Epistolarum Tomus II

발행: 1787년

분량: 276페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

221쪽

APPENDIT et rominem , quam exigat poenitentiae Sacramentum , id

quod praeter cooversionem cordis, et humilem peccatorum commissorum confessionem , requirit etiam

voluntatem sinceram puniendi se ipsum . Ea igitur sese hac veritate (i continet. Ecclesia potest prae

ci) Vide eamdem Epist. pag. 3 .sqq. Quid autem isthue est, quod

moR pag. seq. adjungit Anonymus: non minus , quam Papa An qui Pontifex ad univeriam Ecclesiam gubernandam vocatus est, constituturi. Ecclesiae Principalis Rector , unde unitas est exorta Saccrdotalis; et ad

quem necesse est omnem convenire

Ecclesiam propter principal: tatem, et qui cum qui non colligit , spargit is ne, quemadmodum Patrum , S ynodorum , Seripturae auctoritate ostendimus , Epistola I. et III. et uir. is ne , inquam , Pontifex non magis , quam Episcopus quisque vocatus , Anonymo autore dicetur

ad Ecclesiae regimen p Eum cui grex Christi universus creditus a Christo Servatore est , quem Episcopi ipsi

Catholici uti Patrem , et summae potestatis susceptorem , et planit dine potestatis instructum, et quem Synodi oecumenicae plenam , ac supremam in Ecelesia Dei auctoritatem habere praedicant, aeque, patiar dici, vocatum, ac Episcopum quemliber,

ad gubernandam Ecclesiam Equi. dem quod Ecclesia Catholica et conis gregata , et late, longeque diffusa definivit, ita tueor, tueborque, dia

vina ope , dum vivam , ut eos qui

contra sentiant , palam confirmem, condemnandos esse naereseos nomine.

Id ne refractarii quidem negant. Episcopi Boloniensis , Mirapicentis , Monspeliensis, etsi an. X II. appellarint ad futurum Concilium , in sua tamen Epistola Pastorali Edit. Paris. an. I II. pag. 28. post ubi confesti sunt is praerogativas Ponti fia,, eis, Sedisque Apostolicae esse ma-M ximas , totasque divinas , quod

se sint institutionis Iesu Christi; ip-M sumque Pontificem solum, legitiis is mumqtae esse successorem B. Petri, is adeoque esse participem glorio-- rum Praeeminentiarum , quas fi-,, lius Dei concessit primo suorumis Apostolorum inprimum proinde esis,, se Pastorem iure divino, non s M lum primata hinroris, et praesiis dentiae, sed etiam, iurisdictionis, M primum Episcopum,ptimum vicari rium Iesu Christi in terris,primum is Ponticem praesectum a JesuChristos, universo gregi , ipsisque Pastori-- hus: tum, Fides, inquiunt, id imis tum fatetur, et non est, nisi hae-M resis , quae idipsum ei audeat in

222쪽

aeto APPENDIT

scribere poenitentias, et illas rursum remittere perindulgentiam , et quemadmodum quisque Episcopus est vocatus a Spiritu Sancto ad regimen Ecclesiae non minus , quam Papa; ita quisque Episcopus potest statuere in sua dioecesi poenitentias ,

sed quae naturaliter non se extendant ultra durationem humanae vitae , et consequenter vix possint esse annorum centum . Episcopus praeterea potest absolvere poenitentes vel in parte , vel in toto , et concedere perfectas indulgentias ita prorsus, ut Papa.

Quod idem est de benedictione dicendum .

