장음표시 사용
251쪽
bet adulationem , quemadmodum corpus suam umhram , et veritas semper invenit accessum nimis dif
ficilem ad aures Principum quod consequenter sese praesentarunt Theologi, qui docerent et Papam esse Dominum beneficiorus omnium Ecclesiasticorum; et sicut omnis dominus iure vendit suum (1 , sequi,, conturbant , quod talia a te nobis lificum hae de re decreta persequis, referamur , quasi nos contemptores describendo decernerem.,, simus canonum , et Patrum re- cI3 Equidem Doctorum illorum opia scindere traditiones quaeramus , iliones (haud secus, quam factum a ,, ac per hoc, quod absit,cum Cleriis cardinalibus illis quatuor, ac Praesus, cis nostris in simoniacam haeresim libus quinque fuerit 3 respuo . Quid ,, incidamus , accipientes , et com- tu, Anonyme Eosne magistros pro-- pellentes, ut hi, quibus pallia tri- bes, qui auctores Constantio fuere, M huimus, nobis praemia largiantur, ut ceu dominus, templa expoliaret; is expetentes ab illis pecunias sed , vendi faceret; indeque pecuniam coran carissime frater, hortamur carita. rogaret, quam in rebus piis consume-,, rem tuam, ut nobis deinceps tale rei, ut sibi visum esset opportunum t,, aliquid minime scribas ; quia la- Aut valentiniano II. persuasere ipsius M stidiosum a nobis, et iniuriosum esse omnia, adeoque etiam Ecclestas,
,, suscipitur, dum illud nobis inge- opesqua Ecclesiarum 3 Aut valenis ritur , QUOD NOS OMNINO ti, ut veluti domitius omnium,m M DETESTAMUR . Absit enim a nataria everti iuberet , vel pedis, nobis , et a nostris clericis, ut d, mitteret , suo arbitratu Ae fui is num , quod per Spiritua Sancti se quidem magistros, qui eiusmodii M gratiam suscepimus , pretio ve- consilia iisdem Principibus darent , numdemus. ABSIT, ut sic quid is ex Patrum monumentis liquet. Ari es, piam a tua fraternitate criminis ni metores , O non enim alimis nobis SIMO N I A CI obiiciatui . fuisse video , cum his tantum Anathematitamus namque omnes, stantius, valentinianus , valens ma-- QUICUMQUE AUSI FUERINT gistria uteron tur id eis Prive pibus,, donum Spiritus Sancti pretio ve- fas fuisse , dixere . Nam s. Hila-M numdare , , . Sed modum seriben- rius in lib. coni. Const. num. Io. di facere nequirem, si omnis Ponis pag. so. Tem. II. Oper. Edit. ven
252쪽
necessario, quod Papa non potest committi re pecca
tae ann. I so. MAuro, inquit, tan-,, ctum Dei oneras , constanti , et ,, detracta templis, Deo ingeris M. E sebius Eunuehus Constantio ipsi non tam a cubiculo, quam a consiliis cum esset, haud secus censuit. Itaque Li.berius Pontifex eum sibi pecuniam, pietatis simulatione , offerentem sic est alloquutus: Apud Theiviori tumlib xl. Hist Ecclesiasticae cap. xvi. pag. R . Edit. Tauris an . II S. )M Eeri etesias orbis terrarum vacuas , ac , , desertas fecisti , et mihi tamquamae, noxio eleemosinam assere . Abi, se et prius Christianus fias,, S. Ambrosius Epist. xx. ad sororem R. g. pag 'o3. Tom. I l. oper. Edit. venetae an. I S i. conventum se a Cois
mitibus , et Tribunis narrat fuisse, iussumque, ut Basiluae feret metvia traditio . Sic autem illi aiebant ab Auxentio , seu Mercurino Ariano Pseudoepiscopo edocti et Impevato. rem ture suo uti, eo quod in pote. state eiur essent omnia. Mercurino, inquam, doctore usi . Nam ut est ab
Ambrosio eodem in Sermone adversus Auxentium num. I f. pag. sis
scilicet manu seripta. et ore dieta ra , qui se aet probaret Getisti.
