

91쪽

munera & urban Italis Offieia aecepturus stititil& redditurus. Quibus demum iactis usque ad anni insequentis mensem Μaium domi se continebat , rerum agendarum delegato aliis mini. sterio . Qui autem , eoneludit Theophanes, edstirpe oriebantur , existati , quos trichorachatas Graci vertunt , audiebant , quod pili ex dorsi medio, velut porco, ipsis enascerentur ' ελεγοντο μῶ--ώνου λεγομενοι κυς aerat, o ερ ἐ- ται τυχοραχατω ' diras καψα ραχης ὀαφυομιενας ώς χειρῆ. Ob quae vir mitissa. mi ingenii Goarius exclamare compulsus est a imonstrum Franeis ipsis, quibus accidis narratur ἡiυοgnitum . Alia fabularum profert i ex eadem Chronographia exempla possent , sed plura in hune locum ingerenda non videntur ιXXXVII. Μerito hine suspicio enascitur Theophanem singularem ii Iam teremoniam, qua usus dicitur Theodorus eum Pyrrsum exauctoravit e vulgi rumoribus collegisse , graecum, que hominem sic egregie hallucinatum, tantio leucis a Romana urbe distantem , latinorumtdisciplinae ignarum , aliis errandi Ioeum dedicse. Nemo enim nescit quam frequenter, quam

facile eos errare contingat , qui narrationem aggre

92쪽

ὶ is

direaiuntur rerum a se vel loeorum vel temporum intervallis longe remotarum 3 de multo etiam facilius labi si pleraque ex rumo. re narrare soleant 3 a quo proposito Theophanem non fuisse alienum satis jam diximus .

Nam quod seribit Chardonius a singularem illum in Pyrrhi condemnatione ritum adhibiritum, a Theophane fuisse commemoratum post alios , quos tamen ipse ignorat , historicos ι qui illius ante ipsum primo meminerant, meata ariolatio est , quum id sumat pro certio a quod probandum omnino fuisset ι nihil scilieet Theophanem mandasse litteris , nisi quod jam antea fuisset ab aliis scriptum . Reor igitue ipse Pyrrhi condemnationem a Μonotheleὴ is exornatam clamoribus suisse , quibus innixus Theophane, eosdem retulerit . Sane Monothe 'letae Constantinopolitani , qui longa ira in Eo

clesiam latinam aestuabant, ea solum tune evul, gasse credibile fuerita quae animos Graecorum jam exulceratos acerbius incendere in latinos

poterant , cujustnodi fuisset certe terribilis ea syrrhi Romae facta damnatio . Monotheletae videlicet omnium primi Romanis dieam serupserunt b), eorumque opera Patriarehar Codi s stant l.

93쪽

santinopolitani, aliique orientis Praesules cim

nem exuere reverentiam in Romanam Eeclesiam coeperant. Hujus siniuitatis & odii eauias, multiplex suit, atque in primis Byhantino. rum Praesulum audax ambitio , quam semper Romani Episcopi retundetre sategerunt . Eandem simultatem Variae perniciosteque haereses jam ante firmaverant, quarum regis illius Ct. vitatis Antistites se duces , ante signanosque fecerant , Apostoli eae Romanae Sedis invictam in fide constantiam jugiter experti. Qua re non ita pridem Monotheletici erroris vindices in suis cum Maximo concori tioni s verae doctrinae validissimis Rrgumentis superati , e, tandem devenerant, ut libentqr eidem permitaterent duas voluntates duasquq operationes in

Christo Domino dicere ac doeere, dummodo eommunioni Romanae Ecclesiae valediceret a . Tanta erat horum hominum in hane Eeele. sam acerbitatis, atque odii magnitudo. Hi ne iidem , pessimi sane mortalium , diu multum. que laborarunt in voςibus ridiculis , ae strost phis divulgandis, Ecclesiaeque codicibus ae Patrum scriptis sanctioribus corrumpendis ,

