장음표시 사용
241쪽
mariam . Vide Act. Apostolor. cap. v I II. et Gerson. Tractat. de Pot. Eccl. Considerat. xi. (I Uno verbo , hae duae propositiones verae remanent semper
immotae. i. Quidquid aliqui credunt, non posse ob
sis Tune, Anonyme, audere ad Gerasonem Provorare , ac si tibi pra monstrarit ad istiusmidi rimrem viam An is De Potestate Ecelesi stica disserens , non palam , atque aperte, Consideratione X l. scripsit. ,, Constat datam iuisse Petro pleni. M tudinem potestatis a Christo ad se aedificationem Ecclesiae suae,, . Sed lae haud secus, quam tute Gersonius senserit, tamne me esse ine.
ptum arbitrare, ut ei assentiar. Equidem non quid ille scripserit, aut dixerit , sed quid Scriptura, traditioque postulet, cum . Quid autem eum audiisam , cui ne Gallicana quidem Ecclesia in multis ege assensionem adhibendam puteit Accipe quid monumentia litterarum mandarit Petrus Aurelius is , cuius opus celebratum aciem Gallicano fuit. vindie. Cenissurae Facultat.Theolog Paris. Tit. I. de Ecel. Prop. I. pag. 6. Edit. Paris. n. X6 a. M Gerson non Pater Sor. M bonae , sed filius est , cum eumn ipsa extulerit, et effuderit ex ses, perinde atque alios illustras homuis nes . Hanc ipsimet talem agno.M runt, ut videre est ex profissione,, ista, quam quidam ex iis prim s, rius operis sui pene primarii homs, ii praefixit. Si is hce spere, ves,, in aIla in Iurem emisso, vel emit-M sensi erravero , Sacrosanctae R M manae Eulariae, et almae Paeti ista satis Parisiensis matris meae M aequi co iudieio , et quod tuaas, opprobant , MI reprobant , hoc , , ipsum applobo, MI reprehendo M .
M Non igitur illius f Sacrae Facuit M tisil est illos audire, sed ipsorum H illam, nec ab illis approbari, sed
M illos appmbare , vel reprehendere, M ut ipsi met consitentur. Non enim se plua iis honoris debet , quam E se clesia catholica iis , quos Patres M agnoscit suo , quibus tamen non
M penitus adhaeret, nisi cum per e M rum consensum Ecclesiae univera,, sae fidem , et Spiritus s. lucemis introspicit M. Confer quae de Gersonio scripsit Mamachius Epist. Iv. ad Febronium rim. XXI. s. v I g. P s. sqq. et in Prologo ad J
242쪽
tineri, et concedi, nisi a Papa sive pendeat ab ordinatione , sive a Jurisdictione Ecclesiastica , potest etiam obtineri a quolibet Episcopo eadem virtute, et potestate (i . Secundo autem loco et Papa non audet
sis Poterit ergo obtineri a quollobet Episcopo , ut de gradu deturbet Epiuopum male sese gerentem , aliumque eius ordinari jubeat Succes.sorem, quod fac tum a S. Cornelio, atque ab S. Stephano Pontificibus seculo XX l. ,& Iviab Iulio, et Liberior v. ab Leone: Sexto ab Agapeto, qui, Anthimo reiecto, Menam consecravit : Septimo a Martino I. vidimus. Poterit item concedi a quovis Ephe
m c exempli gratia Thessalonicensi
Antistiti, aut Arelatensi, aut Hispalensi, aut Syracusano , aut Alexandrino, ut vicarii dignitate gaudeant quemadmodum id ab Damam, ab Siricio, ab innocentio I. abrasimo, a Caelestino, a Xysto III. ab Leone, ab Hilaro, a Simplicio, ab Hormisda, a vigilio, ab Gregorio Magno coniseessum fuit Cytillo Alexandr. Ach lio, Anysio, Ruso, Anastasio , Thes.salonicensibus , Patrocio , et Leontio , Caesario , Auxanio , Aureli no, virgilio , Arelatensibus ; Zen ni , ae Sallustio, Hispalensibus , et Maximiano Syracusano , ut vicarii Apostolicae Sed is in regionibus illis essent . Seribet propterea quivis Episcineus hoc modo is et Super cunctas Sici-- liae (vel Illiryei, vel Galliarum,