mum , istut non omisit exemplumine. Quid porro petentibus Ambro.fius respondit Si a me peteret ( Valentini auus , quod meum esset , idest fundum meum s mgentum meum , me non refraeaturum . verum ea squae sunt diuina, Imperatoria post stati non esse subiecta . Epist. eadis, num. g. pag. - . Rursum Ambrosius scribit ibid. num. Tq. pag. y ori Mandatur denique et trade Basiliri cam Respondeo, nee mihi Ga est M tradere; nec tibi accipere, Imp M rator , expedit . Domum privati se nullo potes iure temerare, domum se Dei existimas auferendam ' Allega-M tur: Imperatori licere omnia: ipsius M esse universa. Respondeo: noli tes, gravare, Imperator, ut putes in ea, M quae divina sunt , imperiale aliis,, quod ius habere . . . Scriptum est, M quae Dei, Deo; qti re Caesaris, M sari. Ad Imperatorem palatia per se tinent, ad sacerdotem Ecclesiae
Et Serm. contra A uxentium num. S. pag. vis. M Cum esset prDpositum ,
se ut Ecclesiae vasa iam traderemus, , , hoc responsi reddidi. Me si de meis, , aliquid posceretur aut fundus, autes, domus, aut aurum, ut argentum,
si id quod mei iuris esset , libenter se osterre . Templo Dei nihil posses, decerpere, nee tradere illud, quod si custodiendum, non tradendum aec M per m. Deinde consulere me etiam
,, imperatoris saluti, quia nec mihis, expediret tradere, nee illi recipreM re . Accipiat enim vocem liberi S ,, cerdotis, si vult sibi esse consulis M tum. Recedat a Christi iniuria, . Et num. xxx. Pag. - . n Numquid i
253쪽
tum simoniae, adeo ut voluntas Pontificis , qualiscumque ea fuerit, evadat regula Suarum actionum , et omnium suorum factorum .
Tales autem veri cognitores Papatus (i , qui lon-
,, de Basilicis occupandis possunt de-M narium offerre Caesaris,, i et numeri xvii l. p. sllo. Dixi conven-,, tus: absit a me, ut tradam Chri se sti haereditatem . Si Naboth Pa-s, trum haereditatem non tradidit, D ego tradam Christi haereditatem ,, Sed et hoc addidi: absit ut tradam M haereditatem Patrum ri. Quod situ An me eorum Principum Doct, res Probas, eosdemque culpa liberas
quid est, quod magistros, quos sibi
Pontifices aliquot eoacervarunt, non probes, Pontificesque ipsos condemnandos putes simoniae elimine' Sin contra, Doctores illorum Augustorum non probas , cur Augustos, qui eis mant assensi, imperialem dignitatem laesisse incens inficiare ; Pontifices autem aliquot, qui malorum magiis serorum consiliis dueti fuerint , gravissimi sceleris arguis; fietaeque excusationis specle ita insectere , ae si Pontificatui impresserint dedecus, altumque vulnus inflixerint in valenista, vide, quae supra protuli ex atha.