Quaecumque tandem sit differentia , quam medio aevo Theologi constituerunt circa vim ac formam benedictionis; haec tamen re ipsa manet semper Signum quoddam externum, quo benedicens significat, quid nobis optet et cur imploret pro nobis benedictionem divinam. Sicut antem non invenitur in Evan

gelio (i , quod Deus concesserit Sancto Petro vim

se confoversiam revorare . LE FOI testatem p Nusquam profecto . An,, CONFESSE TOUT CELA. ET igitur negabis, plus Episcopum posses,, IL NYA , QUE L ERESIE , quam posvit Presbyter, aut plus Pr M QUE OS E LE LUI CONTE- sbyterum, quam laicus valeat

s, STER,, . . Ne te morer, avdpci: At ubi tu legis in Evangelio stvo rem de veam . concessam a Christo Apostolis ceteris, Nullam scilicet; aut vi forte vitam sampliorem benedicendi , quam simis aequam utrique datam potestatem Displicibus Presbyteris ; aut maiorem tebere. Qui enim ullam , cum nubPresbyteris, quam laicis fidelibus po- lius fiat in Evangeliis mentio , quod Diuitiaod by Cooste

223쪽

APPENDIX et ridandi benedictiones, quae magis sint salutares, quam

que in Emi geliis non leuetur , id teque sit, plus benedicendo posse

tu esse negandum arbitrere t Nul. Quare Chyrsostomus in Expositioneum igitur. Jam vero cum nihil com in Psalmum cxxxiv. num. v IX. Pa- cedendum esse pugnes , quod non gin. 3 . Tom. v. oper. Edit Parim legatur in Evangeliis ; actum certe ann IIxq. docet esse voLLils Tispee ceteris Scripturarum divinarum 3ixoop p et ps euhovius Mu tam libris, deque traditione erit, quam fi- disserentiam benedictionis . Nam des catholica docet, omnino retiari 2Ahaes , inquit, o te M , WAA ri oportere. Quod si aliquam ines- o λευ - , αλλαs et Axinos , ne Presbytero dixeris benedicendi fi- κλAcre o Axa eLAous 3 cultatem, cur tu parem laico negabis' aliter sacerdor, aliter Levita, atra Cumque , te Auctore , benedictio ter Laicus, aliter frequens popuIust nonnisi signum externum sit , quo benes est. Itaque alii e etiam Epis- benedicens indieat, quid nobis optet, copus, aliter, in frequenti praesertim imploratque pro nobis divinam beneis conuentu populi , Pontifex Maxi- dictionem . ecquid erit, quod indica- mus, Pastor universae Ecclesiae sye, optare,implorare pro nobis Presby- Pater Patrum, cuius est plena mister possit, laicus non possit 3 Sed est testas. Quanti vero pendi debeant be- quiddam , mihi crede, in Sacerdotali nedictiones, quae in conventu praemhenedictione, quod exigat , ut plus sertim , frequentiaque populi dantur, valeat is, qui est dignitate, auctori- lacile dignosci potest ex iis, quis lateque praestant ior . Nam , ut est chrysostomus idem Serm v. de An- scriptum a Paulo in ea , quae est na num. I. pag. o. Tom. iv. ad Hebraeos data, Epistola, cap. v II. Serm. in Inscripst. Altaris n. phv. . Xae Is δε π bre aereti odi aes, gin .s3. T. III. , Roxpu. in saneto 5AETTep u Ro Tod R F. Tropos erum Pascha num. q. pagin. Is . uλo at Tm . Sine ulla contradi. Tom. rad. quaeque s. Augustinus ' atione, O seu sine controversial quod dit in ex Lix. Epista ad Paulinum minus est a praestantiore benedici- num. 16. pag. 385. Tom. i I. Edititur. 2ua ex re idem concludit Pauis Antuem. ann. Ir . Ex deligationatus, Sacerdotium Melchisedechi prae- porro divina hom nes sacerdotes dant viantius esse Levitico sib. v. g. sqq.J benedictionem verbis solamnibus, ut Quis aurem hinc non perspiciat, eum animadvertit auctor si uastion. Veter

qui praestantiar dignitate, auctorii - et Novi TU. quam. Io'. ex vira Diuiliam brum Cooste