se vel Hispaniarum I Ecclesias te Reis, , verendissimum virum fratrem , et M Coepiscopum meum vicem meas,, Sedis ministrare decernimus,ut qui si quis illic Religionis habitu censetur, M fraternitati tuae ex nostra aucto se ritute subjaceat etc. ,, ut scripsit ad Maximianum eumdem Gregorius Magnus lib. I l. Ep. R. al. Tv. nemine prorsus abnuente, aut alente quid.quam a S. Pontifice litteris futile traditum secus atque ius posceret. Si autem paria quisquam alterius sedis Episcopus seribere fuerit ausus , qui risus omnium orthodoxorum , quae conquestiones collegarum, quae indignatio, quae execratio non erit dentisque Praeterea. si Anonymum audiamus , i ure quidem suo Episeopus
quisque certiores collegas suos faciet, se centrum unitatis este , atque ex Sede sua venerandae communionis iura in Ecclesias omnes manara quamobrem ad se omnes confugiant, sciantque omnes,se c modo suo muneri satisfaciant esse fraterne , ut par est, suscepturum. Quid p Si oe-eumenicae Synodi ad eum mittent,
rogatum , ut ipsarum canones com firmare ne gravetur, quemadmodum
synodua Chalcedouensis ad Leonem Disiliaco by Coos e
243쪽
audet exercere iurisdictionem in aliena dioecesi, ex-eeptis extraordinariis casibus, si unionis conservatio, et aliorum ossiciorum Pastoralium negligatur ab Archiepiscopis, et Episcopis . Sed abominabilius est, quod multitudo irrisorum , ut detrahat dignitati Papali, referat (I semper aliquot Paparum crudelitates, malam rationem ducendae vitae (a , haereses (3 , et alias actiones
Magitum Apostesteae sedis Antistitem p Sed quid ego haec portenta
Anonymi pergam r llere, quae tam inepta sunt, ut contemnenda, atque exsibilanda, non serio refellenda esse videantur pci) Conser, quae scripsimus Epist.
ea Quis non cernat , haec comis memorari conflandae Pontificibus invidiae causa, etsi Anonymus contra
ab se agi fimulet (3 Unum mihi velim indieati Pa-Pam , qui pro haeres pugnant i scio,
ab aliquot scriptoribus accusari nomnullos Pontifices, ac fi lapsi fuerint: injuria quidem puto, at sunt tamen, qui accusent . verum nemo unquam suit, neque esse tam impudens, tamque fallax potuit, ut vel inlatas a Romano ullo Pontifice haereres, vel proin Pugnatas diceret, nisi unus aliquis is lasse de haereticorum , Artemoni Norum cumprimis, aut schismatiacorum colluvie . Nam quod de Li.berio , de Honorio , de Ioharmexxii. dictitant , inania sunt. Liberii namque apud Athanasium satis est gravia , solidaque desensio . Honorius autem si quid peccavit, conniventia peccavit , non adsertione rerum , quae ab Sergio Patriat- rex Constantinopolitano, a Pyrrho, et Paulo Monotheletis iactabantur . Quod fi Johanni bir. placuit privatim aliquando ea , quae est de visione Dei differenda ad finem seculi, quaeque nondum tunc erat condemnata opinio; eam tamen post reprob vit ; atque haesitasse quidem se, numquam tamen ei consensisae,test tus publice fuit. Qua de re certinimis , iisdemque illustribus monumenistia frenis agerem fusius , nisi et temporis angustia , et hievitas operis esset impedimento. Ceterum ea maiorum constans ruit, perpetua, ipsaque experientia diuturna firmata senistentia M . Rabere Sanctissimum Ro-n manum thronum hoc etiam nB
244쪽
detrimentum afferentes religioni , et rebus publicis, quae reperiuntur in Historia . Papae etiam sunt homines , et obnoxii defectibus. Sed possuntne ( huiusmodi irrisores concluderer ergo Papae et ergo dignitas Papalis non merentur existimationem ullam pHaec classis secunda irrisorum debet contemni potius, quam refutari. Si examinassent hi quidem omnes historiae circumstantias potius, quam indagassent defectus aliquorum Paparum ; invenissent . profecto Papas etiam sanctiores, et irreprehensibiliores
fuisse (r) deceptos a praeiudicatis opinionibus tem-
- mine principatum , quod ab haeri retica tabe immunis mansit,
pop snae8im , αλλα τὴν απosTo X. o aembe Tops, nec ullus contraria sentiens in illo,, sedit; sed Apostolicam gratiam in-s, tegram conservavit, , . Theodoriis tua Epist. ad Renatum S. R. E. Preis
sbyterum pag. ais. Tom. XI. Oper.