nasio, atque Iohanne Ch rysostomo . O) in veri a cognitoribus Papatus, vide, quae scripsi Epistola vi T. n
tem de Cardinalibus Iv. Praesulibus. Iae v. dat Anonymus, libera accipio . Comedam fuisse illos veros paopatus cognitores. Quid autem ii ' An primatu potestatis iurisdictionis in
Eeclesias univerim orbis terrarum gaudere Pontificem aut uegarunt, aut in dubium , eontentionemque reum candum putarunt Nullo modo. Immo vero consessi ultro fuere eodem
in libello suo, Papam esse Pontificem universatis Erelisiae; mearium chrissi, rassate elavium praeditum a chris ei eonlata et uniuersatim dispensatorem bonorum , Mnesio. rvmque Ecclesiae, conferendorumque
Episeopatuum ; uno verbo praestanistem auctoritate, universae Ecclesiae gubernandae. summa item auctoriis late pollere acceptandarum renumi tionum Episcoporum, corrigendorum, reformandorumque morum Antisti. tum, meri, Monachorum , Christi uorum denique omnium ubicumque versentur; dispensandi In nuptiis intae eonisnquineos, et indulgentiarum conis cedendarum S e. Irrepsisse quidem ab sus et plures, et sane graves. His renistificem mederi potestate sua posse. Itaque eonclusere et si ilare sunt Mahis tiinime Pater, quae in praesentia,
M pro tenuitate ingenii nostri, milian genda esse duximus, et quae nobis,, corristenda viderentur . Tu veret
254쪽
usa APPENDI xge ut a sanaticis, ita ab irrisoribus aberant, omni obsequio honorarunt Papam , ceu illum, qui habet praerogativam habendae, particulari quodam modo ,
curae conservationis unionis; et cognoscendi, in casu , quo magnum detrimentum unionis Ecclesiasticae exigat, promptum subbidium , quousque possit haberi consensus unanimis Ecclesiae ; et faciendi dis p sitiones , quarum non sit alius finis , quam retentio
unionis; sic etiam (1 convocandi Concilii generalis in
se pro tua bonitato, et sapientia in tet praedicetque, unimationis lorari mnia moderabere. Nos certe, si esse habendum p id consilium Cardia D non rei magnitudini, quae nostras nai um Ac. extat cum apud alios M vires longe superat . conmientiae permultos , tum apud Natalem Ale-,, tamen nostrae latisfecimus , non Tandrum Hire. Secul. xv. di xv r. M sine maxima spe, ut sub te Prin- eap. I. Art. Tvr. pag. 3'. sqq. Edinis eipe videamus Ecclesiam Dei pura si si an. Tysa. Quod si ex op M gatam , mrmosam ut columbam, ribus Contarent, Poli, Sadoleti, GL- sibi concordem , in unum corpus berti, Cortesii, qui hoc idem consi-- consentientem , cum aeterna tui lii dedere , colligere testimonia d. - nominis memoria... Te speramissi auctoritate , iurisdictioneque revi LM electum , ut nomen Viristi obli- ficis, atque huc transferre vellem , is tum a gentibus, et a nobis cleri- magis profecto , magisque liqueret,
is eis , restituas in cordibus, AEGRI- quam sit Anonymus mendax , qui,, TUDINES SANES, OUEs eos sibi lavere commentus est, quosis CHRISTI in unum ovile RE. plane constat, fuisse ipsi adversarios, M DUCAS &e.,, Hare illi. Quod si acerrimosque oppissinatores. ipfi ueti cognitores Papatus fuere; ca) Haec Anonymus iactat peri quid erit reliqui, nisi ut Anonymus de ac si a Cardinalibus iisdem, Pra
e verorem menitorum numero de- sulibusque scripta fuerint , quod M.
leatur, eum quod illi dignitatis, po- ne purum est , putumque meta testatisque agnorunt in Pontifice , cium . Quid ergo illi , annon tale se tradidere memoriae hominum quidpiam 3 Immo longe aliud . vide sempiterage ; is negare non dubi, Natal. Alexandrum ibid. p. sqq.
255쪽
casu necessitatis, eique praesidendi ut primum Episcopum . Quamquam id omne intelligendum sit hoc modo, quod Episcopi possint convenire per se ipsi in Concilium generale , ta Principibus Christianislium (ii, et per eos Papa,
cae) Ubinam hoc legit Anonymus
In Evangeliis , aut in Aetis , Epistolisque Apostolorum ' Prosecto si sacra Biblia diligenter consideret , nihil simile in eis deprehendere poterit;
immo vero comperiet, non esse quidquam principibus laicis in conventibus Episcoporum aut convo-ndis suo aris
bitratu , aut dirigendis loci . Dum opus fuit, congregata Synodus Hier solymis est, ut de legalibus iudicaret , Imperatore , aut Magistra
tu non convocante, neve rogante.