224쪽

ara APPENDIT

concesserit aliis Apostolis; ita nec Papa , quia Suc-

ctore Quaestionum tute, ut vidiis mus , patrono gloriare . Eodem recidunt , quae a Caesario Arelatenis si adnotata sunt. Serm cc Lxxx El. Append. oper. S. Aug. Tom. v. --gin et Sem. 285. num. S. --gin. 33 . Jam benedicendo plus v lere eum, confiteare necesse est , cui amplior credita est delegatio . dua. propter Episcopis, ut qui Presbyteris superiores sint , benedicendi cumprimis potestatem datam, legimus apud

,, teris autem nullo modo,, . Conferetiam lib. III. eap. x. pag. 286. et nimum lib. v III. cap. XLvi. p. T

Absente vero Episcopo , dari bene-dietio a Presbytero consuerat . sed huius non tam plena habebatur, quam data ab Episcopo . Nam is Presbytero benedicendi facultatem aut

maretabat, aut adimebat, aut exten

debat , ut opus esse arbitrabatur. Qua de re consuli veteres velim, praesertim vero S. Basilium Ep. cxeIx. Canoni

ca Il. eanone i . ad Amphylochium Tom X l. operi pag. 2'. et Synod. Regensem an. 32. can. v. Pag. ipso Tom. I. Concit. Edit. Paris an . I i et Agathensem an. So6. cari. x L svo

Pag. 1 3. Tom. XI. Concilior. Episcopis cum tanta et dignitate, et auctoritate praestent, ipsi etiam Imperatores caput submittebant benedictionem petentes . Quocirca Hilarius in singulari contra Constantium libronum. io. pag. Io. Tom. II. Edit. Venetae anu. Epso. caput, inquit,henedictioni submittis. Paria sunt ,

quae de Leontio Tripo: itano Epiumpo Ariano tradit Philosiorgius in Ebstoria, cuius locum affert Suidas ad

v. Leontius . Nam eum numquam

invisisse , narrat , Eusebiam Augustam Constantii uxorem, nisi ea conditione , ut ea advenienti assurgeret, et caput ad benedictionem submitte is ret . Iohannes Chrysostomus Homil.

III. ad Populum Antiochenum de Flaviano Antistite Antiocheno , qui iter Constantinopolim ad Imperat rem instituerat, disserens: num. II. pag. 38. T. XI. oper. M si peccata, si inquit, in deum solvendi potestan tem accepit, multo magis in ho-M minem patrata destruere, et dele-M re poterit . Princeps est hic quo-M que, et quidem illo honoratior . ii nM Yxp xuT p Tis p βxmλικ p

225쪽

APPENDIT ars

- eessor Apostolorum est , poterit dare benedictionem efficaciorem , quam possint alii Episcopi . S. Pa

ixp. Etenim ipsum renitim ea- , pur Saerae Ieares ferentes huius M mami,ug subiecerunt , et quando,, aliquid boni caelitus requiritur,s, rex ad Sacerdotem, non Sacerdos M ad regem confugere solitus est.,, Habet enim hic iustitiae lori eam, M habet et coronam capiti imposi- M tam . Splendidior haec armatura, M pretiosiora haec arma , maior fi-M ducia , maior vis . Itaque et pro M principatus magnitudine , et pro . M pria magnanimitate , cum multa ,, fiducia, et prudentia imperatorem M vi loquetur is . Mitto Gregorium

Fdit. Colon. an. Isso. aliosque de quibus disserit Henricus valesius in lib. iv. Hist Eccl. Theodoriti cap vr. pag. I 3 . Edit. Tauri n. Quid tu' Fanaticos ne Hilarium, Gregorium Naalangenum , Chrysostomum fuisse diisces , quod haec de Episcoporum, pra sertim autem de Ansocheni benedictione litteris mandarint od si non audes, propterea quod sit sacrorum Antistitium auctoritas presbyterornm simplicium auctoritate in Ecclesia maior; qui tandem audeas ta- natismi eos condemnare , qui hoc etiam in genere valere plus, credunt