S. Leonis Edit. Rom. an. I Ss. Conset S. Gelaa. Epist. iv. ad Anastasium Imperatorem pag.8s Tom II. Conciliorum , et Libellum Fidei Iohan.nis Patriarehae Constantinopolitanian. circiter sis. missum ad s. Hormisdam Papam sim . eod. Concilior. Pag. XoIT. S. Agathonis Epist. ad Constantinum Pogonatum Imperatois rem Actione Iv. synodi oecumeniis sye TX. p. IM . T. XLI. Coacilior. Edit. eluia. ut sexcentos aIlas praea termittam ,ne nimium longus videar.
io Exempla proserat Anonymus sni velit condemnari calumniae . Ceis terum non est mirum, si hic , aliique , qui sese illuminatos esse gloriantur , cum tenebris sint involuti, non est , M inquam, mirum, si isti sedem B. Pe is tri Apostoli blasphemare praesuis,, muut, qui talia portenta vel eordes, gerunt, vel ore diffundunt, et O Ro-M manoa Pontificis J superbos, Od s, ceptos etc. J esse pronunciant; cum ,, eis prima Sedesq*idquid est pietatis is non desistat Merre , illi eam ipso
i, Protervo spiritu subiugare se posse M confidunt. Sed captos mente lacere,, ista non mirum est . Sic phren is lici solent medicantes quosque u ,, lut hostes putare. S. Gelas. Epist.
245쪽
APPENDIX a 3porum , et a malis inspirationibus eorum , quos circum se habebant, et maxime a Cancellaria Curiae Romanae ; ipsosque sine mala intentione aggressos
aliquid fuisse, quod si nunc facerent, crimini ducerent hoc tempore tam illuminato.
VII. Mei concives et veri cognitores Papatus (I non sunt fanatici, neque irrisores. Dicunt, quod dixit magnus Bessarion, Archiepiscopus si) , et postea
(t , Censer Epistolam nostram vXI.
sal vide rursum eamdem Epist tam ibid. Me i 6 sqq. Sunt hae
quoque Anonymi de gessarione nugae haustae ex Febronii fontihus. Has refutavit Mamachius , Bessarionectiam usus teste. Epist. Iv. ad Febr . Pagin- 3 3. sqq. not. E. Tom. ol. Hunc consulas, velim . Quod si Bes.sarionis habenda ratio est, habendam autem esse aio maximam, post i men , quam ille, eiurato sch smate, in sinum se eatholicae Ecclesiae re, cepit. Equidem rogo,ut eius epistolamnae8oλικηs legas , quam ad Constantinopolitanos an. i 63. dedit. Extat illa quidem in Collectione opus.culor. Aureor. Areudii Editor. Romae n. re o. pag. 3 3. sqq. Sic autem habet:,, Agnoscite matrem, et m M gistram. Percurrite volumina . sis, accurate Perpenderitis , Ecclesiam M Romanam reperietis supra omnes,, statim ab initio . habere principari tum sat adeo universae Ecclesiae
M praeesse, UT SINE EA NIHi LM OMNINO ECCLESIASTICA se RUM QUAESTIONUM , AC ,. DOGMATUM ALIQUANDO, CONCLUSUM , CREDITUM-M QUE SIT:
M REVERA EST, SUPER QUAM M CHR STUS AEDiFICAVITA SUAM ECCLESIAM . HAEC se EST ILLA, QUAE PETRI FI-- DEM TENET , ET CONSER. - vAT , ALIISQUE PRAEDI-M CAT . QUI EAM SEQUUN. Diuitiaud by Cooste
246쪽
Cardinalis, pro Graecis Concilio Florentino in haee verba i Nos scimus qualia jura , et quales praeferen-
- TUR , UNAM CUM EA EC. M CLESIAM FACIUNT ; qui abis ea discissi Mant, di a sua comm-M nione seiuncti, salutem consequiri non possunt,,. Pag. 3 ' M Eccleis is fiae Romanae doctrinam , et ii. M tam suscipite, ac Pontificem, et
M Pastorem ipsius Ecclesiae caput, , et principem , di,, FIDEI ducems, existimantes, ipsum veneramini ,s, et ductorem itineris , quod ducit si ad vitam , sequimini. Nam hoes, etiam me ad salutem MAXlME,, NECESSARIUM aer netaommys, optetme scitis et NOSSE PRO.M PRIUM PASTOR M 'p vot M μεγα ἰδυ- - ais uia et PER-M NOSCERE CAPUT PLENITU. - dinia FIDELIUM .