Quid i Si concilia tribus prioribus seculis habita, convocata fuere iniussu Regum , aut imperatorum ' At reges tunc, Imperatoresque non Christiani, sed ethnici erant, illigati superstitione idolorum Fateor. Wrum hi non minus auctetritate in republica valebant , quam Principes Christiani possint; neque minus suae esse curae arbitrabantur, cavendi , ne iura sua laederentur, quam curae sit princinibus, qui Christianisse sacris devovere . christiani Principes sunt consequuti , ut filii cum sint Ecelesiae, tueri eam adve
sus hostes debeant; ejus de Religi
d quod possint obligari, ut teneant tale Conci-
ne , deque disciplina decreta defendere ; non ei repugnare , neve de fide , deque disciplina ecclesiastica quidquam praescribere. Nam Christi Salvatoris iussu , obediendum Praepositis est, non iubendum . . Nam qui Praepositos ipsos audit , Christum audit qui eos spernit , Christum spernit. Norant hoc Constantinus, Valentinianus I. Theodosius Iunior,
Marcianus etc. Neque vero his aut incompertum erat quid iuris esset sui, aut non erat curae . De Constantiis
no alias . De valentiano nunc agam ssed paucis . Is , ut est apud Soa menum in Histor. Lib. v I. cap. v M. pag. a s. rogatus nomine Episcopo.rum Hellesponti , et Bithyniae , ut eos una convenire , deque erroribus Tepellendis agere, non gravate serret; respondit et M Mihi quidem in late ,, rum ordine constituto fas non est ,, huiusmodi negotia curiosius scrutas, ri. Sacerdotes vero, quibus id est M curae oart Bouhorim UBICU
M niant ri . Is ipse ut auctor est Epistol. xx . ad Valentinianum EI. num. XI. Ambrosius p. so'. T. XXI.
256쪽
tegrae Ecclesiae, non posset abesse sine gravissimis stationibus; et quod voces Episcoporum oppositae
operi Edit. Venetaean. I si),, . Nons, solum iespondit , sed etiam te.,, gibus suis sanxit: in causa fidei,
vel ECCLESIASTICI ALICUIUSM ORDINIS , eum iudieare DEBE-- RE, qui nec munere impae sit , M nee iure di nitis. Haec enim veris M M Rescripti Mint . Mersites de Sari cerdotidius voluit iudicare . Quinis etiam si alias quoque arguereturis Episcopus, et MORUM emi ex ae minandis causa, haec etiam voluit Episcopale iudi tum re tineis M re M. Atque haec quidem Ambr, fius ad valentinianum II. Wribens,
qui Iudices a s Antistite legi iusserat, quorum coram se de re eccle-
fiastica eget certatio, ut ipse utri partium asserisio esset adiungenda, decia de ei; scribens , inquam , ipsumque
iuniorem ualentinianum hortans, ut Patrem imitaretur, addensque: se nisi e vilis quibusdam tanti Im--,, ratoris aestimatur sententia, cuius,, et fides confessionis constantias, comprotata est , et sapientia m
M lioratae Reipublicae profectibus is praefficatur is . T Ofius vero Maior in Litteris ad Synodum Ephe.