Pontificem Maximum , quem Christus Custodem , Pastoremque univem gregis constituit, cuique plenam mistestatem Rei Christianae publicae

universae gubernandae dedit, ut P tres, ut Synodi etiam oecumenicae declararunt , utque Catholicus orbis universus profitetur , et praedicat tAt Paulo, inquis, cooperatus et in Apostolatu Chri stus , ut cooperatus

fuit Petro. Quis hoc negati Sed non .est inde consequens, ut caput Eccl siae fuerit Paulus constitutus, quem adm dum certe divinitus fuit constitutus Petrus t neve concludendum

est, dictum a Christo filisse Paulo, tu

es Cephas , ei super hane Petram aedificabo Eeclesiam meam etc. et

universim, pasce oves meas , Pasce agnas meos etc. quae profecto dicta

fuere Petro 3 Quod si contra pugnas, iam bicipitem Ecclesiam conflabis squae est ab orbe catholico universo iure damnata sententia is verum inomen addis , non omisisse certe Pamlum credentibus benedicere praesente Petro . o in monumento vetera

id tu legisti, quod certum esse p- nuncias ' Equidem qua tu confidemtia ivita scribis , eadem alios seriis Muros aio,, et non omisisse Titum , M aut Timotheum, praesente Paulo, is credentibus benedicere; atque hinc conclumnos, Timotheum, ac Titum fuisse Paulo auctoritate tu henedicem do pares . Quamquam si Anicetus

226쪽

ar APPENDIT

lus dicite qui cooperatus est Petro in munere Aposito latus, cooperatus est etiam mihi, Galat. cap. II. v. 8-Ita S. Paulus non omisit certe benedicere credentes , praesente S. Petro , et obstupuisset sane , si Sanctus Petrus, aut aliquis a Petro missus ( Legatus

a voluisset illum impedire , ne benedictionem daret.

Ego credo , quod ad oratores fanatici Papae, satis jam sint humiliati . Nunc continuo procedamus contra irrisores .

VI. Irrisores eo pertingunt , ut dicant , quod totus Papatus Romanus nihil omnino firmi fundamenti habeat . Quoniam vero huius generis homi

nes non omnes stupidi sunt, oportet eos tractare ordine; et rationabiliter. Et ne timete, Domini mei, quod ego velim vobis afferre id , quod non sit evidens, nec timete, quasi ego non distinguam honeste id quod ratione tenetis ab eo , is quo erratis . Si vos

Romam venerat,bonoris causa concessit, ut in Ecclesia consecraret, c Euseb. lib. v. Histor. Eccl. cap. xxv. Pag. a Di. cur Petrus,se praesente, negasset, Paulo, ut populo benediceret , cum nihil tam esset Apostolia

cordi, quam honorandorum consa- . cerdotum , ac pacis , atque concor

diae servandae cura 3 Quod de Le-tis a Latere adiungis, indignum h . ining Catholico est , cum id nomen irridere , quod antiquitas probarit,

non vereare . vide synod. Sardic. au. 3 I. can. v. latin. v II. pag. 6do, et 6 2. Tom. T. Concilior. Edit. Pa. s. an. I I . ubi de Presbyteris Legatis a Pontifice missis διου πλευ=ou de latere tuo a itur . De irrisoribus quod adscribis, dis)ectum a nobis est Epistol. v .

227쪽

APPENDIT et ri

si vos dicitis , non esse iuste necessarium , ut Episcopus Urbis Romae sit Papa, vos recte, ac ratione dicitis . Nam secundum exemplum hominum celebriorum , magisque piorum , eorumdemque omnium catholicorum , potest libere sustineri r institutione hominum , et non Dei , Episcopum Romanum , et non alium esse nominatum Successorem

in dignitate Papali post mortem Beati Petri. Bella Sininus ipse id animadvertit lib. a. de Romano Pon. tifice capite xi I. Editionis Coloniensis Tom. I. pagi n. (i Haec dispositio facta ab hominibus potest denuo ab hominibus ob Ecclesiae utilitatem et Statuum immutari (r,. Jam vero sicut initio Ponti-

c13 Quid est nisi hoe immutare sest , atque foedare Ecclesiae formam velle ' Nam transferre alio Pontificatum , quam Petrus Christi volumate statuerit; idque exequi conari, quod omnes orthodoxi Theologi, Scriptores , Episcopi , Patres c demtis dum bus tribuise Scholasticis tentari,

salvo dmmate catholico, negant m se; quorsum demum erumpet , si tentetur, nisi in maxime magnum malum , hoe est in dirum schisma, inisque eversionem non exiguae partis Ecclesiarum Confer rursum Epist