Is Merrain, p tau TR pis aras di ri M . Et pagin. IS . M Christus legislator meliorem pro is secto reg minis rationem Ecclesiae M suae statuit , PETRUM CON
D rursum: et tibi dabo claves benim eae strum et et iterum , parce mers, meas, Mica v I meos: et it M rum , et tia a squando metuerivr,, eonfirma fratret tuog. Et ne mis , retis, me novam sanctionem imn troducere, redigite in memoriam
, QUANTAM Po-- TESTATEM ROMANUS PON. - TIFEX HABET SUPRA h. - MNEM ECCLESIAM . Et Dis
gin. 3 Ss. M Quid haec omnia gigni-- ficant , fratres , quam maximum se cPontificis Romanorum supra totam Ecclesiam Principatum , et ,, dignitatem p TI et Usta vaemugmutaroump s clSλtot f η αε-
di, Ter Lah mxy xyx p Ta ,s, ocitas et di, - Abi modo , An nyme , ac si frons ista feret , aude Bessarionem adscissere patronum tiabi. De aliis scriptoribus Graecis auctor tibi sum , ut Mamachii Ep. Iv. ad Febronium legas S. Iv. num. Rullo Pag. 36 sqq.T s vlodias is quotquot in Aetis universalium et doctorem esse ., Conciliorum culti , et exercitati
247쪽
APPENDIX et stiae pertineant ad Romanam Ecclesiam ; sed nos pariter scimus , quinam sint ( iurium eorumdem , praeeminentiarumque J fines . H
Epist. nostra vo . num. xvi. P. Idy.Jam quae hie Anonymus turbat, M. bronio accepta sunt referenda . Ne isque vero is ego sum , qui Theol gorum illorum agendi rationem probem , qui albesu, non iudicis pro
Romani Pontificis iure praeliantur. Allentior enim Cano Lib. v. Locor. Theologicor. cap. v. Conclusione i El. Rev. ad Arg. pag. . Edit. M trit. an. Xy6o aienti. M Quid tandems, adversus haereticos disputando ille proficiat , quem viderint non imM dicio, sed affectu patrocinium au-- etoritatis Pontificiae suscipere ;nec is agere, ut disputationis suae M vi, lucem , ae veritatem eliciat M sed ut ad se alterius sensum, vo M luntatemque convertat Non eget M Petrus mendacio nostro , nostra M adulatione non eget ,, . verum quid hoc ad rem Nm en m non ita flecti, atque comparati sumus, ut quae ficta mendacio sunt, oppugnandi cuiusquam causa , consectemur. Hoc agimus, ut Scripturarum auctoritate, Traditionisque certissimis
monumentis, novarum rerum cupidos aut in rectam , quam deseruerint , reducamus viam ; aut si pervicaces in errore perstant, revin-
mus ita, ut ceteri ab iis, intelligant, sibi esse cavendum . Sed quoniam provocari ab Anonymo ad Canum video, rogo, ut ad haec quoque C