' Candidianum , inquit, Domesturum corum Comitem ad Sacram Dista stram synodum abire iussimus;
M sed ea lege , et conditione , iatis eum quaestionibus , et controveris
D siis, quae circa fidei dogmata inci-,, dunt , nihil quidquam communeri habeat. Nefas est enim , qui Sanis, , ctissimorum Episcoporum Calais,, lam adscriptus non est , illum H ecclefiasticis negotiis , et consul- M tationibus sese immiscere,, . Quod si Theodosii arcessitu Ephesum Episcopi convenere, convenere pro firmio
certiore iacto Caelestino Romanae Melesiae Pontifice. Nam est in SP
dicis Coueit i Ephesiui ad Caelestianum eumdem litteris ortere omnia
ad Seientiam Sanctitatis Pontificis
eiusdem referri. εχ γ p xxvrm ali ditam T s Hs ec Amos aera ad pree. Epist. inter Caelestinianas Tae. num. t. pag. X I66. Tom. t. Epist Iar. Romano Ponti L. Edit. Paris. n. i EI. Cur enim secus scripsisset, si tantam Concilium idem auctoriatatem Romano Antistiti inesse testatum est , ut eiusdem iudicio sente tiam in Episcopum Antiochenum Johannem reservandam esse statuerit TSTU A MAD T3-rA σ3sliud. num. q. pag. Ity
in Marciano quid dicam Qui Epistol.-Leonem Magnum ( Tom. XI. operum S. Leonis pag ad .sqq. Edit,
257쪽
APPENDI x assvoci Papae non amittant quidquam sui valoris per
Rom. an Erss. , . Tuam Sanctita- - QUE ILLYRICl , SICUT E. s, terii, inquit, , - TlAM NOSTRO DOMINO I TA Osi aes vi rao M PER AURI PIISSIMO MEOM Superinspectricem , et principa- CONIUGI PLACUIT, INM tum gerentem divinae fidei, Sacris UNAM CIvITATEM :vELo-M Litteris sp π Meto pro primila tu. M CITER AB ORIENTALIBUSs, stum ducimus alloquendam , inub M PARTlBUS vALEANT CON. M tantes , et deprecantes v xxx- M vENIRE , ET ILLlC FACTOM RO T s , ut pro firmitate, et sta- - CONCILIO , ET DE CATH, di, tu nostri Imperii aeternam divini. M LICA CONFESSIONE, ET DEM talem tua sanctitas oret , ut et si HIS EPISCOPIS , QUI ANTEM tale propositum; atque desiderium ,, HOC SEGREGATI SUNT , st. et habeamus, quatenus omni impio A CUT FIDES , ET CHRISTIA.s, errore sublato , per celebrandam is NA PIETAS EXIGlT, TE AU-,, synodum 'TOM Tos, tua M CTORE, DECERNANT p . ,- ,, auctoritato, maxima pax circa p a, emis is miles Episcopos sidei catholeae Tyo Top , Ad v.Am , ,e,,, fiat Cuinam porro, nisi Leoni 'ras x xDR s ot Atraevoi, Magno Pontifici Pulcheria Augusta n s ARupinoo , nuptas scripsit et ri Anatolius Constantinopol. T meet py δarvor3 vi aura' s, Episcopus tuarum litterarum Apo--βκMAsi et a p
258쪽
as 6 APPEN DIXpraesentiam , et primam vocem Papae in Synodo;
sicare dignetur, ut quocinnipae m do primmerit , omnes Episcopi etiam orientis in unam civitatem. Synodum inebraturi conveniant pQuamobrem autem ' Qira, ut j ne ex Synodi Chalcedonenta EF stola Synodica ad ipsum Leonem liquet et ejusdem Leonis c qui invitavit Patres suis litteris ad eas epulas , seu ad Concilium, quod ipse
pararat munus erat, ut tam membris caput praeesset . quandoquidem ei, uti Successiori Petri, vineae custodia a Salvatore commissa erat etc. Tom. eodem Il. oper. S. Leonis pag. 28 . et 28s. Atque inde sane consuetudo illa manavit , cuius meminit S. Iulius I. P. M. in Epistola a