Jam nostram v I. num. II. pag. 63.

sqq. et Anonymus tamen, cum haec tam falsa, tamque inimita Catholicati

Ecclesiae proponat ad exsequendum tum mimam Ecclesiae deturpatam vociferatur Epistolis Isidorianis , quae etsi falso adscriotae pontificibus is rint, nil tamen continent, quod aut

non acceptum a Patribus sit,i ei ut est a Blandello homine ceteroqui haereistico animadversum; aut, siqiiid continent non exis tum a Patribus, id tamen nullum afferre religioni detriis mentum possit, ,ed vetus haec No vatorum cantilena est . A rtemoniani ecce e tremo secundo seculo sub viisetore adulteratam fuisse veritatem, faciemque proinde Ecclesiae deform tam conquerebantur . Adisis Eusebium lib. v. Histor. cap. xxv III.

228쪽

APPENDIT

fices fuerunt electi ab Episcopis , et a Populo, et deinde pariter a Principibus regnantibus; ita nunc hic modus eligendorum Paparum posset restitui. Tam illi, qui a Deo obtinuerunt auctoritatem Apostoli eam ; quam illi, qui a Deo ipso receperunt auctoriis talem temporalem (I , possunt convenire inter se pro bono Ecclesiae , atque Statuum , ut hic nostrorum temporum modus eligendorum Paparum aboleatur; et ut loco Episcopi Romani unus alius Episcopus exaltetur ad dignitatem Pontificalem (a , absque eo quod Cardinales possint sese opponere ;nam Cardinalis , (3) in qualitate sua Cardinalis, est extra Hierarchiam stabilitam a Deo ; et ita, quoniam eius dignitas non fuit excogitata nisi ab hominibus , adstringitur sese omnino submittere iussis Episcoporum constitutorum a Deo; et pariter Principum regnantium, qui obtinuerunt gladium a Deo, et qui sunt defensores disciplinae Ecclesiasticae. Non posset hic quaestionem commovere Cancella

ria (q) Curiae Romanae , quandoquidem alius quivis

Mi Ibid. num. v. pag. XIg. Ubinam vero horum similia in caneis. Iariam Romanam in monumentis synodorum legit Nihil certe tale aut in Actia Constantiensis Concilii, aut in Basileensis extat, quibus tamen ab se plurimum tribui confit tur , etiam tum cum acephalaae missent . Relarmari quidem eorum Conis cilioriam Patres, non tolli Cancellariam voluere; at relamari a Pontiis sce, non alterius cujusquam sive pri-

229쪽

APPENDIX a et

Episcopus posset perinde habere aliam euriam suo

arbitratu , aut sese dispensare, ne ullam omnino de. inceps habeat.

Vobis igitur, Domini mei, plane adsistit ratio, et hoc modo se expressere Galli in Articulis Traci tus S mal hal dici. Rex Galliae in ea est opinione, quod Episcopus Romanus possidet dignitatem Papalem dispositione facta ab hominibus solum , et non

Vobis item, Domini mei, ratio suffragatur, quod regimen Ecclesiasticum fundatum a Deo debet potius eonsiderari ut republicanum set respectu