ut ex actia sextae Srnodi sub Agathone , ex

94쪽

auctore Libri POvtificalis aliisque bene multis eonstat Ecclesiasticae Historiae documentis. Sed de Monotheletarum loquacitate ae fraudibus &multis & diligenter disputavit Ioannes Bartho 4lus a , vir tantae naris in corruptis, depravatisque rebus deprehendendis , ut omnia ferme illius temporis acta corruptionis plena nescio an selicissime a tinvenerit. 1 Iihil igitur imp dire videtur, quominus singularem illam ceremo.niam , quam Theodorus adhibuisse sertur , ex infinitis Μonotheletarum vocibus mana sis suspieemur. Qui quum haeretici Patriarchar exauctorationem Romae coram omni populo &elero subsignatam nec serre nec occultare posisent, eo mendacia exornare illam crediderunt opportunum, unde animi ByZantinorum furio. sus baecharentur in Romanam Ecclesiam, quae regiae urbis antis item , inaudito ad ea usque tempora in utraque Ecclesa ritu, anathemate confixi siet.

XXXVIII. Habes hinc quid sentiendum sit

de Theodori in Pyrrhum insolita actione , aΤheophane memorata. Infirmin iundamento to. tam hane historiam esse superstructam satis , ut arbitror , nec contemnendis: argumentis deis

95쪽

monstravimus : Neque tamen si firmis innuxa momentis illa seret, eone ludi inde posset, Theodorum , Patresque Coneilii Constantinopolitani octavi, qui simili ritu in Photii damnatione usi esse dicuntur, realem in Eucharistia praesentiam non credidisse . Tanta fuit horum virorum sanctitas, tamque perspecta & explorata doctrina , ut ab hac absurditate longissime eos abfuisse merito existimare debeamus . Quare inepte Protestantes gesta isthare avide arripuerunt, ut Theodorum & alios negatae in Eucharistia transubstantiationis reos incusarent. 'N Sic enim testatur Anonymus Scriptor in Vitis Romanorum Pontificum , quas anno I738. evulgavit. Vos auteurs, inquit a ,soutiennenecette eoutume, qui inoit particuliere aux Grees ,

felon te pere Francois Tagi , ne falsoit aucundeshonneur a Jesus Christ . Mais Ia question es, s ceux qui Disolent ce la ement la transabis suntiation . Le Protestans te nient, o fondent la

dessus des russons specieuses pour eombattre Iedogme de la presence reelle. Sane si quid bene ex Theodori facinore Protestantes colligunt , bene etiam conficietur Gregorii NaZi augeni patrem, atque sororem, tum & magnum Basi .

96쪽

lium , qui novis plane ritibus aut ' saera tra. Rarunt, aut usus an Eucharistiam adhibuerunt insolitos , eos inquam Omnes negasse realem

Christi praesentiam. Consimili argumentationis vitio & Leonem Papam a & Urbanum II. b

eo quod in consecratione Ecclesiarum , eum reliquiae desiderarentur , partem Corporalis de Eucharistiae earum. loco posuerint, eosdem Catholica Eucharistiae dogmata prodidisse, concludendum esset. Et tamen quam constans aefirma fuerit hae de re eorum fides notius est quam ut hie probetur argumentis . Consule si lubet praeter polemicos Seriptores Auctorem Praefationis Tom. III. Operum S. Basilii Pari. sensis editionis β. VII. . XXXIX. Neque vero aut Patres hi , aut erudorus , si verum est in Pyrrhi condemnatione Christi sanguinem atramento commiscuisse reverentiae & impietatis arguendi sunt adveε- sus tam sanctum vivificumque mysterium. Bene ad hanc rem Μartentus . qui antiquos ritus inquit ce , metiri ex hodie na observatione υο,

luna , bi procul dubio bis in omnibus debitam

97쪽

saera Euebsisti. νeverentiam desiderarι existimacbunt . in longe alia erat veterum opinio , quinibiι exinde bonoris christo debiti detractum eensebant . Nec enim nescii erant , Deum fidemo eordis intentionem respicere, non exteriorem nescio quem cultum superstitiosum e christum in sui eorporis oe Saηguinis Sacramenti .nstitutione