Eusebianos num E . pag. 386. Tom. T. Epistolar. Romanori Pontis Edit. Paris. an. Xyti. . quaeque pestulat,
ut prius ad Romanum Episcopum scribatur, et hinc, quod iustum est, decernatur. Qirare Socrates lib El. Historiae cap. xv r. et Metomenus II b. t II. cap.R. m irritis haberi oportere, aiunt, quae gesta fuerint pra ter Episcopi Romani sententiam . Seio esse aliquos, qui haec, etsi adeo
perspicua, aliorsum tamen contorque.re conretur . Quid autem hos morer, qui solem meridie lucere negent, studeamque noetea clarissimis rebus
obducere Quotus vero quisque . t, qui rimam vitis dederit , quod ad
Episcopos Illyrici scribem et eouis stare assirmet et is Romani Pontificis,
M ante omnia, vaeretaer evectan-,, dam esse sententiam is . D. XXI. num. I. pag. M. Conser etiam Siricii Papae Epistolam r. num. 2. Pagis 626. Quod ni vetustate, constantia, perpetuitate robustum esse Maiores
nostri agnovi ent ; qui tandem Iohannes Chrysostomus ad Innocentium I. Qui Helladius, et Eutherius Metropolitae ad Xystum I. qui The dotitus ad Leonem Magnum , qui alii ad alios Romanos Pontifices eontagissent Et Anonymus tamen seiusque symmystae ad veteres can nes provocant. At quod de Synodo convocanda Anonymus turbat is quia
is bus eamnibus quibus regulis estae, Praeceptum sias is canonum i , , ctator, eiusque similes I secundums, canones conressam sedi Apostolis
M cae potestatem nimirum conanturis eripere, et sibimet eam contra e M umes usurpare contendunt. oc M mnum magistros , atque custodes
M s S. Gelasius Epist. II. ad Faustum M Tom. it. Coneilior. pag. MS- J. Et
paulo ante et M Nobis opponunt cains, nones , dum nesciunt, quid lo-,, quantur . Contra quos hoc ipsos, venire se P rodunt , quod primaeis Sedi sana, rectaque suadenti, P
259쪽
Sed quod hi Episcopi possint essicere , ut valeat eois
P, rere fugiunt eis. Sed quid multis opus est Graeci ipsi , orientisque ceteri Patres , iuria esse Episcopi Romani consessi sunt , ut de e gendis Synodis aut ipse statuat ,
aut certior fiat, atque consenti t. Quod ni ita esset , qua demum eo dentia , ut ceteros praetermittam , Sanctus Theodorus Studites seculo vll g. scripsisset ; O Lib. r. Epillol. xxx III. ad Leonem XII. Pagin. ad . v. operum Simo di Edit. venetae an. I 18. d , , orth ,, doxam Synodum absque cogniti ne Pontificis Romani cogi non
eumdem pag. x s. ,, Synodus apud D nos publica celebrata est, o Ma-M tissime, iis etiam , qui magistras, tum gerunt, una considentibus,M et Synodus ad condemnationem ,, Evangelii Christi, cuius tu claves,, ab ipsomet accepisti per interme-- dium Plincipem Apostolorum, ets, successores , usque ad euml, qui,, Sanctissimum tuum caput antecellinse sit. Et Epim xxxv. ad Theodo M rum Archimandri tam p. s. ibid.s, unum est consilium nostrum etd M siderium. Synodice per Supremum
M Ammieum, SICUT A ET SUM PERIORIBUS, ET AB INITIO si FACTUM EST : araru aetri M33 α χη; damnaris, eos, qui, contra Evangelium Chri-- sti, coetum inierunt M. Et Lib. II. Epist. cxa I x. ad Leonem Saceli rium pagin. q6 . post ubi dixit. p,
testatem summam occidentali ra.