ni verba , ex lib. vi. cap. v I i. --gin. R i animum advertate A Nonis equidem intelligo , quonam conta, silio fideles quidam s si modo sis dates sior appeliandi J haeretico.M rum, quam Catholicorum opini se nibus lavere malint. Nam haer se lici video, quid sequantur, nemin,, pe vivendi, docendique licentiam, si & in his omnibus impunitatem .,, Dunt sine capita corpus, ut mis , que pes , neque mens suum iam is cium laciant. Volunt sine pastor M uno oves , ut eum lupi ipsi sint, is pastores tamen esse videantur vo-- lum sine iudice litte, ut dissidiciis
is rum nullus linis sit, atque ita eum M amotra arbitro adversus doctos diis inicent, victores a turba iudicemis tur. Turbari demum omnia vois , lunt, quoniam, ut in H spanorimis proverbio est , turbatum flumenis piscatorum est lucrum,, . Inteli Et in , Anonyme Pergit Canus Nosse communem Catholicorum sentenis M tiam sequamur tuto enim missi quimur , quoniam communis C s, tholicorum est . Praeterquam quod
248쪽
addicit thesibus, quae gratae, atque acceptae sunt
Romae) videlicet et quid ad extremum disputationis circa religionem perficiet aliquis, si post eam (disputationem ), haeretici (loquitur ut Theologus observent , eum defendere potestatem papalem affectione potius, quam persuasione, qua sit convictus p S. Petrus non indiget mendaciis nostris, neque nostris ab Sentationibus . Non solum ille ( disputato et nihil effciet,
eum ardore elatus, exaltat excessu quodam potestatem
Papae futilibus, et variis figmentis ti) ; sed effciet
etiam , ut primatus Papae , qui vocari in controver-
s, ea sentiunt, quae sacrarum etiam fratre, Hieronymum de Damaso ipso, is Litterarum testimonia confirmant, Augustinum adversus Donatianos, ets, Pontificcim Decreta finiunt, vete. Pelagianos , Synodos Carthaginiens, rum Sanctorum chorus concinit, sem, et Mileuitanam , Prosperum , , , Conciliomm patrea assirmant , Marium Mercatorem , vimentium, is Apostolorum traditio probat, per- Lirinensem, Synodos Ephesitrum, clis petuus Ecclesiae usus observat et e. c halcedonensem , uno verbo Patres At Canus ea plerumque e sectatur, quosque legi volo . Unam omnium quae R mse placent . Qiiidni An. quivis intelliget , esse vocem , eos,von id praescriptum a maioribus no quid ei m Ecclesia Romana non com tris est, ut in re praesertim doctri- venit, spargere, non colligere. Rectenae Eecsesiae Romanae coniuneti igitur , apte ad patrum doctrinam, sint ii , qui catholici et videri, et esse tuto sese gemi Melchior Canus . At velint trenaeum rursum lib. illi. H- hinc etiam perspici potest , quid e versus Haeretiem. Tertullianum in lib. mum de A ironymo censendum sit, de praescript semibus, Auriorem Car. qui quod Patres universi docent, id minum sanet veterem in T eontra veprobet, pugnetque Seriptotibus o Marcionem, Eusebium in Hissoria de thosidiis, prortereaquod Ra tres ip-origene , Athastasium de Dionysio eos audiant, vitidi esse vertendum.