omni vilitati s extremitati se se submisisset nec

magis in corpore humano suo spata o excremen ta bonorari, quam aut vulneri agrati , aut ea 'daveri desuasi applieatum . cateνum nihil ex dignitate solis deeedere sive in Iulo, sive in auro fulgeat . Ut igitur Gregorii pater , ejusque filia Gorgonia, Basilius, Leo, Urbanus,& alii, inusitatis licet modis, summum suum in Eucharistiam amorem, fiduciam, & reverentiam te satam voluerunt, ut antea diximus, se Theo. dorus, sic Patres Constantinopolitani Concilii, si in pretioso Christi sanguine intinctum ea Iamum exeommunicationi in haereticos seribendae adhibuerunt, peculiari ratione ducti id secisse censendi sunt, incutiendi nimirum maximi terroris caussa; quae omnia ne dum ridicula , sed & superflua ac vana prorsus suissent,sne fide , ae doctrina transubstantiationis , realisque Christi praesentiae in augustissimo Eueharistiae Sacramento.

98쪽

λL sed iam de celebri pyrrhi damnatione

iliximus satis multa 3 pergamus ad caetera. Mossuit Graecorum, aliorumque Orientalium , ut d ieienda foedera, dandam fidem conciliationem discordium animorum , humanum san. guinem ad potum adhiberent . Id de Seythis tradit Lucianus in Dialogo inscripto Q φιλυα , sue de Amieitia k ubi inquit rαν ζ ἰντεώοντες απα - δακτυλους εντ λαξ ομεν π αμα εἰς κυλικα ,: τα ξίφη Ωκραβαψαντες , αμα αμφοτεροι ἐμιθχομενοι ,

δ ειεν αν. Ex quo semel inelsis digitis sanguinem in ealicem distulaserimus , summisque intinctis gladitis ambo pariter admoventes biberimus , non est quidquam quod deinde queat hos dirimere . Idem tradit Solinus de Seythis &medis a . inine eee init Papinius Statius b . . . . . . accingunt sese σ mirantia ferro. Pectora, eouestisque avide simul undique dextνis Perfringunt, ac dulce nefas in s guine vivo

Conjurant . . a.

99쪽

nostra ferit dextra lace . Humerosque ferit tibii sanguineos . Idem de multis populis ser ibit Te tullianus se . De Armenis Valerius Μaximus bin, de Brutiis, Aquiliis, & Vitelliis Plutarebus cc . Quod

vero de Romanis in coniuratione Catilinae

dubius seripsit Sallustius d id fidenter Flo. rus pronunciavit eὶr additum G pignus emi rationis Duuis humanus , que hq eircumlatum pateris biberε r summum nosas , nisi amplius esset propter quod biberuns . Vocat Florus illud Catilinae facinus summum nefas , qui usus ceremonia in sacris solum adhiberi scio lita, ut Sal Iustius idem innuit , Ic Silius Ita iteus se confirmat Dε e Parte alia supplex infernis Hannibal aνis, Areanum Imma libat eum vate cruorem Et primo bella AEneadum juνabra ad aras.

Adi Taeitum g , Melam cic, & alios qui de g tium moribus scripsere. Morem hunc

100쪽

gentilium vetustum , eumque tam serum &barbarum sanctificare visi sunt, populasque sie ad saniorem disciplinam perdueere circa sex, tum Ecclesiae sieeulum Graeci Christiani. Nam loco potionum humani cruoris Eueharistica mysteria substituerunt , ut qui nimirum dare fidem, in amicitiam reeipere, ae inire foedera vellent, solemni ritu usuque simul Corporis,& Sanguinis Christi Saeramenta degustarent ἰUsus hie αδελφοπι τια appellatus est 3 quo ni mirum sidem dantes, ineuntesque concordiam jurabant sibi mutuo saero haustu fraternam sidem. Hac ceremonia Iustinianus fraternam fidem juravit Uitaliano, viro rebus contra Ana.

stasium Imperatorem prospere feliciterque gestis insigni. Hune Iustinianus, Iustini Impera. toris nepos, veritus ne sibi impedimento foret ad imperium post Iustini fata capessendum , Iustino suspectum reddidit . At Uitalianus ob assectatam sub Anastasio tyrannidem sbi dein. de timens , publicam , fraternamque postulavit a Iustiniano fidem , quam hie non solum Justini nomine dedit, sed etiani super sacrammeniam , hausto Christi poeulo , confirmaa

a Hist. Arcan. c. d.