triarchae s nempe ob Sedis primatum J deseret indicendae , habendaeve
Synodi oecumenicae . tum, , . Pas, cem , inquit , conficiat Rex , ets, coniunctionem , Synodicas suas ad , , primae sedis Praesulem mittendo .,, Quod si hoc minime probat, des, stexitque , ut ipse I Rex J ait a
se veritate Nicephorus Patriarcha , si mittenda est ad Romanum ex utra is que parte Lmatio, et inde acci M Piendum D etsi m -
Sed omnia peraequi et longum est, et minime necessarium . Quod porro ad indit Anonymus: Epirumspos per se ipsos sc scilicet non ante consulto, neve Proinbante Romano Pontifice) eonvenire in Synodum oecumenaeam Posses
cuiusmodi rogo est 3 Annon hoc proxime vidimus, et primatui , quo Pontifex gaudet, et disciplinae veteri repugnaret At obligari a primipibus Christianis possunt, inquit, atque ita dicit, ut hare se ab Cardinalibus illis
quatuor, Praesulibusque quinque ficiscuisse videatur , qua re nihil fingi
260쪽
us 8 APPENDITrum conclusio sine confirmatione Papae ; et quod
potest ealumniosius, quum illi nihilum in tale aut scripserint , aut dixerintaut cogitatini. obligari autem Mancine ille vocet libertatem Ecclesiae F Convocatos quidem interdum commodi caussa Episcopos olim ad Synodos ab Imperatore orthodoxo fuisse, facile concedo; verumtamen non vi, sed eorum voluntate , salvo tamen ordine disciplinae, qui serret, ut certior Pontifex Romanus fieret,
utque nec comes accederet, nec iudex comminaretur, sed Dei timor sumiseeret cum Apostolica constitutione . Confer s. Athanas. Histor. Arianor. ad Monachos num. xxxv I. I g. 8g. Edit. Patav. an. yyy . et quae supra
deseripsi de Pontificum , et Patrum
consensione. De subordinatione Papae quod adseritat, quonam, rogo, Patrum teste , poterit umquam confirmare
fuissent, qui tale quidpiam emam issent; quo demum modo, ne orientalibus quidem , qui Acacio adhaerebant , contra quidquam dicenti. bus , haec S.' Gelasius quinto Meleosiae seculo , nihil haesitans litteris commendasset se Ipsi sunt cauones, M qui. appellationes totius Ecclesiae ad ,, huius Sedis examen volirere deferos, ri; ab ipsa vero nusquam prorsus M appellari debere , sanxerunt ; ac M per hoc illam de tota Ecclesia tuisse dicare; ipsam ad nullius commea.
s. re judicium, nec de diis umquam is praeceperunt iudicio iudicari; senis
M tentiamque illius constituerunt noriis oportere dimolvi, cuius potius deis is creta sequenda mandarunt. In hac ,, ipsa causa Timotheus Alexandriis M nus, et Petrus Antiochenus, Pe-M trus , Paulus , Iohannes s Mon
M phyrutari et ceteri, non solum unus, is sed plures utique nomen Sacerdotii M praelatentes, sola Sedia Apostoli H eae sunt auctoritate deiecti, cuius
is rei TESTIs etiam IPSE DOCE si TUR ACACIUS , qui praecepti
M nis huius extitit executor. Nobis M ausi sunt facere canonum mentio-
A TUR ipsi synodo, vel smM cundum cuius synodi sermum Ale-,, Randrinum Jesiannem s Cathou-M eam I de Meleta , eui ordinatus M fuerat, expulerunt uod si di-M, cunt , Imperator hoc fecit : hoe M ipsum quibus canonibus, quibus,, regulis est praeceptum H Praetereo plura Maiorum loca, quae as. ferentur , si Auonymus pergat laedere. Interea imito renuionem Epta remorum ad Theodoricum Regem optantem , ut Symmachm Ponti sex ab Synodo in iudicium vocaretur. T II Concit. Edit. Paris. an. ITI . pag. sp . sqq. & Epis . Theodorici
Regia ad Episcopos ibid. pag. ν di Epist. Aviti Archim. Viennensis ad Diuitiaco by Coos e