Alexandrino, et de Iulio, et Libe- : i) Horum habet Anonym. sexurio. Ambrosium, Synodumque Aquia vam copiam. leiensem de Damasci , deque Metro . v ii
249쪽
fiam nequit, odiosus evadat haereticis , sitque irrisus , et exsibilatus. Nam rerum , quae debent verificari , plures hanc habent sortem, ut quando in iis detegitur minima falsitas, confestim totam auctorit tem, atque maiestatem perdant (r) . Non conflabit
porro iniuriam , qui repetat fideliter Papae id , quod
aliqui Cardinales, et Praelati proposuerunt Paulo ii I. Vestra sanctitas comperit id , quod fuit origo totius mali. Hoc est, quia aliqui Praedecessores vestri coacervarunt sibi, iuxta expressionem Apostoli, quantitatem Doctorum secundum suum beneplacitum, qui illis
assentabantur , qui non ut ab iis ( Doctoribus j acciperent , quod facere obligabantur; sed eorum calliditate , et studio licentiam invenirent faciendi quiduli ipsis facere placeret (et . Unde evenit, ut ( praeter
ti) qnia hie aget Anominus, qui is Augustinus, loquiis
hihil non falsi scribit - tur in cordibus nullo verborum streaca Anno 1338. iussu Pauli til. is pituJ probe noverat, principium h Cardinales iv. Contarenus, Carin , ,, rum malorum inde fuisse , quod sadoletus , ae Polus , et Praesules ,, nonnulli Pontifices Haedecessores quinque prederieus Fregosius Archio. M Tui eoaeervaverunt fibi magistros piseopus Salernitanus , Hieronymuc M ad desideria sua, non ut ab ela dia Aleander Archiepiscopus Brundus. Gi-ssistent, quid fuere taberent, sed bertus Episcopus veronensis, domat se ut eorum studio, et e liditare in-Badia Magister s. Palatii, et Gregorius veniretur ratio, qua liceret id, Cortesius Abbas, convenisse feruntur, es, quod liberet . Inde eflectum est ut de restituenda diaciplina . quid lacto ,, t praeterquam quod principatum
esset opus exponerent. Setipsisse suo M omnem sequitur adigatis, ut iam tem eos in hane sententiam,, . Quin is bra corpus, difficillimusque fama
niam sanctim sua Spiritu Deletudita, is per fiat adim veritatis ad aures Disitired by Cooste
250쪽
quam quod quaevis dignitas , superior sociam lim
, , Principum J qvid confestim proota dierint doctores, qui docerent, se Pontificem esse dominum benefi- ciorum omnium , ac ideo , cum is Dominus iure vendat id, quod suum M est , necessario sequi , in Pontifi-M cem non posse cadere simoniam :,, ita quod voluntas Pontificis quais M liscumque ea fuerit , sit regula,
,, qua eius operationes , et actiones,, dirigantur; ex quo procul dubiori essici, ut quidquid libeat, id etiam
is liceat. Ex hoc fonte, sancte Pa-M ter, tamquam ex equo Tro ano, i D,, rupere in Ecclesiam Dei tot abusus,s, et tam gravissimi morbi , quibus,, nunc conspicimus, eam ad des .s, rationem fere salutis laborasse M. Fuerintne vero haec ab Cardinali binillis, praesulibusque litteris tradita tet conversane ab Anonymo recte delatinis fuerint, non laboro . Hoc diis eam breve . Non eum esse me, qui aliquot Pontifices in re gerenda nonnumquam peccasse negem . Fecere
illi, fateor, non quod liceret, sed quod Iiberet, e filio usi doctorum, qui imdi qui essent hoc nomine , incitati
neque permoti assentatorum . Quinam ii Pontifices fuerint , ex m numentis historicis plane liquet. At 'nim fuisse his persuasum, cadere in Patri successorem simoniae crimen nequire , non arbitror . Si contra sentit Anonymus, testes asserat non
indignos, quibus habeatur fides . Nam
Cardinales, Praesulesque illi novem, extitisse Doctores, qui tale quidpiam tuerentur , dixere; id vero sibi eos Porii fices persuasisse , non item dixere. Maximo quidem damno fuisse Ecclesiae doctores illos, sane intelli-- , cum apud ministros Romanae curiae fortasse aut plures, aut non admodum paucos, plurimum e rum valuerit auctoritas. Ceterum qui
tandem id opinionis genus Pontifices probassent , qui nossent suisse illud horrori superioribus Pontificiabiis 3 Quorum quidem Pontificum seum plura afferre possimus, testimonio tamen erimus contenti uno. N lo enim lectoribus prolixitate --lestus esse pergere. Cum Bonificius is , qui villi. seculo reguntinam Ecelesiam regebat, Religionemque Catholicam late, longeque in Germania propagarat, certiorem Zachariam Romanum Antistitem secisset, ad se aliquos, venisse qui dicerent, Veriis cos Romanos , ipsumque Papam traditiones maiorum rescindere comis ri,simoniaceque agere; tantum abfuit, ut Zacharias , labi se , implicarique eius generis crimine non posse afframaret, quasi Ecclesiastida quaeque sibi permisisse Deus in potestatem; ut comtra in hane sententiam scripserit 'Ep. v. ad Bonifacium n. II. p. IMAT . I I. Concilior. Edit. Paris. u. III . M . Reperimus in tuis libri teris, quae nimis animos nostros