potestatis iurisdictionis supremae, quae extat in com

munitate Ecclesiae (3 ; et idem etiam dicit Turne-

vati, sive in dignitate constituti ar- ,, et ei datae sunt a Domino claves, hi tratu . Confer Synod. Constant. M et uni dictum: Tu es PetruF, et Sess. xxxi R. sqq. an. I l . sqq. pa. M SOLUS IPSE ROMANUS PON- n. 862. sqq. Tom. vllii. Concilior. H TIFEX IN PLENITUDINEM Edit. Paris. an. Ips . Quod si refor. M POTESTATIS vocatus bi ; alii mari Cancellariae tribunal oportere M in partam fovistudinis . Vide putarunt ; de Pontilitatu tamen Ro- Synod. Basil. Epim Synca. an. I 32. manae Sedi adimendo, inque Sedem Tom. eod. v III. Concilior. P. I 23. alium transferendo non modo non (I Quam haec sint falsa, quamis cogitarunt, sed ne transferri quidem ,, que iniuriosa Rm , Inclitaeque posse illaesa fide censuere; cum pro- ,, universae Gallorum genti constat fessi fuerint, credere se et ,, Jurisdi. ex iis , quae seripsimus Epist. vi I. M Gionem , et Potestatem Summi num. TIT. pag. XI s. sqq.s, Pontificis, quod caput fit, et pri- ca Confer, quae fuse sum persinis mus Ecclesiae, a Christo , non ab quutus Epist. eadem num. eod. es, hominibus, vel Synodis aliis prae- gin. Ial. sqq.

230쪽

r 18 APPENDI xlius Theologus catholicus. Sed ratio vobis dictat,

pag Ias. An regimen republicanum Iemcisilio data esset, omnibusquo

agnovit Irenaeus scribens , ut vidi- proinde Sanetarum Ecclesiarum priamus: omnem Ecclesiam ad Romanam vilegiis antecelleret ; ut eodem se- convenire necesse esse An si republiis culo Stephanus Larissensis Metrop canum esset, Ecclesia principalis Ro- lira, probante Synodo Romana, tradimana esset, unde unitas Sacerdotalis dit Tom. eod. p. III c. m. Prohinexorta est; ut S. Cyprianus scribit Jam vero quomodo una Cathedra e set Romana, a qua qui se divellat, is sit schismaticus, et Accator, velut testatur Optatus 3 Quomodo arca, extra quam quicumque sit, pereat regnante diluvio, quemadmodum amrmat Hieronymus' Qui tandem constituta Successio Pontificum a Christo Petra e set, quam non vincunδ superbae imferorum portae, ut docet Augustinus Qui ex ea Sede in omnes dimanarent iura venerandae communionis, ut docuit seculo I v. Synodus Aqui. Ieiensis; utque prosessus universus oriens seculo v r. fuit Iohanni Constantinopolitano Patriarchae assensus scribenti in libello sidet ad Hormisdam Papam Tom. II. Conetistior. pag Ioi . se Sequentes in omni-- bus Sedem Apostolicam, et praedin camus omnia, quae ab ipsa decre-n ta sunt, et propterea vero, in unas, communione vobiscum,quam Apo-,, stolica sedes praedicat , me futu-M rum , in qua est I N TE G R AH CHRISTIANAE RELIGIONIS, si et PERFECTA SOLIDITAS:,, at auctoritas ei a Domino nostrocio. si ita res esset, ut Anonymus novator iactat, non ,, retineret Sedes,, Apostolica Christo Domino dele-

gante totius Ecclesiae principatum,is Synod. Rom. an. oss. Tom eod. --gin. si . Non esse Patres agnossent obstrictos se, sedi eidem ut pareant, quemadmodum agnorunt in Synodo Constantinopolitana sub Mena ann.s36. ut ex hisce illorum verbis liquetrs Tom. eod. pag. Iasa. J Tis Ao-σToλt ab , a tetnoLovgoυger

M obedimus, et communicantes cum ,, illo communicantes habemus, et is condemnatos ab illo et nos conde-M mnamus,,. Quemadmodum autem

To rem, Manum probasset antiquitas , quae ultro professa est , apud Pontificem Roman. Sacerdotis Sum mam esse toratam 3 s vide Epist. Bonis. I. ad Rufum , et rateros rantevos per Macedoniam m. ranct tutos Tom. II. Conciliori pag. II S. I

et in sede Apostolica inspectionem. Diuitiam by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION